BOSCH
PILOOT STORM ontvoerd in de stratosfeer
Rijkssteun onontbeerlijk voor
realisering Zeeuwse kansen
R.-K. JEUGDHUIS DOR B0SC0"
DOOR PASTOOR SREL GEOPERD
KINDER-FLORALIA-PLANTJES
IN MIDDELBURG UITGEREIKT
NIEUWS UIT DE KERKEN
t gehele jaar door
KILeNL
Toen klonk
een stem
10
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
DINSDAG 26 APRIL 1960
GEDEPUTEERDE VAN POELJE TE TERNEUZEN
Inleiding voor N.V.V.-kaderleden
l)e heer M. J. van Poelje, lid van Ge
deputeerde Staten van Zeeland, lieeft
zaterdagmiddag in café ,Xa Belle
Vue" te Terneuzen voor de N.V.V.-
bestnurdersbond Zeeuwsch-Vlaande-
ren een inleiding gehouden over „de
toekomstige ontwikkeling van Zee
land, in het bijzonder van Zeenwsch-
Vlaanderen". Op deze regionale ka
derbijeenkomst, die door talrijke N.
V.V.-ers, werd bijgewoond, gaf de
heer Van Poelje zijn visie op een aan
tal Zeeuwse zaken.
Spreker begon zijn inleiding met een
overzicht van de bevolking die in
Nederland sinds 1921 met 63 is
toegenomen, in Zeeland met 16 en
om een voorbeeld te noemen, in W.-
Zeeuwsch-Vlaanderen slechts met
4 Ook op economisch gebied is
Zeeland bij overig Nederland sterk
achtergebleven. Mede daardoor is
de werkloosheid in deze provincie
groter dan het landelijk gemiddelde.
Gevolg hiervan is een vertrekover-
schot, terwijl daar bovendien de
laatste jaren het pendel-probleem is
bijgekomen. Naar schatting pende
len dagelijks 1500 Zeeuwen naar hun
werk buiten de provincie, waarvan
meer dan 100 Zeeuwsch-Vlamingen.
De lieer Van Poelje is van mening
dat er in Zeeland beslist nog wel
nieuwe ontwikkelingsmogelijkhe
den zijn en dat deze provincie de
gehele Nederlandse economie nog
wel iets te bieden heeft. Hij noem
de onder andere industrieën, wier
vestigingsplaatsen dicht langs de
kusten behoren te liggen en die
daarvoor een prachtgelegenheid
zouden hebben aan de Wester-
scheldeboorden. Hij zag het als
Zeelands taak en zaak om door
lopend bij de rijksoverheid aan te
dringen op spoedige realisering
van het Sloeplan. Dit plan schept
volgens spreker de mogelijkheid
tot het in stand houden van havens
en industriegebieden waarvoor nu
reeds gegadigden zijn.
Kanaalzone
Voor wat betreft de Kanaalzone
noemde de heer Van Poelje Terneu
zen als belangrijke doorvoerhaven,
die zich de laatste jaren heeft ont
wikkeld als overslag- en industrieha
ven. Verder achte hij de gezamenlij
ke structuurschets der Kanaalzo
negemeenten van groot belang voor
de toekomst. In grote trekken moet
volgens spreker gestreefd worden
naar een drietal hoofdpunten, name
lijk arbeid voor de eigen mensen, het
behouden van een geboorte-overschot
en het vestigen van personen van el
ders. Buiten de Kanaalzone zag hij
mogelijkheden voor vestiging van
nieuwe industrieën in Goes, Breskens
en Hulst.
Medeoorzaak van het achterblijven
van de economische expansie in Zee
land is volgens dit G.-S.-lid te wijten
aan de verkeersverbindingen.
Vlak na de Tweede Wereldoorlog be
hoorden de wegen van Zeeuwsch-
Vlaanderen tot de slechste van Ne-
kom pressor
KOELKAST
derland. De laatste 15 jaren Is door
de provincie miljoenen geïnvesteerd
aan verbetering daarvan. Hij betreur
de het dat Zeeuwsch-Vlaanderen niet
direct zal kunnen profiteren van de
toekomstige verbindingen tussen mid
den- en noord Zeeland en de rand
stad Holland. „Maar hoe intensiever
die verkeersstroom straks wordt, hoe
urgenter de vaste oeververbinding".
Een andere mogelijkheid voor wel
vaartverbetering in Zeemvsch-
Vlaanderen zag spreker in de recre
atie, onder meer aan de west-
Zeeuws-Vlaamse kust en de Braak
man. Maar dan zullen er talrijke
verbeteringen moeten worden aange
bracht. „Bij de realisering van al de
ze mogelijkheden en wensen is de fi
nanciële steun van het rijk onont
beerlijk", aldus de heer Van Poelje.
De Zeeuws-Vlaamse N.V.V.-ka
derleden maakten een druk .'ebruik
van de gelegenheid tot het stellen
van vragen.
NA INGRIJPEND HERSTEL
Middelburgs r.-k. jeugd kan
er terecht in vrije tijd
Sinds zaterdag wordt de voorgevel
van het hoekpand Kinderdijk bij
de Spijkerbrng te Middelburg ge
sierd met de naamr.-k. jeugdhuis
„Don Bosco". Zondagmiddag heeft
pastoor Herm. H. Snel dit nieuwe
jeugdhonk geopend. Dat het zieli
in de belangstelling van de jeugd
mag verheugen, bleek reeds de
eerste dag, toen tientallen jonge
ren zich er vermaakten met diver
se spelen als biljarten, tafeltennis,
schaken, dammen en„.. het radio
verslag van Leo Pagano over Bel
giëNederland.
Reeds vele jaren heeft de r.-k. paro
chie de beschikking over dit pand.
Voortrekkers, verkenners, welpen,
kabouters en gidsen, alsmede de
K.A .J.-afdeling vonden er een on
derkomen in.'Het grote huis zag
er evenwel bijzonder haveloos uit,
totdat onder leiding van kapelaan
D. Kempers besloten werd het
oude patronaatswerk, zoals dat
voor de oorlog geschiedde, in ere
te herstellen. Met medewerking
van de heren P. Moelijker, J. van
't Westende en P. Grimm zorgde
kapelaan Kempers voor een volle
dige metamoriose. En na weken
schuren, timmeren en schilderen
konden deze parochianen de jeugd
een prachtig opgeknapt „Don Bos-
:o"-nuis aanbieden.
6 geopend; is er voldoende belang
stelling, dan worden ook zaterdag
en zondagavonden ingeschakeld.
In de kelder van het gebouw, vroeger
een bergplaats van een schier on
overzienbare berg afval, staan
thans 50 stoelen opgestapeld, ter
wijl in deze ruimte voorts de mis
sieclub, gevormd door scholieren
van de lagere school, hun „hoofd
kwartier" hebben ingericht. Deze
knapen zorgen voor de missie door
het sparen van postzegels, oud pa-
Pastoor Snel sprak tijdens een ope
ningsspeech Zijn waai-dering uit
voor deze vrijwillige medewerking
van de ouderen. Hij hield de jeug
dige „bewoners" van Don Bosco"
voor om het voorbeeld van de
„restaurateurs" te volgen en in de
volgende jaren zelf de inrichting
van het jeugdhuis ter hand te ne
men. Met het doorknippen van een
door de voorste zaal gespannen
lint opende de pastoor tot slot het
jeugdhuis „Don Bosco".
De heren Moelijker, Van 't Westende
en Grimm, alsmede mevrouw Moe
lijker ontvingen voor hun werk
zaam aandeel in het herstel, een
aandenken. Het jeugdhuis is voor
lopig elke zondagmiddag van 2 tot
Walcheren
Raad Domburg behandelt
verbetering verlichting
In de eerstvolgende vergadering van
de raad van Domburg op donder
dag 28 april 's avonds om acht uur
in het gemeentehuis komt onder
andere een voorstel aan de orde be
treffende verbetering van de straat-,
verlichting. Verder vermeldt de
agenda voorstellen over deelneming
in het aandelenkapitaal van de N.V.
Bank voor Ned. Gemeenten, vaststel
ling spaarvevordening 1960 en zal de
gemeenterekening over 1958 worden
aangeboden.
O.- EN W.-SOUBURG
Raad Souburg bijeen
Vrijdag 29 april a.s. zal de gemeen
teraad van Souburg om half drie in
openbare vergadering bijeenkomen
De agenda voor deze vergadering
vermeldt onder meer een voorstel tot
onderzoek van de geloofsbrieven van
het nieuwbenoemde raadslid de heer
L. Frangois en tot toelating als lid
van de raad. Verder komen aan de
orde een voorstel tot vaststelling van
de openingsuren van de gemeente
secretarie en van het bureau van de
burgerlijke stand, een voorstel tot
verkoop van grond aan de Middel
burgsestraat aan de h eer A. C.
Haeck en tot verkoop van een stukje
frond in plan-„Nagelenburg" aan de
r.V. P.Z.E.M.
pier, zilverpapier enz. En dat zij
hun taak ernstig opvatten blijkt
wel uit het feit, dat zij vorig jaar
de eerste prijs in het bisdom Bre
da behaalden. En het ziet er naar
uit. dat de jongens dit jaar de lan
delijke eerste prijs behalen! De
Middelburgse parochianen zijn dan
ook bijzonder trots op hun missie
club.
Drie leden van de com
missie Kïnder-floralia
van de Koninklijke
Maatschappij voor
Tuinbouw- en Plant
kunde, de heren J. Tol
lenaar, A. Joosse en D.
Tillema, hebben zater
dagmiddag in de Graan-
beurs te Middelburg en
aan de gemeentelijke
kwekerij „Overwater"
tientallen prachtige be-
f;onia's, fuchsia's, co-
eus, geraniums, vlijti
ge liesjes en klimop
plantjes aan do jeugd
uitgereikt om thuis ver
der op te kweken.
Af en aan liepen de
jongens en meisjes bij
deze twee afhaalposten
waar zij hun plantje in
ontvangst konden ne
men. Van een overwel
digende drukte, zoals
die in voorgaande jaren
voorkwam, was dit
maal echter geen spra
ke. Het aantal aanvra
gen voor een plantje
was dan ook veel min
der dan in de afgelopen
jaren, toen men soms
1200 „bestellingen"
boekte. Ditmaal waren
het er „slechts" 696,
waarvan 473 uit Mid
delburg. Uit de omlig
gende dorpen waren
223 aanvragen voor een
plantje ontvangen,
waarvan 31 uit Melis-
kerke, 24 uit Seroos-
kerke, 41 uit Souburg,
62 uit Westkapelle cn
65 uit Nieuw- en Sint-
Joosland.
De jeugdige planten-
kwekers uit deze dor
pen krijgen hun plant
jes toegestuurd, maar
hun Middelburgse colle
gaatjes moesten ze zelf
komen afhalen aan de
Graanbeurs of de ge
meentelijke kwekerij
„Overwater".
In de Graanbeurs waai
de heren J. Tollenaar
en A. Joosse voor een
vlotte afhandeling van
de bestellingen zorgden,
stonden 31S plantjes in
lange rijen, waarvan
het merendeel aan het
einde van de middag
was afgehaald. Bij de
gemeentelijke kwekerij
waren „slechts" 160 be
stellingen binnengeko
men, die cle jongens en
meisjes bij de heer D.
Tillema in ontvangst
konden nemen.
Thuis zullen de jongens
en meisjes hun plantjes
verder opkweken. Op
een grote tentoonstel
ling de Kinder-flo-
raüa, die waarschijn
lijk eind juli in de
Graanbeurs wordt ge
houden zullen de re
sultaten van hun jeug
dige zorg en moeite
worden getoond. Een
jury zal hier uit alle in
zendingen de mooiste
en best verzorgde plant
jes aanwijzen, waar
voor de jeugdige kwe
ker een prijs in ont-
vangst kan nemen.
De hele opzet van deze
Kinder-floralia is. de
jeugd liefde voor cle
bloemen bij te brengen.
Kwamen er ditmaal in
tegenstelling tot voor
gaande keer veel min
der aanvragen binnen,
thans meent de Kinder-
floralia-commissie de
echte plantenliefheb
bers te hebben.
Waarom
zijn Liga-kinderen
zó stoer en zó gezond?
Omdat
in de veelzijdige
Liga-voeding alle
opbouwstoffen in rijke
schakering aanwezig zijn,
Jaarboek Christelijke
Gereformeerde Kerken
Uit het thans verschenen jaarboek
van de christelijke gereformeerde
kerken in Nederland blijkt dat het
aantal gemeenten met één is ver
meerderd door de instïtuering van
een kerk in Amsterdam-Nieuw West
en daardoor thans 167 bedraagt.
Het aantal predikanten steeg met zes
en bedraagt nu 103. Het aantal vaca
tures daalde van 74 tot 69. Het aan
tal leden klom van 30.957 tot 31.537
en het totaal aantal belijdende en
doopleden steeg van 62.381 op 63.215.
Het aantal dienstdoende predikanten
vermeerderde met zes, doordat zes
kandidaten een beroep aannamen.
Tevens trad het oud-lid van de Twee
de Kamer ds. C. v. d. Zaal weer in
actieve dienst. Maar daar staat tegen
over, dat ds. L. Holtrigter te Onst-
wedde met emeritaat ging. De kerk
telt voorts 2 legerpredikanten, r
schipperspredikant en 21 emeritus
predikanten, van wie vier, als hoog
leraar aan de theologische school te
Apeldoorn ziin verbonden.
Aan de theologische school stuuereu
op het ogenblik 17 studenten.
NED. HERVORMDE KERK.
Bedankt voor Jutriip Hommerts: A.
P. Nauta te Sint-Johannisga.
Benoemd tot bijstand in het pastoraat
te Hilversum: dr. J. Kooit a.s. emeri
tus predikant te Amsterdam.
GEREF. KERKEN.
;n te Berlik
burg te Kantens.
GEREF. GEMEENTEN.
Bedankt voor Gorkum en voor Oost-
kapelle: C. Hegeman te Genemuiden.
zorgt voor Uw gezondheid -
532.-
Prijzen vanaf
verkrijgbaar bij dé bonafide handel
Atteenverfegenwoo'diginR
N.V. Willem van Rijn
AmiKrdun. Haarlemmerweg 475.
«•I -185222 (10 lijnen).
1463. Terwijl zijn vrienden
zich aan allerlei gissingen
te buiten gingen omtrent
Arends beweegredenen voor
een nachtelijke vliegtocht
wijdde onze piloot zijn al
gehele aandacht aan de be
diening van de Horzel. Uit
gerust met een motor zoals
er geen tweede op de aarde
bestond, spiraalde de kleine
machine met groot gemak
omhoog naar de sterrenhe
mel. Na verloop van circa
dertig minuten lag het con
tinent als een enorme inkt
vlek beneden hem en kon
hij in de verte het glinste
rende oppervlak van de
oceaan zien liggen. Hij had nu een hoogte be
reikt waar de lucht zo ijl was, dat de straal
motor bijna geen effect meer bereikte. Storm
liet het toestel horizontaal komen en schakel
de de repulsors in, die er voor zouden zorgen
dat de Horsel stationair bleef. Toen opende
hij een verborgen vakje op het instrumenten
bord en draaide aan een geheimzinnig knopje
dat er lang geleden door zijn vrienden van de
planeet Valeron op aangebracht was. Ogen
schijnlijk gebeurde er niets, doch Arend wist
dat via een vernuftige zender, verborgen in de
spitse neus van het toestel met regelmatige
tussenposen een SOS-boodschap naar alle kan
ten het heelal ingezonden werd!
Vergadering hervormde
raad voor kerk en school
De hervormde raad voor de zaken
van kerk en school heeft vrijdag in
Utrecht zijn jaarvergadering gehou
den. De voorzitter van de raad, dr.
W. J. de Wilde, zei in zijn openings
woord, dat de uitbreiding van het
godsdienstonderwij's op de openbare
zowel als op de bijzondere scholen en
de godsdienstige vorming van de jon-
;e mensen, sedert de zogenaamde ge-
Ijkstelling de bijzondere aandacht
van de kerk vragen.
Hij constateerde met dankbaarheid,
dat de overheid hoe langer hoe meer
een welwillende houding heeft aan
genomen ten opzichte van de subsi
diëring van dit onderwijs. Dr. de Wil
de merkte op, dat het percentage der
kinderen dat godstaienstonderwijs
ontvangt op school, voortdurend
stijgt. Hij voegde hieraan toe, dat
het godsdienstonderwijs op de scho
len echter weinig zal uitwerken als
in het gezin thuis het godsdienstig
besef aan het uitsterven is.
De secretaris van de raad voor kerk
en school, ds. O. V. Henkei, ging ln
zijn jaarverslag onder meer in op
het wetsontwerp voortgezet onder
wijs 1958.
De besprekingen met vertegenwoor
digers van de algemene diaconale
raad en de groeperingen van het
openbaar onderwijs, betreffende het
onderwijs aan de „trekkende" bevol
king, leidden in het afgelopen jaar
niet tot enig positief resultaat. Vol
gens ds. Henkei is de situatie langza
merhand zo, dat op enkele uitzonde
ringen na het gehele onderwijs aan
de „trekkende" bevolking zich prak
tisch in rooms-katholiekc handen be
vindt, hoewel het percentage niet
r.-k. kinderen niet te verwaarlozen is.
Emeritaat ds. D. Louwerse
Ds. D. Louwerse, hervormd predikant
te Tuil (Geld.) is voornemens 1 mei
met emeritaat te gaan. Ds. Tuil werd
in 1894 geboren en in 1921 kandidaat
in Groningen. Hij diende de gemeente
van Wissenkerke van 19291945, in
welk jaar hij buiten bediening ge
raakte. Op 19 oktober 1947 werd hij
predikant tc Tuil. Ds. Louwerse is
benoemd tot bijstand in het pasto
raat te Knijpc.
Ademin voorkomt «n
geneest, bovendien 'n tractatie.
FEUILLETON
LILIAN AYE
Toch leed het geen twijfel of de tal-
loze breinen van de ontzaglijke men
senstroom, die zich met geweld een
weg langs hem heen baande, hielden
zich, slechts weinigen uitgezonderd,
weer met andere mensen bezig. Bij
voorbeeld met het lot van familiele
den, voor wie iets in orde moest
worden gemaakt of ook wel met on
bekende voorbijgangers, die vluchtig
werden getaxeerd en daarna weer
vergeten. Schijnbaar geïsoleerd,
moeizaam huns weegs gaand konden
ze toch hun nauw met elkaar verwe
ven gedachten niet ontlopen, want 't
noodlot hield allen in zijn ban. Het
lot van de een zou zonder dat van
de ander Immers niet mogelijk zijn.
Ook Konrad Enderleins lot weefde
zich van dit ogenblik af met dat
van iemand anders samen. Het was,
als zo heel vele lotsbestemmingen,
met denken en nadenken begonnen.
Reeds een half uur lang stond hij op
één en dezelfde plaats onafgebroken
naar het Alsterpaviljoen te staren,
even op zijn ivoorkleurige' wandel
stok leunend. Hij had Stefanie Win
ter geen minuut uit het oog verlo
ren.
Nadat hij haar toevallig had opge
merkt, toen ze haar auto parkeerde,
was hij haar uit de verte tot het
Alsterpaviljoen gevolgd, had haar
bewegingen nauwkeurig gadegesla
gen en het tafereeltje voor het ter
ras in zijn geheugen opgetekend. Al
lereerst omdat hij feitelijk niets an
ders om handen had. daarna uit
nieuwsgierigheid en tenslotte met
langzaam ontwakende belangstel
ling. Nu was hij eindelijk zo ver, dat
hij kon proberen zorgvuldig al zijn
waarnemingen alsof het bedragen
in cijfers waren bij elkander op
te tellen, om tot een resultaat te
geraken.
Konrad Enderlein was geen man, die
zo vlug zulk een resultaat zou be
reiken als wellicht een ander, die
zich, terwille van de praatjes of de
sensatie, veel met zijn omgeving be
moeide, mogelijk zou zijn geweest.
Hij, Enderlein, besteedde hiervoor te
veel aandacht aan zichzelf en aan
Felicitas, de vrouw, die hij liefhad.
Toch had hij in zijn leven niet zo
ver van de werkelijkheid afgestaan,
dat hij van de wereld vervreemd was
geraakt. Hij had de laatste jaren al
lerlei dingen leren kennen, waarover
hij vroeger slechts in boeken wat
had gelezen of alleen maar vage
aanduidingen had gehoord. Zulke er
varingen hadden hem steeds méér
belang in alle facetten van het le
ven doen stellen, zijn begripsvermo
gen voor de betekenis van allerlei
„incidenten" vergroot. Vandaar dat
nu plotseling de gedachte bij hem
opkwam: „Ze heeft die man zeker
voor het eerst ontmoet. Alleen daar-
dat Is alles verklaarbaar: haar on
zekerheid. haar weifelen voor ze het
terras beklom en de manier, waarop
zij cn de vreemdeling elkaar be
groetten. En opeens ontwaakte bij
Enderlein de gedachte, die hij eerst
weer van zich afzette, toen aarze
lend weer te voorschijn haalde, om
ze tenslotte met kloppend hart ver
der uit te spinnen. Een gedachte,
waarbij hem steeds de vrouw, die hij
liefhad voor ogen stond cn de door
slag gaf boven alle andere overwe
gingen.
Konrad Enderlein ging niet over één
nacht ijs en besloot dus nog eens
rustig na te denken. Hij wilde zeker,
absoluut zeker van zijn zaak wezen,
want met een rekening, die niet in
alle opzichten klopte, viel absoluut
niets te beginnen. Achter zijn. gerim
peld voorhoofd ging op dit ogenblik
heel wat om!
Opeens verhief zijn magere, lange
lichaam, gehuld in een elegant, maar
reeds wat versleten jacquet, zich iels
hoger, zodat hij, ofschoon nauwelijks
merkbaar, even minder op zijn wan
delstok leunde. Toen keek hij op zijn
polshorloge.
„Half vier", zei hij wat onrustig bij
zichzelf en dacht een tikje zenuw
achtig: „Ik moet nodig Felicitas op
bellen en haar zeggen dat ik wat
later thuiskom. Wat hier gebeurt
mag ik me in geen geval laten ont
gaan".
Gelukkig stond hij vlak voor het
oude gebouw der PTT. Ja. over een
minuut of tien zou hij Felicitas op
bellen.
Meteen hernam hij zijn houding van
daareven en staarde opnieuw met ge
spannen aandacht naar het Alster
paviljoen. Uit ijdelheid droeg hij
nooit een bril, zodat zijn tamelijk
kleurloze ogen zich steeds bijzonder
moesten inspannen.
Wie hem daar in zijn elegante, grijze
pak met een hoed van dezelfde tint
op het smalle, grljsbehaarde hoofd
zag staan, kreeg onwillekeurig de
Indruk, dat hij een reeds bejaard,
welgesteld heer voor zich had, ccn
overbltjsel uit de „goede, oude tijd".
Inderdaad, Konrad Enderlein was een
overblijfsel; een overblijfsel, dat zich
niet bij nieuwe, moeilijker levens
omstandigheden had kunnen aanpas
sen, dat thansals onderhuurder in
zijn vroeger deftige villa woonde en
als geruïneerd man toch nog kramp
achtig poogde 't oude, deftige leven
voort te zetten. En Felicitas Simon
behoorde bij dat leven, was er om
zo te zeggen het middelpunt van.
Enderleins gehele doen en laten wa
ren op haar afgestemd en Felicitas
had al dan niet met haar toneel
speelsterstalent de 64-jarige man
in alle opzichten onder haar duim.
Konrad Enderlein zag weer op z'n
horloge; de termijn van 10 minuten
die hij zichzelf voor het opbellen had
gesteld, was verstreken.
Nog even aarzelde hij, maar nam
toen een kloek besluit, maakte
rechtsomkeert en liep vlug naar het
postkantoor. Toch keek hij, alvorens
zich bij de file binnentredenden aan
te sluiten, nog even de kant van het
Alsterpaviljoen uit.
Haastig betrad hij de eerste de beste
telefooncel, wierp een paar geldstuk
ken in de automaat en wachtte. Na
enkele ogenblikken hoorde hij de
hem zo bekende vrouwenstem.
Ietwat geagiteerd antwoordde Ender
lein: „Ik ben 't, Felicitas. Zeg eens
schat, zou het le schikken, dat ik wat
later kom? Ik moet nog iets be
langrijks afdoen, iets héél belang
rijks".
De stem van do andere kant van de
lijn vroeg, blijkbaar na korte aarze
ling: „Wil je daarmee zeggen
dat ie wat meebrengt?"
„Geduld alsjeblieft", smeekte Ender
lein dringend. „Ik kom zo gauw mo
gelijk, liefste!"
Meteen hing hij op cn snelde op zijn
lange, mager© benen weer naar de
Eenmaal buiten gold z'n eer
ste blik het tafeltje op 't caféterras.
O, schrik, het was onbezet!
Enderlein rende cle straat over cn
liet schier wanhopig zijn blik over
de af en aan deinende mensenzee
weiden.
Plotseling ontdekte hij hen; zc volg
den cle Jungfernstïeg tn de richting
van het parkeerterrein.
Donald Harrison stak ruim een hoofd
boven Stefanie uit. Zijn kortgeknipte,
maar niet borstelige haar gaf hem
iets jongensachtigs, iets min of meer
zorgeloos, doch zijn manier van lo
pen en verdere bewegingen verrieden,
dat hij. als 't erop aankwam, kalm
en vastberaden wist te handelen.
Terwijl hij Stefanie van terzijde aan
keek en zo voor 't eerst haar profiel
zag. vroeg hij: „En waar zullen we
dan morgen samen gaan eten?"
„Aan de Elbe?"
„Prachtig. En hoe laat?"
„Om een uur of twaalf?"
„Uitstekend".
„Ik zal U aan de stadsltant van het
Dammerstation afhalen".
Plotseling dook de straatfotograaf
voor hen op, die met een vlugge be
weging de camera omhoog hief. zijn
linkeroog dichtkneep en uitnodigend
vroeg: „Foto, meneer?"
Donald wenkte glimlachend van
„neen" en schoof Stefanie even op
zij, om met haar de rijweg over tc
steken.
(Wordt vervolgd)