Modeshow - in kader
van „Zakenshow"
PILOOT STORM onlYoerd in de stratosfeer
Maar
liefde won
Oesterproef verdwijnt
van het toneel?
SPAAR VEILIG - SPAAR BIJ DE N.H.M.
WOENSDAG 28 SEPTEMBER I960
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
IS
IN VLISSINGS CONCERTGEBOUW
Jeugdmode sterk
gevarieerd'
(Van onze redactrice)
In het kader van de ..Zakenshow"
die acht Vlissingse firma's deze week
in het Concertgebouw te Vlissïngen
houden, is gisteravond de première
gegeven van een serie avond-mode-
shows, die tijdens deze zakenshow
gehouden worden. Een modeshow
voor dames en lieren, maar ook voor
teen-agers die in de mode tegen
woordig „twens" heten en voor
kleuters, al komt laatstgenoemde
categorie vermoedelijk zelf niet kij
ken naar de mode, die de volwasse
nen dit najaar voor de prille jeugd
hebben uitgedokterd
Die jeugdmode om met de kleu
ters te beginnen is overigens te
genwoordig verbazingwekkend geva
rieerd; in elk geval even veelzijdig
als de mode voor de volwassenen
Het uitzoeken van een winterjas bij
voorbeeld voor zo'n kleuter of voor
een schoolgaand kind is tegenwoor
dig bepaald geen zaak, die moeder
in een handomdraai kan afhandelen.
Want de spruiten kunnen een suèdi-
ne jack dragen (al dan niet met een
bijpassend winterpetje), maar ook
een sportieve „coat" die soms langs
schoudernaad of zakken een leren
biesje heeft. Daarbij 'kunnen dan
kreukvrije pantalons van whipcord
gedragen worden. Het „joppertje"
blijkt voor kinderen nog altijd een
bijzonder leuke dracht, vooral wan
neer het in het klassieke marine
blauw is uitgevoerd. En zonodig kan
de kleine zoon er als een heer-in-
zakformaat uitzien: in een prince-
de-galles geruit jasje met bontkraag
je, gedragen op een nauwgepijpte
groene, pantalon, of in een modern
colbertje met dito pantalon en schoe
nen. Zijn moeder dient er dan wel
voor te zorgen, dat de kleine jonge
ling er niet al te volwassen uit gaat
zien....
Een geruit mohair „alaska-jak", le
ren knopen, voeringen van tijgerbont
geven aan deze mode-voor-kleine
jongetjes het zozeer begeerde „stoe
re" effect!
Voor meisjes zijn er tinneroy-rok-
ken en jurken in strepen, die
vaak moderne kleurencombinaties
vertonen; de jurkjes worden dan
dikwijls opgefleurd door een hel-
derwite kraag. En ook de jeugd
mode is 'n zorgeloze mode: swea
ters en pantalons van synthetisch
materiaal zijn immers gemakke
lijk schoon te houden.
De „twen-mode" vormt naast die
jeugdmode een hoofdstuk op zich
zelf: een hoofdstuk waarin het fijn-
gestreepte kostuum in bronskleurige
tinten, gecombineerd met een das in
corresponderende kleuren zeker een
even belangrijke plaats inneemt als
de mohair jas (dikwijls geruit, met
en zonder ceintuur te dragen), en
waarin voor de jongedames naast
„gewone" wintermantels, die weer
terrein lijken te winnen ook ste
vige duffelcoats zijn: in lichte tin
ten bijvoorbeeld, met een warme ge
watteerde voering. En de echte weer-
en-wind jassen zijn, zowel voor de
prille als voor de opgroeiende jeugd,
meestal voorzien van warme capu
chon.
Mode voor man en vrouw
Deze modeshow richt zich vanzelf
sprekend niet alleen op de mode
voor de jeugd, hoe belangrijk die
dan ook vandaag-de-dag mag zijn.
Voor de heren der schepping is er
ook een uitgebreide collectie kleding
met bijpassend schoeisel: de kleding
variërend van een gewatteerde scoo-
terjas waaronder een Italiaans
sweater kan worden gedragen, tot
het geklede herenkostuum dat even
eens Italiaanse invloeden verraadt,
in warme donkere tinten is uitge
voerd (vaak met schaduwruiten of
andere vage dessins) en korte revers
heeft.
De vrouw kan, wanneer zij jong is,
een geruit japonnetje in grijs-wit-
zwart dragen, met een grote witte
kraag en gecombineerd met een een
voudige gladde zwarte pump; of een
donkerbruin jersey pakje waarvan
het schootje dwarsstrepen in con
trasterende kleuren heeft (alleen
flatteus voor slanke figuren!)
Tuniek-invloeden ziet men in deze
collectie in een antracietkleuri
ge mohair japon met losse over-
rok, en eigenlijk ook in het mo
derne mantelkostuum dat 'n drie
kwart jas met bontkraag over een
gladde rok heeft, en hier onder
meer getoond wordt in een don
kergroen gemêleerde stof.
De mantels hebben dit jaar opval
lende knopen en dikwijls afstaande
kragen, maar ook vaak een klein
persianer kraagje op een goudkleu
rige ledervelours jas en op een ge
ruite, bronskleurige bouclé mantel.
Opvallend is tenslotte, dat schoenen
en tassen zich dit najaar bijzonder
goed verhouden wat de tinten be
treft. De kleuren variëren van zwart
en bruin tot brons; de tassen zijn
vaak groot, met een knoop- of gesp-
garnering; en de schoentjes hebben
vrijwel allemaal een garnering op
het voorblad: soms een gespje (zo
wel op het flatje als op de geklede
pump), dikwijls een vetert je bij het
meer sportieve model, en vrijwel al
tijd een strikje of gesp op het
schoentje met de hoge hak waar
bij de „gulden middenweg" (een
hakje dat het midden houdt tussen
blok- eh naaldhak) ook heel flatteus
blijkt te kunnen zijn.
Vanavond, morgen- en vrijdagavond
wordt deze modeshow verzorgd
door de firma's Hooydonk, Duym,
Plouvier en Fibbo herhaald in het
kader van de Vlissingse „zaken
show".
LEZERS SCHRIJVEN
In uw blad van zaterdag j.l. las ik
het artikel: „Zo verdwijnt de oester-
proef van het toneel". Inderdaad
heeft het er alle schijn van, dat U
maar al te spoedig gelijk gaat krij
gen en dat deze proef op een voor de
grote massa aanvaardbare manier
gaat verdwijnen. Want wil men persé
deze proef niét laten doorgaan, dan
zullen er beslist óók uit de kringen
van de bedrijfsgenoten wel personen
te requireren zijn, die om allerlei re
denen minister en waterstaat in de
kaart zullen willen spelen en deze
proef willen helpen torpederen. Er
zijn altijd personen te vinden, die ho
pend op een overvloedige scnadever-
goeding, de jüdasrol niet schuwen.
Er zijn er ook wel te vinden, die zon
der waardige opvolger in hun eigen
bedrijf, de seniliteit van onze hele
óestercultuur zullen willen voorstaan.
Immers: één niet, dan maar allemaal
niet! En er zullen, last but not least,
ook onder onze „ondernemende" oes
terkwekers wel personen zijn, wie
het aan de nodige moed en onderne
mingslust ontbreekt, om althans een
poging te helpen wagen voor het be
houd van wat men heeft. Want zij
kwamen ter wereld in een gespreid
oesterkwekersbedje, en dan is pio
nieren een wel wat erg grote opgave.
Inderdaad, er zal, als er niet spoedig
een einde komt aan het achterbaks
gedoe, waar de oesterwereld nu al ja-
Geruite structuurstof in ivit-grïjs-
zivart is het materiaal voor dit jurk
je met witte kraag, dat tijdens de
modeshows in het Vlissïngs Concert-
gebouw getoond wordt.
(Foto P.Z.C.)
ren lang tegen aan zit te kijken, wel
een advies komen. En dan gaat de
oestercultuur inderdaad, in het be
lang van het „algemeen", straks ge
ruisloos om zeep. Maar het is wel
jammer dat zoiets niet aan de andere
kant van het IJzeren Gordijn gebeurt.
Want dan hadden wij onze mond
weer eens heerlijk vol kurmen hebben
over dictatuur en willekeur, over bu
reaucratie en ambtenarenregering...
Voor de oesterkwekerij-wel jammer,
dat zij precies in dat stukje Ooster-
schelde is geconcentreerd, dat toe
vallig nog bij Nederland behoort.
Want onze zuiderburen zouden beslist
wel anders omspringen met een be
drijf als dit. Zij zouden zonder twij
fel een spektakelstuk als de afsluiting
der Oosterschelde achterwege laten
en liever hun' dijken zo spoedig moge
lijk op behoorlijke hoogte en sterkte
brengen. Maar de Zeeuwse oester
kwekers hebben nu eenmaal pech, dat
ook zij zelf tot die Hollanders beho
ren, die in het verleden reeds zo
vaak hun oude schoenen weggooiden,
terwijl zij nog niet eens wisten of er
wel nieuwe waren of wel: of die nieu
we hen ook zouden passen.
Maar hopelijk ziet U en ondergete
kende dit alles te somber in en ver
gissen wij ons, zowel in de minister
als in de heren van waterstaat. Hope
lijk wordt straks toch naar eer en
geweten onderzocht naar de moge
lijkheid om een welvarend bedrijf,
nee, niet te gronde te helpen bren
gen, maar getracht, naast alles wat
noodzakelijk is en worden zal, ook te
behouden wat men heeft. Dan behoe
ven wij in Zeeland geen reprise te
zien van wat zich rond de oude Zui
derzee heeft afgespeeld.
Yerseke. C. L. PRONK.
Amsterdamse
wisselmarkt
CONTANTE PRIJZEN.
Londen 10.58%—10.58.%, New York
3.76%3.77%, Montreal 3.85%—
3-86%, Parijs 76 94%—76.99%, Brus
sel 7.55%—7.55%, Frankfort 90.38%
90.43%, Stockholm 73.06—73.11, Zü-
rich. 87.54%—87.59%, Milaan 60.72%
60.77%, Kopenhagen 54.73%
54.78%, Oslo 52.89%—52.94We
nen 14.57%14.53%, Lissabon
13.18-%—13.20%.
MWAMVMMWVMWWAi
beroemde genees
middelen in een
tablet doen won
deren!
tegen pijnen en
griep.
Advertentie
Bescherm uw spaargelden tegen brand, Inbraak ea
verlies. Uw besparingen zijn veilig op een spaarreke
ning bij de N.H.M. Wij vergoeden over uw spaartegoed
31/4 0/® rente tot f 30.000,-
U kunt zonder opzegtermijn ten laste van uw spaar
tegoed effecten kopen en uw belastingaanslagen
in termijnen laten betalen.
NEDERLANDSCHE HANDEL-MAATSCHAPPIJ
AMSTERDAMSE EFFECTENBEURS
Herstel na flinke daling
BEURSO VERZICHT.
De internationale waarden hielden zich
dinsdagmiddag op het Damrak tamelijk
goed. De stemming was er volkomen los
van die in Wallstreet waar de markt
maandag flauw sloot. Weliswaar vertoon
den de meeste hoofdfondsen dinsdagmid
dag lagere koersen ten opzichte van het
vorige slotpeil doch vergeleken met de
laagste koers van de met-officiële tele
fonische avondhandel van maandag, viel
de stemming dinsdagmiddag heel erg
mee. Philips noteerde maandagavond als
laagste koers 1158, Unilevers 772, A.K.U.
476, Hoogovens 843 en Kon, Olie 121
rond. De Nederlandse hoofdfondsen kre
gen er een flinke tik waarvan vooral
Philips het kind van de rekening werd.
Het was vanzelfsprekend dat een en an
der van Invloed was op de koersvor-
ming van de elektro-aandelen dinsdag in
Amsterdam. De handel op de officiële
beurs was alleen levendig in de Philips-
hoek en dan nog slechts het eerste beurs-
kwartier. Overigens was de handel zeer
middelmatig. Er was weinig aanbod van
het publiek maar de vraag was nog ge
ringer. Aandelen Philips werden uit de
markt genomen voor buitenlandse re
kening en liepen op van 1177 tot 1186. De
vorige slotkoers was 1186%. Unilevers ste
gen van 778 tot 784 en noteerden op deze
prris ruim 3 punten beneden het slot
van maandag. Hoogovens lieten zich niet
onbetuigd en verbeterden van 846 tot 854.
Slotkoers van maandag 858. Ko. Olie daal
den anvankelijlc van f 122.90 tot f 122.50
doch konden zich daarna goed herstellen
tot f 123.30, tegen maandag als slotprijs
f 122.40. De aandelen noteerden boven pa
riteit New York. A.K.U.'s waren op 490
ruim een punt boven het slotniveau van
maandag. De internationale waarden slo
ten op vrijwel het hoogste punt van de
dag.
In de scheepvaartsector gebeurden geen
spectaculaire dingen. De vrachtenmarkt
houdt zich zeer goed doch dit kan moei
lijk in de koersen van de scheepvaart-
waarden worden uitgedrukt, omdat deze
groep de algehele beursstemming de laat
ste dagen tegen heeft. Verreweg de meeste
koërsen in deze sector lagen rond het vo
rige slot. Ook in de cultuursector viel
weinig te beleven en, waren de koersver
anderingen van geringe betekenis. Staats
fondsen praktisch onveranderd en uiterst
Blil.
1594. Bijna eenstemmig
klonk het „bravo"-geroep
door de helmradio. Buck,
Charley en Dubois vonden
dat Sandra die vervelende
kwast van 'n Kowalskl
maar eens netjes de waar
heid had gezegd! Die kon
met 'n rood hoofd afdrui
pen! In de eerste plaats
begon men nu echter alles
voor 'n langer verblijf in
orde te maken. Een om
vangrijk karwei, waarbij
menig zweetdroppeltje ge
plengd werd. Het verblijf
in de ruimte gedurende de
reis naar de satelliet had de
pioniers reeds vertrouwd gemaakt met de
daarmee -gepaard gaande zwaartekracht-pro
blemen, doch hier op de Maan zelf was het
nog weer heel iets anders. Hoewel het
lichaamsgewicht slechts een zesde bedroeg
van dat op Aarde en men zich bijna dansend
als een zogenaamde „vertraagde filmfiguur"
voortbewoog, kon een onverhoedse val of bui
teling hier fatale gevolgen hebben! De scherpe
rotsen zouden namelijk onherstelbare schade
kunnen aanrichten aan de ruimtepakken, om
maar te zwijgen van de helmen! Natuurlijk
zou Charley Charley niet zijn, als hij ook nu
niet de pias probeerde uit te hangen. Met pot
sierlijke sprongen zweefde hij als een dronken
kraai over de ongelijke bodem tot hij tenslot
te met een akelige dreun neerplofte. Iedereen
hield de adeni in van schrik, maar Charley
schaterde als een kwajongen.
De lokale afdelingen gaven merendeel»
geringe koersverliezen te zien bij een mi
nimale affaire. De notering voor de 4%
pet. lening gemeente Haarlem werd op
98% tot 98% geadviseerd, tegen maandag
98%. Claims Indola praktisch onveran
derd voor de aandelen op f 690 en voor
de converteerbare obligaties op f 150. Op
4 oktober a.s. worden ter beurze ge
ïntroduceerd participatiebewijzen aan
toonder van het „Holland Fund", een ge
meenschappelijk bezit van Nederlandse ef
fecten.
Prolongatie 3% procent.
26 sept. 27 sept.
Nederland 1959 (4%) 100% 100%.
Nederland 1951 (3%) 97 97 b.
Nederland 1948 (3%) 87%
Nederland 1955 (3%) 8989%
Nederland 1947 (3%) 3
Nederland 1937 3
Dollarlening 1947 3
Investeringscert. 3
Nederland 1962-64 3
Ned. Indië 1937 3 93%
6 pet. Woningbouwlening '57 109% 109H
Nat. Handelsbank 194 192
Ned. Handelmy. 292 292
Alg. Kunstzijde Unie
Berghs' en Jurgens
90% 90%
89 88il
98,V 93 gb.
94% gb. 99^1
Calvé-Delft
Hoogovens rs.r.
Ned. Kabelfabriek
Phib'ps
Unilever
Wilton-Feijenoord
Kon. Petroleum Mij.
Amsterdam Rubber
Holland Amerika Lijn
Kon. Paketvaart
Rotterdamse Lloyd
Scheepvaart Unie
Stv. Mij. Nederland
K.N.S.M.
Ver. H.V.A. Mij. N.V.
Dell Mij.
Bank van Ned. Gem. 4',:
487 gb. 492 gb.
282% 282%
769 775 gb.
857 gb, 856
618 620 gb.
1185 gb 1188%
786% 784
201
124.50 125
103% gl. 108'/t
151% 152%
178
178
Bank
187% 1S6%
146% 147
170.10 170.10 gb.
98%
i Ned. Gem. 5-1958 103% 103%
Van Berkels Patent
Albert Heijn
Centrale Suiker
Kon. Mij. De Schelde N.B.
Intern Nickel
American Motors
Anaconda
Baltimore en Ohio
Bethlehem Steel
General Motors
Kennecott
New York Central
Pennsylvania
Republic Steel
Shell Oil Comp.
Tide Water
U.S. Steel
Nat. Can. Corp.
PREMIELEN1NGKN.
35p gb. 355 gb.
475
396%
396%
312
313
48
47%
20%
21%
'45
45%
29
28%
40
39%
41%
41A
78
76;
18%
11%
55%
54
17%
17%
67%
.69%
8%
Amsterdam 1951
85%
85H
Breda 1954
82 1.
82
Eindhoven 1954
80%
80%
Enschede 1954
79%
79%
Den Haag 1952 II
86%
87%
Rotterdam 1952 I
87%
39%
Rotterdam 1952 II
86%
89
Rotterdam 1957
97%
98%
Utrecht 1952
92
Amsterdam 1956 I
80%
80%
Amsterdam 1956 II
89%
89%
Amsterdam 1956 III
89%
89%
Amsterdam '33 (C. en A.)
101%
Dordrecht 1956
79%
Alkmaar 1956
80%
80% b.
Zuid-Holland 1957
93A
93ft
A.N.P.-C.B.S. BEURSINDICES.
23-9
26-9
27-9
Industrie
Scheepvaart
Banken
Cultures enz.
Algemeen
573.72 564.54 566.74
333.27 327.35 326.23
171.38 169.85 170.51
228.14 221.77 221.77
150.34 149.83 148.59
401.20 394.70 395.36
Dames- en Heren
zakdoeken
in
3 stuks verpakking
van 1.60 tot 3.75
48
„Stella, dit ls. in één woord, af
schuwelijk", bracht ze er met
moeite uit. „Als je iets belangrijks
hebt te zeggen, doe het dan en laat
het uit zijn want méér kan ik niet
verdragen".
Stella wierp haar hoofd achterover
en keek berekenend .naar bet bleke
vrouwtje tegenover haar. wier zenu
wen blijkbaar tot het uiterste waren
gespannen,
„Goed dan", zei ze achteloos. „Ik
heb niet heel veel te zeggen. Alleen
maar dit: „Dr. Braunton wilde, dat
Christopher nog een paar dag-en zou
wachten voor hij weg ging, maar
Christopher besloot, onmiddellijk te
vertrekken. Moet ik je nog uileggen
waarom?"
„Ga voort", klonk het ijzig.
„h: ij best", hernam St'eila schouder
ophalend. „Heb je dan niet beseft, dat
om mij om mij te redden Kit
die poging deed op te staan, wat hem
ook gelukt is. Jij had hem er nooit
toe kunnen krijgen; anderen trouwens
Margaret Malcolm
evenmin. Maar voor mijomdat
hij mij liefhèeft
Ze zweeg, want de ontstelde, smar
telijke uitdrukking op Karen's ge
zicht maakte het onnodig, om verder
te gaan.
TIENDE HOOFDSTUK.
„Neen", kwam er met moeite fluis
terend over Karen's droge lippen,
„neen!"
„Ja", zei Stella onverbiddelijk.
„O, Karen, wees alsjeblieft niet zo
koppig. Je weet heel goed, dat je het
vroeger of later toch zult moeten
toegeven."
„Maar hij kan jou niet liefhebben!"
Een wat 'fijner besnaarde vrouw zou
misschien hebben gebeefd bij het ho
ren van die minachtend uitgesproken
woorden, maar Stella haalde slechts
voor de zoveelste maal haar schou
ders op.
„Lieve kind", hernam zx kalm, „na
de manier waarop Kit jou heeft be
handeld, zouden de meeste mensen
zeggen, dat jij met geen mogelijk
heid van hem kunt houden, maar
voor jou schijnt het geen beletsel,
hem lief te hebben!"
Dat was volkomen waar en Karen' kon
er dan ook geen antwoord op vin
den.
„Maarmaar", stamelde ze, ..hij
maakte toch plannen voor ons bei
den."
„Beste Karen, zeg ik soms van niet?"
vroeg Stella een tikje sarcastisch. „Kit
heeft jou evengoed een poets gebak
ken als mij; in zeker opzicht nog
erger, omdat hij jou niets kon ver
wijten, wat jegens mij dat geef ik
toe wél het geval whs. Nu is hij
wel zo goed, zich een beetje over
zichzelf te schamenjuister ge
zegd: hij vindt het niet prettig, ver
keerd te hebben gehandeld en pro-
beerd boete te doen. Dat heeft hij
wel niet gezegd, maar ik ken Kit
lang genpeg om in hem te lezen als
in een boekReeds als kleine
jongen had hij er het land aan to
erkennen dat hij ongelijk had. Om
tot zo'n erkentenis te komen, moet
hij er al heel ellendig aan toe zijn
en op het ogenblik voelt hij zich, wat
jou betreft, vernederd. Als jij meen!
dt t dit een grondslag is 0111 voor jo<
en hem een toekomst op te bouwo
houd je jezelf met opzet voor
mal!"
Ja, dat was zo, vond Karen. Ze ha
geprobeerd zichzelf zand in de ogr-
te strooien, maar eigenlijk had'?
altijd Wvl geweten hoe 't erbij stond
„Welnu?" klonk Stella's stem als
van eindeloos verre afstand. „Wat
ben je van plan?"
„Wat zou ik van plan zijn?" vroeg
ze langzaam. „Jij en Christopher zijn
allebei getrouwd."
„Dat kan tegenwoordig gemakkelijk
ongedaan worden gemaakt", zei Stel
la'onverschillig, terwijl ze een siga
ret aanstak. „Vooral in jouw geval...
een huwelijk dat helemaal geen hu
welijk is."
„Ja, dat denk ik ook wel", gaf Ka
ren vermoeid toe.
„Als je hem werkelijk lief hebt" her
nam Stella, haar door half-gesloten
oogleden opnemend, „kun je het heel
gemakkelijk maken. Je riebt alleen
maar weg te gaan en hem te laten
geloven, aat je het deed omdat hij
zich niet aan de afspraak heeft ge
houden.
„Neen", zei Karen hees. „Dat kan ik
niet doen. Dan zou hij denken, dat
iknu ja, ben wat hij eerst dacht."
„En wat zou dat?" vroeg Stella. „Als
hij denkt, dat je alleen maar op geld
belust- bent en daarvoor alles over
hebt, zal hij menen, je ook niet an
ders dan geld schuldig te zijnen
dat is gauw genoeg te regelen. Hij
zal beseffen, dat hij eveneens recht
heeft op echt geluk."
bi", zei Karen diep ademhalend: „Ik
ijo het."
'n zul je het doen?" Voor het
had er iets begerigs in Stella's
.1 geklonken en Karen zag haar
'"•s nadenkend aan.
h dat. zal ik", antwoordde ze vast-
lievedm- „Ter wille van Christopher
Maar zelfs als ik uit bet leven ver
dwijn, geloof ik niet, dat jij mijn
plaats zult innemen."
„Wat een onzin!" riep Stella uit,
alsof ze vond Karen zichzelf
wilde overtuigen, dat het inderdaad
onzin was.
„Vind je?" vroag Karen, eensklaps te
moe om verder te argumenteren.
„Och, 't komt er niet op aan, althans
nu niet. Maar Fred dan, Stella?"
„Fred?" herhaalde Stella, plotseling
weer doodkalm. „Dacht je, dat hij
mijn geluk in de weg zou staan? Ik
behoef hem alleen maar te overtui
gen, dat
Ze bleef steken, want de uitdrukking
op Karen's gezicht bewees haar dat
ze te ver was gegaan, 't was echter
niet meer ongedaan te maken.
„Welnu?" vroeg ze mokkend.
„O ja, ik zal mijn woord houden",
verzekerde Karen koeltjes. „Jij hebt
al zoveel onheil aangericht of bent
er de oorzaak van geweest. Hier is
tenminste iets, dat ik ongedaan kan
maken."
„Maar hoe en wanneer?" wilde Stel
la weten.
„Dat staat aan mij te beslissen", zei
Karen met een kalme waardigheid,
die nieuw voor haar was. „En nu,
Stella, verzoek ik je di-ingend, Fred
aan 't verstand te brengen dat jullie
nodig naar je eigen huis moet."
„Inderdaad?" zei Stella minachtend.
„En waarom?"
„Omdat ik de korte tijd, dat ik hier
nog de vrouw des huizes ben je niet
onder mijn dak wil hebben." Het
kwam er heel kalm uit, maar de
klank van verachting in Karens stem
had zelfs de weinig gevoelige Stella
getroffen. Ze sloeg althans de ogen
neer en bleef zwijgen tot Karen even
later de kamer uitging en haar alleen
liet.
Karens plannen waren uiterst eenvou
dig. Ze zou liever niemand in vertrou
wen hebben genomen, maar begreep,
dat te eniger tijd wettelijke stappen
nodig zouden zijn en Christopher
of liever zijn gemachtigde zich dan
in verbinding met haar moest kunnen
stellen. Dus zou 't wel het eenvoudig
ste wezen meneer Pilbright de situa
tie te gaan uitleggen... of juister de
leugen die ze volgens belofte zou ver
tellen, als waarheid te doen klinken.
Daarna zou ze ergens een betrekking
zien te krijgen hoe drukker hoe
beter, omdat ze dan niet veel gelegen
heid zou hebben, aan Christopher te
denken. Nu ja, ze zou hem onmogelijk
kunnen vergeten, maar alles was be
ter dan ledigheid.
Stella had Fred op de een of andere
manier kunnen overhalen samen naar
hun eigen huis te gaan en zo bevond
Karen zich, althans van één obsessie
bevrijd, alleen in het grote huis. Ze
deelde mevrouw Paynton mee, dat ze
enige tijd bij .vrienden ging logeren,
maar dikwijls op reis zou zijn. zodat
de brieven naar het kantoor van me
neer Pilbright moesten worden door
gezonden. Daarop pakte ze haar een
voudigste kleren in en nam de trein
naar Londen.
Meneer Pilbright keek enigszins ver
rast op toen ze werd aangediend, maar
hij begroette haar vriendelijk en in
formeerde hoe Christopher de reis
naar het ziekenhuis had doorstaan.
(Wordt vervolgd)