ét%t BRUID GLYCA PILOOT STORM ontvoerd in de stratosfeer HOE ZIJN TOCH EIGENLIJK DE FRANSE MEISJES VAN NU? ABDIJSIROOP r Van en voor de boekenplank kJ Ruwe ihanden? Jlave. 20, PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT DONDERDAG 24 NOVEMBER 1960 (Advertentie) u proeft tabak en geen papier! Alleen Roxy combineert edele tabakken met het dunste papier. Door dit ragfijne Elfin papier komt de zuivere smaak van nobele ta bak volledig tot z'n recht. NIEUW .KLAAR-OPEN" TROUWEN ALS JE 23 BENT (Van een correspondent) ls de jonge Frangaise speels, koket, oppervlakkig Is zij een verameri kaniseerde teenager in „blue jeans"? Is zij een vlijtige, eerzuchtige re- kenaarster met een chequeboek in plaats van een hart, zoals Simons de Beauvoir haar beschrijft? Niets A-an dat alles, zegt een in Parijs verschenen bestseller. De jonge Fraii- eaïsè is geheel anders en veel .sym pathieker. „De waarheid over de jonge meisjes" heet Jiet kleine boekje, dat door een der levendigste Franse vrouwelijke journalisten, Madeleine Chapsal, werd geschreven. De schrijfster, niet lang geleden zelf nog één van de be schreven „jeunes filles", behoort tot dc staf van het weekblad I/Express, dat zich steeds weer bezighoudt met opzienbarende onderzoekingen naar de jonge generatie van Frankrijk. Wat zijn de conclusies van Mademoi selle Chapsal De meeste jonge meis jes houden het meest van de pullo ver als kledingstuk, omdat die zo gemakkelijk is. Een duidelijke meer derheid geeft aan de muziek van J. S. Bach de voorkeur hoven jazz. Van de boeken krijgt de meeste stemmen „De, Kleine Prins" van Antoine de Saint Exupéry. Sagan wordt vrij al gemeen als „afschuwelijk" onder vonden. Op de vraag of zij belang stelling hebben voor jonge mannen antwoorddden allen zonder omwe gen: Ja! Tweederde van alle ondervraagde meisjes zou liefst met 23 jaar ge trouwd zijn. Tachtig procent houdt echter ook rekening met de mo gelijkheid van een scheiding. Vrijwel alle meisjes verklaarden, dat hun ouders bekrompen, misleid en zon der begrip voor kinderen zijn. In teressant is de mening van veel meis jes uit de middenklasse, dat haar ouders niet willen, dat de dochters een baantje hebben om een eigen zakgelcj te verdienen. Liever nog verhogen zij zelf het weekgeld. Zelf doen Meer dan de helft van de meisjes kan met 17 jaar zelf koken, naaien en het huishouden zelfstandig doen. De meesten zouden zonder meer be reid zijn, haar beroep op te geven, wanneer de echtgenoot dat zou wen sen. Anderzijds vinden zij het heel natuurlijk, dat zij blijven werken, tot de man in staat is zelf de kosten van het huishouden te dekken. En die zijn tamelijk groot. Van een al te zeer doorgevoerde emancipatie houden de meisjes niet, „omdat de mannen dat niet zo prettig vinden". Gevraagd naar haar belangrijkste problemen, antwoordden de mees te meisjes, dat zij een „vriend" een, „A'aderlijke Aaiend", „iemand die haar zekerheid geeft" mis sen. Intelligente meisjes beschouwen haar begaafdheid lang niet altijd als iets om erg blij mee te zijn. Zij maken zich veeleer bezorgd, dat dit jonge mannen afschrikt. „Het belangrijkste verschil tussen een teenager van vandaag en een jong meisje uit mijn tijd", zegt de schrijfster, „kan men misschien het beste zo uitdrukken: Nu komen de meisjes zondagsmor gens om vier uur thuis zonder dat de ouders daar veel van zeggen". De juridische commissie A'an de alge mene vergadering van de Verenigde Na ties heeft dinsdag met algemene stem men het vraagstuk van deontAvikkelïng van het internationale recht verwezen naar de algemene vergadering van 1961. Bij de lid-staten van de V. N. is erop aangedrongen voor 3961 suggesties over deze kwestie in te dienen, (Advertentie) Prisma-flora Een boekje met ongeveer 600 schets jes van planten (in zwart-wit) be doeld om de leek-plantenliefhebber te helpen bij het vaststellen van de namen van wilde planten is „Prisma flora", een uitgave in de reeks van de Prisma-uitgeverij te Utrecht. Over het geheel geven de schetsjes het speciale karakterbeeld van elke plant goed weer, wat nog niet Wil zeggen, dat een leek dadelijk oog heeft voor de fijne verschillen. Bij voorzichtig (d.i. serieus) gebruik zal men meestal wel tot de goede naam kunnen komen. De tekst is heel goed en de beschrijvingen geven veel de tails. Z. De 23 genezende bestanddelen van Abdijsiroop (Akker-Si roop) jagen die gevaarlijke griephoest weg uit uw gezin. Voortreffelijk fotoboek over Zwitserse flora en fauna „Met spiedend oog door de natuur". Onder de Nederlandse bewerking van A. B. Wigman brengt de uitgevers maatschappij Gebr. Zomer en Keu- ning Wageningen, een oorspronkelijk Zwitserse uitgavè van een markante foto verzameling die betrekking heeft op de flora en fauna van dat land. Daar het merendeel van de afbeeldin gen betrekking heeft op dieren en de meesten daarvan ook in ons land voorkomen, achten wij een Neder landse bewerking volkomen verant woord. Het is zelfs wel prettig naast ons groot wild afbeeldingen van gemzen aan te treffen en als aanvulling op onze roofvogels kennis te maken met de arend uit het hooggebergte. Ons speuren naai* fouten in de begelei dende tekst heeft tot resultaat ge had, dat we behalve de uitnemende hier en daar unieke opnamen, ook de beschrijving als verantwoord kunnen aanbevelen. Uit beide spreekt een grote liefde en opmerkzaamheid voor al wat de natuur ons te bieden heeft. De inhoud van het boek is zeer gevariëord en de uitvoering bij zonder fraai en degelijk. Een boek, dat wij zonder meer als „af" zouden willen bestempelen; iedere natuur liefhebber raden wij aan het ter in zage te vragen en eventueel op zijn verlanglijstje te zetten. Voorts is het een boek dat zich uitnemend leent om als geschenk te dienen, daar het als zodanig bijzonder zal worden ge- Massale rakettenaanval was de opkomende maan De maan heeft onlangs grote ver- Avarring A'eroorzaakt onder het per soneel van het Avaarschmvingsstation tegen raketaanvallen in Thule op Groenland, zo Aveet het Amerikaanse tijdschrift Aviation te melden. Volgens het blad vertoonden de ra darschermen op een gegeven moment een beeld, dat Averd uitgelegd als een massale rakelaauA-al. Kort daar op Averden de A-erbindingen met Thule verbroken. Het bleek echter spoedig dat het beeld werd veroorzaakt door een ra darecho van de opkomende maan. Bovendien werd duidelijk dat het verbreken van de A-erbindingen het gevolg was van een breuk in een onderzeese kabel. Deze breuk was veroorzaakt door een ijsberg. De Amerikaanse luchtmacht wilde het bericht niet direct bevestigen, maar zij gaf wel toe, dat het staion in Thule maanecho's had geregis- reerd en dat het personeel nu liad geleerd hieraan geen aandacht te besteden. Aanrander gegrepen enkele dagen voor z'n huwelijk Vandaag' zal voor de officier van justitie te Haarlem worden voorge leid de 29-jarige automonteur C. M. uit Amsterdam. De monteur is zon dagavond door de gemeentepolitie van Hoofddorp gearresteerd wegens poging tot aanranding van een 23- jarig Haags meisje. Op een donkere weg in de Haarlem mermeer had de monteur het meisje, dat zich hevig verzette, bij de keel gegrepen. Op haar gillen heeft een in de buurt wonende landbouwer te lefonisch de politie gewaarschuwd, die snel ter-:plaatse was. De man be kende de bedoeling te hebben gehad het meisje aan te randen. De auto monteur zou gisteren in het huwelijk treden. „Elektriciteit thuis" Een prachtig boek voor jongens (en meisjes) van middelbare scholen door A. en G. van Oorschot. Het be handelt de geschiedenis van de fun- damentele ontdekkingen op het ge bied van de elektriciteit en geeft aanwijzingen voor het zelf herbele ven van deze ontdekkingen. Een ge lukkige combinatie van een „leer"-., en een „doe-het-zelf" boek, onder houdend geschreven en voor een pientere technicus-in-de-dop goed te volgen. Daarom dus ook geschikt voor ouderen die zich voor deze stof interesseren. Het werd uitgegeven bij Thieme te Zutphen. Alléén helpt direct! DR. SWAAB'S VERENIGDE FABRIEKEN 1643.' Eindelijk had men een geschikte plaats gevon den om Kowalski neer te leggen. Van „begraven" zo als op Aarde was natuur lijk geen sprake. Op de rug van het kratergebergte zocht men ëeri gunstige plek uit en begon daarna 'n soort hunebed te bouwen. Grote stenen en rotsblokken, die door de mannen met betrekkelijk gemak gehan teerd konden worden, dank zij de geringe aantrek kingskracht op de Maan, stapelde men rondom en over de dode op. Het was gauw gebeurd en tenslotte zette men Kowals- ki's gebarsten helm op een kegelvormige zerksteen. Als leider van de expeditie was het piloot Storms taak om een korte toespraak te houden. Hij deed het met enkele toepasse lijke woorden, waarin hij eraan herinnerde dat Kowalski's enige fout eigenlijk geweest was dat hij teveel mens van de Aarde en te weinig ruimtepionier was. „Voor ons geldt het devies: „Eén voor allen en allen voor één", meer dan ooit!" besloot hij. „Kowalski heeft dit niet begrepen. Laat zijn dood voor ons een waarschuwing zijn, dan heeft zijn bestaan in ieder geval waarde gehad. En dat kan niet van iedei'e mens gezegd worden. Hij rus- tein vrede." FEUILLETON DOOR: BARBARA STANTON Wéér antwoordde hij niet recht streeks. Hij keek een ogenblik spot tend naar zijn glas en vroeg toen: „Was het plan niet in de eerste plaats van jou afkomstig?" „Nu, ja. Ik dacht, zie je „Genoeg. Wat kunnen mij je ge dachten schelen? En wat gaat het in elk geval jou aan? Misschien, dat tante Flor, als familielid, zich enigs zins verantwoordelijk tegenover me voelt. Wanneer ik mijn verontschul digingen zou moeten aanbieden, zou hot aan hé.ar adres zijn, ofschoon ze in zekere opzichten inderdaad een malle oude vrouw is". Hij is tenminste nog nuchter genoeg, dacht Sally, om zich te herinneren hoe hij zijn tante heeft genoemd; zijn verwijzing daarnaar wees onge twijfeld op spijt. Intussen bleef zijn toon agressief, toen hij. na zijn glas geledigd te hebben, uitviel: „Waarom, in vredesnaam, laat je me niet aan mijn lot over? Heb ik je met een stel persoonlijke vragen las tig gevallen, toen je de vorige zomer hier kwam om je leed te verzetten?" „Neen", antwoordde Sally, die voelde dat ze een kleur kreeg. „Ik heb het jou evenmin gedaan", ging ze ver ontwaardigd voort, maar Hugh viel haar in de rede. „Misschien niet in zoveel woorden, rnaar je bent even gemakkelijk te doorgronden als tante Florr.e. Denk je soms, dat ik niet weet wat je haar gevraagd hebt? Is hij nog verliefd op Serena Granelle? Heeft ze hem de bons gegeven of hij haar? Nu, heb ik 't niet bij het rechte eind?" vroeg hij uitdagend. Terwijl Sally nog overwoog wat ze zou antwoorden, dronk Hugh op nieuw zijn glas uit en schonk er zich weer een in. Toen, om te bewijzen, dat zij inderdaad „gemakkelijk te doorgronden" was, voegde hij op dreigende toon aan zijn woorden toe: „En zeg niet, dat ik al te veel whis ky heb gedronken, want dan sta ik niet langer in voor wat ik eruit flap", Sally begreep, dat, ofschoon hij nog juist nuchter genoeg was, om samen hangend te praten en te denken, elk onvoorzichtig woord harerzijds en vooral op dit late. uur 'n zeer onge wenste uitbarsting zou kunnen te weegbrengen. Ze moest dus terdege op haar tellen passen. „Als iemand vrienden heeft", opper de ze bedachtzaam, „is het niet meer dan natuurlijk, dat ze even openhar tig over zijn teleurstellingen, tegen slagen en verdriet spreken als over prettige gebeurtenissen in zijn le ven". „Veel openhar tiger", zei Hugh op bittere toon, „want slecht nieuws beslaat altijd de eerste plaats. Wie kan dat beter weten dan jijzelf?" „Juist. Ik geef toe, dat de nieuws gierigheid van mijn kennissen na de dood van mijn verloofde in juni j.l. ontzettend pijnlijk voor me is ge weest, maar ik besef nu, dat die nieuwsgierigheid heel natuurlijk was en hoop dat er geen leedvermaak in stak. Misschien zou het tot op zekere hoogte beter geweest zijn, wanneer ik vrij over een en ander met hen had kunnen spreken „Vrouwen houden ervan, hun emo ties aan de grote klok te hangen, nietwaar?" viel Hugh haar in de re de. „Sommigen misschien wei", erkende Sally, „maar is dat niet beter dan alles op te kroppen tot je uit bitter heid je hele verdere leven hebt be dorven?" Ze was benieuwd of ze uit Hughs stilzwijgen soms mocht afleiden, dat hij hierover nadacht, maar werd deerlijk teleurgesteld, toen hij tot een nieuw onderwerp overging met de vraag: „Jij hebt zeker ook die be lachelijke naam Ivor Goodwill uitge kozen?" „Eigenlijk was dat iets van ons bei den", antwoordde Sally, die wel had willen glimlachen, maar het niet durfde. Hoe zou Hughs reactie zijn geweest, als ze er had bijgevoegd, dat in de gegeven omstandigheden de naam Justin Mopper, die oólt te berde was gebracht, toepasselijker zou zijn gebleken „Maak me nu niet wijs, dat er nog twee stel hersens nodig waren om zoveel geestigheid te produceren!" ,,'t Was nooit als geestigheid be doeld", hernam Sally; „misschien was het een beetje kinderachtig, maar in elk geval onschuldig. We begrepen, dat je je naam niet graag in de krant zou zien". „Kom, kom", wierp Hugh tegen, „houd je niet zo van de domme. „Als de pers mijn naam wil weten zal ze er gemakkelijk achter komen. Tenzij je natuurlijk ook een vals adres hebt opgegeven". Sally schudde het hoofd. „Och", ging Hugh voort, „misschien heb je hun wel verteld dat Ivor Goodwill een afgedankte held was, met een gezicht, dat hij niet in 't publiek kan vertonen!" „Maar Hugh!" „Wat zou het? Als ze er genoeg be lang in stellen, ontdekken ze het wel. En dat wordt dan een van die roe rende verhalen uit het mensenleven, om sentimentele oude vrouwen eens lekker te doen huilen. „Waarom hebt U soms „Melancholy Blues" ge schreven, meneer Goodwill? Is het soms aan iemand in het bijzonder opgedragen?" O, ja de krantenlui zullen in hun nopjes zijn als zij dan nog, hoe dan ook, een portret van mij aan de piano kunnen lospeute ren „Wat overdrijf je!" voelde Sally zich genoodzaakt 'te protesteren. „Schrij vers, componisten, artiesten in 't al gemeen worden niet zo aangebeden als filmsterren en sportslui. Zelfs het meest succesvolle dansnummer houdt het maar enkele maanden uit. Het feit, dat je „Melancholy Blues" hebt geschreven, betekent nog niet, dat je naam op een stuk of wat voorpagi na's komt". „Ik hoop, dat je gelijk hebt", zei Hugh somber. „In elk geval zal ik geen verslaggevers ontvangen en als ze blijven aanhouden, Prince op hen afsturen". Sally stond juist op het punt te zeg gen, dat hij dan juist kans liep „in het nieuws'' te komen. Ze begreep zijn afkeer van overdreven publici teit, maar hij maakte zich zonder twijfel onnodig bezorgd. ,,'t Had me niet zoveel kunnen sche len als het een ander werkje dan „Melancholy Blues" was geweest", ging hij voort. Terwijl Sally nog overwoog om te vragen „waarom?" schonk hij zichzelf voor de zoveelste maal in, na haar spottend ook een glas te hebben aangeboden,- wat ze natuurlijk weigerde. Met doffe stem hernam hij: „Ik behoef je de reden niet te zeggen, maar dat je juist d&t stuk hebt uitgekozen, was... was...". Zijn tong begon nu werkelijk dubbel te slaan. „Ik heb al gezegd, dat het me speet", mompelde Sally kalmerend, vastbe sloten om zo gauw zich de gelegen heid voordeed naar haar kamer te rug te koren. ,,'t Was precies alsof'ik verleden zo mer, toen ik ontdekte, dat je in je kamer mijn piano kon horen, zoiets zóu hebben gespeeld of gepin geld", zei hij met een vaag armge baar, als: „Daar wachtte ik je bij de kerk". Als hij haar geslagen had, zou Sally zich minder beledigd hebben gevoeld dan nu. „Dat is het ergste, wat je zeggen kon", riep ze uit, overeind springend. In haar woede vergat ze totaal, dat hij veel te veel gedronken had cn wilde de kamer verlaten. „Nu was ik mijn handen in onschuld", ging ze heftig voort. „Goedennacht! (Wordt vervolgd),

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1960 | | pagina 22