MIJN MOEDER: ELEANOR ROOSEVELT
Laatste jaren gaf ze
miljoen dollar weg
DROVERS BESTAAN ALLEEN
IN AUSTRALIË
MALTA WIL ZELFSTANDIGHEID
VRIJDAG 25 NOVEMBER 1960
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
13
vele werk niet altijd de volle aan
dacht aan de opvoeding van hun vijf
kinderen konden besteden, hebben ze
ons toch met alle zorgen omringd.
Als vader verre reizen moest maken
schreef zij vader altijd over onze
moeilijkheden. In mijn geval pieker
de moeder bijv. over mijn schoolrap
port en mijn „hang" naar dure din
gen. Moeder was vrijwel geheel op
zichzelf aangewezen, wat de opvoe
ding betreft, in de twaalf jaren, dat
mijn vader president was. De opvoe
ding kwam toen ook wel eens in het
gedrang want moeder stond vader
in alle opzichten bij. Zij maakte in
spectiereizen naar armoedige buur
ten en zij beoordeelde toestanden en
personen voor hem. Haar commen
taren waren altijd scherp en duide
lijk en vader hechtte altijd grote
waarde aan haar oordeel, hoewel hij
het niet altijd met haar eens was.
Vreemd testament
Vader, die moeders gulhartigheid,
maar al te vaak had ondervonden,
heeft een merkwaardig testament
gemaakt. Moeder was weliswaar
hoofdbegunstigde, maar hieraan wa
ren zodanige voorschriften gesteld,
dat zij geen cent van de hoofdsom
mocht aanraken, alleen dus de rente
van het kapitaal. Hij was bang, dat
moeder met haar zwak voor goede
doelen alles zou weggeven, waardoor
de kans bestond, dat zij straatarm
zouachterblijven, zo heeft mijn va
der mij als oudste zoon toevertrouwd
op zijn sterfbed. Vaders verwachtin
gen zijn echter in één opzicht ge
lukkig volkomen onjuist gebleken,
namelijk dat moeder arm kon ach
terblijven. Zij had een meer dan
goed verzorgd leven kunnen leiden
van de opbrengst van haar bezittin
gen maar zij wenste dat niet. Ik
hoorde haar eens met nadruk zeg
gen, dat zij geen „oude dame met
een klein kanten hoedje" wilde wor
den. Zij wilde zelf een inkomen ver
dienen, zodat zij bijdragen kon le
veren voor politieke en humaine
doeleinden en ook vele weldadig
heidsinstellingen. Moeder ging dus
aan het werk en bouwde zich een
fantastische carrière op. Sinds jaren
verdient zij aanzienlijke bedragen
met het schrijven van artikelen en
het houden van lezingen e.d., waar
van zij het grootste gedeelte weg
geeft.
Naar een bescheiden schatting heeft
zij de laatste jaren zelfs meer dan
een miljoen dollar weggegeven... Ik
ben er zeker van, dat vader trots
zou mogen zien hoe zij haar leven
zonder hem heeft ingericht, net zo
als zij altijd trots was op hem. Zo'n
vader en moeder gehad te hebben
is wel de grootste erfenis, die een
zoon kan verlangen...
James Roosevelt.
(Copyright King Features).
VROUW MET VELE IDEALEN
Voor kinderen tot 12 Jaar
alleen In vloeibare vorm
KLEUR OP DE WANGEN MET
nSARCO GLOBINE
het bloedvormend
krachttonicum. Uw kind
weer levensblij en ge
zond omdat Sarco Glo-
bïne alle stoffen bevat
die voor een goede op
bouw van het bloed
noodzakelijk zijn.
f Advertentie)
Breng hem
voet met
VEEDRIJVERS ZIJN OVERAL
dagenlang ophielden. Van de ene dag
op de andere kan het weerbeeld soms
totaal veranderen. Door <Je uitge
droogde dalen stroomt dan in meters
hoge golven het water: dagen, soms
wekenlang hebben mens en dier er
naar gesmacht, nu komt het in zo'n
overmaat, dat het verzwakte dieren
meesleurt.
Gevaren
Giftige planten, van krokodillen we
melende rivieren en vijandige inboor
lingen vormden weer andere gevaren.
En wanneer dan eindelijk de kudden
of wat er nog van was overgeble
ven op de plaats van bestemming
waren aangeland, konden de veeprij-
zen zo gevallen zijn, dat de enorme
inspanning met weinig of geen ver
dienste beloond werd.
De meest beruchte van de drie hoofd
routes is de Murranji Track, die door
een zekere Nat Buchanan in de tach
tiger jaren voor het eerst werd ge
probeerd. Zij leidt van Victoria Ri
ver in het noordwesten van het Noor
delijk Territorium in oostelijke rich
ting naar Newcastle Waters en
mondt daar uit in een tweede, voor
namelijk door woestijnen lopende
route naar Barklcy Tableland en Ca-
mooweal in westelijk Queensland.
Wee de drovers, wanneer de bron
bij Murranji uitgedroogd was! Hon
derdtachtig wrede kilometers moes
ten mensen en dieren zich dan voort
slepen door een genadeloze hitte. Te
genwoordig wacht elke 30 tot 50 ki
lometer een door de overheid gesla
gen bron op de kudden.
Een prestatie, waarover nog gespro
ken wordt, volbracht de drover Wal
ter Rose, die in 1905 in zeventien
maanden 4000 runderen van Ussadell
Station, nabij de Westautralische
grens naar Richmond in Queensland
probeerde te drijven. Er heerste in
die tijd een hitteperiode. Hij volgde
in een zig-zaglijn de onweersbuien
om de dieren langs de grasloze ge
bieden te brengen. Herhaaldelijk
moest hij omkeren en nieuwe wegén
zoeken. De runderen leden al spoedig
aan alle mogelijke uitpnttingszick-
ten, 500 stierven aan een veeziekte,
honderden kwamen om van uitput
ting. Een van zijn mannen overleed
aan beri-beri, terwijl een ander 300
kilometer ver naar Pine Creek reed
om medicijnen te halen. Op twee
man na deserteerden tenslotte alle
helpers. Toch zag hij kans nog 3200
dieren op hun bestemmiug te bren
gen.
Al even berucht is de Birdsville
Track: over 500 kilometer voert zij
naar Marree vroeger „Onze Lieve
Heer Bron" genaamd een station
aan de middenaustralische spoorweg,
vanwaar de dieren naar de markten
in Adelaide vevoerd worden. Hele
kuddes zijn op deze route in zand
stormen omgekomen, die dikwijls da
genlang het land verduisteren.
Sedert in 1949 een overeenkomst
tussen Engeland en Australië is
gesloten over een verhoging van
de vleesleveranties, zijn miljoenen
ponden uitgegeven voor het boren
van putten langs de veewegen en
het verbeteren van deze „tracks".
Hier en daar brengen reeds enor
me autotreinen grote kudden run
deren van de veeweiden naar de
slachterijen aan de kusten. Maar
nog altijd worden honderdduizen
den runderen jaarlijks door dro
vers naar het dichtstbijzijnde
spoorwegstation gedreven. En
precies als driekwart of een halve
eeuw geleden geldt voor deze
moedige ruiters, dat zij trots zijn
als een koning en grof als een
dronken marktkoopman.
Japan bouwt voor
Indonesië oorlogsschepen
Een woordvoerder van de Indonesi
sche marine heeft woensdag meege
deeld. dat onlangs op Japanse?
scheepswerven de kiel is gelegd voor
oorlogsschepen voor de Indonesische
marine.
De levering van deze 6chepen ge
schiedt onder de bepalingen van de
oorlogsherstel-betalingen van Japan
aan Indonesië.
„Ik zie er uit als Methusalem, maar ik voel mij niet ouder dgn mijn
jongste vriendinnen. Ik ben er ook van overtuigd, dat ik na een drukke
dag niet zo vermoeid ben als menigeen, die half zo oud is als ik". Dat
schreef een van de meest vooraanstaande vrouwen van de wereld: Eleanor
Roosevelt (76 jaar) over haarzelf en ik als haar oudste zoon, weet hoe
waar dat is. Als ik alleen maar denk aan moeders dagprogramma, wordt
ik al moe. 's Morgens tussen 6 en 7 unr staat zij al op en vaak heeft
zij dan reeds gasten aan de ontbijttafel. Na dat ontbijt volgt meestal een
lange dag van allerlei vergaderingen, interviews en speeches en na af
loop daarvan vindt zij zelfs nog tijd voor het schrijven van een dage
lijkse rubriek in verschillende dagbladen, alsmede voor het behande
len van de post, die meestal nogal omvangrijk is. Als zij 's nachts om
halft twee kan gaan slapen, heeft ze geluk gehad, want meestal gaat ze
niet eerder naar bed dan een unr of drie.. Het Is voor mij een raadsel
hoe moeder, die toch 76 jaar oud is, dat allemaal volhoudt, maar haar
energie schijnt eindeloos te zijn.
Zelden heb ik in mijn leven zo'n ac
tieve en sociaal voelende vrouw ont
moet, heeft president Eisenhower
eens van Eleanor Roosevelt gezegd.
Maar zij is ook een buitengewoon
moedige vrouw. Ik kan daar talrijke
voorbeelden van geven, die dit illus
treren. Op welk een indrukwekken
de wijze kwamen moeders kracht
en moed bijvoorbeeld niet naar vo
ren toen mijn vader, Franklin Dela
no Roosevelt, plotseling kinderver
lamming kreeg. Moeder gaf hem toen
de kracht niet toe te geven aan de
verleiding zich uit het openbare le
ven terug te trekken zoals zijn rijke
moeder dit wenste. Moeder weiger
de hem ook als invalide te behande
len. Zij ontsloeg zelfs de verpleeg
sters en zorgde ervoor, dat hij
een zo normaal mogelijk leven leid
de ook al zat hij in een invalide
wagen.
MRS. ROOSEVELT
Mijn luitenant
Hoewel zij bijna door de grond ging
van verlegenheid en nervositeit hield
zij toespraken namens vader om
zijn naam in de publieke belangstel
ling te houden en toen hij president
van de Ver. Staten werd, was mijn
moeder voor hem de grote steun. „Zij
is mijn luitenant, die mij een nieuw
stel benen en ogen heeft gegeven"
heeft mijn vader toen vaak gezegd!
De grootheid van mijn moeder is
mij echter wel op zeer bijzondere
wijze gebleken op die verschrikke
lijke dag van 12 april 1945 toen mijn
vader stierf en Harry S. Truman
plotseling de moeilijke taak van pre
sident van de Ver. Staten moest
overnemen. Ik weet nog als de dag
van gisteren hoe diep Harry S. Tru
man onder de indruk was van het
gebeurde. Hij was lijkbleek en tra
nen stonden hem in 'de ogen.
„Kan ik ook iets voor U doen?"
vroeg hij moeder. Moeder keek liem
aan en zei toen: „Is er misschien
iets, nat wij voor U kunnen doen
want U bent degene, die nu in moei
lijkheden is!" Zelfs met het grote
verdriet in haar hart maakte zij
zich dus bezorgd over de zware taak,
die Harry S. Truinan nu wachtte
als de nieuwe president van Ameri
ka. Dat heeft mij toen buitengewoon
aangegrepen
Vier moeders
Merkwaardig is ook, dat ik eigenlijk
vier verschillende moeders heb ge
had. verenigd in één en dezelfde per
soon. Zo staat mijn moeder mij uit
mijn vroegste herinneringen voor
de geest als een... onzekere vrouw
vol minderwaardigheids- en schuld
complexen en gedirigeerd door een
veeleisende en rijke schoonmoeder,
Sara Delano Roosevelt. Daarna
kwam de moeder, die een ware hel
din was in de periode, dat mijn va
der getroffen werd door kinderver
lamming. Moeder was toen zijn bron
van vertrouwen, die het voor haar
man opnam tegen haar schoonmoe
der, die zo leed onder de tragische
omstandigheden, die haar Franklin
hadden getroffen, dat zij hein ver
zocht ergens stil te gaan leven van
haar geld.
Een weer geheel andere Eleanor
Roosevelt kwam te voorschijn toen
mijn vader ondanks zijn grote han
dicap president van de Ver. Staten
werd. Zij was toen volledig presi
dent mee en ondersteunde vader op
bijna ongeooflijke wijze. Tenslotte
mijn moeder van vandaag - een al
leenstaande vrouw maar nog steeds
vol werklust en idealen. Eerst als af-
fevaardigde van de Ver. Staten bij
e Verenigde Naties en nu in het
bijzonder voor het wereld-welfare-
werk. Zij bouwde een carrière op,
waarover in de gehele wereld met
respect gesproken wordt!
Bescheiden
Ondanks alle eer. waarmee mijn
moeder vaak overladen wordt, blijft
zij bescheiden. Toen zij het vorige
jaar bijvoorbeeld 75 jaar werd, wei
gerde zij dit te vieren. Enige jaren
geleden, toen zij een bezoek bracht
aan India, besteedde zij een halve
dag aan een tocht door de sloppen
van Bombay. Zij droeg een eenvoudi
ge katoenen jurk en tennisschoenen.
Zij bleef zolang weg, dat ze te laat
kwam voor een receptie, die voor
haar gehouden werd. Omdat zij de
gasten niet wilde laten wachten tot
ze een bad genomen had en zich had
verkleed, ging ze zo door naar de re
ceptie. zodat zij de eerste burger
van Bombay ontmoette in een vuile
katoenen jurk en tennisschoenen aan
haar voeten...
Het huwelijk van Eleanor Roose
velt met haar vijfde neef Fi-anklin
Delano Roosevelt is ondanks grote
tegenwerking van Franklin's moedér
Sara Delano Roosevelt, tot stand ge
komen. Mijn grootmoeder heeft zelfs
geprobeerd haar zoon op een duur
bootreisje de romance te laten ver
geten. zo heeft moeder mij eens ver
teld. Het huwelijk ging echter toch
door en wel op 17 maart 1905 maar
mijn moeder ondervond meer dwin
gelandij dan liefde van haar schoon
moeder. Het eerste huis was ook uit
gekozen door Franklin's moeder en
het tweede huis voor het jonge paar
was een kerstcadeau van grootmoe
der maar zij liet voor zichzelf er een
woning vlak naast bouwen met spe
ciale verbindingsdeuren...
Mijn grootmoeder was rijk en mijn
vader behoefde maar een wens te
uiten of zijn wens werd vervuld.
Mijn zuster, mijn drie broers en ik
zelf hebben later ook die gulheid, als
prijs voor haar heerszucht, duidelijk
ondervonden. Of zij onze opvoeding
daarmee in de war stuurde, vroeg
zij zich niet af. Zij schonk ons met
gulle hand nieuwe auto's als wij de
oude verwoest hadden en zij over
laadde ons met dure cadeaus en reis
jes naar Europa. Vaders zachtheid
in de opvoeding was dan ook onge
twijfeld een direct gevolg van de
wijze, waarop zijn moeder hem al
tijd verwende. Zelfs toen hij al pre
sident van de Ver. Staten was, bleef
zij hem eraan herinneren vooral
zijn overschoenen te dragen en al
leen water uit flessen te drinken
e.d.
Nog altijd trekken de
kudden door het land
(Van een speciale correspondent)
Veedrijvers vindt men ook elders,
drovers" bestaan alleen in Australië.
De drover is zo Australisch als de
kangoeroe. Rond liet einde van de
19e eeuw, toen de spoorwegen nog
niet tot in het binnenland waren
doorgedrongen, kwam het vaak ge
noeg voor, dat runderen over zo'n
300 kilometer langs de grote „stock"-
routes moesten worden gedreven.
Er waren toen nog geen geboorde
putten langs de wegen. De drover
kon er toen slechts op hopen, dat de
weinige natuurlijke waterbronnen
langs de lange weg niet juist uitge
droogd waren, wanneer de hitte mens
en dier tot aan de grenzen van het
verdraagbare had uitgemergeld.
Daar kwamen dan de stofstormen
bij, die de kudde uren. soms zelfs
JAMES ROOSEVELT
Sterke geest
Mijn moeder (zij heeft het zelf ver
teld) was in haar jonge jaren het
proto-type van het arme rijke meisje;
uit sentimentele romans. Haar moe
der. Anna Hall, die moeder zich her
innert als een van de mooiste vrou
wen, die ze ooit gezien heeft, behan
delde haar dochter als 'n lelijk jong
eendje. Haar vader, Elliott Roose
velt (de oom van oom Thedore, die
president werd) hield echter veel van
haar doch hij was niet gezond en
werd alcoholist, wat mijn moeder
een levenslange afkeer van sterke
drank heeft bezorgd. Toen mijn moe
der acht jaar oud was, stierf haar
vader, waarna zij in huis kwam bij
een knappe 'maar aan allerlei stem
mingen onderhevige tante, die soms
lief en hartelijk was en andere keren
weer boosaardig en vol verwijten.
Maar moeder had een sterke geest
en innerlijke kracht alsmede een
groot gevoel voor menselijkheid,
eigenschappen, die haar ondanks,
veel lijden in staat stelden er over
heen te komen. Dank zij moeder
kreeg vader ook zijn eerste indruk
ken van wat armoede betekent. Ze
nam vader, die toen een verwende
Harvard-student was, hijvoorbeeld
mee naar de achterbuurten van New
York, waar zij sociaal werk ver
richtte.
Hoewel mijn vader en moeder door
hun vooraanstaande posities en hun
Advertentie)
nu weer io lekker als kip
GROTE PROBLEMEN VAN KLEIN EILAND
pas nog rillerig van de
getreden. Londens hoop, dat Malta
zich wellicht toch nog bij Groot-Brit-
tannië zou aansluiten, is sindsdien in
rook vervvlogen.
In het jaar 1947 kreeg Malta een
grondwet, de het eiland een parle
mentaire regering verschafte met
een slechts uit gekozen leden be
staande wetgevende vergadering. De
buitenland* politiek en de defensie
bleven echter in handen van het
Britse bestuur. Met het argument,
dat het overbevolkte eiland econo
misch niet op eigen benen kon staan,
streefde Groot-Brittannië met alle
middelen de aansluiting van het ei
land na. Toen echter de Malthezer
premier Don Mintoff vergaande ga
ranties eiste, mislukten de onder
handelingen, waarop de regering on
der protest ontslag nam.
Op Malta en het naburige eiland Go-
zo met een totale oppervlakte van
slechts 316 vierkante kilometer wo
nen 330.000 mensen. De bodem is
schraal en weinig vruchtbaar. De be
langrijkste bronnen van inkomsten
voor de bevolking waren tot nu toe
de grote scheepswerven, die vooral
voor de marine werkten. De verande
ringen in de stategische opvattingen
sinds het intreden van kernwapens
heben echter deze werven een gevoe
lige slag toegebracht. Dat was, nu
anderhalf jaar geleden, een van de
redenen voor de garantie-eisen van
premier Mintoff. Thans is de inte
rimregering bezig met Britse hulp
kleinere industriële bedrijven op te
bouwen voor de fabricage van ver-
bruiksgoederen, het toerisme te be
vorderen en de scheepswerven om te
zetten in scheepsreparatiebedrijven,
waarvan een Britse firma de leiding
wil overnemen.
Grote verwachtingen heeft men van
de commissie voor grondwettelijke
vraagstukken, die op het ogenblik op
Malta zoekt naar een voor alle par
tijen aanvaardbare oplossing. Tot de
ze commissie behoren persoonlijkhe
den meteen grote ervaring: Sir Hi
lary Blood, de vroegere gouverneur
van.de Britse kolonie Gambia, Bar
bados en Mauritius, die zich ook
reeds met soortgelijke grondwettelij
ke vraagstukken in Honduras en
Zanzibar heeft beziggehouden; Sir
Alfred Roberts, die vroeger voorzit
ter was van de assemblee van het
Britse vakverbond en directeur van
de Bank van Engeland en Edward
St. John. een uitermate begaafd
Australisch jurist.
Er worden op het emplacement
ran de N.Z.H.V.M. in Leiden
tramwagens gesloopt. De trams
gaan geheel verdwijnen bij de
vervoersmaatschappij. Alle dien-
stem zullen metautobussen wor
den onderhouden. De slopers heb
ben aan de fcolossen een grote
kluif. De wagens zijn ware ijzer
brokken. Door hun degelijke con
structie hadden de trams mis
schien nog we.L jaren dienst kun
nen doen.
Commissie zoekt nieuwe
mogelijkheden
(Van een speciale correspondent)
Valetta, november. Het Britse im
perium schrompelt steeds meer in
een. Nietemin zijn er nog steeds af
hankelijke gebieden, waarvan de toe
komst niet duidelijk vastligt. Daar
toe behoort ongetwijfeld ook het ei
land Malta, dat wegens zijn strate
gisch belangrijke positie in de Mid
dellandse Zee reeds een lange en be
wogen geschiedenis achter de rug
heeft.
Sèdert net einde van de tweede we
reldoorlog strijdt men op Malta voor
de grondwettelijk vastgelegde voor
uitgang, maar veel werd tot nu toe
niet bereikt. Op het ogenblik heeft
een niterim-regering de macht. Wet
gevende en uitvoerende macht liggen
in handen van de Britse gouverneur,
die wordt bijgestaan door een groep
adviseurs, bestaande uit Britse amb
tenaren en door de Britten benoemde
Malthesers. Deze interiumregering
werd ongeveer 17 maanden geleden
ingesteld, toen de Britten ingrepen
nadat de Maltheser regering was af-