Lieveheersbeestjes-invasie op
Schouwen-Duiveland
PILOOT STORM ontvoerd in de stratosfeer
EEN DIAMANTEN BRUILOFT
IN WILHELMINAD
ZEELAND KRIJGT IN '61 WEER
PROVINCIALE SPORTDAG
derde
qehewwynnuje derde
DINSDAG 2 AUGUSTUS 1960
PROVINCIALE ZEEUWSE COU KANT
6
MET EMMERS VOL
Maandag bracht nieuwe
„piek" in Bruinisse
SCHOUWEN-DUIVELAND
beleeft een ware invasie van
lieveheersbeestjesMet mil
joenen, misschien wel met
miljarden zijn de keverachti
ge beestjes neergestreken op
het eiland en waar ze overi
gens vredig en nuttig zijn,
wordt er al gesproken over
een „plaag".
Vorige week werden reeds mel
dingen gepubliceerd van landin
gen te Bruinisse en Haamstede.
Maandagmorgen beleefde Bruinis
se een nieuwe lieveheersbeestjes-
piek; het westelijker gelegen Drci-
schor deelde hierin op de
Noordelijk in deze gemeente waren
de beestjes in een dergelijk aantal
neergestreken, dat smalle fiets
banden moordzuchtige werktuigen
werden die door een dikke laag
kevertjes heen ploegden.
Zo was het maandagmorgen ook
in Bruinisse waar men spreekt
van een plaag, omdat de huisvrou
wen het natte wasgoed bevuild
aan de waslijnen terugvonden en
dc beestjes als een horde onver
moeide klauteraartjes de wonin
gen binnendrongen.
Winkeliers vonden de diertjes in
hun etalages, nijvere huisvrouwen
moesten de zakken van haar stof
zuigers verschillende malen ledi
gen om de beestjes kwijt te raken
en de bakkers van Bruinisse had
den de grootste moeite om te voor
komen dat de lieveheersbeestjes in
het deeg, en derhalve als gebak
ken kadavertjes in het, brood zou
den komen.
Bestrijders
Toch blijven de lieveheersbeestjes
ofschoon ze zoals vele mensen
in Bruinisse dit maandagmorgen
moesten ondervinden, venijnig
kunnen bijten beminnelijke
schepseltjes, onschadelijk voor
land- en tuinbouw. In tegendeel zij
zijn specifieke bestrijders van de
bladluis, een- voor groenten- en
fruitteelt gevaarlijk insect, dat dit
jaar in te grote getale voorkomt.
De bladluis neemt in aantal
toe. maar de lieveheersbeestjes
gelukkig ook
Niet zonder wijsheid zal men
op Schouwen kunnen stellen
dat dit alles niet zonder doel is.
Wanneer men zich dus zou be
roepen op het „evenwicht in de
natuur", blijft daarbij de
vraag open, waar deze miljoe
nen lieveheersbeestjes plotse
ling vandaan zijn gekomen.
Ze verplaatsen zich in wolken, in
kolonies, over land en over zee...
Zo moeten zij ook Schouwcn-Dui-
veland hebben bereikt, vanwaar
zij nu reeds uit zwermen naar de
Bevelanden en St.-Philipsland.
Het moet een kolonie zijn, die pro
fiterend van de buitengewoon gun
stige tijd in het voorjaar, voor een
enorm nakomelingschap heeft
kunnen zorgen.
Daarvan getuigen de Noorddijk in
Dreischor, dc gehele dijk langs
Bruinisse tientallen zitten er
soms aan één grassprietje en
ook de omgeving van vlucht- en
tramphaven aan het Zijpe, waai
de van en naar Schouwen ko
mende toeristen gisteren voor dit
merkwaardige biologische pro
bleempje werden geplaatst.
T apijt
Er stonden dames op de boot, wier
witte bloesjes op een gegeven mo
ment geheel schuil gingen onder
de lieveheersbeestjes. In Bruinisse
langs de dijk van de nieuwe en
de grondstroken langs de oude
haven vormden gisteren een waar
tapijt.
Wie langs de dijk ging ontkwam
er niet aan de kevertjes zonder
opzet dood te trappen.
De looppaden waren geplaveid met-
honderdduizenden kadavertjes.
Het merkwaardige is wel dat nie
mand in Bruinisse waar de beest
jes in een dergelijke veelheid het
eerst werden gesignaleerd, ze
heeft zien aanspoelen of aanzwer
men. Maar ze zijn er. Op de kle
ren van de BrUinissenaren, op de I meer zichtbaar
luchtige bloesjes eu overhemden
van de toeristenoveral.
De mannen, die anders rustig op
de dijk van Bruinisse over het wa
ter zien hebben het druk met zich
de diertjes uit de hals te wrijven.
De beestjes kruipen de huizen bin-
nen en worden er met vuilnisblik-
ken vol van de zolder geschept.
Een huisvrouw in Bruinisse die
een dergelijke zwerm op haar huis
zag afkomen gebruikte de kwali
ficatie: „als sneeuwvlokken in een
sneeuwstorm".
Het is een onschuldige plaag.
De huisvrouwen zijn attent opdat
huizen niet worden overspoeld, de
de bakkers zijn attent opdat de
klanten niet gaan mopperen en
dc boeren... die kunnen zich al
leen dc handen wrijven.
Emmers
In de omstreken van Burgh is het
zelfs gebeurd dat men de beestjes
met emmers vol vergaarde, om ze
vervolgens op de aan de gewassen
knagende bladluizen, los te laten.
Zo hielp men de natuur een hand-
je, want als de lieveheersbeestjes
de huizen binnen komen, vergissen
ze zich.
Ze menen het nog steeds goed met
de mensen.
Ze zijn op zoek naar bladluizen,
en waar ze zelf de weg niet kun
nen vragen, komt men ze op
Schouwen-Duiveland een beetje
tegemoet.
Bij miljoenen hebbeti de lieveheers
beestjes Noord-Zeeland overvallen.
Op sommige plaatsen zitten er zo-
■el bij elkaar dat de ondergrond niet
(Foto P.Z.C.).
Voor tweede maal in Goes j
internationaal optreden
Voor de tweede maal binnen even
zovele dagen hebben de inwoners van
Goes het optreden van de buitenland-1
se deelnemers aan de feestweek van j
„Kasporgo" kunnen gadeslaan. Gis-1
teravond traden de groepen liefst op
drie plaatsen in de stad voor het
voetlicht: namelijk bij het ziekenhuis
St.-Joanna in zuid-oost, bij het rust
huis Randwijek in noord-oost en op
de Beestenmarkt in de binnenstad.
Voor elke wijk was er wat wils....
Ook nu weer was het opvallend, dat
de belangstelling voor dit evenement
vrij matig was. Bij St.-Joanna telde
men nauwelijks tweehonderd toe
schouwers, bij Randwijek wat meer
en op de Beestenmarkt bedroeg dit
aantal ook al niet meer dan enkele
honderden. Niet, dat het programma
niet de moeite waard was. De Zeven-
burgse volksdansgroep en de volks
dansgroep van de Salzburgse Volks
hogeschool brachten ingewikkelde en
bijzonder fraaie volksdansen voor 't
voetlicht. Hun optreden werd terecht
zeer gewaardeerd. Deze groepen
toonden hun kunnen op een fraai
grasveldje bij ziekenhuis St.-Joanna.
Vóór Randwijk traden de Engelsen
de Nicolson Pipe Band uit Folke
stone voor het voetlicht. Met de
typische doedelzalcmuziek en de
zwaarddansen oogstten de koele
Engelsen veel succes. Het optreden
van de Weense gymnastiekgroep, die
met uitgebalanceerde ritmische oefe
ningen en fraaie dansen o.a. vlag-
gendans kwam, verwierf de gunst
van het publiek. Jammer was ech
ter. dat de toeschouwers tot teleur
stelling van de buitenlandse groepen
zo weinig van hun waardering blijk
gaven.
De representanten van Zweden de
volksdansgroep „Liljan" uit Stock
holm en de Franse volksdans
groep Gay Scavoir uit Bayeux lieten
de toeschouwers op de Beestenmarkt
zien, dat in hun landen een rijke folk
lore in ere wordt gehouden.
Z.-Vlaamse caféhouder
mist 27.000 francs
Caféhouder L. van P. uit Nieuw-Na-
men heeft bij de rijkspolitie in zijn
woonplaats aangifte gedaan van
vermissing van een som gelds van
ongeveer 27.000 Belgische francs.
Toen de eigenaar van het Zeeuwsch-
Vlaamse café een dezer dagen zijn
geld wilde tellen, bleek het bedrag
plotseling verdwenen te zijn. De
rijkspolitie van de groep Hulst, die
deze zaak in onderzoek heeft, heeft
tot nu toe geen enkel spoor van een
eventuele nachtelijke inbraak in het
café kunnen aantreffen.
Echtpaar v. d. Velde
60 jaar getrouwd
In goede gezondheid vierde het krasse
echtpaar Van de Velde te Wilhelmi-
nadorp gisteren zijn diamanten brui
loft.
Het echtpaar D. van de
Velde-van Gilst aan de
Oosthavendijk te Wil-
lielminadorp viert mor
gen woensdag
zijn diamantenbruiloft.
De heer en mevrouw
Van de Velde, die bei
den 80 jaar zijn, wonen
al meer dan 59 jaar in
het landelijke Wilhel-
minadorp bij Goes. Bei
den genieten een goede
gezondheid.
Hij werd geboren in
Krabbendijke: zij in
Colijnsplaat. Van zijn
achttiende jaar af
heeft de heer Van de
Velde gewerkt in de
Wilhelminapolder. De
laatste 25 jaar voor
zijn pensionering was
hij voorman op de hof
stede „Rotterdam" in
de Wilhelminapolder.
„Ik had toen 45 man
onder me staan", ver
telde ons de krasse ou
de baas. „Nu werken
er maar acht of negen
arbeiders op de hoeve".
Er is veel veranderd,
maar ook veel verbe
terd, meende de heer
Van de Velde. Het viel
vroeger niet mee van
's morgens 6 uur tot
(Foto P.Z.C.)
's avonds 6 uur op het
veld te werken. Me
vrouw Van de Velde
kan daar van meepra
ten. Als meisje van 12
jaar werkte ze al op
het land: voor zegge en
schrijve de som van 25
luttele centen!
Het echtpaar heeft
acht kinderen en der
tien kleinkinderen, die
het diamantenhuwe
lijksfeest van hun resp,
ouders en grootouders
ongetwijfeld zullen
meevieren.
(foto P.Z.C.)
WAARSCHIJNLIJK IN VLISSINGEN
Organisatoren zoeken naar
buitenlandse tegenstanders
Öp tweede pinksterdag van het vol
gend jaar zal Zeeland weer een
„Zeeuwse sportdag" beleven. De
Zeeuwse sportraad heeft de plannen
1544. Piloot Storm en Char
ley verloren geen tijd met
overleggen, doch daalden
snel langs de glooiende hel
ling omlaag, zoveel moge
lijk zorgend in de schaduw
te blijven. Gebukt voortslui
pend bereikten zij de ach
terkant der eerste huizen.
„Huu, het is hier maar een
griezelige bedoening!"
fluisterde Charley, toen zij
hijgend tussen de ruïnes
stilstonden. „Zouden hier
misschien nog gevaamtes
liggen? Ik ben altijd als de
dood geweest voor geraam
tes„Zwam niet ke
rel!" kwam Arend ongeduldig. „Kijk liever
eens waar we het voormalige sheriffs office
kunnen vinden. Mm, wacht eens, daar aan dc
overkant geloof ikMaar juist toen de'pi-
loot snel de dorpsstraat wilmie oversteken, 'vim
gen zijn oren het geluid van motorgeronk op.
Tegelijkertijd ontdekte hij in de verte een na-
derendé 'auto'. Vlug' trokken de twee mannen
zich terug in de schaduwen der ruïnes
voor deze dag, die waarschijlijk in
Vlissingeu gehouden zal worden,
reeds ver uitgewerkt.
Op deze dag zullen alle takken van
sport, die in Zeeland beoefend wor
den, aan bod komen. Het ligt in de
bedoeling om voor de verschillende
Zeeuwse ploegen sterke tegenstan
ders te „contracteren", zo mogelijk
ook buitenlandse teams.
Ook folkloristische sporten zoals
het in Zeeuwseh-VIaanderen be
kende bollen zal waarschijnlijk op
deze dag in Vlissingen te zien
zijn. Verder worden plannen voor
een coneours-hippique uitgewerkt,
terwijl een boogsehietconcours
voorbereid wordt. Een demonstra
tie met zweefvliegtuigen is ook op
bet voorlopige programma ge
plaatst. Nog niet bekend is of de
denksporten (biljarten, schaken,
dammen) ook aan het program
ma toegevoegd worden.
Over de plaats waar de sportdag ge
houden zal worden, is nog geen be
slissing gevallen. Het gaat tussen
Vlissingen, Middelburg en Goes. De
organisatoren geven echter de voor
keur aan Vlissingen, omdat in deze
plaats naar hun mening de accom
modatie zich het best leent voor een
sportdag.
Zoals bekend werd in 1943 de eerste
Zeeuwse sportdag gehouden. Daarna
duurde het tot 1957 eer Zeeland weer
een provinciale sportdag beleefde.
Deze dag in 1957 werd georganiseerd
door de P.Z.C.
Dokter De Gier te Hulst
vierde 40-jarig jubileum
De arts P. J. N. de Gier, die gisteren
40 jaar lang als geneesheer in Oost-,
Zeeuwsch-\ laanderen zijn praktijk
uitoefende, heeft zijn jubileum tij
dens een druk bezochte receptie mo
gen vieren. Op deze receptie, ten hui
ze van dokter De Gier aan dc Steen-
straat te Hulst, werden ook dokter
De Gier jr. eh de beide echtgenoten in
de hulde betrokken.
Namens het jubileumcomïLé van pa
tiënten van de bekende arts voerde
dc heer Th. Adriaanssens het woord.
Hij dankte de jubilaris voor de goede
zorgen waarmee hij zovele Zeeuws-
Vlamingen al die jaren heeft om
ringd, en hij onderstreepte de gevoe
lens van die velen door dokter De
Gier een geschenk onder couvert aan
te bïeden."~Namens het college van re
genten van het streekziekenhuis te
Hulst sprak deken A. Koopmans de
jubilaris en zijn gezin toe. Het grote
aantal bezoekers tijdens de receptie
en de veelheid van bloemstukken be
wees overduidelijk de achting en
waardering die men in het land van
Hulst voor de jubilerende arts heeft.
Zestienjarige fietser
onder autobus
O]) de grote verkeersweg van Steen
bergen naar St.-Philipsland is zater
dagavond nog een ernstig ongeluk
gebeurd waarvan de 16-jarige B. B.
uit St.-Philipsland het slachtoffer is
geworden.
B. reed met enkele andere fietsers
achter een bromfietser die als gang
maker fungeerde. Toen deze even
moest inhouden, week B. naar links
uit doch werd toen gegrepen door een
achteropkomende autobus. B. werd
tegen de weg geslingerd. Hij liep een
schedelbasisfractuur en een gebroken
been op. Hij werd in zorgwekkende
toestand naar het Algemeen Burger
Gasthuis te Bergen op Zoom overge
bracht. Voor zijn leven wordt nog
steeds^evreesc^^^^^^^^^^^^^^
FEUILLETON
25* üelu
fff
Jane Alan
Een wezen dat ik zou minachten
en haten. Och. hoe dom van me, niet
waar?" lachte ze eerst kalm, weldra
steeds bitterder en heftiger, „dom
van me om weg te rennen, terwijl
per slot van rekening van al die ver
halen geen woord waar was. Je had
je geld niet verloren en je was even
sterk en flink als vroeger terwijl
ik nu een gebroken mens ben, Frank,
kreupeler dan jij ooit had kunnen
zijn". Katie drukte haar vingers te
gen de lippen alsof ze haar krankzin
nig gelach wilde smoren. „O", gilde
ze bijna, „nu ben jij het immers, lief
ste. nu ben jij degene die wegrent.
Wegrent van mij. de afstotelijke, de
gemene, de verachtelijke! Ik ben de
gene. die niet de moed heeft, nog lan
ger te leven, want och. ik heb je zo
lief
Ze bleef in zenuwachtig gelach ste
ken. Met een wenk naar Carol gaf
David kalmweg Katie eerst een lclap
op de ene, dan op de andere wang.
Ze kromp ineen, staakte vol schrik
dat akelige lachen en staarde de dok
ter verbijsterd aan. Toen zonk ze,
jammerlijk kreunend, op dc knieën en
bleef daar hulpeloos liggen, schrei
end alsof haar 't hart zou breken.
Frank bewoog zich niet had zich
niet bewogen sinds Katie het woord
tot hem had gericht. Hij zag hoe Da
vid en Carol de arme Katie eerst he
ten uithuilen en haar daarna met
sterke armen, deels leidend, deels
dragend, de trappen op zeulden. Juist
toen ze de bovenste trede bereikten,
ging de deur van mevrouw Manson's
kamer open en trad deze dame, met
verontwaardigde blik en gloeiende
wangen, naar buiten.
„Wat gebeurt er in. vredesnaam?"
vroeg ze gebiedend. „Zal er dan nooit
meer rust zijn in huis? Wat betekent
dit allemaal. Carol?" ging ze nog
scherper voort, ziende dat Katie te
zwak was om op eigen benen te
staan. „Waarom hoor ik nooit wat er
in mijn eigen huis omgaat? En wie
gaf U" vroeg ze boos. de dokter
strak aanstarend „wie gaf U toe
stemming, dit huis te betreden! Ik
verbaas me over uw vermetelheid,
hier te verschijnen, terwijl U weet,
hoe onwelkom uw tegenwoordigheid
hier moet zijn, niet alleen mij, maar
eveneens mijn dochter".
„Alsjeblieft, moeder!" riep Carol,
met een felle blos op haar daareven
nog bleek gezicht. „Ziet U dan niet,
dat het nu geen ogenblik is. om het
verleden op te rakelen? Katie is ziek,
werkelijk ziek".
,En dat ben ik ook!" wierp mevrouw
Manson opgewonden tegen, ,,'t Wordt
hoog tijd, dat iemand eens beseft boe
't met mijn hart is gesteld en als een
van jullie maar enigszins daarmee
rekening hield, zouden al die schok
ken me bespaard kunnen blijven".
David wendde zich rustig maar vol
gezag tot Carol. „Breng je zuster
naar haar kamer", zei hij kalm, „ik
ben binnen een ogenblik bij je. En
nu, mevrouwr Manson". ging hij aan
't adres van Carol's lichtelijk ver
bijsterde moeder voort, „zullen we
eens en vooral de puntjes op de i's
zetteen als U 't goed vindt! Gaat U
alsjeblieft weer naar uw kamer, dan
zullen we eens kijken hoe uw hart
eraan toe is. Naar het schijnt is U
lang genoeg aan uw lot overgelaten
-■ - welnu, dan wordt het hoog tijd,
dit te verhelpen en te zien wat er ge
daan moet worden. Gaat U voor, me
vrouw".
Op dit ogenblik keerde Katie, die
door Carol naar haar kamer werd
gebracht, zich met een zielig, weife
lend glimlachje, ontroerender dan
haar tranenvloed van zoëven, haas
tig om en zei langzaam maar duide
lijk: „Als ik U was doltter, zou ik me
daar niet druk over maken. Er heeft
nooit iets aan haar hart gescheeld,
nietwaar, moeder Al dat gepraat
over het zwakke hart moet enkel en
alleen dienen om haar zin door te
drijven. Het liet Carol" vader en
mijn vader naai- haai- pijpen dan
sen, het ontnam hun alle vrijheid,
zichzelf te zijn, hield hen gekluisterd
aan een zogenaamd ziekbed even
goed als nu Carol, en zou mij hetzelf
de lot hebben toebedeeld, als ik die
opzet niet tijdig had doorzien. Waar
om zou ze denken jullie al die
jaren een dokter van zich af hebben
gehouden?"
„Geloof haar niet, Carol!" kreet me
vrouw Manson woedend, maar toch
meende de verschrikte Carol er iets
als panische schrik in te horen. Was
het mogelijk, dat Katie's zware be
schuldiging op waarheid berustte?
In elk geval vertoonde het nu doods
bleke gezicht, waarmee mevrouw
Manson zich tot haar dochter wend
de. de onmiskenbare tekenen van he
vige angst.
„Laat je niet tegen mij opstoken!"
smeekte ze. „Je weet heel goed, dat
ze alleen maar toneel speelt ze
moet altijd een rol vervullen, dat
weet je immers wel?"
„Als U het mij vraagt", sneed David
het hartstochtelijke betoog van me
vrouw Manson heilzaam geringschat
tend af. „kan de hele familie nogal
goed komediespelen, ieder op haar
manier. Is er dan geen enkele op
rechte vrouw onder IT allen?".
Katie zag David zo stuurs aan alsof
ze plotseling de betekenis van zijn
aanwezigheid doorgrondde.
„Vraag jij dat heus?" sprak ze lang
zaam en verbaasd. „Jij David? Je
kunt toch zeker nooit aan Carol heb
ben getwijfeld, wel? Ze heeft jou zo
lang, zo geduldig liefgehad en als
je haar toen haar vader stierf anders
had behandeld, zou dat voor haar een
groot verscshil hebben gemaakt. Dan
zou ze hier niet aan het zogenaamd
ziekbed van haar moeder zitten vast
geketend, steeds maar treurend om
jou!"
„Maar Katie!" kreet Carol wanhopig.
„Hoe kun je zulke dingen zeggen?
Luister niet naar haar, David".
„Maar ïk wil luisteren", zei David,
die Carol's gloeiende wangen aan
dachtig gadesloeg. „Zeg eens, wat be
tekent dit alles, Carol? Weet Katie
niet, hoe dikwijls ik je heb geschre
ven, maar hoe ik nooit, op geen en
kele brief, antwoord kreeg, tot ik
met tegenzin tot de conclusie kwam,
dat je genoeg had van mijn jongens
achtige opdringerigheid? Mijn ge
duld was bijna onuitputtelijk, maar
wat kon ik doen toen je moeder me
tenslotte schriftelijk verzocht
neen. smeekte! je niet langer ver
drietig te maken door telkens te wil
len oprakoelen, wat toch slechts een
kinderlijke en nu verdwenen bevlie
ging was geweest?"
Mevrouw Manson fluisterde iets,
maar Carol, die bij de trapleuning
stond, vol spanning en de blik strak
op David gericht, hoorde haar niet.
„Is het waar?" vroeg ze met een van
ontroering amper verstaanbare stem,
zonder haar moeder, die.tegen de ka
merdeur ineenkromp, een blik waar
dig te keuren. „Komt er geen einde
aan de teleurstellingen die U mij be
reid hebt, moeder? U die beweer
de dat U van me hield!"
„Ik hield ook van je", antwoordde
mevrouw Manson zwakjes. „Wanneer
je niets anders kunt geloven Carol,
geloof dan tenminste, dat ik zo bang
was, alleen achter te blijven
hoe kon ik nou weten of wat ik deed
niet op de lange duur het beste voor
je zou zijn. Je was zo jong David
kon je niet hebben onderhouden en
bovendien had je je werk". Hier bleef
mevrouw Manson, zich blijkbaar de
waardeloosheid van haar verweer be
wust, even steken, maar ging toen
aarzelend voort: „Och, wat heeft het
eigenlijk voor nut, alles uiteen te
zetten? He had je nodig, Carol, ik
moest je bij me hebben. Daórom
daarom vernietigde ik Davids brieven
in de hoop. dat je hem spoedig zou
vergeten. Én je vergat hem, Carol",
liet ze er plotseling hoopvol op vol
gen. „Je vergat hem. Carol, is dat
niet waar? Je was heel gelukkig en
in elk geval had David Chapman ook
buiten jou om geluk weten te vinden
Welnu, wat heb ik dan voor ver
keerds gedaan?"
„Dat zal ik U zeggen", zei David
langzaam en streng. „U hebt iets zo
moois, iets bijna volmaaks vernield
als de tedere genegenheid tussen
twee mensen kan zijn. Ik betwijfel
of ooit iemand meer verliefd of meer
gelukkig in de liefde is geweest dan
Carol en 'ik, maar U hebt opzettelijk
en zonder enig medelijden ons beidei-
leven bedorven. U veroordeelde Carol
tot een leven van dienstbaarheid aan
U en mij tot het aangaan van een
huwelijk zonder liefde. Mijn vrouw
heeft me toen ons zoontje nog geen
zes maanden was verlaten en ik heb
haar nooit teruggezien. Een klein
jaar geleden vernam ik dat ze was
gestorven, maar al heel Lang was ze
i leitelijk dood voor me. Beseft U nu
wat U heeft gedaan?"
(Wordt vervolgd).
