ét%t BRUID
GLYCA
PILOOT STORM ontvoerd in de stratosfeer
HOE ZIJN TOCH EIGENLIJK
DE FRANSE MEISJES VAN NU?
ABDIJSIROOP
r
Van en voor de boekenplank
kJ
Ruwe
ihanden?
Jlave.
20,
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
DONDERDAG 24 NOVEMBER 1960
(Advertentie)
u proeft tabak en geen papier!
Alleen Roxy combineert edele
tabakken met het dunste papier.
Door dit ragfijne Elfin papier komt
de zuivere smaak van nobele ta
bak volledig tot z'n recht.
NIEUW
.KLAAR-OPEN"
TROUWEN ALS JE 23 BENT
(Van een correspondent)
ls de jonge Frangaise speels, koket,
oppervlakkig Is zij een verameri
kaniseerde teenager in „blue jeans"?
Is zij een vlijtige, eerzuchtige re-
kenaarster met een chequeboek in
plaats van een hart, zoals Simons
de Beauvoir haar beschrijft? Niets
A-an dat alles, zegt een in Parijs
verschenen bestseller. De jonge Fraii-
eaïsè is geheel anders en veel .sym
pathieker.
„De waarheid over de jonge meisjes"
heet Jiet kleine boekje, dat door een
der levendigste Franse vrouwelijke
journalisten, Madeleine Chapsal,
werd geschreven. De schrijfster, niet
lang geleden zelf nog één van de be
schreven „jeunes filles", behoort tot
dc staf van het weekblad I/Express,
dat zich steeds weer bezighoudt met
opzienbarende onderzoekingen naar
de jonge generatie van Frankrijk.
Wat zijn de conclusies van Mademoi
selle Chapsal De meeste jonge meis
jes houden het meest van de pullo
ver als kledingstuk, omdat die zo
gemakkelijk is. Een duidelijke meer
derheid geeft aan de muziek van J.
S. Bach de voorkeur hoven jazz. Van
de boeken krijgt de meeste stemmen
„De, Kleine Prins" van Antoine de
Saint Exupéry. Sagan wordt vrij al
gemeen als „afschuwelijk" onder
vonden. Op de vraag of zij belang
stelling hebben voor jonge mannen
antwoorddden allen zonder omwe
gen: Ja!
Tweederde van alle ondervraagde
meisjes zou liefst met 23 jaar ge
trouwd zijn. Tachtig procent houdt
echter ook rekening met de mo
gelijkheid van een scheiding. Vrijwel
alle meisjes verklaarden, dat hun
ouders bekrompen, misleid en zon
der begrip voor kinderen zijn. In
teressant is de mening van veel meis
jes uit de middenklasse, dat haar
ouders niet willen, dat de dochters
een baantje hebben om een eigen
zakgelcj te verdienen. Liever nog
verhogen zij zelf het weekgeld.
Zelf doen
Meer dan de helft van de meisjes
kan met 17 jaar zelf koken, naaien
en het huishouden zelfstandig doen.
De meesten zouden zonder meer be
reid zijn, haar beroep op te geven,
wanneer de echtgenoot dat zou wen
sen. Anderzijds vinden zij het heel
natuurlijk, dat zij blijven werken,
tot de man in staat is zelf de kosten
van het huishouden te dekken. En
die zijn tamelijk groot. Van een al
te zeer doorgevoerde emancipatie
houden de meisjes niet, „omdat de
mannen dat niet zo prettig vinden".
Gevraagd naar haar belangrijkste
problemen, antwoordden de mees
te meisjes, dat zij een „vriend"
een, „A'aderlijke Aaiend", „iemand
die haar zekerheid geeft" mis
sen.
Intelligente meisjes beschouwen haar
begaafdheid lang niet altijd als iets
om erg blij mee te zijn. Zij maken
zich veeleer bezorgd, dat dit jonge
mannen afschrikt. „Het belangrijkste
verschil tussen een teenager van
vandaag en een jong meisje uit mijn
tijd", zegt de schrijfster, „kan men
misschien het beste zo uitdrukken:
Nu komen de meisjes zondagsmor
gens om vier uur thuis zonder dat
de ouders daar veel van zeggen".
De juridische commissie A'an de alge
mene vergadering van de Verenigde Na
ties heeft dinsdag met algemene stem
men het vraagstuk van deontAvikkelïng
van het internationale recht verwezen
naar de algemene vergadering van 1961.
Bij de lid-staten van de V. N. is erop
aangedrongen voor 3961 suggesties over
deze kwestie in te dienen,
(Advertentie)
Prisma-flora
Een boekje met ongeveer 600 schets
jes van planten (in zwart-wit) be
doeld om de leek-plantenliefhebber
te helpen bij het vaststellen van de
namen van wilde planten is „Prisma
flora", een uitgave in de reeks van
de Prisma-uitgeverij te Utrecht.
Over het geheel geven de schetsjes
het speciale karakterbeeld van elke
plant goed weer, wat nog niet Wil
zeggen, dat een leek dadelijk oog
heeft voor de fijne verschillen. Bij
voorzichtig (d.i. serieus) gebruik zal
men meestal wel tot de goede naam
kunnen komen. De tekst is heel goed
en de beschrijvingen geven veel de
tails.
Z.
De 23 genezende bestanddelen
van Abdijsiroop (Akker-Si
roop) jagen die gevaarlijke
griephoest weg uit uw gezin.
Voortreffelijk fotoboek over
Zwitserse flora en fauna
„Met spiedend oog door de natuur".
Onder de Nederlandse bewerking van
A. B. Wigman brengt de uitgevers
maatschappij Gebr. Zomer en Keu-
ning Wageningen, een oorspronkelijk
Zwitserse uitgavè van een markante
foto verzameling die betrekking heeft
op de flora en fauna van dat land.
Daar het merendeel van de afbeeldin
gen betrekking heeft op dieren en
de meesten daarvan ook in ons land
voorkomen, achten wij een Neder
landse bewerking volkomen verant
woord.
Het is zelfs wel prettig naast ons
groot wild afbeeldingen van gemzen
aan te treffen en als aanvulling op
onze roofvogels kennis te maken met
de arend uit het hooggebergte. Ons
speuren naai* fouten in de begelei
dende tekst heeft tot resultaat ge
had, dat we behalve de uitnemende
hier en daar unieke opnamen, ook de
beschrijving als verantwoord kunnen
aanbevelen. Uit beide spreekt een
grote liefde en opmerkzaamheid
voor al wat de natuur ons te bieden
heeft. De inhoud van het boek is
zeer gevariëord en de uitvoering bij
zonder fraai en degelijk. Een boek,
dat wij zonder meer als „af" zouden
willen bestempelen; iedere natuur
liefhebber raden wij aan het ter in
zage te vragen en eventueel op zijn
verlanglijstje te zetten. Voorts is het
een boek dat zich uitnemend leent
om als geschenk te dienen, daar het
als zodanig bijzonder zal worden ge-
Massale rakettenaanval
was de opkomende maan
De maan heeft onlangs grote ver-
Avarring A'eroorzaakt onder het per
soneel van het Avaarschmvingsstation
tegen raketaanvallen in Thule op
Groenland, zo Aveet het Amerikaanse
tijdschrift Aviation te melden.
Volgens het blad vertoonden de ra
darschermen op een gegeven moment
een beeld, dat Averd uitgelegd als
een massale rakelaauA-al. Kort daar
op Averden de A-erbindingen met Thule
verbroken.
Het bleek echter spoedig dat het
beeld werd veroorzaakt door een ra
darecho van de opkomende maan.
Bovendien werd duidelijk dat het
verbreken van de A-erbindingen het
gevolg was van een breuk in een
onderzeese kabel. Deze breuk was
veroorzaakt door een ijsberg.
De Amerikaanse luchtmacht wilde
het bericht niet direct bevestigen,
maar zij gaf wel toe, dat het staion
in Thule maanecho's had geregis-
reerd en dat het personeel nu liad
geleerd hieraan geen aandacht te
besteden.
Aanrander gegrepen enkele
dagen voor z'n huwelijk
Vandaag' zal voor de officier van
justitie te Haarlem worden voorge
leid de 29-jarige automonteur C. M.
uit Amsterdam. De monteur is zon
dagavond door de gemeentepolitie
van Hoofddorp gearresteerd wegens
poging tot aanranding van een 23-
jarig Haags meisje.
Op een donkere weg in de Haarlem
mermeer had de monteur het meisje,
dat zich hevig verzette, bij de keel
gegrepen. Op haar gillen heeft een
in de buurt wonende landbouwer te
lefonisch de politie gewaarschuwd,
die snel ter-:plaatse was. De man be
kende de bedoeling te hebben gehad
het meisje aan te randen. De auto
monteur zou gisteren in het huwelijk
treden.
„Elektriciteit thuis"
Een prachtig boek voor jongens (en
meisjes) van middelbare scholen
door A. en G. van Oorschot. Het be
handelt de geschiedenis van de fun-
damentele ontdekkingen op het ge
bied van de elektriciteit en geeft
aanwijzingen voor het zelf herbele
ven van deze ontdekkingen. Een ge
lukkige combinatie van een „leer"-.,
en een „doe-het-zelf" boek, onder
houdend geschreven en voor een
pientere technicus-in-de-dop goed te
volgen. Daarom dus ook geschikt
voor ouderen die zich voor deze stof
interesseren. Het werd uitgegeven
bij Thieme te Zutphen.
Alléén
helpt direct!
DR. SWAAB'S VERENIGDE FABRIEKEN
1643.' Eindelijk had men
een geschikte plaats gevon
den om Kowalski neer te
leggen. Van „begraven" zo
als op Aarde was natuur
lijk geen sprake. Op de rug
van het kratergebergte
zocht men ëeri gunstige
plek uit en begon daarna 'n
soort hunebed te bouwen.
Grote stenen en rotsblokken,
die door de mannen met
betrekkelijk gemak gehan
teerd konden worden, dank
zij de geringe aantrek
kingskracht op de Maan,
stapelde men rondom en
over de dode op. Het was
gauw gebeurd en tenslotte zette men Kowals-
ki's gebarsten helm op een kegelvormige
zerksteen. Als leider van de expeditie was het
piloot Storms taak om een korte toespraak
te houden. Hij deed het met enkele toepasse
lijke woorden, waarin hij eraan herinnerde
dat Kowalski's enige fout eigenlijk geweest
was dat hij teveel mens van de Aarde en te
weinig ruimtepionier was. „Voor ons geldt
het devies: „Eén voor allen en allen voor één",
meer dan ooit!" besloot hij. „Kowalski heeft
dit niet begrepen. Laat zijn dood voor ons
een waarschuwing zijn, dan heeft zijn bestaan
in ieder geval waarde gehad. En dat kan
niet van iedei'e mens gezegd worden. Hij rus-
tein vrede."
FEUILLETON DOOR:
BARBARA STANTON
Wéér antwoordde hij niet recht
streeks. Hij keek een ogenblik spot
tend naar zijn glas en vroeg toen:
„Was het plan niet in de eerste
plaats van jou afkomstig?"
„Nu, ja. Ik dacht, zie je
„Genoeg. Wat kunnen mij je ge
dachten schelen? En wat gaat het
in elk geval jou aan? Misschien, dat
tante Flor, als familielid, zich enigs
zins verantwoordelijk tegenover me
voelt. Wanneer ik mijn verontschul
digingen zou moeten aanbieden, zou
hot aan hé.ar adres zijn, ofschoon ze
in zekere opzichten inderdaad een
malle oude vrouw is".
Hij is tenminste nog nuchter genoeg,
dacht Sally, om zich te herinneren
hoe hij zijn tante heeft genoemd;
zijn verwijzing daarnaar wees onge
twijfeld op spijt. Intussen bleef zijn
toon agressief, toen hij. na zijn glas
geledigd te hebben, uitviel:
„Waarom, in vredesnaam, laat je me
niet aan mijn lot over? Heb ik je
met een stel persoonlijke vragen las
tig gevallen, toen je de vorige zomer
hier kwam om je leed te verzetten?"
„Neen", antwoordde Sally, die voelde
dat ze een kleur kreeg. „Ik heb het
jou evenmin gedaan", ging ze ver
ontwaardigd voort, maar Hugh viel
haar in de rede.
„Misschien niet in zoveel woorden,
rnaar je bent even gemakkelijk te
doorgronden als tante Florr.e. Denk
je soms, dat ik niet weet wat je haar
gevraagd hebt? Is hij nog verliefd
op Serena Granelle? Heeft ze hem
de bons gegeven of hij haar? Nu,
heb ik 't niet bij het rechte eind?"
vroeg hij uitdagend.
Terwijl Sally nog overwoog wat ze
zou antwoorden, dronk Hugh op
nieuw zijn glas uit en schonk er zich
weer een in. Toen, om te bewijzen,
dat zij inderdaad „gemakkelijk te
doorgronden" was, voegde hij op
dreigende toon aan zijn woorden toe:
„En zeg niet, dat ik al te veel whis
ky heb gedronken, want dan sta ik
niet langer in voor wat ik eruit flap",
Sally begreep, dat, ofschoon hij nog
juist nuchter genoeg was, om samen
hangend te praten en te denken, elk
onvoorzichtig woord harerzijds en
vooral op dit late. uur 'n zeer onge
wenste uitbarsting zou kunnen te
weegbrengen. Ze moest dus terdege
op haar tellen passen.
„Als iemand vrienden heeft", opper
de ze bedachtzaam, „is het niet meer
dan natuurlijk, dat ze even openhar
tig over zijn teleurstellingen, tegen
slagen en verdriet spreken als over
prettige gebeurtenissen in zijn le
ven".
„Veel openhar tiger", zei Hugh op
bittere toon, „want slecht nieuws
beslaat altijd de eerste plaats. Wie
kan dat beter weten dan jijzelf?"
„Juist. Ik geef toe, dat de nieuws
gierigheid van mijn kennissen na de
dood van mijn verloofde in juni j.l.
ontzettend pijnlijk voor me is ge
weest, maar ik besef nu, dat die
nieuwsgierigheid heel natuurlijk was
en hoop dat er geen leedvermaak in
stak. Misschien zou het tot op zekere
hoogte beter geweest zijn, wanneer
ik vrij over een en ander met hen
had kunnen spreken
„Vrouwen houden ervan, hun emo
ties aan de grote klok te hangen,
nietwaar?" viel Hugh haar in de re
de.
„Sommigen misschien wei", erkende
Sally, „maar is dat niet beter dan
alles op te kroppen tot je uit bitter
heid je hele verdere leven hebt be
dorven?"
Ze was benieuwd of ze uit Hughs
stilzwijgen soms mocht afleiden, dat
hij hierover nadacht, maar werd
deerlijk teleurgesteld, toen hij tot
een nieuw onderwerp overging met
de vraag: „Jij hebt zeker ook die be
lachelijke naam Ivor Goodwill uitge
kozen?"
„Eigenlijk was dat iets van ons bei
den", antwoordde Sally, die wel had
willen glimlachen, maar het niet
durfde. Hoe zou Hughs reactie zijn
geweest, als ze er had bijgevoegd,
dat in de gegeven omstandigheden
de naam Justin Mopper, die oólt te
berde was gebracht, toepasselijker
zou zijn gebleken
„Maak me nu niet wijs, dat er nog
twee stel hersens nodig waren om
zoveel geestigheid te produceren!"
,,'t Was nooit als geestigheid be
doeld", hernam Sally; „misschien
was het een beetje kinderachtig,
maar in elk geval onschuldig. We
begrepen, dat je je naam niet graag
in de krant zou zien".
„Kom, kom", wierp Hugh tegen,
„houd je niet zo van de domme. „Als
de pers mijn naam wil weten zal ze
er gemakkelijk achter komen. Tenzij
je natuurlijk ook een vals adres hebt
opgegeven".
Sally schudde het hoofd.
„Och", ging Hugh voort, „misschien
heb je hun wel verteld dat Ivor
Goodwill een afgedankte held was,
met een gezicht, dat hij niet in 't
publiek kan vertonen!"
„Maar Hugh!"
„Wat zou het? Als ze er genoeg be
lang in stellen, ontdekken ze het wel.
En dat wordt dan een van die roe
rende verhalen uit het mensenleven,
om sentimentele oude vrouwen eens
lekker te doen huilen. „Waarom
hebt U soms „Melancholy Blues" ge
schreven, meneer Goodwill? Is het
soms aan iemand in het bijzonder
opgedragen?" O, ja de krantenlui
zullen in hun nopjes zijn als zij dan
nog, hoe dan ook, een portret van
mij aan de piano kunnen lospeute
ren
„Wat overdrijf je!" voelde Sally zich
genoodzaakt 'te protesteren. „Schrij
vers, componisten, artiesten in 't al
gemeen worden niet zo aangebeden
als filmsterren en sportslui. Zelfs het
meest succesvolle dansnummer houdt
het maar enkele maanden uit. Het
feit, dat je „Melancholy Blues" hebt
geschreven, betekent nog niet, dat je
naam op een stuk of wat voorpagi
na's komt".
„Ik hoop, dat je gelijk hebt", zei
Hugh somber. „In elk geval zal ik
geen verslaggevers ontvangen en als
ze blijven aanhouden, Prince op hen
afsturen".
Sally stond juist op het punt te zeg
gen, dat hij dan juist kans liep „in
het nieuws'' te komen. Ze begreep
zijn afkeer van overdreven publici
teit, maar hij maakte zich zonder
twijfel onnodig bezorgd.
,,'t Had me niet zoveel kunnen sche
len als het een ander werkje dan
„Melancholy Blues" was geweest",
ging hij voort. Terwijl Sally nog
overwoog om te vragen „waarom?"
schonk hij zichzelf voor de zoveelste
maal in, na haar spottend ook een
glas te hebben aangeboden,- wat ze
natuurlijk weigerde. Met doffe stem
hernam hij: „Ik behoef je de reden
niet te zeggen, maar dat je juist d&t
stuk hebt uitgekozen, was... was...".
Zijn tong begon nu werkelijk dubbel
te slaan.
„Ik heb al gezegd, dat het me speet",
mompelde Sally kalmerend, vastbe
sloten om zo gauw zich de gelegen
heid voordeed naar haar kamer te
rug te koren.
,,'t Was precies alsof'ik verleden zo
mer, toen ik ontdekte, dat je in je
kamer mijn piano kon horen, zoiets
zóu hebben gespeeld of gepin
geld", zei hij met een vaag armge
baar, als: „Daar wachtte ik je bij de
kerk".
Als hij haar geslagen had, zou Sally
zich minder beledigd hebben gevoeld
dan nu.
„Dat is het ergste, wat je zeggen
kon", riep ze uit, overeind springend.
In haar woede vergat ze totaal, dat
hij veel te veel gedronken had cn
wilde de kamer verlaten. „Nu was ik
mijn handen in onschuld", ging ze
heftig voort. „Goedennacht!
(Wordt vervolgd),