Leida Huisdier neemt afscheid van „Merels" en „Krekels" Anton Hunink ZATERDAG 19 DECEMBER 1959 PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT Sen kast vo( jurken weten kunnen: vijftig is aardig, maar honderd is toch eigenlijk het nood zakelijk minimum. Kwestie van pres tige doodeenvoudig. Die honderd jurken zijn -niet alleen een kwestie van lieve ijdelheid, hoe begrijpelijk en charmant ook. De roem brengt zware verplichtingen mee, iedere vrouw die nauwelijks aan tien stuks toekomt behoort dat te respecteren. 0— Het moet wel zo zijn. Wij ver wachten blijkbaar altijd nog ten onrechte, dat schoonheid pas werkelijk waarde krijgt wanneer zij doorglansd wordt met esprit, charme of talent. Wij moeten ons die hele kindei-Iijke expositie van: Kijk eens wat ik alle maal wel kopen kan in al die ver velende interviews en persverslagen maar laten aanleunen. Het is blijk baar nog altijd veel belangrijker wat een vrouw aantrekt dan wat zij pres teert. En de grote modehuizen schijnen ook in dezen neem het ze eens kwalijk de kwantiteit als een belangrijke graadmeter van het prestige der draagster aan te merkenWie een hele collectie tegelijk koopt is niet alleen een klant, die op de handen wordt gedragen vanwege het profijt maar voor wie ook diep wordt ge bogen om haar maatschappelijke rang. 0— Het zou alles zo erg niet zijn een kast vol mooie jurken is tenslotte altijd een bakvissen- ideaal geweest, en hoeveel vrouwen zien kans om werkelijk volwassen te worden als er soms niet zulke pijnlijke scheme kantjes aan deze Assepoesters-illusie zaten. Niet alleen dat de vrouw met de klei ne beurs zich afvraagt of al deze uitstalling van onzinnige overdaad haar dan niet één keer bespaard kan blijven. Maar de bakvis blijkt haar uitbundige uitzet niet alleen als een zegeteken, maar ook als een wapen te beschouwen. Een jong studentje, dat tot voor kort nog in zelfgebreide truien en slacks met schitterende ogen de etalages van de Rue de Rivoli stond te ver slinden stapt bij Dior binnen om even een bestelling van een half miljoen te plaatsen Zij is al Westers genoeg om in al dat oogverblindend moois van tule, faille, gouddraad, strass en parels een verrukt plezier te hebben. En nog oosters genoeg om dit sprookje van uitverkoren bruid voor de Pau- wentroon alleen maar als hoogst op windend en vanzelfsprekend te be schouwen: de keizerin is verbannen, leve de keizerin Neem het haar eens kwalijk: zij is een-en-twintig, mooi, romantisch en m.et verwend met luxe. Een herme lijnen cape is tenslotte wel zo flatteus als het schamele bontje dat zij op haar doodgewone jurkje droeg tijdens de cocktailparty voor studenten toen zij voor het eerst oog in oog stond met de Sjah. Wie, ouder en wereldwijzer, het re laas van deze ..operatie Assepoester" leest glimlacht wat weemoedig bij dat onbekommerd jong optimisme van: ,,Ik ben dol op kinderen, ik hoop er vier te krijgen" en denkt daar zo het hare van. Laten wij hopen dat althans één van die vier, zo zij ditmaal gelieven te verschijnen, een zoon is. Want alle avondtoiletten en hermelijnen capes kunnen het feit niet bemantelen, dat heel haar aanvallig persoontje alleen maar waarde krijgt door die zoon. Saskia. ~Dan ozetifv C tci OZOtiH) Het wordt nu. eerlijk gezegd, wel eens een beetje eentonig. Is er i nu werkelijk niet ik zeg met i iets belangrijkere, maar dan tenmln- I ste iets karakteristiekere te verte 1- i len van al die fotogenieke dames, i waarvoor de nieuwsjagers zich het j vuur uit de vingers schrijven? Wat zijn ze Beeldschoon. Wat doen ze? Zij reizen. Waarheen? Naar tcl- kens andere hotelsuites. Waartoe? Voor een interview waarin zij na tuurlijk vertellen dat zij al die pu bliciteit verafschuwen. Ja maar - zij moeten toch iets doen. Wat heb ben zij bij zich? Koffers. Tientallen minstens. Enorme koffers. Wat zit daar dan in? Jurken natuurlijk wat anders? Een mooie vrouw die in het nieuws is sleept altijd jurken met zich mee. En bontjassen. En schoenen. Verder niets niets anders? Nee, natuur lijk niet hoogstens een hondje.... En sjp kunt U de klok erop gelijk zetten. Gina, Ava, Zsa Zsa zij zeulen blijkbaar eindeloos haar hele klerenkast door de wereld, en wij moeten telkens opnieuw met onze neus niet alleen op maan èn die kast geduwd worden. Alsof dit een soort onwrikbaar natuurverschijnsel is, een axioma waarover niet te debatteren valt. Een vrouw dient uitsluitend om te behagen en zo'n lief exemplaar handelt dus volkomen logisch als zij de attributen van die behaagzucht overal bij de hand heeft en dan liefst in enorme variatie. En dus ko men die koffers telkens weer in ons nieuws. ,-0— Jullie, die het lezen jullie ande ren, die het niet zover gestuurd hebben wat betreft uiterlijk schoon en dus welverdiende vermaardheid: jullie hebben dit maar te slikken. Al wie er tegen opponeert is natuurlijk jaloers. Er is geen vrouw die niet precies hetzelfde zou doen, als zij in dezelfde positie was. Doe nu maar niet zo braaf verontwaardigd: een vrouw die niet als Assepoes staat te dromen over haar kopjesteiltje om tenminste éénmaal in haar leven naar het bal te gaan in een dróóm van een jurk zo'n schepsel is abnormaal. Jamaar zeggen wij dan: alles goed en wel, maar waarom dan beslist honderd Had het niet met vijftig toegekund Nee nee, zeggen de heren, die het (Advertentie) oud etei (Van onze redactrice Ontdekt U ook elk jaar opnieuw, dat uw huisge noten uw koolekunst niet zo héél veel eer bewijzen op de tweede kerstdag Anderhalve dag van luie ren en kerstkrans eten re duceren de eetlust meest al tot een minimum! Breek daarom dit jaar eens met de traditie „twee feestdagen twee feest- menu's" en stel voor de tweede dag een koude maaltijd samen die toch óók feestelijk lean zijn. Neem ais basis een soep kip (een pond niet te vet kippepoulet is ook goed) en. laat die een hele mid dag trekken in anderhalf d 'twee liter water op een laag vuurtje zó laag, dat de boel niet gaat ko ken. Wie soep laat koken inplaats van trekken zon digt tegen een der be langrijkste regelen der kookkunst Zorg ook, indien mogelijk, voor een paar kippelever- tjesdie vormen samen met wat fijngehakt kip pevlees en wat vermicelli, de vulling van uw soep. Want als uw kip gaar is, (mef kip) gebruikt U de bouillon als basis voor een kippesoep die ook op eerste kerst dag, bij een uitgebreider menu, als voorgerecht kan dienen. Voeg er voor de smaak een kippesoepta- blet aan toe: vergeet niet, dat de toevoeging van zout hierdoor vaakover bodig wordt! De gekookte kip (of het kippepoulet) zet U op een- koele plaats weg tot tweede kerstdag. Op die tweede kerstdag kunt U dan de rest van de kippe soep op tafel zetten, ge flankeerd door een koude kippesalade. Die wordt gemaakt volgens hetzelf de recept als een huzaren salade, met dit verschil dus dat het koude vlees hier koud kippevlees is: van botjes, velletjes en andere ongerechtigheden ontdaanen in nette, niet te kleine stukken gesne den. U kent toch het recept voor de klassiekehuza rensalade Behalve het vlees (in dit geval dus het kippevleesneemt U gelij ke hoeveelheden gekookte op ^Tweede aardappelen, augurken en gesnipperde ui eventueel uit het zuur). De goede kookster houdt zicli ver volgens twee dingen voor ogen: ten eerste mogen de ingrediënten nóóit wor den fijngehakt tot een on definieerbare brei, maar moeten ze (ook de aard appels) in kleine dobbel steentjes gesneden wor den; ten ticeede dienen ze te worden aangemaakt met olie, azijn, zout en peper en niét met slasaus of mayonaise; die dient, alleen voor het afdek kenof de garnering. Van een krop sla mengt. U er bovendien de fijngesneden binnenste blaadjes door heen, de buitenste bladen zijn goed genoeg om als ondergrond voor de sala de te dienen, En diezelfde goede kookster dénkt er natuurlijk niet aan, om door die salade ook nog gekookte biet te mengen maar er zijn helaas nog tientallen andere kooksters die denken, dat „een slaat je" niet compleet is zonder zo'n giftig-rode bietenbrei Behalve met slasaus of w-x- -a- w ■?:- -x- •3:- -se- x- Kerstmaand: maand van huiselijke feesten voor de ene, maand van uitgange- tjes, van diners-buitens- 5: huis voor de andere vrouw! Voor die tweede catègorie vrouwen zijn be- kende Parijse mode-ont- werpers de afgelopen maanden zeer druk in de weer geweest met het ónt- werpen van cocktail- en avondtoiletten, en zie hier t enkele van de resultaten: Pierre Balmain maakte de korte japon van gebloem- de natuurzijde die geheel rechts staats afgebeeld en waarvan de rok op de ouderwetse crinoline Js ge- inspireerd; uit het modehuis Heim komt de half-lange jeugdi- ge japon van bleekrode kant (geheel links) met de Spaans-aandoende stro- kenrok en Jean Patou ontwierp het nauwsluitende groot- avondtoilet met gedra- peerd bovenstuk, en ge- bruikte voor zijn creatie zachtgele glanzende zijde. Luchtdicht verpakt Goed nieuws: er is nu óók echte Gelderse rook worst in vacuum verpak king! Luchtdicht, dus kersversU kunt er zo de plakken afsnijden voor de boterham. Voor de warme maaltijd eerst even opwellen in water, dat nèt niet aan de kook is. U kunt dus kiezeii: Anton Hunink's worst met hét loodje of... vacuum ver pakt. Maar altijd Gelderse worst op z'n best! échte Gelderse rookworst HOFLEVERANCIER Hiermee zit mevrouw llulscher, die lialf december afscheid heeft genomen van haar radiokoortje na 28 jaar met ze te hebben ge werkt, midden in de problema tiek van haar vak. Frappant vindt ze altijd weer de neiging van veel, vooral oudere, mensen om te zingen op do-re-mi, dat wil zeggen op cijferschrift, omdat die mensen bewijzen, behoefte te hebben aan dat „ezelsbruggetje". Zo is het met de veel gehuldig de opvatting eens, dat cijfer schrift geen „echte muziek" is, maar vindt het als hulpmiddel toch heel waardevol. Dat is een zaak waar in kringen van het moderne zangonderwijs ern stig: over gepraat wordt. Leida Hulscher is het met de mo derne opvattingen lang niet altijd eens, maar zij is dan ook een echte Na achtentwintig jaar radiokoorzang (Van een medewerkster) Ettelijke duizenden kinderen hebben gezongen in een radiokoortje van Leida Huisdier. Ettelijke tienduizenden mensen hebben naar haar uitzendingen geluisterd. Eén van hen, een al tamelijk bejaarde heer, stond onlangs bij mevrouw Hulscher op de stoep en vroeg haar, gedeeltelijk zingend, of zij hem kon zeggen waar dit (hier zong hij) wijsje vandaan kwam. Hij had het één van haar koortjes jaren geleden horen zingen en meende het in één der jongste uitzendingen te hebben herkend. „En, frappant", zegt Leida Hui sdier, „die meneer zong het hele wijsje op de do-re-mi". koordirigente. Eén die zegt: „Soms moet je er lang op studeren voordat een lied erin zit, maar clan móet het er ook inzitten!" Het resultaat van al dat repeteren moet dan zijn een gaaf gezongen, mooi Hollands lied. Vooral Catharina van Renes en Hendrika van Tussenbroek hebben liederen gemaakt naar het hart van Leida Hulscher. Leida Huisdier heeft na al die 28 jaren nog altijd veel hart voor haar vale. Haar „Merels" en „Krekels" vereisten drie maal per week haar aanwezigheid in Hilversum en zij heeft de reis vanuit liaar woon plaats, Amsterdam, nooit met tegen zin gemaakt. Toch heeft een grote teleurstelling in haar jeugd haar op de weg van het koordirigentschap gebracht. Die teleurstelling kwam, toen Leida Hulscher nis jong meis-- je, al een tijdje succesvol leerlinge aan het Conservatorium, plotseling haar stem vrijwel kwijtraakte. Als kind van dertien was ze al met les sen begonnen. Doorgaan aan het conservatorium leek volkomen zinloos. Het meisje Leida Hulscher kwam dus thuis, hielp in de huishouding en meende dat er van zingen nooit meer iets zou komen. Misschien is het daarom dat zij nu nog vele meisjes, die van roem als solo-zangeres dromen ad viseert: „Hou het zingen voorlopig als hobby. Besluit niet te gauw er je toekomst op te bouwen". Haar eigen toekomst kwam ten slotte toch in het teken van de zang te staan. Haar stem, die kennelijk geforceerd was ge weest, keerde langzamerhand te rug; Leida Hulscher werkte wel eens mee aan een concert, zong in het koor van de Nederlandse opera, werkte mee aan operettes. En toen ze plotseling moest in vallen voor de leidster van een clubhuis en met de kinderen aan het zingen ging, bleek ze haar bestemming te hebben gevonden. Ze vormde kinderkoren, voerde met de clubhuisjeugd operettes op. Dat is nu bijna dertig jaar geleden. De AVRO had toen Jacob Hamel, de VARA was op zoek naar iemand die met kinderen voor haar micro foon wilde zingen. En dat is Leida Hulscher toen geworden, „op voor waarde", zegt zei „dat bij mij de kinderen niet als solistjes voor de microfoon hoefden te komen. Daar houd ik bij kinderen niet van. En zo ben ik dan begonnen met de Rood borstjes en de Krekeltjes, later de Krekels en de Merels. Het ging toen een stuk primitiever dan nu. Over al stonden microfoons tussen het koor en als daar een voet tegenaan kwam, klonk het in de huiskamers als een flinke schop". Bijna elk optreden van haar koortje werd „levend", direct dus, uitgezon den. Slechts zelden werd de uitvoe ring op de band vastgelegd. Ze is al tijd vrij geweest in de keuze van de liederen en liedjes. In het speuren daarnaar heeft zij veel tijd en ener gie gestoken. Haar voorkeur gaat o.m. uit naar „goede" liedjes over de natuur, en met goed bedoelt ze dan, dat niet alleen de woorden, maar zeker ook de muziek aan hoge eisen moet voldoen. „Dat kinderen alleen graag liedjes over kinderlijke onderwerpen zingen, zoals hun pop pen, geloof ik niet," zegt mevrouw Hulscher. Wel blijken de kinderen graag liedjes te zingen met teksten van Annie M. G. Schmidt. Maar Leida Hulscher blijft ook gelo ven in haar oude favorieten en haar laatste uitzending heeft zij dan ook besloten met „wij zijn zo blij, ons hart is jong" van Catharina van Renes. Een eenvoudig en toch feestelijk kap sel wilde een bekend Londens dames- kapper voor de komende feestdagen maken en dit werd het resultaat van zijn streven: 'n kapsel in de moderne, over de oren vallende lijn, dat met een borstel gemakkelijk te onderhouden Ss. De met steentjes bezette sïerclip geeft op uitgaansavonden de feeste lijke toets aan deze haardracht. Breisters die met een oude breinaald of een in de knoop rakend draadje de steken trachten vast te houden die op nadere afwerking wachten, moeten i ten dat er praktische steken-ophouders te koop zijn. Ze werken zo ongeveer als het veiligheidskettinkje aan een kostbare •broche of armband en kosten nog geen gulden- De Engelse leesgrage kinderen kunnen sinds kort kiezen uit acht (vertaalde) Russische kinderboeken. Er zijn 69 exemplaren ingevoerd. Ze komen van de „Centrale Soviet Uitgeverij voor kleine Kinderen". Op een tentoonstelling van kinderboeken uit de hele wereld, gehou den in Schiedam, zagen we onlangs eveneens Russische boekjes. Die waren natuurlijk niét vertaald, zodat we over de inhoud geen oordeel konden vellen. Maar ze zagen er zo aantrekkelijk uit, dat we van de inhoud wel eens wat meer zouden willen weten. We zagen kleine stukjes klittenband, zo'n 15 tot 20 centimeter, voor f 1.50. Klittenband kan, zoals U weet, ritssluitin gen, drukkertjes, haken en ogen, knopen en knoopsgaten vervangen: de twee helf ten laten zich naar believen op elkaar plakken en Weer losscheuren. Behalve de losse stukjes (honderd procent nylon, toch goed was- en zelfs kookbaarl), za gen we deze sluiting o.m. toegepast in positiekleding. Opstellen van geëmigreerde Nederlandse vrouwen H Het Nederlands Vrouwencomï- té, dat begin november eeii op- H stehvedstrijd heeft uitgeschrc- ven voor vrouwen, die uit Ne- derland zijn geëmigreerd, heeft reeds 900 inzendingen binnen- gekregen. Ze moeten nu alle 900 gelezen en beoordeeld wor- H den. Voor de beste inzendingen zijn geldprijzen beschikbaar ge- steld. H Het Nederlands Vrouwencomité H is het overkoepelend- orgaan van bijna alle Nederlandse M vrouwenverenigingen. Doel van de opstelwedstrijd is, de vrou- wen in Nederland een goede ïn- druk te geven van het leven van geëmigreerde vrouwen in H hun nieuwe omgeving. iiiiiiiiiiiiiiiiitiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii VxersiA, Ag mayonaise kan de kippe salade nog gegarneerd worden met' augurk en hardgekookte eieren; de laatste kunnen in plakjes worden gesneden, maar aardig is het ook om de eieren fijn te hakken en door een zeef te wrijven. Om de salade nóg meer kleur te geven, is wat fel rode paprikapoeder of een beetje fijngehakte (dro ge) peterselie uitermate geschikt. Wat geroosterd brood (of toast) met boter bij deze. salade en uw koud kerstmaal is gereed. Heeft men daarna nóg honger wat niet waar schijnlijk iswant deze ogenschijnlijk luchtige sa lade voedt behoorlijk! dun kunt U flensjes bak ken: met plakken appel erin, of met wat jam ge vuld kies in ieder ge val een frisse vulling. Maar vermoedelijk sullen de verlangens na deze koude maaltijd hoogstens nog uitgaan naar wat fruit, of naar een kopje koffie al dan niet met kaas.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1959 | | pagina 21