dohyfral gedoogde ziridvmbtm 12 mineralen SARANTO PILOOT STORM ontvoerd in de stratosfeer BELEGGEN VAN SPAARGELDEN »compleet« Mhk N.v. PHIL1PS-DUPH AR EEN VINGER OP DE LIPPEN" MORGEN OP PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT DONDERDAG 17 DECEMBER 1959 LEZERS SCHRIJVEN Van de kleine man De eerste alinea van uw betoog komt er op neer, dat in Nederand „de kleine man hardnekkig bij de spaarbank blijft", ondanks de sterke koersstij ging van aandelen op de effecten beurs. Een constatering op korte termijn, in casu van de hoge inleggersoverschot ten in 1959 bij spaarbanken, heeft weinig waarde. Bij een beschouwing van de inleggersoverschotten in 1957 en 1958, speciaal in die periode waar in de 6 Woningbouwlening van de Bank voor Ned. Gemeenten op de markt kwam, valt op te merken, dat juist de terugbetalingen groter waren en zonder twijfel zijn deze opgevraag de gelden belegd in bovengenoemde hoog rentende lening. Met andere woorden: in een periode waarin de ka pitaalmarkt-rente sterk gaat afwij ken van de rentevergoeding van spaarbanken aan hun inleggers, zal door een stijging van de eerste, de spaarder terdege op zijn hoede zijn en van de hogere kapitaalmarktrente profiteren ten laste van het tegoed op zijn spaarbankboekje. Hierdoor treedt hij dus in rechtstreeks contact met de effectenbeurs. Dat de kleine spaarder overigens hardnekkig bij de spaarbank blijft is een zeer gezond verschijnsel. Geen zinnig mens zal hem adviseren om (op het huidige koerspeil) effecten te gaan kopen en daarmee, onverbreke lijk verbonden, koersrisico te gaan lo pen. De keine spaarder naar de effec tenbeurs te verwijzen, acht ik buiten gewoon gevaarlijk en is in strijd met het sociale karakter van de spaarban ken. In Nederand zijn waarlijk voor beelden genoeg van mensen die van hun rechtstreeks contact met de ef fectenbeurs arm zijn geworden. Het grote voordeel van het spaarte goed voor de kleine spaarder is im mers het zonder koersrisico kweken van een redelijk rendement op zijn li quide middelen, welke als de nood aan de man komt terstond kunnen worden teruggevraagd. Indien zich sommigen in den lande af vragen moeten het nu alleen de spaarbanken zijn die de overtollige gelden opvangen, dan zijn deze lieden bepaald onvoldoende op de hoogte van de mogelijkheden om liquide midde len tegen rentevergoeding in bewa ring te geven. Behalve de spaarban ken zijn er immers de Boerenleenban ken en de „bankboekjes" van de com merciële banken. Dat de spaarbanken dus hun taak zouden overschrijden zie ik niet in dat de kleine man hardnekkig bij de spaarbank blijft juich ik toe inplaats van het te betreuren. Naar mijn mening zijn de grote inlég- gersoverschotten te wijten aan de ge slonken marge tussen de rentevergoe ding van de spaarbanken (deze is in - het algemeen verhoogd in 1958) en de geleidelijk gedaalde kapitaalmarkt rente, anderzijds zijn de grote over schotten een symptoom van de voort schrijdende geldontwaarding. In de laatste alinea van uw betoog lees ik, dat 1 op de 10 Amerikanen iets te maken heeft niet de N.Y. Beurs. Ik neem aan dat 7 van deze 10 Ame rikanen in een eigen auto rijden, doch dan is er een grote kans op zeven ne gatieve antwoorden. Het „sparen achteraf" is in Amerika een sterk verbreid en algemeen ver schijnsel. In Nederland is het degelij ke „vooraf sparen" bij de spaarban ken (sociale instellingen zonder winst oogmerk een verheugend verschijn sel. Overigens is het volkomen onjuist om de Amerikaanse verhoudingen en spe ciaal het „volkskapitalisme" zonder meer met de Nederlndse verhoudingen te vergelijken. Middelburg J. H. Roelvink Noot van de redactie. De vriendelijke dingen, welke de heer Roelvink over de spaarbanken zegt, zijn allemaal juist. Hij ziet echter geen toekomst voor het volkskapitalisme" in Neder land... welnu wij zien die toekomst wel. Waarom zou men de spaarders een (onzinnige) angst aanpraten voor de effectenbeurs met haar rijke scha kering van beleggingen, als dat con tact met die beurs loopt over heel so lide banken, met betrouwbare advi seurs De inzender noemt zelf de 6% Woningbouwlening als een mooie be legging en zo zijn er nog tientallen te noemen. Het gaat hierbij slechts om de vraag, waar kan de man, die kleine beleggin gen te doen heeft, de voordeligste ren te ontvangen Men moet de spaar bank écht als een spaarbank en niet als een beleggingsbank zienDe rente-kwestie speelt ook in spaar bankkringen een rol. In het nummer van Econ. Stat. Berichten d.d. 9 de cember j.l. komt een leerzame be schouwing voor over de concurrentie strijd van de diverse spaarbanken bij het aantrekken van spaargelden .(via indien men aan deze 7 zou vragen of Robben Aangaande het zeer lezenswaardige artikel over de robbenstand in de Zeeuwse wateren in de P.Z.C. van 7 december jJ. moge ik opmerken: Een zeehond „huilt" nimmer! Zijn ge luid is niets anders dan een zacht kla gelijk geroep, dat door de menselijke stem gemakkelijk kan nagebootst worden. Voorts wordt de waarde van een ge schoten zeehond niet uitsluitend be paald door de kostbare huid. Een rob- benjager die zich de moeite wil troosten de soms vrij aan: speklaag, die zich onder de denhuid bevindt, uit te koken, wint een flink aantal liters kostbare traan. Wat de rijkspremie voor gedode zee honden aangaat, die kan kort voor de oorlog de in het artikel genoemde be dragen groot zijn geweest, enige jaren vroeger bedroeg deze nog f 3,voor een wijfjeszeehond en f 2,50 voor een mannetje. Kadzand, 10 december 1959. B. - Noot van de redactie: Honderdduizen den mensen noemen een zacht klage lijk gc-oep van een dier: huilen! 1 ge- tlljke ze hun wagen contant hebben betaald, renteverhoging, service enz.). Men zal moeten erkennen, dat het óók bij spaargelden en bij later daaruit voortvloeiende beleggingen - gaat om commerciële winst en dat het so ciale karakter van de spaarbanken slechts een bijverschijnsel is. Aanvaardt men dat gezonde stand standpunt, dan kan men waardering hebben voor een Nederlands bedrijf, dat voor enige tientalen miljoenen guldens aan spaarobligaties bij Ne derlandse huisvrouwen wist te plaat sen, waardoor die huisvrouwen nu met stukjes van 50 nominaal ge ïnteresseerd zijn bij de gevaarlijke effectenbeurs en... de dubbele spaar bankrente trekken 10 vitaminen De ideale gezondheidsdragee voor TJ en Uw gezin! Flacon met 100 dragees f4.20 yy Met meer dan gewone belangstelling heb ik, en ongetwijfeld velen met mij, kennis genomen van een in het laatst verschenen nummer van het Zeeuws Tijdschrift, onder bovenge noemd opschrift, gepubliceerd arti kel van de hand van de heer G. A. de Kok. De schrijver behandelt de noodzaak tot openbare behandeling van de za ken die betrekking hebben op ge meentelijke, provinciale en rijksover heid op een wijze die alle lof ver dient, en deze bijdrage zou dan ook door allen die aan het politieke le ven deelnemen moeten worden gele zen. Bij het lezen van dit artikel dacht ik onwillekeurig terug, aan hetgeen door uw blad werd medegedeeld over het in de op 25 november j.l. gehou den vergadering van de gemeente raad van Goes, met betrekking tot de verbouwing van de burgemees terswoning. Ik heb uw blad van 26 november HOOG EN LAAG WATER -1- hap uur meter 18 december Vüssingen Temeuzen Hansweert Zierikzèe Wenïeldinge nap uur meter 1nap uur meter 3.36 4.04 4.44 4.59 5.25 1.97 2.11 2.26 1.41 1.67 15.57 16.23 17.04 17.18 17.41 2.12 2.26 2.41 1.52 1.78 10.07 10.36 11.10 10.52 11.04 2.00 2.16 2.30 1.65 1.90 nap uur meter 22.14 1.77 22.42 1.93 23.16 2.07 22.54 1.38 23.14 1.61 1959 er nog eens op nageslagen. Daarin wordt door U vermeld, dat de betreffende woning werd aange kocht voor f 35.000, terwijl dc raad een bedrag van f 25.000 voteerde voor bebouwing en aanleg centrale verwarming. Volgens uw blad zou dit laatste be drag niet voldoende Zijn gebleken voor restauratie. Het zou in aanzien lijke mate overschreden zijn, en dan volgt het belangrijkste, zonder dat de raad daartoe machtiging had ver strekt. Er zou zelfs een bedrag mee gemoeid zijn dat de f 20.000 te bo ven gaat. Uw blad schrijft verder: „Van de zijde van B. en W. evenwel werd desgevraagd ontkend, dat hier sprake zou zijn van een begrotings overschrijding. Over het behandelde in de besloten zitting werden echter geen mededelingen verstrekt. De raad besloot op grond van art. 43 der gemeentewet tot geheimhouding". Vragen Ongetwijfeld zullen bij vele lezers van mv blad de volgende vragen zijn gerezen: le. Indien de verklaring van de zijde van B. en W. juist; was, Waarom dan behandeling in besloten zitting, met nota be ne een besluit tot geheim houding 2. Indien inderdaad bcgrotings- overschrijding heeft plaats gehad, zonder dat de raad daartoe machtiging had ver strekt, zoals uw berichtgever blijkbaar heeft vernomen, wie is daarvoor dan verant woordelijk Met de schrijver van „Een vinger op de lippen" moge ik hier de grote Thorbecke citeren, die in het in 1847 verschenen boekje: „Over plaatselij ke begroting" schreef: „Openbaarheid is licht, geheimhou ding, duisternis. Publiek belang, pu bliek behandeld, trekt belangstelling, onderzoek, kunde en bekwaamheid. Geheimhouding kweekt wantrouwen en geeft aan ontevredenheid of beweging de gevaarlijkste wapens tegen het bestuur in handen. Open baarheid was steeds do schrik aller slechte, de steun aller goede Rege ring". Het woord is aan de gemeenteraad van Goes. G. (Advertentie) T>fiuA 1355. Wederom trokken Pi loot Storm en Ucayba ver- dêr, als 't waré onder de neuzen van hun vijanden!... Het was duidelijk, dat dc vreemdelingen geheel en al vertrouwden op hun wacht posten op de kraterrand, want nergens viel een spoor van verdere bewaking te be speurenReeds spoedde de dag ten einde en uit de richting van de mijngroeven klóhken geluiden, die er op wezen, dat de arbeid ge staakt werd. Niet lang daar. na stuitte't tweetal op enkele schuilhutten waar de inlan ders bijkbaar hun schrale voedsel nuttigden en de nacht doorbrachten, 'n Knappend vuur drong de snel vallende duisternis terug tussen het geboomte. Er heerste overal een doodse stilte, de indianen verrichtten zwijgend hun bezigheden, maar de meesten hunner lieten zich uitgeput neervallen en sukkelen weldra in een onrustige slaap, Ucayba mompelde zahetjes onverstaanbare woorden, die stellig enkele minder vleiende wensen aan het adres van de indringers waren.,.! KERKNIEUWS Ds. Jac. Koekelbakker 60 jaar predikant Vandaag (donderdag) is het zestig jaar geleden, dat ds. Jac. Koekebak ker uit Middelburg werd ingeleid (be vestigd) als predikant bij de Alge mene Doopsgezinde Sociëteit. Ds. Koekebakker heeft onder meer Aar denburg als standplaats gehad, welke gemeente hij in 1919 verwisselde voor die van Middelburg. Deze gemeente, die in 1921 met die van Goes wérd ge combineerd, diende ds. Koekebakker tot 1 augustus 1940, toen hem op 65- jarige leeftijd emeritaat werd ver leend. Ds. Koekebakker was ongeveer 20 jaar bestuurder van de Alpgmene Doopsgezinde Sociëteit. Verder was hij vele jaren redacteur van het Etisch en Zedekundig tijdschrift eu van de rubriek „geestelijke stromin- gen" van het dagblad „De Nieuwe óurant" in Den Haag. Na de bevrij ding was hij nog enkele jaren hoofd redacteur van „Vrije Stemmen" in Zeeland. NED. HERV. KERK Beroepen te Rotterdam, Blijdorp va cature dr. W. S. van Leeuwen, H. Huting te Gouda. Aangenomen naar Zijpe (N.-H.) (toez.): H. D. Homan te Maasbom mel. GEREF. KERKEN Beroepen te Tholen-Poortvliet J. C. van Egmond kandidaat te Rijnsburg. Beroepen te Nieuwer-Amstel N. D. v. d. Meulen te Eefde-Gorsel. Be roepen te Valthermond J. J. Tissink, kand. te Bergen op Zoom, die be dankte voor Dirkshom, Eernewou- de, Kootwijkerbroek, Munnikenbu- ren, Rutten (N.O.P.), Schildwolde, Westerenden en voor Ulst." Bedankt voor Ridderkerk N. Korenhoff te Appingedam. Beroepen te Andijlc (vac. J. Végh: C. Verburg te Winschoten; te Erica: J. J. Tissini te Sc huizen, kand. te Sliedrecht. GEREF. KERKEN VRIJGEMAAKT Examen. De classis Assen heeft pvep. geëxamineerd en beroepbaar -klajJ T CJHR. GEREF. KERKEN Tweetal te Aalsmeer: T. Brienen te Mussel en J. M. Visser te Dokkum. Bedankt voor Murmerwoude: C. van der Weel tc Leiden. Tweetal te 's Gravenmoer H. A. rlillegc £e Harlingen. GEREF. GEMEENTEN Bedankt voor Passaic (U.S.A.): A. Vergunst te Rotterdam-C. (Advertentie) WucAf uif Je Öosijoue 39 Zien kan ik niets. Maar ik ver wed er wat onder, dat zij best ge wapend zijn .Een kanonnade van op gewonden kreten weerklinkt, waar van slechts enkele in het Duits, na het gebruikelijke, zakelijke „Halt." Iemand roept. Nog meer laarzen komen aange- dreund, nog meer stemmen, buiten adem, klinken op. Mijn hart staat stil. Zij zitten op ons te wachten Mijn hart gaat .uit naar Lorna, ver scholen onder de andere zitting. Slechte calculatie. Slechte calculatie van "mij,,.... Maar neen. Door al het geroezemoes hoor ik steeds weer het woord Reichspost- wagen. Vei-volgens Plattenken tekens. Wo sind die Platten? Waar heb je je kentekens? Er zijn geen kentekens. Maar er moeten toch ken tekens zijn. Er moeten Platten zijn... Ik snap het al. De controlepost nabij Postkantoor door JEFF BOGAR stad heeft het bericht rondgeba zuind, dat een truck met Reichspost- kenteken en postzakken voor verdere camouflage, ergens in de oostzone zoek is. En hier zoeken ze die, voor het geval zij naar het westen mocht willen uitwijken. Thans hoor ik voetstappen aan de achterzijde van de truck. Het zeildoek flappert. Door de kier wordt ik mij bewust van een verblindende mist van licht. „Geen postzakken", hoor ik. „Ut zei U toch al", schreeuwde Hein- rich over zijn schouder, „de truck is leeg." De mannen aan de achterzijde lopen om, naar voren. Dat is tenminste één punt 'n zeer bescheiden punt- J'e in ons voordeel. )e bemel zij dank, dat ik tenminste niet op 't krankzinnige denkbeeld gekomen ben, te trachten er door heen te komen als een verkapte Reichspóstwagen Een opgewonden ondervraging is aan de gang. Heinrich en Ernst be antwoorden vragen, die ditmaal in vloeiend Duits worden gesteld. „Hoe kunt U bewijzen, dat U niet die zogenaamde Reichspóstwagen bent?" „Wat voor Reichspóstwagen?" „Een bijzonder ernstig vergrijp. Een truck, die als Reichspóstwagen ver momd is, is zoek". „Zie ik er uit als een Reichspóstwa gen? Kijk maar achterin!" „Dat hebben we ai gedaan". „Heeft U postzakken gezien?" „Neen, maar „Heeft U dan misschien Reichspost kentekens gezien? Dan moet U wel verduiveld goeie ogen hebben, want ik voer helemaal geen kentekens". „Laat uw papieren zien. Beseft U niet dat dit een zware overtreding is?" „Zeker in de westzone, ja! Daar- ora wil ik u vragen mij aan een paar kentekenplaten te helpen". Beste jongen ben je, Heinrich! Dat is de goeie manier! De ondervrager moet wel een beroerte nabij zijn en zo komen wij er nog door ook! „Aan een paar kentekenplaten te helpen? Wat bedoelt U? Dit is een grenspost! „Juist daarom! Wilt U mij wijsmaken dat U niet een paar in beslag geno men voertuigen neeft staan hier?" „Zeg, jij brutale... jij onmogelijke..." „Mach" keine Geschichte, Mensch", hervat Heinrich. „M'n maat en ik hebben haast. Wat is je rang?" „Watwat heeft dat er in vredes naam mee te maken?" Dan neemt de chauffeur hun de wind regelrecht uit de zeilen. Hij laat zijn stem zakken. „Luister es hier, makker. Ik heb een belangrijke opdracht en men heeft mij tot spoed gemaand. Ook heb ik order gekregen om niemand van mijn opdracht in kennis te stellen, anders dan de bevelvoerende officier in eigen persoon. Ik mag U niet zeggen wat ik precies doe, maar ik wil *vel een tip van de sluier lichten, omdat U het bent. U wilt weten waarom ik geen kentekens voer, niet? Ik moest mijn nummerplaten wel wegwerken voor dit ritje want mijn nummer is DRE 758,97. Zegt U dat soms Iets?" Er valt een lange stilte. De stem, die haar verbreekt, heeft een totaal ver schillende ondertoon. Ja. Ja jazeker. Had U dat maar eerder gezegd". „Als U maar niet zo'n drukte had gemaakt over deze verdammte Reichs póstwagen en mij de kans had gege ven om...... Ik heb niets te maken met een Reichspóstwagen. Ik heb belangrijker zaken aan mijn hoofd dan postzakken „Sicher... selbStverstandlich, Herr..." „Kijk eens hier. Herinnert U zich niet, dat U mij hier gisteren hebt doorgelaten, in deze zelfde tru'-k, in een konvooi van drie?" „Aber natürlicht, Hèrr. Op zeer spe ciale voorrang". „Nou, de plannen zijn gewijzigd. Ik moet terug om meer te halen. U snapt wat dat wil zeggen, hoop ik? De bijzonderheden mag ik niet ver tellen, maar Ik heb geldige papieren om de westzone mee binnen te ko men, als U tenminste eindelijk uw mond eens wil houden, maar vanzelf sprekend wilden zij mij niet laten te ruggaan met die DJR.E.-platen, voor 't geval de Engelsen argwaan moch ten krijgen. Ze zouden mij nieuwe ge ven, maar ze hebben wat dat betreft verstek laten gaan, en daarom wend ik mil tot U. Als U mij nu aan een paar kunt helpen, krijgt U ze op de terugweg weer van mi] terug. Ik be hoef daar niet lang te zijn". Het is alsof ik Lorna een zucht van verlichting hoor slaken. Het werkt „Sicher... sicher. We zullen doen wat wij kunnen. Als U mij maar even oen schriftelijke machtiging laat zien „U... Wie denkt U wel, dat U bent? Alleen dc bevelvoerende officier. Tus sen twee haakjes, wie bent U eigen lijkIk kan mij niet herinneren U gisteren gezien te hebben hier..." „Ik had geen dienst". „Nu, de commandant heb ik dan wél gezien, en die wil ik nu wéér zien. Moet ik mee naar kantoor, of komt hij hier? „Goed. Ik zal zien wat ik kan doen". Pauze. Duurt die seconden of een eeu wigheid Is het wel een pauze? Of ïs het een kink in de kabel? Het is alsof ik kan horen wat Lorna nu denkt....: Z6 gemakkelijk zullen we deze grenspost niet passeren; zó vlot komen wij er hier niet af. Hein rich doet het prachtig, daar niet van. Hij volgt zijn instructies op naar de letter zowel'als naar de geest. Hij wil hen overbluffen, domweg afbluffen. En thans heeft hij het morele over wicht van de zaken zó te doen voor komen of hij, en hij alleen, het recht aan ziin zij heeft. Een goed begin is het halve werk, en een goed begin was dit zéker. Voor de helft heeft hij zijn doel bereikt. Voor driekwart. Voor ze ven achtste. Maar "een van hen heeft nog het „Sesam, open U!" latea horen. De pauze duurt nog steeds voort. Het worden al minuten. Ik begrijp waar de grenswachten het op aan sturen. Zij willen tijd winnen. Zij zijn verkocht. Bijna althans. Ze ker, Heinrich is een belangrijk func tionaris. Zij hebben instructies ont vangen om hem door te laten, zo'n dertig, drieëndertig uur geleden: ge heime lading. Voorrang boven alles en iedereen. Geen gevraag alsjeblieft. Richting oost. En nu wil dizelfde „belangrijke func tionaris" richting west. Het moet wel echt zijn. En dringend ook. En wanneer zij al geen gespe cificeerde instructies" hebben ontvan gen om hem door te laten, moet dat gezocht worden in de traagheid, waar mee de ambtelijke molens draaien, in gebrek aan teamwerk, een vergeten telefoontje of iets van dergelijke aard. (Wordt vervolgd).

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1959 | | pagina 18