PILOOT STORM ontvoerd in de stratosfeer
Uit de
wondere
wereld
van de
techniek
EVEN NADENKEN
1
r
feh
3"
v
F
Veilig kopen!
538,-
GARANTIE
TOM FINNEY STOPT
MET VOETBALLEN
Tijdens topoverleg geen
ballingen op Corsica
Toen klonk
een stem
26
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
VRIJDAG 29 APRIL 1960
Advertentie).
Internationaal
gekeurd
Internationaal
geprezen
I Regenkleding-experts
uit heel de wereld,
verenigd in de
International
Rainwear Council,
kozen deze Falcon
tot een van de beste
en mooiste van dit
seizoen.
U zult het met hen
eens zijn, als U
deze jas ziet en
past bij Uw
Falcon-v er kop e r.
Franklin WashV
Wear. Zelf te
wassen. Snel
droog. Even licht
strijken en...
weer als nieuw.
FALCON „Franklin"
39.so 97.SO
IN DE CAMERA WORDT DOOR
I EEN LENZENSTELSEL HET BEELD
OP EEN FOTOKATHODE GEWORPEN.
DEZE ZENDT, AFHANKELIJK VAN DE
HOEVEELHEID LICHT, ELECTRONEN
UIT NAAR DE TREFPLAAT WAAROP
HET BEELD ONSTAAT IN DE VORM
VAN ELECTRISCHE LADINGEN. D1T-
BEELD WORDT AFGETAST DOOR EEN
ELECTRONENSTRAAL. DEZE ONTLAADT
DE TREFPLAAT WEER. WAAR VEEL
aLADING,DUS VEELLICHT IS,WORDT
EEN GROOT DEEL GEABSORBEERD,
DE REST WORDT TERUGGEKAATST.
DE TERUGGEKAATSTE STRAAL (CAME-
RASIGNAAL) KOMT DUS IN 5TERKTE
OVEREEN MET-DE LICHTSTERKTE
OP DAT' PUNT.
IN DE STUDIO BEVINDEN ZICH
VERSCHILLENDE CAMERA'S. DIE!--
ALLEN DE SCENE OPNEMEN...,
iSEUR IN DE 'REGIE
KAMER ZIET DE OPGENOMEN
BEELDEN ÖP Z.G.,. MONITORS",
HIJ KIEST DAARUIT HET BEELD
DAT WORDT UITGEZONDEN. EN
GEEFT TELEFONISCH AANWIJ-
ZINGEN AAN DE CAMERAMANNEN
HET OPGENOMEN GELUIDSIGNAAL
WORDT AAN HET CAMERA-
SIGNAAL TOEGEVOEGD WAARNA
DE BEWEGING VAN DE STRAAL
(AFTASTING) MOET NAUWKEURIG
GELIJKTIJDIG (SYNCHROON) VER
LOPEN MET DE AFTASTING IN
DE OPNEEMBUIS IN DE STUDIO.
DAARTOE WORDEN BEIDEN BE
STUURD DOOR EENZELFDE
SIGNAAL: HET SYNCHRONISATIE
SIGNAAL DAT WORDT TOEGEVOEGD
AAN HET BEELDSIGNAAL.
'NAAMSTF nrn VAN
DE ONTVANGER IS DE BEELDBUIS.
DAARIN WORDT HET CAMERA
SIGNAAL OMGEZET IN EEN
ELECTRONENSTRAAL VAN WIS
SELENDE STERKTE. DIE DE
VOORWAND (HET SCHERM) TREFT.
DEZE IS VAN BINNEN BEDEKT
MET EEN FLUORESCERENDE LAAG
DIE ONDER INVLOED VAN DE STRAAL
LICHT GAAT GEVEN.
DOOR DE SNELLE OPEENVOLGING
ff VAN DE BEELDEN (25 PER SECONDE)
F VLOEIEN DE2E VOOR HET MENSELIJK
OOG INEEN ZODAT WE EEN
1 ONONDERBROKEN BEELD ZIEN.
3
u
■i
S
■H
■té
w
i b
1Ü
•KJ
ad
22
•is
VA
2i
26
if
30
6^
67
ie
Horizontaal: 1. omroepver., 5. huls,
erf, 9. beheersing, 12. naaml. venn.-
schap, 14; naam artiest in „Fanfare",
15. element, afk.; 16. -tel: schouder-
versiering op uniform, 18. „in gevaar"
(schaakspel 19. delfstof in dunne la
gen, 20. medicus, 22. steen: fossiele
hars. 23. goedkoop, 24. niet horende,
25. vereniging, 27. grond rondom
boerderij, 28. zie 1, 30. departement,
31. lengtemaat, afk., 32. gebroken ge
tal, 34. windrichting, afk., 35. bep.
dag der week, 37. deel v. h. lichaam,
38. hevige, ernstige.
Verticaal: 2. als boven, 3. elasticiteit,
4. eerste mens, 5. liefde, toewijding, 6.
tak v. e. andere boom, 7. landb'ouw-
stellen, 11, zoon van „4" vertikaal, 1:
verander, geef een andere vorm, 15.
sarden, treiterden. 17. verwarmings
meubeltje, 19. lord (in Schotland), 21.
pech, 22. bep. onderwijs, afk., 24. he
renkledingstuk, 26. heldendicht, 28.
-U-vormig haakje, 29. bejaarde, 32.
buffet- v, sterke dranken, 33, voertuig,
35. bloedverwante, 36. hoogste be
stuursambt. in voorm. Ned. Ö.-Indië.
O De secretaris-generaal van de Spaanse
vakbeweging is benoemd tot minister
van woningbouw en huisvesting. Hij
komt in de plaats van Arrese, die on
langs aftrad wegens verschil van me
ning met de minister van financiën over
de toewijzing van gelden voor de woning
bouw.
f Advertentie
bij de erkende vakhande! met de
volledige garantie van
De Technische Unie.
FsS
I DE compressiekoelkastt
vanaf
met TECHNISCHE UNIE-
Tom Finney, die in 76 interlandwed
strijden voor Engeland is uitgeko
men, en een Engels scorerecord heeft
van 30 goals, heeft maandagavond
meegedeeld dat hij aan het eind van
het lopend voetbalseizoen de voetbal
sport vaarwel zegt. Finey speelt mid-
voor voor Preston Nort End. Hij is
38 jaar, en heeft voor Engeland mees-
al in de voorhoede gespeeld, links zo
wel als rechtsbuiten. Samen mét zijn
broer Joe Finney heeft hij in Preston
een florerende loodgieters- en elektri
ciensfirma. Tom Finney heeft nog
nooit een overwinning in de cup fi
nale gespeeld, en evenmin een me
daille kunnen winnen voor het kam
pioenschap van zijn club in de liga.
Hij is in 1954 en 1958 voetballer van
het jaar geweest.
„Ik heb altijd gezegd dat ik zou
stoppen als ik nog op mijn hoogte
punt stond, en ik meen dat het beter
is ermee op te houden nu ik nog fit
ben, dan het risico te lopen dat Ik me
wegens een blessure moet terugtrek
ken", zei Finney.
KERKNIEUWS
GEREF. KERKEN
Beroepen te Lekkerkerk t.w. Penning
kand. te Honselersdijk. Beroepen te
IJlst G. J. van den Pol kand. te
Nijkerk.
illlillllllllllllillllllllllllllllllllll
De beroemde Carnegie Hall in New
Vork zal niet behoeven plaats te ma
ken voor een groot kantoorgebouw. De
stad New York heeft besloten het ge
bouw te kopen en te restaureren. Daarna
zal het worden overgedragen aan een
niet-wïnstmakende organisatie die voor
de exploitatie zal zorgen. Sinds Carnegie
Hall 69 jaar geleden werd geopend, zijn
er talloze beroemde kunstenaars opgetre
den.
De directeur-generaal van de Unesco,
Veronese, heeft te Parjjs de Kalinga-
prljs uitgereikt aan de Franse bioloog
Jean Rostand. Deze prijs ten bedrage van
1000 pond (ruim 10,000 gulden) wordt
jaarlijks toegekend aan een schrijver,
die naar de mening van een internationa
le jury het meest heeft bijgedragen tot
de popularisering van de wetenschap.
1466. Kapitein Mare bleef
in voortdurende verbinding
met de Horzel en hield pi
loot Storm zodoende op de
hoogte van zijn bevindin
gen. „Wij hebben het schip
nu op het visiescherm",
meldde hij, „en wij minde
ren onze snelheid. De on-
derzoekingsploeg houdt
zich gereed in de Iuchtslui-
zen. Tjonge, naar wat ik
er nu van kan zien, staat de
zaak er niet zo best voor.
Dat schip is lelijk geraakt,
hoor. Van repareren is vol
gens mij geen sprake!"
„Kun je enig teken van le
ven ontdekken?" wilde
Arend weten. „Volgens de laatste berichten
was de drukcabïne ook ontzet en waren zij
aangewezen op de zuurstofvoorraad van hun
ruimtepakken. Het zal er om houden of zij het
gehaald hébben. Maak zoveel mogelijk haast,
Mare en laat je mannen zich desnoods een
weg door de buitenwand heen branden". „Na
tuurlijk, wij kennen de ernst van de situatie,
kerel", antwoordde zijn vriend. „De ploeg is
uitgerust met de meest radicale hulpmiddelen.
Plet zal niet lang meer duren. Onze snelheid
is nu aangepast aan die van het wrak. Wij
liggen op circa honderd meter afstand. De
mannen zijn al naar buiten en de magneet
ankers maken juist contact".
f Advertentie)
Internationaal
gekeurd
Internationaal
geprezen
Door de
International
Rainwear Council
gekozen en
geprezen. Door
U te dragen om
geprezen en
bewonderd te
worden.
DeFalcon „Drive"
is vlot, sportief,
eleganL 'n Echte
Falcon.
Kies Uw kleur
bij Uw Falcon
verkoper,
FALCON „Drive"
79.5C
Men zal bij het komende bezoek van
Kroesjtsjew aan Parijs, waar zoals
bekend op 16 mei de topconferentie
tussen oost en west begint, niet
meer die „buitengewone veiligheids
maatregelen" nemen, die men ge
troffen heeft bij het recente bezoek
van de Rus aan Frankrijk.
Dit heeft de Franse minister van
binnenlandse zaken, Chatenet, dins
dag verklaard. Hij gaf te verstaan
dat de vluchtelingen uit Oost-Euro
pa, die bij het eerste bezoek van
Kroesjtsjew naar Corsica zijn ge
stuurd, nu thuis zullen blijven.
FEUILLETON
LILIAN AVE
In plaats daarvan vond men bij hem
deugden als betrouwbaarheid, kalm
te en bescherming in de nood; hij
was feitelijk een ideale dokter. Maar
ook het type man, dat volgens de al-
gemene opnie nooit moest trouwen,
p het ogenblik sloeg hij, tegen de
vensterbank leunend, de handen in
zijn broekzakken, Stefanie's bewe
gingen gade. Zoals hij daar stond
leek zijn houding niet echt, veeleer
bestudeerd. Dat was trouwens altijd
het geval: zodra Robert Winter de
kamer van zijn vrouw betrad of el
ders met haar alleen was, deed hij
gelaten nonchalant, blijkbaar erop
uit, zich zo goed mogelijk bij haar
aangeboren lieftalligheid en „char
me" aan te passen. Dat ging hem
evenwel slecht af, hij deed in zo'n
geval onweerstaanbaar denken aan
'een dansbeer op de kennis, zo'n arm
kleurig opgesmukt djer, dat on
danks alle pogingen van ziin baas
toch plomp en onhandig was geble
ven. Stefanie had dan ook al heel
gauw ontdekt, dat 't allemaal maar
een moeizaam bereikte camouflage
was. Ze wist, dat ook als hij thuis
kwam haar man steeds aan diagno
sen dacht, zijn handen in stethos
coopgrepen hield en zijn blik gericht
bleef op bloedbezinkingen in smalle
dunne glazen buisjes!
„Jammer, dat er vanmiddag weer
iets tussenbeide kwam", zei hij bij
wijze van verontschuldiging, „maar
het ging helaas niet anders".
Stefanie wilde eerst enig antwoord
geven, maar bij nader inzien be
waarde ze het stilzwijgen. Wel dacht
ze: „Wat kan een heel leven toch
van kleinigheden afhangen; ze be
slissen dikwijls over het lot van een
mens, over een huwelijk. Als Robert
vanmiddag, zoals hij eerst had be
loofd, met mij was uitgegaan, bad-
den Donald Harris en ik elkaar nooit
ontmoet. Dan was alles precies ge
bleven als tot nu toe en was er niets
gebeurd. Ook niet wat er nu zal ge
beuren.
Op het portaal klonk zangerig de
stem van Martha: „Er is opgedaan".
Robert Winter opende de kamerdeur
en liet hoffelijk zijn vrouw voor
gaan. „Een prachtige avond", zei
hij, toen ze zich met Lars op het
terras aan tafel zetten.
Stefanie voelde, dat Lars haar op
lettend aanzag. Zijn gezicht, had een
andere uitdrukking clan gewoonlijk:
het was de gelaatsuitdrukking van
een man, die plotseling meent te
hebben ontdekt, dat zijn afgod heel
anders was dan hij steeds had ge
dacht; dat hij iets had aanbeden
dat absoluut niet bestond.
„Ja, wat een prachtige avond", las
Stefanie in zijn blik. Maar oolc:
„Misschien zou papa de avond niet
zo prachtig vinden als hij wist wat
ik wel te weten zal komen...."
Stefanie dwong zich tot eten, maar
plotseling zei Robert: „O ja, Stefa
nie, voor ik het vergeet: de SaaJ-
heims uit Wiesbaden komen een
paar dagen in Hamburg. Bel als je
wilt de „Jahreszeiten" op en bestel
er kamers voor hen".
„In de „Jahreszeiten"?"
„Ja, ze komen morgenavond en blij
ven drie of vier dagen, al naar ge
lang 11c het met hem klaarspeel. Hij
moet me aan nieuwe röntgenappara-
ten helpen".
En met een blik op de tuin van
zJ hi buurman voegde hij er, zonder
enige samenhang aan toe: „Kijk,
Enderlein begint aan zijn voorjaars
bezigheden! Hij begiet bloemen".
Onwillekeurig keek Stefanie dezelf
de kant uit en ontdekte door de
groene, maar nog onvolgroeide heg
de magere gestalte van de man, die
zij 's middags op de Jungsfernstieg
had gegroet. Konrad Enderlein was
bezig een enorme gieter te ledigen.
Zelfs deze tuinarbeid verrichtte hij
met de gebaren en bewegingen van
een deftig heer en zonder ook maar
een spier te vertrekken bekeek hij
zijn geliefde bloemen, die op hun
lange, dunne stengels onder de wa
terstraal neerbogen, om zich daarna
onmiddellijk weer te verheffen.
Stefanie had onmogelijk kunnen
zeggen hoe het kwam maar op
eens kreeg ze het gevoel, dat ze
langzaam en zonder genade in een
onzichtbaar nel; verstrikt raakte.
Donald Harrison stond aan het ven
ster van zijn hotelkamer en keek
naar de onder zijn ramen stromende
Alster. Hij bewonderde het tover
achtige schouwspel van de in het
za-' rimpelende watervlak weer
kaatsende lichten der grote haven
stad.
Toch waren zijn gedachten elders.
Harrison was aan een min of meer
verbijsterend visioen ten prooi. Hij
kreeg opeens een hevig, alles over
weldigend verlangen naar een nor
maal, geregeld leven. Een leven zon
der beslommeringen met telegram
men, geheimschrift, morsetoestellen
en dergelijke. Zijn visioen bleek geen
schijn, maar werkelijkheid, ofschoon
hij tot nog toe nooit een ander leven
dan z'n nuldige had begeerd. Hij
had het allemaal best in orde ge
vonden en er zelfs geluk uit geput.
Tot de dag van vandaag....
Misschien kwam het juist daardoor,
dat hij al wat die dag was voorge
vallen zo sceptiscii cn achterdochtig
mogelijk trachtte te bekijken: hij
wilde immers weer de man zijn die
hij tot dusverre was geweest. Maar
die pogingen leden jammerlijk schip
breuk.
„Waarom", dacht hij bij zichzelf,
„heb ik het gevoel dat ik nog slechts
één stap voorwaarts behoef te doen,
nog maar één op een kier staande
deur open te stoten, om voorgoed
in de macht te zijn van wat me te
wachten staat? Kon ik mezelf maar
wijsmaken, dat ik aan zinsbegooche
ling lijd, maar dat doe ik niet. 't Is
feitelijk heel eenvoudig: ik verlang
alleen maar naar een normaal le
ven".
„Alles goed en wel", zo vroeg hij
zich eensklaps af. „waarom haal ik
me eigenlijk iets in mijn hoofd?
't Komt immers allemaal door haar.
Lieve hemel, de idee dat ik in Duits
land zou ziin gekomen om plotseling
een normaal leven te. wensen, is een
voudig belachelijk. Ja, belachelijk is
het juiste woord.... maar ik kan niet
meer terug. Het is te laat, de val is
achter me dichtgeklapt en ik zit on
herroepelijk gevanr:n".
Er werd aan de deur geklopt en op
Harrisons „ja?" antwoordde een
kelner „Hier is uw souper, mister
Harrison".
„Goed. Zet het alsjeblieft maar op
tafel".
Bijna geluidloos voldeed de kelner
aan het verzoek en ging toen even
zorgvuldig en vlug als hij gekomen
v.as de kamer weer uit. Donald, die
zich bij zijn komst had omgedraaid,
nam zijn glas whisky od en keek
even naar het door hem bestelde
maak osselappen, mierikswortel,
„pommes frites" en kaas. Ofschoon
hij het nog pas „goed" had gevon
den, omdat hij er wat afleiding van
verwachtte, stelde hij er nu geen
belang meer in.
In aansluiting op zijn, bij hem zo
ongewone gedachtengang, bekroop
hem eensklaps de vurige wens, ein
delijk eens precies te vernemen wel
ke 'opdracht hij zou krijgen. Dat
steeds maar in het duister rondtas
ten, maakte Donald plotseling ra
zend.
Tot dusver wist hij alleen in grove
trekken waar 't om ging; de rest zou
Alan Leicester, als tussenschakel
hem mededoen. Tot nog toe kende
hij, Harrison, het beginpunt en dat
was meer dan tweeduizend kilometer
van Hamburg verwijderd; een beet
je te ver, om er bepaald opgewekt
aan te denken. En ook de naam van
de gehele „operatie" was hem be
kend, ze heette n.l. „Dolfijn". Maar
daar bleef het bij.
Peinzend liet hij de stukjes ijs in
zijn glas ronddraaien, maar opeens
vroeg hij zich af: „Waarom denk ik
eigenlijk zo daarover? Vroeger heb
ik me toch nooit het hoofd erover
gebroken, wat de ophanden zijnde
„operatie" eigenlijk om 't lijf had(
Waarom dan nu wèl Ik moet me bij
mijn goede, oude gewoonten houd-
den. Die zijn door jarenlange erva
ring op de proef gesteld en uitste
kend bevonden".
