li
Jan van Elsacker, boekhouder te Tholen
PILOOT STORM ontvoerd in de stratosieer
„VLIEG ER NIET IN!
HAYLEY MILLS HEEFT FRAAIE
MEISJESR0L IN „TIGER BAY"
RESA-HILVERSUM
ASTMA
12
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
ZATERDAG 9 JANUARI 1960
De THOOLSE Nuts
spaarbank bestaat dit
jaar één en een kwart
eeuw. Dat is een belangrijk
gebeuren, uiteraard. Maar op
dit moment vinden wij de
man, die achter die Thoolse
Nutsspaarbank staat. Jan
van Elsacker. belangrijker.
Want hij, de boekhouder van
deze eerbiedwaardige instel
ling, is het, die het sparen op
Tholen populair heeft ge
maakt. Zevenhonderd spaar
ders telde de bank, toen de
heer Elsacker zich in 1946
voor het eerst over de boek
jes Jioog. Thans zijn dat er
2305 en het totale tegoed is
daarmee van vijf ton tot
ruim twee miljoen gestegen.
[arhnwie fi^urew
m lAeine J2eewwse
ci\£
£jen\ec\isci\Kppei\
Van elke honderd inwoners van
het eiland Tholen, hebben er vijf
tien een boekje bij de bank van
Van Elsacker. In de stad Tholen
is zelfs een percentage bereikt,
dat boven de vijftig procent ligt.
Tot zover de dorre cijfers, de duf
fe statistiek van de Thoolse
spaarzin. Interessanter is de fi
guur, die achter deze cijfers staat.
Jan van Elsacker, Tholenaar van
geboorte, 36 jaar en de vertrou
wensman van het gehele eiland.
Dat is waarschijnlijk het gehele
geheimpje van de opbloei van de
Thoolse Nutsspaarbank. Jan van
Elsacker is een figuur, waar men
op vertrouwt. Een bijzonder be
hulpzaam man bovendien, die zich
bij een zakelijke transactie eerst
in de menselijke achtergronden
zal verdiepen. Daarom klopt men
bij belangrijke beslissingen dik
wijls éérst bij Jan van Elsacker
aan. Hoe het allemaal moet, wat
de consequenties zijn. Daarvoor
kan men gerust bij hem het oor te
luisteren leggen. Dat is zo safe als
de bank. Waarom? Moeilijk te
zeggen. Hij hééft het.
Zijn optreden is vriendelijk,
rustig-overtuigend. Hij is
Jan van Elsaker, de boek
houder. Uit. Maar er is veel meer.
Zijn activiteit blijft niet tot de
bank beperkt. Een groot deel van
dit werk is opbouwend in sociale
zin, omdat de inwoners van Tho
len steeds kunnen aankloppen
voor leningen en hypotheken.
In hetzelfde, zij het dan minder
materiële vlak ligt het werk van
de heer Van Elsècker voor ver
schillende organisaties en vereni-
fingen .Zo is hij secretaris vai» de
tichting Gemeenschap Eiland
Tholen, bestuurslid van de mu
ziekvereniging „Concordia", de
Zeeuwse kampcommissie van de
C.J.M.V., boekhouder van het be
grafenisfonds van het Nutsdepar-
tement, penningmeester van de
algemene kleuterschool en niet te
Bij al die functies is de nog jon
gensclub, die hij in 1945 mee hielp
oprichten. Zoals hij ook betrokken
was bij de oprichting van de kleu
terschoolvereniging en de lance
ring van de jongerencursus van
de Stichting Gemeenschap
Bij a ldie functies is de nog jon
ge Van Elsacker geen saai be-
stuurdertje geworden, verstrikt in
verordeningetjes en regiementjes.
Daarvoor heeft hij een te le
vendige geest, bezit hij ook de
fantasie om van de wat stroe
ve status van „kampleider"
dat is hij namelijk ieder
jaar voor de jongensclub zo
veel reliëf te geven, dat het
aantal deelnemende jongens
aan deze „Thoolse kampen?
die in Leusden worden gehou
den) van tien naar zeventig is
gegroeid.
Hij is dan een goed kampleider,
omdat hij geen kampleider is. In
Leusden is hij een van de jongens
die toevallig degeen is, die zegt
wat er gedaan moet worden, om
dat nu eenmaal iemand het moet
zeggen.
Dat pakt ook wel eens verkeerd
uit. Zo heeft hij zijn jaarlijk
se sinterklaas-vertolking op
de Thoolse ulo er aan moeten
geven. De laatste keer sneuvelde
de mijter onder het geweld van de
pepernoten, waarmee Sint Van
Elsacker werd begroet. Hij heeft
zich toen, en meteen voorgoed, -
lachend teruggetrokken. Een goe
de Sint moet ook de roede kunnen
voeren
Hij kon dat niet. Daarvoor lag
zijn eigen ulo-tijd in diezelfde
banken nog te vers in het ge
heugen
Van ElsScker is een aardige man,
een sympathieke figuur, die zich
zelf maar „een kleine jongen"
voelt. Het werk voor de verschil
lende verenigingen is zijn hobby
en daarom ziet hij het niet als 'n
verdienste. En als het lukt, wel
dan noemt hij dat „de wind mee-
hcbben." Soms is het wel eens
improviseren. Maar daarin is Van
Elsacker een meester. Daarvan
getuigt het rapport, dat hij in de
oorlogsjaren wrochtte, toen hij te
Bodegraven was ondergedoken.
Hij werkte daar in een proeftuin
voor de fruitteelt, begreep héél
weinig van tomaten, maar schreef
er een boeiend geschrift over. Dat
rapport, waarin de voordelen van
bepaalde rassen voor de conser-
venindustrie op frisse wijze wor-
deu behandeld, gebruikt men
thans nog. Dat de lieer Van
Elsacker niet één tomaat uit de
andere kan houden blijkt daar
voor geen bezwaar. Zeker op Tho
len niet. Hij kan zoveel andere
dingen.......
ZEEUWSE SCHAAKCOMPETITIE
Middelburg III zet in 2 A
zegereeks voort
Hulst I won van Het Witte Paard II
De Zeeuwse schaakcompetitie werd
gisteravond weer vervolgd met twee
wedstrijden en wel in de tweede klas
A Middelburg IHVlissingen III en
in de tweede Klas B Het Witte Paard
II (Sas van Gent)Hulst I. Middel
burg HI wist met grote overtuiging
deze wedstrijd te winnen, n,l. met
7%—2£.
Hulst I wist de ontmoeting in zijn
voordcel te beslissen met dezelfde
cijfers 2%7
In klas A gaat Middelburg III fier
boven aan de kop en in B Landau I.
GEDETAILLEERDE UITSLAGEN.
Middelburg IIIVlissingen III 7'/»
2'/z-
P. SandersG. M. Steinhaiiser
'j; W. ScheltensJ. P. Wijtenburg
.10; H. D. PortierA. Smit 1—0;
(Advertentie)
Het Oude Jaar is weer
versleten.
Daarom dient een ieder te
weten;
voor NIEUWJAAR
alvast,
TIP van BOOTZ in de
kast.
S'.e! je voor dat je dat
had vergeten!
n Tip VAN BOOTZ
Inz. Hr. w. v. R.. Goirie ontv. l fl. TIP
r 1 Ltl. Bootz' Oude Genever. Nwe. li
mericks lm. aan H- Bootz A'dam.
H. GeertseP. Benski 1—0; H. Ver
meulenD. Antheunisse YzYz', Th.
KlaverJ. M. v. d. Berg 10; H. J.
MatenaM. Eversen 01; D. P.
Cornclisse, n.o.. 10; J. Bonthuis
M. C. Braam YzP. Adriaanse-
J. N. Markusse 10. Totaal 7Ys2Vi
Sas van Gent IIHulst I 2%7'/j.
J. SteenbakkerR. v. Waterschoot
01; W. AvermateTh. de Mast 0
1; J. CalseijeeJ. Casperi 10; A.
MinnaartA. Willems 0—1; J. de
ZeeuwP. Verpalen 01; A. v.
BambostW. v. d. Akker 0—1: A.
de PauwG. Arends 0—1; J. Gheij-
zenL. Frico Ys', J. Verguysen
J. Mens 10: J. WithagenJ.
Asselman 01. Totaal dus 2%
In de eerste klas zijn do afgebroken
partijen Vlissingen I—Vlissingen II
uitgespeeld en de totaal uitslag is
nu 81%. Zierikzee IMiddelburg
is 55 geworden, dus in deze klas Is
het eerste team van Vlissingen alleen
nog zonder verliespunten.
VOLLEYBAL
Volleybalprogrnmma afdeling Wal
cheren le klas: Jong Ambon-Mata
dor 2 (1); Matador I-M. de Ruyter I
(1); Matador I-EWC m (1).
2e klas: M. de Ruyter E-EWC IV
(2); Matador H-M. de Ruyter III (1).
Dames Marathon-Zuidwesters (3).
FILMS IN ZEELAND
Twee minder geslaagde
Franse misdaadfilms
Met de regie van „Tiger Bay" heeft
J. Lee Thomson een opmerkelijke
prestatie geleverd, die de goede
naam van deze talentvolle filmer we
derom bevestigt. Opmerkelijk in de
eerste plaats, omdat hij naar een ge
geven, dat in geen enkel opzicht bui
tengewoon is, een bijzonder boeiende
rolprent heeft vervaardigd en opmer
kelijk bovendien, omdat hij de jeug
dige Hayley Mills heeft weten te in
spireren tot zo'n natuurlijk spel, dat
haar rol de belangrijkste in de film
geworden is. Haylev Mills zien we
namelijk als het tienjarige meisje,
dat getuige is van een morod en naïef
als kinderen zijn met de moordenaar
vriendschap sluit. De moordenaar
wordt gespeeld door de veelzijdige
Duitse acteur Horst Buchholz.
„Tiger Bay" is een thriller, waarin
de gepleegde moord alleen belang
rijk is als een zuiver op zichzelf
staand feit, waarvan de vriendschap
tussen de in een aanval van drift
handelende moordenaar en de kleine
ooggetuige van de misdaad het ge
volg is. Deze relatie tussen twee
mensen, door Thompson met veel ge
voel voor de menselijke verhoudin
gen in zijn film verwerkt, mdékt het
verhaal. De vriendschap tussen de
twee wordt zo hecht, dat het meisje
tegen de politie samenspant. Ander
zijds toont de moordenaar zijn gene
genheid voor het avontuurlijke kind
door zijn vrijheid voor haar te offe
ren. Dit gebeurt in de laatste scène
die het hoogtepunt vormt van „Tiger
Bay". De rolprent, waarin verder nog
John Mills als een politie-inspecteur
en Anthony Dawson optreden, wordt
vertoond in Grand (Goes) en AI-
hmnbra (Vlissingen).
„Tot de laatste man" Is niets te
veel gezegd van de misdaadfilm,
die in Luxor (Vlissingen) ver
schijnt. Wanneer de laatste me
ters celluloid door de projector
zijn gegleden is van het illustere
gezelschap uit de onderwereld,
dat het doek bezette, geen enkel
lid meer in leven.
Strijd onder elkaar is daarvan de
oorzaak. Voor het zover is, beleeft
men spannende momenten, want er
wordt op het doek een vinnig ge
vecht geleverd. Raymond Pellegrin
en Paul Meurisse zijn de voornaam
ste slechte jongens en hun misdadig
leven wordt gedeeld door enkele
schoonheden, onder wie Jeanne Mo-
reau. Voorts werkte Mouloudji aan de
GESLAAGD DANK ZIJ
(Nederlands Talencentrum
Vraag ons prospectus.
Talen Ned., Frans, Duits, Engels
L.O. en M.OA. - Onderwijzersakte -
Wiskunde L.O. en M.O.A. - Mulo
A-B. H.B.S. en Gymn.
Praktijkexamens Boekh., Ned.,
Frans, Duits, Engels en Hoofdcor
respondent.
1372. Het eerste rumoer van
de strijd was spoedig ver
stild en nu slopen de man
nen van Shastar op het
kamp van de piraten toe.
Piloot Storm, die de weg nu
goed kende, ging hen voor.
Hij begreep niet, waarom
de Zorlnisten niet onmiddel
lijk de wapens hadden ge
grepen om de overvallers te
verdrijven. Hadden zij niets
gehoord, of achtten zij het
uitgesloten dat hun vijan
den zo plotseling in hun
midden konden verschij
nen? Wel, des te beter dan!
Op deze manier kostte de
operatie dan zeker minder mensenlevens.
Behoedzaam sloop hij door het struikgewas,
zoveel mogelijk de gebaande paden vermij
dend. Een zojuist van zijn post op de krater
rand afgesloten wachter echter had het la
waai bij de hangars wel degelijk vernomen
en was na een kort onderzoek ijlings naar het
piratenkamp gerend om alarm te slaan. Ein
delijk schenen enkele kerels te beseffen, dat
er werkelijk iets aan de hand was, hoewel de
meesten nog ongelovig de schouders ophaal
den. In ieder geval zochten zij voor alle ze
kerheid nu toch, maar hun wapens op. Tus
sen de struiken rondom hen zaten de van
strijdlust popelende Indianen ongeduldig op
het aanvalsteken van hun hoofdman te wach
ten. Maar deze op zijn beurt wachtte op do
komst van capitano Storm.
11 1
film mee, die alle beroemde namen
ten spijt geen enkele artistieke pre
tentie heeft.
Hollywood is zich blijkbaar gaan toe
leggen op een veredeling van de
aloude western. Steeds weer verschij
nen er wild-westfilms, waarin be
kende acteurs en ook wel actrices de
hoofdrollen vervullen. „Warlock" is
daar een voorbeeld van. Richard
Widmark, die al een respectabel aan
tal speelfilms op zijn naam heeft
staan, kan men in Electro (Middel
burg) aanschouwen in gezelschap
van de even ervaren Anthony Quinn.
De aanwezigheid van Henry Fonda
maakt het trio compleet. Het is wel
eens aardig te zien, hoe zij met sou
plesse hun „schietijzers" hanteren in
dit romantische, maar overigens eer
lijk aandoende filmverhaal.
Raymond Pellegrin speelt de hoofd
rol in Hervé Bromberger's „Nacht
der geweten'ozen", Schouwburg
(Middelburg). En evenmin als „Tot
de laatste man" is deze „blik op de
misdaad" geslaagd. Het onderwerp is
van begin tot eind zo fantastisch als
het maar kan en in overeenstem
ming met de titel zijn de figuren
zo gewetenloos dat men zich af
vraagt hoe een dergelijk gezelschap
in een normale maatschappij kan be
staan. Artsen en verpleegsters doen
wat dat betreft in dit werk niet voor
gangsters onder.
„George wint op alle fronten" en
dat in Grand (Goes). De komische
banjoïst is in deze zondag-matinee-
film de held van de Britse geheime
dienst, zij het tegen wil en dank. Hij
beleeft heel ongeloofwaardige din
gen, maar men neemt dat van deze
grapjas.
Luxor (Vlissingen) brengt zondag
middag eveneens een „veredelde"
western, namelijk „Do trek naar het
wilde westen", een speelfilm van de
meester der tekenfilm. Walt Disney.
Fess Parker en Jeff York vervullen
de voornaamste rollen. De opnamen
werden gemaakt in een prachtig
landschap, onder regie van William
Beaudine.
Uitslagen en standen van
het Hoogorensckaaktoemooi
De uitslagen van de tweede ronde
van het internationale Hoogoven
schaaktoernooi te Beverwijk luiden:
grootmeestergroep: LarsenVan
Scheltinga 10; ToranPetrosjan
YsYzBarendrechtFlohr YzVa
DonnerBouwmeester 10; Mata-
novicTan afgebr.
Voor de eerste ronde werd uitge
speeld de partij MatanovicLarsen,
welke in een overwinning van Mata
novic eindigde.
Na twee ronden is de stand: 1. Don
ner (Ned.) 1 Yz pnt.; 2. Matanovic
(Z.-Slavië) 1 pnt. en 1 afgebr. partij;
3/6 Flohr, Petros jan (beiden Rus
land). Toran (Spanje) en Larsen
(Den.) allen 1 pnt.; 7/8 Tan (Indo
nesië) en Barend regt (Ned.) Yz en 1
afgebr. partij; 9. Van Scheltinga
(Ned.) v£ pnt.; 10. Bouwmeester
(Ned.) 0 pnt. en 1 afgebr. partij.
Tumploeg samengesteld
voor 4-landenwedstrijd
Voor de vier landen heren-tumwed-
strijd tussen Denemarken, Luxem
burg, Rijnland en Nederland, die door
het jubilerende „Simson" georgani
seerd wordt en die op zaterdag 23
januari a.s. in de Koopmansbeurs te
Amsterdam wordt gehouden, zijn
voor Nederland de volgende turners
aangewezen
Willy Jaegers (Bocholt), Klaas Boot
(Amersfoort) en Jaap v. d. Sande
(Vlissingen).
Het Luxemburgse team bestaat uit
Josi Stoffel, Armand Huberty en Mi-
chiel Kyesgen. Voor Rijnland turnen:
Viktor Bechdorf, Robert Klein en Er-
win Wolter. Het Deense team is nog
niet samengesteld.
Advertentie
nu iu 30 seconden verlicht.
De hevigste astma-aanvat wordt met
één enkel Adozo tablet bedwongen.
De verlichting is onmiddellijk. In
dien U aan astma lijdt, moet U be
slist Adozo proberen! Verkrijgbaar
bij apothekers en drogisten.
Door CaptA. O. POLLARD
FEUILLETON
14
„Laat dat maar aan Meg over; die
kan prima komediespelen."
„Ik hoop het", weifelde Ted. „Ik ga
mijn nek niet wagen voor dat hals
snoer van Hurdle, alleen om het door
de politic netjes terug te laten be
zorgen."
Het halssnoer van Hurdle! Dat was
nog heel wat erger dan gewone
smokkelwaar. Deze mannen waren
dieven in het groot, die in zoveel
landhuizen met verbijsterend succes
hadden ingebroken.
De opwinding van Francis steeg tot
koortshitte. De politie had al maan
den lang vergeefs op deze bende ge
loerd en nu liep hij ze zuiver toeval
lig tegen het lijf. Hier lag zijn kans,
de held van de dag te worden, door
alle mensen geëerd en bejilbeld!
Hij zag zijn triomf zo dichtbij, dat
hij bijna zelf gezien werd. Hij had
namelijk niet gemerkt, dat Ted op
stond en pas toen de man naar de
deur kwam, besefte Francis dat hij
zich uit de voeten moest maken.
„Nou. tot kijk dan, Harry", zei Ted.
De deur ging wijder open en Fran
cis zou ontdekt zijn, ais Harry niet
nog een vraag gesteld had.
„Wacht even", zei hij, „ik wil hele
maal zeker zijn van de zaak. Wil je
dat Alf Bates om negen uur in
..King Canute" is?"
„Dan ruim voor negenen, in geval
we te vroeg zijn. Hif moet in de bar
zijn en zijn auto op het parkeerter
rein laten staan. Dan komen wij met
de spullen aan, leggen ze in zijn
auto en gaan naar hem toe. Hij
wacht tot hij ons ziet komen..."
Het eind van de zin hoorde Francis
niet meer. Met kloppend hart sloop
hij op zijn tenen naar de lift, die hij
tot zijn mateloze opluchting juist be
reikte voordat Ted de gang op
kwam. De lift was beneden, dus ging
hij langs de trap.
Toen hij tussen de eerste en tweede
etage was, hoorde hij de lift naar
boven komen en op de vierde stop
pen.
Francis bleef bovenaan de laatste
trap wachten tot de lift weer bene
den was en zag toen, dat Ted een
middelmatig grote man was, onop
vallend gekleed in een blauw serge
pak, met een bruine slappe hoed en
bruine schoenen.
Zodra. Ted uit het gezicht verdwe
nen was, ging Francis ook naar bui
ten, op zoek naar een telefooncel.
Hij was van plan Scotland Yard op
te bellen.
Francis kende 't halssnoer van
Hurdle in administratief opzicht,
want het was verzekerd bij zijn
maatschappij. Juist die week was er
bericht binnengekomen, dat het van
de bank werd overgebracht naar het
landgoed in Buckinghamshire, om
dat Lady Hurdle, die een, Ameri
kaanse was, het wilde laten zien
aan haar zuster die kwam logeren.
Hij vond een telefooncel, die geluk
kig leeg was en draaide 999.
„Inlichtingendienst Scotland Yard",
zei een rustige stem. „Wat kan ik
voor U doen?"
Francis haalde diep adem. „Ik wil
de een inbraak aangeven..."
Hij hield plotseling op, de hoorn nog
aan zijn oor, want opeens bedacht
hij dat hli zijn kans verspeelde. Zo
dra hij het gezegd had, zou de politie
de leiding in handen nemen, zonder
zijn naam één keer te noemen. En
dan mocht hij in de krant lezen wat
er gebeurd was.
„Gaat U verder", zei de stem. „Waar
beeft die inbraak plaats gehad?"
Zonder het te weten schudde Francis
het hoofd. Hij nam do hoorn van
zijn oor en legde hem voorzichtig
neer. Toen liep hij diep in gedachten
de telefooncel uit
Nee, op die manier zou hij er niets
aan hebben. Geen reclame, geen
avontuur, geen beloning. En die be
loning was hem dubbel welkom, nu
de geldprijs van de advertentieprijs-
vraag hem vrijwel zeker zou ont
gaan.
Het was zo eenvoudig. Hij hoefde al
leen maar naar Little Greenstead in
Buckinghamshire te gaan en daar
uit zijn ogen te kijken. Zodra de die
ven dan binnen waren, zou hij alarm
slaan.
Misschien kreeg hij er zelf wel een
te pakken. En hij kon het nummer
van hun auto noteren.
Op zijn motoi-fiets kon hij het ge-
makelijk halen; Little Greenstead
was een kleine drie kwartier rijden
van Londen. Dan had hij nu nog een
uur om naar huis te gaan en wat te
eten. Hij tintelde van enthousiasme.
Toen hij haastig zijn eten zat op te
slokken, kreeg hij een waarlijk
grootse ingeving, een idee zo onge
lofelijk, dat hij er bijna bang van
werd.
Maar hij zou het proberen. Hij zou
een poging doen, het halssnoer van
de dieven te stelen. Zij het risico
hij de winst; waarom had hij daar
niet eerder aan gedacht! Het was
oen veel beter idee dan do kerels te
laten arresteren. Dan was zijn belo
ning afhankelijk van de goedgeefs
heid van Lord Hurdle; had hij het
halssnoer in handen, dan kreeg hij
allicht veel meer. Er zou wel een
flink bedrag worden uitgeloofd per
advertentie.
Maar... eerst moest hij zien, het in
handen te krijgen!
Het was tieu voor half negen op zijn
polshorloge toen Francis door het
dorpje Great Marden reed. Het was
stil op de weg en nog niet helemaal
donker.
Het café dat „King Canute" heette,
stond even buiten net dorp, aan de
kruising met de hoofdweg naar Ox
ford. Het was een tamelijk nieuw,
maar bekend herkenningspunt, ge
bouwd door een brouwerij ten behoe
ve van het doorgaande verkeer. Dor
pelingen kwamen cr niet veel. Fran
cis kende de gelegenheid van een
vorige keer. Naast het gebouw was
een groot parkeerterrein. Er stonden
vier auto's, drie bij elkaar en één in
de verste hoek. Een bepaalde reden
voor die afzondering scneen er niet
te zijn, maar als Alf Bates er al
was, was het waarschijnlijk zijn wa
gen. Maar hoe kon hij er achter ko
men, wie Bates en wat zijn auto
was?
Terwijl hij zijn motorfiets op een
geschikte plaats neerzette, op een
zijweg aeluer een bosje, probeerde
hij een oplossing voor die onver
wachte moeilijkheden te vinden. Hij
zou graag naar binnen gegaan zijn
om iets te drinken, maar het leek
hem verstandiger, zich aan do over
kant achter de heg te verschuilen,
waar hij het hele parkeerterrein
foed kon overzien,
lies scheen naar wens te gaan. De
heg was niet te dicht om doorheen
te kijken en er was een hek, waar
hij gemakkelijk in en uit kon. Als
alles zo gesmeerd ging. had hij niet
te klagen.
Juist toen hij over het hek wilde
klimmen, reed. er een auto do par
keerplaats op. De chauffeur was al
leen en voordat hij de motor afzette,
keerde hij de wagen, zodat die met
zijn neus naar de weg stond. De man
stapte uit en ging het café in.
Misschien was dat Alf Bates. Im
pulsief stak Francis de weg over en
tuurde door een ruit van de auto.
Niets wees erop, wie de eigenaar
was. Een van de ruiten was neerge
laten.
Nu hij toch op het parkeerterrein
was, bekeek hij ook de andore auto's
en hun nummei'borden. Hij probeer
de juist de deurknop van de wagen,
die in de hoek stond, toen iemand
zei:
„Zoekt U iets?"
Francis maakte een sprong van
schrik. De man keek hem achter
dochtig aan en was, naar zijn uiter
lijk te oordelen, een boerenarbeider.
„Nee... Nee, Ik Interesseerde me toe
vallig voor dit speciale merk." Hij
probeerde op een natuurlijke manier
te lachen. „Auto's zijn een liefheb
berij van me."
Toen liep hij met bestudeerde onver-
schiligheid naar het café en verwen
ste zijn nieuwsgierigheid. In de
grote bar bestelde hij een glas bier;
het was er druk en daarom lette nie
mand op hem.
Daarna ging hij weer naar buiten en
zag tot zijn opluchting geen spoor
van de man, die nem aangesproken
had Toch leek het hem voorzichti
ger. een eindje de weg van Oxford
op te gaan.
(Wordt vervolgd).
