KEELP1L=^,
TEKKO TAKS en de Atoompantoffels
Puzzel-rubriek
Kleine meisjes naar school,
en lammetjes naar het land
M
NIEUWS UIT DE KERKEN
ZATERDAG 9 JANUARI 1960
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
l isschien weet je het nog niet, maar op heel wat
boerderijen staan al weer lammetjes in de stal;
kleine mekkerlammetjes op dunne pootjesdie met
hun krullekopjes wegduiken in hun moeders vacht.
Vier stonden er op de boerderij van Marijkes vader:
drie wit en één 'gitzwart. Heel vroeg in de morgen, toen
de lammetjes nog maar een paar «tir oud warenriep
Marijkes vader zijn vrouw en kinderen erbij en omdat
Marijke de kleinste was, mocht zij helemaal voor haar
alleen één lammetje uitkiezen. Marijke ging op haar
hurken in het stro zitten, vlakbij de vier lammetjes.
Ze streelde lmn kopjes en hun grappige staartjes. Welke
zou ze kiezen? Toch het zwartje maar; hij was de
mooiste en bovendien toas hij helemaal niet bang voor
haar. Hij liet zich vertroetelen en duwde zijn kopje
in haar hand. „Jij bent de liefste", zei Marijke, „jij
bent van mij en ik noem je Zwartje
j Op het erf buiten d: stal
i stond ze opeens stil: „Zal
i ik hem mee naar school
I nemen dacht ze, „de kin
deren in mijn klas zouden
nooit geloven hoe mooi en
lief mijn zwartje is, als ze
hem niet zelf zien. Ja hoor,
ik doe het!" Ze dééd het;
zonder iemand er iets van
te zeggen, haalde ze van de
zolder een oud wiegedeken-
tje. Daar rolde ze het
Zwartje in, zodat alleen zijn
kopje met de mooie lcrul-
oortjes er nog uitstak.
„Mèmè", riep hij en
verbaasd keek hij rond
waar zijn moeder was ge
bleven. Maar zijn moeder
kon dat vlugge mensenkind
op haar twee benen niet bij
houden en ook zij riep kla
gend „mek melt. Wat moet
ik doen?"
Marijke was de stal al uit,
het erf over en het hek
H door. Niemand had er iets
M van gemerkt. Ze droeg het
M zwarte lammetje als 'n ba
ll by'tje in haar arm en
H praatte aan één stuk door
jü tegen hem. „Als je groot
s bent, klein zwartje, kun je.
aan alle andere schapen
vertellen hoe jij op de eer-
y ste dag van je leven met
y mij naar school bent ge
il gaan. Kijk maar goed rond
y en onthoud alles, dan kan
het een mooi verhaal wor-
y den. Misschien word jij wel
de verhaaltjesverteller van
y alle schaapjes uit de buurt",
y „Mek mek", zei het zwartje
H alleen en dat klonk alleen
y maar treurig, helemaal niet
opgewonden om zijn grote
H reis in de armen van Ma
li rijke. Af en toe moest Ma-
rijke even stil staan en
H haar zwartje van de ene op
do andere arm nemen, want
y al was het dan maar een
lammetje van een dag, het
Het leek wel of Hector die
meestal na een beetje wild
geblaf weer aftrok naar
zijn boerderij, op deze dag
had gewacht. Want dit keer
stoof hij recht op Marijke
af; zonder stil te staan
stoof hij uit het'hek van
zijn boerderij de landweg
op, waar Marijke met
Zwartje in haar armen ge
drukt, onbeweeglijk wacht
te op wat er komen ging.
O, en toen gebeurde er iets
waar ze helemaal niet op
gerekend had: Zwartje
hoorde Hector óók; hij zag
hem niet, maar toch was hij
O.
had ik toch maar vingertjes,
roept Kareltje, de mus,
dan schreef 'k een brief en stopte die
bij mensen in de bus.
Wat zou jij schrijven, Kareltje?,
vraagt Pareltje, de spreeuw;
héb jij dan iets te zeggen, mus?'
krijst Kras, de witte meeuw.
En alles wat een snavel heeft
komt nu op Karei toe:
de mees, het roodborstje, de kraai
de vink, de roekoekoe.
Ik wou, zegt Kareltje de mus,
de mensen laten weten,
dat zij, nü 't buiten winter is
ons niet mogen vergeten!
Nee, schrijven kunnen vogels niet,
maar mensen zijn niet dom
en daarom denken jij en ik
ook zonder brief erom:
We zetten brood en kruimeltjes
en kleine kliekjes neer,
dan vraagt die Kareltje de mus
vast niet om vingers meer.
Mies Bouhuys
was toch al een flink
vrachtje. En lachend om de
gezichten die de kinderen
op school zonden zetten,
wanneer zij met haar lam
metje aan kwam dragen,
stapte ze dan weer verder.
Ze toas halverwege de land
weg, die langs de grote ri
vier liep, toen ze plotseling
vlakbij geblaf hoorde. Hec
tor! Dat was Hector, die
grote herdershond, waar ze
altijd zo vreselijk bang
voor was. O, en hoe moest
dat nou? Met Zwartje in
haar armen kon ze niet
gaan hollen!
bang voor dat grote blaf-
beest en plotseling begon
hij zó met zijn vier pootjes
te trappelen, dat hij uit het
dekentje gleed cn op de
natte weg terecht kwam.
,Pas op, pas op!", schreeuw
de Marijke en ze bukte zich
al. Maar het was te laat.
Hector schoot larïgs haar
heen, zó griezelig vlakbij
dat Marijke het op een lo
pen zette voor ze het lam
metje te pakken had.
Ze rende maar, rende maar
en pas toen ze Hector niet
meer hoorde, durfde ze om
te kijken. Hector was weg,
maar ook haar mooie lam
metje Zwartje was nergens
meer te zien. En toen kwa
men de tranen; grote dikke
tranen rolden over haar
wangen, die ze met het
oude poppedekentje pro
beerde af te vegen. „Hé, is
dat Marijke?", riep opeens
een stem, „wat sta je daar
midden op de weg te hui
len Je bent toch niet bang
om naar school te gaan,
hé?"
Het was de baas van Hec
tor, die op zijn paard van
het land kwam gereden.
flector", snikte Marijke,
„Hector heeft mijn zwarte
lammetje opgegeten".
Rector?", vroeg de boer,
„daar geloof ik niks van.
Zoiets zou Hector nooit
doen."
Hij tilde haar voor zich op
het paard en samen reden
ze het erf op, waar Marijke
bijna nooit voorbij durfde.
„Hector! Hector!", riep de
boer, maar er kwam nie
mand. Ze stapten van het
paard en de boer liep voor
haar uit naar de keuken.
Het was er lekker warm,
het fornuis brandde. En wat
stond er naast het fornuis?
Een grote hondemand,
waarin vijf kleine hondjes
dicht tegen elkaar lagen te
slapen. En Hector, die boze
Hector, likte ze één voor
één over hun kop en rugge
tjes, vooral die ene met de
zwarte krulletjes. Maar
maar.... was dat wel een
hondje?
Marijke en de boer bogen
zich over de mand en ja
hoor, toen zagen ze de lam
metjesogen van Zwartje
verwonderd om zich heen
kijken. Hij begreep er niet
veel van; eerst mee ïn een
poppedeken, dan tussen de
scherpe tanden van een
hond gedragen, dan in een
groot nest niet broertjes en
zusjes die heel anders ro
ken dan hij en nu.... wat
gebeurde er nu weer? „Mé
mek, ik ben veel liever
bij mijn moeder", leek hij
te zeggen.
Ja, nog één keer ging hij
weer in de poppedeken en
reisde hij in de armen van
Marijke op het paard. Maar
toen was het afgelopen; het
dekentje werd weggeno
men en kijk toch eens, op
eens stond hij weer in zijn
eigen stal op het warme
stro, bij zijn moeder en
broertjes die hem nog steeds
niet vergeten waren. „Mé....
mè," riep Zwartje, „ik ben
blij, dat ik er weer ben en
als het aan mij ligt ga ik
nooit meer op reis."
„Kleine lammetjes horen
thuis bij hun moeder", mek
kerden de grote schapen.
„Zo is het", zeiden de boe
ren en Marijke, „kleine lam
metjes horen thuis bij hun
moeder."
„Knap hé", mekkerde
Zwartje, „ze verstaan ons!"
En al zal Marijke misschien
nooit meer één woord van
de schapetaal begrijpen,
dit weet ze heel zeker:
„lammetjes gaan naar het
land en kleine meisjes naar
school en als je daar iets
aan veranderen wil, loopt
het mis!
Mies Bouhuys.
(Advertentie)
neem bij het eerste sein van
helpt snel en afdoende!
een produkt vin N.V. PHILIPS-DUPHAR
Voor we de prijswinnaars van deze
week bekend maken, willen we eerst
hartelijk dank zeggen voor de vele
~oede wensen, die wij ontvingen van
e meeste puzzelaars en tevens alle
puzzelenthousiasten een voorspoedig
I960 toewensen.
Prijswinnaars werden: de heer J. N.
Wirtz, Doelstraat A 93 te Oudelande
ƒ5,-; mevrouw Hariot, Raadhuis
plein 13 te Oostburg ƒ2,50, de heer
P. van Ooijen, Laan van Nieuwen-
hove 2 te Middelburg 2 50, me
vrouw P. Regoort-Roks, Rijksweg 36
te Zierikzee ƒ2,50 en mevrouw N.
van Soelen-Louwerse, Kromwege-
singel 21, Oost-Souburg ƒ2,50. De
oplossing luidt:
iiiiiiiiiiniiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii
Hieronder volgt dan weer een nieuwe
puzzel, een moeilijke deze keer. Bij
deze puzzel is het de bedoeling, dat
U door goed invullen zelf de num
mers en de zwarte hokjes, ontdekt.
Alle oplossingen moeten uiterlijk
woensdagavond in het bezit zijn van
de Provinciale Zeeuwse Courant,
Walstraat 58 te Vlissingen onder ver
melding van het woord „Puzzel
rubriek".
Ds. Van der Woude tot
hoogleraar benoemd
Dc Generale Synode van de Gerefor
meerde Kerken heeft ds. C. van der
Woude te Leeuwarden benoemd tot
hoogleraar aan de theologische hoge
school te Kampen, in de vacature die
is ontstaan door het overlijden van
prof. dr. G. M. den Hertogh.
De nieuwe hoogleraar, die vaderland
se en algemene kerkgeschiedenis als
mede kerkrecht zal doceren, zal voor
dien aan de Vrije Universiteit pro
moveren tot doctor in de theologie.
Geref. Synode besprak
herv. brief over hereniging
De Generale Synode van de Gerefor
meerde Kerken iu Nederland heeft
te Utrecht een begin gemaakt met
do behandeling van het rapport van
deputaten voor contact, en overleg
met de Nederlands Hervormde Kerk.
Hierover werd rapport uitgebracht
door ds. A. S. Timmer uit Rotter
dam.
Van de generale synode van de Ne
derlands Hervormde Kerk was een
brief binnengekomen, waarin de
synode verklaarde van oordeel te
zijn dat het werk voor de hereniging
van de Gereformeerde Kerken en de
Nederlands Hervormde Kerk met
kracht moet worden voortgezet.
Zij acht het in do eerste plaats ge
wenst voort te gaan met het zoeken
van contactmogeliikheden, toenade
ring en samenwerking. Het vormen
van plaatselijke gespreksgroepen
moet aangemoedigd worden. Verder
stelde zij voor, dat periodiek bespre
kingen zullen worden gehouden tus
sen de moderamina van beide syno
den, teneinde daardoor de ontwikke
ling van gedachten en bezinning over
zaken ln beide kerken gemeenschap
pelijk samengaan te bevorderen.
Met dankbaarheid nam de com
missie van dit schrijven kennis en
zij sprak als haar oordeel uit dat
het in de brief van de Ned. Herv.
Kerk geuite verlangen ten aanzien
van de hereniging van beide ker
ken ongetwijfeld in de gerefor
meerde synode weerklank zal vin
den.
NED. HERV. KERK
Aangenomen naar 's-Gravenhage
(vac. F. J. Broeyer): H. W. van den
Brink te Bruinisse.
HOOG EN LAAG WATER
10 januari
nap
nap
nap
nap
uur meter
uur
meter
uur meter
uur
meter
Vlissingen
11.55
1.57
5.47
1.56
18.20
1.70
Terneuzen
0.02
1.68
12.21
1.74
6.11
1.72
18.46
1.86
Hansweert
0.27
1.86
12.44
1.92
6.41
1.86
19.14
2.00
Zierikzee
0.42
1.19
12.59
1.23
6.30
1.33
19.00
1.47
Wemeldinge
1.06
1.42
13.26
1.44
642
1.51
19.12
1.65
11 januari
Vlissingen
0.24
1.64
12.42
1.72
6.47
1.71
19.07
*1.75
Terneuzen
0.53
1.80
13.07
1.83
7.12
1.87
19.33
1.91
Hansweert
1.17
1.98
13.34
2.06
7.42
2.01
20.04
2.05
Zierikzee
1.35
1.26
13.53
1.34
7.27
1.45
19.46
1.47
Wemeldinge
2.00
1.50
14.16
1.58
7.44
1.64
20.02
1.67
LEZERS SCHRIJVEN
Oudejaarsrumoer
in Bïggekerke
Naar aanleiding van een stukje in
de P.Z.C. betreffende de mededeling
dat op de andere dorpen in Walchè-
ron alles rustig was op oudejaars
avond had hierbij vermeld moeten
zijn „met uitzondering van Big-
gèkerlce". Hier was n.l. gedurende
de kerkdienst geknal van vuurwerk
te horen; dit met tussenpozen tot
het middernachtelijk uur. Dit werd
afgewiseld door een bombaredment
van bolkolen. Hierdoor sneuvelden
enkele ruiten, waaronder een grote
zaaid met koolblaren. Zoiets kan
etalageruit. Gevolg: de straat be-
men toch niet rustig noemen?
Een dorpsbewoner.
(Advertentie)
Bijzondere aanbieding
Japonnen in grote maten
voor zéér interessante prijzen
vindt U by
BREDA - TILBURG - MIDDELBURG, Markt 15
Horizontaal: 1 100 m2, i aanwijzend
voornaamwoord, 6 idioot, raar, 9
elektrisch steekcontact, 12 de inwo
ners van een gemeente, 16 -dansant:
namiddag danspartij, 17 daar, 18
vorm van onderwijs, afk., 19 actie
tot opschudding 20 riviertje bij
Lokkum, 21 opgeld, 23 zwik, boel,
stel kinderen, 25 lidwoord, 26 buur
man van Engeland, 27 rivier in Zwe
den, 29 hogepriester (O. Test.), 30
jurist, afk„ 32 -lisme, leer der wer
kelijkheid, 33 lengtemaat, afk., 34
Tante Pos, 36 politieke richting, afk.,
38 zie 30, 39 enz., 41 student die
reeds enige jaren aan de universi
teit is, 42 bestemming, 44 persoon
lijk voornaamwoord, 45 vader, 46 pre
cies, vast, juist, 48 muzieknoot, 49
paling, 51 nota bene, 53 vlaag, be
stemming, 54 -tisch: het beste uit-
kiezenend, 56 hevig, 57 in, 58 bij
woord van wijze, 60 verwarde knoop
of massa, 62 laagtij, 64 persbureau
bekend afk., 66 titel, afk., 67 -doorn,
lipbl. plant, 68 ons aller stammoeder,
69 razend, woedend, 72 bovenaardse
wezens, 74 bosje haar, 75 onderdaan
van Kroesjtsjew, 76 deel van het
hoofd.
Verticaal: 1 godloochenaar, 2 hert,
3 maanstand, afk., 4 zie 66 horizon
taal, 5 zie 62 horizontaal, 6 hoogste
regeringsambt. (in voorm. Ned. O.-
Indië) afk., 7 alvorens, 8 uitstel van
betaling, 9 -gel: stijgbeugel, 10 wig.
11 Ierland, 13 rivier in Honduras, 14
zeehond jongensnaam. 15 dunne, 21
deel van het menselijk lichaam, 22
nakroost, 23 Eng. merk motorfiets
of fiets, afk., 24 zoon van Noach, 28
rivier in West-Afrika, 31 Indisch
vorst, 33 bol, kei, iemand, die zich
onderscheidt, 34 vaas, 35 totdat, 37
hert 38 (papieren) omslag. 39 boom,
40 warmte-eenheid, afk., 43 domme
rik, 47 kleurstof loslaten, 48 gezond
in goede conditie 49 uiting van droef
heid (of medelijden), 50 grote Neder
landse rivier, 52 vrucht (oud vrouw
tje), 54 licht beige. 55 familiestam
(Schotland), 57 zijden weefsel, 59
lofdicht, 61 titel, afk., 63 bekoring,
65 voor-: voorvoegsel, 68 hogepries
ter (O. Test.), 70 persoonlijk voor
naamwoord, 71 de oudere, afk., 72
hoge akker. 73 zie 3 verticaal.
Advertentie
BINNENVERINGBED
tjoodwill
SCHUIMRUBBERBED
94. Nu 'mocht Tekko nog zo
snel ter been zijn, op de
weg bad hij zich toch ver
keken. Buiten adem tot op
enkele meters van het
kasteel gekomen, zag hij
nog net hoe de atoompan-
toffeldief door een gekuit-
broekte bediende werd bin
nengelaten. „Natuurlijk om
de beloning onrechtmatig in
ontvangst, te gaan nemen",
dacht Tekko, trok zijn
atoompantoffels aan en
wierp zijn rugzak in het
struikgewas.
Nog geen minuut later
stond onze vriend ook op
de stoep en belde aan. „Wat wenst meneer?"
vroeg de hulsknecht die hem open deed. „Mijn
vrienden en ik hebben hier een inbraak ver
ijdeld!" legde Tekko gauw uit. „En nu kom
ik om dio beloning in ontvangst te nemen!"
„Waarom komt U dan niet gelijk?" vroeg de
huisknecht verwonderd. „Eén van uw vrien
den is juist binnengegaan om zulks reeds te
doen!" „Dat is mijn vriend niet! Dat is een
gemene bedrieger!" schreeuwde Tekko, snelde
de huisknecht voorbij en stormde onaange
diend de grote zaal binnen Woedend draaide
de dief zich om toen onze vriend de kasteel
heer toeschreeuwde: „Geloof die man niet,
mijnheer! Hij is een bedrieger!"
