Hugenoten kwamen naar Z.-Vlaanderen PILOOT STORM ontvoerd in de stratosfeer SUNIL WAST STRALEND WIT WITTER DAN DE WITSTE POES ZEEUWSE ATLETIEKPLOEG VOOR 6-DISTRICTENT0ERN00I Nederlandse haalde 10.000 joodse kinderen uit klauwen van Eichmann! Jammer, als U dit artikel mist! DONDERDAG 23 JUNI 1960 PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT 23 C4*. Het extra voordelige driellngpak bespaart u elke keer geld qel\e\n\yu\\\qe deriie Waarom kun je niet eens over de mo gelijkheid van een huwelijk met Frank denken? Jc bent eigenlijk nooit geheel volwassen geworden en dat is misschien ten dele ook mijn schuld, omdat ik je altijd thuis heb gehouden. "Ik geloof dat we, als we nimmer van huis gaan, te lang onder de invloed van onze kinderjaren blij ven, lieveling; dat we de wereld zien door een paar vertroebelde lenzen en met uit die tijd afkomstige vooroor delen of fantasieën". Carol, hoewel nu wat tot rust geko men, hield nog steeds haar hoofd ge bogen en liet haar tranen de vrije loop. Zachtjes de hand over haar ha ren strijkend, ging mevrouw Manson na een ogenblik stilte voort: ,,Laat zo'n kinderlijk droombeeld toch niet je loven en jé geluk bederven, schat. Soms kan een dwaze droom ons blind maken voor de toch zo mooie werkelijkheid. Een zwaluw maakt geen zomer en een kleine malle lief desgeschiedenis behoeft nog niet be slissend te zijn voor 't gehele leven. Ik zou je graag getrouwd zien met een man naar je nart, Carol en als moeder van een gezin". Carol zweeg nog altijd. Dit onver wachte, nooit gedroomde ogenblik omgaf haar als een warme mantel, waarin ze zich liever nog wat bleef koesteren. In haar herinnering was ze sinds haar eerste kindertijd haar moe der nooit zo dicht genaderd, zo veilig en wel beschermd. Voor 't eerst in haar leven mocht ze een deel van haar twijfel en angst afwentelen op de moederlijke schouders. Weliswaar zwakke, tere schouders, maar mis schien gesterkt door de liefde, waar van slechts moeders het geheim ken nen. „Was het inderdaad een kinderlijk droombeeld, moeder?" fluisterde ze tenslotte, haar gloeiende wang nog steeds tegen moeders knie. „was het werkelijk niet meer dan dat, dacht U? Ik meende zo zeker, dat het liefde was". De strelende hand aarzelde even maar hei-vatte toen haar liefkozend gebaar. „Alle liefde is werkelijkheid zolang ze duurt, mijn kind", ging de zachte stem na een kort stilzwijgen voort. „Je was verliefd voorzover 'je meende te weten wat liefde moest zijn... maar hoe kon lij op die leeftijd dat begrij pen, schat? Hij je weet wie was verstandiger dan jij, hij besefte dat je aan een kinderlijke bevlieging ontgroeit als een paar schoenen. Deze keer echter kon het wel eens de ware liefde zijn, Carol, als je je hart een eerlijke kans geeft, je gedachten op de toekomst richt in plaats van op het verleden. Dat verleden ligt voor goed achter je, om de toekomst gaat het nu. Er komt nog zo menige „mor gen" voor je, waarom laat je „giste ren" dan niet zijn eigen gestorven dromen begraven?" Carol zei niets, maar bleef nog even in dezelfde houding liggen, stond toen rustig op, schonk haar moeder een wat beverig glimlachje en hervatte haar bezigheden. Ze verheugde zich oprecht over het nau were contact tussen hen beiden, ver weet zichzelf een ogenblik later, dat ze haar moeder die tekenen van moeheid vertoonde overstuur had gemaakt, maar was toch dankbaar voor haar openhartige woorden. Na tuurlijk was het zo: David behoorde, alles weloverwogen, tot het verle den en als ze die eenvoudige waar heid nu maar wilde aanvaarden, zou haar misschien, juist zoals mevrouw Manson had gezegd, nieuw geluk wachten. Indien ze Frank met hel dere, onbenevelde ogen beschouwde, zou ze wellicht in hem de man ont dekken, voor wie ze een liefhebben de vrouw kon zijn. In elk geval voelde ze zich nu heel wat gelukkiger en verrichtte haar taak met grote opgewektheid. Vroe ger ermee klaar dan gewoonlijk, be sloot ze op de terugweg langs de woning van de Hethers te fietsen. Bij het grijze stenen huis gekomen, slaakte ze een zucht van verlichting toen ze een glimp van Frank's brede rug gewaar werd, die zich juist over een stel jonge hondjes in een van de kennels boog. Onwillekeurig riep ze hem toen, zij was verheugd over de blik van blijde verrassing, waar mee hij, vlug overeind komend, haar begroette. Ze snelde hem tegemoet toen hij beide handen naar haar uit stak, legde, vrolijk glimlachend om zijn verbaasd, vragend gezicht, spontaan de hare er in. „Ik heb je erg gemist, Frank", zei ze ronduit. „Volgens mij heeft deze belachelijke situatie nu lang ge noeg geduurd". Klaarblijkelijk van een zware last bevrijd, hield hij haar steviger vast. „Gelukkig!" zei hij diep ontroerd. „Ik snakte zo naar je komst, Ca rol. O, ik ben een dwaas geweest en dat spijt me zo. Kom maar gauw binnenPrue zet thee en zal blij zijn je te zien". Carol had op de lippen, dat zijzel- ven ook wel de eerste stap tot ver zoening had kunnen -zetten, maar ze vond het op dit ogenblik beter, die woorden met uit te spreken. Prudence heette haar, na even te hebben geaarzeld, hartelijk welkom en bij de thee werd de sfeer zo vriendschappelijk en genoeglijk, dat de bezoekster zich slechts met moeite kon voorstellen hoe het nog kort tevoren tussen hen was ge weest. Bij Carol's vertrek stonden Frank en Prudence erop, met haar mede te gaan. Indien ze nog enige twijfel had gekoesterd omtrent de gevoe lens van haar moeder wat de beide Hethers betrof, zou die twijfel als bij tovei-slag zijn verdwenen toen ze zag hoe vrolijk en opgewekt me vrouw Maftson de komst van het drietal begroette. De avond werd een groot succes, 20dat Carol, einde lijk goed en wel te bed, tevreden glimlachte om haar gelukkige in geving van die middag. Nu de vre de met Frank en zijn zuster was gesloten, zou alles weer g-oed gaan en kon ze het ongelukkige inci dent van het huwelijksaanzoek ver geten. Enige weken later brak in Char- ringford een mazelen-epidemie uit, die met de snelheid van een bos brand naar Keston Cross en Little Hanton oversloeg. Carol was over stelpt met werk, terwijl de oude dokter Chesters, toen reeds gebukt onder de last van zijn vele en uit een lopende taken, zich mismoedig; afvroeg, hoe lang hij deze krankzin nige wedloop zou kunnen volhou den. Als Carol, soms ver na het ge wone uur, avond na avond ver moeid huiswaarts keerde, trof ze daar haar moeder weliswaar bleek en lusteloos aan, maar toch in tegenstelling met anders zonder dat er een klacht over haar lippen kwam. Zonderling genoeg maakte deze verandering wel verre van haar gerust te stellen Carol erg bezorgd, zodat ze het doen en laten van haar moeder nauwlettend bleef gadeslaan en wel graag de dokter eens zou hebben geraadpleegd. Toen ze echter een schuchtere opmerking in die zin waagde, stiet ze bij me vrouw Manson op krachtig verzet. „Alsof de arme man nog niet ge noeg te doen heeft", verweet ze Ca rol. „Niet ik, maar jij, lieve kind, baart me zorgje ziet er zo dood vermoeid uit. Als je maar eens vrij af kon nemen! Prudence heeft me gisteren gezegd, dat zij, als jij soms een paar dagen erop uit wilt, me graag zou komen helpen. Een aar dige vrouw toch zo verstandig en vriendelijk! Je zou eventueel naar Londen kunnen gaan en daar voor de verandering wat plezier maken". Carol lachte om de idee, al dacht ze bij zichzelf, dat het wel heerlijk zou zijn, bijvoorbeeld Katie eens terug te zien en met haar uit de eerste hand de benauwende staat van haar finan ciën te bespreken! .Praat geen onzin, moeder", zei ze „U weet, dat er geen sprake van kan zijn. U denkt toch niet. dat een wijkverpleegster of welke ver pleegster dan ook zo maar haar biezen kan pakken en met vakantie gaan wanneer ze er zin in heeft? Nu, U kunt erop aan, dat noch voor mij, noch voor de oude dokter voor lopig aan vakantie valt te denken;' dat staat als een paal boven water. „Chesters is in elk geval te oud voor het werk. merkte haar moeder geringschattend op. „Iedereen zegt. dat de man hopeloos ouderwets Is". .(Wordt vervolgd) Stralend wit wordt uw wasgoed met Suiiil. Bleken en blauwen mag u overslaan. U wast minder, u spoelt minder, u wringt min der. Uw wasgoed slijt dus minder I U - en honderdduizenden andere hulsvrouwen - merken direct, dat het hemelsblauwe Sunll tegelijk het modernste en het degelijkste wasmiddel is. De mooiste witte poes verliest het van uw stralend witte wasl GEMENGDE BEVOLKING De Zeeuwse atletiekploeg, die a.s. zondag in Heerenveen deelneemt aan net zes-districtentoernooi en daarin de strijd zal aanbinden met de ploegen van Groningen-Drente, Friesland, Oost, Twente en Utrecht, is tliang samengesteld. De Zeeuwse atleten namen ook in het verleden aan dit toernooi deel. De laatste ja ren was het echter een zogenaamd 5-districtentoernooi. In het Olym pisch jaar 1960 is het door de komst, van de Zeeuwen echter weer een toernooi voor 6 districten geworden. Het zal een goede krachtmeting voor de Zeeuwse atleten en atletes wor den. Temeer daar Zeeland zeker geen figurantenrol zal moeten spelen. Een vierde plaats zit er voor het kleinste district zeker in. De ploeg- opstelling ziet er als volgt uit: HEREN: 100 meter Cees de Munck (AV '56. Goes, 200 meter: Kees de Groot (Dynamo Middelburg), 400 meter: Johan. Sinke (AV '56), 800 meter: Cas Mulder (Dynamo), 1500 meter: Ad Heijdens (Zld. Sport, Vlissingen), 3000 meter: Hein Cu jé (Dynamo); olympische estafette: deze ploeg, waarvan Hans Bostelaar (Dynamo) In leder geval opgesteld wordt, zal in Heerenveen samenge steld worden; 4 x 100 m: Kees de Groot, Cees de Munck, Wim Akker man (Dynamo) en Han d'/ Hondt (RKHAV, Hulst); vèrsprmgen: Kees de Groot, hoogspringen: Hans Hage (Delta Sport, Zierikzee)- hink-stap- sprong: Kees de Groot, polstokhoog: Wim van der Linden (Zld. Sport); discuswerpen: Wim van der Linden (Zld. Sport), kogelstoten: Piet Ver- sluijs (Dynamo), speerwerpen: Leen Masolijn (AV '56), 110 meter hor den: Piet Versluijs (Dynamo), aan voerder: Hein Cujé. DAMES: 100 meter: Nel Visser (Delta Sport) of Marijke Picavet (RKHAV), Marijke de Meurichy kon niet opgesteld worden 200 meter: Matty Theune (Marathon, Vlissingen), 400 meter: Tilly Akker man-Evers (Dynamo), 80 meter hor den: Willy Bakker-Cysouw (Mara thon), vèrsprmgen: Willy Bakker- Cysouw (Marathon), hoogspringen: Catrien Schot (Delta Sport), kogel stoten: Mattie Riemens (AV '56), discuswerpen: Esther Schot (Delta Sport), speerwerpen: Very Koster (Marathon), 4 maal 100 meter: Ma rijke Picavet, Matty Theune, Willy Bakker-Cysouw en Nel Visser. De ploeg staat onder leiding van de Zeeuwse K.N.A.U.-secretarls, G, C. Rodts. 1510. Terwijl 't andere toe stel nog in een wijde bocht om het veld draaide, had piloot Storm zijn landings permissie al te pakken en was bijna verticaal neerge streken op het platform, waar deze on-orthodoxo landing nogal wat sensatie verwekte. Arend had zich al afgemeld bij de haven meester toen de Banshee eerst met gierende moto ren het platform op taxiede en door de landingsofficicr naar zijn parkeerplaats ge loodst werd. De man hield zich angstvallig buiten liet bereik van de geweldige zuigkracht der straalmotoren en Arend, die vol interesse stond toe te zien, herinnerde zich dat in de voorafgaande week op ditzelfde veld een me canicien te dicht in de buurt van een proef- draaiende machine gekomen was, onherroepe lijk de motorgondel was binnengezogen en dodelijk gewond voordat men hem kon be vrijden. Storms aandacht richtte zich evenwel niet zozeer op de motoren van de Banshee als wel op de twee inzittenden, die juist uit het toestel klommen. Hij had een hele serie vra gen op de tong liggen, doch een der mannen, Zij kwamen omdat er in de republiek in tegenstelling met andere landen geloofsvrijheid was. Ook was er meer welvaart! Allen vermengden zich met de inheemse bevolking maar bleven hun familienamen houden. Al is een groot deel hiervan uitgestorven, toch is het aantal familienamen, dat wijst op hun afkomst, nog groot. In dit artikel zullen wij het eerst hebben over Franse namen, die veel in Zeeland, in 't bijzonder in Zeeuwsch Vlaanderen voorkomen. De dragers zijn in rechte lijn nakomelingen van de Hugenoten, die om hun geloof hun land verlaten hebben. Hun leus was: Door B. J. de Meij „Mieux vant quitter patrle que foi". (Het is beter het vaderland te verla ten dan het geloof) Doordat vele nieu we polders waren ingedijkt, konden zij hier in de landbouw gemakkelijk hun brood verdienen. Zij Iconden hun hervormd geloof in de Franse taal blijven belijden, omdat de Staten- Ge'neraal aan hun predikanten het zelfde salaris uitkeerden als aan de hervormden. Zo vormden zij een eigen kerke lijke Franse of Waalse gemeente. Zoveel mogelijk bleven zij bij el kaar wonen. Te Groede bestaat nog de Walenstraat en te Middel burg de Walensingel. Tientallen Franse namen kunnen ge noemd worden. Zij zijn gemakkelijk van de Nederlandse te onderscheiden, zoals Moggré, du Fossé, Masclee, du Pon. Ie Febre, Neuféglise, la Gasse, Boidin, Guerand, Brevet, Monjé, Sa- lomé, Woittiez, Petillon, Cruson, Toussaint, le Bleu, Becu, du Bois, Bévin, le Grand en de la Housaye. Verder kan van zo goed als alle fami lienamen, eindigende op ier, gezegd worden, dat het Hugenotennamen zijn, al worden zij ln het Hollands uitgesproken. Wij noemen bijvoor beeld earlier, Nortier, Sohler, Cuvelier Cambier, Frelier, Poissonnier, Lorier, Rottier. Vele Franse namen zijn echter zoda nig verhollandst, dat zij als zodanig niet meer te herkennen zijn. Zoals zij werden uitgesproken, werden zij in de burgerlijke stand, die 1812 werd in gevoerd, ingeschreven. Veelal werd net lidwoord le vervangen door de, zoals de Meij, de Pree, de Clereq, de Hullu, de Roy, de Plaa. Ook zijn oorspronkelijke Franse na men, zodanig verhollandst, dat hun af komst moeilijk te herkennen is, bij voorbeeld Hennequin werd Hennekij, Rousseau Risseeuw, Bequet Boekei, Denis de Nljs, Poissonnier Passenier, Woittiez Wattez, Ges- qulere t—Geschiere, .Tonville i Zon- nevijlle, Curé - Corré, Cousin Cozijn, Platteau Platteeuw, Pati nier i Pattenier, Cheval -Cevaal, Desiré Dees, du Croix de Kroo, Guillaume Giljam, Sur le mont Suurmond, 'IHuissier Lucieer, Tail leur Tellier, le Rol i—t de Roo en meer andere voorbeelden. (Advertentie) Familienamen herinneren In heel Europa is geen land met een zo gemengde bevolking als Nederland, al zong de dichter Tollens in zijn zogenaamde va derlandse lied het Wien Neer- lands bloed „van vreemde smet ten vrij". Nog niet de helft der Nederlanders heeft een echte Nederlandse naam. Daar ons ons land de bakermat der vrij heid was, is in de loop der eeu wen het aantal emigranten groot geweest. en Navy-kolonel, nam hem al direct de wind uit de zeilen. „Wel wel! Als dat niet piloot Storm ls! We hebben een hele tijd vlak achter je aan gevlo gen. Heb je dat niet gemerkt?" „Jazeker", antwoordde Arend vlak. „En wat 'n toeval dat jullie óók hier moesten zijn!" Uitslagen zomeravondvoetbal Rayon Goes: HaringmanInter Scaldis 47, Typo'sDe Zon 40, DAF SC—P.T.T. 2—5, Keurings dienst—VVZB 2—2. Rayon Middelburg: Pingelaars Kraaien 60, CombinatieBroek Boys 22, BrandweerBlauw Wit 2—2. Rayon Sas van Gent: ONACBS 1 4. SVG—SAS 0—10. Rayon Terneuzen: SpadellaRijks waterstaat n 70, P.Z.E.M.Ad- vendo Comb. 01, Rijkswaterstaat IIP.T.T. 06, ScheepswerfSpa della 3—5. Rayon Vlissingen: afd. I Gebr. v. d. Berg—SBLV 11, PVS— GPC 0—6, P.Z.E.M.—Uiterton 5—1, Coal—VAW 4—6, SBLV—Watervo gels 11. Afd. H: Gebr. v. d. Berg H—VAW Hl 2—5, Gebr. v. d. Berg HSSW 1—2, GPC H—BW 2—5, PVS II— VAW Hl 1—3. Rayon Zierikzee: P.Z.E.M.Ncptu- nus 31, Drukkerij L. O.-CWS 01, Prov. WaterstaatKon. Zee- landia 50, Zierikzee vet.Herver kaveling 2—1, P.Z.E.M.—Prov. Wa terstaat 16. (Advertentie) (Advertentie) s De Franse P.T.T. immer ac- H tief in het uitgeven van nieuwe H postzegels heeft ook de Olympische Spelen in Rome M aangegrepen voor de uitgifte van een herdenkingszegel. Op es 11 juli a.s. zal de verkoop van de hierbij afgebeelde 20 c. zegel H beginnen. De afbeelding toont een stadion en een portret van de beroemde renner Jean Bouin. De uitvoering is zwart met H blauw. iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii; Come back van Heintje Davids (Van onze speciale verslaggever). Caberetière Heintje Davids zal op 1 september als toneelspeelster op de Bühne terugkeren. Ze gaat in 't ge zelschap Johan Kaart, naast Jolian Boskamp, de vrouwelijke hoofdrol spelen in een Amerikaanse club waarvan men de naam nog even ge heim wil houden. Enkele jaren geleden heeft ze na een vijftigjarige carrière op de planken afscheid genomen. Omdat ze echter de sfeer van de artiestenwereld niet kon vergeten, keerde ze weldra terug in St. Germain des prés op 't Rem- brandtplein, het cabaret van Tom Manders, waar ze nog altijd een gastrol in vervult Tot 1 augustus zal ze daar blijven. Dan gaat ze een paar weken met vakantie alvorens de repetities be ginnen voor de klucht met Boskamp. Aanleiding tot haar opname in het gezelschap is, dat Johan Kaart ver stek moet laten gaan vanwege zijn optreden in de musical „My fair la\ dy". Van het succes van de klucht in Amsterdam hangt af of het ge zelschap op tournee zal gaan. Er is dus een kans dat de eenmaal zo ge vierde revue-ster Heintje Davids ook in andere delen van ons land weer eens voor het voetlicht komt.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1960 | | pagina 15