PAGIM
c
Miep
Roosmalen in
kiest wijnen met
Den Bosch
verstand
3
I
'e
M
H
Balansopruiming({ure „(jewnst3i]HSverMAMwing
10
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
ZATERDAG 9 JANUARI I960
„Wijnproefster" -
sedert haar
twaalfde jaar...
Er zijn vele wijnkenners in Ne
derland, eclite en die er voor
door willen gaan doch het
zijn allemaal mannen. Mannen
die een slokje wijn, wit of rood,
voor in de mond nemen en dan
mummelen alsof ze de wijn kau
wen, en dan diep nadenken en
dan... orakelen ze hun oordeel
de wijn is lijvig de wijn is
fruitig.
Als ze gewoon zeggende
wijn is goed, dan zijn het geen
wijnkenners en toch is het
dat nu juist wat de huisvrouw,
die voor een diner moet zorgen,
zou willen weten. Gewoon: is die
wijn goed of is ie niet goed?
Vroeger kocht de man de wijn en
hij had ook hoogst-persoonlijk de
zorg voor het eigen wijnkeldertje,
dat hij tegen vrouwelijke infiltra
tie beschermde door spinrag, dat
doorgaans stoi'rag was. Doch te
genwoordig koopt de vrouw de
wijn en dat doet z.e blindelings. ICr
zijn vrouwen, die wijn kiezen op
het zicht van de fles, en bij hen
zijn Chianti en Frascati en Beau-
jolais favoriet vanwege de leuke
buikflessen, al dan niet met een
mandje er omheen gevlochten. Er
zijn zelfs vrouwen, die de wijn
kiezen om het etiket, dat er op ge
plakt zit, dat zijn de moeders
van verwoed verzamelende jonge
tjes. Maar er is, bij ons weten al
thans, één vrouw, die wijn kiest
met verstand van wijn: mejuf
frouw Miep Roosmalen in Den
Bosch.
Ze mocht als klein meisje helpen in
het levensmiddelenbedrijf van haar
vader; ze woog pondjes- van dit en
onsjes van dat en toen ze twaalf was,
mocht ze voor het eerst mee wijn
proeven. Een ook voor een kind on
schuldige liefhebberij, want bij pro
fessioneel wijnproeven slikt men de
wijn niet in, doch spuwt die uit na
proeven en keuren. Haar vader was
de wijncommissai'is van een in Den
Bosch roemrucht restaurant „Lohen
grin", en daar hebben de gasten het
eerst geprofiteerd van de goede
smaak van zijn dochtertje Miepje.
Want vader Roosmalen, die haar
eerst voor de grap liet meeproeven,
ontdekte dat ze een zuivere smaak
had en hij nam haar oordeel serieus.
Dat doet men in Den Bosch nog. al
is mejuffrouw Roosmalen geen Miep
je meer. Ze koopt tegenwoordig zelf
wijnen in en ze maakt als gewaar
deerd lid van de confrérie van Neder
landse wijnkenners expedities mee
langs de ch&taux van beurtelings
Bourgogne, Bordeaux en de Loire-
wijnen. Ze zijn dan eregasten op het
wijnfeest, waar het restantje oude
landwijn van het vorig jaar gedron
ken wordt en de nieuwe druivenpluk
gezegend wordt.
Ze heeft dit keer vrolijke wijn
feesten meegemaakt, want de
oogst was zeldzaam goed, doch
ze heeft ook na een bar strenge
winter, toen de wortels van de
wijnstok tot dieper dan een meter
in de grond stuk gevroren waren,
de burgemeester van Montpellier
zien huilen. Ze is dit jaar ook naar
Jerez in Spanje geweest, waar
men niet zoals bij ons, de sherry
slechts drinkt als aperitief doch
van de ochtend tot de avond, zij
het met mate.
Ze heeft er ook ontdekt, dat in het
land van de wijn zelf barbarij be
dreven wordt, waarvan wijnken
ners gruwen: men drinkt er sang-
ria, een mengsel van rode wijn,
spuitwater, citroensap, sinaasap
pel en een scheutje mlnth. „En
het is tóch lekker", zegt ze, „als
het erg warm is".
Ze kan urenlang praten over wijnen
niet alleen als kenner doch ook als
praktische vrouw en dat is wat we
nodig hebben. „Om te beginnen",
zegt ze, „hoeft goede wijn niet juist
de dure wijn te zijn en zelfs niet ou
de wijn. Een wijn lean zelfs te oud
zijn de beste wijn heeft „z'n mo
ment", Een heel eenvoudig wegwij-
Miep Roosmalen op vertrouwd ter-
rein: temidden van vele wijnflessen,
waarvan zij de inhoud met kennis
van zaken weet te keuren!
IJl l aarora hebt U in uw eerste huwelijk nooit kinderen ge-
ylf had?" U zult het nauwelijks geloven, maar dit is één
van de vragen, die verslaggevers (onder wie een
vrouw) van de Engelse Daily Express hebben gesteld aan
Brigitte Bardot in Frankrijk en Diana Dors in Engeland.
Beiden verwachten binnenkort een baby, beiden zijn voor de
tweede keer getrouwd en op beiden zijn hoogst onbescheiden
vragen afgevuurd.
De antwoorden van de 29-jarige Diana Dors (genoemd „de
ster met de beroemde pruilende onderlip") en van Brigitte
(„de ster met de beroemde pruilende bovenlip") liepen sterk
uiteen. Maar in zoverre vertoonden de twee filmsterren toch
enige overeenkomstdat zij beiden op sommige vragen wei
gerden te antwoorden.
Op de vraag, waarom haar eerste huwelijk kinderloos bleef,
antwoordde Diana Dors botweg: (Daarom". Brigitte zei open
hartig „omdat ik niet wou". Maar zij vond, dat niemand iets
te maken had met. de eerste reactie van haar echtgenoot op
het bericht dat hij vader zou worden: ,Jlaad er maar naar",
zei ze.
IJl ie zich voor deze filmsterren interesseert zal het wel
ISlf interessant vinden te weten, dat Diana Dors over het
algemeen de indruk maakte van een aanstaande moeder
die zich verheugt op de geboorte van haar kind en die zich in
de tijd, die eraan voorafgaat, minder beroemdheid voelt dan
gewoon aanstaande moeder". Brigitte Bardot daarentegen
bleek tegen de bevalling op te zien.
Opmerkelijk (voor Nederlandse begrippen) is de openhartige
vraag aan de filmsterren, of de gezinsuitbreiding „volgens
plan" verloopt. Ze vonden het allebei een gewone vraag en
antwoorddenNatuurlijk".
Brigitte vond dat ze, in afwachting van de bevalling, honder
en-één prettige dingen moest ontberen. Diana Dors daaren
tegen vond dat ze helemaal mets miste omdat ze toch in haar
gewone leven geen type is „om lang in nachtclubs aan een
bar te zitten met een glaasje in de ene en een sigaret in de
andere hand". Ze voélt zich best zo, en het is wél leuk om dat
eens te lezen over een ster, die gewoonlijk érg „glamour",
luchthartig en uitdagend op het witte doek verschijnt.
zertje voor de huisvrouw is het jaar
tal het moet liefst oneven zijn;
vrijwel alle na-oorlogse oneven jaren
zijn beter geweest dan de even".
Natuurlijk verschilt de kwaliteit van
streek tot streek, doch 1947 was voor
alle Eux-opese wijnen, de champagne,
de bourgogne, sauternes, de bordeaux,
de Rijn en Moezelwijnen en zelfs de
verre port een voortreffelijk jaar
van uitsluitend zessen en zevens op
de ranglijst en zeven is het hoogst
Het jaar 1949 was ook goed en vol
gend jaar al zullen we 1959 een goed
jaar mogen noemen.
Behalve het jaar is het moment van
belang als men wijn wil genieten
het moment waarop men de wijn
drinkt. Men moet de wijn er op voor
bereiden: de witte wijnen door ze te
koelen en de rode wijnen door ze op
kamertemperatuur te brengen. Koe
len wil niet zeggen: bevriezen men
mag een fles witte wijn te rusten
leggen in een bedje van ijsblokjes,
doch de fles niet in de ijskast zetten.
En op temperatuur brengen van ro
de wijn wil niet zeggen: de fles voor
of naast de kachel zetten de fles
mag trouwens helemaal niet op de
grond staan want daar tocht het en
de wijn vat kou. Rode wijn zet men
uren voor men die gaat drinken op
een kast of buffet in een normaal
verwarmde kamer.
Als U één wijn schenkt, kies die dan
in overeenstemming met de hoofd
schotel, Wilt U meer dan één wijn
drinken maar dan ook uit verschil
lende glazen! dan kunt U kiezen
volgens dit lijstje. Bij oester zeer
droge, koele, witte wijn nooit iets
sterkers. Bij soep droge sherry. Bij
vis droge witte wijn. Bij rood vlees
of wild een rode bourgondische wijn.
Bij licht vlees of kip een niet te dro
ge witte wijn. Bij het dessert (zoet)
een zoete, witte wijn of een mousse
rende.
Champagne kunt U gedurende het
gehele diner drinken, mits niet ge
combineerd met andere wijnen. Ser
veer nooit een zoete wijn voor een
droge of omgekeerd en geen koppige
wijn voor een licht wijntje. Drink
nooit rode wijn bij vis, behalve bij
zalm. En verder: schenk de glazen
niet te vol snuif af en toe ook de
geur op van de wijn, minstens zo fijn
als de smaalt en drink met mate,
om het plezierig en lekker to blijven
vinden.
„Werkende vrouwen -
betere huwelijken
„Het huwelijk gaat erop voor
uit, als de vrouw haar liuis-
houdschort afdoet en buitens
huis gaat werken."
Dat is de conclusie van een on
derzoek, dat dr. Viola Klein,
docente aan de Londense eco
nomische hogeschool, zelf on
getrouwd, heeft ingesteld bij
1068 vrouwen en 963 mannen
in Engeland.
„Door haar werk heeft mijn
vromv een frisse belangstel-
iinr behouden voor de dingen
buitenshuis", vertelde een der
ondervraagde mannen haar, en
een andere gaf als zijn mening:
„Vrouwen die niet uitgaan om
te werken zijn zwaar op de
hand, beltrompen, zonder be
langstelling en katterig."
Van de ondervraagde vrouwen
vertelde driekwart dat zij uit
werken waren gegaan om extra
geld te verdienen. Verder is dr.
Klein gebleken, dat het aantal
werkende vrouwen toeneemt
naarmate de maatschappelijke
status hoger is.
We willen niet beweren dat U er niet
langer buiten kunt, maar een kaassnü-
plgnkje met een magnetisch daaraan
klevend kaasmes ls toch wel een leuk
bedenksel. We zagen deze combinatie
voor nog geen vijf gulden....
~Dan
OZOUfV
tot ozouto
en lezeres van zestig jaar vertelt
mij, dat zij ook behoort tot dio
vrouwen, die „altijd naar rust
verlangd hebben, en nu met de vrije
tijd geen raad weten". Zij komt er
openhartig voor uit, dat zij „niet al-
te handig" was toen zij trouwde
wat de huishoudelijke taak niet zui
nig zal verzwaard hebben voor een
jonge moeder van vier kinderen, zon-
der enige hulp hoegenaamd.
Die openhartige mededeling van niet
al te handig te zijn begonnen, zet
ons al meteen aan het peinzen. Ja,
waarom is het eigenlijk iets waar
mee een vrouw schoorvoetend voor
de dag moet komen: dat haar handen
slecht naar huishoudelijk werk
staan
Alsof alle vrouwen onveranderlijk
voor dezelfde bezigheden geschikt
zijn: verwacht men van iedere brui
degom soms ook dat hij vakkundig
kan timmeren en behangen?
Handigheid in het huishouden is net
of zo weinig aangeboren als
Vrije tijd te Ixuur
Op het thema „blouse" zijn de variatie-mogelijkheden nog altijd onuit
puttelijk, en jersey blijft bij het verwezenlijken van die mogelijkheden
een geliefd materiaal. De blouses van de afbeelding zijn allebei uit jersey
gemaakt, maar do bovenste (met de gerimpelde boord en met een verlengd
ruggedeelte, dat aan de voorkant in twee slippen uitloopt) is bestemd
om binnenshuis gedragen te worden, de onderste daarentegen (in sportief
geruit dessin) is bedoeld als „buitendracht", bij een gladde rok of moderne
pantalon.
Wie zou ooit op de gedachte komen om donkergrijs flanel te gebruiken
voor een japon-voor-de-avonduren? Het modehuis Dior werkte die ge
dachte uit tot een geklede japon met overrok, waaraan de zeer korte
mouwtjes en het royale décoletté, do „avondlijke" toets geven.
(Advertentie)
Aan alle steenbokken en watermannen
Let op!
Als uw eerste voornaam Olga is
en als u bovendien geboren bent I
onder het teken van de steen
bok of de waterman, doch in
ieder geval inde maand janu-
schrijf dan nog heden aan
de N.V. LBIDSE
MAT RASS ENFABRIEKEN
Afd. :o Postbus 16, Leiden
en u krijgt een charmante ver-
jaardagssurprisel Opgeven per
briefkaart: naam, voornamen,
geboortedatum, adres.
matrassen V.g.g.V.
muzikale of picturale begaafdheid.
Niemand zal zo dwaas zijn te ver
langen dat iedere vrouw een instru
ment kan bespelen of een aardige
tekening op papier werpen.
aar elke vrouw die gaat trou
wen, moet vanzelfsprekend
een uitstekende huishoudster,
kookster en naaister zijn of ten
minste de vurige begeerte koesteren
het te worden. Anders is er beslist
ergens een steekje los dan
„deugt" zij niet voor het huwelijk.
Het is een oude, taaie misvatting uit
de tijd, toen elke vrouw bij gebrek
aan andere bezigheden, van jongs af
door moeder en de rest van het
omringend vrouwendom werd ge
drild in „alle voorkomende huiselijke
bezigheden", als zijnde haar levens
taak en dure roeping.
Dat iemand met twee aangeboren
linkerhanden wel een talent in een
andere richting kon bezitten was
blijkbaar te absurd om over te pra
ten. „Kind, wat bén je toch onhan
dig!" klonk haar nog in de oren als
zij, met de koperen bruiloft al ach
ter de rug, alweer de aardappels te
nat had gekookt of de overhemden
te slap gesteven. Terwijl niemand
haar ooit geprezen had om haar wa
terdicht goed humeur of hartelijke,
gezellige aard die minstens zo no
dig zijn voor een goede huisvrouw
als bedrevenheid in het poetsen en
kokkerellen.
et leert wel op den duur, al is
het met veel zuchten en tan-
den-in-de-lip. Onze briefschrijf
ster heeft zich ook dapper door de
moeilijke jaren heengeslagen - met
als lokkend verschiet de zekerheid:
Er komt eens een dag dat ik lekker
mag ophouden met ploeteren. Dat ik
eindelijk eens wezenlijk en uitge
breid rust krijg.
Maar nu is die gulden tijd aange
broken en „nu is het ook niet goed".
Want wat moet deze gezonde, ar
beidzame zestigjarige met al die
vrije tijd aanvangen?
Zij verkeert weliswaar in een moei
lijker positie dan andere vrouwen
van haar leeftijd zij is, jammer
genoeg, erg doof. En dat gebrek
wordt er ook niet beter op. Zij be
klaagt zich daar niet over integen
deel: haar brief straalt van opge
wekte nuchterheid.
Zij stelt mij alleen de vanzelfspre
kende waag: Daar U hebt het
altijd zo druk over vrije-tijdsbestc-
ding doe mij nu eens iets in dat
genre aan de hand. In naaien, breien
of haken is zij „geen bolleboos". Aan
de radio heeft zij. door haar doof
heid, al heel weinig: hoorspelen, mu
ziek, lezingen klinken voor haar dus
achter een gesloten deur.
Lid van een vrouwenvereniging wor-
den? Zij zou het graag willen, maar
wat heeft zij eraan, als zij noch de
spreekster noch zelfs haar buur
vrouw behoorlijk kan verstaan. Be
zoeken afleggen of ontvangen, met
kinderen gaan wandelen of iets van
dien aard heeft evenmin enige zin
door haar gebrek.
En al zou zij dit nog willen probe
ren, zij heeft te weinig vertrouwen
in het begrip van haar medemensen
om daaraan te beginnen. Zi1 hebben
maar weinig idee van wat het zeg
gen wil niet goed te horen.
Al met al is het toch maar zon
derling gesteld in onze vrou
wenwereld. Aan de ene kant
zitten wij met een geweldig percen
tage zwaar belaste vrouwen, die
voor een huishouding plus een stel
kleine kinderen volslagen alleen
Als U „eraan doet" aan de ba
lansopruiming dan moet U eens
letten op de enorme verscheidenheid
lage, toch slevigo laarsjes die, er te
koop is; en natuurlijk op- de winter-
japonnen; of op de paraplu's.
Maar nee, laten we U met aanvuren
op strooptocht, dat wil zeggen op
kooptocht te gaan. Gebruikt U uw
hersens, dan weet U zelf wel wat U
nodig hebt, waarop moet letten en
waarvoor U moet oppassen. En bent
U bevangen door die merkwaardige
bewustzijnsvernauwing die vele, an
ders toch verstandige, vrouwen in de
opruimingsmaand duur te staan
komt, dan komt elk onschuldig
koopadvies in uw geval overeen met
ophitsing.
Dan hebt U meer aan de raad, uw
positieven bij elkaar te houden en
niet met méér geld op stap te gaan
dan U in nuchtere toestand denkt te
besteden. Vrouwen die op koopjes ja
gen kunnen volslagen onberekenbaar
handelen en zelfs een ontoereken
bare indruk maken. Wij vrouwen,
(de gunstige uitzondering buiten be
schouwing gelaten) lijden dan aan:
een angstig makende bewustzijns
vernauwing.
Van kleine kinderen, zo onder de
tien, twaalf jaar, wordt door des
kundigen gezégd dat ze in bepaalde
omstandigheden (plotseling gevaar
op de weg b.v.) In paniek "raken,
eenvoudig omdat ze de toestand niet
kunnen overzien. Alleen de angst
beheerst dan nog hun gedrag, in pa
niek vluchten ze (soms het gevaar
tegemoet); jonger# aan hun zorg
toevertrouwde broertjes en zusjes
vergeten ze compleet, de schrik ver
nauwt tijdelijk nun bewustzijn vol
komen.
Die reactie is, op hun leeftijd, van
zelfsprekend, je kunt niet anders
verwachten en er alleen maar reke
ning mee -
k'nd geen taken te geven
aankan.
Is het niet wonderlijk, dat vol
wassenen op bepaalde momenten
aan precies hetzelfde lijden?
Elke vrouw, die wel eens door de
koopjesdrift is bevangen geweest,
weet dat ze in die situatie niet
meer redelijk kon denken.
staan, en dolblij zouden zijn als er
een moederlijk wezen kwam aanbel
len, met een fiks huishoudschort on
der de mantel, die resoluut meedeel
de: Ik kom je een paar uur door het
ergste heen helpen, als je het goed
vindt.
Maar zo'n zelfde moederlijk wezen,
bereid „alle voorkomende werkzaam-
I lieden te verrichten", durft niet goed
aanbellen vanwege haar doofheid, die
het gesprek zo lastig maakt...
De stand van do hushoudkas, de1 Ik zou, als mijn eerlijke mening,
noden van andere gezinsleden, deze robuuste zestigjarige toch met
kiem willen aanraden,
etenstijd, het belang van goede
kwaliteit, alles wat het verstand
anders zo goed weet, wordt ver
drongen door HET KOOPJE. Zo
denkt: fijno goedkope rok ge
kocht, daar móet dio goedkope
jumper bij, nou staat dat mens
daar aan mijn jumper te trekken,
ik /.dl die jumperenz. enz.
Thuis, doodmoe, ontdekt ze dan
waarschijnlijk, dat de jumper meer
katoen dan wol bevat, dat de rok
wat nauw is of bij geen enkel paar
schoenen staat, en dat er meer geld
is opgegaan dan was afgesproken.
En daarom, als U ter opruiming
gaat: Maak van te voren een lijstje
iron lirof TT nn.11» U.L1 T -1
^^M0Udfn' door„heï Pft U nodfe hebt! Let op
ad geen taken te geven die het met liteit. maat. en kleur. En verp-eet nul
liteit, maat en kleur. Ën vergeet niet
dat U hersens hebt, die U ook in een
overvol en verlokkend ingericht kle
dingmagazijn van dienst kunnen zijn.
Het is wel eens fijn om iets volstrekt
onredelijks te doen, maar dan toch
bij voorkeur zonder die bewustzijns
vernauwing, die nog zo duur kan
worden ook.
M idee van
rondreizende huisvrouw vooralniet
te laten varen. Als een jonge vrouw
een uur of wat hulp kan krijgen,
desnoods met de was of ruw werk
(het zal je elke dag aangeboden
worden!) zal zij heus wei de consi
deratie kunnen opbrengen om zich
aan uw doofheid aan te passen en
de moeite te doen „rechtstreeks te
gen U te praten".
Maar onder uitdrukkelijk beding
natuurlijk, dat de hulp in nood niet
als ondergeschikte wordt behandeld
en een redelijke vergoeding krijgt
voor haar inspanning. In Amerika
zijn de huisvrouwen hier en daar al
zover, dat zij per buurt of huizen
blok een ambulante hulp in dienst
hebben, die per uur wordt betaald
en alle samenwerkende huismoeders
bij toerbeurt een vrije morgen of
middag bezorgt.
Wanneer zijn wij zo ver dat wij dit
eens zakelijk gaan organiseren?
Het aanbod is groter dan U denkt.
SASKIA
