Romance van Prinses Margaret
VRIJDAG 1 APRIL 1960
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
17
knutselen en zo was het ook met
de hertog, die er echter mee moest
ophouden toen hij het te druk
kreeg met andere zaken.
Tony en prins Philip hebben interesse
voor sport, fotografie en kunst
V-slot
De hofetiquette
HUWELIJKS AD VISEUKS
die geloven dat een gelukkig
huwelijk slechts mogelijk is
wanneer aan twee belangrij
ke voorwaarden wordt vol
daan namelijk liefde tus
sen de twee partners en een
ongeveer gelijke afkomst
volgen momenteel met grote
belangstelling de ontwikke
ling van de romance tussen
prinses Margaret en Tony
Armstrong-Jones en zij be
studeren de basis waarop
hun toekomstig geluk ge
grondvest zal zijn.
„Je trouwt het meisje niet,
maar je trouwt haar fami
lie!" Dit bekende advies, dik
wijls gegeven aan toekomsti
ge bruidegoms, is wel van
bijzondere betekenis voor
Antony Armstrong-Jones,
die als fotograaf en zoon van
een beltendadvocaat binnen
kort tot de Engelse koninklij
ke familie zal gaan behoren.
De koningin-moeder en ook de
hertogin van Gloucester waren
eveneens niet van koninklijke bloe
de. Als toekomstige eentgenoot
van prinses Margaret ziet Tony
Jones zich geplaatst voor een ge
heel nieuw leven. Hij mag zich
echter gelukkig prijzen, dat de
man die hem in dit nieuwe leven
en de hofetiquette zal inwijden,
prins Philip, hertog van Edin
burgh, zelf als luitenant Philip
Mountbatten een tijdlang als ge
woon militair in het leven heeft
gestaan.
Toen prins Philip zijn moderne en
beslist niet conservatieve school
Gordonstown verliet, kwam de
jonge Jones juist op Eton, een van
de oudste en meest conservatieve
opleidingsinstituten die er in En
geland bestaan. Toen prins Philip
zijn vuurproef als marineofficier
onderging, zat Tony nog op school.
Ongeveer zes maanden voordat de
verjoving tussen prinses Margaret
en Tony Armstrong-Jones werd
bekendgemaakt, nam de hertog
van Edinburgh zijn toekomstige
zwager onder zijn hoede. Al zeer
spoedig ontdekten de belde man
nen, dat zij veel dingen gelijk
hadden. Er waren verschillende
onderwerpen waarvoor beide 'n
grote belangstelling hadden.
Zeilen
Zo bijvoorbeeld in Balmoral. Daar
bemerkten ze, dat ze beiden van
zeilen hielden. In een kleine zeil
boot scheerden zij over de wate
ren van Lock Muick. Tony was
weliswaar niet zo geoefend in zei
len als de hertog, maar op Eton
stond Jones indertijd al bekend
als een echte waterrat. Hij zocht
het echter meer in roeien. Maar
als liefhebber van het water was
het zeilfestijn in Balmoral toch
wel een kolfje naar zijn hand.
Tony heeft veel in een skiff ge
rooid op de Thames.
In zijn Etonschooltijd heeft Tony
een aanval van Kinderverlam
ming gehad, maar toen dat voorbij
was, werd hem, evenals de mees
te poliopatiënten geadviseerd te
gaan zwemmen. Zo werd Tony 'n
goed zwemmer. Hij heeft eenter
niet de durf om van een hoge to
ren te duiken of te gaan water
skiën, de dingen die de hertog
zo graag doet. Het zwemmen zelf
echter was een gemeenschappelij
ke interesse en de mannen genie
ten regelmatig van het prachtige
zwembad dat Buckingham Palace
rijk is.
Bootrace
Merkwaardig genoeg kende de
hertog Tony al voordat prinses
Margaret hem kende, ja zelfs
voordat hij fotograaf was.
Ongeveer een jaar of tien gele
den was de hertog op jacht, samen
met een oude schoolvriend, Sir
Michael Duff. Deze moest echter
de jachtpartij beëindigen, aange
zien hij de traditionele jaarlijkse
bootra.ee tussen de ploegen van
Oxford cn Cambridge op de Tha
mes niet wilde missen. Zijn peet
zoon was stuurman van de ploeg—
van Cambridge. Prins Philip ging
met zijn vriend mee en was op
deze manier getuige van de race,
die hij met grote belangstelling
volgde. Het werd een bizondcr
spannende strijd. Do ploegen ga
ven elkaar niets toe en het werd
een ware nelc-aan-nek-race. Ie
dereen had buitengewoon veel
waardering voor stuurman Tony
Jones, die de ploeg van Cambrid
ge in die hete strijd tot een boven
menselijke prestatie wist op te
voeren, waardoor zij in de laatste
spurt Oxford met drie lengten
klopten. „Je hebt een peetzoon die
uit het goede hout is gesneden",
complimenteerde de hertog zijn
vriend na afloop.
Voordat de polio hem aanpakte
was Tony op school een bekend
bokser in de lichtgewicht klasse.
In zijn eigen jeugd stond prins
Philip bekend als een prima atleet
en als representant van zijn school
behaalde hij een tweede plaats op
de Schotse schoolkampioenschap-
pen.
In weerwil van het feit dat de een
geboren werd als prins en de an-
zien van een telelens, die het mo
gelijk maakte onderwerpen op
grote afstand te nemen en daarbij
toch scherpe opnamen te maken.
Architectuur
Toen de hertog voor het eerst To
ny's huisje in Pimlico bezocht,
was een van de dingen die hem
het eerst opvielen, een groot te
kenbord. In Buckingham Palace
heeft de hertog er precies zo een.
Dit is echter zo gefabriceerd, dat
het in de muur kan verdwijnen.
Het is namelijk zo, dat Tony
Armstrong-Jones een speciale lief
de heeft voor architectuur en op
dit terrein mag hij graag ontwerp
tekeningen maken.
Maar ook daarmee komt hij op 't
terrein van de hertog, want deze
gebruikt heel wat regenachtige
middagen om achter zijn tekenta
fel werkelijk voortreffelijke bouw
kundige tekeningen te vervaardi
gen, die gebruikt worden bij bouw
of yerbouw van de koninklijke
verblijven.
Tony staat bovendien bekend als
een zeer enthousiast „doe-het-zelf-
man". Hij mag bizonder graag
Nu ook polo
De verloofde van prinses Marga
ret is op weg een goed polospeler
te worden. Onder de voortreffe
lijke leiding van de hertog, die 'n
bekend polospeler is, oefent hij
zich regelmatig en heeft er bizon
der veel plezier in. Het was een
sport, waartoe Tony Armstrong-
Jones tot nu toe niet in de gele
genheid was geweest deze te be
oefenen.
Voorts hebben beide mannen nog
een liefde voor het eiland Malta
gemeen. Dat eiland in de Middel
landse Zee bezochten zij namelijk
en het heeft op beiden een diepe
indruk achtergelaten. Daarbij
komt dan nog een voorliefde voor
snelle auto's en een afkeer van
grote huizen.
In weerwil van al deze overeen
komsten is er toch een wezenlijk
verschil tussen deze mannen. De
voorkeur van Tony Armstrong-
Jones gaat in eerste instantie uit
naar alles wat ligt in het vlak van
de kunst, terwijl de hertog het
meer zoekt in het vlak van ae we
tenschap. Doch deze terreinen
overlappen elkaar in zekere zin
hier en daar. Op vele punten zijn
zij dus volkomen gelijkgestemd,
daarbij komt dan nog, dat wan
neer zij straks zwagers zijn zij
getrouwd zijn met de twee belang
rijkste vrouwen in het gemenebest.
Het mag derhalve wel verwacht
worden, dat deze mannen het on-
getijfeld zeer goed met elkaar
zullen kunnen vinden en echte
vrienden worden.
(Copyright P.Z.Ct.)
Mrs. Helen Catchcart.
der als een gewoon burger, komen
ze beiden uit ongeveer dezelfde
omgeving. Tony Armstrong-Jones
in dezelfde fraaie streek van Bel-
gravia, waar prins Philip met
zijn oom woonde, de graaf Mount
batten. Als kleine jongens zeilden
zij met hun kleine modelbootjes
in dezelfde beroemde vijver van
Kensington.
Later toen Arm strong-Jones hof-
fotograaf werd als opvolger van de
beroemde Baron, een persoonlijke
vriend van prins Philip, hadden zij
het bij hun eerste ontmoeting al
meteen over fototechnische zaken,
want de fotografie is een van de
liefste hobbies van de hertog.
Het is bekend dat prins Philip,
wanneer hij in de koninklijke loge
zit op Ascot bij de paardenraces,
meer aandacht heeft voor zijn
lichtmeter en de opnamen die hij
maakt, dan voor de race zelf in
weerwil van het feit dat prins Phi
lip een enthousiast paardenlief
hebber is, zoals trouwens veel En
gelsen. De koningin stelt er name
lijk prijs op om de hoogtepunten
van de races op film vastgelegd te
hebben. En de hertog neemt dat
met plezier op zich. Die films wor
den dan in de familiekring of ook
wel voor een groter gezelschap
gedraaid.
Armstrong-Jones staat bekend als
een liefhebber van alle nieuwe
snufjes op fotografisch gebied.
Begrijpelijk dat de hertog trots
was om hem zijn nieuwste aan
winst te tonen, een camera speci
aal voor hoge snelheden, met
dubbele optiek en bovendien voor-
Prinses Margaret en Tiaar verloofde
in de koninklijke stallen.
Terug naar Buckingham Palace
■na een autoritje.
Werktijdverkorting
bij Hoogovens
Bij de Konklijke Neaerlandsche Hoog
ovens en Staalfabrieken X.V. te
IJmuiden zal, blijkens mededelingen
in de bedrijfscourant „De Grijper"',
de werktijd in drie perioden geleide
lijk worden verkort van 48 tot 45 uur
per week. De eerste periode van 47
uur per week begint, mits o.a goed
keuring van de vakraad voor de me
taalindustrie wordt verkregen, op
1 april en duurt tot I januari 1961.
Het uurloon blijft voorlopig onge
wijzigd. De vrije diensten worden als
gewone snipperdagen betaald. De be
ambten die 48 uur per week werken,
volgens het voor de arbeiders gelden
de schema, de beambten die 42 uur
per week werken zullen door werk
tijdverschuiving in de eerste periode
éen vrije zaterdag per maand krij
gen.
Daar de beslissing van o.a. de vak-
raad voor de metaalindustrie nog niet
bekend is, is het niet uitgesloten dat
de eerste periode pas op een later
tijdstip ingaat. De tweede periode
met een werktijd van 46 uur loopt
van 1 jan. 1961 tot 1 jan. 1962, de
derde met een werktijd van 45 uur
begint op 1 januari 1962. Bij de vast
stelling van het schema is rekening
gehouden met vakanties, tijdstippen
waarop grote uitbreidingen in wer
king worden gesteld enz.
0 De Anglicaanse aartsbisschop Geoffrey
Fisher zal op vrijdag 8 april de nu ls/i
maand oude prins Andrew, zoon van
koningin Elizabeth van Engeland en
prins Philip, dopen.
1545 - 5 MEI - I960
Op de 15e verjaardag
van de bevrijding wil ik
Uwe Majesteit mijn
blijdschap betuigen
te leven in een vrij
Nederland.
Mijn grote dankbaarheid
voor deze vrijheid wil ik
graag tegenover
Uwe Majesteit
tot uitdrukking brengen
in deze gave voor
de vluchtelingen.
Opdat ook mijn dank
straks zal doorklinken
in de harten van hen,
die in dit Wereld-
Vluchtelingenjaar I960
onze hulp nog zo
hard nodig hebben.
Geneesmiddelen van
menselijke oorsprong
In de memorie van toelichting inzake
het wetsontwerp tot goedkeuring van
de op 15 december 1958 te Parijs tot
stand gekomen Europese overeen
komst betreffende de uitwisseling van
genoesmiddelen van menselijke oor
sprong wordt onder meer meegedeeld
dat sedert de ontdekking van het be
staan van verschillende bloedgroepen
de wetenschap op het gebied van de
bloedtransfusie zeer snelle vorderin
gen heeft gemaakt. Hiermee is een
sterke toeneming gepaard gegaan
van het gebruik van menselijk bloed
en van de daaruit afgeleide derivaten
voor medische doeleinden. De wetge
vingsproblemen, door deze ontwikke
ling gesteld, vormen in verschillende
landen reeds geruime tijd onderwerp
vau studie en overleg.
In het verleden hebben de Europese
landen elkaar herhaaldelijk inciden
teel bij de voorziening van menselijk
bloed en bloedderivaten hulp geboden
en het valt te veiwachten, dat aan
deze wederzijdse bijstand meer be
hoefte zat gaan bestaan. In verband
met deze bijzondere status van het
bloed als geneesmiddel heeft het co
mité van deskundigen op het gebied
van de volksgezondheid van de raad
van Europa m 1955, op Nederlands
initiatief, de voorbereiding ter hand
genomen van een overeenkomst.
EVEN LUNCHEN IN MADRIDGRAPJE VAN K.L.M.
DANK ZIJ GROTE-MENSENSPEELGOED DC-8
(Van onze speciale verslaggever)
„De groeten aan sinterklaas", zei
den de vrienden dinsdagmorgen
toen we op uitnodiging van de
KX.M. even gingen lunchen in
Madrid. Om twintig minuten over
elven vertrokken we van Schip
hol en dinsdagavond om 10 minu
ten voor achten waren we weer
in Amsterdam terug, na een
waarlijk kopieuze maaltijd geno
ten to hebben in de Spaanse
hoofdstad. In iets meer dan twee
uur heeft de nieuwste aanwinst
van de Ivon. Ned. Luchtvaart
maatschappij het eerste DC--8
straalverkcersvliegtuïg in Europa
de afstand van ongeveer 2000 km
afgelegd en in precies 1 uur en
vijftig minuten de terugreis.
Aan niets hebben we kunnen bc-,
speuren dat we met een snelheid
van meer dan duizend kilometer
per uur linea recta op ons doel
afstoven. Dc Britse captain Re-
venhill en zijn eerste officier R.
J. Rose, bedienden in volmaakte
rust de instrumenten. De auto
matische piloot regelde haar
scherp de koers, zodat de be-
Engeland houdt
eigen kernwapens
De Engelse regering is voorlopig niet
bereid zijn kernwapens ter beschik
king van de Navo te stellen en de
verantwoordelijkheid voor het ge
bruik ervan over te dragon aan de
Navo-opperbevelhebber, generaal
Norstad. Enige tijd geleden heeft
generaal Norstad voorgesteld een
zeer mobiele en met kernwapens uit
geruste Navo-strijdmacht te vormen,
een kleine speciale groep die op zeer
korte termijn in geheel Europa zou
kunnen worden ingezet.
In het kader van dit voorstel zou En
geland zijn kernwapens beschikbaar
moeten stellen. De Engelse reactie
was al direct ongunstig, en na diep
gaande bestudering van Norstads
opzet, is definitief, besloten geen
kernwapens 'af te staan.
manningsleden wezenlijk nog tijd
vonden voor een ontspannend ge
sprek. Aan „kleinigheden" hebben
we ons gerealiseerd iets heel on
gebruikelijks te beleven. Om elf
uur achttien dinsdagmorgen nam
de reuzenvogel van ver over de
vijftigduizend kilogram gewicht,
zijn aanloop. Zesentwintig secon
den later hingen we al tussen de
wolken boven Schiphol en na nog
geen drie minuten dreef het ge
vaarte onder stralende zon tussen
een diepblauw firmament en een
verbindend witte wattendeken on
der ons. Met een gigantische
kracht hadden de vier straalmo
toren onder de pijlvleugels ons in
luttele seconden kilometers boven
de begane grond getild. Op onge-
veel elf kilometer hoogte heeft
captain Revenhill de zestig a ze
ventig ton achter hem recht ge
trokken.
Met meer dan duizend kilometer
snelheid gleden we door het lucht
ruim. Glijden? Ja, inderdaad. We
zitten op deze hoogte boven het
weer. Buiten vriest net 47 graden,
vertelde een van de bemanningsle
den ons, maar van remous met
de nare ervaring alsof men door
lopend in ëen lift zit of in een
luchtschommel, is g"en sprake.
Dat het intussen hard gaat, mer
ken we van tijd tot tijd aan me
dedelingen van het cabineperso
neel. Elf uur 38, juist wanneer
stewardess Mary Asperslag ons
een tijdschrift bezorgt voor het
geval we de reistijd met lezen
zouden willen korten, passeren
we Brussel. Zegge cn schrijve
twintig minuten dus nadat we
onze aanloop op de Schiphol-
startbaan begonnen. Als de koffie
wordt gebracht is het kwart voor
twaalf en een luidsprekerstem
zegt dat we Parijs veertien kilo
meter westelijk passeren-
Tegen half een, terwijl de radio
een zacht deuntje over de hoofden
van de 125 passagiers laat kab
belen, blijken we Bordeaux te
passeren en nauwelijks drie kwar
tier later cirkelen we een paar er-
rondjes boven de Spaanse hoofd
stad om tenslotte op het in ver
gelijking met Schipnol wel op
merkelijk bescheiden vliegveld
Barajas de wielen aan de grond
te zetten.
Een studentendansgroep verwel
komt de jet-plane de eerste
die hier landt mot zang en
dans. Bussen brengen ons in de
zelfde tijd die we nodig hadden
om van Amsterdam naar Parijs
te vliegen, naar het restaurant in
het hart van de stad, waar het
etentje gebruikt wordt, terwijl be
faamde Flamenco-dansers en
-danseressen ons met vurige no
blesse en fabuleus zuidelijk ritnie
hun Andalusische volkskunst de
monstreren.
Twee minuten voor zes hebben
we niet zonder weemoed afscheid
genomen van deze imposante
Spaanse wereld. Precies eén uur
en vijftig minuten later een
tijdsbestek dat dank zij vele
goede K.L.M.-zorgen letterlijk en
figuurlijk voorbij vliegt ston-
we weer in Amsterdam
Toen we van de landingsbaan
naar het platform reden, begon
zo maar éen van de passagiers te
applaudisseren.
Een initiatief, dat onmiddellijk
door allen werd overgenomen.
Het was een applaus voor allé
bemanningsleden, voor onze Ko
ninklijke Luchtvaartmaatschappij,
maar stellig ook voor de DC-8
Albert Plesman. Dat wonder van
technisch vernuft dat nog geen
tien jaar geleden slechts eenner-
senscliim was, alleen bestaanbaar
in het brein van irreële fantas
ten
Honderduizend leerlingen van
het voortgezet en middelbaar
ondertcijs zullen vandaag over-
al in het land aanbellen met
bestellijsten voor vluchtelln-
genpostzegels en bevrijdings- m
kaarten. Daarmee begint de
verkoop van deze bevrijdings- M
kaart die onder de naam
nationale bevrijdingsmanifes- n
tatie 1960 is bedoeld om te-
genover koningin Juliana blijk
te geven van vreugde over de
bevrijding. De opbrengst van
de kaart met de daarop ge-
plakte postzegels wordt door
de koningin ter beschikking
gestéld van de vluchtelingen-
hulp in het kader van het We- M
reldvluchtelingenjaar.
iiiiiniiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiinni
Tiental leden Nederlandse
Reis Vereniging bedankte
Na berichten over Jordaanse reis
(Van onze Haagse redactie)
Een tiental leden van de Nederlandse
Reisvereniging heeft voor het lid
maatschap bedankt nadat bekend
was geworden dat de N.R.V. een reis
naar Jordanië had uitgeschreven,
waaraan niet kan worden deelgeno
men door personen, die het joodse ge
loof belijden. De N.R.V. is. naar men
ons mededeelde, „verrast" over de
reactie, doch blijft op het standpunt
staan, dat men hier met een maat
regel te maken heeft, die iedere het
joodse geloof belijdende reiziger naar
Jordanië treft en dat met het eisen
van een verklaring, dat men chris
ten is, nooit enige discriminatie be
doeld is.
Het gaat, aldus wordt van die zijde
verklaard, niet om het ras doch
uitsluitend om het geloof. Een jood,
die het christendom belijdt, kan'aan
de reis deelnemen. Bovendien, zo zegt
de N.R.V., gaat het hier om een reis,
die in de eerste plaats bedoeld is als
een pelgrimstocht naar de heilige
plaatsen in het Heilige Land en die
daarom ook staat onder leiding van
een predikant. Er wordt ook tijdens
deze reis gelogeerd in kloosters en
in Jeruzalem in het Y.M.C.A.-hotel.
Enkele bestuursleden van de N.R.V.
hebben zich in een bijeenkomst be
raden op de reacties van pers en
leden op deze reis. In een volledige
bestuursvergadering van de N.R.V.
zal men deze zaak opnieuw bespre
ken en nagaan, of er aanleiding
zou kunnen zijn de reis te annu
leren. Men wijst er van de zijde
van de NJLV. nog op, dat ook an
dere reisorganisaties dergelijke
reizen op hun programma hebben
staan. Hieronder is ook de Neder
landse Christelijke Reis Vereni
ging.
Na zijn reis door de Verenigde Sta
ten is de Westduitse bondskanselier
dr. Konrad Adenauernaar Japan ge
vlogen voor een staatsiebezoek van
een week. Hij is de eerste Duitse
regeringsleider die ooit Japan heeft
bezocht. De foto toont de kanselier
met keizerin Nagako en keizer Hï-
rohito van Japan.