Let vooral op
de anderen...
zij hebben
goede dingen
REGISSEUR JOES ODUFRÉ„IN
BALLET EN DOCUMENT AIRES"
<T(oren, jiew en....
VANDAAG
MORGEN
„DE ZAAK M.P.", MACHTIG
BROK HOLLANDSE HUMOR
few*
WERKENDE KERKEN" ZIJN IN
RUSLAND DICHT BEZET
ZATERDAG 19 NOVEMBER I960
PROVIN CIALE ZEEUWSE COURANT
11
Uit Chili 1500 meter
film meegebracht
(Van onze radio-t.v.-redacteur)
Met zijn even dertig jaar be
hoort televisieregisseur Joes
Odufré al tot de oude garde.
Zijn eerste schreden op het
televisiepad zette hij in
maart 1953 toen hij bij de
N.T.S. als assistent-camera-
man werd aangenomen. Ne
derland zat toen nog midden
in de experimentele periode
van de televisie en op de t.v.-
schermen verscheen slechts
op dinsdag- en vrijdagavond
een Nederlands programma.
Het was op die maartse dag-
van 1953 overigens niet de
eerste keer, dat Joes Odufré
iets met camera's te maken
kreeg
Ongeveer drie jaar daarvqor .was
hij werkstudent bij de studenten
bioscoop „Kriterion" Odufré
studeerde toen namelijk Politieke
en Sociale Wetenschappen aan de
gemeentelijke universiteit van
Amsterdam. Film had altijd al
zijn grote belangstelling gehad.
„Ik kreeg toen de kans als assis
tent bij Van Gasteren en Van Ha
ren Noman te komen en ik heb
anderhalf jaar bij hen gewerkt.
Ik had gedacht er bij te kunnen
blijven studeren, maar je weet hoe
dat gaat. Na die reis van een half
jaar door Afrika voor Van Hou
ten waren mijn tentamens verlo
pen en toen bën ik definitief met
de studie opgehouden", vertelt
Joes Odufré ons.
De jaren 1952/1953 waren niet de
florissantste. De Koreacrisis deed
zich gelden en Odufré moest vier
a vijf maanden in de overbrug-
gingssteun lopen. Totdat die ad
vertentie in de kranten verscheen,
waarin de N.T.S. een assistent-ca
meraman vroeg. „Ik heb erop ge
schreven, omdat ik in de televisie
wel toekomst zag. De sollicitatie
werd door Leen Timp en Piet Gros
(nu deftig dr. P. Gros van de
OTEM) behandeld en ik kreeg die
baan", aldus Joes Odufré. Het
was sjouwen geblazen dolly's
duwen en kabels slepen. „Maar al
vrij gauw zat ik achter de came
ra. Die was toen nog niet verrijd
baar en bovendien hadden ze toen
weinig dieptescherpte die is nu
veel groter", vertelt Odufré. Hij is
ook nog een tijd belichter geweest.
Ook dat was moeilijker, omdat de
camera's nog erg ongevoelig wa
ren en in die tijd kon men dan ook
weinig met lichteffecten werken.
Regisseur
„In 1955 werd ik uitgenodigd door
wordt geschakeld breek je het rit
me. de expressie. Balletuitzendin
gen zijn dan ook de moeilijkste die
ik ken", zegt hij.
Odufré's tweede specialiteit is de
documentaire. Hij is begonnen
met gedramatiseerde documentai
res. Samen met Jan Vrijman heeft
hij er o.m. een over de jazz ge
maakt en verder heeft hij een
paar medische documentaires op
zijn naam staan. „Maar het is
moeilijk om een goede televisie-
vorm voor een documentaire te
vinden gezien de mogelijkheden
die we hebben. We zouden veel en
veel meer moeten filmen maar dat
kost ook veel en veel meer geld en
tijd. Die zijn niet beschikbaar en
daarom doet men het maar met
„statements", wat volkomen fout
is. Want alle informatie moet van
het beeld komen", aldus Joes Odu
fré.
Veel materiaal
Morgenavond om acht uur ver
schijnt een wel heel bijzondere do
cumentaire van zijn hand op het
scherm, waarmee de televisieactie
voor het verwoeste Chileense dorp
Toltén wordt geopend. „Eerst heb
ik Algerië gedaan en nu Chili. Ik
vind het fantastisch en voel me
bevoorrecht dat ik dit mag doen.
Het gaat over menselijke moei-
Regisseur Joes Odufré mid
denkijkt toe, hoe cameraman
Piet Kaart zijn camera instal
leert. tenoijl radioreporter
Henk Teeuio flinksde hand
recorder afluistert, ergens in
een straatje van het geteister
de Toltèn.
lijkheden en leed en die kun je al
leen maar met film laten zien. We
hebben in Chili 1500 meter film,
dat is 2!ó uur, opgenomen. Ik heb
er één documentaire van een half
uur uit gemaakt. Ik had dus rela
tief veel filmmateriaal en kon se
lectief werken. Meestal heb je te
weinig filmmateriaal, dat je dan
praktisch allemaal moet gebrui
ken omdat je programma anders
te kort zou worden. Maar hier sta
ik volkomen achter", zegt hij, doe
lend op de documentaire van mor
genavond.'
Do hele actie is organisatorisch en
financieel voorbereid In V.P.R.O.-
verband en zelfs het monteren van
de film is geschied met de gedach
te, dat het materiaal alleen
in de schaarse V.P.R.O.-uit-
zendingen verwerkt kon worden.
De N.T.S. is eigenlijk te Iaat tot
de ontdekking gekomen dat de
hulpactie best een algemene actie
zou kunnen zijn. Had men van te
voren geweten dat het een N.T.S.-
aotie zou worden, dan had men
meer films kunnen opnemen en
meer documentaires eruit kunnen
destilleren.
RADIO- EN T.V.-RUBRIEK
schrijven
T elevisie
Na de nieuwe katholieke actuali
teitenrubriek „Brandpunt" stro
men om negen uur KRO's zater
dagavondakkoorden onze huiska
mer binnen, deze keer met
niemand minder dan Charles
Trenet als buitenlandse gast. Met
Hitchcocks „Panne" wordt de uit
zending besloten.
De Vlaamse televisie heeft van
avond om half negen haar feuille
ton „Highway Patrol" en om vijf
voor negen het quizprogramma
„Wie is wie" onder leiding van
Paul van de Velde.
Radio
De KRO laat via Hilversum I om
vijf voor half zeven een „Jazz-
express" de ether inrijden.
Over de andere zender VARA kan
men om tien voor twee naar een
e over de intocht van Sint-
Nicolaas in Amsterdam luisteren.
Om vijf over half twee speelt de
Down Town Jazz Bando.l.v. Roefie
Hueting. 's Avonds om half acht
Toltèn" ten bate
i 1|! ?el-st Ioor ds.- b van do getroffenen in het plaatsje
van Nicuwcnhuyzen en neet Tolten in Chili via de geluidsradio
vddT,0^ toen hoofd van de geopend, het is een programma
VJPJR.O.-televisiesectie .e,n van de vijf samenwerkende om-
sep.ember van dat jaar ben ik tot roepverenigingen. Om tien over
regisseur benoemd. In het begin half elf 's avonds weer een pro-
heb ik van alles gedaan, behalvegrammaatje rond Ton van Duin-
de echte dramatische produkties, hoven in de uitzending „Niet
die door Jack Dixon" op het
scherm werden gebracht", aldus
Joes Odufré. Maar nu het aantal
regisseurs inmiddels van twee tot
vijf is uitgegroeid is'hij zich gaan
specialiseren op ballet en docu
mentaires.
„Ik geloof in speciale balletkunst
voor t.v. Met de choreograaf en
danser Hans van Maanen lieb ik
een bijzonder plezierige samen
werking. Hij werkt nu bij het Ne
derlands Danstheater en heeft ook
bij Roland Petit gedanst. Het
brengeu van ballet op liet scherm
is veel meer een kwestie van cho
reograaf dan van t.v.-regissenr en
Van Maanen heeft gevoel voor het
medium", aldus Odufré.
Maar er blijft genoeg voor de re
gisseur over. „De schakeling van
de camera's luistert op onderdelen
van seconden. Als er verkeerd
storen".
Televisie
Om half vier begint het zondag-
televisieprogramnia met een geza
menlijke uitzending van het jacht-
springconcours om „De grote prijs
van Nederland" in het R.A.I.-ge-
bouw te Amsterdam.
Om acht uur gaat dan „Toltèn" de
ether in, een filnireportage over
het dorpje van die naam aan de
kust van Chili na de aardbevingen
en vloedgolven die kortgeleden een
groot deel van het land hebben
getroffen. Dit is een programma
van de N.T.S., ruaar de film werd
opgenomen door een V.P.R.O.-
team.
De V.P.R.O. gaat hierna om kwart
voor negen verder met „Bouw
meesters der cultuur", dat deze
maal gewijd is aan Kepler. Tien
minuten later vertelt Josephine
van Gasteren iets over een reis,
die zij naar Griekenland maakte.
Ergens gaat men zich dan al in
de St.-Nicolaassfeer begeven, als
om kwart over negen „Fiesta Gi-
tana" wordt uitgezonden, een pro
gramma van Spaanse dans en mu
ziek.
Na eeu rechtstreekse H. Mis van
uit St. Niklaas gaat het program
ma van de Vlaamse televisie van
half drie af nonstop door tot het
nieuws, dat om vijf minuten over
half acht begint, met achtereen
volgens „Er was eens^een tijd...",
„Panorama", reportages van het
jachtspringconcours vanuit het
R.A.I.-gebouw en de volleybalwed
strijd tussen Brabo (België) en
REVA (Nederland), „Klein, klein
kleuterke" en „De wreker van de
jungle". Om acht uur, na het
nieuws begint dan de opera in
drie bedrijven „Jenufa" van Leos
M. Janacek. Deze opera is om
kwart over tien afgelopen, waarna
besloten wordt met achtereenvol
gens „Sportweekend" en het laat
ste nieuws.
Radio
In het VAKA-programma over
Hilversum II wordt om half acht
weer het vak op de hak genomen,
ditmaal het beroep telefoniste. De
A.V.R.O. presenteert om vijf over
acht over dezelfde zender Jos Cle-
bcr met zijn Cosmo-combo, waar
na om ijf over half negen het
zesde deel van het hoorspel „De
prediker en zijn prooi" wordt uit
gezonden.
„Marie-Cécile zingt..." wordt om
elf uur uitgezonden. Marie-Cécile
Moerdijk zingt dan een muzikale
folkloristische staalkaart van
Duitsland.
Over Hilversum I brengt Jules de
Corte in het K.R.O.-programma
om acht uur weer „De halve
maan(d)". Om twintig voor tien
geeft dezelfde omroepvereniging
dan „Mien 'uus, mien linde en
mien mensch'en", een klankbeeld
over Belgisch en Frans Vlaande
ren en de taal, die in diepste we
zen de bevolking van deze door
een grens gescheiden gebieden
blijft verbinden
r Advertentie)
Ook de andere omroepen hebben goede radio- en tv-uit-
zendingen. Vrije Geluiden wijst ze u aan en licht ze toe
onpartijdig! Vrye Geluiden is duidelijker en vollediger
dan elk ander programmablad. Daarom is het niet slechts
het radio-tv-blad van de vrijzinnig.protestantenmaar
ook van die kritische minderheid die niet vraagt: „Van
vie?" - maar „Hoef'Vrije Geluiden is óók het blad
van de tallozen die instemmen met ons streven naar een
waarlijk nationaal omroepbestel, waarin het accent niet
ligt op wat ons „verzuilt" - maar op wat ons bindt.
Hoort u daar ook bij? Steun dat streven dan metterdaad
door u te abonneren op Vrije Geluiden. .Vu.' de prijs is
3.25"per kwartaal - het adres: VPRO, postbus 11.
Hilversum, waar u ook een proefnummer kunt aanvragen.
Schoolboycot
in New Orleans
De actie tegen rassenintegratie op 2
scholen in New Orleans is gisteren
onverminderd voortgezet. Van de ea.
duizend blanke leerlingen die deze
scholen bezoeken verschenen er
Doze drie kwamen naar de school die j WolveU ill de Schaapskooi"
FILMS IN ZEELAND
thans een —door zes politiemannen
bescheiTndnegermeisje onder de
scholieren telt. Bij de school die door
drie negerinnetjes wordt bezocht
verscheen gisterochtend niet één
blanke leerling.
Spaans
bruidskleed voor
Dona Fabiola
Hel Spaanse modehuis Balencïaga
heeft gisteren van Dona Fabiola toe
stemming gekregen haar bruidskleed
te voltooien, waaraan het modehuis
reeds enige tijd geleden was begon
nen.
De japon wordt vervaardigd van wit
zijdedamast, waarin de wapens van
de wederzijdse families zijn geweven.
De stof is het geschenk van de be
volking van Katalonie.
De voltooing van de japon werd uit
gesteld omdat naar verluidt men het
niet eens kon worden over de vraag
of het kleed in Spanje of door een
Belgisch modehuis zou worden ver
vaardigd.
Nu is dus beslist dat het modehuis
Balenciage de japon mag voltooien.
Het is nog een groot geheim hoe het
bruidskleed er uit ziel.
gefilmd in de eenzaamheid
Vrij kort na de première krijgt
Zeeland de op één na nieuwste
Nederlandse speelfilm te zien:
„De zaak M.P." van Bert Haan
stra. Voortbouwend op het suc
ces van „Fanfare" lieeft men
opnieuw de komedie gekozen,
een veilige keus in Nederland,
waar de eigen serieuze speelfilm
nu niet bepaald met oorverdo
vend gejuich is ontvangen. Om
„Fanfare" kon men echter har
telijk lachen en dat is een bezig
heid waarvoor het grote publiek
altijd graag de bioscoop kiest.
Ook „De zaak M.P." is een vro
lijke film, een aaneenschakeling
van zotte zaken, aardig verfilmd
en gebaseerd op een vlot scena
rio. Het is een film met tempo.
de enige
echte
Sedert 1912
BOERENVROUWEN KUSSEN DE BODEM
Godsdienstoefeningen aan
de rand van Moskou
(Van onze correspondent
Ronald Rousseaux).
Pasgeverfde gouden kruisen en
het luiden van kerkklokken zijn
in de Sowjetunie geen zeldzaam
heid. Dat betekent intussen niet,
dat het officiële atheïsme ter
rein verloren heeft. Wie langs
de bonte kathedralen en kapel
len rijdt, hoort bij navraag
meestal: „Zerkov nje rabota-
jet" Deze kerk werkt niet.
En snel ervaart men ook, dat
naast de langgebaarde popen,
die zich met of zonder tegenzin
hebben ingesteld op samenwer
king met de staat zonder God,
thans voornamelijk de groot
moedertjes de zuilen van de re
ligie zijn. Vaak gelukt het haar
nog. over de hoofden van zoon
en dochter heen, het geloof op
de kleinkinderen over te dragen.
Vooral op het platteland zijn er
bewijzen genoeg, dat zij hier
mee succes hebben.
Het satirische blad „Krokodil" bracht
onlangs op de voorpagina een kari
katuur. waarop partijfunctionarissen
voor een ikoon knielen en bidden:
„Lieve God. zend ons toch een athe
ïstische instructeur naar ons dis
trict!" Want nog steeds bestaan er
vijftien religieuze gemeenschappen in
de Sowjetunie van de leidende
Russïsch-orthodoxc kerk tot de „Mos-
kouse gemeenschap van oudpomorja-
nen". Patriarchen, metropolieten, bis
schoppen, superintendenten en deca
nen leven in een wereld, die het
woord „gospodin" („Heer") in zijn
dubbele betekenis nog slechts van
horen zeggen kent. De uitzonderin
gen liggen in de periferie: in de Bal-
tische staten en in het Islamitische
Aziatisch Rusland.
Bij Kroesjtsjews villa
Maar ook aan de periferie van Mos
kon treft men een ander beeld aan
dan in de hoofdstad zelf. Reeds in
„Fanfare" en „De zaak M.P." hebben
niet alleen de luchthartigheid van
het onderwerp gemeen, maar ook de
man achter de humor, Albert Mol, m
„Fanfare" naast Kaart ongetwijfeld
de boeiendste figuur en in Haan
stra's jongste film de hoofdrolspeler.
Als de schuchtere en wat onhandige
Camille vermaakt hij ons met zijn
hofmakerij, waarvan Denise (Ingrid
Valerius) het „slachtoffer" is en met
zijn „eerlijke" pogingen om Brus
sels trots, het monument Manneke
P. te ontvoeren. Natuurlijk moet zo'n
escapade op een grandioze misluk
king uitlopen. De tweede „reus" op
het doek is Ko van Dijk, die als de
vader van de schone Denise de voor
naamste tegenstander van Camille is
op enkele rivalen in de liefde na.
Camille wil met de ontvoering van
Manneke P. zijn heldhaftigheid be
wijzen tegenover Pa Philidoor (Ko
van Dijk) een Brusselse oud-strijder,
die van wanten weet, maar niets
moet hebben van zijn aanstaande
schoonzoon.
Albert Mol speelt zijn rol als een
ras-humorist en Ko van Dijk doet in
zijn Vlaamse rol niet voor hem on
der. Een andere prachtfiguur is Julia
de Gruyter als tante Leontien, een
eerzaam begijntje, die in deze rol
prent de functie vervult- van het na-
ieve oude dametje, dat door iedereen
met de brokstukken wordt opge
scheept, wanneer ze er geen weg
meer mee weten.
Haanstra schreef zijn scenario in
samenwerking met Jef van der Hey-
den, terwijl Jan Mul voor de muzi
kale achtergrond zorgde. Het resul
taat van deze samenwerking is te
zien in drie theaters, te weten Grand
(Goes), City theater (Middelburg) en
Alhambra (Vlissingen).
In het Luxorlheater (Vlissingen)
wordt dit weekeinde de Franse
film „Wolven in de schaapskooi"
van Hervé Bromberger op het
doek gebracht. Het is een zeer
navrante misdaadfilm, die getuigt
van Brombergers scherpe neus
voor aparte millions. In dit geval
worden we verplaatst naar een
eenzame streek in Zuid-Frank
rijk, waar een sympathiek echt
paar aan het hoofd staat van een
heropvoedingscentrum voor ver
waarloosde jeugd. In deze al
enigszins gespannen sfeer veroor
zaakt de komst van drie verdach
te toeristen nieuwe verwikkelin
gen. Een spannende film, goed
gespeeld met o.a. Jean Babilee en
Pierre Mondy.
Een geheel andere sfeer vinden we
in „Valstrik", een misdaadfilm van
Amerikaanse makelij, die in de exo
tische omgeving van het Californi-
sche stadje Tula speelt. En aantal
figuren, even exotisch als de omge
ving. leeft daar van de misdaad en
komt in botsing met een eerbaar ad
vocaat. wiens rechtvaardigheidsge
voel de bandieten in de weg staat bij
de uitvoering van hun snode plannen.
Richard Widmark speelt de rol van
de advocaat. Lee J. Cobb is de ben
deleider, Tina Louise en Earl Holli-
man zien we als een echtpaar, dat
zeer nauw bij de vechtpartijen be
trokken raakt en er dan ook niet
helemaal zonder kleerscheuren door
komt. De film. wel spannend voorzo
ver het op geweld aankomt, wordt
vertoond in Electro (Middelburg).
f Advertentie)
de wijk „Lenin", hoog boven de ri-
\ïer de Moskwa en op een steenworp
afstand Aan Kroesjtsjews \-ïlIa, staat
nog een „werkende" kerk.
Ook deze is nieuw geverfd. Het oog
glijdt met Avelgevallen van de sui-
kerwerk-kolos, die Lomonossow-uni-
versiteit heet, naar de blauwe to
rentjes van deze kerk. Elke avond
klinken zijn ijle klokjes en snel is
het bedehuis tot de laatste plaats be
zet. Maar: de jongste mensen in de
ruimte zijn de beide in gouden ge
waden gehulde popen. Wonderlijk
steken zij af tegen de in het zwart
geklede grootmoeders. Slechts gedu
rende vijf minuten heeft een jong
paartje in de kerk vertoefd bij het
weggaan buigt het even in de rich- 1
ting van het altaar.
Kaarsen voor 3 roebel
In de dorpen hebben de kerkgangers
meer betekenis. De boeren A-rouwen
kussen de bodem, slaan zich A~oor j
het hoofd en bidden A'oor elke heili- j
ge in de vleugels van de kerk. Luide
„gesprekken" A'oeren zij niet haar
lieA-elingsheilige, die zij steeds weer I
enkele kaarsen brengen tegen drie
roebel per stuk. meer dan een gul-
den.
Een oud vrouwtje verkoopt de kaar- i
sen in een hoek van de kerk. Binnen
een kwartier ligt er een stapel pa-
piergeld. de kerk is geheel gevuld 1
niet het schijnsel der kaarsen op
zilveren pylonen en liet haast exta^ i Philips heeft over het derde kwar-
tisch gezang van het koor. Het voor- taal 1960 een nettowinst gemaakt
portaal is nog de enige plaats waar van f 100 miljoen, Aergeleken met
in de Sowjetunie geduld j f 83 miljoen oA-er het derde kwartaal
Omzet bij Philips steeg
worden.
Zo is het in Pereldelkino, waar Pas
ternak begraven ligt en in Kolomens-
Koje, de oude kerkvesting, waar van
de vele kathedralen er thans no°-
maar drie voor liet publiek openstaan
doch om in de taal van de staat
te spreken geheel in de „gods
dienstige behoeften van het A'olk vol
doen Zo is liet ook in Sagorsk, de
zetel van de patriarch Alexei. De
schone en beroemde kathedralen van
het Kremlin daarentegen zien er
slechts uit alsof zij klaar staan voor
de drenst, alsof de pope elk ogen
blik kan binnentreden. Maar de
brandende kaarsen ontbreken, de be
zoeker berindt zich in een museum
en alleen de zwarte grootmoedertics
mompelen nog eerbiedig „Gospodin".
19.59. Over het Aierde kwartaal 1959
was de netto winst f 141 miljoen.
Wat de omzet betreft, deze zal zich
in het vierde kwartaal iets beneden
de verwachtingen bewegen. Dit is
het gevolg van twee factoren:
1) In bepaalde landen, vooral in
Engeland, is de waag verminderd
wegens de kredietrestricties. Ook
in Duitsland is de vraag naar te
levisietoestellen en onderdelen
wat kleiner geworden, maar dit
heeft een technische oorzaak, en
wel de verwachte invoering van
een derde programma op de t.\-.
2) In enke andere landen kan Phi
lips de vraag naar de artikelen
niet bijhouden. De omzet vertoont
in alle overige landen een norma
le ontwikkeling.
