■ff balm Vijfentwintig jaar huishoudelijke voorlichting ten plattelande EEZimS Op 9 februarijubileumviering in het Scheveningse Kurhaus 13P San MOEDER WORDEN... Jonge ontwerpers Textiel voor elf miljoen": een modebeurs vol lentenieuwtjes BR ON N LEY VRIJDAG 5 FEBRUARI 1960 PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT 9 (Van een medewerkster.) Toen mej. E. Heineman in 1938 in dienst kwam van de Stichting Huishoudelijke Voorlichting ten Plattelande, was één der meest gevraagde cursussen, die in het repareren van matrassen. De Stichting, opgericht in 1935, was toen drie jaar oud, Nederland zat nog tot over de oren in de crisis-weeën en dat was ook op het platteland voor duizenden gezinnen goed voelbaar. De Stichting bestaat nu 25 jaar. In plaats van over de aller goedkoopste levensmiddelen en stoffen, praat men nu over het gebruik van centrifuges, oliekachels, breimachines en diepvries- kisten. Maar mej. Heineman is er nog steeds, en zij kan dus uit eigen ervaring vertellen dat één ding onveranderd bleef: de belangstelling voor het maken van matrassen. Maar de aard van die cursussen veranderde wel. In '35 waren duizenden plattelandsvrouwen al tevreden, als zij leerden hoe zij een oude wolvlok- matras, die niet meer te gebruiken was, konden herstellen. Nu, in 1960, draaien leraressen en leerlingen op een „riiatrassencursus" er hun hand niet meer voor om, zelf een splinternieuwe matras met- binnenvering te vervaardigen. zorgen.. Ai naar de samenstelling van de bevolking, waren in die commissie niet-confessionele, rooms-katholïeke en protestants- christelijke landbouworganisaties vertegenwoordigd, Groene- en Wit-Gele Kruisverenigingen, on- derwijsverenigingen en andere nauw-betrokkenen In februari 1935 werden al die com missies in landelijk verband ge bracht; de stichting kwam onder voorzitterschap te staan van de di recteur-generaal van het onderwijs. Later traden ook de arbeidersorga nisaties toe, de plattelandsvrouwen- en boerinnenorganisaties. Nu kon het voorlichtingswerk centraal worden opgebouwd, leer- en hulpmiddelen konden centraal worden ontworpen en aangeschaft, de aanstelling en het werk van dè leraressen konden van één punt uit worden overzien en ge regeld. Toch bleven en blijven de provin ciale commissies van het grootste belang. Hun taak was van het begin af aan, daar waar geen voorlichting door de nijverheidsscholen kon wor den gegeven, zelf die voorlichting te organiseren. Dat was en is dus vaak in kleine plaatsen, zonder eigen landbouwhuishoudschool, soms ook zonder goede verbindingen. Deze commissies, voortgekomen uit de be volking zelf, kunnen beter dan wie ook de noden en verlangens van de bevolking peilen en opvangen, reke- Omdat de stichting op 9 februari feestelijk jubileert in het Scheve ningse Kurhaus, zijn we op het Haagse kantoor eens gaan praten met mejuffrouw Heineman, en met de consulente in algemene dienst, mejuffrouw J. P. Burema, die aan het hoofd staat van de 35 leraressen. Samen met mejuffrouw J. van As vormen zij het driemanschap, dat al jaren het werk regelt, kader- dagen organiseert, contacten met talloze wetenschappelijke onder zoekinstellingen en verenigingen on derhoudt. Toen in het najaar van 1934 in elke provincie een commissie voor Huishoudelijke Voorlichting ten Plattelande tot stand kwam, was het doel van de voorlichting, de huisvrouw in haar financieel be narde omstandigheden te leren, hoe zij met schaarse beschikbare middelen de werkloosheid was groot nog zo goed en voorde lig mogelijk haar gezin kon ver- Advertentie) In één Uw ha gaaf e handcrème Uct modehuis Zinyonc te Rome heeft voor het komende voor jaar een zeer originele collectie kinderkleding getoond. Linies: een jurkje van blauwe katoenafgezet met in strikjes uitlo pende witte bandjes. Twee grote zakken, eveneens afgezet met witbreken het mime vlak van de rok. De ceintuur is van dezelfde stof. Rechts: een blauw-wit gestreept jasje, dat als originele bijzonderheid aan één zijde een ingezet stuk met dwarse strepen heeft. Ilct. wordt gedragen op witte shorts. De open hals vraagt om een zijden sjaal. nïng houden met de principiële in stelling van de mensen om wie het gaat. De Stichting heeft van haar oprich ting af pionierswerk verricht. Er werd goedkoop gewerkt: de cursus sen en lezingen werden gegeven in een gratis door de gemeente be schikbaar gesteld zaaltje of, als dat er niet was, bij een der cursisten thuis. De leraressen nu in" vaste dienst, en sinds kort met dezelfde rechten als haar collega's aan de huishoudscholen werkten in de crisistijd voor belachelijk kleine sa larissen: men was al blij. per cursus van zes lessen vijftien gulden te kun nen verdienen De behoefte aan voorlichting, kort na de oorlog voor korte tijd ver minderd, stijgt nu weer. Er werden in 1958 omstreeks 1470 cursussen ge geven (ieder van zes lessen), tegen 543 in 1935. Daar komen dan nog de vele lezingen, tentoonstellingen en demonstraties bij. Advertentie) Dit is de titel van het nieuwe boek van Dr. W. de Kok. Alles over zwangerschap, geboorte, babyverzorging en kleuter opvoeding. Dit waardevolle boek (184 pagina's In fraaie omslag) krijgt U ten geschenke bij aanschaffing van een BABYSET DÉ LUXE -4 Want het toenemende nijverheidson derwijs maakt de behoefte aan voorlichting bepaald niet kleiner. Juist de vrouwen, zegt men bij de stichting, die een goede ondergrond hebben ontvangen voor haar huis houdelijke arbeid, hebben veel be langstelling voor ontwikkeling op huishoudelijk gebied. Ook het lid maatschap van plattelandsvrouwen en boerinnenorganisaties stimuleert de bewuste aandacht voor het dage lijks werk. De leraressen gaan beter toegerust op pad dan vroeger: elke provincie kan beschikken over een projectie apparaat met filmstroken en licht beelden, over naaimachines, flanel figuren (ter illustratie van cursus sen over energiebesparing, textiel- keuring, voeding, hygiëne, e.d.), over complete koffers: een poppenkoffer, een kledingkoffer, een keuken- en een stoffenkoffer. Het vervoer kan nu zo nodig per auto gebeuren. De leraressen komen geregeld bijeen op studie- en kaderdagen en dat is wel nodig, want de techniek, ook op huishoudelijk gebied, ontwikkelt zich met grote snelheid. En bijblijven moet men ook met de problematiek van de huis vrouw „op moeilijke posten", zo als men bij de Stichting zegt. Zo werden er boekjes geschreven voor emigrerende huisvrouwen (over de huishouding in Canada, Nleuw-Zeeland, Australië, Ameri ka), en córsussen georganiseerd voor gerepatrieerden. En ook de doorsnee-cursussen be strijken een groot terrein. Er wordt niet alleen gepraat over koken en naaien, niet alleen over de verwer king van de slacht, over nieuwe was middelen en textiel en over de diep- vrieskluis. Ook de tuinaanleg, de kleine doe-het-zelf-karweitjes, het zelf maken van cadeautjes en niet te vergeten van een matras, komen aan bod. Er worden lezingen gehouden over de verzorging van het uiterlijk, over het (goed) gastvrouw zijn, over vorm en kleur in de kleding. Het laatste nieuwtje is een cursus in he ter bewegen tijdens het huishoude lijk werlc; er bestaat een verheu gend grote belangstelling voor. vergelijken hun scheppingen De kunst van het ontwerpen wordt ook de kunst van het zich beperken, zodra de kunstnijverheid in het ge ding komt. De ontwerper van meu bel- en japonstoffen moet een oor spronkelijke, scheppende geest heb ben, maar bij alles wat hij doet moet hij in het oog houden, dat hij geen schilderij maakt, maar uiteindelijk een lap stof die zijn ontwerp verdui- zendvoudigt. Van de vele ontwerpen in 't Amsterdams Gemeentemuseum, daar bijeen gebracht door 3 kunstnij verheidsscholen onder de titel „tex- tiel-exerimenten, ontwerpen, realise ren" spatten levenslust en scheppings drang af. Er zijn kunstzinnige juweeltjes bij, die het ook als wandversiering uitstekend zouden doen. Enkele Nederlandse industrieën, en ook de scholen zelf, hebben een deel van de ontwerpen uitgevoerd. Wat in een kadertje van zo omstreeks 20 bij 30 cm voor het eerst op papier kwam te staan, is hier dus geweven, gesponnen, geïmprimeerd. Het hangt in lange lappen langs de wanden met het schetsje vlak ernaast. Die presentatie is bijzonder leer zaam, want het blijkt, dat een saai Een deur kan maanden of jaren pie pen zonder dat het ons opvalt, en dan ineens (er Is Iemand ziek, een huisge noot doet een dutje, het moet stil zijn) snerpt ons het geluid ergerlijk in de oren. Wist U, dat wat kaarsvet in vele gevallen het piepen uit de scharnieren verbant? of wat kriebelig aandoend ontwerp tenslotte een gordijn kan opleveren, dat men graag voor de ramen zou hangenkleurig, uitgebalanceerd van dessin, rustig en daardoor ook niet snel vervelend. Maar het kan ook gebeuren, dat een kleine schets, een voorlopig druk je een uitstekend idee lijkt, terwijl het in uitvoering opdringerig, onevenwichtig aandoet. Voor de leerlingen zelf is de vergelij king van het grootste belang. Van drie scholen kwamen inzendin gen: het K.N.O. te Amsterdam, het A.K.I. te Enschede en het A.I.V. te Eindhoven. De tentoonstelling blijft geopend tot 2 maart. Of men nog schoolmeisje is, dan wel huisvrouw, of werkende vrouw die na de dagtaak graag gemakkelijk ge kleed gaat: deze sportieve combinatie past in bijna elke garderobe. De mo derne nauwe pantalou is van geruit helanca-nylon, de sweater waar van de grote liggende kraag ook als hoofdbedekking gebruikt kan worden is van nylon met een wol-effect. Moderne materialen voor moderne vrouwenkleding maar slank moet men wel zijn om deze te kunnen dra gen Nederlandse deelnemers naar Meubelbeurs te Keulen Op de internationale vakbeurs voor meubelen te Keulen die wordt gehou- houden van 11 tot en met 15 febru ari 1960, zullen 27 Nederlandse meu belfabrikanten exposeren. Hiervan zijn 15 firma's samengebracht in één inzending, die wordt georganiseerd door het CIHAN, het Centraal Insti tuut ter Bevordering van de Buiten landse Handel. Daarmede is de Ne derlandse deelneming in vergelijking met de Keulse Meubelbeurs van '58, waarop uit Nederland 18 meubelfa brikanten vertegenwoordigd waren, in belangrijke mate toegenomen. In totaal zullen 887 meubelfabri kanten te Keulen exposeren, onder wie 594 Duitse en 293 buitenlandse firma's uit 18 landen. Tien hallen met een oppervlakte van 90.000 vier kante meter zijn volledig bezet, waar mede Keulen zich heeft weten te ontwikkelen tot de grootste meubel beurs van Europa. De buitenlandse exposanten rekenen er op te Keulen niet alleen zaken te kunnen doen met de Duitse Bondsrepubliek, maar voor al ook met andere landen. Op de Keulse Meubelbeurs worden inkopers uit circa vijftig landen uit de genele wereld verwacht. Aan alle watermannen en vissen Let op! Als uw eerste voornaam Olgais I en als u bovendien geboren bent onder het teken van de water- 1 man of de vis, doch in ieder geval in de maand februari... schrijf dan nog heden aan de N.V. LEIDSE MAT RASSEN FABRIEKEN Afd. 10 Postbus 16, Leiden en u hijgt een charmante ver- jaardagssurprisel Opgeven per briefkaart: naam, voornamen, geboortedatum, adres. matrassen V.g.g.V.! (Van een medewerkster) Onder het motto „Textiel voor elf miljoen", hebben in het Amsterdam se R.A.I.-gebou\V de gezamenlijke textielgrossiers van Nederland vier dagen beurs gehouden, om hun klan ten do winkeliers lentenieuw tjes aan te bieden. Op zo'n beurs verwacht men terecht veel nieuws. Dat is or ook, maar men moet wel lang zoeken. Voor een tex- tilist is het luilekkerland, met een rijstebrijberg van „man-made fibre", zoals dat iu goed textiliaans heet. In het Nederlands zou men zeggen: stofjes van door de mens gemaakte vezels. Meu komt in een stand waar een grossier U opgewekt meedeelt dat alles wat U ziet van steenkool is: dekens van steenkool zijde van steenkool wol van steenkool en zelfs bontjassen van steenkool. Er zijn natuurlijk ook stands waar alles van petroleum is, of van hout, en zelfs is er een soort textielkeuken ingericht, waar een zelfbewuste heer in een witte jas ter plaatse textiel maakt van een paar korreltjes spul, dat hij in een glazen buisje boven een vlammetje verhit. Het smelt en hij trekt er draadjes van. Natuurlijk is er ook nog katoen en ook nog wol en echte zijde van geduldig spinnende rupsjes, en dat alles mag er' nog best zijn ook, want zowel schaap als rups heeft zich bij hun en onze tijd aan- gepast hun produkten zijn óók kreukherstellend en plooihoudend en vuilafstotend, en er hangt ook een wasvoorschrift aan. De modestoffen zijn vrijwel allemaal zeer opmerkelijk van coloriet maar dat wil nog niet zeggen mooi. Het wil ook niet zeggen lelijk alleen: op zo'n beurs hangen zoveel kleuren naast zoveel andere kleuren dat men er tureluurs van wordt, er is heel veel rood bij en veel paars en lila en veel geel. En meestal zijn die kleuren gecombineerd, zodat w.e in elk geval in de komende lente zul len mógen rekenen op kakelbonte teenagers. Er is een verrukkelijke collectie van baby- en kleuterkleding, in snoeperig nylon of ander „Ion". Voor de teen agers zijn er petticoats van gestikt schuimplastic, zodat ze heerlijk zacht zitten. Lingerie is er in scan daleuze overdaad, menige vrouw moet de welhaast onbedwingbare neiging krijgen in een onderjurk te gaan lopen, want het is doodzonde zo iets moois, met roosjes versierd, met gouddraad doorstikt en met ster retjes geborduurd onder een jurk te verstoppen! Nachtponnen zijn lang en doorzichtig en in zachte tintjes. Do nian gaat driekwart pyjama- broekjes dragen, met een bijpassen de ochtendjas zonder mouwen. Zijn overhemden zijn lijntjes gestreept; zijn stropdas schittert als de vleu geltjes van de kolibrie. Een snufje is de sjaal die hij niet omslaat en niet omknoopt, doch met een sierknoopje onder zijn kin vastzet. Het aller mooiste zal do man 's avonds zijn, in een jasje van gebloemde jacquard met glinsterende satijnen revers.—... ~Oan ozeutv Q let OZOMV Er komt een brief op mijn schrijf tafel terecht die mij aan het peinzen zet, al is het niet over de inhoud. Wat de schrijfster te berde brengt naar aanleiding van mijn ko lom over gebedsgenezing zijn argu menten die ik ten ene male nooit be streden heb. Het staat haar volkomen vrij de evan gelische feiten op haar manier te le zen, "te verklaren en te vertalen in modern idioom zo goed als ik mij in dit opzicht mijn visie voorbehoud. En ik kan haar bij voorbaat gerust stellen, dat zij met haar opmerkingen mij geen ogenblik „in mijn heiligste gevoelens gekwetst" heeft. Het is speciaal deze tirade, waarmee de brief opent, die mij tot nadenken stemde, om meer dan een reden. En misschien is het wel eens dienstig hier wat uitvoeriger op in te gaan, omdat het zo'n typisch vrouwelijke, zegswijze is, waarvan ik, eerlijk ge zegd, de portee nooit begrepen heb. Op gevaar af dat de serieuze lezeres sen mij van spotternij verdenken wat toch allesbehalve het geval is vraag ik deze briefschrijfster en alle anderen, bij wie deze uitdrukking aan de punt van de pen kleeft: Hoe ter wereld kan dat mij of iemand an ders in die „heiligste gevoelens" kwet sen? Af en toe ontvang ik ook wel eens een brief die met dezelfde uitdrukking als verwijt begint: als ik een of andere opmerking heb gemaakt die blijkbaar niet strookt met de zienswijze van de afzender. En het verbaast mij dan evenzeer dat men zo snel met die „heiligste gevoelens" komt opdraven met een haast die.de gekwetste per soon in kwestie meestal belet heeft nauwkeurig te lezen wat ik geschre ven heb. Het is, zoals ik al verzuchtte, een wonderlijk gevoel. Wij nemen nu een ogenblik aan dat men een overtuiging, een geloof zo U wilt, zou kunnen omschrijven met „heiligste gevoe lens". Mijn taalgevoel verzet zich al vast heftig tegen de combinatie van deze twee begrippen. Hoe kunnen „ge voelens" ooit „heilig", laat staan „hei ligst" zijn De bedoeling zal wel zijn: „gevoelens omtrent dingen die iemand heilig zijn" wat wel even iets anders is. Maar zelfs in dit geval lijkt dat kwet sen mij, bij enige nuchtere beschou wing, nog een moeilijk te begrijpen bezigheid. Immers, hoe ter wereld kan men een stevig gefundeerde overtuiging, een zekere innerlijke verworvenheid, zo maar door een opmerking of tegenge stelde opvatting kwetsen? Kwetsen kan men iemand in zijn persoonlijk leven; een onheuse behandeling, een hatelijke op merking. een geringschattend oordeel kunnen de betrokkene onaangenaam grieven, te dieper naarmate deze ge voeliger van aard is. Maar zelfs in die persoonlijke sfeer leert de mens met levenservaring wel, dat het alleen de kleine karakters, de afgunstïgen en lomperds zijn, die op een dergelijke kwetsende wijze met hun jaloezie, hun kleinheid en hun ongemanierdheid te koop lopen. Aanvallen op onze persoon liggen dus in de aard der dingen, en mén moet wel een totaal onbeduidend, onopval lend en kleurloos wezen zijn, wil men zich niet vroeg of laat een gevoelige speldeprïk zien toegediend. Maar een overtuiging is een complex van geestelijke verworvenheden, een beschut eigendom dat, wil het werke lijk echt en waardevol zijn, onbereik baar is voor de aanvallen van wie of wat ook. Een overtuiging, die uit het vuur van twijfel, angst en onzekerheid tenslotte sterk en zuiver is geboren, die zowel koel verstand als warm idealisme tot peet heeft gehad, kan onmogelijk ge kwetst worden. Elke botsing daarvan met anderer kritiek hoe boosaardig ook maakt haar weerstand alleen maar sterker. Wanneer iemand mij dus, heet van de naald en gloeiend van ver ontwaardiging. een brief pent dat ik haar in die meergemelde „hei ligste gevoelens" heb gekwetst (meestal betreft het hier meer een persoon dan een zaak) vraag ik mij altijd af of er hier niet zozeer ge kwetstheid als wel geprikkeldheid in het spel is. Geprikkeldheid, omdat men niet zo héél zeker is van haar zaak. Omdat men geen andere mening dan de eige ne wil horen, uit onbewuste angst dat men een illusie zal verliezen, een fa natiek verdedigde stelling, zien wan kelen, een of andere afgod van het voetstuk zien tuimelen. Deze geprikkelheid gaat zo ver, dat ook de onschuldigste opmerking, de nuchterste vermelding van feiten, het kleinste korreltje ironie aanleiding zijn tot vellen en vellen vol driftig protest, kwistig bestrooid met uitroep tekens en niet zelden culminerend in hatelijkheden die de lezer nu niet zo'n hoge dunk geven van de opvoedende kracht dier „heiligste gevoelens". Verdraagzaamheid, dat blijkt mij maar al te vaak, is een deugd die grif beleden maar zelden beoefend wordt. Als U van oprechte raad gediend wilt zijn: Stuif niet dadelijk op als iemand iets beweert dat niet strookt, naar U meent, met uw eigen overtuiging. Neem liever de moeite over een derge lijke bewering een tijdlang na te den ken en U af te vragen of er mogelijk enige waarheid in schuilt. Zo ja, wees erkentelijk voor uw ver helderend inzicht. Zo nee: wat voor kwaad kan een onwaarheid dan uw „heiligste gevoelens" toebrengen? SASKIA COMPLEXION SOAP 1.50

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1960 | | pagina 5