Romance van Prinses Margaret VRIJDAG 1 APRIL 1960 PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT 17 knutselen en zo was het ook met de hertog, die er echter mee moest ophouden toen hij het te druk kreeg met andere zaken. Tony en prins Philip hebben interesse voor sport, fotografie en kunst V-slot De hofetiquette HUWELIJKS AD VISEUKS die geloven dat een gelukkig huwelijk slechts mogelijk is wanneer aan twee belangrij ke voorwaarden wordt vol daan namelijk liefde tus sen de twee partners en een ongeveer gelijke afkomst volgen momenteel met grote belangstelling de ontwikke ling van de romance tussen prinses Margaret en Tony Armstrong-Jones en zij be studeren de basis waarop hun toekomstig geluk ge grondvest zal zijn. „Je trouwt het meisje niet, maar je trouwt haar fami lie!" Dit bekende advies, dik wijls gegeven aan toekomsti ge bruidegoms, is wel van bijzondere betekenis voor Antony Armstrong-Jones, die als fotograaf en zoon van een beltendadvocaat binnen kort tot de Engelse koninklij ke familie zal gaan behoren. De koningin-moeder en ook de hertogin van Gloucester waren eveneens niet van koninklijke bloe de. Als toekomstige eentgenoot van prinses Margaret ziet Tony Jones zich geplaatst voor een ge heel nieuw leven. Hij mag zich echter gelukkig prijzen, dat de man die hem in dit nieuwe leven en de hofetiquette zal inwijden, prins Philip, hertog van Edin burgh, zelf als luitenant Philip Mountbatten een tijdlang als ge woon militair in het leven heeft gestaan. Toen prins Philip zijn moderne en beslist niet conservatieve school Gordonstown verliet, kwam de jonge Jones juist op Eton, een van de oudste en meest conservatieve opleidingsinstituten die er in En geland bestaan. Toen prins Philip zijn vuurproef als marineofficier onderging, zat Tony nog op school. Ongeveer zes maanden voordat de verjoving tussen prinses Margaret en Tony Armstrong-Jones werd bekendgemaakt, nam de hertog van Edinburgh zijn toekomstige zwager onder zijn hoede. Al zeer spoedig ontdekten de belde man nen, dat zij veel dingen gelijk hadden. Er waren verschillende onderwerpen waarvoor beide 'n grote belangstelling hadden. Zeilen Zo bijvoorbeeld in Balmoral. Daar bemerkten ze, dat ze beiden van zeilen hielden. In een kleine zeil boot scheerden zij over de wate ren van Lock Muick. Tony was weliswaar niet zo geoefend in zei len als de hertog, maar op Eton stond Jones indertijd al bekend als een echte waterrat. Hij zocht het echter meer in roeien. Maar als liefhebber van het water was het zeilfestijn in Balmoral toch wel een kolfje naar zijn hand. Tony heeft veel in een skiff ge rooid op de Thames. In zijn Etonschooltijd heeft Tony een aanval van Kinderverlam ming gehad, maar toen dat voorbij was, werd hem, evenals de mees te poliopatiënten geadviseerd te gaan zwemmen. Zo werd Tony 'n goed zwemmer. Hij heeft eenter niet de durf om van een hoge to ren te duiken of te gaan water skiën, de dingen die de hertog zo graag doet. Het zwemmen zelf echter was een gemeenschappelij ke interesse en de mannen genie ten regelmatig van het prachtige zwembad dat Buckingham Palace rijk is. Bootrace Merkwaardig genoeg kende de hertog Tony al voordat prinses Margaret hem kende, ja zelfs voordat hij fotograaf was. Ongeveer een jaar of tien gele den was de hertog op jacht, samen met een oude schoolvriend, Sir Michael Duff. Deze moest echter de jachtpartij beëindigen, aange zien hij de traditionele jaarlijkse bootra.ee tussen de ploegen van Oxford cn Cambridge op de Tha mes niet wilde missen. Zijn peet zoon was stuurman van de ploeg— van Cambridge. Prins Philip ging met zijn vriend mee en was op deze manier getuige van de race, die hij met grote belangstelling volgde. Het werd een bizondcr spannende strijd. Do ploegen ga ven elkaar niets toe en het werd een ware nelc-aan-nek-race. Ie dereen had buitengewoon veel waardering voor stuurman Tony Jones, die de ploeg van Cambrid ge in die hete strijd tot een boven menselijke prestatie wist op te voeren, waardoor zij in de laatste spurt Oxford met drie lengten klopten. „Je hebt een peetzoon die uit het goede hout is gesneden", complimenteerde de hertog zijn vriend na afloop. Voordat de polio hem aanpakte was Tony op school een bekend bokser in de lichtgewicht klasse. In zijn eigen jeugd stond prins Philip bekend als een prima atleet en als representant van zijn school behaalde hij een tweede plaats op de Schotse schoolkampioenschap- pen. In weerwil van het feit dat de een geboren werd als prins en de an- zien van een telelens, die het mo gelijk maakte onderwerpen op grote afstand te nemen en daarbij toch scherpe opnamen te maken. Architectuur Toen de hertog voor het eerst To ny's huisje in Pimlico bezocht, was een van de dingen die hem het eerst opvielen, een groot te kenbord. In Buckingham Palace heeft de hertog er precies zo een. Dit is echter zo gefabriceerd, dat het in de muur kan verdwijnen. Het is namelijk zo, dat Tony Armstrong-Jones een speciale lief de heeft voor architectuur en op dit terrein mag hij graag ontwerp tekeningen maken. Maar ook daarmee komt hij op 't terrein van de hertog, want deze gebruikt heel wat regenachtige middagen om achter zijn tekenta fel werkelijk voortreffelijke bouw kundige tekeningen te vervaardi gen, die gebruikt worden bij bouw of yerbouw van de koninklijke verblijven. Tony staat bovendien bekend als een zeer enthousiast „doe-het-zelf- man". Hij mag bizonder graag Nu ook polo De verloofde van prinses Marga ret is op weg een goed polospeler te worden. Onder de voortreffe lijke leiding van de hertog, die 'n bekend polospeler is, oefent hij zich regelmatig en heeft er bizon der veel plezier in. Het was een sport, waartoe Tony Armstrong- Jones tot nu toe niet in de gele genheid was geweest deze te be oefenen. Voorts hebben beide mannen nog een liefde voor het eiland Malta gemeen. Dat eiland in de Middel landse Zee bezochten zij namelijk en het heeft op beiden een diepe indruk achtergelaten. Daarbij komt dan nog een voorliefde voor snelle auto's en een afkeer van grote huizen. In weerwil van al deze overeen komsten is er toch een wezenlijk verschil tussen deze mannen. De voorkeur van Tony Armstrong- Jones gaat in eerste instantie uit naar alles wat ligt in het vlak van de kunst, terwijl de hertog het meer zoekt in het vlak van ae we tenschap. Doch deze terreinen overlappen elkaar in zekere zin hier en daar. Op vele punten zijn zij dus volkomen gelijkgestemd, daarbij komt dan nog, dat wan neer zij straks zwagers zijn zij getrouwd zijn met de twee belang rijkste vrouwen in het gemenebest. Het mag derhalve wel verwacht worden, dat deze mannen het on- getijfeld zeer goed met elkaar zullen kunnen vinden en echte vrienden worden. (Copyright P.Z.Ct.) Mrs. Helen Catchcart. der als een gewoon burger, komen ze beiden uit ongeveer dezelfde omgeving. Tony Armstrong-Jones in dezelfde fraaie streek van Bel- gravia, waar prins Philip met zijn oom woonde, de graaf Mount batten. Als kleine jongens zeilden zij met hun kleine modelbootjes in dezelfde beroemde vijver van Kensington. Later toen Arm strong-Jones hof- fotograaf werd als opvolger van de beroemde Baron, een persoonlijke vriend van prins Philip, hadden zij het bij hun eerste ontmoeting al meteen over fototechnische zaken, want de fotografie is een van de liefste hobbies van de hertog. Het is bekend dat prins Philip, wanneer hij in de koninklijke loge zit op Ascot bij de paardenraces, meer aandacht heeft voor zijn lichtmeter en de opnamen die hij maakt, dan voor de race zelf in weerwil van het feit dat prins Phi lip een enthousiast paardenlief hebber is, zoals trouwens veel En gelsen. De koningin stelt er name lijk prijs op om de hoogtepunten van de races op film vastgelegd te hebben. En de hertog neemt dat met plezier op zich. Die films wor den dan in de familiekring of ook wel voor een groter gezelschap gedraaid. Armstrong-Jones staat bekend als een liefhebber van alle nieuwe snufjes op fotografisch gebied. Begrijpelijk dat de hertog trots was om hem zijn nieuwste aan winst te tonen, een camera speci aal voor hoge snelheden, met dubbele optiek en bovendien voor- Prinses Margaret en Tiaar verloofde in de koninklijke stallen. Terug naar Buckingham Palace ■na een autoritje. Werktijdverkorting bij Hoogovens Bij de Konklijke Neaerlandsche Hoog ovens en Staalfabrieken X.V. te IJmuiden zal, blijkens mededelingen in de bedrijfscourant „De Grijper"', de werktijd in drie perioden geleide lijk worden verkort van 48 tot 45 uur per week. De eerste periode van 47 uur per week begint, mits o.a goed keuring van de vakraad voor de me taalindustrie wordt verkregen, op 1 april en duurt tot I januari 1961. Het uurloon blijft voorlopig onge wijzigd. De vrije diensten worden als gewone snipperdagen betaald. De be ambten die 48 uur per week werken, volgens het voor de arbeiders gelden de schema, de beambten die 42 uur per week werken zullen door werk tijdverschuiving in de eerste periode éen vrije zaterdag per maand krij gen. Daar de beslissing van o.a. de vak- raad voor de metaalindustrie nog niet bekend is, is het niet uitgesloten dat de eerste periode pas op een later tijdstip ingaat. De tweede periode met een werktijd van 46 uur loopt van 1 jan. 1961 tot 1 jan. 1962, de derde met een werktijd van 45 uur begint op 1 januari 1962. Bij de vast stelling van het schema is rekening gehouden met vakanties, tijdstippen waarop grote uitbreidingen in wer king worden gesteld enz. 0 De Anglicaanse aartsbisschop Geoffrey Fisher zal op vrijdag 8 april de nu ls/i maand oude prins Andrew, zoon van koningin Elizabeth van Engeland en prins Philip, dopen. 1545 - 5 MEI - I960 Op de 15e verjaardag van de bevrijding wil ik Uwe Majesteit mijn blijdschap betuigen te leven in een vrij Nederland. Mijn grote dankbaarheid voor deze vrijheid wil ik graag tegenover Uwe Majesteit tot uitdrukking brengen in deze gave voor de vluchtelingen. Opdat ook mijn dank straks zal doorklinken in de harten van hen, die in dit Wereld- Vluchtelingenjaar I960 onze hulp nog zo hard nodig hebben. Geneesmiddelen van menselijke oorsprong In de memorie van toelichting inzake het wetsontwerp tot goedkeuring van de op 15 december 1958 te Parijs tot stand gekomen Europese overeen komst betreffende de uitwisseling van genoesmiddelen van menselijke oor sprong wordt onder meer meegedeeld dat sedert de ontdekking van het be staan van verschillende bloedgroepen de wetenschap op het gebied van de bloedtransfusie zeer snelle vorderin gen heeft gemaakt. Hiermee is een sterke toeneming gepaard gegaan van het gebruik van menselijk bloed en van de daaruit afgeleide derivaten voor medische doeleinden. De wetge vingsproblemen, door deze ontwikke ling gesteld, vormen in verschillende landen reeds geruime tijd onderwerp vau studie en overleg. In het verleden hebben de Europese landen elkaar herhaaldelijk inciden teel bij de voorziening van menselijk bloed en bloedderivaten hulp geboden en het valt te veiwachten, dat aan deze wederzijdse bijstand meer be hoefte zat gaan bestaan. In verband met deze bijzondere status van het bloed als geneesmiddel heeft het co mité van deskundigen op het gebied van de volksgezondheid van de raad van Europa m 1955, op Nederlands initiatief, de voorbereiding ter hand genomen van een overeenkomst. EVEN LUNCHEN IN MADRIDGRAPJE VAN K.L.M. DANK ZIJ GROTE-MENSENSPEELGOED DC-8 (Van onze speciale verslaggever) „De groeten aan sinterklaas", zei den de vrienden dinsdagmorgen toen we op uitnodiging van de KX.M. even gingen lunchen in Madrid. Om twintig minuten over elven vertrokken we van Schip hol en dinsdagavond om 10 minu ten voor achten waren we weer in Amsterdam terug, na een waarlijk kopieuze maaltijd geno ten to hebben in de Spaanse hoofdstad. In iets meer dan twee uur heeft de nieuwste aanwinst van de Ivon. Ned. Luchtvaart maatschappij het eerste DC--8 straalverkcersvliegtuïg in Europa de afstand van ongeveer 2000 km afgelegd en in precies 1 uur en vijftig minuten de terugreis. Aan niets hebben we kunnen bc-, speuren dat we met een snelheid van meer dan duizend kilometer per uur linea recta op ons doel afstoven. Dc Britse captain Re- venhill en zijn eerste officier R. J. Rose, bedienden in volmaakte rust de instrumenten. De auto matische piloot regelde haar scherp de koers, zodat de be- Engeland houdt eigen kernwapens De Engelse regering is voorlopig niet bereid zijn kernwapens ter beschik king van de Navo te stellen en de verantwoordelijkheid voor het ge bruik ervan over te dragon aan de Navo-opperbevelhebber, generaal Norstad. Enige tijd geleden heeft generaal Norstad voorgesteld een zeer mobiele en met kernwapens uit geruste Navo-strijdmacht te vormen, een kleine speciale groep die op zeer korte termijn in geheel Europa zou kunnen worden ingezet. In het kader van dit voorstel zou En geland zijn kernwapens beschikbaar moeten stellen. De Engelse reactie was al direct ongunstig, en na diep gaande bestudering van Norstads opzet, is definitief, besloten geen kernwapens 'af te staan. manningsleden wezenlijk nog tijd vonden voor een ontspannend ge sprek. Aan „kleinigheden" hebben we ons gerealiseerd iets heel on gebruikelijks te beleven. Om elf uur achttien dinsdagmorgen nam de reuzenvogel van ver over de vijftigduizend kilogram gewicht, zijn aanloop. Zesentwintig secon den later hingen we al tussen de wolken boven Schiphol en na nog geen drie minuten dreef het ge vaarte onder stralende zon tussen een diepblauw firmament en een verbindend witte wattendeken on der ons. Met een gigantische kracht hadden de vier straalmo toren onder de pijlvleugels ons in luttele seconden kilometers boven de begane grond getild. Op onge- veel elf kilometer hoogte heeft captain Revenhill de zestig a ze ventig ton achter hem recht ge trokken. Met meer dan duizend kilometer snelheid gleden we door het lucht ruim. Glijden? Ja, inderdaad. We zitten op deze hoogte boven het weer. Buiten vriest net 47 graden, vertelde een van de bemanningsle den ons, maar van remous met de nare ervaring alsof men door lopend in ëen lift zit of in een luchtschommel, is g"en sprake. Dat het intussen hard gaat, mer ken we van tijd tot tijd aan me dedelingen van het cabineperso neel. Elf uur 38, juist wanneer stewardess Mary Asperslag ons een tijdschrift bezorgt voor het geval we de reistijd met lezen zouden willen korten, passeren we Brussel. Zegge cn schrijve twintig minuten dus nadat we onze aanloop op de Schiphol- startbaan begonnen. Als de koffie wordt gebracht is het kwart voor twaalf en een luidsprekerstem zegt dat we Parijs veertien kilo meter westelijk passeren- Tegen half een, terwijl de radio een zacht deuntje over de hoofden van de 125 passagiers laat kab belen, blijken we Bordeaux te passeren en nauwelijks drie kwar tier later cirkelen we een paar er- rondjes boven de Spaanse hoofd stad om tenslotte op het in ver gelijking met Schipnol wel op merkelijk bescheiden vliegveld Barajas de wielen aan de grond te zetten. Een studentendansgroep verwel komt de jet-plane de eerste die hier landt mot zang en dans. Bussen brengen ons in de zelfde tijd die we nodig hadden om van Amsterdam naar Parijs te vliegen, naar het restaurant in het hart van de stad, waar het etentje gebruikt wordt, terwijl be faamde Flamenco-dansers en -danseressen ons met vurige no blesse en fabuleus zuidelijk ritnie hun Andalusische volkskunst de monstreren. Twee minuten voor zes hebben we niet zonder weemoed afscheid genomen van deze imposante Spaanse wereld. Precies eén uur en vijftig minuten later een tijdsbestek dat dank zij vele goede K.L.M.-zorgen letterlijk en figuurlijk voorbij vliegt ston- we weer in Amsterdam Toen we van de landingsbaan naar het platform reden, begon zo maar éen van de passagiers te applaudisseren. Een initiatief, dat onmiddellijk door allen werd overgenomen. Het was een applaus voor allé bemanningsleden, voor onze Ko ninklijke Luchtvaartmaatschappij, maar stellig ook voor de DC-8 Albert Plesman. Dat wonder van technisch vernuft dat nog geen tien jaar geleden slechts eenner- senscliim was, alleen bestaanbaar in het brein van irreële fantas ten Honderduizend leerlingen van het voortgezet en middelbaar ondertcijs zullen vandaag over- al in het land aanbellen met bestellijsten voor vluchtelln- genpostzegels en bevrijdings- m kaarten. Daarmee begint de verkoop van deze bevrijdings- M kaart die onder de naam nationale bevrijdingsmanifes- n tatie 1960 is bedoeld om te- genover koningin Juliana blijk te geven van vreugde over de bevrijding. De opbrengst van de kaart met de daarop ge- plakte postzegels wordt door de koningin ter beschikking gestéld van de vluchtelingen- hulp in het kader van het We- M reldvluchtelingenjaar. iiiiiniiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiinni Tiental leden Nederlandse Reis Vereniging bedankte Na berichten over Jordaanse reis (Van onze Haagse redactie) Een tiental leden van de Nederlandse Reisvereniging heeft voor het lid maatschap bedankt nadat bekend was geworden dat de N.R.V. een reis naar Jordanië had uitgeschreven, waaraan niet kan worden deelgeno men door personen, die het joodse ge loof belijden. De N.R.V. is. naar men ons mededeelde, „verrast" over de reactie, doch blijft op het standpunt staan, dat men hier met een maat regel te maken heeft, die iedere het joodse geloof belijdende reiziger naar Jordanië treft en dat met het eisen van een verklaring, dat men chris ten is, nooit enige discriminatie be doeld is. Het gaat, aldus wordt van die zijde verklaard, niet om het ras doch uitsluitend om het geloof. Een jood, die het christendom belijdt, kan'aan de reis deelnemen. Bovendien, zo zegt de N.R.V., gaat het hier om een reis, die in de eerste plaats bedoeld is als een pelgrimstocht naar de heilige plaatsen in het Heilige Land en die daarom ook staat onder leiding van een predikant. Er wordt ook tijdens deze reis gelogeerd in kloosters en in Jeruzalem in het Y.M.C.A.-hotel. Enkele bestuursleden van de N.R.V. hebben zich in een bijeenkomst be raden op de reacties van pers en leden op deze reis. In een volledige bestuursvergadering van de N.R.V. zal men deze zaak opnieuw bespre ken en nagaan, of er aanleiding zou kunnen zijn de reis te annu leren. Men wijst er van de zijde van de NJLV. nog op, dat ook an dere reisorganisaties dergelijke reizen op hun programma hebben staan. Hieronder is ook de Neder landse Christelijke Reis Vereni ging. Na zijn reis door de Verenigde Sta ten is de Westduitse bondskanselier dr. Konrad Adenauernaar Japan ge vlogen voor een staatsiebezoek van een week. Hij is de eerste Duitse regeringsleider die ooit Japan heeft bezocht. De foto toont de kanselier met keizerin Nagako en keizer Hï- rohito van Japan.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1960 | | pagina 9