Voor luchtverdediging onverwijld straaljagers naar Nieuw-Guinea KLANKBORD Stille aftocht van Ambonezen uit vervallen kamp Westkapelle KAREL DOORMAN NEEMT SQUADRON HUNTERS MEE IR. OTTEN: KLEURENTELEVISIE NOG GEEN GEZONDE ZAAK VRIJDAG 1 APRIL 1960 PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT (Van onze Haagse redactie). De regering heeft besloten het vliegbampschip „Karei Doorman" aan zijn taak in de NAVO-verdediging in het Atlantische gebied te onttrekken om het sehip als vliegbasis voor luchtverdedigingsjagers ter beschikking te stellen van de commandant van de strijdkrachten in Nieuw Guinea. Tevens heeft de regering besloten om een twee jaar geleden door de toenmalige regering genomen besluit om in principe de luchtverdedigingstaken op Nieuw Guinea van de marine over te dragen aan de koninklijke luchtmacht, thans te effectueren. Besloten is onverwijld een squadron Hunter luchtverdedij onttrekken aan de NAVO-luchtverde- diging in Europa om naar Nieuw Gui- Dea te worden gedirigeerd. Verwacht wordt dat de vliegtuigen van dit squadron aan boord van de Karei Doorman mee zullen gaan naar hun nieuwe bestemming. De Hunters kun nen daar op dit ogenblik echter nog niet opereren, omdat er in het gehele gebied van Nieuw Guinea nog geen startbanen beschikbaar zijn, die Tang fenoeg zijn om te worden gebruikt oor de straaljagers. Inmiddels is ech ter reeds opdracht gegeven aan de Amsterdamse Ballast Maatschappij om de startbaan van het vliegveld Molcmer op Bialc, dat zowel door de Kon. Marine als door de K.L.M. wordt gebruikt, te verlengen tot een lengte van meer dan drie kilometer. Er Is reden om aan te nemen, dat reeds na ongeveer zes maanden het Hunter luchtmachtsqueadron dat naar Nieuw Guinea zal worden gezonden, de taak van het van het vüegdek van de Karei Doorman opererende Sea- hawk straaljagersquadron zal kun nen overnemen. Volgens de plannen van dit ogenblik zal de Karei Door man dan ook omstreeks zes maanden in de wateren van Nieuw Guinea blij ven. De regering heeft tot deze maatregel ter versterking van de verdediging van Nieuw Guinea besloten, in ver band met het feit, dat er in dat on der Nederlandse soevereiniteit staan de gebied althans in de lucht een vol strekt militair vacuüm is ontstaan. Dit gebrek aan militair evenwicht houdt zelfs het gevaar in, dat het Incidenten kan aantrekken. Toen vervolgens enkele weken geleden de regering besloot om de moeilijk hanteerbare Martin Mariners buiten bedrijf te stellen, was de toestand nog onevenwichtiger geworden. Met het oog daarop heeft de re gering thans besloten uitvoering te Na het protest (Slot van pag. 1) Allemaal middelen, die thans in de Westerse wereld als onaanvaardbaar gelden. Toch worden die middelen nog wel toegepast. De leiders van de Indonesische staat hebben enige hon derdduizenden Indo-Europeanen ver dreven, wier families soms al eeuwen In dat land woonden. In die staat is men nu bezig met het verdrijven van Chinezen. Uit Marokko zijn vrijwel alle Fransen verdreven en uit Al giers verdrijft men behalve de Fran sen ook de Italianen. Op Cuba zijn de Amerikanen onge wenste gasten geworden en op Cey lon heeft de zo pas afgetreden rege ring zich beijverd alle Engelsen zo veel mogelijk het land uit te werken. Er is voor deze verdrijving een ta melijk vaal argumentje gevonden. De verdrevenen zouden slechts „gasten" zijn geweest op het grondgebied van een ander ras en aan een gast mag men zeggen, dat hij dient te vertrek ken. Daarmee komen we terug op het probleem van Zuid-Afrika. Er wonen daar enige miljoenen blanken, die dat lege land tot bloei hebben gebracht. Tóen het land op kwam zwermden duizenden negers naar dat land als arbeidskrachten. Nu vormen ze de grote meerderheid van de bevolking. Van de Zuidafrikaners mag men echter niet eisen, dat ze zich nu op eens „gasten" in hun eigen land zou den gevoelen. Ze blijven het beschou wen als hun eigen land en ze wil len het niet verlaten. De negerbevol king beschouwt evenzeer Zuid-Afri ka als het eigen land en dat doet ze ook niet ten onrechte! Moet men nu het samenleven van deze twee rassen zoeken in apartheid, of in gematigde apartheid, 'of in to tale vermenging, of in het scheppen van twee bestuursgebieden, opdat in het ene uitsluitend blanken en in het andere uitsluitend negers wonen? Moet men nu streven naar een ge meenschappelijke cultuur of moeten beide groepen een eigen cultuur op bouwen Wie een goede oplossing weet, mag het zeggen. Voor het ogenblik ziet het er naar uit, dat er in deze dagen wel hart grondig geprotesteerd is. maar dat de bewoners van Zuid-Afrika daar mee toch maar betrekkelijk weinig geholpen konden worden! ONVOORZIEN. Op een bordje voor het raam van een waarzegster te Londen stond het opschrift: „Geslo ten wegens onvoorziene omstandig heden". SAFE ADVIES. Tandarts Irvin R. Bertram ontving, toen hij reeds aan gifte had gedaan van diefstal van 60 dollar uit zijn safe, een enveloppe met het vermiste geld. In een katte belletje dat erbij was gevoegd, stond „Ik ben geen dief, bedankt voor de lening, makker. En zorg, dat je safe een volgende keer gesloten is". geven aan een reeds twee jaar ge leden vastgestelde gedragslijn. Deze hield in, dat de kon. lucht macht te zijner tijd de volledige verantwoordelijkheid voor de ver dediging van Nieuw Guinea op zich zou nemen, maar dat voorlo pig aan dat besluit geen uitvoe ring zou worden gegeven. Op het ogenblik wordt de Karei Door man in allerijl gereed gemaakt voor vertrek. Het schip ligt thans in repa ratie naar verklaard is voor de ver nieuwing van waterleidinginstalla ties. Getracht zal worden in de zes resterende weken ook de Hunters van te maken. Het moet niet uit gesloten worden geacht, dat ze gede monteerd zullen worden, omdat zij geen opklapbare vleugels hebben. Er zal dan ook met het Hunter squa dron een belangrijk aantal leden van het technisch en grondpersoneel naar Nieuw Guinea worden gedirigeerd. Daaronder waarschijnlijk nogal wat dienstplichtigen. Het is intussen nog niet duidelijk, uit welke middelen het uitzenden van de Karei Doorman met twee onderzeebootjagers, een marine squadron en een luchtmachtsqua dron zal worden betaald. Welis waar heeft het kabinet onlangs overeenstemming bereikt over ver hoging van het defensieplafond, maar wij hebben reden om aan te nemen dat minister Visser en zijn twee staatssecretarissen op het standpunt staan, dat deze extra versterking van de defensie van Nieuw Guinea niet vanuit dit be drag gefinancierd zal kunnen wor den. Minister Zijlstra daarentegen staat, althans stond op het standpunt, dat de gelden benodigd voor deze niemve taak daaruit wel moeten worden ge- Eut. De kosten van de uitzending van et smaldeel met zijn vliegtuigsquea- drons worden volgens goed ingelichte deskundigen geschat op een bedrag van omstreeks 50 miljoen golden. Het !s niet geheel zeker of in dat be drag zijn begrepen de vliegtuigen, die binnenkort uit de Verenigde Sta ten zullen worden besteld voor de marine op Nieuw Guinea. Maar als vaststaand wordt beschouwd dat dit bedrag dit jaar met deze versterking van de posities in Nieuw Guinea ge moeid zal zijn. Over de fournering van dit bedrag moet het kabinet het nu nog met zichzelf eens worden. JAARVERGADERING PHILIPS Bij acclamatie heeft de Terneuzense raad gistermorgen burgemeester Tei legen tot ereburger van de stad be noemd. De heer Teilegen, die van daag afscheid neemt van de Terneu zense bevolking, bekijkt verrast de oorkonde, welke bij deze benoeming hóórt. (Foto P.Z.C.). Met verlaging van prijzen blijft men doorgaan Onder voorzitterschap van mr. H. L. Woltersom werd gisteren de jaarlijk se algemene vergadering van aan deelhouders gehouden van de N.V. Philips gloeilampenfabrieken. In de Philips jubileumhal te Eindhoven waren daartoe nog meer aandeelhou ders dan verleden jaar samengeko men. Hun aantal beliep ditmaal meer dan 1800, onder wie 31 Duitsers en een Zwitser. Nadat ir. Otten, presi dent van de raad van bestuur, zijn rede had uitgesproken over verbrei ding van welvaart, over de wereld werd aandeelhouders gelegenheid ge geven tot het stellen van vragen. Hiervan werd een zeer ruim gebruik gemaakt. Het professionele gebruik van televi sie, dus b.v. voor de industrie enz., zal over heel de wereld nog belang rijk toenemen maar voorshands nog niet de omvang bereiken van de te levisie voor huiselijk gebruik. Naar de mening van ir. Otten bestaat er in Nederland wel degelijk behoefte aan commerciële televisie. „Maar wij zelf kunnen dat niet doen. Wij heb ben daar geen ambitie in". De kleu rentelevisie houdt men bij Philips erg in de gaten, maar men verwacht en hoopt dat zij de eerste jaren nog niet zal komen. De kleurentelevisie is immers nog geen technisch gezon de zaak. Maar Philips is op dit punt zeer waakzaam. Andere Europese on dernemingen denken er net zo over. Philips zal blijven streven naar een zo goed mogelijke berichtgeving voor aandeelhouders. Aan research en ontwikkeling wordt per jaar uitge geven vijf zes procent van de om zet. Vragen werden gesteld over prijsverlagingen in Nederland. Hier over zei ir, Otten dat al sedert het eind van de oorlog telkens de prijzen van artikelen worden verlaagd. En hiermee zal men blijven doorgaan. Ook dit jaar zijn prijsverlagingen tot stand gekomen waarvan men reeds uit de pers kennis heeft kunnen ne men. Over een mogelijke antenneloze televisie moet men niet al te optimis tisch zijn. Eerder wordt gezocht in de richting van een betere vormge ving aan de antennes. Het is nog niet mogelijk de antennes overal overbo dig te maken. Aan het probleem wordt echter gewerkt. Vervolgens werden de jaarstuk ken goedgekeurd en werd besloten tot het verstrekken van een bonus in gewone aandelen ten laste van de agioreserve. Het dividend werd vastgesteld overeenkomstig de voorstellen. Dividend en bonus zullen betaalbaar zijn per 5 april. Tot commissaris werden bij ac clamatie herbenoemd: ir. E. L. C. Schiff en Tj. Greidanus. Als commissaris traden af mr. L. A. Njyiels en mr. H. F. van Wal- sem. Voorts werd bij acclamatie tot commissai'is van de vennoot schap benoemd mr. C. R. C. Wij- ckerheld Bisdom. Veiligheidsraad over Zuid-Afrika (Slot van pag. 1 huisvrouwen was het moeilijker vers vlees te krijgen. De prijzen beginnen te stijgen. De bezorging van dagbla den is vrijwel opgehouden. Burger De vragen, welke de heer Burger (arb.) aanstaande dinsdag in de ver gadering van de Tweede Kamer aan de minister-president zal stellen, lui den als volgt: 1. Heeft de regering kenins genomen van de algemene verontrusting over de jongste gebeurtenissen in Zuid-Afrika. waartoe de politiek van rassendiscriminatie heeft ge leid 2. Is de regering niet van oordeel, dat deze politiek, die vanwege haar eens te meer gebleken onmenselij ke consequenties een gevaar is voor de gehele vrije wereld, ook daarom in het bijzonder voor het i koninkrijk der Nederlanden zo bij= zonder pijnlijke kanten heeft om dat ten eerste: die politiek schrijnende herinneringen oproept aan de poli tiek van rassenongelijkheid. waar- In Den Haag overleed de heer S. S. Korthuis In Den Haag Is op 82-jarige leeftijd overleden de heer S. S. Korthuis, tot voor kort directeur van de drukkerij Korthuis aldaar. De heer Korthuis is ruim 25 jaar voorzitter geweest van de federatie van werkgeversorganisatiën in het boekdrukkersbedrijf. Hij trad af in 1946 en werd toen opgevolgd door de heer Jos A. M. Cleerdin. Een nog langere tijd 40 jaar maak te de heer Korthuis deel uit van de periodieken-commissie van de fede ratie. Als haar voorzitter nam hij in 1955 afscheid. De heer Korthuis heeft voorts vele andere functies in en om de grafische bedrijfstak vervuld. aan ons volk gedurende de nazi bezetting heeft blootgestaan. Ten tweede: het koninkrijk vele staatsburgers van andere huids kleur telt, wier menswaardige be handeling in en buiten het ko ninklijk voor de regering een eis van recht en rechtvaardigheid be hoort te zijn. Ten derde: Zuid-Afrika een immi gratieland is, waar ook vele Ne derlanders een toekomst voor zich en hun kinderen hopen te vinden? 3. Indien de regering die verontrus ting deelt, wil zij dan nader van haar oordeel onomwonden en dui delijk doen blijken, zowel in het parlement alsook wanneer dit vraagstuk opnieuw in de Verenigde Naties in stemming komt. VERMANEND TELEFOONTJE Ook hij, viet zijn pakket en hoed is op weg naar de bus. Voor het instap pen nog een laatste blik op de ver trouwde omgeving. (Foto PJj.C.}. Tien families naar nieuwe woonplaats Ze zijn vertrokken, de tien Ambonc- zenfamilies uit het woonoord te Westkapelle. Het bouwvallige woon oord is opgeheven! Na enig heen en weer gepraat zijn de 67 mensen rustig in de bussen gestapt. Eer der waren reeds enkele vrachtwa gens vol bagage oj» weg naar Drente gegaan. Geheel vrijwillig gingen de Ambonezen niet. Ze wilden de toe zegging hebben dat bun toekomstige woonplaats, het kamp Pietersberg in Drente, voor hen aangewezen zou worden als „doorgangskamp", waar zij als militairen door de regering zouden moeten worden verzorgd. De toezegging bleef uit. Toch stapten ze bedaard in de bussen, ©n verdwenen omstreeks het middaguur in de mist. Weer op weg naar een nieuwe woonpluats. Voor het geval dat het nodig mocht blijken de ord» te handha ven, was een groepje leden der rijkspolitie bij de verhuizing aan wezig. De exodus had echter een zeer;-rustig verlpop. Enkele Ara- honezen vestigden in felle ge sprekken, onder andere met bur gemeester Tli. H. de Meester, nogmaals de aandacht op het feit, dat de toezegging nog niet was verkregen, en bleven nog even te gen de verhuizing protesteren. Ook het omverhalen van de vlag- gemast die midden op het door barakken afgebakende kampter rein stond, gold als een stille de monstratie. In de morgen had een van de minis ters van de Ambonese regering in ballingschap naar het kamp gebeld, en in een ernstig gesprek de in het kamp aanwezige leiders van de P.N. M.S. (Partij Nasional Maluku Sela tan) tot kalmte gemaand, en hen aangeraden rnstig en kalm te verhui zen. Kennelijk heeft dit telefoontje wel enige uitwerking gehad. Exodus Toen het sein dan ook werd gege ven, kwamen de vaders, moeders en kindertjes met pakken en dozen be laden van alle kanten over het mis tige kampterrein aanlopen om een goede plaats in de bus te zoeken. Met een warme handdruk nam P.N. M,Sj leider M. Maelisa Afscheid van Over een mistig en koud kampter rein te Westkapelle kwamen de fa milies van alle kanten, met pakken en dozen beladen, aanlopen om een goede plaats te zoeken in de bus naar Drente. Op de achtergrond en kele leden van het korps rijkspolitie die op de rustige verhuizing toezicht hielden. (Foto P.Z.C.). de Westkapelse burgemeester, en zette zich zonder een woord van pro test in de bus. Enkele leden der rijkspolitie maakten een rondgang door het verlaten kamp. Daarna draaiden de bussen met de tien fa milies, samen 67 mensen, het hek uit. Een vervallen en uitgeleefd kamp, op een stil mistig terrein bleef leeg achter. De barakken die sinds 1954 Ambone zen hebben geherbergd komen eigen lijk in de eerste plaats voor de sloop in aanmerking. Hoewel het complex eigendom is van de regering, en het op een perceel grond met agrarische bestemming is gebouwd, zou toch de mogelijkheid bestaan het voor recre- actieve doeleinden aan te wenden. De muren en daken van de barakken zijn nog in goede staat. Om het ge heel goed op te knappen zou onge veer anderhalve-ton nodig - zijn, Het Wereldgebeuren MARINE SEAHAWKS TOT VLIEGBASES KLAAR ZIJN Beieren Ochsensepp" (vrij vertaald „Os- sejosef") is deze week door zijn mede-Beieren teleurge steld. Op de dag na zijn 62-stc ver jaringsfeest werd Josef Muller, die algemeen met deze bijnaam wordt aangeduid, immers niet gekozen tot burgemeester van München, ondanks zijn veelzijdige politieke ervaring en ondanks de steun, die hij kreeg van de tot op de verkiezingsdag mach tigste politieke partij in Beieren, de Christelijk-Sociale Unie. Bijzonder zuur was het voor de oudgediende, dat iemand die volgens zijn mening wellicht „pas komt kijken", de 34- jarige dr. Vogel, op de burgemees terszetel gekozen werd met een wel bijzonder hoog stemmenpercentage voor diens socialistische partij: 56.8 procent tegen 43 procent bij dé vori ge gemeenteraadsverkiezingen die in 1956 werden gehouden. Müller had waarschijnlijk op een voor hem heel wat gunstiger resultaat gerekend. Bracht hij niet zijn hele veelzijdige politieke er varing mee in het strijdperk, waar toe behalve zijn zo nu en dan door on min onderbroken jarenlange minister schap van justitie in de staat Beieren een uitstekende staat van dienst in de Tweede Wereldoorlog behoort? Zijn verzet tegen de nazi's zou het motief van een roman kunnen zijn. Na zijn juridische en economische studie in ditzelfde München advo-, caat en politicus geworden, maakte hij zich verscheidene jaren verdien stelijk als juridisch en economisch adviseur van r.-lc. kerkelijke krin gen, waarbij hij in contact kwam met het Vaticaan en de toenmalige kardi naal-staatssecretaris Pacelli, die la ter paus Pius XII werd. Na het uit breken van Wereldoorlog II knoopte hij al in oktober 1939 banden aan met de militaire ondergrondse oppo sitie en haar leiders onder wie admi raal Canaris. Dooi vroegere arres taties wegens politieke activiteit liet hij zich daarbij niet afschrikken. Hij voerde in 1939-1940 geheime bespre kingen met de Britse regering en was voorts als „gezant van de Duitse oppositie" in Rome werkzaam. Na de mislukte aanslag van generaal Von Treskow in maart 1943 behoorde Müller tot de verdachten in een hoogverraadproces te Berlijn. Wel werd hij vrijgesproken, maar toch hield men hem tot het eind van de oorlog vast, eerst in een Gestapoge vangenis te Berlijn, daarna in de concentratiekampen Buchenwald. Flossenbürg en Dachau. Misschien hebben de na-oorlogse politieke-scher- mutselingen in Beieren, die ertoe leid den dat de strijdbare Müller sinds 1955 praktisch was uitgerangeerd, zich ook in de verkiezingscampagne en op de dag van de stemming weer doen gevoelen, maar daar stónd te genover, dat de Müncheners nu kans hadden, hun ijdelheid te strelen door een burgemeester van internationale allure te kiezen. Troost (zij het een schrale) kan Müller inmiddels putten uit de omstandigheid, dat niet alleen hij in -het zand moest bijten, maar dat de gemeenteraadsverkiezingen in het algemeen hebben geleid tot te genvallers voor de C.S.U. en tot so cialistische winst. Overigens was de tegenvaller het grootst voor de Beierse partij, die vele veren moest laten. De rechts- radicale partijen kregen helemaal geen voet aan de Beierse grónd. Voor heel Beieren gerekend, behaal den de sociaal-democraten ditmaal 38,4 procent (in 1956: 32.1 proeent) van het totale aantal stemmen. De C.S.U. wist weliswaar haar stem menpercentage van 1956 (33.2 pet) te verhogen tot 34.9 procent, maar zij moest verscheidene klappen in casseren, bijvoorbeeld het verlies van de burgemeesterszetel in de bis schopsstad Regensburg, waar de so cialistische kandidaat dr. Schlichtin- ger niet minder dan 72.3 procent van de stemmen in de wacht sleepte. Be halve in München en in Regensburg, behaalden de socialisten een absolute meerderheid in Neurenberg. Geen wonder, dat ook velen van „Ochsen- sepps" partijgenoten in de put za ten, niet alleen in Beieren maar ook in het christen-democratische hoofd kwartier te Bonn, en dat de socia listen overal in West-Duitsland ge juich aanhieven. De socialisten schrijven hun succes grotendeels toe aan de geest drift die aan de voet van hun partij-organisatie aan de dag is ge legd en aan het feit, dat zij in het ai- gemeen met jonge, bekwame kandi daten in het strijdperk traden. Bij de C.S.U. betreurt men intussen, te zeer op paarden (of „ossen") van de oude re generatie te hebben gewed. Vérgaande gevolgtrekkingen zijn al gemaakt. Zn zei de vroegere socia listische Bondsdagafgevaardigde Kahn-Ackermann wijzend op een so- sialistische uitblinker in het verzet tegen de nazi's, die „pas" 46 jaar is: te weten de burgemeester van West- Eerlijn: „als Willy Brandt onze lijst trekker was, zouden wij bij Bonds dagverkiezingen hetzelfde stemmen percentage kunnen behalen". ILLY BRANDT v.oor hem In Beieren?,^,

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1960 | | pagina 17