Driekwart van toto-opbrengst voor
sport, kwart voor andere doelen
Tokiose betogers vormden steeds
wildere slang bij het parlement
ONTVLUCHTE GEVANGENE MET
POLITIEHOND ACHTERHAALD
ZES COMMUNISTEN IN
ALGIERS VEROORDEELD
BETOGINGEN
IN TOKIO
DONDERDAG 16 JUNI 1960
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
8
Memorie van antwoord wijziging Loterijwet
Regering handhaaft haar maximum
voor dé' prijzen op f 25.000
(Van onze parlementaire redacteur)
In de memorie van antwoord op het wetsontwerp tot wijziging van de
Loterijwet, die thans bij de Tweede Kamer is ingediend, handhaaft de
regering de maximumprijs, die bij voetbalprijsvragen kan worden behaald,
op vijf en twintigduizend gulden. De ministers Beerman (justitie) en Cals
(onderwijs, knnsten én wetenschappen), die de memorie van antwoord
hebben ondertekend, zeggen echter in dit stadium van de behandeling van
het wetsontwerp, niet te kunnen ingaan op de in het voorlopig verslag
van de Tweede Kamer gestelde vraag of het kabinet consequenties zou
verbinden aan aanvaarding van amendementen, strekkende tot verho
ging van de maximumprijs. Ook handhaaft de regering de maximnminzet
op één gulden, alsmede de in het ontwerp opgenomen bepaling, dat slechts
aan één instelling vergunning kan worden verleend voor een pooL Bij dit
laatste kan men, naar het oordeel van de regering, niet met grond een
beroep doen op bestaande rechten, zoals bijvoorbeeld van de K.N.V.B.
of van de Nederlandse vereniging „Caritas".
Ten aanzien van de verdeling acht de memorie van antwoord het
onmisbaar dat de overheid een aanwijzing geeft. Voorshands gaan
de gedachten van de ministers uit naar een verhouding van 1:3.
dat wil zeggen, dat driekwart deel van de netto-opbrengst bestemd
kan worden voor doeleinden van sport en lichamelijke vorming en
een kwart deel voor andere dan sportdoeleinden.
Tegenover de bezwaren dat de prijs
ten hoogste f 25.000 zou .bedragen,
stellen de ministers dat geenszins
vaststaat, dat bij een stelsel van
meer prijzen, zij het, dat geen daar
van meer dan f 25.000 beloopt, een
sportprijsvraag geen aantrekkings
kracht zou hebben. De bewindslieden
zeggen zich niet te kunnen voorstel
len dat men het biet aantrekkelijk
zou vinden om een prijs van f 25.000
te verkrijgen.
De maximuminzet
Het maximaal in te zetten bedrag
moet laag zijn, aldus de ministers,
die er dan ook niet voor voelen de
voor» de huidige K.N.V.B.-pool gel
dende grens van f 2 per inzet over
te nemen.
Zou men de maximuminzet op f 2.
per persoon bepalen, dan kan dit er
licht toe leiden, dat in een gezin we
kelijks ten minste 2 maal 2 gulden
voor het deelnemen aan een sport
prijsvraag aan het budget wordt
onttrokken. Dit is. wanneer men
denkt aan een wekelijks inkomen van
f 80, niet minder dan 5 procent daar
van. De ministers zouden de invloed
van een dergelijk cijfer op het bud
get van een gezin met twee kinde
ren niet gaarne willen minimaliseren.
Integendeel, zij zouden het een be
denkelijk verschijnsel oordelen, wan
neer een groot deel van het Neder
landse volle mede als gèvolg van een
wijziging van de Loterijwet, de prik
kel zou krijgen, om niet minder dan
5 procent van het gezinsinkomen aan
sportprijsvragen ten goede te doen
komen.
Eén instelling
De ministers verdedigen uitvoerig de
in het wetsontwerp opgenomen bepa
ling, dat slechts aan één instelling
vergunning kan worden verleend.
Alleen reeds uit hoofde van de nood
zaak van registratie van „begunsti
gers", willen de ministers vasthouden
aan het voorstel, dat er slechts één
instelling zal zijn.
De bewindslieden voegen hieraan
nog het volgende toe: Zou men
het met vele Kamerleden wense
lijk oordelen dat de mogelijkheid
wordt geopend om aan twee in
stellingen een vergunning voor het
aanleggen van sportprijsvragen te
'verlenen, dan zou men er van uit
De deuren open
(Slot van pag. 1
commissie werd opnieuw benoemd,
waarbij een eerder benoemd lid werd
vervangen.
Het onderzoek is thans gereed en het
rapport ligt op tafel. Het is duidelijk
dat de „buitenwereld" er recht op
heeft te weten wat er nu precies in
Goes aan de hand is. Wat aeze „par
lementaire enquêtecommissie" heeft
geconcludeerd.
De buitenwereld heeft er recht op.
In feite is dat een onjuiste for-
mulering, want in een democra
tie bestaat ten aanzien van de over
heid geen buitenwereld. Er is slechts
een glazen huis. Derhalve is geheim
houding in een democratische samen
leving een verwerpelijk woord en een
verwerpelijke zaak, zeker in dit ge
val. Hier 'is in het geding de vraag
of aan het dagelijks bestuur van een
gemeente vertrouwen kan worden
geschonken of niet. En daarover
praat men niet achter gesloten deu
ren.
Maar afgezien van deze principiële
kant: werkelijke geheimhouding is
volstrekt onmogelijk. Dat blijkt nu
juist in deze dagen in Goes, waar het
gerucht (opnieuw) zijn rondgang is
begonnen. Zo hoorden wij in deze ge
meente vrij gedetailleerd vertellen
wat er in het rapport zou staan en
hoeveel pagina's het beslaat. Voorts
dat de verhoren van de commissie
op de band opgenomen uitgewerkt
zijn in een afzonderlijk boekwerk, dat
eventueel zou kunnen dienen ter ad
structie van hogere instanties. En
tenslotte verzekerde men, dat er nu
reeds een contra-rapport in de maak
is, dat in de wandeling al de naam
„witboek" heeft gekregen.
Zulke verhalen maken geheimhou
ding niet alleen tot een farce, maar
accentueren nog eens het ongewenste
daarvan. Want dit is duidelijk: géén
enkele betrokkene heeft baat bij ver
zwijging van de feiten. De geruchten
zijn mogelijk erger dan de realiteit.
Derhdlve: de deuren wijd open.
Er bestaat recht op opening van
zaken!
moeten gaan, dat de organisaties
voor maatschappelijk werk. cul
tureel en charitatief werk en voor
het werk op het gebied van de
gezondheidszorg, gezamenlijk
haar belangen in dit opzicht in
brengen in een instelling voor het
organiseren van een eventuele
tweede sportpool. Dan zal men
echter, aldus de ministers, niet
voorbij kunnen zien aan de vraag
of een dusdanige samenwerking,
waarvan het enige doel dus zou
moeten zijn: het organiseren van
sportprijsvragén in feite ook tot
stand kan worden gebracht. Voor
alsnog hebben de ministers niet
de indruk dat een dergelijk resul
taat spoedig te bereiken zou zijn.
Indien dit inderdaad zo Is, zou men
er, indien de mogelijkheid van twee
vergunningen zou openstaan, reke
ning mee moeten houden, dat sonis
grote organisaties, werkzaam op de
ze gebieden, wel, andere daarentegen
niet aan liet opzetten van een orga
nisatie voor sportprijsvragen zouden
kunnen meewerken. Men komt dan
evenwel voor de moeilijkheid te
staan dat eerstbedoelde het debiet
voor de inzameling van gelden (bij
voorbeeld door middel van gewone
loterijen) aanzienlijk ingekrompen
zal vinden, doordat andere organisa
ties wel met sportprijsvragen wer
ken. Ook uit dezen hoofde moeten de
ministers vasthouden aan hun voor
stel om slechts de mogelijkheid te
geven dat a?n één instelling een ver- De Iraëlische premier David Ben Goe-
gunning wordt verleend. non brengt een officieel bezoek aan
Ten aanzien van de verdeling zeg- Franse hoofdstad. Dinsdag heeft
gen de ministers nog dat het aan de besprekingen gevoerd met presi-
uitvoeringsvoorschriften kan worden "e"* Charles de Gaulle.
overgelaten hoe binnen de aangege- Foto: r.l.n.r. premier Ben Goerion.
ven verhoudingen onderverdelingen president De Gaulle, mevrouw Ben
moeten worden gemaakt. Goerion en mevrouw De Gaulle.
BIJ JEUGDGEVANGENIS ZUTPHEN
Politiemannen in
bomen op uitkijk
Een jongeman, afkomstig uit
Amsterdam, die de jeugdgevan
genis in Zutplien wist te ont
vluchten, is enige uren 11a zijn
ontsnapping in de omgeving, in
de z.g. „Oyenlioek" gepakt. Hij
kwam uit zijn schuilplaats uit
een roggeveld tevoorschijn,
toen een politiehond, welke met
zijn begeleider inmiddels uit
Arnhem was gehaald, zich in
zijn richting bewoog. De kan
sen om alsnog te ontsnappen
waren trouwens zeer gering,
doordat overal politiemannen en
NA PROCES ACHTER GESLOTEN DEUREN
Zaak van Audin wordt
afzonderlijk behandeld
Twee leiders van de verboden Alge
rijnse communistische partij zijn
woensdag in Algiers tot twintig jaar
gevangenisstraf veroordeeld wegens
aanslagen tegen de buitenlandse vei
ligheid van de staat en samengaan
met misdadigers. Het zijn Ahmed
Akkachc, de enige mohammedaanse
beklaagde, Poul Caballcro en André
Moine.
Een militair tribunaal sprak voorts
op grond van dezelfde aanklacht de
volgende vonnissen uit: Georges Ca-
togni 15 jaar, Henri Jean Sallem, be
kend onder de naam Henri Alleg en in
Londen geboren uit een Algerijnse
vader en Engelse moeder, 10 jaar en
een boete van 3600 nieuwe franken
en Christian Bono 5 jaar. Twee be
klaagden werden vrijgesproken.
De bekendste is Alleg, de hoofdredac
teur van het blad der Algerijnse com
munistische partij, „Alger Republi-
cain". Hij heeft een boek geschreven
onder de t,itel „La Question", waarin
hij beweerde tijdens zijn ondervra
gingen door leden van de paratroepen
te zijn geslagen en gemarteld. Het
boek werd door de autoriteiten in be
slag genomen, doch uittreksels ervan
werden gepubliceerd in linkse week
bladen in Frankrijk en andere lan
den.
Het proces begon maandag met
stormachtige scènes, nadat de ver
dedigers bezwaar hadden gemaakt
tegen het verzoek van de openbai-e
aanklager om' de zaak achter geslo
ten deuren te behandelen. Ondanks
Loemoemba in
moeilijkheden
Uit Leopoldstad wordt bericht, dat er
naar het schijnt weinig kans bestaat
dat Loemoemba zal slageu in zijn
informatieve opdracht tot de vor
ming van de eerste onafhankelijke
Kongolese regering. Loemoemba,
wiens nationale beweging bij de ver
kiezingen 37 van de 137 zetels in de
wetgevende vergadering behaalde en
hiermede de grootste partij in Kongo
is geworden, moet vanochtend rap
port uitbrengen aan de Belgische mi
nister-resident, de heer Gunshof van
der Meersch.
De grootste hinderpaal voor Loe
moemba is volgens deze berichten, de
houding van zijn grootste rivaal, de
Abakoleider Kasavoeboe, en diens
bondgenoten, die tot dusverre hebben
geweigerd om een afzonderlijk ge
sprek met de informateur te voeren.
Troepen hebben woensdag sleu
telposities bezet in Elisabethstad,
de hoofdstad van Katanga, na de
afkondiging op dinsdagavond van
de noodtoestand in de provincie.
In noordelijk Rhodesië zijn onge
veer 750 Afrikaanse militairen uit
hun bases vertrokken voor het
houden van manoeuvres nabij de
Kongolese grens. Zij worden ge
steund door straalbommenwerpers
en -gevechtsvliegtuigen. De ma
noeuvres zullen een maand duren.
het verzet der verdediging werd het
verzoek ingewilligd.
De zaak van een der beschuldigden,
Maurice Audin, van wie officieel
wordt gezegd, dat hij „voortvluchtig"
is, zal afzonderlijk door een hof in
Rennes worden behandeld. De vrouw
van Audin en een linkse organisatie
hebben verklaard, dat Audin ver
moord werd bij een verhoor door
parachutisten.
Toen het tribunaal zich terugtrok
om zich te beraden over het von
nis, stonden enkele beklaagden op
en riepen „Lang leve de nationale
onafhankelijkheid van Algerije".
bewakers van de jeugdgevange
nis stonden opgesteld. Enkele
politiemannen hadden zelfs een
boom als uitkijkpost gekozen.
De bewoners van de Ovenhoek waren
gewaarschuwd fietsen en kleding
stukken binnenshuis te halen om een
verdere vlucht zoveel mogelijk te be
moeilijken. De 25-jarige Amsterdam
mer droeg n.l. alleen maar een onder
broekje. Van alle andere kleren had
hij zich ontdaan toen hij de vijver bij
het staatsliedenkwartier was overge
zwommen.
Een politieman, die in het tuintje
van zijn woning iu de buurt; van
<Je jeugdgevangenis stond, zag
plotseling dat iemand zich over de
omrastering van de tuin van de
inrichting had gewerkt. Hij be
dacht zich geen moment eu rende
achter de vluchteling aan, die een
fiets wist te bemachtigen en snel
wegreed. Hij haalde daarop zijn
brommer en zette de achtervol
ging daarmee voort.
De ontsnapte verdween echter in
gangen tussen de huizen en wist de
vijver'te bereiken, waar hij in een
roeiboot sprong. Het gelukte hem
echter niet de ketting van het vaar
tuigje los te krijgen, waarop hij bij
nadering van zijn achtervolgers zich
ontdeed van zijn kleren en in de vij
ver dook. Zijn voorsprong was aan de
andere zijde nog voldoende om zich
in de te velde staande gewassen aan
het oog te kunnen onttrekken. Enige
uren heeft hij zo, nat en bijna geheel
ontkleed, in de openlucht doorge
bracht. In die tijd was politieverster-
king aangerukt en completeerden be
wakers het cordon, dat rond de ver
moedelijke schuilplaats werd getrok
ken.
Toen de speurhond verscheen en bij
liet afgezette terrein kwam, zag de
vluchteling blijkbaar het hopeloze
van zijn poging in en kon liij aange
houden worden.
(Slot van pag. 1)
Moskou, Kadawaki, werd gezegd
«lat de Japanse regering de poli
tiek volgt van de machten die
door middel van het Japans-Ame
rikaanse beveiligingsverdrag Ja
pan tot een soort schild van de
Verenigde Staten willen maken.
..Als agressieve kringen een con
flict ontketenen, zal Japan de eer
ste klappen krijgen", en „het hui
dige beleid kan Japan groot on
heil brengen", zo dreigt de nota.
Ovaties voor Ike
President Eisenhower werd in Manil
la herhaaldelijk door ovaties onder
broken toen luj een rede tot een ge
meenschappelijke vergadering van
beide huizen van liet Philippijnse
Congres hield. Hij vergeleek de 33
koloniale landen die zich sinds het
einde van de oorlog afhankelijk van
het westen hadden gemaakt, met de
twaalf landen !n de Chinees-Russi
sche sfeer, die met geweld van hun
onafhankelijkheid waren beroofd.
Eisenhower veroordeelde de commu
nistische pogingen om „de eeuwige
impuls van het patriottisme" te be
heersen door gebruik te maken van
„geweld en dreigementen, ondermij
nende activiteit en omkoperij, pro
paganda en valse beloften
Bruidsschat bij
Biak te hoog
gj De streckraad Biak-Noemfoor
§1 in Nederlands Nieuw-Guinea
beeft dezer dagen o.a. een be-
slissing genomen betreffende
de bruidschat, die in deze stre-
leen zeer hoog was opgelopen.
Tijdens de vorige vergadering
had de raad reeds besloten een
onderzoek in te stellen naar de
mate en de oorzaken van het
feit, dat vele jonge vrouwen in
11 dit gebied ongehuwd zijn. AÏ3 y
resultaat van dit onderzoek
heeft de streekraad de bruids-
prijs thans vastgesteld op ma-
ximum f 500.of dit bedrag
H in waarde aan huwelijksgoede-
ren. De raad bepaalde verder
dat bij overtreding van dit be-
sluit geen sancties zullen wor-
den toegepast. Wel werd de mo-
gelijkheid van een beslissing
door de landschapsrechtbank |jf
lllllllllllllllillll!llllllll!ll!l!!!ll!llllllllllll!!llll|||||||||||||||||||||!lllll!lllllll|jr
Ooggetuigeverslag van heftige onlusten
Velen waren zeer gedisciplineerd;
„rustende" groepen tussen tumult
TOKIO, 15 juni. Duizenden en
nogeens duizenden teenagers
hebben gisteravond buisgehou
den in de omgeving van bet sta
tige parlementsgebouw in To
kio.
Tegen bet invallen van de sche
mering zag ik bet beginnen. Uit
de stations van de ondergrond
se kwam de horde jonge studen
ten de straten op, min of meer
ordelijk. In de parken en op de
pleinen in de omgeving van het
parlementsgebouw kwamen de
groepen bijeen. Daar gingen hun
banieren omhoog. „Gelast Ike's
reis af, was bet hoofdthema van
de leuzen.
Steeds langer werden de stoeten die
opmarcheerden naar het parlement,
soms over een afstand van twee ki
lometer. De mars werd af en toe on
derbroken door bcrocpsorganisators,
die vanaf een hoge stoep op 'n muur
hun volgelingen toespraken. Na zul
ke toespraken werd do stoet opnieuw
geformeerd en de mars voortgezet.
Gevechten
Het eerste gevecht ontstond toen een
groep rechtse studenten in 'n steeg
te voorschijn kwam en de betogers be
gon uit te jouwen. Er volgden gevech
ten. Japanse verslaggevers en foto
grafen die korte ladders van alumi
nium meedroegen, spoedden zich er
heen.
De politie verscheen; een falan-
ge van sterke, zwijgende korte
mannetjes. Al gauw hadden zij de
aanstoker^ in jiu-jitsugrepen de
straat uitgesleept. Stenen vlogen
door de lucht. De nu ziedende
massa kwam op mijn auto af en
we moesten maken dat we uit de
weg kwamen. We begonnen de si
renes van de ziekenwagens te ho
ren, een geluid dat de achtergrond
is geworden van deze bange nacht
in Tokio en ons duidelijk maakte
dat er ook elders gevochten werd.
Wagens in brand
Ik reed naar de hoofdingang van het
park rondom het parlementsgebouw.
De politie had hier zestien vrachtwa
gens geparkeerd met de motorkap
naar het gebouw. De open achterzijde
van de trucks was voorzien van een
planken schot. Al spoedig was een
zo'n schot vernield en hadden de jon
gelui, die steeds wilder werden, zich
van houten schilden voorzien terwijl
anderen door de ontstane opening de
wagen binnenklommen. Ik zag een
witte lichtflits in het donker van de
vrachtruimte. Zo stonden weldra drie
auto'-s van de politie in lichterlaaie;
De betogers renden, elkaar bij de
handen vasthoudend, als een slang
door de omliggende straten of char
geerden naar openingen in het kor
don van de politie. De zwijgende po
litiemannen begonnen met brand
slangen te werken. Duizenden pam
fletten en demonstratieborden werv
jimmr iiriiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiip
1 Frank H. Bartholomew 1
g van United Press Interna-
tional geeft hiernaast een 1
1 ooggetuigenverslag van de 1
1 heftige betogingen tegen
j het Japans-Amerikaanse 1
veiligheidsverdrag en te- 1
g gen Eisenhowers aan- jg
1 staande bezoek die Tokio 1
gisteren in rep en roer
1 brachten. 1
llllllllllllllllllllllllllllllllll®
den een vieze massa in het water en
onder het gestanxp van duizenden
voeten.
Loeiende ziekenauto's
Veel van de demonstrerende jongeren
waren merkwaardig gedisciplineerd.
Soms stonden ze, in groepen van wel
vijfhonderd, zwijgend en stil bijeen,
wachtend op orders die ze zouden
krijgen. Ze hadden dan geen aan
dacht voor de indianendans om hen
heen. In loeiende parades trokken de
ziekenwagens van brandweer en poli
tie door Tokio, gewonden opnemend
waar ze gevonden waren.
Een grote menigte trok naar het
hoofdbureau van politie. Alle trams
en alle andere verkeer moest stop
pen. Het brullen en zingen van de
massa kon op enkele kilometers af
stand gehoord worden. Voor de
hoofdingang van het gebouw werd
een brand gesticht. Vermoedelijk
werd een boom in brand gestoken.
Er begon een gestage regen te val
len. De betogers raakten doornat,
maar zelfs de jongens in hemdsmou
wen gaven geen krimp. En de zieken
wagens bleven rijden. J
Het Wereldgebeuren
Geen olielampen
Felix Houphouel-Boigny zal niet
bijzondere belangstelling heb
ben kennis genomen van de te
levisierede. die de Franse president
Charles de Gaulle dinsdagavond hield.
Niet alleen omdat De Gaulle opnieuw
de Algerijnse kwestie aan de orde
stelde en zijn aanbod van een wa
penstilstand en zelfbeschikikng voor
de Algerijnen herhaalde, maar ook
omdat de generaal met brede visie
de huidige politieke ontwikkeling in
Afrika schilderde.
Zijdelings is de Ivoorkust, waar
Houphouet-Boïgny als premier fun-
geeft, evenals alle andere Afrikaanse
landen betrokken bij de ontwikkeling
in Algerije, en misschien is hij nu en
dan achter de schermen bezig om
een oplossing uit te werken, zoals
hij ook de grote bestuursheivórming
voor- de overzeese gebieden der-
Franse Unie voorbereidde als gede
legeerd minister bij premier Guy
Mollet. Zouden de Algerijnse mili
tante nationalisten hun wantrouwer)
in de Franse politiek laten varen, nu
De Gaulle hun de verzekering heeft
gegeven dat. ook voorstanders van
afscheiding kunnen deelnemen aan
de campagnes die aan het referen
dum over Algerijes toekomst voor
afgaan? Zou hij grotere kansen op
een staken van het vuren zien, nu
De Gaulle de leiders van de Alge
rijnse nationalisten heeft uitgeno
digd. „gezamenlijk naar een eervol
einde van de gevechten te zoeken,
een regeling te treffen voor de be
stemming der wapens en de toekomst
van de strijders te verzekeren", dus
hunzelf een stom toekent bij de le
gering van de „Vrede der Dapperen"
En zal in die kring de mening over
heersen, dat De Gaulle in Frankrijk
instemming voor zijn plannen kan
x-erkrijgen, ondanks de tot nu toe
niet verbloemde tegenzin van kolo
niale ultra's, verscheidene officieren
en rechts georiënteex-de partijen?
Dit zijn de vragen, waarover
Houphouet-Boigny zeker met
andere Afrikaanse regeerders
van gedachten zal wisselen. Maar
aangezien het-hemd nader is dan de
rok, zal Houphouet toch voorna
melijk hebben gelet op De Gaulles
woorden over de algemene ontwikke
ling in het wereiddeel dat hij vroe
ger als arts, en sinds 1940 als poli
tiek bedrijvend cacao- en koffie
planter, heeft gediend.
De Gaulle zei dat de huidige ont
wikkeling in de Frans-Afrikaanse
gemeenschap onvermijdelijk is in een
tijdsgewricht, dat overal in de we
reld het einde ziet aanbreken van de
koloniale overheersing, doch ook een
positief goed betekent in de worden
de wereld, waarin elk volk, dat vroe
ger van Frankrijk afhankelijk was.
verlangt om over zijn eigen lot en
toekomst te kunnen beschikken. „Het
is begrijpelijk", aldus De Gaulle, „dat
sommigen met heimwee terugden
ken aan de tijd van het vroegere
Franse imperium, maar dit heimwee
staat gelijk ni&t het heimwee naai
de goede oude tijd met de petroleum
lampen en de zeiltijd, die eveneens
tot het verleden behoren".
Zulke woorden worden in het huidige
Afrika op prijs gesteld en zij kunnen
ertoe bijdragen, dat mannen als
Houphouet-Boigny. die in 1951 nog
met de leus „Smijt de Fransen in
zee" bloedige onlusten aan de Ivoor
kust leidde, hun best zullen doen om
zowel economisch als cultureel nut
tige betrekkingen met Frankrijk te
bevorderen, wélke wettelijke vorm
daaraan dan ook wordt gegeven.
Juist over die vormgeving zijn de
laatste tijd moeilijkheden gerezen
tussen de Ivoorkust. Volta, Niger-
land en Dahomey enerzijds en Frank
rijk anderzijds. De autoriteiten van
deze landen spraken de wens uit. niet
zoals de Malifedei-atie en Mada
gascar eerder verlangden onaf
hankelijk te worden als lid van de
Franse gemeenschap, maar eerst vol
ledige onafhankelijkheid te verkrij
gen en pas te beginnen met delibe
reren over eventuele „samenwerking"
met de Franse gemeenschap nadat
zij lid van de Verenigde Naties zijn
geworden. Frankrijks premier Debré
barstte eerst in woede uit. toen hij
van dit voornemen der door Houp
houet-Boigny aangevoerde neger-
staatslieden van de vier betrokken
landen hoorde, maar men neemt aan
dat de brief die president De Gaulle
hun onlangs schreef, volledige ge
noegdoening schonk.
Houphouet-Boigny, die sinds zijn
Franse ministerschappen (1956-1959).
als „gematigd" te boek staat, was
klaarblijkelijk bevreesd, aan invloed
te verliezen in de „concurrentiestrijd"
met zulke radicale personages als Sé-
kou Touré. de regeringsleider in Gui
nee. dat de Franse gemeenschap ge
heel heeft 'verlaten. Zijn „radicale"
afscheidingsvoorstellen kunnen uit
die „concurrentie" zijn voortgevloeid.
Het is echter niet waarschijnlijk, dat
Houphouets Ivoorkust ook buiten die
gemeenschap zal blijven staan na
eerst deze maand „voor de vorm" er
mee te breken. De Gaulles woorden
over de ontwikkeling in Afrika vor
men een nieuw bewijs, dat de Vijfde
Republiek voor zover het aan hem
ligt niet werkt met de petroleum
lampen uit de „goede oude tijd".
FELIX HOUPHOUET-BOIGNY
«r-Yihdt begrip bij De Gaulle^
