biinta
-tarwe
PILOOT STORM ontvoerd in de stratosfeer
y
n
„VLIEG ER NIET IN!"
OOK IN VROEGER EEUWEN
ABNORMALE JAARGETJDEN
Niemand de deur uit
zondereen
r
1
r
10
PROVINCIALS ZBBVWSB COURANT
DONDERDAG 7 JANUARI 1959
ZEEUWSE KRONIEKEN VERTELLEN
Droogte had vaak
ernstige gevolgen
Wie herinnert zich niet de
lange periode van droog
te die wij in de zomer
van 1959 hebben beleefd? Me
nigeen zal dan ook wel eens de
vraag gesteld hebben: kwamen
dergelijke abnormale jaargetij
den in vroegere eeuwen wel
eens meer voor? Wanneer men
de kroniekschrijvers hierop na
slaat vindt men hierover diver
se mededelingen. Zo vertelt Rei
gersberg in zijn Kronijk van
Zeeland, dat in 1408 een grote
droogte heerste. Op 5 juni van
dat jaar viel er echter een grote
hagelbui en kort daarna begon
het te regenen. Deze regen duur
de vier maanden lang, zodat het
land vol water stond. Hoe het
met de oogst gesteld was, wordt
niet vermeld, maar wij kunnen
het ons gemakkelijk indenken.
Wel zegt hij, dat in 1444 het ko
ren en de veldvruchten verloren
gingen, toen het „meest alle
daghe regende" van St.-Jans-
misse tot Bamisse (24 juni tot 1
oktober)
Anders was het in 1442. Ra dit jaar
regende het geen zes maal van
mei tot oktober. Deze bijzonde
re droge zomer werd door een zeer
droge winter met felle en langdurige
vorst gevolgd. Ook De Kanter-Kro-
nijk van Zierikzee, spreekt over twee
andere kort op elkaar gevolgde der
gelijke zomers. De eerste in 1471,
toen er geen water was te krijgen en
velen stierven. De oogst was vóór
augustus reeds binnen en men had
een overvloed van vruchten. Twee
jaar later herhaalde dit zich; toen re
gende het niet van mei tot oktober.
De zomer van 1545 moet ook een gro
te droogte hebben opgeleverd. In zes
tien weken viel er nauwelijks enige
regen. Vele beesten stierven van de
dorst en besmettelijke ziekten ont
stonden hieruit, 't Is begrijpelijk, dat
de oogsten niet aan de verwachtin
gen konden beantwoorden. In 1505
had men met een grote muizenplaag
te kampen die een groot deel van het
graan vernietigde. Ook de oogst van
3524 viel zeer tegen tengevolge van
onderweders en hagel. De eerste
Slaag komt gelukkig in onze tijden
oegenaamd niet meer voor, maar de
tweede hangt de landbouwers nog al-
lijd boven het hoofd.
D!
Dure tijd
fct deze wisselende oogsten in
vloed hadden op de prijzen der
diverse levensmiddelen, spreekt
vanzelf. De zware stormvloeden van
15 nov. 1437, brachten zoveel land
onder water, dat veel van het gezaai
de koren verloren ging en een dure
tijd tot gevolg had.
Want den hongher was doen
alsoo groot
Een Roggebroot moeste drie
pont weghen
Daar moest men vier groot ende
een half om gheven
Een schepel Rogge was harde
diere
Men cochtet om een goude Riere
(Rijder)
Ook In 1522 en 1557 zag het er
donker uit. De tarwe was zo
duur, dat arme mensen brood
van gerst, bonen en erwten moesten
bakken. Er werd streng gelet, dat
geen brood uit de stad werd vervoerd.
Een slimme Duivelandse boer was
echter de commiezen te vlug af. Hij
vulde een doodkist met brood en wist
dit door de poort te brengen. Erger
was de toestand In 1546, toen voor
een zak tarwe 12 ponden Vlaams
72), een grote som in die da
gen, werd betaald. Men moet niet ver
geten, dat toentertijd voor een groot
deel tarwe onontbeerlijk was, daar de
aardappel in het geheel nog niet be
kend was. Daarom waren de latere
schrale oogsten nog niet zó funest,
omdat do aardappel een groot tekort
kon aanvullen. Maar gelukkig waren
er ook tijdcu van overvloed.
Goedkoop
Boxhorn vermeldt ook enige bij
zonderheden over de lonen in
die dagen. Een meesterknecht
verdiende per dag 3 groten en een op
perman 10 duiten (=2% groten) o.a,
bij de bouw van de toren te Zierikzee
in de helft der 15e eeuw. Eén groot
had een waarde van 2% cent. Zo
kreeg in 1495 een landarbeider on
geveer 12 tot 14 groten per dag.
Hiervoor kon hij kopen om in zijn
dagelijkse levensbehoefte" te voorzien:
een achtendeel (halve zak) tarwe,
een kan wijn, een stoop bier, een
pond boter, een pond kaas en verse
vis, wat hem in totaal zo ongeveer
10 groten kostte. Hij hield dus altijd
nog iets over. Maar wilde hij in 1574
dergelijke inkopen doen, dan kwam
hij hierop 25 stuivers tekort.
1501 schijnt ook een goedkoop jaar
te zijn geweest. Toen kocht men in
Zeeland een half achtendeel-- tarwe,
een vette gans, een pond boter en
een stoop Franse wijn voor 6 stui
vers. Dit was echter wel een zeld
zaam jaar van overvloed. De wijn
was zo overvloed,g, dat men
voor hetzelfde geld wijn of bier naar
verkiezing kon drinken. Die goede
oude tijd!
Achttien jaar later was het koren
zeer goedkoop. Voor 9 stuivers kocht
men tfe rogge en de tarwe voor 11%
stuivers per halve zak. Het spreekt
vanzelf, dat het geld destijds veel
meer waarde had dan tegenwoordig.
Zo werd in 1522 gezegd, dat de tarwe
zo duur was, dat de gewone man het
niet kon betalen en gerst- en erwten
brood moest eten. De duurte bestond
f Advertentie)
Moeilijkheden bij „Het
Het bestuur van de stichting „Het
leven begint bij veertig" deelt mede,
dat de secretaris, de heer C. J. M. van
Eijsden, op de bestuursvergader
van 20 november zijn functie h<
neergelegd. Thans is in zün plaats
benoemd jhr. H. O. W. Gockinga-
Voorts is in het bestuur opgenomen
mevrouw Ida de Leeuw van Bees.
Deze laatste benoeming is geschied
teneinde speciale aandacht te kun
nen besteden aan de plaatsingsmoge
lijkheden voor de vrouwelijke deel
nemers dor stichting.
Omdat de afgetreden secretaris zulks
blijft weigeren, heeft de stichting
hem op vrijdagochtend in kort ge
ding voor de president van de recht
bank te Amsterdam gedaagd met de
eis de administratieve bescheiden aan
de stichting af te staan tegen een
dwangsom van ƒ1000 per dag.
daarin, dat zij 3,— per zak kostte.
Ook kende men vroeger harde en
strenge winters. In 1507 was de win
ter zo zacht, dat alle vruchtbomen
in april bloeiden en de vogels hun
eieren legden. Een groot verschil met
1544 toen het in de nawinter heel
sterk vroor. Men liep toen te voet
over verschillende veren. Voor de
toen
ven
vroren. In 1460 trad de vorst op
februari in en eindigde eerst 10
maart d.a.v. Streng was ook de win
ter van 1465 en 1466, toen de vorst
op kerstdag begon. Spoedig vervoer
de men het bier uit Holland met sle
den naar Reimerswaal. Tien wekert
duurde de vorst in 1480. Nog langer
die op 8 november 1511 begon en
veertien weken duurde. Ook toen
lewam men over het ijs van Holland
naar Zeeland. Op 15 november 1517
begon het te vriezen en hield pas op
„tot 3 weken na Pauwels dach", dat
is tot 5 februari, dus bijna 3 maan.
den. Gelukkig was deze vorst meer
langdurig dan streng. Een der latere
winters was die, welke op 4 januari
1740 met vriezen begon en aanhield
tot 10 maart. Weken achtereen werd
de Zuiderzee met paard en slede be
reden. De Noordzee was tot op een
halve mijl van het strand dichtgevro
ren. In een etmaal vroor het soms
IVz cm dik.
Enige weerkundige bijzonderheden
mogen niet onvermeld blijven. Op 1
en 3 mei 1443 sneeuwde het en op de
10e hagel; 17 februari 1483 was „een
ontïjdich weer van donder, blixem,
reghen ende opvloeden van wateren,
tempeeste ende storm van winde—S";
in 1485 brak een storm los die duur
de van nieuwejaarsdag tot Lichtmis
(2 februari); in april 1548 was het
bijzonder koud en sneeuwde het meer
in de paasweek, dan de gehele winter.
Merkwaarig is het te lezen, dat na de
verschrikkelijke stormvloeden van St.
Felix (5 november 1580) die een
groot deel van Zeeland onder water
zette de oogst van het jaar daarop
zeer goed was. Het was „ofter gheen
water op en hadde gheweest".
Echtpaar veroordeeld voor
mishandeling van kind
De rechtbank te Utrecht heeft giste
ren uitspraak gedaan in de zaak te
gen het echtpaar J. D.—-v. d. L. te
Voorthulzen, beiden beschuldigd van
zware mishandeling, de dood tot ge
volg hebbende van de ruim vierja
rige H. L.
De 31-jarige fabrikant J, D. werd
veroordeeld tot twee en een half jaar
gevangenisstraf met aftrek van
voorarest Tegen hem was vijf jaar
met aftrek geëist.
Zijn 31-jarige echtgenote C. v, <1. L.
tegen wie een zelfde straf was gevor
derd, kreeg wegens mishandeling zes
maanden gevangenisstraf, voorts
werden beide verdachten voorwaar
delijk ter beschikking van de rege
ring gesteld met een proeftijd van
drie jaar onder toezicht van de dr.
Meyersvereniging.
Bij de bepaling van de strafmaat
werd rekening gehouden met het feit,
dat D. sterk verminderd toereke
ningsvatbaar moet worden geacht,
zijn vrouw werd in mindere mate
toerekenbaar verklaard.
HOOG EN LAAG WATER
8 januari
Vlissingen
Temeuzen
Hansweert
Zierikzee
Wemeldinge
nap
uur meter
9.45
10.11
10.32
10.42
11.10
1.40
1.58
1.74
1.03
1.28
-f* nap
uur meter
22.30 1.45
22.56
23.22
23.34
23.58
1.62
1.80
1.18
1.39
nap
uur meter
1.40
3.52
4.22
4.14
4.22
1.56
1.70
1.20
1.35
uur
16.13
16.38
17.05
16.54
16.59
nap
meter
1.65
1.81
1.95
1.47
1.65
AMSTERDAMSE BEURS
Aarzeling naast willigheid
BEURSOVERZICHT.
De markt kenmerkte zich woensdag door
een Ietwat eigenaardige stemming. Aan
de ene kant viel voorzichtigheid en enige
aarzeling te constateren, maar aan de
andere kant viel ook grote vraag en een
zeer vaste tot willige stemming waar te
nemen. Z6 zag men aandelen Koninklij
ke Petroleum aanvankelijk op ongeveer
de vorige prijs en Unilever een paar pun
ten lager. Philips was daarentegen wat
beter en A.K.U. lag uitgesproken vast ln
de markt. Na dinsdagavond in het niet-
officlële verkeer reeds te zijn opgelopen
tot 523, trok het rayonfonds woensdag
morgen in een zeer snel tempo verder op
tot zelfs 550. Deze prijs werd woensdag
middag niet gehaald aangezien er op de
hogere koersen nogaj wat aanbod aan de
iparkt was. Maar met een koers van 540
ging AJC.U. toch wel zeer vast van
start. Deze prijs lag namelijk niet min
der dan ongeveer 27 punten boven de of
ficiële slotkoers van dinsdag. De her
komst van de vraag werd over het al
gemeen in Duitsland gezocht waarbij aan
kopen voor een nieuw herbeleggings
fonds werden genoemd. In het verdere
verloop van de markt kreeg het aanbod
weer de overhand op de vraag waardoor
de koers van AJC.U. afbrokkelde tot
circa 533. Ook de andere soorten Hepen
later eerder iets achteruit.
Een bijzonder willige stemming bestond
voor de cultuuraandelen. Amsterdam
Rubber noteerde ongeveer 15 punten ho
ger op 140 en Deli Maatschappij tipte kort
na de opening van de markt even aan
een prijs van 200 gulden, nadat dinsdag
op 190-50 gulden was gesloten. H.V.A. is
nog een punt of vijf opgelopen. Voorts
was Nationale Handelsbank weer wat
hoger. De scheepvaartafdeling was enigs
zins verdeeld. K.N.S.M. kon nog een
kleinigheid verbeteren maar de andere
soorten waren overwegend wat in reac
tie. Wat de locale Industrieaandelen be
treft valt te vermelden dat voor Van
Vlisstngen een ongeveer 25 punten la
gere adviesprijs werd opgegeven. Hool-
meijer werd in verband met de aange
kondigde emissies (de olalmhandel be
gint vandaag) circa 15 punten hoger ge
taxeerd. Voorts nam men een gedeelte
lijk hei-stel voor Ketjen waar. De stocks
SUckens Lak waren weer sterk gevraagd.
In de afdeling Amerlkaantjes werden
Anaconda's in open hoek verhandeld. De
staatsfondsenmarkt was licht gedrukt.
Prolongatie 3Va procent.
Nederland 1059 (4%)
Nederland 1951 (3%)
Nederland 1948 (3'/«)
Nederland 1955 (311)
Nederland 1947 (3%) 3
Nederland 1937 3
Dollanlening 1947 3
Investcringscert. 3
Nederland 1962-64 3
Ned. Indië 1937 3
6 pet. Woningbouwlenli
Nat. Handelsbank
Ned. Handelmij.
Alg. Kunstzijde Unie
Berghs' en Jurgens
Calvé-Delft
Hoogovens n.r.
Ned. Kabelfabriek
Philips
Unilever
Wilton-FeUenoord
BfUlton
Kon. Petroleum Mij.
Amsterdam Rubber
Holland Amerika Lijn
Kon. Paketvaart
Rotterdamse Lloyd
Scheepvaart Unie
Stv. Mij. Nederland
5 jan. 6 jan.
98
93
95 b.
S3 gb.
86
83
83%
92%
«2%
90%
89% L
90%
97%
97 U
98 gl.
97fj
97A
97%
g '57 109 gb.
109%
195 192 gb.
260
264)1
513 533 gb.
777
777
890 gb.
8651.
497 gb.
130 gl.
827 gb.
831%
800% 805% gb.
244
245%
451%
454
178
175.80
135% 139 gb.
182% gb. 181% gb.
157%
156%
177
173
182 gb. 178% gb.
195%
195
1370. Alle loomheid was op
eens verdwenen bij de twee
piraten toen zij een Shas-
tatr-ster op de romp van
het zojuist gelande schip
ontdekten. „Alarm! Ver
raad!" brulden zij en gre
pen naar hun wapens. Aan
boord van de Onyx hadden
Mare, piloot Storm en de
vastberaden bemanning vol
ongeduld staan wachten om
in actie te treden en nog
voor het schip goed en wel
geland was sprongen de
eerste vechtjassen naar bui
ten. Plotseling werd de stil
te van de nacht verscheurd
door de woeste strijdkreten en het venijnige
sissen van paral- en destructorwapens. De
overval was een volkomen verrassing voor
Zorins strawanten. In minder dan geen tijd
werden de twee mannen bij de camouflage-
netten overrompeld en voort snelden de in
vallers om zo snel mogelijk de belangrijke
posten te bezetten. Zonder enige tegenstand te
ontmoeten drongen zij in de andere schepen
binnen, zodat van daaruit via de radio geen
hulpkreten de ether in gezonden konden wor
den. De mannen van de Onyx wisten, dut zij
spoedig met een grote overmacht te doen zou
den hebben, maar tot dusver verliep alles ge
heel volgens de plannen.
Amsterdamse
wisselmarkt
CONTANTE PRIJZEN'.
Londen 10.55%—1056%. New York
3.77—3.77%, Montreal 394%—3.94%,
Parijs 76.85—76.90, Brussel 7.55%—
7.56%, Frankfort 9098—90.43, Stock
holm 72-77',272.82%, Zürich 87.15—
07.20, Milaan 60.74%—60.79%, Ko
penhagen 5490'/354.65%, Oslo
62.72%—52.77'/j, Wenen 1450%—
1451%, Lissabon 13.15%—13.17.
VVWWWWWA*\'V\^AAAA?
Ver. H.V.A. Mij. N.V. 170% gb. 173% gb.
Deli Mij. 190 190-30
Bank van Ned. gem. 5-1958 102% 102%
Van Berkels Patent
315% gb. 318 gb.
Albert Heijn
409
409
Centrale Suiker
306%
306
Kon. Mij. De Schelde
N.B.
262
262
Intern. Nickel
109
108%
American Motors
841-1
87
Anaconda
63Ü
65%
Baltimore en Ohio
41
42%
Bethlehem Steel
56%
57%
General Motors
56
57
Kennecott
98%
101%
New York Central
30%
31%
Pennsylvania
17
17%
Republic Steel
77%
77%
Shell Oil Comp.
89%
83'/a
Tldo Water
23%
34
U.S. Steel
101%
102%
Nat. Can. Corp.
WA
10
PREMIELENINGEN.
Amsterdam 1951
82%
»2%
Breda 1954
80
Eindhoven 1954
79
Enschede 1954
79
80
Den Haag 1952 I
781.
Den Haag 1952 11
86
85%
Rotterdam 1952 I
861.
Rotterdam 1952 H
85%
86%
Rotterdam 1952
96
97%
Utrecht 1952
90 b.
92 b.
Amsterdam 1956 I
«1
80%
Amsterdam 1956 II
88%
83
Amsterdam 1956 III
88%
83
Amsterdam '33 (C. en A.)
93
Dordrecht 1956
80%
80?i
Alkmaar 1956
80%
80%
Zuid-Holland 1957
92%
92%
AJÏ.P.-C.B.S. BECKSINDICES.
4-1
6-1
6-1
Intern, concerns
546.96
542.83
545.88
Industrie
268.34
267.86
263.74
Scheepvaart
187.34
189.09
188.43
Banken
100.28
183.38
194.52
Inden. fondsen
154.45
155.68
158.61
Algemeen
371.70
370.25
372.32
EVEN NADENKEN
9
B
10
li
PT
I
tr
19
a o
21
23
aii
5T
1?
26
49
50
B
3^
D
1
Ut
Horizontaal: 1 slingerplant, 5 inke
pingen maken, 9 bloeiwijze. 10 soort
papegaai, 11 rouwkleur, 13 puntig
voorwerp, 15 vordering, 16 dans,
zang, 17 vanginstrument, 18 bep.
volksvertegenwoordiging, 20 wen
den, 23 behoeftig, 26 landbouwwerk
tuig, 27 niet deze, maar...!, 28 deel
v. e. molecule, 31 na, 33 „straat" In
't Frans, 34 plaats o. d. Veluwe, 35
kwam overeen, 36 Skandinavlërs.
Verticaal: 1 aanduiden, 2 er-; fout, 3
bij (insekt), 4 veel erts bevattend,
5 serviesgoed, 6 tijdperk, 7 trekdier,
8 noodzakelijk, 12 voornaamwoord,
14 vrouw v. Jacob, 19 knaagdieren,
20 gewichtig, 21 iets, 22 geweldig, 23
reptiel, 24 meisjesnaam, 25 de maat
nemen, 29 bejaard, 30 met iemand of
iets, 32 -ratie: verering.
Door CoptA. O. POLLARD
FEUILLETON
12
„Ik.... ik heb er niets van geweten",
hakkelde hij. „Ik had durven zweren
dat het een eerlijke zaak was".
Waterer keek hem doordringend aan.
Die verbazing van Tomlin kon na
tuurlijk gespeeld zijn; er diende be
dacht te worden, dat de politie hier
te maken had met een ongelofelijk
geslepen bende.
..Ik weet niet of U wel zo simpel
bent als U zich voordoet", merkte de
hoofdinspecteur ijzig op. „Moet ik
werkelijk geloven, dat die man U zo
maar tweehonderd pond kwam bren
gen en dat U daar verder niets ach
ter zocht?"
„Ik zweer dat ik de waarheid ge
sproken heb! Ik weet hoe onnozel dit
klinkt, maar.
„Het klinkt niet onnozel, het klinkt
verdacht. En het verdachtst vind ik
uw bewering, dat het halssnoer en de
juwelen spoorloos verdwenen zijn.
Dat hebt U de Franse politie toch
willen wijsmaken, nietwaar? Meneer
Tomlin ik verzoek U beleefd, mij een
heleboel moeite te besparen door de
waarheid te spreken".
„Inspecteur, ik ben misschien een
ezel, maar geen leugenaar! Ik weet
niet waar dc juwelen zijn, ik heb de
juwelen nooit gezien en ik wil graag
weer aan mijn eigen werk gaan".
„Dus U bent aan de Franse politie
ontsnapt om weer aan uw eigen werk
te gaan?"
„Stik", dacht Curtis en hij zei: ,,U
noemt het ontsnappen, ik noem het
zelfbehoud. Het feit, dat ik regel
recht hierheen ben gekomen, spreekt
toch voor zichzelf. Bovendien begre
pen ze daar geen woord van wat ik
zei; ze luisterden niet eens!"
Het klonk aannemelijk, moest Wate
rer toegeven. Maar hij wilde onder
geen enkele omstandigheid nog eens
het risico lopen, zich te laten beet
nemen.
Hij gooide zijn potlood op tafel en
stond op. „Ik ben er lang niet zeker
van, dat ik U niet moet vasthouden
tijdens het verdere onderzoek", zei
hij. „Maar omdat er nog geen over
tuigende bewijzen tegen U zijn, zal lk
U loslaten; ik verwacht echter, dat U
zich ter beschikking houdt voor een
eventueel verder verhoor".
Curtis kookte van woede toen hij het
Eolitiebureau uit ging. De inspecteur
ad hem als een stuk vuil behandeld,
om van Harry Green nóg maar te
zwijgen. Wat dachten ze eigenlijk
van hem! En wat zou het een genot
zijn, Harry Green en zijn jongens aan
de politie over te leveren! Wat zou
de hoofdinspecteur zich klein voelen
als zijn voornaamste verdachte zijn
werk. opgeknapt had!
Hij was zo verdiept in zijn gedach
ten, dat hij niet merkte dat hij ge
volgd werd. Maar toen hij een hoek
om gegaan was, werd hij op zijn
schouder getikt.
„Neem me niet kwalijk, maar bent U
meneer Tomlin?"
Een zekere kordaatheid in de hou
ding van de man gaf Curtis de in
druk, dat hij met een verslaggever te
doen had. Nu, als dat zo was, zou hij
Waterer wel eens in het zonnetje
zetten!
„Ja," zei hij, „dat ben ik",
„Dacht lk al", zei de man tevreden.
Een auto kwam aanrijden en stopte.
Een deur werd opengezet.
„Instappen", zei do man.
De toon van dit woord beviel Curtis
niet. Dit was geen verslaggever.
„Dan zou ik eerst wel wülen weten
waar we heen gaan".
De man ging ogenblikkelijk tot de
aanval over en wilde Curtis met ge
weld do auto in duwen. Maar Curtis
was hem juist iets te vlug af, ont
dook de man zijwaarts en ontnam
hem daarmee zijn evenwicht. Voordat
hij weer recht op zijn benen stond,
beukte de linker vuist van Curtis te
gen zijn ribben en de rechter tegen
zijn kaak. De man viel als een zout
zak.
Een zaklantaarn werd even recht op
de ogen van Curtis gericht en ver
blindde hem even. Toen zag hij de
harde glans van staal.
„Zo is het wel genoeg. Tomlin", zei
een andere man. „Ik heb een revol
ver en die gebruik lk niet om mijn
nagels te knippen. Stap in!"
Curtis stapte niet in. „Zou ik mis
schien mogen weten..."
De revolver wees nu naar zijn mid
denrif. onbewegelijk, zeer dreigend en
hoogst onaangename gewaarwordin-
gen verwekkend.
„Alles op zijn tijd", zei de man met
de revolver. „Als Ie tenminste doet
wat je gezegd wordt".
Curtis stapte in de auto, waarbij de
zaklantaarn op hem gevestigd bleef.
„Oké, Ike!" riep de man naar zijn
getroffen collega, „doe het portier
dicht en ga naast de chauffeur zitten.
Ik red het hier wel".
Ike keck door het raampje naar bin
nen en Curtis zag, dat hij een breed,
gTOf gezicht had met onaangenaam
grote oren. Er liep een straaltje bloed
uit zijn mondhoek.
„Weet je het zeker?" vroeg Ike twij
felend. „Als er wat gebeurt, zit Har
ry hoog op de kast".
„wees maar niet bang, onze vriend
Tomlin is niet zo'n uilskuiken als jij
denkt".
„Nou het wordt je begrafenis, Al",
mompelde Ike nog.
Toen ze reden, zei Al tegen Curtis:
„Ik heb hem voorin gezet omdat ik
eens met jou wil praten. Hoe meer
je weet, des te minder stommiteiten
Je uithaalt. Je denkt misschien dat je
slim bent, Tomlin, maar onze organi
satie is nog veel slimmer".
Curtis probeerde ongeveer te bepalen
waar ze waren en kwam tot de con
clusie. dat ze waarschijnlijk do weg
naar Whitehampton genomen hadden.
„Ik weet niet waar je het over hebt",
zei hij.
„O, gaan we uit dat vaatje tappen.
Nou, je bent niet de eerste die het
probeert en die het op korte termijn
bezuurt".
Curtis kon wel zien, dat Al veel klei
ner was dan Ike en te oordelen naar
dc messcherpe vouw in zijn broeks
pijpen besteedde hij veel aandacht
aan zijn kleding. Over het algemeen
leek hij een ontwikkeld type; hoe zou
hij er toe gekomen zijn, om misdadi
ger te worden.
„Waar gaan we heen?" vroeg hij. „Of
mag ik dat niet vragen?"
„Natuurlijk, beste jongen! Van vra
gen wordt je wijs. Ik wil een vriend
voor je zijn, dat vvou ik je juist dui
delijk maken".
Het klonk zo ernstig, dat Curtis bij
na moest lachen. „Ik wou dat je zei,
waar Je op aanstuurde. De beste ma
nier om te bewijzen dat je mijn
vriend bent, is me hier uit te laten.
Ik houd er niet van, tegen mijn zin
te moeten liften".
,Laat me niet lachen", zei Al. „Je
weet het immers even goed als ik! Al
leen al dat halssnoer moet dertigdui
zend pietermannen waard zijn. Het
was natuurlijk een sterke verleiding
voor iemand in jouw positie, maar je
bent cr nog niet mee klaar, manne
tje. De Schipper is net nog een beet
je gewiekster dan jij". Hij hield Cur
tis nog steeds onder schot en boog
zich impulsief voorover. „Laat me je
een goede raad geven: kom met die
spullen te voorschijn of laat Harry
weten waar ze verborgen zijn. Er is
voor fou een grote toekomst wegge
legd ln onze organisatie, als Je je
kaarten maar goed uitspeelt. Ik weet
toevallig, dat ze een paar aardige
ideeën voor je hebben",
Curtis was stom van verbazing. Het
noemen van het halssnoer had de
zaak duidelijk, maar wel zo onrust
barend gemaakt. Do hoofdinspecteur
had ook over een halssnoer gespro
ken. Iedereen scheen te denken, dat
hij zich dat ding toegeëigend had,
Naar alle waarschijnlijkheid had
Jacques Metrailcr vanuit Gremen-
court zijn bondgenoten opgebeld, dat
do buit niet was aangekomen. En
wetende dat hij, Curtis, die had mee
genomen in dat vermaledijde pick
nickmandje, waren zo tot de voor de
hand liggende conclusie gekomen,
dat hij de buit tijdens de vlucht ge
gapt had.
En nu probeerde Al van hem gedaan
te krijgen, dat hij het halssnoer „te
rug gaf' en lid werd van de bende.
Daar zat een zekere collegiale vriend-
delijkheid in, die Curtis allesbealve
lekker smaakte.
(Wordt vervolgd)
