DE KERKEN PILOOT STORM ontvoerd in de stratosfeer maatschappij Derde assemblee Kerken in 1961 Wereldraad van te New Delhi Birmaanse bezwaren tegen plan „Boeddhisme staatsgodsdienst" LEIDER VAN SIKHS BEZORGT NEHR0E ZWARE ZORGEN 25e ael\ DONDERDAG 16 JUNI 196U CROVINCIALB ZEEUWSE COURANT 17 VAN 18 NOVEMBER TOT 5 DECEMBER Ruim 600 afgevaardigden uit gehele wereld De Derde Assemblee van de We reldraad van Kerken zal van 18 november tot 5 december worden gehouden in de hoofdstad van India. De kerken van India zijn via de landelijke oecumenische raad van plan allerlei plaatselij- lijke begroetingsbijeenkomsten en evenementen te organiseren. Christelijke geloofsgemeenschap pen over geheel Azië verspreid hebben de Assemblee met vreugde begroet. De hoofdvergaderihgen te New Delhi zullen worden ge houden in het modern uitgeruste Vigynan Bhavan-congresgebóuw. De beide eerste assemblees van de Wereldraad, waarbij honderd- tweeënzeventig kerken in meer dan vijftig landen zijn aangeslo ten, werden gehouden in Amster dam in 1948 en in Evanston, Illi nois, Verenigde Staten, in 1954. Volgens de huidige plannen zijn de Internationale Zendings Raad en de Wereldraad van Kerken voornemens op de openingszitting van de Assemblee te New Delhi één lichaam te worden. De erva ring en de speciale beklemtoning van de. zendingsbeweging over de gehele wereld, zullen nauwer dan ooit te voren in het leven en wer ken van alle kerken worden be trokken. Het algemeen thema: Jezus Christus: het Licht der wereld", wordt in de plaatselijke gemeen ten van de aangesloten kerken ïn- terisief bestudeerd. Door deze stu die zullen de kerken trachten te vinden op welke wijze Jezus Christus het ware licht van de wereld is in elk onderdeel van het gecompliceerde leven van on ze tijd. Drie secties In het licht van de dagelijkse Bij belstudies en kerkdiensten zal de Assemblee meer gedetailleerd werk verrichten in drie secties, die zich zullen bezighouden met de eenheid van de kerk, haar ver kondiging en haar dienst. De re sultaten van het werk in de sec ties zullen in één rapport worden samengebracht dat als leidraad zal dienen voor de kerken en de We reldraad in het komende tijdperk. De kerken zullen 625 afgevaar digden naar de Assemblee zenden, onder wie mannen,vrouwen, ge wone gemeenteleden, predikanten en geestelijken die leden-kerken „Kirchenkonferenz" besprak opleiding predikanten In vele landen houdt men zich de laatste jaren bezig met de oplei ding van de toekomstige predi kanten. Soms is liet de bereidheid van jongeren om predikant te worden, die zorg geeft, in andere gevallen is het de aard van de op leiding, die om herziening vraagt. Zo wil men in Noorwegen de pre- dikantenstudic verkorten van ze ven tot vijf jaar. In Ziirioh is kort geleden de Duits sprekende Kirchenkonferenz bij eengeweest om van gedachten te wisselen over het probleem van de toekomstige predikanten. Alge meen zag men de noodzaak in van een intensievere propaganda voor de theologische studie onder de leerlingen van de middelbare scho len. Ook hield men zich bezig met de vraag of het nodig is de studietoe lagen te verhogen. Men was het er over eens, dat studietoelagen niet er toe mogen leiden de vrijheid en de onafhankelijkheid van de stu denten ook maar enigermate te beperken. De oprichting van een theologï- in alle gebieden van de wereld zullen vertegenwoordigen. Experts op allerlei gebied, verte genwoordigers van de jeugd en gastdelegaties van landelijke ra den van christelijke kerken en wereldbonden van bepaalde ker ken zullen de Assemblee bijwo nen. Een ter voorbereiding van dc As semblee samengesteld boekje, be stemd voor studie in groepsver band, zal in 1961 in honderdui zenden exemplaren in vele talen worden verspreid. Ook zal in de maanden voorafgaande aan de Assemblee een „pre-assembly film" bij de plaatselijke gemeen ten in circulatie komen. De lan delijke oecumenischo raden van kerken hebben een belangrijk aandeel in de voorbereidingen voor de Assemblee in de gemeenten. Zij kunnen vaak rechtstreeks of in samenwerking met de plaatselij ke oecumenische raden en inter kerkelijke groeperingen hulp bie den. 't Gooi steunt kinderen in Noord-Griekenland I)e Interkerkelijke commissie 't Gooi voortgekomen uit een ini tiatief van de districtscommissie .Jonge Kerk 't Gooi - heeft gedu rende een aantal jaren contact ge had met de Evangelische Kirche in Oldenburg. In zeven kinder transporten werden elfhonderd kinderen gedurende zes weken in een Goois gezin opgenomen; 25 vluchtelingenvrouwen genoten een vierweekse vakantie in een Goois gezin; en voorts werden goederen en geld ten behoeve van vluchte lingen in Oldenburg verzonden. Gezien de situatie in Oldenburg meende de commissie dit werk te moeten beëindigen en een ander terrein van hulpverlening te zoe ken. Dit is voor dit jaar gevonden in Noord-Griekenland. In de verschillende protestantse gemeenten in het Gooi werden in zamelingen in geld en in natura gehouden, waardoor binnenkort 1293 paketten met toiletartikelen en schrijfmïddelen alsmede 2000 schriften, blocnotes etc. worden verzonden, bestemd voor vluchte lingenkinderen en kinderen in de Noordgriekse bergdorpen, die on der zeer armelijke omstandighe den leven. Chr. raad verlangt duidelijke uiteenzetting Hot onlangs door dé Birmaanse minister-president Oe Noe geuite voornemen, het boeddhisme tot „staatsgodsdienst" van Birma te verheffen, vindt geen bijval bij de godsdienstige minderheden van het land. De Christelijke Raad van Birma heeft de staatscommissie die zich van de mogelijke voorbehouden en voorstellen van de religieuze min derheden op de hoogte moest stel len. in naam van de christelijke kerken van Birma een verklaring overhandigd, waarin gezegd wordt dat de regering-Oe Noe zich „dia metraal" stelt tegenover het „de mocratische ideaal van de schei ding van religie en staat". Stap terug Wanneer aldus de verklaring het boeddhisme in Birma tot de „staatsgodsdienst" verheven wordt, moet de Christelijke Raad daarin een betreurenswaardige ..stap terug" zien, die mét de Bir maanse grondwet niet te vereni gen is. De constitutie garandeert N „elke afzonderlijke staatsburger gelijke rang en gelijkgerechtigde deelname aan alle belangen en handelingen van de staat". Vol gens de grondwet is de religie „een aangelegenheid van privé personen en van religieuze licha men en niet van de staat". De Christelijke Raad van Birma verlangt verder een duidelijke uit eenzetting, hoe de rechten en vrij- sche school voor zogenaamde „late roepingen" werd overwogen. Een dergelijke shcool zou niet een stoomcursus moeten zijn, doch de mogelijkheid moeten bieden om de studie van de oude talen ter hand te nemen en de overgang naar de universitaire studie te vergemak kelijken. De vergadering sprak zich verder uit voor een modernisering van de theologische studie, waarbij meer aandacht zal worden gegeven aan psychologie, moderne filosofie en sociologie. Het schijnt dat het be roep van predikant ten dele ook daarom minder aantrekkings kracht heeft omdat de mening be staat dat de huidige opleiding niet meer overeenkomt met de eisen die aan het moderne predikambt gesteld worden. heden van de niet-boéddhisten bij een verandering van de huidige verhoudingen moet worden gere geld. Ook de Rooms-Katliolieke Kerk heeft bij de staatscommissie van onderzoek bezwaren kenbaar ge maakt. Volgens de rooms-katho- lieken geniet het boeddhisme in Birma al voldoende voorrechten, zodat het niet ook nog tot staats godsdienst behoeft te worden ver klaard. De rooms-katholieke aartsbisschoppen van Rangoen en Mandalay waarschuwen vooral voor liet gevaar, dat in de toe komst bij het onderzoek van solli citanten "voor overheids- en open bare functies kennis van de boed dhistische leer verlangd zou kun nen worden. Ze richten zich'ook tegen het plan van de regering de ministerposten voor onderwijs en religieuze zaken in één persoon te verenigen. De mohammedaanse Jeugdliga van Birma heeft zich eveneens in afkeurende zin geuit in haar memorandum aan de com missie van onderzoek. Van de totale bevolking van Bir ma van 20.250.000 mensen zijn er 600.000 protestants. 177.000 rooms- katholiek en rond 600.000 moham medaans. TARA SINGH, LASTIGE GRIJSAARD Poolse oud-strijders voor Oder-Neisse-grens Op dc dezer dagen te Utrecht gehou den jaarvergadering van de Vereni ging van Poolse oud-strijders werd eenstemmig de volgende resolutie aangenomen; „Wij, afgevaardigden van de Vereni ging van Poolse oud-strijders in Ne derland te Utrecht in landelijke jaarvergadering bijeeii doen een dringend beroep op de westelijke mogendheden en met name op de re gering van Nederland, om alles te doen wat Polen en alle andere onder drukte Oosteuropese landen dichter tot de vrijheid en onafhankelijkheid kan brengen. Als de eerste belang rijke stap in deze richting, pleiten wij voor de erkenning van de Oder- Neisse-grens, als de definitieve en rechtvaardige grens tussen Polen en Duitsland". In het nieuwe landelijke bestuur van de Vereniging van Poolse oud-strij ders in Nederland werden gekozen: als voorzitter de heer H. Recko uit Amsterdam; vice-voorzitter de heer S. Werner uit Venlo en voorts de he ren: ing. J. Minkiewicz en B. Strenk, Vlissingen; T. Radzyminski. Ridder kerk en B. Opolski, Utrecht. /Advertentie) Kodak fototip nr. 2 Een raam, een deuropening, boomtakken zijn omlijstingen voor Iraaie foto's! Nóg een goede tip: Gebruik IJveraar voor een staat van Sikhs in India Tara Singh, een grote gebaarde man van 80, bezorgt de Indiase regering veel kopzorgen met zijn religieuze passie, voor de oprich ting van een theocratische staat. Tara Singh, wiens baard hem het voorkomen geeft van een kerst man, is de vurige woordvoerder van een groot deel van de tien miljoen Sikhs die in India wonen. Do Sikhs zijn leden van een reli gieuze sekte, die vooral bekend heid heeft verworven om het feit dat de mannelijke leden zich nim mer scheren, noch het hoofdhaar laten knippen. Tara Singh en zijn volgelingen ageren reeds jarenlang voor eigen staat in de Indiase federatie en de Punjap. waar een groot d^cJ van de 10,3 miljoen Sikhs wonen, is, volgens hen, de aangewezen plaats. Premier Jawaharlal Nehroe is sterk gekant tegen het idee. Ondanks het feit dat 80 procent van de Indiase bevolking uit Hindoes bestaat, is India een seculiere staat. Een op de gods dienst gebaseerde staat is in strijd met Nehroe's politiek en zou elders moeilijkheden leve ren op godsdienstig gebied. Tgra Singh, die in zijn jongens jaren tot het sikhisme overging, laat zich door niets van zijn plannen afbrengen. „fk geef er niet om of men over honderdduizenden lijken moet gaan om een Punjabi (staat) te verwezenlijken", zo verklaarde hij eens. Uit Pakistan De Sikhs begonnen voor een eigen staat te werken voordat het voor malige Brits Indië in 1947 werd verdeeld. Mohammed Ali Djinnali, die later de eerste president van Pakistan werd. zou de Sikhs een eigen staat hebben aangeboden op voorwaarde dat deze een deel vaii Pakistan zou zijn. Het aanbod werd afgewezen. Ten tijde van de verdeling kozen de Sikrs India als woonplaats en velen verlieten hun heilige plaat sen in Pakistan. Het gevolg is dat er in Pakistan thans weinig Sikhs wonen. Tara Singh werd na de onafhankelijkheid van India een religieuze leider door zijn orato rische gaven en zijn fanatisme. Na zich eenmaal van zijn plaats verzekerd te hebben begon hij een fluistercampagne dat Nehroe er op uit zou zijn het Sikhisme te doen verdwijnen om de Sikhs te bedaren stemde Nehroe's congres- partij erin toe om hun een aan HOOG EN LAAG WATER 4-' nap 4- nap nap ,'r— nap uur meter uur meter uur neter uur meter 17' juni. Vlissingen 8.39 1.70 20.59 1.58 2.34 1.90 14.51 1.49 Terneuzen 9.03 1.88 21.26 1.76 3.01 2.07 15.16 1.6b Hansweert 9.34 2.00 21.46 1.90 3.30 2.20 15.47 1.79 Zierkizee 9.52 1.37 22.04 1.17 3.12 1.70 15.44 1.24 Wemeldinge 10.11 1.64 22.31 1.38 3.24 1.87 15.50 1.41 tal zetels toe te wijzen in hot parlement van Punjab en in hel federale parlement. Deze zet on dergroef de positie van Tara Singh dusdanig dat slechts een van zijn zestig kandidaten in 1957 werd gekozen. Sindsdien werkte Tara Singh hard om met zijn 200.000 volge lingen weer aan de macht te ko men. Tara Singhs laatste manoeuvre was om op 12 juni een grote mars naar Nieuw Delhi te orga niseren om zijn eisen te stellen. Maar de eerste minister van Pun jab, Patrap Singh Kairon, zelf een Sikh, had er naar het scheen genoeg van en gaf onlangs bevel tot de arrestatie van Tara Singh. Volgens de Punjab-regering zijn ook 4000 van zijn volgelingen ge- Sikhs een demonstratie in Nieuw- Delhï en raakten slaags met dc politie. Een man zou gedood zijn, 175 anderen werden gewond. On geveer duizend betogers werden in arrest gesteld. Prinses Anne naar kostschool I Volgens de in Londen verschij- j nende Daily Mail hebben ko- i ningin Elizabeth en prins Phi- i lip van Engeland besloten hun j dochter prinses Anne na haar tiende verjaardag op 15 augus- i tus naar een kostschool te j sturen. De naam van de gekozen j school is geheim gehouden. Het is voor de eerste maal in de j geschiedenis van de Engelse j koningshuizen, dat de dochter j van de regerende soeverein i naar een kostschool wordt ge- i zonden. Prinses Anne krijgt momen- 1 teel les op Buckingham Pa- i lace samen met twee andere 1 kinderen. Illllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll Advertentie) 1504. Opgelucht stapten ka pitein Mare en piloot Storm door de grote hall naar bui ten, waar zij tot hun grote schrik opgewacht werden do.or een batterij verslagge vers en fotografen. Dat was opeens weer een kabaal van jewelste. Blitzlampen op het tweetal afgevuurd. Mare keek zijn kameraad ver bouwereerd aan, als wilde hij zeggen: Wat zijn dit voor merkwaardige bees ten? Verlos mij er snel van alsjeblieft! Arend hief be zwerend de handen op. „Geen commentaar, heren!" Maar zo gemakkelijk lieten de jachthonden van de Pers zich niet van hun stuk brengen. Zij roken hun prooi, neen, zij hadden hem zelfs "al ingesloten en nu zouden zij zomaar de af tocht moeten blazen? Nooit! Verontwaardigd klonken hun kreten door elkaar. „Stórm, je hebt zelf gezegd, dat je alle vragen zou beant woorden„We zullen jullie niet lang op houden„Hebben we jou ook niet altijd netjes behandeld?"Arend greep vertwij feld naar zijn hoofd. „Okay, fellows. Jullie zult je zin hebben. Maar dan toch een andere keer! Op dit moment heb ik de buik vol van heel die ruimtegeschiedenis!" Plotseling drong zich een slanke vrouwenfiguur door de kring van repor ters en liep met uitgestrekte armen op Mare toe. Deze keek even beteuterd, maar riep toen Nuit: „Sandra!? Ben je het werkelijk?!" FEUILLETON e geReivn^imnge (\erc\e derde Jane Alar Inderdaad had Katic niet zo heel lang daarna liet voor haar bijna onhoud baar geworden huis dc rug toege keerd, met achterlating van een harts tochtelijke, bijna onleesbare brief aan Carol's adres. „Laat je niet vasthouden, liefste Ca rol", had ze vol opwinding geschreven. „Je zit in een val, al weet je het zelf nog niet. Ze zal ie nooit laten gaan, als je zelf geen kloek besluit neemt. Ik kon het niet langer uithouden en als je verstandig bent, kom je dade lijk nadat ik je mijn adres heb gezon den. We zouden het samen zo prettig kunnen hebben, Carol wat kan het leven ie in dat akelige dorp nog bie den? Schrijf me, dat je zo gauw je weet waar ik woon zal komen". Natuurlijk was Carol er niet op inge gaan. Ze hield van haar werk en ze hield van haar móéder. Beide eisten veel van haar en trachtten haar met elkander te delen, maar ze was op alle twee gesteld en dacht er niet aan, ze in de steek te laten. Nu David er niet was, kon het leven haar slechts één ding bieden: haar werk en dus bleef ze, heel eenzaam na het vertrek van de onstuimige Katie, maar zich zelf wijsmakend, dat ze aan haar baan genoeg had, dat die haar al het nodige schonk om gelukkig te zijn. Zc had hard gewerkt en was beter geslaagd dan ze ooit had durven dro men. Toen ze naar haar betrekking van wijkverpleegster solliciteerde, werd ze zowel door de directrice als de dok ter van haar eigen kleine gemeen schap warm aanbevol- i en ze kreeg de benoeming, ofschoon menigeen haar veel te jong vond voor een zo verantwoordelijke en veeleisende post. Dat ze niet te jong was, had ze sinds dien onomstotelijk bewezen. Ze was dan ook heel kalm gelukkig en tevre den geweesttot op dit ogenblik. Waarom was ze het dan nu niet meer? Waarom had haar toevallige ontmoe ting met Frank Hethers zulke kwel lende herinneringen bij haar opgeroe pen? Er was immers niets gebeurd, waardoor haar leven zou veranderen! Katie was nog steeds ver weg en schreef als ze er bij geval eens toe kwam van succes en vrolijkheid overlopende brieven, Carol's moeder bleef hulpeloos op haar liefde aan spraak maken, de oude dokter Ches ter's was volkomen over haar tevre den, evenals trouwens de patiënten in de omliggende dorpen. Nu dan waarom stortte de muur, die ze zorg vuldig om zich had opgebouwd, zo plotseling radicaal ineen? Toch niet om de luchtig uitgesproken woorden van een totnogtoe volkomen vreemde! „Maar is dat alles wat U in het leven nodig htbt?" Tenslotte stond ze, stijf en koud, op en strompelde over de smalle trap naar haar kamer, 't Duurde een paar uur voor ze de slaap kon vatten en toen ze eindelijk zover kwam werd ze gekweld door vervelende, dwaze, ver warde dromen, bijna nachtmerries, die vrijwel al het profijt dat ze van de rust had kunnen trekken te niet deden. Ze werd laat wakker door het eentonige geluid van de telefoonschel en de knorrige stem van haar moeder die nog- te bed lag. Al knipogend om het door de weinig verkwikkende slaap achtergelaten waas te verdrij ven, nam ze het toestel van de haak en noteerde het adres waar men haar hulp verlangde. Er lag al een formi dabel lijstje bezoeken klaar, een feit dat haar tijdelijk verflauwde geest kracht beter opwekte dan welke an dere stimulans ook. Weg met dat dwa ze, kinderachtige gedoe van de avond tevoren, vandaag moest ze gelukkig flink aanpakken, waavdoor ze al die onzinnige dromen, die haar zo plotse ling hadden overmeesterd, gauw ge noeg zou vergeten! Gedurende de nu volgende, druk be zette dagen, wist Carol zichzelf aan het verstand te brengen, dat ze David weer geheel naar zijn oude plaats, in de verste schuilhoek van haar geheu gen, had teruggedrongen, een plaats waar hij zolang had vertoefd en waar hij, meende ze. nu ook maar moest blijven. Ze zocht Prudence Hethers de eerste tijd nog enkele malen op, meer en meer tot haar genoegen en vatte een diepe genegenheid op voor die vriendelijke, al wat bejaarde vrouw, die blijkbaar haar gehele le ven wijdde aan haar innig geliefde broer. Zij had al dadelijk van Pruden ce gehouden en was blij met de nieu we vriendschap, vooral ook om de daaraan verbonden mogelijkheden. Ondanks haar vele patiënten bezat Carol slechts weinig intieme vrien dinnen. en in Prudence had ze al spoe dig een vrouw ontdekt, die zich voor dezelfde dingen interesseerde als zij zelf. Weldra bemerkte ze, dat Pruden ce zeldzaam veel belang stelde in mooie muziek en binnen een week had ze haar nieuwe vriendin uitgenodigd, de grammofoonavonden bij haar, Ca rol, thuis eens te komen bijwonen. Ook ten aanzien van andere kunst en van boeken liepen hun smaken vrijwel parallel, maar toch niet zozeer of de twee vrouwen konden urenlang debat teren, zonder zich ooit op te winden of eigen overtuiging prijs te geven, 't Spreekt vanzelf, dat ze over betrek kelijk weinig vrije tijd beschikten, maar desondanks kwam Prudence na verloop van tijd geregeld enkele avon den in de week naar Little Hanton, Heimelijk verbaasde Carcl zich er over, dat haar moeder, die eerst flauwtjes bezwaren had geopperd, steeds beter met de bezoekers over weg kon, doch uiteraard was ze er bijzonder blij om, zodat alles van een leien dakje scheen te gaan! Met Frank was het m Carol's oog een wat moeilijker geval. Ongetwij feld mocht ze hem graag, trouwens reeds sinds hun eerste ontmoeting, maar er was iets aan hem, dat ze noch begreep noch kon uitleggen. Pru dence koesterde blijkbaar een soort verering voor haar "enige broer, doch juist die verering ging, vond Carol, wel een heel eind boven de gewone verhouding tussen broer en zuster uit. 't Had er onbehaaglijk veel van alsof Prudence steeds gereed stond Frank te verdedigen, ofschoon dit absoluut onnodig scheen. Frank leek immers zo gezond en flink, heel best in staat om op zichzelf te passen en wat men noemt zijn eigen boontjes te doppen. Hij was vervuld van zijn werk, altijd vriendelijk en aardig; niettemin be stond er een onzichtbare slagboom, die niemand wie dan ook, kon over schrijden. Slechts één keer had ze Prudence gevraagd of Frank niet eens met haar kon meekomen; ze was echter geschrokken van de heftige toon, waarop Prudence naar de reden van die vraag had geïnformeerd! „Ik begrijp je niet", had Carol wat pijnlijk lachend opgemerkt. „Waarom zou ik hem niet uitnodigen. C, ik be sef wel. dat het een beetje moeilijk voor hem zou zijn als de enige man, vooral omdat hij immers al wat in zichzelf is gekeerd, maar toch, met jou erbij „Hij heeft je medelijden niet nodig", had Prudence met een gloeiende blos en van onverklaarbare ooosheid flik kerende ogen geantwoord. „Hij is met mij volkomen gelukkig": Carol had verbaasd het voorhoofd ge fronst, maar zich toen afgewend, een beetje ontsteld door hetgeen ze als een uiting van jaloezie beschouwde. Ze had nooit gedacht, dat een vrouw als Prudence jaloers zou kunnen zijn op de vriendschap van een ander voor haar broer, maar hoe viel die zonder linge houding anders te verklaren? Lieve help, was Prudence soms een van die kwasie-liefhebbende, doch in derdaad egoïstische zusters, wie de gedachte aan een-huwelijk van haar Broer reeds een gruwel is? ..Vergeet het maar" had Carol zo ge woon mogelijk gezegd, ,,'t Was een dwaas idee van me". Prudence, nu weer doodsbleek, had eerst na enkele ogenblikken langzaam en onbeholpen verklaard dat de schuld bij haar lag. „Och, zie je Carol, Frank heeft veel narigheid moeten beleven. Ik kan je niet vertellen wat, maar ik zou het niet kunnen verdragen als hij nog meer verdriet ondervond en zozodoende Carol had glimlachend de wenkbrau wen opgetrokken en het met enige Inspanning doen voorkomen alsof zc er alles van begreep. „Laat ons er maar een dikke streep onder zetten, beste Prudence", had ze eraan toege voegd. - .(Wordt vervolgd)

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1960 | | pagina 19