[fleXa] Bescherm ked RDTERSEPT LUISTER me fr DE BRUID PILOOT STORM ontvoerd in de stratosieer Van en voor de boekenplank DANIELLE: gruwzaam verhaal over joods vrouwenkamp SCHILDER ZELF MET 5 Zwarte Kippen bewaren...; 2,46 BESPAREN/W5 WERELDRAAD VAN KERKEN BOUWT CENTRUM IN GENÈVE eve 10 PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT MAANDAG 31 OKTOBER 1960 OPMERKELIJK BOEK In vijftien talen verschenen De kwestie-Eicliniann, die de laatste maanden zoveel stof heelt doen op waaien in de internationale politieke wereld, heeft dc gruwelijkheden, die de joden in de Duitse concentratie kampen ondergingen, weer in hun volle omvang in het licht der publi citeit geplaatst. Des temeer spreekt ons in deze periode het boek „Da- nïeUe" aan, de Nederlandse editie van „House of Dolls". Het boek, dat in vijftien talen is ver schenen, is een uitgaaf van Schelte- ma en Holkema N.V. te Amsterdam. „Danielle" is het gruwelijke verhaal van joodse vrouwen en meisjes, die van de Poolse getto naar de Duitse concentratiekampen werden gesleurd. Hier werden-zij mishandeld en bruut aangerand, totdat de dood zich over hen ontfermde. Slechts een meisje overleefde haar verblijf in het con- „Vliegtuigenboek" van Hugo Hooftman „Wat is dat voor een vliegtuig", een Nederlandse vertaling van het En gelse „Observer's book of aircraft" door Hugo Hooftman, is een up-to- date bijgewerkt ..vliegtuigenboek", dat qua uitvoering evengoed ver zorgd is als de inhoud. Voor de gede gen informatie van het boek staan de Engelse luchtvaartjournalisten Wil liam Green en Gerald Pollinger borg, auteurs van grotere en toon aangevende werken op dit gebied zoals met name „The aircraft of the world" en „The jetaircraft of the world". De oorspronkelijke Engelse uitgave van „Wat is dat voor een vliegtuig", het „Observer's book of aircraft", is reeds jarenlang een uit verkochte vraagbaak voor de lucht- vaartenthousïast. Dat Hugo Hooftman tijdens een vlucht met een Boeing 707 „Intercon tinental" straalverlceersvliegtuig van. Brussel naar Belgisch Kongo de ver taling van dit werk op zich nam is een gelukkige greep geweest. Het komt ons overigens wat sterk voor clat hij het gehele „Observer's book" tijdens deze vlucht heeft kunnen ver talen. Deze vermelding in het voor woord zal met een korreltje zout ge nomen moeten worden, en bedoeld zijn als sappige noot. Degene die meent met een specifiek Hugo Hooftman luchtvaartboek te doen te hebben komt bedrogen uit. Deze keer worden ruim 148 heden daagse vliegtuigtypen, voor het me rendeel militaire, op vooral nuchtere en duidelijke wijze besproken. Van ieder type is een aantal gegevens op genomen betreffende land van origi ne. het motortype, prestaties, ge wichten en afmetingen, bewapening en ontwikkeling, niet minder dan 272 afbeeldingen, bestaande uit hel dere foto's en gedetailleerde silhouet ten vullen dc tekst aan. Op bladzijde 7 zouden wij het hier wat te frivole woord liaison-vliegtuigen graag nog veranderd zien in verbindingsvliegtui gen, wat toch een goed Nederlandse vertaling is. Opvallend groot is het Russische ge deelte in dit boek. Kortom een „vliegtuigenboek" dat geknipt is voor iedere luchtvaavtenthousiast die iets meer wil weten over het hedendaag se vliegtuigtype en/of zich wil be kwamen in dc vlicgtuigherkenning. „Wat is dat voor een vliegtuig", floor Hugo Hooftman. Uitgeverij: Hollandia N.V., Baarn, 1960. DE VERF VOOR HET SCHILDERFEEST SIKKENS-TJALLEMA PRODUKT centratiekamp-bordeel. Zij vertelde over de gebeurtenissen in het kamp aan een Israëlisch schrijver, die als Ka'tsetnik 135633 het boek „House of Doll's" schreef. Het is een realistisch bock met een haast onwaarschijnlijke inhoud. De auteur beschrijft de verschrikkelijke geeburtenissen in het vrouwenkamp onopgemerkt, waardoor ze nog gruw zamer lijken dan ze al zijn. Het is een verhaal van het joodse meisje Daniella, dat na de lafhartige over val van de Duitsers op Polen, wordt weggevoerd naar een Frauenarbeits- lager. Zij v/as toen 14 jaar. De mensonterende behandeling in het kamp slopen haar krachten. De enige uitweg, die Daniella ziet, is zelf moord. Zonder aarzeling loopt ze op een nacht naar het verboden gebied rond de wachttoren, waai- een salvo uit een mitrailleur een einde aan haar léven maakt. „Daniella" is één felle aanklacht tegen het nazidom. Over de gebeur tenissen in de Frauenarbeitslager is tot nu toe nog weinig bekend geworden, omdat er haast geen overlevenden waren. In dit opzicht vult „Daniella" een hiaat op. Het lot van deze joodse meisjes laat niet na een diepe indruk te maken op de lezer. Nieuwe uitgaven Wij ontvingen: Agatha Christie, De geheime tegen stander, De moord op Roger Ackroyd, De man in het bruine pak, drie „'Christies'1 van de bovenste plank, uitgegeven in de Accolade reeks van Sijthoff, Leiden. F. J. M. Laver, Elektriciteit en elek tronica, Prismareeks, Spectrum, Utrecht. Wernher von Braun en Wil ly Ley, De verovering van het we reldruim, idem. Nico Jesse, Bertus Aafjes, Mensen in Rome, een foto boek met een poëtisch getinte inlei ding, Van Loghum Slaterus, Arnhem. Hanns Reich, ingeleid door Mies Bouhuys, Kinderen van verre en na bij, 124 kinderfoto's van internatio naal bekende fotografen, een indruk wekkend fotoboek, Kosmos. Amster- dam-Antwerpen. Bertolt Brccht, Driestuiversroman, vertaling Felize van Zijll, inleiding A. E. Baver, A llert de Lange, Am sterdam. Pockets voor de jeugd In de serie Kern-pockets voor de jeugd van H. ten Brinks Uitgevers maatschappij te Amsterdam is weer een aantal lezenswaardige boeken verschenen. Zo schreef Richard Par ker het spannende verhaal „Een won derlijke zwerftocht". De geschiedenis begint in een warenhuis, waar een detective een jongen en een meisje wil meenemen, omdat hij meent, dat ze een paar sokken in hun tas wilden doen zonder te betalen. Avontuurlijk is het boek „De ontdek kingsreizen van Henry Hudson" door Nina Brown Baker. Het is het ge heimzinnige verhaal over het zoeken naar de doorvaart over de pool. Te gen een achtergrond van de mystieke sfeer der middeleeuwen heeft Henry Treece het verhaal van „De kinder kruistocht" beschreven. Een ongewo ne vriendschap tussen de jongen Grishka en de beer Djidi is het onderwerp van het boek „Grishka en zijn beer" door René Guillot. Ook de uitgeversmaatschappij Het Spectrum denkt aan de jeugd en wel door regelmatig Prisma-juniores uit te geven. Daarin verscheen nu het speels geschreven. „Drie jongens or een eiland" van Roland Pertwee. Hel spannende verhaal „Het geheimzinni ge kasteel" van Mary Fïtt tegen een geheimzinnige achtergrond van het oostelijke Middellandse Zee-gebied. Ook de uitgeverij Helmond publiceert thans pockets voor de jeugd. „Speur tocht in de Gran Chaco" van Hugo Kocher verscheen in de Indianen- serie. A. van Hartlngsveldt schreef het ontwapenende verhaal „Prikkie", dat W. D. Meinema N.V. te Delft pu bliceerde. Chinees jongetje „Mhing-Ting en de eenden" (van Marjorie G. Fribourg en verschenen bij Ploegsma in Amsterdam) is een alleraardigst verhaal over een Chi nees jongetje op Formosa. Het is uit stekend geschikt voor de lagere scholieren, die de leeskunst pas machtig zijn, of als voorleesboekje. Artur Marokvia illustreerde dit kos telijk boekje met vele uitstekende prenten. Jan-Jaap-serie Voor de leeftijdsgroep 6 tot 9 jaar verscheen een serie kinderboekjes over „Jan-Jaap" door Leonard Rog geveen bij Van Goor en Zonen Den Haag. „Jan-Jaap heef-r een trein" is een leuk verhaal over een onderne mende jongeman van zes jaar. Sa men met zijn hondje Drum beleeft hij vele avonturen. Leonard Roggeveen beschreef het verhaal pakkend en be vattelijk. SS» «a.*- WIJN - ADYOKAAT - LIMONADE nade voor de halve prijs. U heeft dan een reductie van 2,46 en... C.N.V. heeft meer dan 220.000 leden I-Iet Christelijk Nationaal Vakver bond, dat in 1957 wat het ledental zijner aangesloten organisaties be treft, de 318.000 leden liad bereikt, is de twee daaraan volgende jaren niet boven de 319.000 uit kunnen komen. In het eerste kwartaal van dit jaar was dit echter wél het geval en in het tweede kwartaal is liet aantal van 330.000 zelfs ruim overschreden, zodat op 1. juli bij de 34 aangesloten organisaties 331.305 leden stonden in geschreven. Nog altijd zijn er enkele organisaties, die een gelukkig kleiner wordende achteruitgang boekten (in het eer ste kwartaal een tiental, in het twee de acht). Daarentegen heeft zich bij andere die van hout en bouw, me taal. bedrijfsgroepencentrale en ver- voerspersoneel een stevige groei ingezet, die het verliescijfer van de andere overtreft, in het eerste kwar taal met 815, in het tweede kwartaal met 1498. 9 Theodore Tale, die in 1928 en In 1929 „thesaurier" van de Ver. Staten was, is in Washington als gevolg van een val op 85-jarige leeftijd overleden. Hij placht, wanneer men hem om een identiteits bewijs vroeg, een bankbiljet rnet zijn handtekening te laten zien. ICUt PHARHACEUT1SCHE FABRIEK PLEIDOOI VAN DR. VISSER T HOOFT Tegenwoordige behuizing niet efficiënt (Van onze correspondent) Twaalf miljoen Zwitserse francs heeft de wereldraad van kerken no dig om in Genève een hoofdkwartier te bouwen. Tien miljoen franken zijn er al bijeen gebracht door kerken in dertig verschillende landen en door particulieren. Het resterende bedrag moet thans bijeenkomen. Nederland is aangeslagen voor 300.000. Er heeft zich een comité gevormd waar in vrijwel alle protestante groeperin gen in ons land verenigd zijn, het is zijn doel om door middel van een in zamelingsactie het benodigde geld bijeen te brengen. De secretaris van de wereldraad van kerken, de Nederlandse theoloog dr. W. A. Visser 't Hoofd is naar ons land gekomen om deze actie hier door zijn persoonlijk woord en optreden te ondersteunen. Hij heeft in zijn hou ding en ook in zijn resolute manier van antwoord geven op vragen iets van wijlen dr. A. Plesman, dezelfde voortvarende directheid cn bezeten heid van een groot plan. In 1938 begonnen wc in een viola in Genève, zo zei hij, een jaar later dachten we dat we veel te groot be huisd waren, maar toen de oorlog nog maar een jaar aan de gang was, groeiden we naar alle kanten. Vluch telingen, krijgsgevangenen deden een beroep op de wereldraad die toen nog maar in beginsel bestond. Later na de wapenstilstand kwam er werk voor de verwoeste gebieden bij. Het vluchtelingenwerk groeide enorm uit en de hulpverlening bij rampen als mede de steun verlening aan onder ontwikkelde gebieden werd een enor me opdracht. Thans heeft men 195 verschillende bureaus, verspreid over een groot aantal gebouwen, huizen en barakken in Genève staan, die een goede en efficiënte samenwerking niet mogelijk maken. Bovendien zijn tal van kerkelijke internationale or ganisaties en de internationale zen dingsraad, het oecumenische jeugd werk cn de commissies die met de li turgie en de kerkelijke eenheid zich bezig houden ook om een permanent onderdak verlegen. Ze zullen dat al len moeten vinden in het nieuwe ge bouw dat de wereldraad bouwên gaat als óp de assemblee van New Delhi in India., die vólgend jaar gehouden wordt dc plannen worden goedge- keurt. Niet om de status j Dc bedoeling is een congresgebouw to zetten met een bibliotheek waar voor het gehele bedrag van een par ticulier uit Amerika kwam. waar men wetenschappelijke arbeid kan verrichten en ook een oecumenische kapel. Die laatste is bijzonder nodig ten behoeve van de honderden em ployés van de verschillende inter nationale organisaties die eenmaal in de weck hun werk eens moeten be zien vanuit het evangelie. Op Nederland wordt eerst nu een be roep gedaan omdat verschillende kerkgenootschappen hier haar eigen kerkbouwacties voerden. Daarnaast is toch al zeer veel gegeven bijvoor beeld voor het internationale vlUch- telingenjaar waarvoor toch ook 5 miljoen bijeengebracht werd. Nu de kerken al een groot bedrag voor de nieuwbouw gegeven hebben, ander half miljoen franken kwam uit dertig verschillende kerken, richt de wereld raad zich met vrijmoedigheid tot de totaliteit van het Nederlandse volk om hem te helpen het grote bouw plan te verwezenlijken. Niet om de wereldraad een machtig aanzien te geven .maar wel om zijn zegenrijke arbeid óver heel de wereld beter mogelijk te maken. De oecumenische raad van kerken in Nederland gevestigd te Utrecht coör dineert de inzameling. Daar beschikt men over een telefoon voor informa ties en een gironummer 221000 voor giften. 0 Het blad „Het muziekleven", dat lu Moskou wordt uitgegeven, heeft een on bekende romance van Frenz Liszt, op een tekst van Alexis Tolstoi en gewijd aan diens echtgenote, gravin Sofia Tolstoi, gepubliceerd. 1622. Eerst bleven de maan manen stokstijf staan, maar het leek alsof de doffe uit drukking in hun ogen opeens veranderde, toen enkele hunner door de verlammen de straal uit Kowalskis pa ral werden geraakt en als loden soldaatjes hulpeloos voorover tuimelden. In het spookachtige licht zagen de opdringende wezens er angstaanjagend uit en de sidderende geoloog riep steeds maar:: „Het kan niet jullie zijn dood! Ga terug! Er is geen leven meer op dc maan!" En terwijl hij zich zo vertwijfeld heen en weer bewoog in die kring van wandelende nachtmerries, zocht zijn brein koortsachtig naar een verklaring. Had den de maanbewoners zich wellicht vele eeuwen geleden toen hun ras op de stervende satelliet tot ondergang gedoemd bleek, in een. soort „tijdslaap" begeven, in dc hoop dat bij hun ontwaken de toestanden daarbuiten weer beter zouden zijn? De maanmannen lieten de arme Kowalski echter weinig tijd tot over peinzen. Met holle, pupillozc ogen en grimmig vertrokken monden waggelden zij onweer staanbaar op Kowalski toe en heozeer deze zich ook verdedigde, tegen zo'n overmacht was hij niet opgewassen. Mot een schreeuw stortte hij achterover,... Alles werd zwart voor,zijn ogen.. 31 oktober naar het Leed/ Trio (en Meneer Jakob") In het ZILVERVLOOT-PROGRAMMA Hilversum II (298 m) 19.15 uur FEUILLETON DOOR: BARBARA STANTON ,.Nu, wat stelt U dan voor? Een picknick met zijn tweeën in de bos sen van Callardycc? Of moet ik mis schien een troep lui uit het dorp uit nodigen voor oen vrolijke tennis- partij? Maak U geen zorgen, tante Florrie. Ik zal niet met een somber gezicht aan tafel zitten, om de een voudige reden, dat ik Blake zal ver zoeken mij het eten hier te bren gen. Ze is toch aanstaande zaterdag wel terug?" Hugh. f uitgeroep! hemel weet, dat lk geduld met ja Hugh, je maakt me boos!", had juffrouw Ricer uitgeroepen. „De „Heus heb gehad...' „Veel te veel geduld, schat! Waar om gooit U mij de deur niet uit en trekt uw handen van me af U vecht een hopeloze strijd, tantelief. Tracht als U wilt, Sally op te vrolijken, maar verwacht mij niet als uw bond genoot. Bovendien, wie zegt U, dat ze opgevrolijkt wil worden? U is zo lichtgelovigstel eens, dat het kind U gewoon voor dc mal houdt.." „Wat bedoel je in vredesnaam?" „Kom, wees nu eens verstandig! Ik geef toe, dat ik het meisje mis schien onrecht doe, maar ze is bui tengewoon aantrekkelijk en als ze die jongeman nu eens tot wanhoop had gebracht door..." „Nu is het genoeg, Hugh!" had juf frouw Ricer woedend verklaard. „Tic geloof geen woorcl van je verdacht makingen, maar zelfs ó.ls er iets van waar was „Juist! Dan zou U de-laatste zijn om haar da deur te wijzen en onge twijfeld heeft Sally dat ook beseft. Iedereen kan U m=t een hartroerend verhaal om de vinger winden, Her inner U maar eers de vrouw die U indertijd zo'n aandoenlijke brief schreef over een Amerikaan, die haar in de steek zou hebben gelaten. Later bleek, dat ze al driemaal we gens oplichterij achter slot en gren del had gezeten. Ik beweer niet, dat uw hart niet op dc rechte plaats zit „Laat mijn hart erbuiten, maar wat is er met dat van jou gebeurd? Ik zou liever telkens voor de gek worden gehouden dan zo hard en cy nisch te zijn als jij. Het is zo tra gisch, dat je daarmee jezelf het grootste leed berokkent". „In welk geval", had Hugh opge merkt, „het alleen om mijn eigen be grafenis gaat. En wanneer me voor vandaag nu genoeg de les is gele zen Na welke woorden zijn tante de on gelijke worsteling gestaakt. Intussen had Saiiy nog lang nauai de deur achter iutfrouw Ricer geslo ten was, haar wangen van veront waardiging voelen gloeien. Ze was in dc verzoeking geweest Hughs ka mer binnen te stormen en hem tot het terugnemen van zijn schandelij ke insinuaties te nopen. Zou hij er heus iets van geloven of had hij ze alleen maar geuit om zijn tante te prikkelen, een tijdverdrijf, waarin hij een kwaadwillig behagen leek te scheppen Och, wat deed Hughs mening over haar, Sally, er eigenlijk toe? Zijn verdachtmakingen mochten dan al afschuwelijk zijn, maar ze zouden al licht niet erger uitvallen dan waarop Jane Forsetto zij 't niet met zo veel woorden zou hebben gezin speeld. al/ Sally in haar oude be trekking was teruggekeerd. Zonder ling toch, dat sommige mensen cr door tegenslag in hun eigen leven toe gebracht worden beschuldigingen te uiten cn toespelingen te maken, waaraan ze onder normale omstan digheden zelfs niet zouden hebben gedacht! Voor zover Sally nu van Hugh gezien en gehoord had, leed het voor haar geen twijfel, dat hij er geen normale gedachtengang op na hield. Vermoedelijk zou hij haar, als ze nu bij hem binnenstoof, van afluisteren beschuldigen. Neen, 't zou beter zijn hem in zijn weinig smakelijk vet te laten gaar koken en dankbaar te zijn, dat ze hem zo zelden tc zien kreeg. Toen het weekeinde was aangebro ken, bleek hij woord te hebben ge houden. Ze bespeurde hem slechts nu en dan, op een afstand in dc tuin en hoorde de radio en piano uit zijn kamer. Noch de keukenmeid, noch de van vakantie teruggekeerde Blake lieten iets van verbazing over zijn handel wijze blijken, zodat Sally zich af vroeg, of hij zich tegenover de vorige secretaressen op dezelfde manier zou hebben gedragen. Zijzelf zou liever In de keuken dan in haar eentje heb ben gegeten, maar was te verlegen om het voor te stellen, omdat ze voor een minder welwillende ontvangst vreesde. Blake scheen even zwijg zaam als de keukenmeid en ofschoon beiden heel beleefd waren, kreeg Sally het gevoel, dat haar schuchte re "toenaderingspogingen met enig wantrouwen werden begroet. Kwam dit soms omdat die twee reeds al te veel secretaressen hadden zien komen en weer gaan? Wrokten zo over haar tussenpositie noch lid van het gezin, noch op één lijn met hen staande? Spraken ze soms in dc keuken over Peters dood en wat ze daaraan konden vastknopen? In elk geval, begroette Sally, na haar wel zeer eenzaam weekeinde, de maandag daarop juffrouw Ricer met veel genoegen aan de thee. In antwoord op de vraag: „Hoe was het met zijn lordschap?" zei Sally heel onverschillig: „Vrijwel als gewoon lijkIk neb hem maar weinig ge zien". Misschien maar goed ook, vond ze, want na wat ze hem had horen zeg gen. leek het haar twijfelachtig, of ze, alleen met hem zijnde, had kun nen blijven. Aan de thee kwam juffrouw Ricer met de mededeling, dat ze haar weekeinde goed had besteed. Haar jongste roman, een van de moest suocesvolle die ze ooit had geschre ven, zou als serieverhaal In hét vrou- wenuurtje van de BBC worden uit gezonden, terwijl ze zelf zes radio praatjes van elk tien minuten sou mogen houden. „Natuurlijk betekent dat geen vermogen", zette ze uiteen, „maar de publiciteitswaarde ia geweldig. En hoe heb jij het ondertussen ge maakt? Hebben. Blake en dc keu kenmeid goed voor je gezorgd terwijl ik weg was?" Sally knikte toestemmend. Ze be greep, dat elk woord van kritiek op het dienstpersoneel onverstandig zou zijn. Wellicht zouden die twee wel ontdooien als ze aan haar gewend raakten. Zo nietdan moest ze de dingen nemen zoals zc waren. Afgezien van juffrouw Ricer, voel de Sally zich die eerste maand van haar secretaresseschap het meest op haar gemak mot Hallows, tuinman- chauffeur-manusje van alles, óók om dat hij geregeld op voet van gewa pende vrede stond met de keuken meid en Blake, die steeds maar klaag den over zijn luiheid. Eens toen hij achter in de tuin met Sally stond te praten, riep de keu kenmeid hem uit de deur van haar heiligdom toe, dat het fornuis, waar van liij een dag tevoren dc schoor steen 'zou hebben geveegd, harder rookte dan ooit, maar hij antwoordde uitdagend: „Zie je niet, dat ik met juffrouw Frayne spreek?" De keu kenmeid sloeg hard dc deur dicht en Sally kon zich slechts met moeite goed houden toen zc Hallows hoor de mopperen. „Die oude wijven moe ten altijd ergens over klagen. Alleen omdat ze hier al zo lang zijii, den ken ze, dat het huis en de rest van hen is. Ze zouden me graag weg hebben, maar als ik ooit verdwijn, gebeurt, dat niet. om die twee vrouws personen plezier te doen, met uw verlof juffrouw". Sally besefte, dat zc hom niet op die manier over het huishouden mocht la ten spreken, maar ze was te dank baar voor zijn vriendelijkheid om hem door een vermaning of iets van die aard te beledigen. (Wordt vervolgd)

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1960 | | pagina 12