[fleXa]
Bescherm
ked
RDTERSEPT
LUISTER
me fr
DE BRUID
PILOOT STORM ontvoerd in de stratosieer
Van en voor de boekenplank
DANIELLE: gruwzaam verhaal
over joods vrouwenkamp
SCHILDER ZELF MET
5 Zwarte Kippen bewaren...;
2,46 BESPAREN/W5
WERELDRAAD VAN KERKEN
BOUWT CENTRUM IN GENÈVE
eve
10
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
MAANDAG 31 OKTOBER 1960
OPMERKELIJK BOEK
In vijftien talen
verschenen
De kwestie-Eicliniann, die de laatste
maanden zoveel stof heelt doen op
waaien in de internationale politieke
wereld, heeft dc gruwelijkheden, die
de joden in de Duitse concentratie
kampen ondergingen, weer in hun
volle omvang in het licht der publi
citeit geplaatst. Des temeer spreekt
ons in deze periode het boek „Da-
nïeUe" aan, de Nederlandse editie
van „House of Dolls".
Het boek, dat in vijftien talen is ver
schenen, is een uitgaaf van Schelte-
ma en Holkema N.V. te Amsterdam.
„Danielle" is het gruwelijke verhaal
van joodse vrouwen en meisjes, die
van de Poolse getto naar de Duitse
concentratiekampen werden gesleurd.
Hier werden-zij mishandeld en bruut
aangerand, totdat de dood zich over
hen ontfermde. Slechts een meisje
overleefde haar verblijf in het con-
„Vliegtuigenboek" van
Hugo Hooftman
„Wat is dat voor een vliegtuig", een
Nederlandse vertaling van het En
gelse „Observer's book of aircraft"
door Hugo Hooftman, is een up-to-
date bijgewerkt ..vliegtuigenboek",
dat qua uitvoering evengoed ver
zorgd is als de inhoud. Voor de gede
gen informatie van het boek staan de
Engelse luchtvaartjournalisten Wil
liam Green en Gerald Pollinger
borg, auteurs van grotere en toon
aangevende werken op dit gebied
zoals met name „The aircraft of the
world" en „The jetaircraft of the
world". De oorspronkelijke Engelse
uitgave van „Wat is dat voor een
vliegtuig", het „Observer's book of
aircraft", is reeds jarenlang een uit
verkochte vraagbaak voor de lucht-
vaartenthousïast.
Dat Hugo Hooftman tijdens een
vlucht met een Boeing 707 „Intercon
tinental" straalverlceersvliegtuig van.
Brussel naar Belgisch Kongo de ver
taling van dit werk op zich nam is
een gelukkige greep geweest. Het
komt ons overigens wat sterk voor
clat hij het gehele „Observer's book"
tijdens deze vlucht heeft kunnen ver
talen. Deze vermelding in het voor
woord zal met een korreltje zout ge
nomen moeten worden, en bedoeld
zijn als sappige noot.
Degene die meent met een specifiek
Hugo Hooftman luchtvaartboek te
doen te hebben komt bedrogen uit.
Deze keer worden ruim 148 heden
daagse vliegtuigtypen, voor het me
rendeel militaire, op vooral nuchtere
en duidelijke wijze besproken. Van
ieder type is een aantal gegevens op
genomen betreffende land van origi
ne. het motortype, prestaties, ge
wichten en afmetingen, bewapening
en ontwikkeling, niet minder dan
272 afbeeldingen, bestaande uit hel
dere foto's en gedetailleerde silhouet
ten vullen dc tekst aan. Op bladzijde
7 zouden wij het hier wat te frivole
woord liaison-vliegtuigen graag nog
veranderd zien in verbindingsvliegtui
gen, wat toch een goed Nederlandse
vertaling is.
Opvallend groot is het Russische ge
deelte in dit boek. Kortom een
„vliegtuigenboek" dat geknipt is voor
iedere luchtvaavtenthousiast die iets
meer wil weten over het hedendaag
se vliegtuigtype en/of zich wil be
kwamen in dc vlicgtuigherkenning.
„Wat is dat voor een vliegtuig",
floor Hugo Hooftman.
Uitgeverij: Hollandia N.V.,
Baarn, 1960.
DE VERF VOOR HET SCHILDERFEEST
SIKKENS-TJALLEMA PRODUKT
centratiekamp-bordeel. Zij vertelde
over de gebeurtenissen in het kamp
aan een Israëlisch schrijver, die als
Ka'tsetnik 135633 het boek „House
of Doll's" schreef.
Het is een realistisch bock met een
haast onwaarschijnlijke inhoud. De
auteur beschrijft de verschrikkelijke
geeburtenissen in het vrouwenkamp
onopgemerkt, waardoor ze nog gruw
zamer lijken dan ze al zijn. Het is
een verhaal van het joodse meisje
Daniella, dat na de lafhartige over
val van de Duitsers op Polen, wordt
weggevoerd naar een Frauenarbeits-
lager. Zij v/as toen 14 jaar.
De mensonterende behandeling in het
kamp slopen haar krachten. De enige
uitweg, die Daniella ziet, is zelf
moord. Zonder aarzeling loopt ze op
een nacht naar het verboden gebied
rond de wachttoren, waai- een salvo
uit een mitrailleur een einde aan
haar léven maakt.
„Daniella" is één felle aanklacht
tegen het nazidom. Over de gebeur
tenissen in de Frauenarbeitslager
is tot nu toe nog weinig bekend
geworden, omdat er haast geen
overlevenden waren. In dit opzicht
vult „Daniella" een hiaat op. Het
lot van deze joodse meisjes laat
niet na een diepe indruk te maken
op de lezer.
Nieuwe uitgaven
Wij ontvingen:
Agatha Christie, De geheime tegen
stander, De moord op Roger
Ackroyd, De man in het bruine pak,
drie „'Christies'1 van de bovenste
plank, uitgegeven in de Accolade
reeks van Sijthoff, Leiden.
F. J. M. Laver, Elektriciteit en elek
tronica, Prismareeks, Spectrum,
Utrecht. Wernher von Braun en Wil
ly Ley, De verovering van het we
reldruim, idem. Nico Jesse, Bertus
Aafjes, Mensen in Rome, een foto
boek met een poëtisch getinte inlei
ding, Van Loghum Slaterus, Arnhem.
Hanns Reich, ingeleid door Mies
Bouhuys, Kinderen van verre en na
bij, 124 kinderfoto's van internatio
naal bekende fotografen, een indruk
wekkend fotoboek, Kosmos. Amster-
dam-Antwerpen.
Bertolt Brccht, Driestuiversroman,
vertaling Felize van Zijll, inleiding
A. E. Baver, A llert de Lange, Am
sterdam.
Pockets voor de jeugd
In de serie Kern-pockets voor de
jeugd van H. ten Brinks Uitgevers
maatschappij te Amsterdam is weer
een aantal lezenswaardige boeken
verschenen. Zo schreef Richard Par
ker het spannende verhaal „Een won
derlijke zwerftocht". De geschiedenis
begint in een warenhuis, waar een
detective een jongen en een meisje
wil meenemen, omdat hij meent, dat
ze een paar sokken in hun tas wilden
doen zonder te betalen.
Avontuurlijk is het boek „De ontdek
kingsreizen van Henry Hudson" door
Nina Brown Baker. Het is het ge
heimzinnige verhaal over het zoeken
naar de doorvaart over de pool. Te
gen een achtergrond van de mystieke
sfeer der middeleeuwen heeft Henry
Treece het verhaal van „De kinder
kruistocht" beschreven. Een ongewo
ne vriendschap tussen de jongen
Grishka en de beer Djidi is het
onderwerp van het boek „Grishka en
zijn beer" door René Guillot.
Ook de uitgeversmaatschappij Het
Spectrum denkt aan de jeugd en wel
door regelmatig Prisma-juniores uit
te geven. Daarin verscheen nu het
speels geschreven. „Drie jongens or
een eiland" van Roland Pertwee. Hel
spannende verhaal „Het geheimzinni
ge kasteel" van Mary Fïtt tegen een
geheimzinnige achtergrond van het
oostelijke Middellandse Zee-gebied.
Ook de uitgeverij Helmond publiceert
thans pockets voor de jeugd. „Speur
tocht in de Gran Chaco" van Hugo
Kocher verscheen in de Indianen-
serie. A. van Hartlngsveldt schreef
het ontwapenende verhaal „Prikkie",
dat W. D. Meinema N.V. te Delft pu
bliceerde.
Chinees jongetje
„Mhing-Ting en de eenden" (van
Marjorie G. Fribourg en verschenen
bij Ploegsma in Amsterdam) is een
alleraardigst verhaal over een Chi
nees jongetje op Formosa. Het is uit
stekend geschikt voor de lagere
scholieren, die de leeskunst pas
machtig zijn, of als voorleesboekje.
Artur Marokvia illustreerde dit kos
telijk boekje met vele uitstekende
prenten.
Jan-Jaap-serie
Voor de leeftijdsgroep 6 tot 9 jaar
verscheen een serie kinderboekjes
over „Jan-Jaap" door Leonard Rog
geveen bij Van Goor en Zonen Den
Haag. „Jan-Jaap heef-r een trein" is
een leuk verhaal over een onderne
mende jongeman van zes jaar. Sa
men met zijn hondje Drum beleeft hij
vele avonturen. Leonard Roggeveen
beschreef het verhaal pakkend en be
vattelijk.
SS» «a.*-
WIJN - ADYOKAAT - LIMONADE
nade voor de halve
prijs. U heeft dan een
reductie van 2,46 en...
C.N.V. heeft meer dan
220.000 leden
I-Iet Christelijk Nationaal Vakver
bond, dat in 1957 wat het ledental
zijner aangesloten organisaties be
treft, de 318.000 leden liad bereikt, is
de twee daaraan volgende jaren niet
boven de 319.000 uit kunnen komen.
In het eerste kwartaal van dit jaar
was dit echter wél het geval en in
het tweede kwartaal is liet aantal
van 330.000 zelfs ruim overschreden,
zodat op 1. juli bij de 34 aangesloten
organisaties 331.305 leden stonden in
geschreven.
Nog altijd zijn er enkele organisaties,
die een gelukkig kleiner wordende
achteruitgang boekten (in het eer
ste kwartaal een tiental, in het twee
de acht). Daarentegen heeft zich bij
andere die van hout en bouw, me
taal. bedrijfsgroepencentrale en ver-
voerspersoneel een stevige groei
ingezet, die het verliescijfer van de
andere overtreft, in het eerste kwar
taal met 815, in het tweede kwartaal
met 1498.
9 Theodore Tale, die in 1928 en In 1929
„thesaurier" van de Ver. Staten was, is
in Washington als gevolg van een val
op 85-jarige leeftijd overleden. Hij placht,
wanneer men hem om een identiteits
bewijs vroeg, een bankbiljet rnet zijn
handtekening te laten zien.
ICUt
PHARHACEUT1SCHE FABRIEK
PLEIDOOI VAN DR. VISSER T HOOFT
Tegenwoordige behuizing
niet efficiënt
(Van onze correspondent)
Twaalf miljoen Zwitserse francs
heeft de wereldraad van kerken no
dig om in Genève een hoofdkwartier
te bouwen. Tien miljoen franken zijn
er al bijeen gebracht door kerken in
dertig verschillende landen en door
particulieren. Het resterende bedrag
moet thans bijeenkomen. Nederland
is aangeslagen voor 300.000. Er
heeft zich een comité gevormd waar
in vrijwel alle protestante groeperin
gen in ons land verenigd zijn, het is
zijn doel om door middel van een in
zamelingsactie het benodigde geld
bijeen te brengen.
De secretaris van de wereldraad van
kerken, de Nederlandse theoloog dr.
W. A. Visser 't Hoofd is naar ons
land gekomen om deze actie hier door
zijn persoonlijk woord en optreden te
ondersteunen. Hij heeft in zijn hou
ding en ook in zijn resolute manier
van antwoord geven op vragen iets
van wijlen dr. A. Plesman, dezelfde
voortvarende directheid cn bezeten
heid van een groot plan.
In 1938 begonnen wc in een viola in
Genève, zo zei hij, een jaar later
dachten we dat we veel te groot be
huisd waren, maar toen de oorlog nog
maar een jaar aan de gang was,
groeiden we naar alle kanten. Vluch
telingen, krijgsgevangenen deden een
beroep op de wereldraad die toen nog
maar in beginsel bestond. Later na
de wapenstilstand kwam er werk
voor de verwoeste gebieden bij. Het
vluchtelingenwerk groeide enorm uit
en de hulpverlening bij rampen als
mede de steun verlening aan onder
ontwikkelde gebieden werd een enor
me opdracht. Thans heeft men 195
verschillende bureaus, verspreid over
een groot aantal gebouwen, huizen en
barakken in Genève staan, die een
goede en efficiënte samenwerking
niet mogelijk maken. Bovendien zijn
tal van kerkelijke internationale or
ganisaties en de internationale zen
dingsraad, het oecumenische jeugd
werk cn de commissies die met de li
turgie en de kerkelijke eenheid zich
bezig houden ook om een permanent
onderdak verlegen. Ze zullen dat al
len moeten vinden in het nieuwe ge
bouw dat de wereldraad bouwên gaat
als óp de assemblee van New Delhi in
India., die vólgend jaar gehouden
wordt dc plannen worden goedge-
keurt.
Niet om de status j
Dc bedoeling is een congresgebouw
to zetten met een bibliotheek waar
voor het gehele bedrag van een par
ticulier uit Amerika kwam. waar
men wetenschappelijke arbeid kan
verrichten en ook een oecumenische
kapel. Die laatste is bijzonder nodig
ten behoeve van de honderden em
ployés van de verschillende inter
nationale organisaties die eenmaal in
de weck hun werk eens moeten be
zien vanuit het evangelie.
Op Nederland wordt eerst nu een be
roep gedaan omdat verschillende
kerkgenootschappen hier haar eigen
kerkbouwacties voerden. Daarnaast
is toch al zeer veel gegeven bijvoor
beeld voor het internationale vlUch-
telingenjaar waarvoor toch ook 5
miljoen bijeengebracht werd. Nu de
kerken al een groot bedrag voor de
nieuwbouw gegeven hebben, ander
half miljoen franken kwam uit dertig
verschillende kerken, richt de wereld
raad zich met vrijmoedigheid tot de
totaliteit van het Nederlandse volk
om hem te helpen het grote bouw
plan te verwezenlijken.
Niet om de wereldraad een machtig
aanzien te geven .maar wel om zijn
zegenrijke arbeid óver heel de wereld
beter mogelijk te maken.
De oecumenische raad van kerken in
Nederland gevestigd te Utrecht coör
dineert de inzameling. Daar beschikt
men over een telefoon voor informa
ties en een gironummer 221000 voor
giften.
0 Het blad „Het muziekleven", dat lu
Moskou wordt uitgegeven, heeft een on
bekende romance van Frenz Liszt, op een
tekst van Alexis Tolstoi en gewijd aan
diens echtgenote, gravin Sofia Tolstoi,
gepubliceerd.
1622. Eerst bleven de maan
manen stokstijf staan, maar
het leek alsof de doffe uit
drukking in hun ogen opeens
veranderde, toen enkele
hunner door de verlammen
de straal uit Kowalskis pa
ral werden geraakt en als
loden soldaatjes hulpeloos
voorover tuimelden. In het
spookachtige licht zagen de
opdringende wezens er
angstaanjagend uit en de
sidderende geoloog riep
steeds maar:: „Het kan niet
jullie zijn dood! Ga terug!
Er is geen leven meer op dc
maan!" En terwijl hij zich
zo vertwijfeld heen en weer bewoog in die
kring van wandelende nachtmerries, zocht zijn
brein koortsachtig naar een verklaring. Had
den de maanbewoners zich wellicht vele
eeuwen geleden toen hun ras op de stervende
satelliet tot ondergang gedoemd bleek, in een.
soort „tijdslaap" begeven, in dc hoop dat bij
hun ontwaken de toestanden daarbuiten weer
beter zouden zijn? De maanmannen lieten de
arme Kowalski echter weinig tijd tot over
peinzen. Met holle, pupillozc ogen en grimmig
vertrokken monden waggelden zij onweer
staanbaar op Kowalski toe en heozeer deze zich
ook verdedigde, tegen zo'n overmacht was hij
niet opgewassen. Mot een schreeuw stortte hij
achterover,... Alles werd zwart voor,zijn ogen..
31 oktober
naar het Leed/ Trio (en
Meneer Jakob") In het
ZILVERVLOOT-PROGRAMMA
Hilversum II (298 m) 19.15 uur
FEUILLETON DOOR:
BARBARA STANTON
,.Nu, wat stelt U dan voor? Een
picknick met zijn tweeën in de bos
sen van Callardycc? Of moet ik mis
schien een troep lui uit het dorp uit
nodigen voor oen vrolijke tennis-
partij? Maak U geen zorgen, tante
Florrie. Ik zal niet met een somber
gezicht aan tafel zitten, om de een
voudige reden, dat ik Blake zal ver
zoeken mij het eten hier te bren
gen. Ze is toch aanstaande zaterdag
wel terug?"
Hugh.
f uitgeroep!
hemel weet, dat lk geduld met ja
Hugh, je maakt me boos!",
had juffrouw Ricer uitgeroepen. „De
„Heus
heb gehad...'
„Veel te veel geduld, schat! Waar
om gooit U mij de deur niet uit en
trekt uw handen van me af U vecht
een hopeloze strijd, tantelief. Tracht
als U wilt, Sally op te vrolijken,
maar verwacht mij niet als uw bond
genoot. Bovendien, wie zegt U, dat
ze opgevrolijkt wil worden? U is zo
lichtgelovigstel eens, dat het
kind U gewoon voor dc mal houdt.."
„Wat bedoel je in vredesnaam?"
„Kom, wees nu eens verstandig!
Ik geef toe, dat ik het meisje mis
schien onrecht doe, maar ze is bui
tengewoon aantrekkelijk en als ze
die jongeman nu eens tot wanhoop
had gebracht door..."
„Nu is het genoeg, Hugh!" had juf
frouw Ricer woedend verklaard. „Tic
geloof geen woorcl van je verdacht
makingen, maar zelfs ó.ls er iets van
waar was
„Juist! Dan zou U de-laatste zijn
om haar da deur te wijzen en onge
twijfeld heeft Sally dat ook beseft.
Iedereen kan U m=t een hartroerend
verhaal om de vinger winden, Her
inner U maar eers de vrouw die U
indertijd zo'n aandoenlijke brief
schreef over een Amerikaan, die
haar in de steek zou hebben gelaten.
Later bleek, dat ze al driemaal we
gens oplichterij achter slot en gren
del had gezeten. Ik beweer niet, dat
uw hart niet op dc rechte plaats
zit
„Laat mijn hart erbuiten, maar
wat is er met dat van jou gebeurd?
Ik zou liever telkens voor de gek
worden gehouden dan zo hard en cy
nisch te zijn als jij. Het is zo tra
gisch, dat je daarmee jezelf het
grootste leed berokkent".
„In welk geval", had Hugh opge
merkt, „het alleen om mijn eigen be
grafenis gaat. En wanneer me voor
vandaag nu genoeg de les is gele
zen
Na welke woorden zijn tante de on
gelijke worsteling gestaakt.
Intussen had Saiiy nog lang nauai
de deur achter iutfrouw Ricer geslo
ten was, haar wangen van veront
waardiging voelen gloeien. Ze was
in dc verzoeking geweest Hughs ka
mer binnen te stormen en hem tot
het terugnemen van zijn schandelij
ke insinuaties te nopen. Zou hij er
heus iets van geloven of had hij ze
alleen maar geuit om zijn tante te
prikkelen, een tijdverdrijf, waarin
hij een kwaadwillig behagen leek te
scheppen
Och, wat deed Hughs mening over
haar, Sally, er eigenlijk toe? Zijn
verdachtmakingen mochten dan al
afschuwelijk zijn, maar ze zouden al
licht niet erger uitvallen dan waarop
Jane Forsetto zij 't niet met zo
veel woorden zou hebben gezin
speeld. al/ Sally in haar oude be
trekking was teruggekeerd. Zonder
ling toch, dat sommige mensen cr
door tegenslag in hun eigen leven
toe gebracht worden beschuldigingen
te uiten cn toespelingen te maken,
waaraan ze onder normale omstan
digheden zelfs niet zouden hebben
gedacht!
Voor zover Sally nu van Hugh
gezien en gehoord had, leed het voor
haar geen twijfel, dat hij er geen
normale gedachtengang op na hield.
Vermoedelijk zou hij haar, als ze nu
bij hem binnenstoof, van afluisteren
beschuldigen. Neen, 't zou beter zijn
hem in zijn weinig smakelijk vet
te laten gaar koken en dankbaar te
zijn, dat ze hem zo zelden tc zien
kreeg.
Toen het weekeinde was aangebro
ken, bleek hij woord te hebben ge
houden. Ze bespeurde hem slechts
nu en dan, op een afstand in dc tuin
en hoorde de radio en piano uit zijn
kamer.
Noch de keukenmeid, noch de van
vakantie teruggekeerde Blake lieten
iets van verbazing over zijn handel
wijze blijken, zodat Sally zich af
vroeg, of hij zich tegenover de vorige
secretaressen op dezelfde manier zou
hebben gedragen. Zijzelf zou liever
In de keuken dan in haar eentje heb
ben gegeten, maar was te verlegen
om het voor te stellen, omdat ze voor
een minder welwillende ontvangst
vreesde. Blake scheen even zwijg
zaam als de keukenmeid en ofschoon
beiden heel beleefd waren, kreeg
Sally het gevoel, dat haar schuchte
re "toenaderingspogingen met enig
wantrouwen werden begroet.
Kwam dit soms omdat die twee
reeds al te veel secretaressen hadden
zien komen en weer gaan? Wrokten
zo over haar tussenpositie noch
lid van het gezin, noch op één lijn
met hen staande? Spraken ze soms
in dc keuken over Peters dood en
wat ze daaraan konden vastknopen?
In elk geval, begroette Sally, na
haar wel zeer eenzaam weekeinde,
de maandag daarop juffrouw Ricer
met veel genoegen aan de thee. In
antwoord op de vraag: „Hoe was het
met zijn lordschap?" zei Sally heel
onverschillig: „Vrijwel als gewoon
lijkIk neb hem maar weinig ge
zien".
Misschien maar goed ook, vond ze,
want na wat ze hem had horen zeg
gen. leek het haar twijfelachtig, of
ze, alleen met hem zijnde, had kun
nen blijven.
Aan de thee kwam juffrouw Ricer
met de mededeling, dat ze haar
weekeinde goed had besteed. Haar
jongste roman, een van de moest
suocesvolle die ze ooit had geschre
ven, zou als serieverhaal In hét vrou-
wenuurtje van de BBC worden uit
gezonden, terwijl ze zelf zes radio
praatjes van elk tien minuten sou
mogen houden.
„Natuurlijk betekent dat geen
vermogen", zette ze uiteen, „maar de
publiciteitswaarde ia geweldig. En
hoe heb jij het ondertussen ge
maakt? Hebben. Blake en dc keu
kenmeid goed voor je gezorgd terwijl
ik weg was?"
Sally knikte toestemmend. Ze be
greep, dat elk woord van kritiek op
het dienstpersoneel onverstandig zou
zijn. Wellicht zouden die twee wel
ontdooien als ze aan haar gewend
raakten. Zo nietdan moest ze
de dingen nemen zoals zc waren.
Afgezien van juffrouw Ricer, voel
de Sally zich die eerste maand van
haar secretaresseschap het meest op
haar gemak mot Hallows, tuinman-
chauffeur-manusje van alles, óók om
dat hij geregeld op voet van gewa
pende vrede stond met de keuken
meid en Blake, die steeds maar klaag
den over zijn luiheid.
Eens toen hij achter in de tuin met
Sally stond te praten, riep de keu
kenmeid hem uit de deur van haar
heiligdom toe, dat het fornuis, waar
van liij een dag tevoren dc schoor
steen 'zou hebben geveegd, harder
rookte dan ooit, maar hij antwoordde
uitdagend: „Zie je niet, dat ik met
juffrouw Frayne spreek?" De keu
kenmeid sloeg hard dc deur dicht en
Sally kon zich slechts met moeite
goed houden toen zc Hallows hoor
de mopperen. „Die oude wijven moe
ten altijd ergens over klagen. Alleen
omdat ze hier al zo lang zijii, den
ken ze, dat het huis en de rest van
hen is. Ze zouden me graag weg
hebben, maar als ik ooit verdwijn,
gebeurt, dat niet. om die twee vrouws
personen plezier te doen, met uw
verlof juffrouw".
Sally besefte, dat zc hom niet op die
manier over het huishouden mocht la
ten spreken, maar ze was te dank
baar voor zijn vriendelijkheid om hem
door een vermaning of iets van die
aard te beledigen. (Wordt vervolgd)