Wellicht ook buiten bebouwde
kom een maximum snelheid
PILOOT STORM ontvoerd in de stratosfeer
NAAR INSTELLING VAN EEN
BROMFIETSVERGUNNING
tfOHlIwifl
Als U weet dat U deze winter,
wanneer U alles maar op zijn beloop
Iaat, nog zeker drie maal verkouden
zult worden, dan bent U degene die
geregeld Aflukin-C moet nemen.
r
a
GEWIJZIGD RIJTIJDENBESLUIT
GELDIG PER 1 OKTOBER 1960
Mif t{e Öosijone
ZATERDAG 28 NOVEMBER 1959
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
29
DE VEILIGHEID IN HET WEGVERKEER
In beginsel staat minister drs. H. A.
Korthals van verkeer en waterstaat
niet afwijzend tegenover het invoeren
van maximumsnellieden op wegen
buiten de bebouwde kom, variërend
naar gelang van de aard van de we
gen, Deze aangelegenheid is reeds
door de Commissie Veiligheid Weg
verkeer bestudeerd. De minister stelt
zich voor, zich aan de hand van het
advies van deze commissie hierover
nader te beraden.
De minister deelt dit mee in de me
morie van antwoord over zijn begro
ting voor 1960.
De Commissie Veiligheid Wegver
keer bestudeert ook de vraag of
en zo ja in hoeverre het aanbe
veling verdient om op grond van
een ingevulde eigen verklaring 'n
soort bromfietsvergunning af te
geven, die zou kunnen worden in
getrokken indien een bromfietser
blijkt een gevaar voor het ver
keer op te leveren.
De minister stelt zich voor zijn
Mr. De Graaf benoemd
tot voorzitter „Keukenhof"
De raad ven beheer heeft tot alge
meen voorzitter van de nationale
bloemententoonstelling „Keukenhof"
benoemd, mr. Th. M. J. de Graaf te
Lisse.
De nieuwe voorzitter is 47 jaar. Hij
volgt de in het voorjaar 1959 over
leden heer T. M. H. van Waveren
op. Na het beëindigen van zijn aca
demische studies te Utrecht was hij
aanvankelijk rechterlijk ambtenaar
in Indonesië. Na de oorlog keerde hij
naar Nederland terug. In 1946 werd
hij benoemd tot burgemeester van
de gemeente Maasdriel (Gelderland).
Hij is thans, sedert 1950, burgemees
ter van Lisse. Mr. De Graaf is ook
lid van de Tweede Kamer (voor de
k.v.p.). Hij is voorts als enige niet-
bollenkweker of -handelaar reeds ja.-
renlang lid van het dagelijks bestuur
van „Keukenhof."
Tengevolge van het instorten van een
oude moskee te Doear Asneck In Marok
ko zijn vier mohammedanen om het le
ven gekomen en acht gewond.
Advertentie
binnen veriNgbed
SCHUIMRUBBERBEO
KERKNIEUWS
Ds. Van Hulsteyn 80 jaar
Ds. J. F. van Hulsteijn Jr. uit Apel-
doorn, emeritus predikant van de ge
reformeerde kerk te Middelstum, viert
maandag 30 november zijn 80e ver
jaardag.
Ds. Van Hulsteijn was van 27 februari
1910 tot eiind oktober 1915 predikant
van de gereformeerde kerk in Ter-
neuzen.
NED. HEItV. KERK
Bcroepbaarstelling. Dr. E. J. Pienter,
voorheen zendingspredikant, woon
achtig te Katwijk aan Zee, stelt zich
beroepbaar.
GEEEF. KERKEN
Beroepen te Vriezenveen: W. Struys
te Brouwershaven-
Bedankt voor Siegerswoude: W. J. de
Ruiter te Itskenshuizen.
standpunt hierover te bepalen na
dat hem het advies van deze commis
sie zal hebben bereikt.
Meer bescherming
voor voetgangers
De minister is voorts van plan, een
wijziging te bevorderen voor de re
geling ter bescherming van de voet
gangers op de door zebrapatroon
aangegeven voetgangersoversteek
plaatsen. Een ruime mate van be
scherming zal nodig zijn. De wijzi
ging wordt thans ten departemente
voorbereid.
Wat de bromfietsers betreft zegt de
minister nog dat de vraag of het
wenselijk is, voor deze categorie van
weggebruikers een theoretisch en]of
praktisch rij-examen in te voeren
reeds meermalen is overwogen. Tot
dusver is daartoe echter niet overge
gaan, omdat ernstig moet worden be
twijfeld of het daarvan te verwach
ten nut de uitgebreide organisatie die
daardoor nodig zou zijn wel zou
rechtvaardigen, ook als men het exa
men tot een theoretisch deel zou be
perken.
Nota over de
Lauwerszee
De minister van verkeer en water
staat spreekt in zijn memorie van ant
woord inzake de begroting voor 1960
de hoop uit dat hij zeer binnenkort
zo mogelijk nog voor de mondelinge
behandeling van het begrotingshoofd
stuk, een nota over de technische,
economische, sociale en financiële pro
blemen, welke bij de eventuele af
sluiting en inpoldering van de Lau
werszee zijn betrokken, aan de Ka
mer zal kunnen toezenden.
In deze nota zullen de resultaten van
de studies en adviezen van deskundi
ge organen, onder andere het advies
van de Raad voor de Waterstaat zijn
verwerkt. De minister acht het niet
juist de aan hem uitgebrachte advie
zen aan de Kamer over te leggen. De
minister zegt verder in zijn memorie
van antwoord dat zowel afsluiting als
dijkversterking afdoende oplossing
voor de veiligheid geven.
A F L U KIH-C ter voorkoming van verkoudheid en griep.
Professor gedood door
judogreep van student
Een Japanse student die te diep in
het glaasje had gekeken, gooide don
derdag in een overmoedige bui een
steen door de ruiten van het huis van
de Amerikaanse professor Charles
Ellio Perry, hoogleraar aan een uni
versiteit te Tokio.
De professor kon dit natuurlijk niet
accepteren en nam de student bij wij
ze van straf zijn identiteitsbewijs af.
De jongeman wond zich hierover zo
op dat hij de hoogleraar in een ju
dogreep nam, tengevolge waarvan
e overleed.
EVEN NADENKEN
SI
rr
li
IJ
is
Horizontaal:
1. hoogmoed; 5. bevel; 9. schattig
iemand of iets; 10. alvorens; 11. twij
genbundel; 13. M3; 15- hond; 16. hul
de; 17. arrondissement; 18. wandta
pijt; 20. op bep. manier ophijsen;
23. wig; 26. tijdperk; 27. lofgedicht;
28. benedenloop v. d. Njemen; 31.
jeuken; 33- zie 26; 34. kunsttaal; 35.
iaten zien; 36. overblijfsel.
Verticaal:
1. gewicht v. d. verpakking; 2. par
fum; 3. vod; 4. deel v. e. plant; 5.
g-mol; 6. aansporing tot eten; 7-
joon; S. meid; 12. ijzerh. grond; 14.
lans, samenzang; 19. onstuimige
watervloed (tropen); 20. bijna; 21.
vlaktemaat; 22. kamig worden; 23.
vezei v trop. grondstof;
lafd iemand; 29. zie 16. horizont.;
Ï0. -ital: melkwol; 32, zie 27. horiz.
Advertentie
STREVEN VAN MINISTER KORTHALS
Voldoende aandacht voor
controle op naleving
De minister van verkeer en water
staat deelt in zijn memorie van ant
woord over de begroting 1960 aan de
Tweede Kamer mede dat wat de in
werkingtreding van het gewijzigde
rijtijdenbesluit betreft, gestreefd
wordt naar de datum van 1 oktober
1960.
Naast de normaal uitgeoefende con
trole werden in 1959 door het contro
le-apparaat van de rijksverkeersin
spectie tot 1 oktober vijf zogenaamde
1339. Eldred vertrok geen
spier van zijn gelaat en
luitenant Thern kon onmo
gelijk constateren of zijn
woorden enige indruk had
den gemaakt. Maar toen zij
voor het gebouw stonden
waar Eldred zijn aparte-
menten had en deze sprak:
„Kom even mee naar bo
ven!" wist hij genoeg en
grijnzend stapte hij achter
zijn oom een der liften in.
Op weg naar boven wissel
de het tweetal geen woord,
maar niet zodra waren zij
in Eldreds kamers of de
raadsheer viel uit: „Jij
speelt een zeer gevaarlijk spelletje, Thern!
Weet je dat ik je hiervoor achter de tralies
kan laten zetten. Wat verbeeld jijMaai
de ander viel hem ongeduldig in de rede.
„Kom, kom oompje, laten we elkaar nu niet
voor de gek houden. Je weet even goed als ik,
dat de dagen van Val Marian en zijn clique
geteld zijn. Het oude regime heeft afgedaan!"
Luitenant Thern bleek een geboren intrigant
te zijn en hoewel Eldred in 't begin nog zwak
jes protesteerde en trachtte zijn figuur te red
den, werd hij langzaam maar zeker geheel in
gepalmd door zijn gladde neef.
landelijke controles gehouden. Van de
laatst gehouden controle zijn nog geen
gegevens bekend. Tijdens de overige
controles zijn 612 processen-verbaal
opgemaakt, betrekking hebbende op
2114 overtredingen.
Los van de landelijke controles zijn
tot 1 december 1959 in totaal 1304 pro-
csssen-verbaal opgemaakt met 6671
overtredingen. Hiervan hadden er 1386
betrekking op het personenvervoer en
2861 op het goederenvervoer. Het
komt de minister voor, dat in voldoen
de mate aandacht wordt besteed aan
de controle op de naleving van het
rijtijdenbesluit bij het goederenver
voer over de weg.
De aangekondigde mogelijkheid van
verbetering der controle zal hierin
bestaan, dat het gekozen grafische
systeem van invulling van het werk
boekje minder mogelijkheid tot
fraude zal bieden dan het geval is
bij de invulling door middel van cij
fers, zoals dit thans geschiedt. Voorts
zal de wegcontrole voor de politie
gemakkelijker zijn door te voeren,
terwijl daarnaast een efficiënte be
drijf scontrole door gespecialiseerde
opsporingsambtenaren mogelijk
wordt gemaakt.
Het verlenen van ontheffingen, waar
door meer dan 55 uren per week ge
werkt mag worden komt sporadisch
voor en dan nog slechts in die vorm,
dat het weekgemiddelde over een
meerweekse periode de 55 uren niet
overschrijdt, terwijl daarenboven com
pensaties worden gegeven. Voorts
moge worden bedacht, zo zegt de mi
nister, dat volgens het huidige Rij
tijdenbesluit de wachttijden in de
totale werktijd zijn begrepen- Ge
zien het vorenstaande is de minister
van oordeel, dat de betrokken ont
heffingen zowel uit een oogpunt van
maatschappelijke ontwikkeling als in
sociaal opzicht aanvaardbaar zijn te
achten.
Advertentie)
BESTEL TIJDIG ZO'N BOTERLETTER BIJ UW BAKKER OF BANKETBAKKER!
z
O
23
Nu ook. Zij zijn precies op het ver
keerde moment gekomen. Nu worden
zij als de zondebok aangezien voor
die trap. Het klinkt ongerijmd om de
schuld voor 't gebeurde met die trap
op de politie te willen schuiven, maar
zo gaat het nu eenmaal, als de men
sen de pee aan je hebben en in jou
een vijand zien. Dan gaan zij associë
ren. Het „verdammte Treppe"-geroep
vindt alom weerklank. Met enthou
siasme wordt die kreet overgenomen.
Het werkt als een sneeuwbal. Al
heel spoedig is 't niet alleen meer de
trap; 't is de kille vochtigheid en de
slechte verlichting en stiefmoeder
lijke behandeling, welke dit gedeelte
van het bedrijf ondergaat. Nu zijn
het de arbeidsvoorwaarden en de ein
deloos-lange werkdag en de slechte
betaling en de valuta waarmee je
niets kunt beginnen en de levensmid
delen die de winkels niet voorradig
hebben En de goede verzorging, die
de politie geniet, de voorrangskaar-
ten die zij heeft, de twee ons extra
door JEFF BOGAR
vet welke zij krijgt en ga-maar-door.
Er werken hier zo'n veertig oude
vrouwen. In groepsverband voelt de
mens zich veilig en veel te verliezen
hebben zij toch al niet. Ze kunnen
rustig stoom afblazen.
„Achtung! Achtung!" schreeuwt een
van de politiemensen, hevig met de
armen zwaaiend. „Wir suchen...
...hat jemand...
Het antwoord, dat hij krijgt, durft
de zetter niet in deze krant te zet
ten. Bovendien zou de hoofdredacteur
het onmiddellijk geschrapt hebben.
„Achtung!" brult de vent weer. „Die
trap was al kapot
Je bent een slechts psycholooog, me
neertje. Zelfs ik had je kunnen ver
tellen, dat dat nu juist 't laatste is,
waar je over moet beginnen: die
trap. Kijk maar uit, meneertje,
straks klimmen ze je nog in je nek,
als je niet oppast. Die trap is n
pracht van een aanleiding om het
boordevol gemoed eens grondig te
luchten... kijk maar liever uit. me
neertje.
Dan zal een van de anderen het eens
proberen 'n klein, spijkerhard, ge
drongen mannetje, vermoedelijk een
hooggeplaatst P.T.T.-ambtenaar of
'n functionaris van de technische
dienst. Misschien wel Herr Postmeis-
ter in hoogst eigen persoon, Elses
vader. Hij kan een groot man zijn,
als hij wil. Hij produceert een zal
vende, genereuze glimlach, de zijn
vollemaansgezicht in tweeën splijt.
Al wordt er dan niet ogenblikkelijk
naar hem geluisterd, hij wordt ten
minste niet abrupt overschreeuwd.
En hij heeft een stem als een stuk
zwaar geschut.
„Gutenmorgen, meine Damen", bul
dert hij, „wij zoeken twee indrin
gers, 'n man en een vrouw. Zij heb
ben...
Op dit moment ziet zij ons. Wij zit
ten haar zo goed als onder de rok
ken. De mise-en-scène is overigens
precies gelijk aan die van daar
straks, toen wij op de betonnen vloer
belandden. Met dit verschil, dat wij
het verstandiger hebben geacht, een
eindje verder van die plek, waar wij
neerkwamen, vandaan te kruipen.
En dat deze oude vrouw dus een an
dere oude vrouw is, die aan een an
dere sorteertafel andere, pakketten
uitzoekt en in weer andere postzak-
kenwerpt. Maar het doorploegde, ver
zuurde gezicht, de slonzige haarpie
ken, het gammele brilletje voor de
kippige oogjes, de ruwe, rode werk
handen, die met een haast aandoen
lijke onverschilligheid hun werk doen
het is alles hetzelfde. Zij ziet ons
daar kruipen' langs de betonnen
vloer. Wij kijken even naar haar op.
Zij schrikt, spert de ogen zo wijd
mogelijk open en kijkt beurtelings
van Lorna naar mij. Sluwheid en
haat doen haar de wenkbrauwen sa-
menfronzen geen vrees.
„...hier ingebroken... de centrale ver
hield... zwei Kriminelle... wij loven
een beloning uit
„Geef ons liever 'n pond vet", snerpt
ergens een snijdende stem, „dan le
veren we jullie de duivel in eigen per
soon uit."
Hilariteit.
Het groepje mannen geeft het op. Zij
beginnen zelf te zoeken. Zij versprei
den zich. Een van de twee mannen
in uniform en de drie PTT mensen
(als het geen doodgewone „stillen"
zijn) stevenen lijnrecht naar de plek
waar wij zoëven zijn neergekomen.
Een van die twee grote, grove, rode
handen wijst. Dat is alles.
Naar die geopende zakken.
Een seconde later is het groepje in
een heftig dispuut gewikkeld met de
sorteerster, die de wijk had genomen
naar de binnenplaats, maar nu weer
achter haar sorteertafel staat.
..Maar je moét hen gezien hebben...
Donnerwettenoeh' mal, zc kunnen
toch niet weg zijn..."
De politieman begint hard te schop
pen tegen iets tegen een aantal
zakken vermoedelijk, die op nog geen
drie meter van ons vandaan staan.
„Ze moéten hier ergens zitten", hoor
ik.
„Wegkomen kunnen ze niet. De hele
binnenplaats is afgezet."
Ja... zoiets had ik al gedacht. Daar
om voelde ik zo weinig voor die rich
ting.
Zij zoeken verder. Op nog geen tien
centimeter afstand gaan ze langs ons
heen.
„Wij moeten beter licht hebben,"
zegt er ee*» in 't voorbijgaan.
„Wij moeten beter licht hebben", bijt
onze sorteerster terug.
„Ruhig, Mutti Schmidt, ruhig", bul
dert de bas van het gedrongen man-
nentje, „dat is nog maar een kwes
tie van dagen."
„Dat zijn een helehoop andere 'dingen
ook."
Een zondvloed van pakjes stort zich
op mijn hoofd.-Ik graai in mijn bin
nenzak en pak, op de tast weg een
bundeltje bankpapier. Keiharde dol
lars. Ik werk moeizaam een schou
der met een arm er aan vast naar
boven en omvat die oude, vereelte,
rode, eerlijke hand en sluit die over
misschien tienduizend Mark.
„Koop maar 'n paar flessen Schnapps
moedertje," fluister ik. „Je hebt de
hemel verdiend."
Ze heeft ons gered, 'n Half uurtje in
die zak en ons muisstil houden, dan
kruipen we eruit en dan is het „dag-
postkantoortje".
Maar het duurt niet eens een half
uurtje.
Wel kunnen wij „dag, postkantoor
tje" zeggen binnen in een 'oestel-
Tussen een paar honderd kilo pakket
ten zitten wij verzegeld met het
koord bovenaan de zak.
't Is geen comfortabele reis, maar
wel 'n korte.
Hupsekee, daar gaan we weer.
De trein in.
HOOFDSTUK 12
Op deze manier heb ik nog nimmer
gereisd, maar het nieuwtje ervan is
er al heel gauw af. Mijn bewustzijn
is beperkt tot twee vraagtekens.
Is Lorna meegegaan?
En welke kant gaan wij uit
De eerste is 'n dóódsimpele ja-of-
nccn-vraag. En voorlopig nog niet te
beantwoorden, want ik hoor nog zwa
re voetstappen om mij heen.
Maar de tweede opent een wereld van
mogelijkheden.
Want mijn bestemming kan varië
ren van koud tot hels heet.
Noordwaarts? Zuidwaarts? Het zal
wel zo ongeveer hetzelfde blijven,
denk ik, gezien vanuit het standpunt
van een voortvluchtige. Rostock of
Chemnitz wat maakt het uit?
Maar tussen oost en west ligt een
geweldig alternatief: vrijheid, of een
jarenlang verblijf in 'n gevangenis.
East is East en West is West and
never the twain shall meet... van
welk "n profetisch inzicht getuigt dit
afgezaagde gezegde...! Is het west.
dan zou 't tot vlak over de grens
kunnen zijn. Nimmer hebben ze nog
getracht de post tegen te houden. En
er is geen censuur, tenminste: van
censuur is niets bekend.
(Wordt vervolgd)
