PILOOT STORM ontvoerd in de stratosfeer
Rowenta.
GODSDIENSTONDERWIJS OP
0. L SCHOOL TE OOSTBURG
WALCHEREN
Vluclyf uit de Öos\-7)öv\e
DINSDAG 15 DECEMBER 1959
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
LEZERS SCHRIJVEN
Een antwoord van
ds. Hugo van Dalen
Naar aanleiding van uw groot opge
maakt bericht in uw blad van don
derdag 10 december j.l. inzake een
kwestie over het geven van gods
dienstonderwijs op de o.l. school door
mij, lijkt het mij noodzakelijk kort
op enige punten uit dat artikel nader
in te gaan, opdat een en ander tot
de eenvoudige proporties zal beperkt
blijven, die de kwestie „an sich"
bezit.
1. Het is moeilijk van „ontslag" te
spreken door B. en W., zoals uw
blad schreef, omdat ik als gc
dienstonderwijzend predikant op de
o.l. school niet in dienst sta van B.
en W., noch van enig andere instan
tie, ook voor dit onderwijs niet
wordt bezoldigd en niet val onder de
personeelsregelingen, maar slechts
dienaar ben der Kerk, verantwoor
ding schuldig zijnde aan mijn kerke-
raad, en uit dien hoofde catechisatie-
onderricht geef op de o.l. school,
overeenkomstig art. 26 L.O. Wet dat
daartoe de vrijheid geeft.
Aan de kérken wordt het recht toe
gestaan te bepalen (een zin uit het
schrijven van de Gener. Visitatie
eveneens!) WIE dit onderricht ge
ven zal en HOE dit zal worden ge
geven. Dit is dus een zaak der
KERK.
2. Door mij is niets gepubliceerd ge
worden in ons plaatselijk kerkblad
„De Kelk", naar volledige oplage de
gemeente ingaande, om de eenvou
dige reden, dat een door mij oor
spronkelijk opgestelde publikatie
naar de gehele oplage uit de circula
tie werd genomen en werd vernie
tigd door de kerkeraad, na overleg
met mij, om niet nodeloos in de hui
dige situatie ontrust te zaaien en
de zaak te vertroebelen naar duide
lijkheid.
Ik heb mij dus nog op geen enkele
wijze verantwoord of kunnen ver
antwoorden over mijn tweede reis
naar Sowjet-Rusland op uitnodiging
van het Patriarchaat der Russische
Orthodoxe Kerk, om opnieuw kennis
te nemen van de kerkelijke situatie
in genoemd land.
3. Men laat op mij een bepaald
odium rusten van partij-politieke
aard, terwijl men daarmee voorbij
ziet aan het recht dat ieder mens
heeft om als christen en democraat,
los van alle partijpolitiek, zijn soci
aal-ethische overtuiging te hebben op
het terrein van het vraagstuk van
oorlog en vrede, coëxistentie, ver
houding Oost-West en koude oorlog -
tevens ziet men voorbij aan de rei
zen die door officiële kerkelijke in
stanties en personen gemaakt zijn
en worden gemaakt naar de Sowjet-
Unie op uitnodiging van het Patriar
chaat en eveneens ziet men voor
bij aan de laatste boodschappen op
het terrein van het internationale le
ven, uitgaande van de Generale Sy
node der Ned. Herv. Kerk en de hui
dige wijziging der wereldsituatie, die
zich richt op de doorbaak van de
koude oorlog.
Niemand kan en mag m. i.
zich onttrekken, op welke wijze ook,
deze doorbraak te bevorderen om der
wille van de mensheid.
4. Men valt over een briefschrijven
dat ik vanuit mijn PERSOONLIJKE
vredesactiviteiten en vredesideeën
heb gericht aan de redactie van het
dagblad „De Waarheid", in verband
met een zomerfeest van progressieve
vredeslcrachten. In de vrijheid van
deze redactie heeft het gelegen om
uit dat schrijven enkele zinnen te
publiceren, welke gedeeltelijke pu
blikatie, helaas, aanleiding is ge
worden, zoals ook werd aangestipt in
het schrijven van de Gener. Visitatie,
tot allerlei misverstanden. Misvei--
standen die m.ï. allereerst bij voort
during voortkomen uit het niet wil
len accepteren (van bepaalde groe
pen) van mijn vredesstrijd en mijn
gepubliceerde gedachten en uitge
sproken meningen, nu reeds tien
jaar lang door mij naar voren ge
bracht, zodat men mij toch wel ein
delijk moest kennen naar mijn in
zichten.
5. De visatoren-generaa.1 richtten
een schrijven aan de kerkeraad, na
dat deze in deze kwestie advies had
gevraagd, om deze schoolkwestie op
(Advertentie)
geruisloze wijze op te lossen. De ker
keraad gaf het schrijven van de visi
tatie zonder meer door aan B. en W.
ter redelijke overweging.
Tevens gaf de kerkeraad toestem
ming aan mij tot verbreiding in de
kerkelijke gemeente van het schrij
ven der visitatie, opdat niet slechts
B. en W. en de raad van dit schrij
ven zouden weten, maar ook de ker
kelijke gemeente, die allereerst recht
heeft te weten op welke wijze een
predikant op een geforceerd, kunst
matig schavotje wordt gesleept.
6. Ik vrees dat B. en W. van Oost
burg door hun optreden bezig zijn
inbreuk te maken op de L.O. Wet en
in wezen op de Grondwet.
7. Heel dit gebeuren zie ik als een
onderdeel van de strijd die ik thans
reeds jarenlang voer om vrije me
ningsuiting op het terrein van de
vrede en betere verstandhouding
tussen Oost en West.
Ds. W. S. Hugo van Dalen,
Drs. Phil.
Herv. Predt. Oostburg.
MIDDELBURG
Tapvergunning voor
Miniatuur Walcheren
B. en W. van Middelburg stellen de
raad voor om het volgende jaar ge-
durende de opening van Miniatuur
Walcheren in de periode van 1 april
tot 30 september aan de Stichting
Nieuw Walcheren weer een tapver
gunning te verlenen voor het op het
Miniatuur staande café-restaurant.
Middelburgse jongelui
enthousiast voor dansclub
Op initiatief van een vijftal jongelui
in de leeftijd van twintig tot vijf-en-
twintig jaar is zaterdagavond in de
sociëteit „De Vergenoeging" te Mid
delburg een dansfestijn belegd waar
meer dan honderd jeugdige Middel
burgers en jongelui uit de omliggen
de dorpen hebben gedanst op de mu
ziek van het combo J. Sïnke. De be
doeling van deze ontmoetingsavond
was om in Middelburg te komen tot
de oprichting van een dansclub.
Ontevreden met de weinige ontspan
ning die jongelui in Middelburg
wordt geboden, besloten D. Moermond
J. Houterman, J. van der Ven, A. P.
de Leeuw en W. J. D. Beukert en
kele maanden geleden om zelf eens
wat te organiseren. Een dansclub
voor jongelui van zestien tot vijf-en-
twintig jaar bleek de oplossing,
waarmee men precies in de roos
schoot, gezien het aantal aanmeldin
gen. Ongeveer 250 stencils, waarin
de plannen werden uiteengezet, gin
gen de deur uit; 140 jongelui bleken
enthousiast, waarvan het merendeel
op slechts enkele na zaterdag
op deze eerste avond acte de presen
ce gaf.
De bedoeling is om éénmaal in de
maand een dansavond te organise
ren. Een huisorkest heeft men al,
het combo van J. Sinke, dat zich ge
lijk bij de club aansloot.
Premie-spaarregeling
voor gemeentepersoneel
B. en W. van IMiddelburg hebben de
gemeenteraad voorgesteld om voor
het gemeentepersoneel een premie
spaarregeling vast te stellen.
Bij het ontwerpen van het model voor
een spaarverordening heeft het cen
traal orgaan (inzake gemeenschappe
lijke behandeling van gemeentelijke
personeelsaangelegenheden) de in
voorbereiding zijnde rijksambtenaren-
spaarregeling als leidraad genomen.
Volgens het centraal orgaan verdient
het aanbeveling de gemeentelijke
voorziening te laten samenvallen met
de rijksregeling. De premiespaarrege
ling zal voor het rijkspersoneel, be
houdens de verlegging van de grens
van de pensioengr ondslag van 7000
naar 7200 (tot deze grens wordt
25% premie verstrekt, boven 7200
bedraagt de premie 15%), waardoor
tevens de maximale premie per jaar
wordt verhoogd van 87.50 tot 90.
De ambtenaren kunnen op 2 manie
ren aan de regeling deelnemen: zij
kunnen een bepaald deel van hun be
zoldiging bij de uitbetaling laten in
houden, en zij kunnen een bepaald be
drag aan periodieke betalingen ge
daan voor net verkrijgen van beste
dingsobjecten, daarvoor in aanmer
king laten komen.
Ook kunnen zij beide manieren combi
neren. In de keuze van de spaarbank
zijn de ambtenaren vrij.
Gemeentelijke geldlening
voor betonmortelcentrale
Van belang voor gemeente
B. en W. van Middelburg stellen de
raad voor aan de directeur van de
N.V. P.I.T.-Beton ,de heer C. Pieters,
een geldlening van 150.000 te ver
strekken tegen een rente van vijf pro
cent per jaar, af te lossen in tien jaar
lijkse termijnen van 15.000. B. en
W. delen in het voorstel mee, dat door
de heer Pieters naast zijn reeds aan
wezige bedrijven op het gemeentelijk
industrieterrein een betonmortelcen
trale wordt gebouwd, die reeds in
vergevorderde staat van uitvoering is.
Aangezien dit belangrijke financiële
offers eist, heeft de directeur van de
N.V. een beroep op de gemeente ge
daan voor financiële steun in de vorm
van een geldlening. Aangezien het
College van oordeel is, dat deze in
dustrie van belang voor de gemeente
Middelburg is, adviseert het gunstig
op dit verzoek te reageren.
VUSSINGEN
In de Van Dishoeckstraat te Vlissin-
gen botste zaterdagmorgen een door
De N. uit Vlissingen bestuurde be
stelauto bij het achteruitrijden tegen
een invalidewagen met hulpmotor.
Het wagentje sloeg om, maar de be
stuurder, de heer V. K. uit Vlissin
gen, bleef ongedeerd.
Klankbeeld tijdens dienst
in Vlissingse Johanneskerk
Tijdens de zondagavond in de Vlis
singse Johanneskerk gehouden bij
zondere jeugddienst, ter bevestiging
van de heer J. J. de Boo als jeugd-
ouderling der Ned. Herv. Kerk heeft
ds. Y. van der Schoot zijn preek in
het teken van het wereldvluchtelin-
genjaar gesteld. Voor ongeveer twin
tig minuten verliet hij de kansel om
„plaats te maken" voor een klank
beeld over de contrasten tussen het
luxe leven in Nederland en de kom
mer die in de vluchtelingenkampen
ook die in West-Europa heerst.
Voordat dit klankbeeld via een ge
luidsband werd weergegeven, had ds.
Van der Schoot herinnerd aan Jezus'
woorden: „Wie een dubbel stel kle
deren heeft, dele mede aan wie er
geen heeft, en wie spijze heeft, doe
evenzo".
Na het zeer suggestieve, door een
groep te Haren (Gr.) samengestelde
Klankbeeld, zei de predikant de ver
zen 13 tot 17 uit Lucas 3 (het hoofd
stuk waarvan hij eerder in de dienst
de verzen 1 tot 11 had gelezen) en
Mattheus 25 van vers 31 af, waarin
onder meer te lezen staat:
„Dan zullen de rechtvaardigen Hem
antwoorden en zeggen: „Here, wan
neer hebben wij U hongerig gezien
en hebben wij U gevoed, of dorstig
en hebben wij U te drinken gege
ven? Wanneer hebben wij U als
vreemdeling gezien en hebben U ge
huisvest, of naakt, en hebben U ge
kleed? Wanneer hebben wij U ziek
of in de gevangenis gezien en zijn
tot U gekomen? En de Koning zal
hun antwoorden en zeggen: „Voor
waar, ik zeg U, in zoverre gij dit aan
een van mijn minste broeders hebt
fedaan, hebt gij het Mij gedaan".
)e gemeente antwoordde met het
zingen van Gezang 229: „Laat m'in
U blijven, groeien, bloeien".
KOUDEKERKE
Kolenvereniging haalde
omzet van 300 ton
Onder voorzitterschap van de heer
J. Koole vergaderde dezer dagen de
Koudekerkse Coöp Kolenvereniging
W.A. „Ons Belang" in hotel „Walche
ren". Uit het jaarverslag van secre
taris H. Schipper over 1959 bleek,
dat de vereniging nog steeds groei
ende is. In het afgelopen jaar steeg
het ledental met 12 tot 310.
De administrateur W. P. Roose deel
de mee, dat de kolenomzet 300 ton
bedroeg en aan ontvangsten tot een
bedrag van 42.405,61 was geboekt.
Er werd geen winst gemaakt.
Voorzitter J. Koole, die aan de beurt
van aftreden was, maar zich her
kiesbaar stelde, werd met 22 van de
23 stemmen voor een nieuwe perio
de van 3 jaar in deze functie be
noemd.
O.- EN W.-SOUBURG
Oponthoud in Kanaal
door Walcheren bij
Souburg
Wegens het uitvoeren van werkzaam
heden aan de openbare Rijksloswal
aan het Kanaal door Walcheren in
de gemeente Souburg zal de scheep
vaart in de periode van 14 tot en met
24 december rekening moeten houden
met een werkvaartuig met heistelling
in het vaarwater nabij de doorvaart-
opening van de draaibrug. De scheep
vaart zal voorzover het schepen bo
ven 1000 ton betreft in voorkomende
gevallen rekening moeten houden met
een oponthoud van maximum 30 mi
nuten.
16 december
Vlissingen
Terneuzen -.
Hansweert
Zierikzee
Wemeldinge
17 december
HOOG EN LAAG WATER
4- nap
uur meter
2.32 2.01
3.03 2.15
3.39 2.29
3.57 1.52
4.20 1.78
nap
uur meter
14.48 2.12
15.14 2.26
15.52 2.40
16.11 1.49
16.32 1.75
9.00
9.29
10.01
9.42
9.56
2.11
2.26
1.57
1.81
nap
uur meter
21.07 1.87
21.36 2.02
22.12 2.17
21.49 1.47
22.06 1.71
1353. Ja, dit kostbare gele
goedje, dat de Valeronezen
zo hard nodig bleken te heb
ben, was stellig afkomstig
van een meteoriet, die mis
schien duizenden jaren her
in deze wildernis was neer
gestort. Piloot Storm werd
uit zijn mijmeringen opge
schrikt door de hand van
Ucayba, de indiaanse hoofd
man die hem flink heen en
weer schudde. „Kom, capita-
no, waar wacht U op Laten
wij de vijanden doden en
mijn broeders bevrijden!",
fluisterde hij ongeduldig.
Arend knipperde even met
de ogen om zich goed te realiseren waar hij
was en wat hem te doen stond. „Tut tut",
suste hij. „Rustig Chief, rustig. Jij bent zo
heet gebakerd. Wij moeten nü zeker niet
OOSTKAPELIE
Verkiezing diakenen
De heer A. Bimmel jr. Is in de plaats
van de heer A. Bimmel sr. tot ouder
ling van de Nederlands Hervormde
Kerk te Oostkapelle gekozen. Tot
diaken werd herkozen de heer C. W.
Bommeljé en werden nieuw gekozen
de heren A. J. de Broekert en J.
Poppe Kzn. in de plaats van de he
ren L. Jobse en K. Poppe Jzn.
Contactavond „Crescendo"
In het verenigingsgebouw te Oostkapelle
werd op uitnodiging van het bestuur van
de muziekvereniging „Crescendo" een sa
menkomst belegd met de donateurs van
het korps.
De voorzitter van „Crescendo", de heer
P Don> sprak een openingswoord en
wees op de grote waarde van een stevig
contact tussen donateurs en Cres
cendo". Hij ging in het kort de algemene
gang van zaken na in het korps en
bracht ook de begroting, die een tekort
aanwijst van ruim f 300. ter sprake.
De vernieuwing van het instrumenta
rium vergt veel geld, evenals de instand
houding van het jonge tamboerkorps. De
voorzitter deed in dit verband een be
roep op allen.
Het bestuur van „Crescendo" wenste de
mening van de vergadering betreffende
e.v. beknotting der tot nu toe. door de
donateurs genoten voorrechten, te ken
nen.
Verschillende donateurs stemden hier
mee in. Het geven van een donatie moet
men niet willen vrehalen door b.v. vrije
toegang bij een uitvoering te verlangen.
Veel steun gaat hierdoor voor „Crescen
do" verloren. De belangstelling voor de
contactavond was gering, doch het be
stuur zal trachten alle donateurs over
deze belangrijke kwestie te bereiken.
„The Little Stars" verleenden hun mede
werking aan de bijeenkomst. De erevoor
zitter van „Crescendo", burgemeester F.
G. Sprenger en echtgenote, woonden de
vergadering bij.
Zierikzee-RCS 4-2
Zierikzee, dat voor de rust ver in de
meerderheid was en na de rust tegen
zijn tegenstander opgewassen, heeft
de ontmoeting tegen RCS uit Sou
burg verdiend met 4-2 gewonnen.
De ruststand was tevens de eind
stand. De achterhoede speelde in de
oude opstelling, maar de voorhoede
was iets gewijzigd en zag er van
links naar rechts als volgt uit
J. Hoppener, J. van Beveren, Frans
van de Westen, J. Stoel en S. de
Vlieger. Reeds in de derde minuut
nam Zierikzee de leiding, toen rechts
binnen J. Stoel scoorde (1-0)
Zierikzee bleef sterk aanvallen en
dit resulteerde in de negende minuut
in een doelpunt van linksbinnen J.
van Beveren (2-0). Zierikzee was
nog steeds in dé aanval, toen de 29e
minuut aanbrak, maar het doelpunt
viel aan de andere kant. De iinksbui-
ten van RCS kreeg een vrije trap te
nemen. Hij plaatste de bal hoog in
de doelmond en de naar binnen ge
zwenkte rechtsbinnen Wameling
kopte de bal langs doelman J. Stout-
jesdijk (2-1). Zierikzee bracht de bal
na dit doelpunt weer aan het rollen
en J. van Beveren kreeg de kans om
van grote afstand een schot te los
sen. Via de paal belandde de bal in
het doel (3-1). Tien minuten voor
het eind van de eerste helft plaatste
midvoor Frans van de Westen de bal
door naar rechtsbinnen J. Stoel. De
ze passeerde doelman Beun van RCS
met een har schot (4-1). Enkele mi
nuten voor de rust maakte rechts
half Koudijzer hands en de scheids
rechter kende terecht een strafschop
toe, die door J. van Eenennaam goed
tenomen werd. Doelman Stoutjes-
ijk was verslagen (4-2).
Na de rust werd er niet meer ge
doelpunt, al waren beiden doelen nog
enkele malen in gevaar. Zierikzee
was nog heel dicht bij een vijfde
doelpunt, toen S. de Vlieger wist
door te breken, maar de bal kwam
tegen de paal terecht en zodoende
buiten het veld. De wedstrijd, die zo
boeiend begonnen was, ging als een
nachtkaars uit.
(Advertentie)
ultra-licht strijkautomaat
de Juiste temperatuur
voor élke
stof I
overijld te werk gaan. Dat zou alles beder
ven en dan waren je stamgenoten nóg even
ver. Neen, laten wij eerst maar eens goed
gaan verkennen!" Dat was Ucayba meer naar
de zin. De drang tot handelen deed zijn vin
gers jeuken. Haastig gleed hij achteruit
tussen het struikgewas en piloot Storm volg
de hem.
37
Vervolgens op circa 'n kwart mijl
vóór de oostelijke grenspost van de
Autobahn afrijden, de bossen in, om
zó door de homen, de westelijke zone
binnen te rijden... op precies dezelfde
manier als waarop die trucks daar
hadden moeten binnenkomen...
Over de ironie van het' leven gespro
ken...
Genoeg ironie voor de rest van Ie le
ven, peins ik, tegen de tijd dat wij drie
kilometer lang tussen die bomen door
gezigzagd hebben.
Is het te doen
Zelfs in vakkundig beplant bosland
als dit, netjes en regelmatig van bo
men voorzien, als een goedsluitende
wiskundige reeks Onderling op de
geijkte afstand Is daarin tot het
einde toe plaats voor een Opel vracht
wagen
Er zé.1 plaats moeten zijn.
En hoe met het gevaar van beschie-
hun Nieuwzee'ander
cn hoe met het gevaar van beschie
ting door westelijke patrouilles, als
zij een truck gewaar worden die uit
door JEFF BOGAR
oostelijke richting komt
Er is immers niets aan te doen.
Een voorzorgsmaatregel kunnen wij
treffen. De lichtbundels van twee
koplampen, die een dergelijke donker
groene oceaan van woudreuzen zou
den doorboren, waren fataal. Maar bij
maneschijn kunnen wij de lichten uit
laten.
Toch is er één lichtpuntje. De bende
leider heeft weer achter het stuur
plaatsgenomen en niet alleen kent hij
zijn vak, maar ik heb hem verkeerd
beoordeeld. Hij is, achteraf bekeken,
toch niet die door de wol geverfde ver
stokte Oostzone-ideologist, waar ik
hem aanvankelijk voor hield. Hij is
geen mannelijke Else.
„Ik breng U dat bos door, Herr Ma
jor, al moet ik de bomen kappen om
een weg te banen. Na alles heb Ik nog
maar één wens en dat geldt ook voor
mijn maat hier".
De maat bevestigt het.
Eén wens... de grens over te komen,
aan hun klauwen te ontsnappen, naar
het westen...
Juist als wij de Autobahn bereiken,
komt de maan op doro de zwarte den-
netoppen. Ook de hemel wordt helder
der.
Helmstedt, hier komen wij...
Over het geheel genomen ben ik er de
man niet naar om het leven door een
donkere bril te zien. Als ik te boek
ging stellen, waar en onder welke om
standigheden ik mijn goed humeur
heb weten te bewaren, zou dat een
lange en verbazingwekkende lijst
worden. De jaren gaan voorbij af
kloppen maar, ze hebben het in elk
geval tot nu toe gedaan en er is
meer goeds om op terug te zien, dan
slechts. Feitelijk is het leven zo ver
rassend, dat sommige ervaringen, die
een mens opdoet, eenvoudigweg ple
zierig moeten zijn.
Hier heb je er zo een.
't ls even eenvoudig als rijden langs
de Autobahn
Ik dacht dat het ten enen male onmo
gelijk rou blijken. In mijn gedachten
zag ik de truck al zigzaggend een
omweg van een kilometer maken om
vijftig meter te winnen. Ik had nooit
gedacht, dat wij door al die bomen
zoiets als een berijdbaar pad zouden
vinden.
tnplaats daarvan...
t Is stom eenvoudig Met een gan
getje van vilftien kilometer per uur
in de tweede rijden we vlotweg, rustig
en soepel. Bij het licht van de maan
kunnen wij uitstekend zien en geen
enkel obstakel bevindt zich op onze
weg. Geen verrotte boomstronk, geen
vijver, geen stroom of beek. Het is
haast of we een gebaande weg berij
den. Het is ongelooflijk. Wij zouden
het uit kunnen zingen van vreugde
De chauffeursmaat is daar al na aan
toe. Konden wij hem zijn gang maar
laten gaan Het zou plezierig klinken,
hier tussen de naaldbomen.
De kilometerteller wijst uit, dat wij
al twee kilometer hebben afgelegd.
Van hier if tot aan de werkelijke de
marcatielijn kan nog slechts een
kwestie van een aantal meter zijn.
„Duim maar voor ons allemaal, Lor
na", zeg ik glimlachend, „maar vol
gens mij is er nu geen speld meer
russen te krijgen".
Het antwoord geeft zij in mijn armen,
„Zelfs al zouden ze nu komen, dan
nóg waren we safe. Zelfs al schieten
ze de banden aan flarden, wat maakt
het nog uit We rijden rustig door..."
„'t Is geen tweehonderd meter
meer".
Grote goden, 't is goed om je thuis
te voelen!
De chauffeursmaat zit zacht te zin
gen. De chauffeur neuriet een twee
de stem.
O, Tannenbaum, o, Tannenbaum,
Wie grün sind deine Blatter...
Daar blijft het bij. Opeens breken
zij abrupt af. De spanning vibreert
tussen ons vieren als in een elektri
sche centrale.
De oorzaak vormt een geluid.
Maar geen eenvoudig, eerlijk geluid
als het fluiten van een kogel, of het
klikken van een geweer, dat scherp
gesteld wordt, of een „Halt"-geroep.
iet geluid is onbepaald en onbepaal-
baar. En even alom als eerst de stil
te. Sonoor, diffuus, en alom. Alsof
elke tali het in zich beret.
Instinctief grijp ik mijn revolver.
Maar niet om er de chauffeur mee
in bedwang te houden. De laatste
paar seconden hebben bereikt, wat
de laatste uren niet vermochten. Tot
voor enkele seconden terug waren
wi* -
ij twee partijen in de truck. Twee
Jen. Twee nationaliteiten. Twee
ideologieën. Twee spiralende krach
ten van wederzijdse verdenking.
Dat alles is plotseling afgelopen.
En door niets anders dan door een
vaag, een ver gerucht,
Het instinct werkt ook hier overkoe
pelend, verbroederend, boven al het
andere uit.
Wij weten niet wat het is.
Wij weten wel. dat 't ergste nu nog
gaat komen.
Rumoer. Geraas. Misbaar. Gerucht,
in de wijdste betekenis. Welk woord
Is het juiste? Hoe beschrijf ik het?
Het overdondert mij.
't Is precies alsof ik een hele stad
hoor midden in het bos.
Ik kijk om mij heen.
Niet alleen dat het ergste nu gaat
komen 't griezeligste ook. En op de
een or andere, merkwaardige ma
nier ook 't meest typisch-Duitse. Dit
is dan het land, en deze zijn de wou
den, uit de sprookjes van Grimm.
Wij kunnen er plotseling middenin
zitten.
Want vanuit het gevaar zijn wij ln
louterste fantasiewereld beland.1
Want niet alleen is er gerucht. Er is
licht ook.
Ja, en hóé.
Ik stap uit de truck en kan het dui
delijk zien. Het staat tegen de hemel
als een opalen mist. Het druipt van
de takken der bomen, het sijpelt van
hun kruinen. Alles is doordrenkt van
licht. Doorzeefd van licht.
En dan dat geluid...
„Laten we een paar honderd nieter
teruggaan, Heinrich", zeg ik, al
teruglopende. „Eens zien en horen,
wat dit alles betekent.
„Jawohl, Herr Leutnant".
Zo nauw heeft dit spookachtig woud
ons al verweven, dat ik de chauffeur
bij zijn, voornaam noem en hij mij
van majoor tot luitenant heeft ge
degradeerd.
Vrees bekruipt ons als de motor
wordt gestart. Opeens is het of zij
allen rondom ons zijn. Gereed om
toe te slaan.
Langzaam houden wij opnieuw halt.
Ditmaal laten wij de motor statio
nair draaien. Die hindert ons niet
wij kunnen alles uitstekend horen
zonder die af te zetten.
Nu klinkt het alsof er midden in
het bos een fabriek staat, niet slechts
het vage rumoer van een grote stad.
Een fabriek die op volle toeren
draait. Midden in de nacht. Heel
duidelijk kan ik het zuchten en steu
nen van zware machinerieën onder
scheiden. Geroep van stemmen. En
een knagend gejank, dan hoog, dan
laag. steunden en kreunend. Een
houtzaagmolen. (Wordt vervolgd)
