DE KERKEN
PILOOT STORM ontvoerd in de stratosfeer
maatschappij
Derde assemblee
Kerken in 1961
Wereldraad van
te New Delhi
Birmaanse bezwaren tegen plan
„Boeddhisme staatsgodsdienst"
LEIDER VAN SIKHS BEZORGT
NEHR0E ZWARE ZORGEN
25e ael\
DONDERDAG 16 JUNI 196U
CROVINCIALB ZEEUWSE COURANT
17
VAN 18 NOVEMBER TOT 5 DECEMBER
Ruim 600 afgevaardigden
uit gehele wereld
De Derde Assemblee van de We
reldraad van Kerken zal van 18
november tot 5 december worden
gehouden in de hoofdstad van
India. De kerken van India zijn
via de landelijke oecumenische
raad van plan allerlei plaatselij-
lijke begroetingsbijeenkomsten en
evenementen te organiseren.
Christelijke geloofsgemeenschap
pen over geheel Azië verspreid
hebben de Assemblee met vreugde
begroet. De hoofdvergaderihgen
te New Delhi zullen worden ge
houden in het modern uitgeruste
Vigynan Bhavan-congresgebóuw.
De beide eerste assemblees van
de Wereldraad, waarbij honderd-
tweeënzeventig kerken in meer
dan vijftig landen zijn aangeslo
ten, werden gehouden in Amster
dam in 1948 en in Evanston, Illi
nois, Verenigde Staten, in 1954.
Volgens de huidige plannen zijn
de Internationale Zendings Raad
en de Wereldraad van Kerken
voornemens op de openingszitting
van de Assemblee te New Delhi
één lichaam te worden. De erva
ring en de speciale beklemtoning
van de. zendingsbeweging over de
gehele wereld, zullen nauwer dan
ooit te voren in het leven en wer
ken van alle kerken worden be
trokken.
Het algemeen thema: Jezus
Christus: het Licht der wereld",
wordt in de plaatselijke gemeen
ten van de aangesloten kerken ïn-
terisief bestudeerd. Door deze stu
die zullen de kerken trachten te
vinden op welke wijze Jezus
Christus het ware licht van de
wereld is in elk onderdeel van
het gecompliceerde leven van on
ze tijd.
Drie secties
In het licht van de dagelijkse Bij
belstudies en kerkdiensten zal de
Assemblee meer gedetailleerd
werk verrichten in drie secties,
die zich zullen bezighouden met
de eenheid van de kerk, haar ver
kondiging en haar dienst. De re
sultaten van het werk in de sec
ties zullen in één rapport worden
samengebracht dat als leidraad zal
dienen voor de kerken en de We
reldraad in het komende tijdperk.
De kerken zullen 625 afgevaar
digden naar de Assemblee zenden,
onder wie mannen,vrouwen, ge
wone gemeenteleden, predikanten
en geestelijken die leden-kerken
„Kirchenkonferenz"
besprak opleiding
predikanten
In vele landen houdt men zich de
laatste jaren bezig met de oplei
ding van de toekomstige predi
kanten. Soms is liet de bereidheid
van jongeren om predikant te
worden, die zorg geeft, in andere
gevallen is het de aard van de op
leiding, die om herziening vraagt.
Zo wil men in Noorwegen de pre-
dikantenstudic verkorten van ze
ven tot vijf jaar.
In Ziirioh is kort geleden de Duits
sprekende Kirchenkonferenz bij
eengeweest om van gedachten te
wisselen over het probleem van de
toekomstige predikanten. Alge
meen zag men de noodzaak in van
een intensievere propaganda voor
de theologische studie onder de
leerlingen van de middelbare scho
len.
Ook hield men zich bezig met de
vraag of het nodig is de studietoe
lagen te verhogen. Men was het er
over eens, dat studietoelagen niet
er toe mogen leiden de vrijheid en
de onafhankelijkheid van de stu
denten ook maar enigermate te
beperken.
De oprichting van een theologï-
in alle gebieden van de wereld
zullen vertegenwoordigen.
Experts op allerlei gebied, verte
genwoordigers van de jeugd en
gastdelegaties van landelijke ra
den van christelijke kerken en
wereldbonden van bepaalde ker
ken zullen de Assemblee bijwo
nen.
Een ter voorbereiding van dc As
semblee samengesteld boekje, be
stemd voor studie in groepsver
band, zal in 1961 in honderdui
zenden exemplaren in vele talen
worden verspreid. Ook zal in de
maanden voorafgaande aan de
Assemblee een „pre-assembly
film" bij de plaatselijke gemeen
ten in circulatie komen. De lan
delijke oecumenischo raden van
kerken hebben een belangrijk
aandeel in de voorbereidingen voor
de Assemblee in de gemeenten.
Zij kunnen vaak rechtstreeks of in
samenwerking met de plaatselij
ke oecumenische raden en inter
kerkelijke groeperingen hulp bie
den.
't Gooi steunt kinderen
in Noord-Griekenland
I)e Interkerkelijke commissie 't
Gooi voortgekomen uit een ini
tiatief van de districtscommissie
.Jonge Kerk 't Gooi - heeft gedu
rende een aantal jaren contact ge
had met de Evangelische Kirche
in Oldenburg. In zeven kinder
transporten werden elfhonderd
kinderen gedurende zes weken in
een Goois gezin opgenomen; 25
vluchtelingenvrouwen genoten een
vierweekse vakantie in een Goois
gezin; en voorts werden goederen
en geld ten behoeve van vluchte
lingen in Oldenburg verzonden.
Gezien de situatie in Oldenburg
meende de commissie dit werk te
moeten beëindigen en een ander
terrein van hulpverlening te zoe
ken. Dit is voor dit jaar gevonden
in Noord-Griekenland.
In de verschillende protestantse
gemeenten in het Gooi werden in
zamelingen in geld en in natura
gehouden, waardoor binnenkort
1293 paketten met toiletartikelen
en schrijfmïddelen alsmede 2000
schriften, blocnotes etc. worden
verzonden, bestemd voor vluchte
lingenkinderen en kinderen in de
Noordgriekse bergdorpen, die on
der zeer armelijke omstandighe
den leven.
Chr. raad verlangt
duidelijke uiteenzetting
Hot onlangs door dé Birmaanse
minister-president Oe Noe geuite
voornemen, het boeddhisme tot
„staatsgodsdienst" van Birma te
verheffen, vindt geen bijval bij de
godsdienstige minderheden van
het land.
De Christelijke Raad van Birma
heeft de staatscommissie die zich
van de mogelijke voorbehouden en
voorstellen van de religieuze min
derheden op de hoogte moest stel
len. in naam van de christelijke
kerken van Birma een verklaring
overhandigd, waarin gezegd wordt
dat de regering-Oe Noe zich „dia
metraal" stelt tegenover het „de
mocratische ideaal van de schei
ding van religie en staat".
Stap terug
Wanneer aldus de verklaring
het boeddhisme in Birma tot de
„staatsgodsdienst" verheven
wordt, moet de Christelijke Raad
daarin een betreurenswaardige
..stap terug" zien, die mét de Bir
maanse grondwet niet te vereni
gen is. De constitutie garandeert N
„elke afzonderlijke staatsburger
gelijke rang en gelijkgerechtigde
deelname aan alle belangen en
handelingen van de staat". Vol
gens de grondwet is de religie
„een aangelegenheid van privé
personen en van religieuze licha
men en niet van de staat".
De Christelijke Raad van Birma
verlangt verder een duidelijke uit
eenzetting, hoe de rechten en vrij-
sche school voor zogenaamde „late
roepingen" werd overwogen. Een
dergelijke shcool zou niet een
stoomcursus moeten zijn, doch de
mogelijkheid moeten bieden om de
studie van de oude talen ter hand
te nemen en de overgang naar de
universitaire studie te vergemak
kelijken.
De vergadering sprak zich verder
uit voor een modernisering van de
theologische studie, waarbij meer
aandacht zal worden gegeven aan
psychologie, moderne filosofie en
sociologie. Het schijnt dat het be
roep van predikant ten dele ook
daarom minder aantrekkings
kracht heeft omdat de mening be
staat dat de huidige opleiding niet
meer overeenkomt met de eisen
die aan het moderne predikambt
gesteld worden.
heden van de niet-boéddhisten bij
een verandering van de huidige
verhoudingen moet worden gere
geld.
Ook de Rooms-Katliolieke Kerk
heeft bij de staatscommissie van
onderzoek bezwaren kenbaar ge
maakt. Volgens de rooms-katho-
lieken geniet het boeddhisme in
Birma al voldoende voorrechten,
zodat het niet ook nog tot staats
godsdienst behoeft te worden ver
klaard. De rooms-katholieke
aartsbisschoppen van Rangoen en
Mandalay waarschuwen vooral
voor liet gevaar, dat in de toe
komst bij het onderzoek van solli
citanten "voor overheids- en open
bare functies kennis van de boed
dhistische leer verlangd zou kun
nen worden. Ze richten zich'ook
tegen het plan van de regering de
ministerposten voor onderwijs en
religieuze zaken in één persoon te
verenigen. De mohammedaanse
Jeugdliga van Birma heeft zich
eveneens in afkeurende zin geuit
in haar memorandum aan de com
missie van onderzoek.
Van de totale bevolking van Bir
ma van 20.250.000 mensen zijn er
600.000 protestants. 177.000 rooms-
katholiek en rond 600.000 moham
medaans.
TARA SINGH, LASTIGE GRIJSAARD
Poolse oud-strijders voor
Oder-Neisse-grens
Op dc dezer dagen te Utrecht gehou
den jaarvergadering van de Vereni
ging van Poolse oud-strijders werd
eenstemmig de volgende resolutie
aangenomen;
„Wij, afgevaardigden van de Vereni
ging van Poolse oud-strijders in Ne
derland te Utrecht in landelijke
jaarvergadering bijeeii doen een
dringend beroep op de westelijke
mogendheden en met name op de re
gering van Nederland, om alles te
doen wat Polen en alle andere onder
drukte Oosteuropese landen dichter
tot de vrijheid en onafhankelijkheid
kan brengen. Als de eerste belang
rijke stap in deze richting, pleiten wij
voor de erkenning van de Oder-
Neisse-grens, als de definitieve en
rechtvaardige grens tussen Polen en
Duitsland".
In het nieuwe landelijke bestuur van
de Vereniging van Poolse oud-strij
ders in Nederland werden gekozen:
als voorzitter de heer H. Recko uit
Amsterdam; vice-voorzitter de heer
S. Werner uit Venlo en voorts de he
ren: ing. J. Minkiewicz en B. Strenk,
Vlissingen; T. Radzyminski. Ridder
kerk en B. Opolski, Utrecht.
/Advertentie)
Kodak
fototip nr. 2
Een raam, een deuropening, boomtakken
zijn omlijstingen voor Iraaie foto's!
Nóg een goede tip:
Gebruik
IJveraar voor een staat
van Sikhs in India
Tara Singh, een grote gebaarde
man van 80, bezorgt de Indiase
regering veel kopzorgen met zijn
religieuze passie, voor de oprich
ting van een theocratische staat.
Tara Singh, wiens baard hem het
voorkomen geeft van een kerst
man, is de vurige woordvoerder
van een groot deel van de tien
miljoen Sikhs die in India wonen.
Do Sikhs zijn leden van een reli
gieuze sekte, die vooral bekend
heid heeft verworven om het feit
dat de mannelijke leden zich nim
mer scheren, noch het hoofdhaar
laten knippen.
Tara Singh en zijn volgelingen
ageren reeds jarenlang voor eigen
staat in de Indiase federatie en
de Punjap. waar een groot d^cJ
van de 10,3 miljoen Sikhs wonen,
is, volgens hen, de aangewezen
plaats.
Premier Jawaharlal Nehroe is
sterk gekant tegen het idee.
Ondanks het feit dat 80 procent
van de Indiase bevolking uit
Hindoes bestaat, is India een
seculiere staat. Een op de gods
dienst gebaseerde staat is in
strijd met Nehroe's politiek en
zou elders moeilijkheden leve
ren op godsdienstig gebied.
Tgra Singh, die in zijn jongens
jaren tot het sikhisme overging,
laat zich door niets van zijn
plannen afbrengen.
„fk geef er niet om of men
over honderdduizenden lijken
moet gaan om een Punjabi
(staat) te verwezenlijken", zo
verklaarde hij eens.
Uit Pakistan
De Sikhs begonnen voor een eigen
staat te werken voordat het voor
malige Brits Indië in 1947 werd
verdeeld. Mohammed Ali Djinnali,
die later de eerste president van
Pakistan werd. zou de Sikhs een
eigen staat hebben aangeboden op
voorwaarde dat deze een deel vaii
Pakistan zou zijn. Het aanbod
werd afgewezen.
Ten tijde van de verdeling kozen
de Sikrs India als woonplaats en
velen verlieten hun heilige plaat
sen in Pakistan. Het gevolg is dat
er in Pakistan thans weinig Sikhs
wonen. Tara Singh werd na de
onafhankelijkheid van India een
religieuze leider door zijn orato
rische gaven en zijn fanatisme.
Na zich eenmaal van zijn plaats
verzekerd te hebben begon hij een
fluistercampagne dat Nehroe er
op uit zou zijn het Sikhisme te
doen verdwijnen om de Sikhs te
bedaren stemde Nehroe's congres-
partij erin toe om hun een aan
HOOG EN LAAG
WATER
4-'
nap
4-
nap
nap
,'r— nap
uur meter
uur meter
uur
neter
uur meter
17' juni.
Vlissingen
8.39
1.70
20.59
1.58
2.34
1.90
14.51
1.49
Terneuzen
9.03
1.88
21.26
1.76
3.01
2.07
15.16
1.6b
Hansweert
9.34
2.00
21.46
1.90
3.30
2.20
15.47
1.79
Zierkizee
9.52
1.37
22.04
1.17
3.12
1.70
15.44
1.24
Wemeldinge
10.11
1.64
22.31
1.38
3.24
1.87
15.50
1.41
tal zetels toe te wijzen in hot
parlement van Punjab en in hel
federale parlement. Deze zet on
dergroef de positie van Tara
Singh dusdanig dat slechts een
van zijn zestig kandidaten in 1957
werd gekozen.
Sindsdien werkte Tara Singh
hard om met zijn 200.000 volge
lingen weer aan de macht te ko
men.
Tara Singhs laatste manoeuvre
was om op 12 juni een grote
mars naar Nieuw Delhi te orga
niseren om zijn eisen te stellen.
Maar de eerste minister van Pun
jab, Patrap Singh Kairon, zelf
een Sikh, had er naar het scheen
genoeg van en gaf onlangs bevel
tot de arrestatie van Tara Singh.
Volgens de Punjab-regering zijn
ook 4000 van zijn volgelingen ge-
Sikhs een demonstratie in Nieuw-
Delhï en raakten slaags met dc
politie. Een man zou gedood zijn,
175 anderen werden gewond. On
geveer duizend betogers werden
in arrest gesteld.
Prinses Anne
naar kostschool I
Volgens de in Londen verschij- j
nende Daily Mail hebben ko- i
ningin Elizabeth en prins Phi- i
lip van Engeland besloten hun j
dochter prinses Anne na haar
tiende verjaardag op 15 augus- i
tus naar een kostschool te j
sturen.
De naam van de gekozen j
school is geheim gehouden. Het
is voor de eerste maal in de j
geschiedenis van de Engelse j
koningshuizen, dat de dochter j
van de regerende soeverein i
naar een kostschool wordt ge- i
zonden.
Prinses Anne krijgt momen- 1
teel les op Buckingham Pa- i
lace samen met twee andere 1
kinderen.
Illllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll
Advertentie)
1504. Opgelucht stapten ka
pitein Mare en piloot Storm
door de grote hall naar bui
ten, waar zij tot hun grote
schrik opgewacht werden
do.or een batterij verslagge
vers en fotografen. Dat was
opeens weer een kabaal van
jewelste. Blitzlampen op het
tweetal afgevuurd. Mare
keek zijn kameraad ver
bouwereerd aan, als wilde
hij zeggen: Wat zijn dit
voor merkwaardige bees
ten? Verlos mij er snel van
alsjeblieft! Arend hief be
zwerend de handen op.
„Geen commentaar, heren!"
Maar zo gemakkelijk lieten de jachthonden
van de Pers zich niet van hun stuk brengen.
Zij roken hun prooi, neen, zij hadden hem zelfs
"al ingesloten en nu zouden zij zomaar de af
tocht moeten blazen? Nooit! Verontwaardigd
klonken hun kreten door elkaar. „Stórm, je
hebt zelf gezegd, dat je alle vragen zou beant
woorden„We zullen jullie niet lang op
houden„Hebben we jou ook niet altijd
netjes behandeld?"Arend greep vertwij
feld naar zijn hoofd. „Okay, fellows. Jullie zult
je zin hebben. Maar dan toch een andere keer!
Op dit moment heb ik de buik vol van heel die
ruimtegeschiedenis!" Plotseling drong zich een
slanke vrouwenfiguur door de kring van repor
ters en liep met uitgestrekte armen op Mare
toe. Deze keek even beteuterd, maar riep toen
Nuit: „Sandra!? Ben je het werkelijk?!"
FEUILLETON
e geReivn^imnge (\erc\e
derde
Jane Alar
Inderdaad had Katic niet zo heel lang
daarna liet voor haar bijna onhoud
baar geworden huis dc rug toege
keerd, met achterlating van een harts
tochtelijke, bijna onleesbare brief aan
Carol's adres.
„Laat je niet vasthouden, liefste Ca
rol", had ze vol opwinding geschreven.
„Je zit in een val, al weet je het zelf
nog niet. Ze zal ie nooit laten gaan,
als je zelf geen kloek besluit neemt.
Ik kon het niet langer uithouden en
als je verstandig bent, kom je dade
lijk nadat ik je mijn adres heb gezon
den. We zouden het samen zo prettig
kunnen hebben, Carol wat kan het
leven ie in dat akelige dorp nog bie
den? Schrijf me, dat je zo gauw je
weet waar ik woon zal komen".
Natuurlijk was Carol er niet op inge
gaan. Ze hield van haar werk en ze
hield van haar móéder. Beide eisten
veel van haar en trachtten haar met
elkander te delen, maar ze was op
alle twee gesteld en dacht er niet aan,
ze in de steek te laten. Nu David er
niet was, kon het leven haar slechts
één ding bieden: haar werk en dus
bleef ze, heel eenzaam na het vertrek
van de onstuimige Katie, maar zich
zelf wijsmakend, dat ze aan haar
baan genoeg had, dat die haar al het
nodige schonk om gelukkig te zijn.
Zc had hard gewerkt en was beter
geslaagd dan ze ooit had durven dro
men.
Toen ze naar haar betrekking van
wijkverpleegster solliciteerde, werd
ze zowel door de directrice als de dok
ter van haar eigen kleine gemeen
schap warm aanbevol- i en ze kreeg
de benoeming, ofschoon menigeen
haar veel te jong vond voor een zo
verantwoordelijke en veeleisende post.
Dat ze niet te jong was, had ze sinds
dien onomstotelijk bewezen. Ze was
dan ook heel kalm gelukkig en tevre
den geweesttot op dit ogenblik.
Waarom was ze het dan nu niet meer?
Waarom had haar toevallige ontmoe
ting met Frank Hethers zulke kwel
lende herinneringen bij haar opgeroe
pen? Er was immers niets gebeurd,
waardoor haar leven zou veranderen!
Katie was nog steeds ver weg en
schreef als ze er bij geval eens toe
kwam van succes en vrolijkheid
overlopende brieven, Carol's moeder
bleef hulpeloos op haar liefde aan
spraak maken, de oude dokter Ches
ter's was volkomen over haar tevre
den, evenals trouwens de patiënten
in de omliggende dorpen. Nu dan
waarom stortte de muur, die ze zorg
vuldig om zich had opgebouwd, zo
plotseling radicaal ineen? Toch niet
om de luchtig uitgesproken woorden
van een totnogtoe volkomen vreemde!
„Maar is dat alles wat U in het leven
nodig htbt?"
Tenslotte stond ze, stijf en koud, op
en strompelde over de smalle trap
naar haar kamer, 't Duurde een paar
uur voor ze de slaap kon vatten en
toen ze eindelijk zover kwam werd ze
gekweld door vervelende, dwaze, ver
warde dromen, bijna nachtmerries,
die vrijwel al het profijt dat ze van
de rust had kunnen trekken te niet
deden. Ze werd laat wakker door het
eentonige geluid van de telefoonschel
en de knorrige stem van haar moeder
die nog- te bed lag. Al knipogend om
het door de weinig verkwikkende
slaap achtergelaten waas te verdrij
ven, nam ze het toestel van de haak
en noteerde het adres waar men haar
hulp verlangde. Er lag al een formi
dabel lijstje bezoeken klaar, een feit
dat haar tijdelijk verflauwde geest
kracht beter opwekte dan welke an
dere stimulans ook. Weg met dat dwa
ze, kinderachtige gedoe van de avond
tevoren, vandaag moest ze gelukkig
flink aanpakken, waavdoor ze al die
onzinnige dromen, die haar zo plotse
ling hadden overmeesterd, gauw ge
noeg zou vergeten!
Gedurende de nu volgende, druk be
zette dagen, wist Carol zichzelf aan
het verstand te brengen, dat ze David
weer geheel naar zijn oude plaats, in
de verste schuilhoek van haar geheu
gen, had teruggedrongen, een plaats
waar hij zolang had vertoefd en waar
hij, meende ze. nu ook maar moest
blijven. Ze zocht Prudence Hethers
de eerste tijd nog enkele malen op,
meer en meer tot haar genoegen en
vatte een diepe genegenheid op voor
die vriendelijke, al wat bejaarde
vrouw, die blijkbaar haar gehele le
ven wijdde aan haar innig geliefde
broer. Zij had al dadelijk van Pruden
ce gehouden en was blij met de nieu
we vriendschap, vooral ook om de
daaraan verbonden mogelijkheden.
Ondanks haar vele patiënten bezat
Carol slechts weinig intieme vrien
dinnen. en in Prudence had ze al spoe
dig een vrouw ontdekt, die zich voor
dezelfde dingen interesseerde als zij
zelf. Weldra bemerkte ze, dat Pruden
ce zeldzaam veel belang stelde in
mooie muziek en binnen een week had
ze haar nieuwe vriendin uitgenodigd,
de grammofoonavonden bij haar, Ca
rol, thuis eens te komen bijwonen.
Ook ten aanzien van andere kunst en
van boeken liepen hun smaken vrijwel
parallel, maar toch niet zozeer of de
twee vrouwen konden urenlang debat
teren, zonder zich ooit op te winden
of eigen overtuiging prijs te geven,
't Spreekt vanzelf, dat ze over betrek
kelijk weinig vrije tijd beschikten,
maar desondanks kwam Prudence na
verloop van tijd geregeld enkele avon
den in de week naar Little Hanton,
Heimelijk verbaasde Carcl zich er
over, dat haar moeder, die eerst
flauwtjes bezwaren had geopperd,
steeds beter met de bezoekers over
weg kon, doch uiteraard was ze er
bijzonder blij om, zodat alles van een
leien dakje scheen te gaan!
Met Frank was het m Carol's oog
een wat moeilijker geval. Ongetwij
feld mocht ze hem graag, trouwens
reeds sinds hun eerste ontmoeting,
maar er was iets aan hem, dat ze
noch begreep noch kon uitleggen. Pru
dence koesterde blijkbaar een soort
verering voor haar "enige broer, doch
juist die verering ging, vond Carol,
wel een heel eind boven de gewone
verhouding tussen broer en zuster uit.
't Had er onbehaaglijk veel van alsof
Prudence steeds gereed stond Frank
te verdedigen, ofschoon dit absoluut
onnodig scheen. Frank leek immers
zo gezond en flink, heel best in staat
om op zichzelf te passen en wat men
noemt zijn eigen boontjes te doppen.
Hij was vervuld van zijn werk, altijd
vriendelijk en aardig; niettemin be
stond er een onzichtbare slagboom,
die niemand wie dan ook, kon over
schrijden. Slechts één keer had ze
Prudence gevraagd of Frank niet
eens met haar kon meekomen; ze was
echter geschrokken van de heftige
toon, waarop Prudence naar de reden
van die vraag had geïnformeerd!
„Ik begrijp je niet", had Carol wat
pijnlijk lachend opgemerkt. „Waarom
zou ik hem niet uitnodigen. C, ik be
sef wel. dat het een beetje moeilijk
voor hem zou zijn als de enige
man, vooral omdat hij immers al wat
in zichzelf is gekeerd, maar toch, met
jou erbij
„Hij heeft je medelijden niet nodig",
had Prudence met een gloeiende blos
en van onverklaarbare ooosheid flik
kerende ogen geantwoord. „Hij is met
mij volkomen gelukkig":
Carol had verbaasd het voorhoofd ge
fronst, maar zich toen afgewend, een
beetje ontsteld door hetgeen ze als een
uiting van jaloezie beschouwde. Ze
had nooit gedacht, dat een vrouw als
Prudence jaloers zou kunnen zijn op
de vriendschap van een ander voor
haar broer, maar hoe viel die zonder
linge houding anders te verklaren?
Lieve help, was Prudence soms een
van die kwasie-liefhebbende, doch in
derdaad egoïstische zusters, wie de
gedachte aan een-huwelijk van haar
Broer reeds een gruwel is?
..Vergeet het maar" had Carol zo ge
woon mogelijk gezegd, ,,'t Was een
dwaas idee van me".
Prudence, nu weer doodsbleek, had
eerst na enkele ogenblikken langzaam
en onbeholpen verklaard dat de schuld
bij haar lag. „Och, zie je Carol, Frank
heeft veel narigheid moeten beleven.
Ik kan je niet vertellen wat, maar ik
zou het niet kunnen verdragen als
hij nog meer verdriet ondervond en
zozodoende
Carol had glimlachend de wenkbrau
wen opgetrokken en het met enige
Inspanning doen voorkomen alsof zc
er alles van begreep. „Laat ons er
maar een dikke streep onder zetten,
beste Prudence", had ze eraan toege
voegd. - .(Wordt vervolgd)