LEZERS SCHRIJVEN Venetië decreteerde mode der edelen in Sluis en Zierikzee PILOOT STORM ontvoerd in de stratosfeer gedroogde zmiïumkteti AMSTLEVEN levensverzekering MORGEN OP DONDERDAG 10 MAART 1960 PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT 17 ZEEUWEN IN DE MIDDELEEUWEN Blondjes hadden toen reeds de voorkeur Al veranderde de mode niet zo ving als in onze tijd van snel verkeer en nog snellere bericht geving, al haar grillen werden toch in de herfsttijd der middel eeuwen getrouw nagevolgd door de Zeeuwse dames. Veel was er veranderd sinds een edehnan zich er op durfde be roemen dat hij niets om kleren gaf, zich maar zelden waste en nooit een boek inkeek. Wellicht woonden er nog enkele van de ze ouwerwetse lieden in achter af gelegen slotjes, landedelen die men verzuimd had met ze ven, paar den uit de klei te trek ken, maar in de drukke handels steden Middelburg en Veere, Roemerswaal en Zierikzee, Sluis en Vlissingen zag men hen niet. Het luxueuse Bourgondische hof te Brussel vond haar weerslag in de re sidenties der kooplieden, wier sche pen op alle zeeën voeren, en die in voortdurend contact stonden met an dere handelshuizen in Lissabon en Bordeaux, in Genua en Barcelona. Noch Brussel, noch Parijs gaven evenwel de toon aan op het gebied der mode. Toonaangevend "was slechts Venetië, vanwaar men jaar lijks met tientallen schepen naar het Nabije Oosten voer en er de waren uit het Verre Oosten haalde, die deels over zee en deels langs karavaanwe gen de havens der levant bereikten, 't Was begonnen met de kruis tochten. Onze ridders overwonnen in vrij wel elke veldslag, omdat het staal van hun wapenrusting zo so lide was, dat de pijlen van de on gelovigen in hun maliënkolders bleven steken, zonder hen te de ren. Degenen die terngkeerden en niet aan het klimaat ten offer wa ren gevallen, hadden heel wat te vertellen en hun vronwen luister den met gretige oren toe.... en volgden hun mohammedaanse zus ters na. Zij gingen een tijd lang gesluierd, omdat ze wel wisten dat de vurige blik van hun ogen dan beter tot zijn recht kon komen. Deze sluiers waren van doorzichtig mousseline, waarin men nog duidelijk het woord „mos lem" teug kan vinden. Vroeger hadden de wouwen vlechten over haar borst laten hangen en hun haar in het midden gescheiden ge dragen, maar daar de kerkelijke voorschriften strenger werden en hen noopten het hoofd te bedekken, de den zij dit met doorzichtige sluiers. De Bourgondische tijd kende de lan ge spits toelopende hoed, waar ellen- Oad-Egypte lange sluiters van af hingen en hoe den met twee hoornen, die de spion- nen der Venetiaanse modekoningen .hadden gecopieerd van de tekenin gen op de pyramides van het oude Egypte: de symbolen der pharaos kwamen zodoende in de mode. Hoe meer men in tel was in de wereld, hoe groter lioed men ook moest dragen en onze Zeeuwse da mes hadden, als ze zo gekapt en gemutst waren, vaak moeite om door de toch niet zo smalle deu ren een vertrek binnen te gaan. In de zestiende eeuw gingen zij nog kostelijker „ghepareert mit gouden huyfden (huiven) op haren hoofden ende scharlaken bonnetten (mutsen) daerop". Pruiken Zowel mannen als wouwen gebruik ten brandijzers en brandscharen om hun haren te friseren en als het haar uitviel werd een pruik gekocht, liefst in de modekleuren blond of rood- blond. Het echte haar voor deze pruiken was zeldzaam en daarom moest men zijn toevlucht nemen tot geverfde wollen draden; trouwens wiens haar begon te dunnen wist dit teken van naderende ouderdom kuns tig te verbergen met behulp van zij de en wollen draden. Ook de mannen waren trots op hun lokkenpracht, die met hars en eiwit in vorm moest blijven en niet alleen volgden zij de vrouwen na door krul len als kurketrekkers van hun schou ders te laten afhangen, maar ze vlochten ook gouddraad door hun ha ren en omwonden dit met veelkleuri ge linten. Schoonheid en verstand werden in de renaissance om het zeerst bewonderd en daarom schoren de vrouwen liet haar van voren weg, zodat men hun hoog voorhoofd kon zien. De wenk- De schilder Sandro Botticelli ver vaardigde in de vijftiende eeuw het portret van Simonetta Vespucci, dat ons thans een inzicht geeft in de haarmode uit die tijd. Eet ingewik kelde kapsel van Simonetta Vespucci was getooid met linten en parels. brauwen werden geëpileerd en met een penceel wqrd een nieuwe modelijn getrokken en voor de oogleden moes ten zij ook een kleur bekennen. Reigerveren Hot haar, dat nu niet meer door een huif werd bedekt, werd ge kapt en ieder kapsel moest een kunstwerk zijn, waarbij parel snoeren om de lokken gewonden werden en reigerveren er aan her innerden dat deze fragile schonen ook te paard, met de valk op de wist, aan de jacht konden deelne men. Blond genoot toen reeds de voorkeur en wie kastanjebruin was, trachtte het haar te doen bleken door het te wassen met een aftreksel van camil- le met behulp van geheime tovermid delen: met zwaluwdrek, eekhoorn- vet en as van verbrande berenknoken meende men wonderen te kunnen be reiken. De alchimisten verdienden goed geld met het uitdokteren van schoon heidsmiddelen, die broebelend op hun fornuizen sudderden. De gevolgen bleven niet uit en een - vergiftiging door metaaloxyden deed menige scho ne op het veld van eer sneven. Keerzijde deze pracht had. haar keerzijde, want men was nu zo kunstig opge maakt, dat men er voor terugschrok om al dat schoons weer af te was sen. Terwijl boeren, schippers en sol daten kopje onder konden gaan, in 'n snelstromende vliet, depten de da mes haai' gezicht met een weinig wa ter uit een minuscuul lampetkannetje en in haar van fluweel en brokaat ruisende kleren nestelden zich de vlooien. De mens is vindingrijk en om van deze lastige parasieten te worden verlost, vond men de vlopels uit, de pels van een klein roofdier, een bun zing, een marter of een hermelijn, die men om de schouders sloeg en waar de vlooien zich in nestelden. Zowel in Middelburg als in Zierikzee kon men "luxepelsen zien dragen, waarbij robijnen in de oogholten der opgezette dieren schitterden en de klauwen met zilver of goud waren beslagen. Advertentie minister van prettige zaken zet zorgen opzij... Zij -wil graag studeren. Dat kan, want vader zorgde voor een veilige toekomst. Wie met Amstteven in zee gaat, vaart naar een wel varend later. Door vakkundige en vertrouw de voorlichting van Amstloven bent u zeker de juiste levens verzekering af te sluiten. Niet te hoog, waardoor de verplich tingen uw genoegens In de weg zouden staan, niet te laag, opdat u later over Vol doende geld beschikt. KERKNIEUWS NED. HERV. KERK Benoemd tot vicaris te Dongen Ph. Kroes, kandidaat te Amsterdam. GEREFORMEERDE KERKEN Aangenomen naar Uithoorn J. van Dalen te Nw Loosdrecht die bedank te voor Eefde-Gorssel. Aangenomen naar Reitsum E. C. Kim kandidaat te Groningen die be dankte voor Beesterzwaag, Kromme nie en voor IJlst. CHR. GEREF. KERKEN Bedankt voor Mijdrecht P. N. Rib- bers te Noordscheschut. GEREF. GEMEENTEN Benoemd te Zaandam A, Vergunst te Rotterdam. Noodwoningen Begin november 1959, dus juist vier maanden geleden is men begonnen de noodwoningen op het gedeelte van de Singel tussen Paul Krugerstraat en Van Dishoekstraat te Vlissingen af te breken. Werd het geen tijd na 15 jaar? Geleidelijk aan verdwenen ze, be halve een zestal van af de Paul Kru gerstraat. De overige over een leng te van ongeveer 150 meter zijn thans verdwenen, uitgezonderd één, die echter reeds drie weken leeg staat, wachtend op de sloper. HOOG EN LAAG WATER 11 maart Vlissingen Terneuzen Hansweert Zierikzee Wemeldinge nap 0,53 1.68 1.19 1.83 1.47 1.98 2.08 1.24 2.33 1.47 -f nap 13.19 1.89 13.43 2.04 14.17 2.21 14.47 1.48 15.00 1.72 nap 7.21 2.00 7.45 2.16 8.17 2.30 7.55 1.69 8.17 1.93 nap 19.34 1.75 19.59 1.91 20.31 2.05 20.19 1.39 20.35 1.60 f Advertentie) 1424- Sandra begreep, dat het onbegonnen werk was. te trachten haar „adelaar" op de grond te houden. Het vliegen zat hem nu eenmaal in 't bloed, daar kon geen macht ter wereld meer iets aan veranderen. Daarom had zij zich er ook nu weer mee verzoend, dat hij Bucks nieuwe Rapier proefvloog. Wat kon er tenslotte gebeu ren De slanke metalen vo gel leek zo sterk en be trouwbaar! En aldus ge schiedde 't, dat piloot Storm op zekere morgen, voor het eerst sedert vele maanden weer achter de stuurknuppel van een kist kroop die nog nimmer door enig ander mens gevlogen was. Dat was voor hem de grote bekoring van het testvliegen. Nog een laatste groet en dan sloot hij het dak vau de kleine cabine. Zodra een ieder op veilige afstand was schakelde hij de machtige moto ren in. Even later taxiede hij naar 't begin van de startbaan, draaide de scherpe, neus van de Rapier in de wind en deed de laatste check up Remkleppen, pompen, onderstel, benzine toevoer, alles was in orde. Vrijwel onmiddellijk daarna ontving hij het sein van de verkeers toren, dat hij kon starten. Tergend langzaam gaat dit alles. Stellig leefde bij alle bewoners van dit Singelgedeelte de hartgrondige wens en hoop, dat nu eindelijk dit voorjaar het plantsoen, dat eertijds ook dit stadsdeel sierde, opnieuw zou worden aangelegd. Tot heden echter slechts puin, of kale grond met putten en kuilen van uitgegraven fundamenten, half vol stukken afbraak, papier, enz. Waarom alvast niet begonnen met aanleg van plantsoenen over het ont ruimde gedeelte? Moet het nu nog enige maanden of mogelijk tot vol gend voorjaar duren eer hier orde wordt geschapen in de chaos? Door de gehele stad worden de plantsoenen en de honderden tuintjes, die door de stad worden onderhou den, netjes opgeknapt, teineinde de stad een vrolijk en prettig aanzien te geven. Weten de vroede vaderen niet, dat ook hier 's zomers veel fa milieleden, kennissen en pensiongas ten onderdak vinden tijdens hun va kantie, dat ook hier vreemdelingen komen, die eens verder willen kijken dan de boulevards Of legt dat voor dit gedeelte van de Singel geen ge wicht in de schaal? 't Is een stad als Vlissingen, die zich opmaakt duizenden vreemdelin gen te ontvangen en zich tot een frootstad wil ontwikkelen,, onwaar- ig deze toestand nog langer te la ten voortbestaan. Vlissingen. Singelbewoner. C.B.S. bereidt zich voor op volkstelling Het Centraal Bureau voor de Sta tistiek in Den Haag is al enige tijd druk bezig met het treffen van voorbereidingen voor de dertiende algemene volkstelling, die op 31 mei zal worden gehouden. De lei ders van de telling in elke ge meente wordt er een door het ge meentebestuur aangesteld zijn al in regionale vergaderingen bij een geweest, waar zij instructies hebben gekregen voor de te volgen werkwijze. Binnenkort zullen zij voor een twee de bespreking bij elkaar worden geroepen. De handleidingen, die door het C.B.S. voor de gemeenten zijn samengesteld, liggen inmiddels al op de persen, zodat men 'kan zeg gen dat de organisatie goed op gang is gekomen. In een nog in aanbouw zijnd ge- bouw aan de Bezuidenhoutseweg in Den Haag zal 'n enige tientallen ma chines omvattende lectronische appa ratuur worden opgesteld, ter ver werking van de stroom van gege vens. Men verwacht dit gebouw, waarin een kleine vierhonderd man te zijner tijd aan het werk zullen gaan, in juni reeds ter beschikking te hebben. In Apeldoorn, Amers foort en Rotterdam zullen boven dien nog een tweehonderd man de resultaten van de telling opvangen. FEUILLETON deur stoud oy eeu mer. ir Door BEttKELEY GRAY „Hoe wisten ze, waar ze je konden vinden?" „Barbara had haar hospita het een en ander over mij verteld. Ze was een gewoon kind en ze had opge schept over haar „vriend uit Oxford". Ik had haar verteld waar ik logeerde. Waarom niet? Ik hoefde me nergens voor te schamen. Als ik zeg dat ze gewoon was, bedoel ik daarmee niet dat ze ordinair was. Haar vader was boerenarbeider in Suffolk en Barba ra was naar Londen gekomen om een huishoudelijke betrekking te zoe ken. Maar ze hield niet van de liuihhou- ding; ze kreeg een baantje bij Wool- worth's en daar vandaan was zc als verkoopster in een groot warenhuis terechtgekomen. Ze was beschaafd, sprak keurig en had maar één wens, aan het toneeel te gaan. „Weet ie niet, of ze vrienden of ken nissen nad, die haai die avond be zocht kunnen hebben?" kwam Joy tussenbeide, hiermede haar eersto vraag stellend. „Ik bedoel een man? Misschien iemand uit; de toneelwe reld"? „Niemand", antwoordde Hayward. „Haar fantasieën over aan het toneel gaan waren niets anders dan alleen maar wat gebabbel, Ze kende nie mand, die iets met het theater te ma ken had. Maar.wat heeft het voor zin dat ik dit vertel? Ze vonden mijn vingerafdrukken in haar kamer, bloederige vingerafdrukken! Ze zei den zelfs, dat mijn vingerafdrukken ook op de schaar stonden, hoewel ik me niet kan herinneren, dat ik dio had aangeraakt. Dat moest natuur lijk wel liet geval' zijn geweest. Ze arrangeerden een confrontatie op het politiebureau en vijf getuigen ver klaarden onder ede, dat zij mij uil het huis hadden zien komen, met bloed besmeurd en met een wilde blik in mijn ogen. Het ellendige van het geval was, dat ze de waarheid spra ken. Ik zat ook onder het bloed en ik twijfel er niet aan, of er lag inder daad een wilde blik in mijn ogen. Wie zou dat niet gehad hebben na zo'n ontdekking HOOFDSTUK 9 Er viel een lange onprettige stilte toen Miles Hayward zweeg. Hij had zichzelf nu weer ondér controle en er was weer wat kleur op zijn ge laat inderdaad een open en aan trekkelijk gezicht. Toch zou het ge vaarlijk zijn dit als een bewijs te houden voor het feit, dat Hayward normaal en oprecht was. Maar al te veel moordlustige maniakken hebben een jongensachtig, onschuldig uiter lijk. Toch kreeg Norman Conquest het gevoel, dat hij de man wel mocht. En het oordeel van de Vrolijke Des perado was in een dergelijk geval slechts zelden verkeerd. Hij had een goede intuïtie als het er om ging, ka rakters te beoordelen. Het was mo gelijk, dat Hayward toneelspeelde, maar Norman kreeg de indruk van niet. „Als jij dat meisje niet vermoord hebt, Hayward, dan ben je 't slacht offer geworden van de ongelukkigste samenloop van omstandigheden, die ik ooit heb meegemaakt", zei Con quest toen de stilte bijna ondraaglijk begon te worden. „Vijf eerlijke èn goedwillende getuigen, die óprecht geloofden dat jij de moordenaar was. Toch kan ik me heel goed indenken, dat ie het huis verliet terwijl je vol bloed zat, zoals je dan ook gedaan hebt. Die luchtaanval maakte de zaak er ook niet beter op, vooral niet met die bom, die zo dicht in die buurt en op zo'n belangrijk tijdstip viel. Wat kon je nog meer zeggen? Je had toch zeker wel iets tot je ver dediging aan te voeren?" Alleen, dat ik het meisje niet ver- moord had alleen maar mijn woord", antwoordde Hayward, die trachtte rechtop in zijn stoel te gaan zitten. „Heb je er bezwaar tegen, dat ik een sigaret opsteek? Ik weet niet, wie je bent en waarom je me onder vraagt, maar Hij zweeg, toen Norman hem een si garet gaf. Ze staken beiden op. „Ik had geen schijn van kans", ging Hayward door, na diep geïnhaleerd to hebben. „Ik had geen alibi en geen hoop. Brownley. die duivel, sugge reerde de jury dat ik Barbara had aangevallen en dat zij tegen stand had geboden, Brownley was bevooroordeeld..." „Ho, ho, kalm aan. Waarom zeg je dat? Hoe weet je, dat hij bevooroor deeld was Waarom zou hij dat zijn Hij was slechts de officier van justi tie, die zijn plicht deed". „Nee, dat is niet waar", weerlegde Hayward heftig. „Brownley had nu eenmaal voor zichzelf uitgemaakt, dat ik een brute, sadistische moorde naar was, en hij leidde de hele pro cedure op een oneerlijke manier. Er waven kort "daarvoor nog twee ande re voorvallen geweest van meisjes, die in West End vermoord waren door soldaten, die getracht hadden hen aan te randen. Dat was juist mijn ongeluk. Brownley was er van overtuigd, dat mijn geval iets derge lijks was". „Had je soms getracht het meisje aan te randen ?'r „Goeie tijd, nee! Ik was verliefd op haar, ja, en ik vónd het prettig met haar uit te gaan, maar ik was wei nig meer dan een kind en ik was nog al onder de indruk van haar". Hay ward sprak ernstig. „Ik zou het niet gewaagd hebben haar op een derg< lijke manier aan te raken. Ik wilc het niet eens. Ik respecteerde haar, ik vond haar geweldig". „Goed, goed. Je hoeft je niet zo op te winden zei Conquest lachend. „Hoe zat het met je verdediger? Wat voor soort pleidooi voerde hij?" „Voordat mijn zaak voorkwam, zei hij me ronduit, dat er slechts één hoop was. Het maakte me woedend, te voelen, dat ook hij me schuldig achtte. Het enige wat hij kon doen, was voor verminderde toerekenings vatbaarheid pleiten. Brownley tracht te dit met heel zijn schitterende re denaarstalent te weerleggen, en hij kreeg natuurlijk gelijk. Maar in één opzicht kon hij de jury niet overtui gen. Die achtte mij wel schuldig, maar niet toerekeningsvatbaar"., „En dat betekende Broadmoor?" „Ja. Daar ben ik twee jaar geweest. Het was des te erger, omdat ik daar hoorde, dat mijn vader kort na mijn veroordeling gestorven was. Het ver driet en de schande waren te veel voor hem geweest. Hij was niet sterk en mijn moeder en hij hadden zich alle luxe ontzegd, zodat ik naar Ox ford kon gaan. Mijn moeder werd 'n jaar of twee later door een V 2 ge dood en door het bijzondere van mijn situatie heb ik haar nooit meer ge zien. Ik moet je zeggen, dat het een zware slag voor mij was". „Die „bijzondere situatie" was zeker, dat je in de Royal Air Force diende onder de aangenomen naam van Mi- les Hayward, is 't niet?" „Ja. Na twee jaar ontsnapte ik uit Broadmoor en het eerste het beste wat ik deed, was dienst nemen bij de luchtmacht..." „Wacht eens even! Je praat zo ter loops over uit Broadmoor ontsnap pen. Hoe speelde je dat klaar? Ik had altijd het idee, dat Broadmoor een soort Bastillo was". „Dat is het ook. Maar in die tijd was er een tekort aan personeel. Na twee jaar kreeg ik een soort vertrou wenspositie en ik genoot bepaalde faciliteiten. Hiervan heb ik danig ge profiteerd. Op een goede dag slaagde ik er in, onder mijn overall mijn pak aan te trekken; ik kwam de muur over met behulp van een touw, dat ik tevoren verborgen had. Toen ik een maal buiten was, deed ik de overall uit en de rest was gemakkelijk ge noeg. Ik had het geluk een lift te krijgen op een grote vrachtauto en ik was dus uit de buurt, toen er groot alarm geslagen werd". „Ik geloof, dat ik het verhaal wel kan afmaken", zei Conquest. „Je nam dienst bij de RA..F. onder de naam Miles Hayward en je werd al spoedig een uitstekend piloot. Je moet wel snel promotie hebben ge maakt om group captain te worden en bij de beroemde Pathfinders te komen. Je hebt ook onderscheidingen gekregen, hè?" (Wordt vervolgd).

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1960 | | pagina 9