dohyfral
gedoogde ziridvmbtm
12 mineralen
SARANTO
PILOOT STORM ontvoerd in de stratosfeer
BELEGGEN VAN SPAARGELDEN
»compleet«
Mhk N.v. PHIL1PS-DUPH AR
EEN VINGER OP DE LIPPEN"
MORGEN OP
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT DONDERDAG 17 DECEMBER 1959
LEZERS SCHRIJVEN
Van de kleine man
De eerste alinea van uw betoog komt
er op neer, dat in Nederand „de kleine
man hardnekkig bij de spaarbank
blijft", ondanks de sterke koersstij
ging van aandelen op de effecten
beurs.
Een constatering op korte termijn, in
casu van de hoge inleggersoverschot
ten in 1959 bij spaarbanken, heeft
weinig waarde. Bij een beschouwing
van de inleggersoverschotten in 1957
en 1958, speciaal in die periode waar
in de 6 Woningbouwlening van de
Bank voor Ned. Gemeenten op de
markt kwam, valt op te merken, dat
juist de terugbetalingen groter waren
en zonder twijfel zijn deze opgevraag
de gelden belegd in bovengenoemde
hoog rentende lening. Met andere
woorden: in een periode waarin de ka
pitaalmarkt-rente sterk gaat afwij
ken van de rentevergoeding van
spaarbanken aan hun inleggers, zal
door een stijging van de eerste, de
spaarder terdege op zijn hoede zijn en
van de hogere kapitaalmarktrente
profiteren ten laste van het tegoed
op zijn spaarbankboekje. Hierdoor
treedt hij dus in rechtstreeks contact
met de effectenbeurs.
Dat de kleine spaarder overigens
hardnekkig bij de spaarbank blijft is
een zeer gezond verschijnsel. Geen
zinnig mens zal hem adviseren om
(op het huidige koerspeil) effecten te
gaan kopen en daarmee, onverbreke
lijk verbonden, koersrisico te gaan lo
pen. De keine spaarder naar de effec
tenbeurs te verwijzen, acht ik buiten
gewoon gevaarlijk en is in strijd met
het sociale karakter van de spaarban
ken. In Nederand zijn waarlijk voor
beelden genoeg van mensen die van
hun rechtstreeks contact met de ef
fectenbeurs arm zijn geworden.
Het grote voordeel van het spaarte
goed voor de kleine spaarder is im
mers het zonder koersrisico kweken
van een redelijk rendement op zijn li
quide middelen, welke als de nood aan
de man komt terstond kunnen worden
teruggevraagd.
Indien zich sommigen in den lande af
vragen moeten het nu alleen de
spaarbanken zijn die de overtollige
gelden opvangen, dan zijn deze lieden
bepaald onvoldoende op de hoogte van
de mogelijkheden om liquide midde
len tegen rentevergoeding in bewa
ring te geven. Behalve de spaarban
ken zijn er immers de Boerenleenban
ken en de „bankboekjes" van de com
merciële banken.
Dat de spaarbanken dus hun taak
zouden overschrijden zie ik niet in
dat de kleine man hardnekkig bij de
spaarbank blijft juich ik toe inplaats
van het te betreuren.
Naar mijn mening zijn de grote inlég-
gersoverschotten te wijten aan de ge
slonken marge tussen de rentevergoe
ding van de spaarbanken (deze is in
- het algemeen verhoogd in 1958) en de
geleidelijk gedaalde kapitaalmarkt
rente, anderzijds zijn de grote over
schotten een symptoom van de voort
schrijdende geldontwaarding.
In de laatste alinea van uw betoog
lees ik, dat 1 op de 10 Amerikanen
iets te maken heeft niet de N.Y. Beurs.
Ik neem aan dat 7 van deze 10 Ame
rikanen in een eigen auto rijden, doch
dan is er een grote kans op zeven ne
gatieve antwoorden.
Het „sparen achteraf" is in Amerika
een sterk verbreid en algemeen ver
schijnsel. In Nederland is het degelij
ke „vooraf sparen" bij de spaarban
ken (sociale instellingen zonder winst
oogmerk een verheugend verschijn
sel.
Overigens is het volkomen onjuist om
de Amerikaanse verhoudingen en spe
ciaal het „volkskapitalisme" zonder
meer met de Nederlndse verhoudingen
te vergelijken.
Middelburg J. H. Roelvink
Noot van de redactie. De vriendelijke
dingen, welke de heer Roelvink over
de spaarbanken zegt, zijn allemaal
juist. Hij ziet echter geen toekomst
voor het volkskapitalisme" in Neder
land... welnu wij zien die toekomst
wel. Waarom zou men de spaarders
een (onzinnige) angst aanpraten voor
de effectenbeurs met haar rijke scha
kering van beleggingen, als dat con
tact met die beurs loopt over heel so
lide banken, met betrouwbare advi
seurs De inzender noemt zelf de 6%
Woningbouwlening als een mooie be
legging en zo zijn er nog tientallen te
noemen.
Het gaat hierbij slechts om de vraag,
waar kan de man, die kleine beleggin
gen te doen heeft, de voordeligste ren
te ontvangen Men moet de spaar
bank écht als een spaarbank en niet
als een beleggingsbank zienDe
rente-kwestie speelt ook in spaar
bankkringen een rol. In het nummer
van Econ. Stat. Berichten d.d. 9 de
cember j.l. komt een leerzame be
schouwing voor over de concurrentie
strijd van de diverse spaarbanken bij
het aantrekken van spaargelden .(via
indien men aan deze 7 zou vragen of
Robben
Aangaande het zeer lezenswaardige
artikel over de robbenstand in de
Zeeuwse wateren in de P.Z.C. van 7
december jJ. moge ik opmerken:
Een zeehond „huilt" nimmer! Zijn ge
luid is niets anders dan een zacht kla
gelijk geroep, dat door de menselijke
stem gemakkelijk kan nagebootst
worden.
Voorts wordt de waarde van een ge
schoten zeehond niet uitsluitend be
paald door de kostbare huid. Een rob-
benjager die zich de moeite wil
troosten de soms vrij aan:
speklaag, die zich onder de
denhuid bevindt, uit te koken, wint
een flink aantal liters kostbare traan.
Wat de rijkspremie voor gedode zee
honden aangaat, die kan kort voor de
oorlog de in het artikel genoemde be
dragen groot zijn geweest, enige jaren
vroeger bedroeg deze nog f 3,voor
een wijfjeszeehond en f 2,50 voor een
mannetje.
Kadzand, 10 december 1959. B.
- Noot van de redactie: Honderdduizen
den mensen noemen een zacht klage
lijk gc-oep van een dier: huilen!
1 ge-
tlljke
ze hun wagen contant hebben betaald,
renteverhoging, service enz.). Men zal
moeten erkennen, dat het óók bij
spaargelden en bij later daaruit
voortvloeiende beleggingen - gaat
om commerciële winst en dat het so
ciale karakter van de spaarbanken
slechts een bijverschijnsel is.
Aanvaardt men dat gezonde stand
standpunt, dan kan men waardering
hebben voor een Nederlands bedrijf,
dat voor enige tientalen miljoenen
guldens aan spaarobligaties bij Ne
derlandse huisvrouwen wist te plaat
sen, waardoor die huisvrouwen nu
met stukjes van 50 nominaal ge
ïnteresseerd zijn bij de gevaarlijke
effectenbeurs en... de dubbele spaar
bankrente trekken
10 vitaminen
De ideale gezondheidsdragee voor TJ en Uw
gezin! Flacon met 100 dragees f4.20
yy
Met meer dan gewone belangstelling
heb ik, en ongetwijfeld velen met
mij, kennis genomen van een in het
laatst verschenen nummer van het
Zeeuws Tijdschrift, onder bovenge
noemd opschrift, gepubliceerd arti
kel van de hand van de heer G. A.
de Kok.
De schrijver behandelt de noodzaak
tot openbare behandeling van de za
ken die betrekking hebben op ge
meentelijke, provinciale en rijksover
heid op een wijze die alle lof ver
dient, en deze bijdrage zou dan ook
door allen die aan het politieke le
ven deelnemen moeten worden gele
zen.
Bij het lezen van dit artikel dacht ik
onwillekeurig terug, aan hetgeen
door uw blad werd medegedeeld over
het in de op 25 november j.l. gehou
den vergadering van de gemeente
raad van Goes, met betrekking tot
de verbouwing van de burgemees
terswoning.
Ik heb uw blad van 26 november
HOOG EN LAAG WATER
-1- hap
uur meter
18 december
Vüssingen
Temeuzen
Hansweert
Zierikzèe
Wenïeldinge
nap
uur meter
1nap
uur meter
3.36
4.04
4.44
4.59
5.25
1.97
2.11
2.26
1.41
1.67
15.57
16.23
17.04
17.18
17.41
2.12
2.26
2.41
1.52
1.78
10.07
10.36
11.10
10.52
11.04
2.00
2.16
2.30
1.65
1.90
nap
uur meter
22.14 1.77
22.42 1.93
23.16 2.07
22.54 1.38
23.14 1.61
1959 er nog eens op nageslagen.
Daarin wordt door U vermeld, dat
de betreffende woning werd aange
kocht voor f 35.000, terwijl dc raad
een bedrag van f 25.000 voteerde
voor bebouwing en aanleg centrale
verwarming.
Volgens uw blad zou dit laatste be
drag niet voldoende Zijn gebleken
voor restauratie. Het zou in aanzien
lijke mate overschreden zijn, en dan
volgt het belangrijkste, zonder dat
de raad daartoe machtiging had ver
strekt. Er zou zelfs een bedrag mee
gemoeid zijn dat de f 20.000 te bo
ven gaat.
Uw blad schrijft verder:
„Van de zijde van B. en W. evenwel
werd desgevraagd ontkend, dat hier
sprake zou zijn van een begrotings
overschrijding. Over het behandelde
in de besloten zitting werden echter
geen mededelingen verstrekt. De
raad besloot op grond van art. 43 der
gemeentewet tot geheimhouding".
Vragen
Ongetwijfeld zullen bij vele lezers
van mv blad de volgende vragen
zijn gerezen:
le. Indien de verklaring van de
zijde van B. en W. juist; was,
Waarom dan behandeling in
besloten zitting, met nota be
ne een besluit tot geheim
houding
2. Indien inderdaad bcgrotings-
overschrijding heeft plaats
gehad, zonder dat de raad
daartoe machtiging had ver
strekt, zoals uw berichtgever
blijkbaar heeft vernomen,
wie is daarvoor dan verant
woordelijk
Met de schrijver van „Een vinger op
de lippen" moge ik hier de grote
Thorbecke citeren, die in het in 1847
verschenen boekje: „Over plaatselij
ke begroting" schreef:
„Openbaarheid is licht, geheimhou
ding, duisternis. Publiek belang, pu
bliek behandeld, trekt belangstelling,
onderzoek, kunde en bekwaamheid.
Geheimhouding kweekt wantrouwen
en geeft aan ontevredenheid of
beweging de gevaarlijkste wapens
tegen het bestuur in handen. Open
baarheid was steeds do schrik aller
slechte, de steun aller goede Rege
ring".
Het woord is aan de gemeenteraad
van Goes.
G.
(Advertentie)
T>fiuA
1355. Wederom trokken Pi
loot Storm en Ucayba ver-
dêr, als 't waré onder de
neuzen van hun vijanden!...
Het was duidelijk, dat dc
vreemdelingen geheel en al
vertrouwden op hun wacht
posten op de kraterrand,
want nergens viel een spoor
van verdere bewaking te be
speurenReeds spoedde
de dag ten einde en uit de
richting van de mijngroeven
klóhken geluiden, die er op
wezen, dat de arbeid ge
staakt werd. Niet lang daar.
na stuitte't tweetal op enkele
schuilhutten waar de inlan
ders bijkbaar hun schrale voedsel nuttigden
en de nacht doorbrachten, 'n Knappend vuur
drong de snel vallende duisternis terug tussen
het geboomte. Er heerste overal een doodse
stilte, de indianen verrichtten zwijgend hun
bezigheden, maar de meesten hunner lieten
zich uitgeput neervallen en sukkelen weldra
in een onrustige slaap, Ucayba mompelde
zahetjes onverstaanbare woorden, die stellig
enkele minder vleiende wensen aan het adres
van de indringers waren.,.!
KERKNIEUWS
Ds. Jac. Koekelbakker
60 jaar predikant
Vandaag (donderdag) is het zestig
jaar geleden, dat ds. Jac. Koekebak
ker uit Middelburg werd ingeleid (be
vestigd) als predikant bij de Alge
mene Doopsgezinde Sociëteit. Ds.
Koekebakker heeft onder meer Aar
denburg als standplaats gehad, welke
gemeente hij in 1919 verwisselde voor
die van Middelburg. Deze gemeente,
die in 1921 met die van Goes wérd ge
combineerd, diende ds. Koekebakker
tot 1 augustus 1940, toen hem op 65-
jarige leeftijd emeritaat werd ver
leend. Ds. Koekebakker was ongeveer
20 jaar bestuurder van de Alpgmene
Doopsgezinde Sociëteit. Verder was
hij vele jaren redacteur van het
Etisch en Zedekundig tijdschrift eu
van de rubriek „geestelijke stromin-
gen" van het dagblad „De Nieuwe
óurant" in Den Haag. Na de bevrij
ding was hij nog enkele jaren hoofd
redacteur van „Vrije Stemmen" in
Zeeland.
NED. HERV. KERK
Beroepen te Rotterdam, Blijdorp va
cature dr. W. S. van Leeuwen, H.
Huting te Gouda.
Aangenomen naar Zijpe (N.-H.)
(toez.): H. D. Homan te Maasbom
mel.
GEREF. KERKEN
Beroepen te Tholen-Poortvliet J. C.
van Egmond kandidaat te Rijnsburg.
Beroepen te Nieuwer-Amstel N. D.
v. d. Meulen te Eefde-Gorsel. Be
roepen te Valthermond J. J. Tissink,
kand. te Bergen op Zoom, die be
dankte voor Dirkshom, Eernewou-
de, Kootwijkerbroek, Munnikenbu-
ren, Rutten (N.O.P.), Schildwolde,
Westerenden en voor Ulst." Bedankt
voor Ridderkerk N. Korenhoff te
Appingedam.
Beroepen te Andijlc (vac. J. Végh:
C. Verburg te Winschoten; te Erica:
J. J. Tissini
te Sc
huizen, kand. te Sliedrecht.
GEREF. KERKEN VRIJGEMAAKT
Examen. De classis Assen heeft
pvep. geëxamineerd en beroepbaar
-klajJ T
CJHR. GEREF. KERKEN
Tweetal te Aalsmeer: T. Brienen te
Mussel en J. M. Visser te Dokkum.
Bedankt voor Murmerwoude: C. van
der Weel tc Leiden.
Tweetal te 's Gravenmoer H. A.
rlillegc
£e Harlingen.
GEREF. GEMEENTEN
Bedankt voor Passaic (U.S.A.): A.
Vergunst te Rotterdam-C.
(Advertentie)
WucAf uif Je Öosijoue
39
Zien kan ik niets. Maar ik ver
wed er wat onder, dat zij best ge
wapend zijn .Een kanonnade van op
gewonden kreten weerklinkt, waar
van slechts enkele in het Duits, na
het gebruikelijke, zakelijke „Halt."
Iemand roept.
Nog meer laarzen komen aange-
dreund, nog meer stemmen, buiten
adem, klinken op.
Mijn hart staat stil.
Zij zitten op ons te wachten
Mijn hart gaat .uit naar Lorna, ver
scholen onder de andere zitting.
Slechte calculatie. Slechte calculatie
van "mij,,....
Maar neen.
Door al het geroezemoes hoor ik
steeds weer het woord Reichspost-
wagen. Vei-volgens Plattenken
tekens. Wo sind die Platten? Waar
heb je je kentekens? Er zijn geen
kentekens. Maar er moeten toch ken
tekens zijn. Er moeten Platten zijn...
Ik snap het al.
De controlepost nabij Postkantoor
door JEFF BOGAR
stad heeft het bericht rondgeba
zuind, dat een truck met Reichspost-
kenteken en postzakken voor verdere
camouflage, ergens in de oostzone
zoek is. En hier zoeken ze die, voor
het geval zij naar het westen mocht
willen uitwijken.
Thans hoor ik voetstappen aan de
achterzijde van de truck. Het zeildoek
flappert. Door de kier wordt ik mij
bewust van een verblindende mist van
licht.
„Geen postzakken", hoor ik.
„Ut zei U toch al", schreeuwde Hein-
rich over zijn schouder, „de truck is
leeg."
De mannen aan de achterzijde lopen
om, naar voren. Dat is tenminste
één punt 'n zeer bescheiden punt-
J'e in ons voordeel.
)e bemel zij dank, dat ik tenminste
niet op 't krankzinnige denkbeeld
gekomen ben, te trachten er door
heen te komen als een verkapte
Reichspóstwagen
Een opgewonden ondervraging is
aan de gang. Heinrich en Ernst be
antwoorden vragen, die ditmaal in
vloeiend Duits worden gesteld.
„Hoe kunt U bewijzen, dat U niet
die zogenaamde Reichspóstwagen
bent?"
„Wat voor Reichspóstwagen?"
„Een bijzonder ernstig vergrijp. Een
truck, die als Reichspóstwagen ver
momd is, is zoek".
„Zie ik er uit als een Reichspóstwa
gen? Kijk maar achterin!"
„Dat hebben we ai gedaan".
„Heeft U postzakken gezien?"
„Neen, maar
„Heeft U dan misschien Reichspost
kentekens gezien? Dan moet U wel
verduiveld goeie ogen hebben, want ik
voer helemaal geen kentekens".
„Laat uw papieren zien. Beseft U
niet dat dit een zware overtreding
is?"
„Zeker in de westzone, ja! Daar-
ora wil ik u vragen mij aan een paar
kentekenplaten te helpen".
Beste jongen ben je, Heinrich! Dat is
de goeie manier! De ondervrager
moet wel een beroerte nabij zijn en zo
komen wij er nog door ook!
„Aan een paar kentekenplaten te
helpen? Wat bedoelt U? Dit is een
grenspost!
„Juist daarom! Wilt U mij wijsmaken
dat U niet een paar in beslag geno
men voertuigen neeft staan hier?"
„Zeg, jij brutale... jij onmogelijke..."
„Mach" keine Geschichte, Mensch",
hervat Heinrich. „M'n maat en ik
hebben haast. Wat is je rang?"
„Watwat heeft dat er in vredes
naam mee te maken?"
Dan neemt de chauffeur hun de wind
regelrecht uit de zeilen. Hij laat zijn
stem zakken.
„Luister es hier, makker. Ik heb een
belangrijke opdracht en men heeft
mij tot spoed gemaand. Ook heb ik
order gekregen om niemand van mijn
opdracht in kennis te stellen, anders
dan de bevelvoerende officier in eigen
persoon. Ik mag U niet zeggen wat ik
precies doe, maar ik wil *vel een tip
van de sluier lichten, omdat U het
bent. U wilt weten waarom ik geen
kentekens voer, niet? Ik moest mijn
nummerplaten wel wegwerken voor
dit ritje want mijn nummer is DRE
758,97. Zegt U dat soms Iets?"
Er valt een lange stilte. De stem, die
haar verbreekt, heeft een totaal ver
schillende ondertoon.
Ja. Ja jazeker. Had U dat maar
eerder gezegd".
„Als U maar niet zo'n drukte had
gemaakt over deze verdammte Reichs
póstwagen en mij de kans had gege
ven om...... Ik heb niets te maken
met een Reichspóstwagen. Ik heb
belangrijker zaken aan mijn hoofd
dan postzakken
„Sicher... selbStverstandlich, Herr..."
„Kijk eens hier. Herinnert U zich
niet, dat U mij hier gisteren hebt
doorgelaten, in deze zelfde tru'-k, in
een konvooi van drie?"
„Aber natürlicht, Hèrr. Op zeer spe
ciale voorrang".
„Nou, de plannen zijn gewijzigd. Ik
moet terug om meer te halen. U
snapt wat dat wil zeggen, hoop ik?
De bijzonderheden mag ik niet ver
tellen, maar Ik heb geldige papieren
om de westzone mee binnen te ko
men, als U tenminste eindelijk uw
mond eens wil houden, maar vanzelf
sprekend wilden zij mij niet laten te
ruggaan met die DJR.E.-platen, voor
't geval de Engelsen argwaan moch
ten krijgen. Ze zouden mij nieuwe ge
ven, maar ze hebben wat dat betreft
verstek laten gaan, en daarom wend
ik mil tot U. Als U mij nu aan een
paar kunt helpen, krijgt U ze op de
terugweg weer van mi] terug. Ik be
hoef daar niet lang te zijn".
Het is alsof ik Lorna een zucht van
verlichting hoor slaken.
Het werkt
„Sicher... sicher. We zullen doen wat
wij kunnen. Als U mij maar even
oen schriftelijke machtiging laat
zien
„U... Wie denkt U wel, dat U bent?
Alleen dc bevelvoerende officier. Tus
sen twee haakjes, wie bent U eigen
lijkIk kan mij niet herinneren
U gisteren gezien te hebben hier..."
„Ik had geen dienst".
„Nu, de commandant heb ik dan wél
gezien, en die wil ik nu wéér zien.
Moet ik mee naar kantoor, of komt
hij hier?
„Goed. Ik zal zien wat ik kan doen".
Pauze. Duurt die seconden of een eeu
wigheid
Is het wel een pauze? Of ïs het een
kink in de kabel?
Het is alsof ik kan horen wat Lorna
nu denkt....: Z6 gemakkelijk zullen
we deze grenspost niet passeren; zó
vlot komen wij er hier niet af. Hein
rich doet het prachtig, daar niet van.
Hij volgt zijn instructies op naar de
letter zowel'als naar de geest. Hij wil
hen overbluffen, domweg afbluffen.
En thans heeft hij het morele over
wicht van de zaken zó te doen voor
komen of hij, en hij alleen, het recht
aan ziin zij heeft. Een goed begin is
het halve werk, en een goed begin was
dit zéker. Voor de helft heeft hij zijn
doel bereikt. Voor driekwart. Voor ze
ven achtste. Maar "een van hen heeft
nog het „Sesam, open U!" latea horen.
De pauze duurt nog steeds voort. Het
worden al minuten.
Ik begrijp waar de grenswachten het
op aan sturen.
Zij willen tijd winnen.
Zij zijn verkocht. Bijna althans. Ze
ker, Heinrich is een belangrijk func
tionaris. Zij hebben instructies ont
vangen om hem door te laten, zo'n
dertig, drieëndertig uur geleden: ge
heime lading. Voorrang boven alles en
iedereen. Geen gevraag alsjeblieft.
Richting oost.
En nu wil dizelfde „belangrijke func
tionaris" richting west.
Het moet wel echt zijn. En dringend
ook. En wanneer zij al geen gespe
cificeerde instructies" hebben ontvan
gen om hem door te laten, moet dat
gezocht worden in de traagheid, waar
mee de ambtelijke molens draaien, in
gebrek aan teamwerk, een vergeten
telefoontje of iets van dergelijke aard.
(Wordt vervolgd).