Hugenoten kwamen
naar Z.-Vlaanderen
PILOOT STORM ontvoerd in de stratosfeer
SUNIL WAST STRALEND WIT
WITTER DAN DE WITSTE POES
ZEEUWSE ATLETIEKPLOEG
VOOR 6-DISTRICTENT0ERN00I
Nederlandse
haalde 10.000
joodse kinderen
uit klauwen van
Eichmann!
Jammer, als U
dit artikel mist!
DONDERDAG 23 JUNI 1960
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
23
C4*.
Het extra
voordelige
driellngpak
bespaart u
elke keer geld
qel\e\n\yu\\\qe deriie
Waarom kun je niet eens over de mo
gelijkheid van een huwelijk met
Frank denken? Jc bent eigenlijk
nooit geheel volwassen geworden en
dat is misschien ten dele ook mijn
schuld, omdat ik je altijd thuis heb
gehouden. "Ik geloof dat we, als we
nimmer van huis gaan, te lang onder
de invloed van onze kinderjaren blij
ven, lieveling; dat we de wereld zien
door een paar vertroebelde lenzen en
met uit die tijd afkomstige vooroor
delen of fantasieën".
Carol, hoewel nu wat tot rust geko
men, hield nog steeds haar hoofd ge
bogen en liet haar tranen de vrije
loop. Zachtjes de hand over haar ha
ren strijkend, ging mevrouw Manson
na een ogenblik stilte voort:
,,Laat zo'n kinderlijk droombeeld toch
niet je loven en jé geluk bederven,
schat. Soms kan een dwaze droom
ons blind maken voor de toch zo mooie
werkelijkheid. Een zwaluw maakt
geen zomer en een kleine malle lief
desgeschiedenis behoeft nog niet be
slissend te zijn voor 't gehele leven.
Ik zou je graag getrouwd zien met
een man naar je nart, Carol en als
moeder van een gezin".
Carol zweeg nog altijd. Dit onver
wachte, nooit gedroomde ogenblik
omgaf haar als een warme mantel,
waarin ze zich liever nog wat bleef
koesteren. In haar herinnering was ze
sinds haar eerste kindertijd haar moe
der nooit zo dicht genaderd, zo veilig
en wel beschermd. Voor 't eerst in
haar leven mocht ze een deel van
haar twijfel en angst afwentelen op
de moederlijke schouders. Weliswaar
zwakke, tere schouders, maar mis
schien gesterkt door de liefde, waar
van slechts moeders het geheim ken
nen.
„Was het inderdaad een kinderlijk
droombeeld, moeder?" fluisterde ze
tenslotte, haar gloeiende wang nog
steeds tegen moeders knie. „was het
werkelijk niet meer dan dat, dacht U?
Ik meende zo zeker, dat het liefde
was".
De strelende hand aarzelde even maar
hei-vatte toen haar liefkozend gebaar.
„Alle liefde is werkelijkheid zolang
ze duurt, mijn kind", ging de zachte
stem na een kort stilzwijgen voort.
„Je was verliefd voorzover 'je meende
te weten wat liefde moest zijn... maar
hoe kon lij op die leeftijd dat begrij
pen, schat? Hij je weet wie
was verstandiger dan jij, hij besefte
dat je aan een kinderlijke bevlieging
ontgroeit als een paar schoenen. Deze
keer echter kon het wel eens de ware
liefde zijn, Carol, als je je hart een
eerlijke kans geeft, je gedachten op
de toekomst richt in plaats van op
het verleden. Dat verleden ligt voor
goed achter je, om de toekomst gaat
het nu. Er komt nog zo menige „mor
gen" voor je, waarom laat je „giste
ren" dan niet zijn eigen gestorven
dromen begraven?"
Carol zei niets, maar bleef nog
even in dezelfde houding liggen,
stond toen rustig op, schonk haar
moeder een wat beverig glimlachje
en hervatte haar bezigheden. Ze
verheugde zich oprecht over het nau
were contact tussen hen beiden, ver
weet zichzelf een ogenblik later, dat
ze haar moeder die tekenen van
moeheid vertoonde overstuur had
gemaakt, maar was toch dankbaar
voor haar openhartige woorden. Na
tuurlijk was het zo: David behoorde,
alles weloverwogen, tot het verle
den en als ze die eenvoudige waar
heid nu maar wilde aanvaarden, zou
haar misschien, juist zoals mevrouw
Manson had gezegd, nieuw geluk
wachten. Indien ze Frank met hel
dere, onbenevelde ogen beschouwde,
zou ze wellicht in hem de man ont
dekken, voor wie ze een liefhebben
de vrouw kon zijn.
In elk geval voelde ze zich nu heel
wat gelukkiger en verrichtte haar
taak met grote opgewektheid. Vroe
ger ermee klaar dan gewoonlijk, be
sloot ze op de terugweg langs de
woning van de Hethers te fietsen. Bij
het grijze stenen huis gekomen,
slaakte ze een zucht van verlichting
toen ze een glimp van Frank's brede
rug gewaar werd, die zich juist over
een stel jonge hondjes in een van
de kennels boog. Onwillekeurig riep
ze hem toen, zij was verheugd over
de blik van blijde verrassing, waar
mee hij, vlug overeind komend, haar
begroette. Ze snelde hem tegemoet
toen hij beide handen naar haar uit
stak, legde, vrolijk glimlachend om
zijn verbaasd, vragend gezicht,
spontaan de hare er in.
„Ik heb je erg gemist, Frank", zei
ze ronduit. „Volgens mij heeft deze
belachelijke situatie nu lang ge
noeg geduurd".
Klaarblijkelijk van een zware last
bevrijd, hield hij haar steviger vast.
„Gelukkig!" zei hij diep ontroerd.
„Ik snakte zo naar je komst, Ca
rol. O, ik ben een dwaas geweest
en dat spijt me zo. Kom maar
gauw binnenPrue zet thee en
zal blij zijn je te zien".
Carol had op de lippen, dat zijzel-
ven ook wel de eerste stap tot ver
zoening had kunnen -zetten, maar
ze vond het op dit ogenblik beter,
die woorden met uit te spreken.
Prudence heette haar, na even te
hebben geaarzeld, hartelijk welkom
en bij de thee werd de sfeer zo
vriendschappelijk en genoeglijk, dat
de bezoekster zich slechts met
moeite kon voorstellen hoe het nog
kort tevoren tussen hen was ge
weest.
Bij Carol's vertrek stonden Frank
en Prudence erop, met haar mede
te gaan. Indien ze nog enige twijfel
had gekoesterd omtrent de gevoe
lens van haar moeder wat de beide
Hethers betrof, zou die twijfel als
bij tovei-slag zijn verdwenen toen
ze zag hoe vrolijk en opgewekt me
vrouw Maftson de komst van het
drietal begroette. De avond werd
een groot succes, 20dat Carol, einde
lijk goed en wel te bed, tevreden
glimlachte om haar gelukkige in
geving van die middag. Nu de vre
de met Frank en zijn zuster was
gesloten, zou alles weer g-oed gaan
en kon ze het ongelukkige inci
dent van het huwelijksaanzoek ver
geten.
Enige weken later brak in Char-
ringford een mazelen-epidemie uit,
die met de snelheid van een bos
brand naar Keston Cross en Little
Hanton oversloeg. Carol was over
stelpt met werk, terwijl de oude
dokter Chesters, toen reeds gebukt
onder de last van zijn vele en uit
een lopende taken, zich mismoedig;
afvroeg, hoe lang hij deze krankzin
nige wedloop zou kunnen volhou
den. Als Carol, soms ver na het ge
wone uur, avond na avond ver
moeid huiswaarts keerde, trof ze
daar haar moeder weliswaar bleek
en lusteloos aan, maar toch in
tegenstelling met anders zonder
dat er een klacht over haar lippen
kwam. Zonderling genoeg maakte
deze verandering wel verre van
haar gerust te stellen Carol erg
bezorgd, zodat ze het doen en laten
van haar moeder nauwlettend bleef
gadeslaan en wel graag de dokter
eens zou hebben geraadpleegd. Toen
ze echter een schuchtere opmerking
in die zin waagde, stiet ze bij me
vrouw Manson op krachtig verzet.
„Alsof de arme man nog niet ge
noeg te doen heeft", verweet ze Ca
rol. „Niet ik, maar jij, lieve kind,
baart me zorgje ziet er zo dood
vermoeid uit. Als je maar eens vrij
af kon nemen! Prudence heeft me
gisteren gezegd, dat zij, als jij soms
een paar dagen erop uit wilt, me
graag zou komen helpen. Een aar
dige vrouw toch zo verstandig en
vriendelijk! Je zou eventueel naar
Londen kunnen gaan en daar voor
de verandering wat plezier maken".
Carol lachte om de idee, al dacht ze
bij zichzelf, dat het wel heerlijk zou
zijn, bijvoorbeeld Katie eens terug te
zien en met haar uit de eerste hand
de benauwende staat van haar finan
ciën te bespreken!
.Praat geen onzin, moeder", zei ze
„U weet, dat er geen sprake van
kan zijn. U denkt toch niet. dat een
wijkverpleegster of welke ver
pleegster dan ook zo maar haar
biezen kan pakken en met vakantie
gaan wanneer ze er zin in heeft?
Nu, U kunt erop aan, dat noch voor
mij, noch voor de oude dokter voor
lopig aan vakantie valt te denken;'
dat staat als een paal boven water.
„Chesters is in elk geval te oud
voor het werk. merkte haar moeder
geringschattend op. „Iedereen zegt.
dat de man hopeloos ouderwets Is".
.(Wordt vervolgd)
Stralend wit wordt uw wasgoed met Suiiil.
Bleken en blauwen mag u overslaan. U
wast minder, u spoelt minder, u wringt min
der. Uw wasgoed slijt dus minder I U - en
honderdduizenden andere hulsvrouwen -
merken direct, dat het hemelsblauwe Sunll
tegelijk het modernste en het degelijkste
wasmiddel is.
De mooiste witte poes verliest het van uw
stralend witte wasl
GEMENGDE BEVOLKING
De Zeeuwse atletiekploeg, die a.s.
zondag in Heerenveen deelneemt
aan net zes-districtentoernooi en
daarin de strijd zal aanbinden met
de ploegen van Groningen-Drente,
Friesland, Oost, Twente en Utrecht,
is tliang samengesteld. De Zeeuwse
atleten namen ook in het verleden
aan dit toernooi deel. De laatste ja
ren was het echter een zogenaamd
5-districtentoernooi. In het Olym
pisch jaar 1960 is het door de komst,
van de Zeeuwen echter weer een
toernooi voor 6 districten geworden.
Het zal een goede krachtmeting voor
de Zeeuwse atleten en atletes wor
den. Temeer daar Zeeland zeker
geen figurantenrol zal moeten spelen.
Een vierde plaats zit er voor het
kleinste district zeker in. De ploeg-
opstelling ziet er als volgt uit:
HEREN: 100 meter Cees de Munck
(AV '56. Goes, 200 meter: Kees de
Groot (Dynamo Middelburg), 400
meter: Johan. Sinke (AV '56), 800
meter: Cas Mulder (Dynamo), 1500
meter: Ad Heijdens (Zld. Sport,
Vlissingen), 3000 meter: Hein Cu jé
(Dynamo); olympische estafette:
deze ploeg, waarvan Hans Bostelaar
(Dynamo) In leder geval opgesteld
wordt, zal in Heerenveen samenge
steld worden; 4 x 100 m: Kees de
Groot, Cees de Munck, Wim Akker
man (Dynamo) en Han d'/ Hondt
(RKHAV, Hulst); vèrsprmgen: Kees
de Groot, hoogspringen: Hans Hage
(Delta Sport, Zierikzee)- hink-stap-
sprong: Kees de Groot, polstokhoog:
Wim van der Linden (Zld. Sport);
discuswerpen: Wim van der Linden
(Zld. Sport), kogelstoten: Piet Ver-
sluijs (Dynamo), speerwerpen: Leen
Masolijn (AV '56), 110 meter hor
den: Piet Versluijs (Dynamo), aan
voerder: Hein Cujé.
DAMES: 100 meter: Nel Visser
(Delta Sport) of Marijke Picavet
(RKHAV), Marijke de Meurichy
kon niet opgesteld worden 200
meter: Matty Theune (Marathon,
Vlissingen), 400 meter: Tilly Akker
man-Evers (Dynamo), 80 meter hor
den: Willy Bakker-Cysouw (Mara
thon), vèrsprmgen: Willy Bakker-
Cysouw (Marathon), hoogspringen:
Catrien Schot (Delta Sport), kogel
stoten: Mattie Riemens (AV '56),
discuswerpen: Esther Schot (Delta
Sport), speerwerpen: Very Koster
(Marathon), 4 maal 100 meter: Ma
rijke Picavet, Matty Theune, Willy
Bakker-Cysouw en Nel Visser. De
ploeg staat onder leiding van de
Zeeuwse K.N.A.U.-secretarls, G, C.
Rodts.
1510. Terwijl 't andere toe
stel nog in een wijde bocht
om het veld draaide, had
piloot Storm zijn landings
permissie al te pakken en
was bijna verticaal neerge
streken op het platform,
waar deze on-orthodoxo
landing nogal wat sensatie
verwekte. Arend had zich
al afgemeld bij de haven
meester toen de Banshee
eerst met gierende moto
ren het platform op taxiede
en door de landingsofficicr
naar zijn parkeerplaats ge
loodst werd. De man hield
zich angstvallig buiten liet
bereik van de geweldige zuigkracht der
straalmotoren en Arend, die vol interesse
stond toe te zien, herinnerde zich dat in de
voorafgaande week op ditzelfde veld een me
canicien te dicht in de buurt van een proef-
draaiende machine gekomen was, onherroepe
lijk de motorgondel was binnengezogen en
dodelijk gewond voordat men hem kon be
vrijden.
Storms aandacht richtte zich evenwel niet
zozeer op de motoren van de Banshee als
wel op de twee inzittenden, die juist uit het
toestel klommen. Hij had een hele serie vra
gen op de tong liggen, doch een der mannen,
Zij kwamen omdat er in de republiek
in tegenstelling met andere landen
geloofsvrijheid was. Ook was er meer
welvaart! Allen vermengden zich met
de inheemse bevolking maar bleven
hun familienamen houden. Al is een
groot deel hiervan uitgestorven, toch
is het aantal familienamen, dat wijst
op hun afkomst, nog groot.
In dit artikel zullen wij het eerst
hebben over Franse namen, die veel
in Zeeland, in 't bijzonder in Zeeuwsch
Vlaanderen voorkomen. De dragers
zijn in rechte lijn nakomelingen van
de Hugenoten, die om hun geloof hun
land verlaten hebben. Hun leus was:
Door B. J. de Meij
„Mieux vant quitter patrle que foi".
(Het is beter het vaderland te verla
ten dan het geloof) Doordat vele nieu
we polders waren ingedijkt, konden
zij hier in de landbouw gemakkelijk
hun brood verdienen. Zij Iconden hun
hervormd geloof in de Franse taal
blijven belijden, omdat de Staten-
Ge'neraal aan hun predikanten het
zelfde salaris uitkeerden als aan de
hervormden.
Zo vormden zij een eigen kerke
lijke Franse of Waalse gemeente.
Zoveel mogelijk bleven zij bij el
kaar wonen. Te Groede bestaat
nog de Walenstraat en te Middel
burg de Walensingel.
Tientallen Franse namen kunnen ge
noemd worden. Zij zijn gemakkelijk
van de Nederlandse te onderscheiden,
zoals Moggré, du Fossé, Masclee, du
Pon. Ie Febre, Neuféglise, la Gasse,
Boidin, Guerand, Brevet, Monjé, Sa-
lomé, Woittiez, Petillon, Cruson,
Toussaint, le Bleu, Becu, du Bois,
Bévin, le Grand en de la Housaye.
Verder kan van zo goed als alle fami
lienamen, eindigende op ier, gezegd
worden, dat het Hugenotennamen
zijn, al worden zij ln het Hollands
uitgesproken. Wij noemen bijvoor
beeld earlier, Nortier, Sohler, Cuvelier
Cambier, Frelier, Poissonnier, Lorier,
Rottier.
Vele Franse namen zijn echter zoda
nig verhollandst, dat zij als zodanig
niet meer te herkennen zijn. Zoals zij
werden uitgesproken, werden zij in
de burgerlijke stand, die 1812 werd in
gevoerd, ingeschreven. Veelal werd
net lidwoord le vervangen door de,
zoals de Meij, de Pree, de Clereq, de
Hullu, de Roy, de Plaa.
Ook zijn oorspronkelijke Franse na
men, zodanig verhollandst, dat hun af
komst moeilijk te herkennen is, bij
voorbeeld Hennequin werd Hennekij,
Rousseau Risseeuw, Bequet
Boekei, Denis de Nljs, Poissonnier
Passenier, Woittiez Wattez, Ges-
qulere t—Geschiere, .Tonville i Zon-
nevijlle, Curé - Corré, Cousin
Cozijn, Platteau Platteeuw, Pati
nier i Pattenier, Cheval -Cevaal,
Desiré Dees, du Croix de Kroo,
Guillaume Giljam, Sur le mont
Suurmond, 'IHuissier Lucieer, Tail
leur Tellier, le Rol i—t de Roo en
meer andere voorbeelden.
(Advertentie)
Familienamen
herinneren
In heel Europa is geen land met
een zo gemengde bevolking als
Nederland, al zong de dichter
Tollens in zijn zogenaamde va
derlandse lied het Wien Neer-
lands bloed „van vreemde smet
ten vrij". Nog niet de helft der
Nederlanders heeft een echte
Nederlandse naam. Daar ons
ons land de bakermat der vrij
heid was, is in de loop der eeu
wen het aantal emigranten
groot geweest.
en Navy-kolonel, nam hem al direct de wind
uit de zeilen.
„Wel wel! Als dat niet piloot Storm ls! We
hebben een hele tijd vlak achter je aan gevlo
gen. Heb je dat niet gemerkt?"
„Jazeker", antwoordde Arend vlak. „En wat
'n toeval dat jullie óók hier moesten zijn!"
Uitslagen
zomeravondvoetbal
Rayon Goes: HaringmanInter
Scaldis 47, Typo'sDe Zon 40,
DAF SC—P.T.T. 2—5, Keurings
dienst—VVZB 2—2.
Rayon Middelburg: Pingelaars
Kraaien 60, CombinatieBroek
Boys 22, BrandweerBlauw Wit
2—2.
Rayon Sas van Gent: ONACBS 1
4. SVG—SAS 0—10.
Rayon Terneuzen: SpadellaRijks
waterstaat n 70, P.Z.E.M.Ad-
vendo Comb. 01, Rijkswaterstaat
IIP.T.T. 06, ScheepswerfSpa
della 3—5.
Rayon Vlissingen: afd. I
Gebr. v. d. Berg—SBLV 11, PVS—
GPC 0—6, P.Z.E.M.—Uiterton 5—1,
Coal—VAW 4—6, SBLV—Watervo
gels 11.
Afd. H: Gebr. v. d. Berg H—VAW
Hl 2—5, Gebr. v. d. Berg HSSW
1—2, GPC H—BW 2—5, PVS II—
VAW Hl 1—3.
Rayon Zierikzee: P.Z.E.M.Ncptu-
nus 31, Drukkerij L. O.-CWS
01, Prov. WaterstaatKon. Zee-
landia 50, Zierikzee vet.Herver
kaveling 2—1, P.Z.E.M.—Prov. Wa
terstaat 16.
(Advertentie)
(Advertentie)
s De Franse P.T.T. immer ac-
H tief in het uitgeven van nieuwe
H postzegels heeft ook de
Olympische Spelen in Rome
M aangegrepen voor de uitgifte
van een herdenkingszegel. Op
es 11 juli a.s. zal de verkoop van
de hierbij afgebeelde 20 c. zegel
H beginnen. De afbeelding toont
een stadion en een portret van
de beroemde renner Jean Bouin.
De uitvoering is zwart met
H blauw.
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii;
Come back van
Heintje Davids
(Van onze speciale verslaggever).
Caberetière Heintje Davids zal op
1 september als toneelspeelster op de
Bühne terugkeren. Ze gaat in 't ge
zelschap Johan Kaart, naast Jolian
Boskamp, de vrouwelijke hoofdrol
spelen in een Amerikaanse club
waarvan men de naam nog even ge
heim wil houden.
Enkele jaren geleden heeft ze na een
vijftigjarige carrière op de planken
afscheid genomen. Omdat ze echter
de sfeer van de artiestenwereld niet
kon vergeten, keerde ze weldra terug
in St. Germain des prés op 't Rem-
brandtplein, het cabaret van Tom
Manders, waar ze nog altijd een
gastrol in vervult
Tot 1 augustus zal ze daar blijven.
Dan gaat ze een paar weken met
vakantie alvorens de repetities be
ginnen voor de klucht met Boskamp.
Aanleiding tot haar opname in het
gezelschap is, dat Johan Kaart ver
stek moet laten gaan vanwege zijn
optreden in de musical „My fair la\
dy". Van het succes van de klucht
in Amsterdam hangt af of het ge
zelschap op tournee zal gaan. Er is
dus een kans dat de eenmaal zo ge
vierde revue-ster Heintje Davids ook
in andere delen van ons land weer
eens voor het voetlicht komt.