MIJN MOEDER: ELEANOR ROOSEVELT Laatste jaren gaf ze miljoen dollar weg DROVERS BESTAAN ALLEEN IN AUSTRALIË MALTA WIL ZELFSTANDIGHEID VRIJDAG 25 NOVEMBER 1960 PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT 13 vele werk niet altijd de volle aan dacht aan de opvoeding van hun vijf kinderen konden besteden, hebben ze ons toch met alle zorgen omringd. Als vader verre reizen moest maken schreef zij vader altijd over onze moeilijkheden. In mijn geval pieker de moeder bijv. over mijn schoolrap port en mijn „hang" naar dure din gen. Moeder was vrijwel geheel op zichzelf aangewezen, wat de opvoe ding betreft, in de twaalf jaren, dat mijn vader president was. De opvoe ding kwam toen ook wel eens in het gedrang want moeder stond vader in alle opzichten bij. Zij maakte in spectiereizen naar armoedige buur ten en zij beoordeelde toestanden en personen voor hem. Haar commen taren waren altijd scherp en duide lijk en vader hechtte altijd grote waarde aan haar oordeel, hoewel hij het niet altijd met haar eens was. Vreemd testament Vader, die moeders gulhartigheid, maar al te vaak had ondervonden, heeft een merkwaardig testament gemaakt. Moeder was weliswaar hoofdbegunstigde, maar hieraan wa ren zodanige voorschriften gesteld, dat zij geen cent van de hoofdsom mocht aanraken, alleen dus de rente van het kapitaal. Hij was bang, dat moeder met haar zwak voor goede doelen alles zou weggeven, waardoor de kans bestond, dat zij straatarm zouachterblijven, zo heeft mijn va der mij als oudste zoon toevertrouwd op zijn sterfbed. Vaders verwachtin gen zijn echter in één opzicht ge lukkig volkomen onjuist gebleken, namelijk dat moeder arm kon ach terblijven. Zij had een meer dan goed verzorgd leven kunnen leiden van de opbrengst van haar bezittin gen maar zij wenste dat niet. Ik hoorde haar eens met nadruk zeg gen, dat zij geen „oude dame met een klein kanten hoedje" wilde wor den. Zij wilde zelf een inkomen ver dienen, zodat zij bijdragen kon le veren voor politieke en humaine doeleinden en ook vele weldadig heidsinstellingen. Moeder ging dus aan het werk en bouwde zich een fantastische carrière op. Sinds jaren verdient zij aanzienlijke bedragen met het schrijven van artikelen en het houden van lezingen e.d., waar van zij het grootste gedeelte weg geeft. Naar een bescheiden schatting heeft zij de laatste jaren zelfs meer dan een miljoen dollar weggegeven... Ik ben er zeker van, dat vader trots zou mogen zien hoe zij haar leven zonder hem heeft ingericht, net zo als zij altijd trots was op hem. Zo'n vader en moeder gehad te hebben is wel de grootste erfenis, die een zoon kan verlangen... James Roosevelt. (Copyright King Features). VROUW MET VELE IDEALEN Voor kinderen tot 12 Jaar alleen In vloeibare vorm KLEUR OP DE WANGEN MET nSARCO GLOBINE het bloedvormend krachttonicum. Uw kind weer levensblij en ge zond omdat Sarco Glo- bïne alle stoffen bevat die voor een goede op bouw van het bloed noodzakelijk zijn. f Advertentie) Breng hem voet met VEEDRIJVERS ZIJN OVERAL dagenlang ophielden. Van de ene dag op de andere kan het weerbeeld soms totaal veranderen. Door <Je uitge droogde dalen stroomt dan in meters hoge golven het water: dagen, soms wekenlang hebben mens en dier er naar gesmacht, nu komt het in zo'n overmaat, dat het verzwakte dieren meesleurt. Gevaren Giftige planten, van krokodillen we melende rivieren en vijandige inboor lingen vormden weer andere gevaren. En wanneer dan eindelijk de kudden of wat er nog van was overgeble ven op de plaats van bestemming waren aangeland, konden de veeprij- zen zo gevallen zijn, dat de enorme inspanning met weinig of geen ver dienste beloond werd. De meest beruchte van de drie hoofd routes is de Murranji Track, die door een zekere Nat Buchanan in de tach tiger jaren voor het eerst werd ge probeerd. Zij leidt van Victoria Ri ver in het noordwesten van het Noor delijk Territorium in oostelijke rich ting naar Newcastle Waters en mondt daar uit in een tweede, voor namelijk door woestijnen lopende route naar Barklcy Tableland en Ca- mooweal in westelijk Queensland. Wee de drovers, wanneer de bron bij Murranji uitgedroogd was! Hon derdtachtig wrede kilometers moes ten mensen en dieren zich dan voort slepen door een genadeloze hitte. Te genwoordig wacht elke 30 tot 50 ki lometer een door de overheid gesla gen bron op de kudden. Een prestatie, waarover nog gespro ken wordt, volbracht de drover Wal ter Rose, die in 1905 in zeventien maanden 4000 runderen van Ussadell Station, nabij de Westautralische grens naar Richmond in Queensland probeerde te drijven. Er heerste in die tijd een hitteperiode. Hij volgde in een zig-zaglijn de onweersbuien om de dieren langs de grasloze ge bieden te brengen. Herhaaldelijk moest hij omkeren en nieuwe wegén zoeken. De runderen leden al spoedig aan alle mogelijke uitpnttingszick- ten, 500 stierven aan een veeziekte, honderden kwamen om van uitput ting. Een van zijn mannen overleed aan beri-beri, terwijl een ander 300 kilometer ver naar Pine Creek reed om medicijnen te halen. Op twee man na deserteerden tenslotte alle helpers. Toch zag hij kans nog 3200 dieren op hun bestemmiug te bren gen. Al even berucht is de Birdsville Track: over 500 kilometer voert zij naar Marree vroeger „Onze Lieve Heer Bron" genaamd een station aan de middenaustralische spoorweg, vanwaar de dieren naar de markten in Adelaide vevoerd worden. Hele kuddes zijn op deze route in zand stormen omgekomen, die dikwijls da genlang het land verduisteren. Sedert in 1949 een overeenkomst tussen Engeland en Australië is gesloten over een verhoging van de vleesleveranties, zijn miljoenen ponden uitgegeven voor het boren van putten langs de veewegen en het verbeteren van deze „tracks". Hier en daar brengen reeds enor me autotreinen grote kudden run deren van de veeweiden naar de slachterijen aan de kusten. Maar nog altijd worden honderdduizen den runderen jaarlijks door dro vers naar het dichtstbijzijnde spoorwegstation gedreven. En precies als driekwart of een halve eeuw geleden geldt voor deze moedige ruiters, dat zij trots zijn als een koning en grof als een dronken marktkoopman. Japan bouwt voor Indonesië oorlogsschepen Een woordvoerder van de Indonesi sche marine heeft woensdag meege deeld. dat onlangs op Japanse? scheepswerven de kiel is gelegd voor oorlogsschepen voor de Indonesische marine. De levering van deze 6chepen ge schiedt onder de bepalingen van de oorlogsherstel-betalingen van Japan aan Indonesië. „Ik zie er uit als Methusalem, maar ik voel mij niet ouder dgn mijn jongste vriendinnen. Ik ben er ook van overtuigd, dat ik na een drukke dag niet zo vermoeid ben als menigeen, die half zo oud is als ik". Dat schreef een van de meest vooraanstaande vrouwen van de wereld: Eleanor Roosevelt (76 jaar) over haarzelf en ik als haar oudste zoon, weet hoe waar dat is. Als ik alleen maar denk aan moeders dagprogramma, wordt ik al moe. 's Morgens tussen 6 en 7 unr staat zij al op en vaak heeft zij dan reeds gasten aan de ontbijttafel. Na dat ontbijt volgt meestal een lange dag van allerlei vergaderingen, interviews en speeches en na af loop daarvan vindt zij zelfs nog tijd voor het schrijven van een dage lijkse rubriek in verschillende dagbladen, alsmede voor het behande len van de post, die meestal nogal omvangrijk is. Als zij 's nachts om halft twee kan gaan slapen, heeft ze geluk gehad, want meestal gaat ze niet eerder naar bed dan een unr of drie.. Het Is voor mij een raadsel hoe moeder, die toch 76 jaar oud is, dat allemaal volhoudt, maar haar energie schijnt eindeloos te zijn. Zelden heb ik in mijn leven zo'n ac tieve en sociaal voelende vrouw ont moet, heeft president Eisenhower eens van Eleanor Roosevelt gezegd. Maar zij is ook een buitengewoon moedige vrouw. Ik kan daar talrijke voorbeelden van geven, die dit illus treren. Op welk een indrukwekken de wijze kwamen moeders kracht en moed bijvoorbeeld niet naar vo ren toen mijn vader, Franklin Dela no Roosevelt, plotseling kinderver lamming kreeg. Moeder gaf hem toen de kracht niet toe te geven aan de verleiding zich uit het openbare le ven terug te trekken zoals zijn rijke moeder dit wenste. Moeder weiger de hem ook als invalide te behande len. Zij ontsloeg zelfs de verpleeg sters en zorgde ervoor, dat hij een zo normaal mogelijk leven leid de ook al zat hij in een invalide wagen. MRS. ROOSEVELT Mijn luitenant Hoewel zij bijna door de grond ging van verlegenheid en nervositeit hield zij toespraken namens vader om zijn naam in de publieke belangstel ling te houden en toen hij president van de Ver. Staten werd, was mijn moeder voor hem de grote steun. „Zij is mijn luitenant, die mij een nieuw stel benen en ogen heeft gegeven" heeft mijn vader toen vaak gezegd! De grootheid van mijn moeder is mij echter wel op zeer bijzondere wijze gebleken op die verschrikke lijke dag van 12 april 1945 toen mijn vader stierf en Harry S. Truman plotseling de moeilijke taak van pre sident van de Ver. Staten moest overnemen. Ik weet nog als de dag van gisteren hoe diep Harry S. Tru man onder de indruk was van het gebeurde. Hij was lijkbleek en tra nen stonden hem in 'de ogen. „Kan ik ook iets voor U doen?" vroeg hij moeder. Moeder keek liem aan en zei toen: „Is er misschien iets, nat wij voor U kunnen doen want U bent degene, die nu in moei lijkheden is!" Zelfs met het grote verdriet in haar hart maakte zij zich dus bezorgd over de zware taak, die Harry S. Truinan nu wachtte als de nieuwe president van Ameri ka. Dat heeft mij toen buitengewoon aangegrepen Vier moeders Merkwaardig is ook, dat ik eigenlijk vier verschillende moeders heb ge had. verenigd in één en dezelfde per soon. Zo staat mijn moeder mij uit mijn vroegste herinneringen voor de geest als een... onzekere vrouw vol minderwaardigheids- en schuld complexen en gedirigeerd door een veeleisende en rijke schoonmoeder, Sara Delano Roosevelt. Daarna kwam de moeder, die een ware hel din was in de periode, dat mijn va der getroffen werd door kinderver lamming. Moeder was toen zijn bron van vertrouwen, die het voor haar man opnam tegen haar schoonmoe der, die zo leed onder de tragische omstandigheden, die haar Franklin hadden getroffen, dat zij hein ver zocht ergens stil te gaan leven van haar geld. Een weer geheel andere Eleanor Roosevelt kwam te voorschijn toen mijn vader ondanks zijn grote han dicap president van de Ver. Staten werd. Zij was toen volledig presi dent mee en ondersteunde vader op bijna ongeooflijke wijze. Tenslotte mijn moeder van vandaag - een al leenstaande vrouw maar nog steeds vol werklust en idealen. Eerst als af- fevaardigde van de Ver. Staten bij e Verenigde Naties en nu in het bijzonder voor het wereld-welfare- werk. Zij bouwde een carrière op, waarover in de gehele wereld met respect gesproken wordt! Bescheiden Ondanks alle eer. waarmee mijn moeder vaak overladen wordt, blijft zij bescheiden. Toen zij het vorige jaar bijvoorbeeld 75 jaar werd, wei gerde zij dit te vieren. Enige jaren geleden, toen zij een bezoek bracht aan India, besteedde zij een halve dag aan een tocht door de sloppen van Bombay. Zij droeg een eenvoudi ge katoenen jurk en tennisschoenen. Zij bleef zolang weg, dat ze te laat kwam voor een receptie, die voor haar gehouden werd. Omdat zij de gasten niet wilde laten wachten tot ze een bad genomen had en zich had verkleed, ging ze zo door naar de re ceptie. zodat zij de eerste burger van Bombay ontmoette in een vuile katoenen jurk en tennisschoenen aan haar voeten... Het huwelijk van Eleanor Roose velt met haar vijfde neef Fi-anklin Delano Roosevelt is ondanks grote tegenwerking van Franklin's moedér Sara Delano Roosevelt, tot stand ge komen. Mijn grootmoeder heeft zelfs geprobeerd haar zoon op een duur bootreisje de romance te laten ver geten. zo heeft moeder mij eens ver teld. Het huwelijk ging echter toch door en wel op 17 maart 1905 maar mijn moeder ondervond meer dwin gelandij dan liefde van haar schoon moeder. Het eerste huis was ook uit gekozen door Franklin's moeder en het tweede huis voor het jonge paar was een kerstcadeau van grootmoe der maar zij liet voor zichzelf er een woning vlak naast bouwen met spe ciale verbindingsdeuren... Mijn grootmoeder was rijk en mijn vader behoefde maar een wens te uiten of zijn wens werd vervuld. Mijn zuster, mijn drie broers en ik zelf hebben later ook die gulheid, als prijs voor haar heerszucht, duidelijk ondervonden. Of zij onze opvoeding daarmee in de war stuurde, vroeg zij zich niet af. Zij schonk ons met gulle hand nieuwe auto's als wij de oude verwoest hadden en zij over laadde ons met dure cadeaus en reis jes naar Europa. Vaders zachtheid in de opvoeding was dan ook onge twijfeld een direct gevolg van de wijze, waarop zijn moeder hem al tijd verwende. Zelfs toen hij al pre sident van de Ver. Staten was, bleef zij hem eraan herinneren vooral zijn overschoenen te dragen en al leen water uit flessen te drinken e.d. Nog altijd trekken de kudden door het land (Van een speciale correspondent) Veedrijvers vindt men ook elders, drovers" bestaan alleen in Australië. De drover is zo Australisch als de kangoeroe. Rond liet einde van de 19e eeuw, toen de spoorwegen nog niet tot in het binnenland waren doorgedrongen, kwam het vaak ge noeg voor, dat runderen over zo'n 300 kilometer langs de grote „stock"- routes moesten worden gedreven. Er waren toen nog geen geboorde putten langs de wegen. De drover kon er toen slechts op hopen, dat de weinige natuurlijke waterbronnen langs de lange weg niet juist uitge droogd waren, wanneer de hitte mens en dier tot aan de grenzen van het verdraagbare had uitgemergeld. Daar kwamen dan de stofstormen bij, die de kudde uren. soms zelfs JAMES ROOSEVELT Sterke geest Mijn moeder (zij heeft het zelf ver teld) was in haar jonge jaren het proto-type van het arme rijke meisje; uit sentimentele romans. Haar moe der. Anna Hall, die moeder zich her innert als een van de mooiste vrou wen, die ze ooit gezien heeft, behan delde haar dochter als 'n lelijk jong eendje. Haar vader, Elliott Roose velt (de oom van oom Thedore, die president werd) hield echter veel van haar doch hij was niet gezond en werd alcoholist, wat mijn moeder een levenslange afkeer van sterke drank heeft bezorgd. Toen mijn moe der acht jaar oud was, stierf haar vader, waarna zij in huis kwam bij een knappe 'maar aan allerlei stem mingen onderhevige tante, die soms lief en hartelijk was en andere keren weer boosaardig en vol verwijten. Maar moeder had een sterke geest en innerlijke kracht alsmede een groot gevoel voor menselijkheid, eigenschappen, die haar ondanks, veel lijden in staat stelden er over heen te komen. Dank zij moeder kreeg vader ook zijn eerste indruk ken van wat armoede betekent. Ze nam vader, die toen een verwende Harvard-student was, hijvoorbeeld mee naar de achterbuurten van New York, waar zij sociaal werk ver richtte. Hoewel mijn vader en moeder door hun vooraanstaande posities en hun Advertentie) nu weer io lekker als kip GROTE PROBLEMEN VAN KLEIN EILAND pas nog rillerig van de getreden. Londens hoop, dat Malta zich wellicht toch nog bij Groot-Brit- tannië zou aansluiten, is sindsdien in rook vervvlogen. In het jaar 1947 kreeg Malta een grondwet, de het eiland een parle mentaire regering verschafte met een slechts uit gekozen leden be staande wetgevende vergadering. De buitenland* politiek en de defensie bleven echter in handen van het Britse bestuur. Met het argument, dat het overbevolkte eiland econo misch niet op eigen benen kon staan, streefde Groot-Brittannië met alle middelen de aansluiting van het ei land na. Toen echter de Malthezer premier Don Mintoff vergaande ga ranties eiste, mislukten de onder handelingen, waarop de regering on der protest ontslag nam. Op Malta en het naburige eiland Go- zo met een totale oppervlakte van slechts 316 vierkante kilometer wo nen 330.000 mensen. De bodem is schraal en weinig vruchtbaar. De be langrijkste bronnen van inkomsten voor de bevolking waren tot nu toe de grote scheepswerven, die vooral voor de marine werkten. De verande ringen in de stategische opvattingen sinds het intreden van kernwapens heben echter deze werven een gevoe lige slag toegebracht. Dat was, nu anderhalf jaar geleden, een van de redenen voor de garantie-eisen van premier Mintoff. Thans is de inte rimregering bezig met Britse hulp kleinere industriële bedrijven op te bouwen voor de fabricage van ver- bruiksgoederen, het toerisme te be vorderen en de scheepswerven om te zetten in scheepsreparatiebedrijven, waarvan een Britse firma de leiding wil overnemen. Grote verwachtingen heeft men van de commissie voor grondwettelijke vraagstukken, die op het ogenblik op Malta zoekt naar een voor alle par tijen aanvaardbare oplossing. Tot de ze commissie behoren persoonlijkhe den meteen grote ervaring: Sir Hi lary Blood, de vroegere gouverneur van.de Britse kolonie Gambia, Bar bados en Mauritius, die zich ook reeds met soortgelijke grondwettelij ke vraagstukken in Honduras en Zanzibar heeft beziggehouden; Sir Alfred Roberts, die vroeger voorzit ter was van de assemblee van het Britse vakverbond en directeur van de Bank van Engeland en Edward St. John. een uitermate begaafd Australisch jurist. Er worden op het emplacement ran de N.Z.H.V.M. in Leiden tramwagens gesloopt. De trams gaan geheel verdwijnen bij de vervoersmaatschappij. Alle dien- stem zullen metautobussen wor den onderhouden. De slopers heb ben aan de fcolossen een grote kluif. De wagens zijn ware ijzer brokken. Door hun degelijke con structie hadden de trams mis schien nog we.L jaren dienst kun nen doen. Commissie zoekt nieuwe mogelijkheden (Van een speciale correspondent) Valetta, november. Het Britse im perium schrompelt steeds meer in een. Nietemin zijn er nog steeds af hankelijke gebieden, waarvan de toe komst niet duidelijk vastligt. Daar toe behoort ongetwijfeld ook het ei land Malta, dat wegens zijn strate gisch belangrijke positie in de Mid dellandse Zee reeds een lange en be wogen geschiedenis achter de rug heeft. Sèdert net einde van de tweede we reldoorlog strijdt men op Malta voor de grondwettelijk vastgelegde voor uitgang, maar veel werd tot nu toe niet bereikt. Op het ogenblik heeft een niterim-regering de macht. Wet gevende en uitvoerende macht liggen in handen van de Britse gouverneur, die wordt bijgestaan door een groep adviseurs, bestaande uit Britse amb tenaren en door de Britten benoemde Malthesers. Deze interiumregering werd ongeveer 17 maanden geleden ingesteld, toen de Britten ingrepen nadat de Maltheser regering was af-

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1960 | | pagina 13