PILOOT STORM ontvoerd in de stratosfeer
NATUURBELEVENISSENIN
OOST ZEEUWSCH-VLAANDEREN
WERELDPRODUKTIE BEREIKTE
IN 1959 RECORD
Toen klonk
een stem
10
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
ZATERDAG 4 JUNI I960
ONDER ZEELANDS HOGE HEMEL
Oostenrijks „vijand no. 1"
kreeg levenslang
Oostenrijks „vijand no 1", de 30-ja-
rige bakkersknecht Joliann Berg-
mann, die staar zijn eigen zeggen we
gens zijn misvormde neus tot misda
den verviel, is gisteren te Wenen tot
levenslange gevangenisstraf veroor
deeld. Hij had onder meer drie moor
den en twee pogingen tot moord op
zijn geweten.
o p a n
l oh q
--~r-
Zwaluwennest boven
cafédeur in Lamswaarde
Een vroege morgenrit bracht
ons naar Waarde. De zon
had zich al enkele uren laten
zien en veel van de kilte van
de nacht verjaagd. De jonge
gewassen in de polders, het
lange gras in de weiden, de
bloemen in de tuintjes en de
wegbermen, alles stond er
fris en fleurig bij. De leeuwe
riken strooien van heel hoog
daarover hun hoge c's uit,
maar ze blijven door de lich
te morgendampen totaal on
zichtbaar voor het oog. Ons
doel is de molen, die ondanks
de lichte nevel duidelijk
zichtbaar moest zijn, boom
loos als de omgeving daar
nog steeds is na de vloed. Er
is geen molen, maar bij na
vraag wèl een molenaar,
maar die heeft een „maelde-
rieje" en zo komen we toch
terecht.
Een paar vogels hebben daar n.l.
een brutaal stukje uitgehaald.
Met hun jongen van een stuk
bouwland (door sproeiwerkzaam-
heden?) verdreven hebben ze de
vorige' avond bezit genomen van
de wegbermen en liet tussenlig
gende weggedeelte.Zo auto's dwin
gend tot voorzichtig passeren en
wilde, aanvallen inzettend tegen
passerende voetgangers en fiet
sers. Een niet verlegen jongetje
heeft het bestaan even zo'n vo
geljonkie in de hand te nemen,
maar met het gevolg, dat een van
de vogels boven op z'n hoofd ging
zitten. De molenaar en z'n vrouw
hadden alles met verbazing beke
ken en even gebeld; nu waren we
nieuwsgierig of de vogels dit
terrein durend in bezit hadden
genomen. De brutale vogels ble
ken kluten te zijn, er bleken daar
drie paartjes te wonen, die nu op
enige afstand van elkaar door de
akkers liepen. Dat deze, overigens
voor schuw doorgaande vogels, in
derdaad agressief waren,, bleek
wel toen we ze wilden benaderen,
ze suisden ons niet minder dicht
voorbij, dan verontruste zilver
meeuwen in de Schouwse duinen.
Maar de kleintjes kregen we niet
meer te zien.
Indringers
Bij 't. veer naar Perkpolder
bloeiden de margrieten en ook
de heksenmelkplanten volop.
De laatste, een soort wolfsmelk,
is ver Zeeland ingevoerd met
grondwerken en heeft zich ook
sterk op Schouwen gevestigd.
Ook aan de overkant van de
Schelde, o.a. bij Kloosterzande
vindt men deze indringer volop.
Een verrassing was het voor
ons achter het dorp, langs een
proefveld een menigte planten
te ontdekken, waarop voorheen
onze aandacht nooit was geval
len.
Toch moeten ze er reeds langer
hebben gestaan. We doelen op
een lange reeks mierikswortels.
We spraken daarover in ons vo
rig artikel. Ook hier hadden ze
Kluut
't blijkbaar naar hun zin, ze ston
den er in volle bloei. Als het dus
waar is, dat het in verband staat
met een gunstig jaar, kunnen we
begrijpen ze niet eerder te heb
ben herkend. Op een flinke af
stand, zoals hier, lijken de niet
bloeiende planten veel op een
soort wilde zuring.
Het was nog te vroeg voor de
zeis, zodat zowel bermen als sloot
kanten een ongerepte vegetatie
droegen. Opvallend veel smeer-
wortels en nachtkoekoeksbloemen,
de laatste zowel in de mannelijke
DOOR
BAREND ZWERFMANS
als in de vrouwelijke vorm. Met
een klein beetje moeite herkent
men de vrouwelijke aan de wat
meer opgeblazen kelk. wil men ze
kerheid dan is het voldoende die
tussen vinger en' duim samen te
drukken, men voelt dan de harde
wand van de zanddoos, die bezig
is zich te zetten, de kelken van de
manlijke bloemen drukt men zon
der enige weerstand geheel plat.
Soms komen tussen deze witte
bloemen een aantal planten voor
met zachtrose kronen.
Daar we er de tijd voor nemen en
ook eens achter heggen en hekken
kijken, treffen we tot onze verras
sing een aantal van deze rose-
bloemige planten aan. Daar staat
nog meer. „Een nog onbekende
vindplaats van Scabiosa komt
voor de dag, de bloemen zijn nog
niet open, maar de plant is vol
doende kenbaar aan bladvorm en
knopzetting.
Met bijzondere voldoening stellen
we vast, dat de Pyrenese ooie-
vaai'sbek. die we hier enkele ja
ren geleden voor 't eerst aantrof
fen, zich enorm heeft uitgebreid.
Men kan de plant thans met tus
senpozen aantreffen van Perkpol
der tot Hulst toe. Maar ook ach
ter Lamswaarde troffen we een
enkel goed ontwikkeld exemplaar
aan. De omgeving van dit lande
lijke dorp is niet alleen schoon en
rijk aan schilderachtige verge
zichten, de hoge dijken geven al
lerlei verrassende details op na
tuurgebied.
We hebben reeds veel vlinders
zien dartelen rondom de bloe
men, maar opeens staan we stil
bij een slootje, waarboven het
pronkjuweel van onze vlinders,
de koninginnepage in eigen per
soon vondwakketl. Komt deze in
sommige jaren in Zeeland véél
voor, het is nu reeds weer enke
le jaren geleden, dat wé de laat
ste in de natuur ontmoetten.
Misschien een goed jaar op
komst voor deze bekende „peet-
jes"-vlinder
Zwaluwen
Ook in Lamswaarde zelf is iets
bijzonders waar te nemen. Er
gens tegen de gevel van een café
zijn zwaluwen druk bezig met de
bouw van hun nesten. Tot blijd
schap en tegelijkertijd schrik van
de caféhouder. Een zwaluwnest
boven een deur heeft altijd een
onaangename nasleep. Het vreem
de van de bouwerij van deze huis
zwaluwen is echter, dat ze met al
hun klei-sleperij zo weinig resul
taat beschieten.
Maar wat ze bereikten is heel bij
zonder, niet veel meer dan één
lange rechte lijn van kleiklompjes
en overal even ver beneden de
maar weinig overstekende dak
lijst. Men krijgt bepaald de indruk
dat ze wel willen bouwen en het
bouwen ook wel aanvangen, zoals
het behoort (voor zwaluwen)
maar, dat er hier iets is. dat hen
belet tot het juiste resultaat te
komen. Wé zijn benieuwd of de
diertjes uiteindelijk vaste voet zul
len krijgen tegen deze hen vijan
delijke gevel, we achten dit n.l.
mogelijk, zodra er op een be
paalde* plaats wat meer klompjes
klei de juiste basis zullen vor
men. Na het plaatsen van de laat
ste zin herinnerden wé ons opééns
de uitgebreidheid van de nieuwe
telefoongids, ongetwijfeld zouden
we het betrokken café daarin vin
den. Zo kunnen we nu na informa
tie inderdaad vaststellen, dat er
twee nestjes gereed zijn gekomen.
De buurman heeft er één van mé
nen te moeten vernietigen, het an
dere nest „zit goéd" en is dus wel
in zeer korte tijd klaar gekomen,
d.i. binnen vijf dagen.
Als bijzonderheid op de terug
tocht vermelden we het vinden
van een aantal fraaie exemplaren
van de scherpe fijnstraal. Toen
we deze van dichtbij gingen be
wonderen vonden we binnen 'n af
stand van nog geen honderd me
ter wel vijftig fraaie exemplaren
van de Kever-orchis. Een vondst
die men in deze tijd van intensie
ve cultuur nauwelijks mogelijk
acht. Dat geeft de burger toch
weer een beetje moed. Het zou er
baast toe leiden, de uitvoering van
het Delta-plan met getemperd op
timisme tegemoet te zien.
Advertentie)
KERKNIEUWS
NED. IIERV. KERK.
Beroepen té Maastricht en eny
Bedankt voor Zoetermeer t J. van
Rootselaar te Delft.
GERE F. KERKEN.
Beroepen te Maastricht D. Krone-
meijer te Oppenhuizen; te Sint-Ja-
coba Parochie J. W. Broersma, kan
didaat te Groningen; te Kootwijker
broek B. Koekkoek, kand. te Zwijn-'
drecht.
GEREF. KERKEN (vrijgem.)
Bedankt voor Rijnsburg J. G. Meyer
te Pernis. Examens: aan de theolo
gische hogeschool te Kampen is ge
slaagd voor het kandidaatsexamen
de heer G. van Keulen te.Heerde.
CHR. GEREF. KERKEN.
Beroepen te Schiedam J. van Doorn
te Tholen.
KEMONSTK. BROEDERSCHAP.
Aangenomen naar Amsterdam (vijf
de predikantsplaats) W. Muilwijk te
Hilversum.
NA HERSTEL VAN RECESSIE
Verslag van Ver. Naties
over wereldeconomie
De wereldproduktie en het wereldin
komen hebben in 1959 opnieuw een
record hoogte bereikt na het herstel
van de recessie in de Verenigde Sta
ten in 1957/58, aldus blijkt uit een
overzicht van de Verenigde Naties
over de wereldeconomie in 1959. In
1959 heeft de opleving van de indus
triële activiteit de markten voor een
aantal grondstoffen versterkt, waar
door een gunstige ontwikkeling van
de handelsbalansen ontstond voor het
financieren van de 'import van kapi
taalgoederen, die van groot belang
zijn voor de voortgang van de econo
mische ontwikkeling in de minder ont
wikkelde landen.
Het verslag voegt er aan toe, dat in
landen met een centrale plan-econo
mie de vooruitgang in de landbouw
kleiner bleef dan die in de industrie,
zodat de verwachtingen voor de con
sumptie in 1960 minder gunstig zijn
dan die voor de investeringen.
In het verslag wordt voorts verklaard
dat in de industriële landen de ver
wachtingen begin 1960 tot de meest
optimistische, van de laatste jaren be
horen, maar dat zij in de loop van
het eerste kwartaal geleidelijk op la
ger niveau werden herzien, daar de
aanvankelijke verwachtingen voor een
buitengewone hoogconjunctuur in de
autobielindustrie en aanverwante in
dustrieën in de Verenigde Staten niet
zijn bewaarheid en omdat een aantal
Westeuropese landen opnieuw ver
plicht was een strengere monetaire
politiek te gaan voeren om de ont
wikkeling van inflatoire tendenties
tegen te gaan.
Bij Bad Neustad in West-Dultsland
hebben enige boerengezinnen, in totaal
elf volwassenen en drie kinderen, kans
gezien om met hun landbouwwerktuigen
en vee naar West-DuitBland uit te wij
ken. Zij zijn gevlucht omdat zij zich
niet wilden aansluiten bij collectieve
boerderijen.
HOOG EN LAAG WATER
uur meter uur meter uur meter uur meter
5 juni
nap
nap
nap
nap
Vlissingen
10.25
1.56
22.52
1.55
4.10
1.73
16.36
1.43
Terneuzen
10.49
1.74
23.19
1.72
4.30
1.89
16.58
1.59
Hansweert
31.18
1.90
23.38
1.87
4.58
2.03
17.27
1.73
Zierikzee
11.44
1.27
4.50
1.53
17.27
1.21
Wemeldinge
11.53
1.49
4.58
1.70
17.32
1.36
6 juni
Vlissingen
11.26
1.70
23.46
1.72
5.17
1.82
17.37
1.59
Terneuzen
11.54
1.87
5.40
1.9S
18.02
1V75
Hansweert.
12.23
2.02
6.09
2,12
18.34
1.89
Zierikzee
0.00
1.13
12.54
1.33
5.59
1.58
18.27
1.30
Wemeldinge
0.25
1.36
13.03
1.58
6.09
1.76
18.35
1.48
7 juni
Vlissingen
12.16
1.S5
--
6.13
1.93
18.32
1.76
Terneuzen
0.15
1.88
12.44
2.01
6.40
2.09
19.01
1.92
Hansweert
0.43
2.02
13.21
2.14
7.11
2.23
19.34
2.06
Zierikzee
1.03
1.22
13.50
1.39
6.56
1.63
19.20
1.41
Wemeldinge
1.26
1.48
14.00
1.67
7.08
1.83
19.31
1.61
1495. Met verbluffend ge
mak cirkelde de formatie
vreenjde luchtschepen rond
Manhattan, om dan lang
zaam vaart te minderen en
tenslotte geheel stil hoven
de toppen der wolkenkrab
bers te hangen. Dit was een
dusdanige demonstratie van
technisch kunnen, dat zelfs
de meest verwende lucht
vaart-deskundigen de ogen
uitpuilden. Voor sommigen
duurde het even voordat
zij goed beseften wat een
wonder het eigenlijk was,
dat die enorme gevaarten zo
maar stil in de lucht konden
blijven hangen, zonder rotors of turbo-jets. Aan
boord van het voorop-liggende schip keek ka
pitein Mare, commandant van het Thallerna-
eskader, misschien even verwonderd omlaag,
als de mensen daar beneden naar hém. Het was
voor het eerst dathij zonder de hulp van een
visiescherm een aardstad van zo nabij zag. In
wendig moest hij erkennen dat het mensenras
toch niet zo'n lage ontwikkeling had, als men
op Valeron uit de expeditierappovten kon op
maken. Toen herinnerde hij zich opeens zijn
afspraak met zijn aardse vriend, piloot Storm.
Tot dusver was alles volgens plan verlopen. De
andere patrouilles waren op tijd verschenen
en het eskader bevond zich precies boven de
plaats die Arend had aangegeven.
In de jaren vijftig is de groei van
de wereldeconomie ongewoón gun
stig geweest, terwijl in de onder
ontwikkelde landen ofschoon het
gemiddelde levenspeil zeer laag
bleef een serieus begin werd ge
maakt met het versterken van de
economie.
In ongeveer drievierde van de onder
ontwikkelde landen zijn de investerin
gen elk jaar met meer dan 5 procent
gestegen. In het overzicht wordt op
gemerkt. dat de mate van ontwikke
ling in de industriële landen in de ja
ren vijftig ongeveer vergelijkbaar is
met de ontwikkeling in de jaren twin
tig, toen men eveneens een periode
van algemene economische expansie
kende.
In het overzicht wordt voorspeld, dat
zelfs als de internationale spanningen
zouden verminderen de investerings-
druk in de jaren zestig waarschijnlijk
niet zo groot zal zijn als in de jaren
vijftig. Onder deze omstandigheden is
mogelijk de tijd gekomen, dat de re
geringen met succes zouden kunnen
trachten een investeringspolitiek op
langere termijn te voeren dan zij in
de afgelopen tien jaren konden voe
ren, zo wordt er in het verslag aan
toegevoegd.
mmm
Want de o.b.-methode is beter
om de volgende redenen;
o.b. geeft Onmerkbare Bescherming
o.b. tampons, inwendig gedragen, voelt
men met. merkt men niet, ziet men niet
Gemakkelijke toepassing:
Bij o.b. tampons heeft men geen schuif-
koker nodig. Men kan ze meenemen in
het kleinste tasje en na gebruik onge
merkt wegdoen.
Volkomen bewegingsvrijheid:
Niet langer gehinderd door gordel,
zwachtel of spelden, kunt u gewoon
alles blijven doen: sport, fietsen, dan
sen, uitgaan, baden enz.
Onopvallend:
o.b. tamponskunnen zich nietaltekenen
onder dunne, nauwsluitende kleding of
badpak.
Absoluut safe:
Men voelt zich overal en onder alle om
standigheden veilig beschermd.
Medisch verantwoord:
Wetenschappelijk onderzoek in Ame
rika en vele Europese landen heeft aan
getoond, dat de o.b. methode aan alle
eisen van de moderne hygiëne voldoet.
[[netzal h 'm«ht>de kunnenjl
I omueti* de o.b. dus llevet de mcerU
I vertollen- V'!S?us,t$ferde brochure mei
uitvoerrge.gc^WfK K!impon5 aan I
Toezending geschiedt u^een^hscrete.
hlanco erwe!op._ -
tampons
de moderne hygiëne
Per pakje van 10 tampons
voldoende voer maandelijks gebruik.
Normaal f I.Speciaal f I.2S
FEUILLETON
LILIAN AYE
Bij de ingang ging, toen hij passeer
de, het kleine raampje van de por
tiersloge open en vroeg een vrouwen
stem: „Waar wilt U heen?"
..Kamer 12", antwoordde Enderlein.
De verpleegster wees naar de hoofd
trap: uit alles bleek, dat ze van te
voren was ingelicht.
Hoofdverpleegster Inge, die hem bo
venaan de trap bij de tweede afde
ling tegemoet trad. zei voorzichtig:
„Ze heeft al naar U gevraagd".
..Waarom helpt men haar niet?" sta=
melde Enderlein, die zich nauwelijks
meer kon beheersen.
„Ze heeft geen weerstandskracht
meer", zei de hoofdverpleegster.
Samen hepen ze door de gang naai
kamer 12, waar zuster Inge de deur
voor Enderlein opendeed en hem liet
binnentreden.
Robert Winter stond aan het voeten
einde van Felicitas' bed en sloeg de
patiënt gade. Toen hij Enderlein zag
gaf hij nem een wenk om op de rand
van- bet bed te gaan zitten. De man
liet zich moeizaam neer, terwijl hij
van opwinding klappertandde.
Het gezicht van Felicitas was nog
meer vervallen dan een uur tevoren.
In de oogholten hadden zich zwarte
schaduwbeelden gevormd, haar han
den, met de lange, roodgelakte na
gels, lagen doodstil. Ze ademde zon
der enig geluid, als in een diepe, ver
kwikkende slaap.
„Liefste", zei Enderlein met halfver-
stikte stem. En toen nog eens, snik
kend: „liefste!".
In het bleke gezicht van de zieke
kwam enige beweging. Ze sloeg de
ogen op cn zei langzaam zonder eni
ge samenhang, ook zonder dat ze En
derlein herkende: „Hij zou komen...
hij heeft gezegd, dat hij zou komen".
Enderlein die dacht, dat ze hem had
herkend, stamelde wanhopig. „Ik kón
niet komen! Ze liet zeggen, dat ze
niet thuis was. Ik heb van alles ge
probeerd, maar zonder recept krijg
ik niets".
De man was buiten zichzelf van
angst en verdriet. Hij poogde nog
steeds Felicitas die niets meer
begreep van z'n onschuld te over
tuigen. Ze moest niet denken, dat hij
haar bedrogen had.
Andermaal fluisterde Felicitas: „Hij
zou komen...... hij heeft gezegd dat
hij zou komen"
Enderlein staarde haar aan: zijn
blik getuigde van wanhoop en niet-
berijpen. En toen terwijl Felici
tas steeds dezelfde woorden als een
automaat herhaalde, werd het
hem eensklaps duidelijk, dat ze hem
niet herkende. Hij boog zich voorover
keek naar haar mond, die altijd
maar hetzelfde zei - en snikte
smekend: „Liefste, vegeef me toch;
zeg dat je me vergeeft!"
Plotseling scheen het. dat iemand dc
automaat, die aldoor dezelfde woor
den uitte, met een ruk had stopgezet.
Felicitas Simon was niet meer.
„Neen, neen—neen", stamelde Ender
lein.
Robert trad op hem toe en hielp hem
opstaan, „Kom mee, Efiderlein", zei
hij; „je" moet je beheersen. Wees
kalm!"
Doch terwijl hij dit zei, stonden hem
onophoudelijk Enderleins wanhopige
woorden voor de geest:
„Maar zonder recept krijg ik niets"
En ofschoon het hem in de gegeven
omstandigheden tegen de borst stuit
te. wist hij tenslotte zichzelf te over
winnen en op vaste toon, als het wa
re bezwerend te zeggen: „Hoor eens
Enderlein, jui3t nu moet je me ver
tellen waar je dat recept vandaan
had! Alle lui, die haar dat goedje
verschaffen, hebben haar te gronde
gericht! Ze zou er doorheen zijn ge
komen, als ze niet van binnen door-
en-door vergiftigd was geweest. Kom
nu; van wie is het recept, dat ik bij
baar gevonden heb, afkomstig?".
Enderlein staarde op het stoffelijk
overschot van de vrouw, die'hij had
liefgehad. Of het nu uit angst voor
dó eenzaamheid, uit begeerte, dan
wel uit genegenheid was geweest, in
elk geval had hij haar gegeven wat
hij geven kon. Zijn gevoel van eigen
waarde, zijn eer énzichzelf.
Hij was tegelijk biet haar gestorven.
Wat van hem overbleef, was slechts
een gevoelloos stukje mens, dat nog
maar wat zou vegeteren, zonder eni
ge hartstocht en volkomen onver
schillig voor alles.
En naar Robert opkijken, 'zei hij
vermoeid, alsof hij zich al het ge
beurde nog nauwelijks herïnerde: „Ik
heb het van uw vrouw gekregen".
HOOFDSTUK IX
Stefanic moest, terwijl zc op weg
naar Donald het kruispunt Esplana
de Lombardsbrug paseerdc, onwille
keurig denken aan die eerste middag
aan hun ontmoeting na dat wonder
lijke telefoongesprek, toen Robert
haar in de steek had gelaten.
Toch verdiepte ze zich niet in verde
re overpeinzingen, zoals ze vroeger,
voor ze Donald kende, dikwijls had
gedaan. Hot verleden telde niet meer
mee. nfi telde alleen het heden. Het
heden, waarvan zij en Donald letter
lijk elke minuut afpersten, om ze dan
als veroverd on de tijd bij elkaar te
tellen. Het feit lag er immers toe: el
ke minuut tezamen met hem doorge
bracht. betekende een minuut winst
op wat haar na zijn vertrek stond te
wachten.
De opzichter van het parkeerterrein
wees haar een. plaats recht tegenover
de „Vier Jahreszeiten" aan. in de
schaduw van de dubbele rij linden
langs het voetpad bij de Binnen-Al-
ster. Ze stapte uit en nam als met
een camera het tafereel rondom op:
zowel de hengelende jongen als de
moeder met haar kindje, die verlan
gend naai- twee sportieve kanovaar
ders keek, terwijl even verder een ar
beider, de pet achterover op bet
hoofd en een kleine zak op de rug
met zwafre tred zijn weg vervolgde.
Achter een venster van de hotelhall
ontdekte ze Donald, die haar op zijn
welbekende kalme, wat verstrooide
manier toelachte. Stefanie hief als
teken van herkenning even haar arm
in de hoogte, een gebaar, dat hij on
middellijk beantwoordde. Hun korte
gabaren zeiden meer dan vele woor
den in lange zinnen.
Toen Donald Stefanie op de ingang
zag toetreden, liep hij langzaam naar
de draaideur en kwam haar tege
moet.
In de hall «varen ze niet alleen. Twee
mannen met dikke buiken en dito si
garen praatten hardop, soms zeer
luid, over allerlei gewichtige dingen
als conjunctuur, economie, politiek
en crisis. Uit een andere hoek kwam
onverstaanbaar gefluister van een
advocaat en zijn cliënt met voor hen
een bruine aktentas, uitpuilend van
allerlei papieren. Aan een tafeltje
voor twee personen zat een kleurlin
ge met In haar slanke handen een
Frans modetijdschrift, een tussen al
die zware stoelen en onder het wat
sombere plafond bijna onwerkelijke
verschijning. En te midden van dit
heterogene gezelschap moesten Do
nald en Stefanie maar zien hun ge
voelens en gedachten bij de neutrale,
zakelijke omgeving aan te passen.
Vol zorg en zelfverwijt merkte Do
nald op: „Ik vind het hier gevaarlijk
voor jou en ik had het niet moeten
toelaten".
..En dan zouden, wij één of twee uur
letterlijk hebben' weggegooid. Jij hier
in het hotel, en ik thuis".
„Ken je soms een van de lui hier in
de hall?" vroeg hij een beetje ge
jaagd. „Die vent daarginds zitje al
door aan te staren"
Die met de sigaarcn een dikke
buik?"
„Ja".
„Ik heb hem nooit gezien",
„Dan val jij zeker in zijn smaak",
hernam Donald. „Dat vind ik alles
behalve prettig", ging hij met een
blik in de richting van de dikzak
voort.
„Zeg eens, Donald, jij bent toch niet
jaloers?"
(Wordt vervolgd)
