Voor luchtverdediging onverwijld
straaljagers naar Nieuw-Guinea
KLANKBORD
Stille aftocht van Ambonezen
uit vervallen kamp Westkapelle
KAREL DOORMAN NEEMT SQUADRON HUNTERS MEE
IR. OTTEN: KLEURENTELEVISIE
NOG GEEN GEZONDE ZAAK
VRIJDAG 1 APRIL 1960
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
(Van onze Haagse redactie).
De regering heeft besloten het vliegbampschip „Karei Doorman" aan zijn
taak in de NAVO-verdediging in het Atlantische gebied te onttrekken om
het sehip als vliegbasis voor luchtverdedigingsjagers ter beschikking te
stellen van de commandant van de strijdkrachten in Nieuw Guinea. Tevens
heeft de regering besloten om een twee jaar geleden door de toenmalige
regering genomen besluit om in principe de luchtverdedigingstaken op
Nieuw Guinea van de marine over te dragen aan de koninklijke luchtmacht,
thans te effectueren.
Besloten is onverwijld een squadron
Hunter luchtverdedij
onttrekken aan de NAVO-luchtverde-
diging in Europa om naar Nieuw Gui-
Dea te worden gedirigeerd. Verwacht
wordt dat de vliegtuigen van dit
squadron aan boord van de Karei
Doorman mee zullen gaan naar hun
nieuwe bestemming. De Hunters kun
nen daar op dit ogenblik echter nog
niet opereren, omdat er in het gehele
gebied van Nieuw Guinea nog geen
startbanen beschikbaar zijn, die Tang
fenoeg zijn om te worden gebruikt
oor de straaljagers. Inmiddels is ech
ter reeds opdracht gegeven aan de
Amsterdamse Ballast Maatschappij
om de startbaan van het vliegveld
Molcmer op Bialc, dat zowel door de
Kon. Marine als door de K.L.M.
wordt gebruikt, te verlengen tot een
lengte van meer dan drie kilometer.
Er Is reden om aan te nemen, dat
reeds na ongeveer zes maanden het
Hunter luchtmachtsqueadron dat naar
Nieuw Guinea zal worden gezonden,
de taak van het van het vüegdek van
de Karei Doorman opererende Sea-
hawk straaljagersquadron zal kun
nen overnemen. Volgens de plannen
van dit ogenblik zal de Karei Door
man dan ook omstreeks zes maanden
in de wateren van Nieuw Guinea blij
ven.
De regering heeft tot deze maatregel
ter versterking van de verdediging
van Nieuw Guinea besloten, in ver
band met het feit, dat er in dat on
der Nederlandse soevereiniteit staan
de gebied althans in de lucht een vol
strekt militair vacuüm is ontstaan.
Dit gebrek aan militair evenwicht
houdt zelfs het gevaar in, dat het
Incidenten kan aantrekken.
Toen vervolgens enkele weken geleden
de regering besloot om de moeilijk
hanteerbare Martin Mariners buiten
bedrijf te stellen, was de toestand
nog onevenwichtiger geworden.
Met het oog daarop heeft de re
gering thans besloten uitvoering te
Na het protest
(Slot van pag. 1)
Allemaal middelen, die thans in de
Westerse wereld als onaanvaardbaar
gelden. Toch worden die middelen
nog wel toegepast. De leiders van de
Indonesische staat hebben enige hon
derdduizenden Indo-Europeanen ver
dreven, wier families soms al eeuwen
In dat land woonden. In die staat is
men nu bezig met het verdrijven van
Chinezen. Uit Marokko zijn vrijwel
alle Fransen verdreven en uit Al
giers verdrijft men behalve de Fran
sen ook de Italianen.
Op Cuba zijn de Amerikanen onge
wenste gasten geworden en op Cey
lon heeft de zo pas afgetreden rege
ring zich beijverd alle Engelsen zo
veel mogelijk het land uit te werken.
Er is voor deze verdrijving een ta
melijk vaal argumentje gevonden. De
verdrevenen zouden slechts „gasten"
zijn geweest op het grondgebied van
een ander ras en aan een gast mag
men zeggen, dat hij dient te vertrek
ken.
Daarmee komen we terug op het
probleem van Zuid-Afrika. Er
wonen daar enige miljoenen
blanken, die dat lege land tot bloei
hebben gebracht. Tóen het land op
kwam zwermden duizenden negers
naar dat land als arbeidskrachten.
Nu vormen ze de grote meerderheid
van de bevolking.
Van de Zuidafrikaners mag men
echter niet eisen, dat ze zich nu op
eens „gasten" in hun eigen land zou
den gevoelen. Ze blijven het beschou
wen als hun eigen land en ze wil
len het niet verlaten. De negerbevol
king beschouwt evenzeer Zuid-Afri
ka als het eigen land en dat doet ze
ook niet ten onrechte!
Moet men nu het samenleven van
deze twee rassen zoeken in apartheid,
of in gematigde apartheid, 'of in to
tale vermenging, of in het scheppen
van twee bestuursgebieden, opdat in
het ene uitsluitend blanken en in het
andere uitsluitend negers wonen?
Moet men nu streven naar een ge
meenschappelijke cultuur of moeten
beide groepen een eigen cultuur op
bouwen
Wie een goede oplossing weet, mag
het zeggen.
Voor het ogenblik ziet het er naar
uit, dat er in deze dagen wel hart
grondig geprotesteerd is. maar dat
de bewoners van Zuid-Afrika daar
mee toch maar betrekkelijk weinig
geholpen konden worden!
ONVOORZIEN. Op een bordje voor
het raam van een waarzegster te
Londen stond het opschrift: „Geslo
ten wegens onvoorziene omstandig
heden".
SAFE ADVIES. Tandarts Irvin R.
Bertram ontving, toen hij reeds aan
gifte had gedaan van diefstal van 60
dollar uit zijn safe, een enveloppe
met het vermiste geld. In een katte
belletje dat erbij was gevoegd, stond
„Ik ben geen dief, bedankt voor de
lening, makker. En zorg, dat je safe
een volgende keer gesloten is".
geven aan een reeds twee jaar ge
leden vastgestelde gedragslijn.
Deze hield in, dat de kon. lucht
macht te zijner tijd de volledige
verantwoordelijkheid voor de ver
dediging van Nieuw Guinea op
zich zou nemen, maar dat voorlo
pig aan dat besluit geen uitvoe
ring zou worden gegeven.
Op het ogenblik wordt de Karei Door
man in allerijl gereed gemaakt voor
vertrek. Het schip ligt thans in repa
ratie naar verklaard is voor de ver
nieuwing van waterleidinginstalla
ties. Getracht zal worden in de zes
resterende weken ook de Hunters van
te maken. Het moet niet uit
gesloten worden geacht, dat ze gede
monteerd zullen worden, omdat zij
geen opklapbare vleugels hebben. Er
zal dan ook met het Hunter squa
dron een belangrijk aantal leden van
het technisch en grondpersoneel naar
Nieuw Guinea worden gedirigeerd.
Daaronder waarschijnlijk nogal wat
dienstplichtigen.
Het is intussen nog niet duidelijk,
uit welke middelen het uitzenden
van de Karei Doorman met twee
onderzeebootjagers, een marine
squadron en een luchtmachtsqua
dron zal worden betaald. Welis
waar heeft het kabinet onlangs
overeenstemming bereikt over ver
hoging van het defensieplafond,
maar wij hebben reden om aan te
nemen dat minister Visser en zijn
twee staatssecretarissen op het
standpunt staan, dat deze extra
versterking van de defensie van
Nieuw Guinea niet vanuit dit be
drag gefinancierd zal kunnen wor
den.
Minister Zijlstra daarentegen staat,
althans stond op het standpunt, dat
de gelden benodigd voor deze niemve
taak daaruit wel moeten worden ge-
Eut. De kosten van de uitzending van
et smaldeel met zijn vliegtuigsquea-
drons worden volgens goed ingelichte
deskundigen geschat op een bedrag
van omstreeks 50 miljoen golden.
Het !s niet geheel zeker of in dat be
drag zijn begrepen de vliegtuigen,
die binnenkort uit de Verenigde Sta
ten zullen worden besteld voor de
marine op Nieuw Guinea. Maar als
vaststaand wordt beschouwd dat dit
bedrag dit jaar met deze versterking
van de posities in Nieuw Guinea ge
moeid zal zijn. Over de fournering
van dit bedrag moet het kabinet het
nu nog met zichzelf eens worden.
JAARVERGADERING PHILIPS
Bij acclamatie heeft de Terneuzense
raad gistermorgen burgemeester Tei
legen tot ereburger van de stad be
noemd. De heer Teilegen, die van
daag afscheid neemt van de Terneu
zense bevolking, bekijkt verrast de
oorkonde, welke bij deze benoeming
hóórt. (Foto P.Z.C.).
Met verlaging van
prijzen blijft men doorgaan
Onder voorzitterschap van mr. H. L.
Woltersom werd gisteren de jaarlijk
se algemene vergadering van aan
deelhouders gehouden van de N.V.
Philips gloeilampenfabrieken. In de
Philips jubileumhal te Eindhoven
waren daartoe nog meer aandeelhou
ders dan verleden jaar samengeko
men. Hun aantal beliep ditmaal meer
dan 1800, onder wie 31 Duitsers en
een Zwitser. Nadat ir. Otten, presi
dent van de raad van bestuur, zijn
rede had uitgesproken over verbrei
ding van welvaart, over de wereld
werd aandeelhouders gelegenheid ge
geven tot het stellen van vragen.
Hiervan werd een zeer ruim gebruik
gemaakt.
Het professionele gebruik van televi
sie, dus b.v. voor de industrie enz.,
zal over heel de wereld nog belang
rijk toenemen maar voorshands nog
niet de omvang bereiken van de te
levisie voor huiselijk gebruik. Naar
de mening van ir. Otten bestaat er
in Nederland wel degelijk behoefte
aan commerciële televisie. „Maar wij
zelf kunnen dat niet doen. Wij heb
ben daar geen ambitie in". De kleu
rentelevisie houdt men bij Philips
erg in de gaten, maar men verwacht
en hoopt dat zij de eerste jaren nog
niet zal komen. De kleurentelevisie
is immers nog geen technisch gezon
de zaak. Maar Philips is op dit punt
zeer waakzaam. Andere Europese on
dernemingen denken er net zo over.
Philips zal blijven streven naar een
zo goed mogelijke berichtgeving voor
aandeelhouders. Aan research en
ontwikkeling wordt per jaar uitge
geven vijf zes procent van de om
zet. Vragen werden gesteld over
prijsverlagingen in Nederland. Hier
over zei ir, Otten dat al sedert het
eind van de oorlog telkens de prijzen
van artikelen worden verlaagd. En
hiermee zal men blijven doorgaan.
Ook dit jaar zijn prijsverlagingen tot
stand gekomen waarvan men reeds
uit de pers kennis heeft kunnen ne
men. Over een mogelijke antenneloze
televisie moet men niet al te optimis
tisch zijn. Eerder wordt gezocht in
de richting van een betere vormge
ving aan de antennes. Het is nog niet
mogelijk de antennes overal overbo
dig te maken. Aan het probleem
wordt echter gewerkt.
Vervolgens werden de jaarstuk
ken goedgekeurd en werd besloten
tot het verstrekken van een bonus
in gewone aandelen ten laste van
de agioreserve. Het dividend werd
vastgesteld overeenkomstig de
voorstellen. Dividend en bonus
zullen betaalbaar zijn per 5 april.
Tot commissaris werden bij ac
clamatie herbenoemd: ir. E. L.
C. Schiff en Tj. Greidanus. Als
commissaris traden af mr. L.
A. Njyiels en mr. H. F. van Wal-
sem. Voorts werd bij acclamatie
tot commissai'is van de vennoot
schap benoemd mr. C. R. C. Wij-
ckerheld Bisdom.
Veiligheidsraad over
Zuid-Afrika
(Slot van pag. 1
huisvrouwen was het moeilijker vers
vlees te krijgen. De prijzen beginnen
te stijgen. De bezorging van dagbla
den is vrijwel opgehouden.
Burger
De vragen, welke de heer Burger
(arb.) aanstaande dinsdag in de ver
gadering van de Tweede Kamer aan
de minister-president zal stellen, lui
den als volgt:
1. Heeft de regering kenins genomen
van de algemene verontrusting
over de jongste gebeurtenissen in
Zuid-Afrika. waartoe de politiek
van rassendiscriminatie heeft ge
leid
2. Is de regering niet van oordeel, dat
deze politiek, die vanwege haar
eens te meer gebleken onmenselij
ke consequenties een gevaar is
voor de gehele vrije wereld, ook
daarom in het bijzonder voor het i
koninkrijk der Nederlanden zo bij=
zonder pijnlijke kanten heeft om
dat
ten eerste: die politiek schrijnende
herinneringen oproept aan de poli
tiek van rassenongelijkheid. waar-
In Den Haag overleed
de heer S. S. Korthuis
In Den Haag Is op 82-jarige leeftijd
overleden de heer S. S. Korthuis, tot
voor kort directeur van de drukkerij
Korthuis aldaar.
De heer Korthuis is ruim 25 jaar
voorzitter geweest van de federatie
van werkgeversorganisatiën in het
boekdrukkersbedrijf. Hij trad af in
1946 en werd toen opgevolgd door
de heer Jos A. M. Cleerdin. Een
nog langere tijd 40 jaar maak
te de heer Korthuis deel uit van de
periodieken-commissie van de fede
ratie.
Als haar voorzitter nam hij in 1955
afscheid. De heer Korthuis heeft
voorts vele andere functies in en om
de grafische bedrijfstak vervuld.
aan ons volk gedurende de nazi
bezetting heeft blootgestaan.
Ten tweede: het koninkrijk vele
staatsburgers van andere huids
kleur telt, wier menswaardige be
handeling in en buiten het ko
ninklijk voor de regering een eis
van recht en rechtvaardigheid be
hoort te zijn.
Ten derde: Zuid-Afrika een immi
gratieland is, waar ook vele Ne
derlanders een toekomst voor zich
en hun kinderen hopen te vinden?
3. Indien de regering die verontrus
ting deelt, wil zij dan nader van
haar oordeel onomwonden en dui
delijk doen blijken, zowel in het
parlement alsook wanneer dit
vraagstuk opnieuw in de Verenigde
Naties in stemming komt.
VERMANEND TELEFOONTJE
Ook hij, viet zijn pakket en hoed is
op weg naar de bus. Voor het instap
pen nog een laatste blik op de ver
trouwde omgeving. (Foto PJj.C.}.
Tien families naar
nieuwe woonplaats
Ze zijn vertrokken, de tien Ambonc-
zenfamilies uit het woonoord te
Westkapelle. Het bouwvallige woon
oord is opgeheven! Na enig heen en
weer gepraat zijn de 67 mensen
rustig in de bussen gestapt. Eer
der waren reeds enkele vrachtwa
gens vol bagage oj» weg naar Drente
gegaan. Geheel vrijwillig gingen de
Ambonezen niet. Ze wilden de toe
zegging hebben dat bun toekomstige
woonplaats, het kamp Pietersberg
in Drente, voor hen aangewezen zou
worden als „doorgangskamp", waar
zij als militairen door de regering
zouden moeten worden verzorgd. De
toezegging bleef uit. Toch stapten ze
bedaard in de bussen, ©n verdwenen
omstreeks het middaguur in de mist.
Weer op weg naar een nieuwe
woonpluats.
Voor het geval dat het nodig
mocht blijken de ord» te handha
ven, was een groepje leden der
rijkspolitie bij de verhuizing aan
wezig. De exodus had echter een
zeer;-rustig verlpop. Enkele Ara-
honezen vestigden in felle ge
sprekken, onder andere met bur
gemeester Tli. H. de Meester,
nogmaals de aandacht op het feit,
dat de toezegging nog niet was
verkregen, en bleven nog even te
gen de verhuizing protesteren.
Ook het omverhalen van de vlag-
gemast die midden op het door
barakken afgebakende kampter
rein stond, gold als een stille de
monstratie.
In de morgen had een van de minis
ters van de Ambonese regering in
ballingschap naar het kamp gebeld,
en in een ernstig gesprek de in het
kamp aanwezige leiders van de P.N.
M.S. (Partij Nasional Maluku Sela
tan) tot kalmte gemaand, en hen
aangeraden rnstig en kalm te verhui
zen. Kennelijk heeft dit telefoontje
wel enige uitwerking gehad.
Exodus
Toen het sein dan ook werd gege
ven, kwamen de vaders, moeders en
kindertjes met pakken en dozen be
laden van alle kanten over het mis
tige kampterrein aanlopen om een
goede plaats in de bus te zoeken.
Met een warme handdruk nam P.N.
M,Sj leider M. Maelisa Afscheid van
Over een mistig en koud kampter
rein te Westkapelle kwamen de fa
milies van alle kanten, met pakken
en dozen beladen, aanlopen om een
goede plaats te zoeken in de bus
naar Drente. Op de achtergrond en
kele leden van het korps rijkspolitie
die op de rustige verhuizing toezicht
hielden. (Foto P.Z.C.).
de Westkapelse burgemeester, en
zette zich zonder een woord van pro
test in de bus. Enkele leden der
rijkspolitie maakten een rondgang
door het verlaten kamp. Daarna
draaiden de bussen met de tien fa
milies, samen 67 mensen, het hek uit.
Een vervallen en uitgeleefd kamp,
op een stil mistig terrein bleef leeg
achter.
De barakken die sinds 1954 Ambone
zen hebben geherbergd komen eigen
lijk in de eerste plaats voor de sloop
in aanmerking. Hoewel het complex
eigendom is van de regering, en het
op een perceel grond met agrarische
bestemming is gebouwd, zou toch de
mogelijkheid bestaan het voor recre-
actieve doeleinden aan te wenden. De
muren en daken van de barakken
zijn nog in goede staat. Om het ge
heel goed op te knappen zou onge
veer anderhalve-ton nodig - zijn,
Het Wereldgebeuren
MARINE SEAHAWKS TOT VLIEGBASES KLAAR ZIJN
Beieren
Ochsensepp" (vrij vertaald „Os-
sejosef") is deze week door
zijn mede-Beieren teleurge
steld. Op de dag na zijn 62-stc ver
jaringsfeest werd Josef Muller, die
algemeen met deze bijnaam wordt
aangeduid, immers niet gekozen tot
burgemeester van München, ondanks
zijn veelzijdige politieke ervaring en
ondanks de steun, die hij kreeg van
de tot op de verkiezingsdag mach
tigste politieke partij in Beieren, de
Christelijk-Sociale Unie. Bijzonder
zuur was het voor de oudgediende,
dat iemand die volgens zijn mening
wellicht „pas komt kijken", de 34-
jarige dr. Vogel, op de burgemees
terszetel gekozen werd met een wel
bijzonder hoog stemmenpercentage
voor diens socialistische partij: 56.8
procent tegen 43 procent bij dé vori
ge gemeenteraadsverkiezingen die in
1956 werden gehouden.
Müller had waarschijnlijk op een
voor hem heel wat gunstiger
resultaat gerekend. Bracht hij
niet zijn hele veelzijdige politieke er
varing mee in het strijdperk, waar
toe behalve zijn zo nu en dan door on
min onderbroken jarenlange minister
schap van justitie in de staat Beieren
een uitstekende staat van dienst in
de Tweede Wereldoorlog behoort?
Zijn verzet tegen de nazi's zou het
motief van een roman kunnen zijn.
Na zijn juridische en economische
studie in ditzelfde München advo-,
caat en politicus geworden, maakte
hij zich verscheidene jaren verdien
stelijk als juridisch en economisch
adviseur van r.-lc. kerkelijke krin
gen, waarbij hij in contact kwam met
het Vaticaan en de toenmalige kardi
naal-staatssecretaris Pacelli, die la
ter paus Pius XII werd. Na het uit
breken van Wereldoorlog II knoopte
hij al in oktober 1939 banden aan
met de militaire ondergrondse oppo
sitie en haar leiders onder wie admi
raal Canaris. Dooi vroegere arres
taties wegens politieke activiteit liet
hij zich daarbij niet afschrikken. Hij
voerde in 1939-1940 geheime bespre
kingen met de Britse regering en
was voorts als „gezant van de Duitse
oppositie" in Rome werkzaam. Na de
mislukte aanslag van generaal Von
Treskow in maart 1943 behoorde
Müller tot de verdachten in een
hoogverraadproces te Berlijn. Wel
werd hij vrijgesproken, maar toch
hield men hem tot het eind van de
oorlog vast, eerst in een Gestapoge
vangenis te Berlijn, daarna in de
concentratiekampen Buchenwald.
Flossenbürg en Dachau. Misschien
hebben de na-oorlogse politieke-scher-
mutselingen in Beieren, die ertoe leid
den dat de strijdbare Müller sinds
1955 praktisch was uitgerangeerd,
zich ook in de verkiezingscampagne
en op de dag van de stemming weer
doen gevoelen, maar daar stónd te
genover, dat de Müncheners nu kans
hadden, hun ijdelheid te strelen door
een burgemeester van internationale
allure te kiezen.
Troost (zij het een schrale) kan
Müller inmiddels putten uit de
omstandigheid, dat niet alleen
hij in -het zand moest bijten, maar
dat de gemeenteraadsverkiezingen in
het algemeen hebben geleid tot te
genvallers voor de C.S.U. en tot so
cialistische winst.
Overigens was de tegenvaller het
grootst voor de Beierse partij, die
vele veren moest laten. De rechts-
radicale partijen kregen helemaal
geen voet aan de Beierse grónd.
Voor heel Beieren gerekend, behaal
den de sociaal-democraten ditmaal
38,4 procent (in 1956: 32.1 proeent)
van het totale aantal stemmen. De
C.S.U. wist weliswaar haar stem
menpercentage van 1956 (33.2 pet)
te verhogen tot 34.9 procent, maar
zij moest verscheidene klappen in
casseren, bijvoorbeeld het verlies van
de burgemeesterszetel in de bis
schopsstad Regensburg, waar de so
cialistische kandidaat dr. Schlichtin-
ger niet minder dan 72.3 procent van
de stemmen in de wacht sleepte. Be
halve in München en in Regensburg,
behaalden de socialisten een absolute
meerderheid in Neurenberg. Geen
wonder, dat ook velen van „Ochsen-
sepps" partijgenoten in de put za
ten, niet alleen in Beieren maar ook
in het christen-democratische hoofd
kwartier te Bonn, en dat de socia
listen overal in West-Duitsland ge
juich aanhieven.
De socialisten schrijven hun succes
grotendeels toe aan de geest
drift die aan de voet van hun
partij-organisatie aan de dag is ge
legd en aan het feit, dat zij in het ai-
gemeen met jonge, bekwame kandi
daten in het strijdperk traden. Bij de
C.S.U. betreurt men intussen, te zeer
op paarden (of „ossen") van de oude
re generatie te hebben gewed.
Vérgaande gevolgtrekkingen zijn al
gemaakt. Zn zei de vroegere socia
listische Bondsdagafgevaardigde
Kahn-Ackermann wijzend op een so-
sialistische uitblinker in het verzet
tegen de nazi's, die „pas" 46 jaar is:
te weten de burgemeester van West-
Eerlijn: „als Willy Brandt onze lijst
trekker was, zouden wij bij Bonds
dagverkiezingen hetzelfde stemmen
percentage kunnen behalen".
ILLY BRANDT
v.oor hem In Beieren?,^,