PILOOT STORM ontvoerd in de stratosfeer
gimüEuis
WATERVERBRUIK IN ONS LAND
NEEMT AANZIENLIJK TOE
SE PEDRu. f 74.50
DOROTHY MOLTER EENZAAMSTE
VROUW VAN AMERIKA
Uil de
wondere
wereld
van de
techniek
ZATERDAG 21 NOVEMBER 1959
PROVINCIALE ZEEUWSE COU RANT
21
igrond-lucht projectiel 1
sommige grond-lucht
projectielen zijn in
staat automatisch naar
het doel te vliegen.
de radar antenne richt
zich op het doel en
houdt dit vast. de rich
ting van de antenne
wordt overgenomen door
de automatische piloot.
[projectiel wordt'
fnaor doel geleid
rijandelijk vliegtui<
fvuurleldingst
radar
-^vuurleiding
voor afweer van vijandelijke"
vliegtuigen welke boven het
bereik van het luchtdoelge
schut vliegen gebruikt men
[grond-lucht projectielen.ook
hier wordt het projectiel
j met behulp van radar naar
het doel geleid....
/-M radarantennëL,
radarpost
waarschuwT
voor binnen
vliegend toestel
[automatische piloot)
(grond-grondprojectie^
besturings-
•mechanisme
explosieve
i lading
straalmotor
lucht-gronc
projec'tiel
sommige geleide
projectielen zijn
uitgerust met
straalmotoren.
in wezen zijn dit
onbemande vlieg
tuigen.
onder geleide projectielen
verstaat men raketten die
öf vanaf de grond, óf door
een ingebouwd electronisch
besturingsmechanisme naar j
een bepaald doel geleid wor-
den. is dit doel op de grond
dan spreekt men van een
„grond-grond" projectiel. is
het doel in de lucht, dan van
„grond-lucht" projectielen.
wordt het vanaf een vliegtuig
gelanceerd op een gronddoel
dan spreekt men van een „lucht-
grond" projectiel.
vanaf de grond
wordt het ge
lanceerde pro
jectiel door
middel van radar
gevolgd. door
radiografische
signalen. corri
geert men de
vlucht....
Igrond-luchtl
[projectiel f
wordt een geleid pro
jectiel vanaf een
vliegtuig gelanceerd,
dan volgt men het
uit het vliegtuig met
radar. het vliegtuig
kan ver uit de gevaar
lijke sector blijven en
toch zijn lading op
het doel plaatsen.
WucAf uit de Oostjone
17
„Ik heb straks een pracht van een
ring gezien, met drie opalen op een
rij. Achttien karaats, om 't zo eens
te noemen. Zij pasten volmaakt bij
elkaarnet porceleinpoppetjes
uit Dresden."
„Ja. Nou, dag, Bob. Ik moet ophan
gen. Eet ze maar lekker en denk
om je tanden: ze zijn hard van bin
nen. Da-ag!"
Ik zie als 't ware het potlood, dat
nu ergens in Berlijn over het papier
glijdtBestemming: Berlijn.
Aankomst, geschatte: plm. 18.00 uur.
Voertuig: Opel. Aantal: drie op een
rij; Aantal P.K.: achttien. Kenmerk:
Dresden. Inhoudende: Cadmium.
Verpakking en of camouflage: pa
pier, (wikkels?)"
En daarachter, in grote bjokletters,
de magische letters VOA.
wVoor onmiddellijke Actie, (Noot
vertaler).
door JEFF BOGAR
Wat voor actie? Het verkeer uit
westelijke richting komt meestal via
de Wannsee snelweg Berlijn bin
nen. 't Is de handigste verbinding
met de Autobahn. Maar het Wan-
seedistrict is Russisch gebied en
welke actie kan men daar onderne
men? Geen enkele. Dus moeten die
trucks op de een of andere manier
de Westelijke sector binnengelokt
worden. Er zijn verschillende manie
ren waarop je dat zou kunnen aan
pakken misschien een tikkeltje
inofficieel, natuurlijk. Maar als je
maar over genoeg mensen kunt be
schikken, valt er altijd wel iets te
prakkizeren.
Ik haal opgelucht adem. Met dat
dubbelzinnige telefoontje is onze mis
sie ten einde gekomen. Wij hebben
niets meer te doen. Berlijn doet van
nu af aan de rest. Tja. Berlijn wast
dat varkentje wel. En wij moeten
terug naar ae Westelijke zone.
Wij hebben wel gezwijnd met alles...
met de kogels, die ons niet raakten,
met de hond zo groot als een kalf,
die niet doorbeet, met die wat lauwe,
maar in wezen sympathiserende kel
ner, met die garage er uit te pik
ken, waar de drie trucks een veilige
haven hadden gevonden.
'n Enorme hoeveelheid mazzel ei
genlijk, als je er eens even bij stil
staat. Mazzel mét 't nodige gezond
verstand, natuurlijk. Neem nou dat
telefoontje, dat Lorna zojuist beëin
digd heeft. Da's vakwerk. Geheid
vakwerk. Geen Oostduitse telefoniste,
al was zij ook nog z'n vurig com
muniste, zou er iets achter zoeken.
Wat sentimenteel gezeur van 'n ro
mantisch jongmeisje, anders niets.
Die aan de andere kant is ook niet
van gisteren, trouwens. Die kleedt
zijn woorden ook al heel gewiekst
in. Zij kennen het klappen van de
zweep, deze „Bob" en „seine Sekwes
ter"
We moesten maar ergens een bor
reltje gaan drinken op de goede af
loop. Ik heb mijn hand al op de
deurkruk, als ik
als ik die eigenaardige gevaar
prikkel gewaarword, die eigenlijk
niets anders is als een waarschu
wingslampje van het instinct, dat
opeens fel rood gaat branden. De
laatste paar uur moeten wel heel wat
van dat laagje vernis, dat bescha
ving heet, hebben afgeschrapt, want
ik voel die prikkel vóór ik er enige
reden toe zie. Maar ik heb vertrou
wen genoeg in dat instinct om te
weten, dat er wel degelijk een reden
moet zijn.
Ik voel, dat het zich ook aan Lorna
meedeelt. Door een plotselinge stijf
heid van haar lenig lichaam. Door
de manier waarop haar waakzame
ogen plotseling fel de mijne zoeken.
Vrees: de onderstroom van deze ge
hele zone. Vrees Is alom; tastbaar,
voelbaar en toch onzichtbaar
Nee: zichtbaar. Daar is het centrum
van dit radioactieve veld van vrees.
Het centrum is een man met een
regenjas over de arm, die tussen de
mensen in staat, maar toch van die
mensen is afgesneden alsof hij dui
zend mijl van hier was. Omdat hij
hier heel wat anders komt doen. Heel
wat anders.
De man is even lang als ieder ander,
draagt dezelfde slonzige kleren als
ieder ander en hetzelfde soort kleur
loze hoed. Net als ik. Maar hij staat
daar op twintig pas afstand en kijkt
naar het rijtje telefooncellen. Hij
zou kunnen staan wachten tot er één
vrij kwam. Hij zou kunnen staan uit
rekenen hoeveel hij kwijt is aan een
intercommunaal gesprek met zijn
tante Helga in Rohrbach, om haar
met haar verjaardag geluk te wen
sen. Hij zou nog een flink aantal an
dere dingen kunnen doen. Maar dat
doet hij niet. Mijn zesde zintuig is
niet voor niets gealarmeerd.
Ik weet het.
Een ogenblik lang wordt hij door
een file mensen voor 'n loket aan het
oog onttrokken.
Als ik hem weer in de gaten krijg,
staat hij met een vrouw te praten.
Een vrouw zonder jas, hoed of hand
schoenen. Een gewone, alledaags ge
klede werkende vrouw van mis
schien vijfenveertig jaar, met een
vaalblauwe bloes en 'n vaalbruine
rok en oude, zwarte schoenen. Zij
kijkt ernstig en bereidwillig en doet
heel nerveus.
Zij moet hier werken, hier in dit
zelfde postkantoor. Achter een lo
ket? Neen.
In de telefooncentrale.
Het stramien krijgt tekoning.
Dat gesprek klonk toch wel doodon
schuldig
In flarden, ja. Als je zo hier en daar
een woordje oppikte, ja. Maar als je
het gehele gesprek zou hebben af
geluisterd en als het aangevraag
de nummer in Berlijn al een beetje
verdacht was neen.
Ja. Ik snap nu alles.
De aanvrager werd tot deze cel te
ruggevoerd. Via de centrale. Stom
eenvoudig. Koud kunstje voor ze.
Herr Geheimpolizist of hoe hij maar
verder mag heten, zal hen gelukwen
sen. Ze hebben hem op liet spoor van
de schuldigen gebracht terwijl die
nog in de cel staan! Dit is geen ge
val waarin je hét vuur uit je solf-
fen moet lopen om de aanvrager te
achterhalen, terwijl die al lang en
breed ergens anders zit. In de mees
te van deze gevallen is de vogel ge
vlogen tegen de tijd, dat ze hebben
uitgezocht van waar hij gebeld
heeft. Maar hier zit die vogel nog
netjes in z'n kooi. En hij hoeft het
deurtje maar te openen
De vrouw gaat heen. Zonder twijfel
heeft zij hem zojuist het nummer
van de ce) gezegd, van waaruit liet
gewraakte gesprek zoeven heeft
plaatsgevonden. Herr Generalkrimi-
nalpolizist komt er aan. Binnen in
een postkantoor regent het als regel
niet, zélfs niet in de oostzone, maar
meneer trekt toch zijn regenjas maar
aan. Misschien is het omdat die jas
van zwart, plastic is, dat de drager
ervan er zo sinister uit ziet. Mis
schien is het alleen maar de wijze,
waarop hij zijn handen in de zakken
ervan laat glijden, of de verdachte
bult in een ervan.
Het zijn revolvers en handboeien
die vandaag de wereldpolitiek rege
ren.
O.K., Lorna, we zitten in de puree.
En wat voor puree. Puree voor ex
perts. Wat doen wc? Hem domweg
in handen vallen? Of de kuierlatten
nemen
Blijf dicht bij mij, kindje, en houd
je hoofd koel. Ik heb 'n idee. Laat
mij dit varkentje wassen
Ik zeg haar dat niet met zoveel
woorden. Zelfs met geen blik of ge
baar of aanraking. Ach ja, 't zal 'em
zitten in het feit dat we nogal dicht
opeen staan. Dat we in de laatste
twaalf uur zo dicht bijeen zijn ge
weest als leefden we al twaalf jaar
samen
Zij begrijpt het.
Ik open de celdeur. Maar ik laat
haar niet voorgaan. Ik ga zelf voor.
Wordt vervolgd.
HOOG EN LAAG WATER
22 november
nap
nap
nap
nap
uur meter
uur
meter
uur meter
uur meter
Vlissingen
5.42
1.65
18.14
1.69
12.15
1.76
Terneuzen
6.09
1.82
18.40
1.86
0.05
1.66
12.40 1.93
Hansweert
6.40
1.99
19.12
2.03
0.38
1.79
13.12 2.06
Zierikzee
6.52
1.13
19.21
1.34
0.44
1.24
130.8 1.49
Wemeldinge
7.23
1.35
19.48
1.55
0.41
1.43
13.10 1.69
23 november
nap
-f
nap
nap
nap
uur meter
uur
meter
uur
meter
uur meter
Vlissingen
6.33
1.51
19.14
1.57
0.25
1.35
13:05 1.70
Terneuzen
7.00
1.69
19.38
1.75
0.48
1.52
13.26 1.87
Hansweert
7.26
1.85
20.06
1.91
1.20
1.65
13.57 2.00
Zierikzee
7.37
1.06
20.15
1.30
1.35
1.15
14.00 1.43
Wemeldinge
8.10
1.26
20.41
1.50
1.27
1.32
13.58 1.62
(Advertentie)
IN 23 GEMEENTEN GEEN WATERLEIDING
Pleidooi voor
tijdige maatregelen
Het waterverbruik in ons land neemt
aanzienlijk toe. In een rapport
„Drinkwatervoorziening westen des
lands", dat in 1940 werd uitgebracht
werd becijferd dat in het jaar 2000
gerekend moest worden op een jaar
lijks verbruik van water van 650 h
700 miljoen m3.
De voorzitter van de Vereniging van
exploitanten van waterleidingbedrij
ven in Nederland, de heer F. J. W.
Gijzeis, heeft op een donderdag te
Utrecht gehouden bijeenkomst van
deze vereniging meegedeeld, dat deze
prognose met meer reëel is. Na de
Tweede Wereldoorlog zijn de ver
bruiken, volgens hem, aanzienlijk
omhoog gegaan. Zo wordt in Amster
dam 240 liter per hoofd per dag ver
bruikt, terwijl het gemiddelde ver
bruik voor geheel het land 200 liter
per hoofd per dag bedraagt. Dit zou,
volgens de heer. Gijzeis, neerkomen
op een aflevering in het jaar 2000
van circa 950 miljoen m3.
De stijging van het waterverbruik
in ons land zal zich nog voort
zetten, aldus de heer Gijzeis, die
in dit verband pleitte voor het tij
dig nemen van de nodige maat
regelen.
Het aantal op de waterleiding aan
gesloten gemeenten steeg in de pe
riode van 1952 tot 1959 van 857 tot
974, zodat thans nog slechts 23 ge
meenten niet zijn aangesloten. Ver
wacht wordt dat binnen enkele jaren
zo niet 100 procent van de bevolking
zal zijn aangesloten op de openbare
drinkwatervoorziening, dan toch wel
alle gemeenten.
Over het vraagstuk van de water
wingebieden zei de heer Gïjzels, dat
op gemeentelijk en provinciaal ter
rein de laatste tijd een interessante
ontwikkeling valt waar te nemen
met betrekking tot de bescherming
van de waterwmplaatsen.
De provincie Gelderland is voorne
mens een voorstel te doen tot vast
stelling van een streekplan ter be
scherming van de waterwinplaatsen
met daarbij behorende beschermings
voorschriften, strafverordeningen en
schadevergoedingsregclingen.
De heer Gijzeis deelde voorts mede,
dat de nieuwe erkenningsregeling
voor waterfitters gereed is gekomen.
De invoering mag, volgens hem, per
1 januari 1960 worden verwacht.
Weliswaar, aldus de heer Gijzeis,
dreigt de wet economische mede
dingen enig roet in dit eten te gooien,
maar het bestuur van de Vereniging
van exploitanten van waterleidingbe
drijven streeft ernaar om de bezwa
ren welke daardoor zouden kunnen
optreden tot een minimum te beper
ken.
Financiële situatie van
Amsterdam onbehaaglijk
Het ongedekte tekort op de ontwerp
begroting der gemeente Amsterdam
voor het jaar 1960 bedraagt
23.792.687. Hot tekort voor 1959
bedroeg aanvankelijk ruim 33 mil
joen gulden, doch dit tekort kon dank
zij verhoogde en bijzondere uitkerin
gen uit het gemeentefonds worden
teruggebracht tot rond 25,3 miljoen.
De in de ontwerp-begroting van 1960
opgenomen ramingen wegens uit
keringen uit genoemd fonds (waar
bij nog aansluiting is gezocht aan de
basisbedragen van de thans bestaan
de wettelijke regeling in afwachting
van de nieuwe wet betreffende de fi
nanciële verhouding tussen het rijk
en de gemeenten) geven een lagere
ontvangst van rona 1,6 miljoen gul
den.
De ontwerp-begroting wijst aan in
komsten en uitgaven een totaal aan
van ƒ441.720.827, een stijging van
ruim 20 miljoen ten opzichte van
1959. Naar de mening van B. en W.
is met inachtneming van de te
verwachten verdere ontwikkeling
(zoals onder meer een verhoging der
algemene uitkering en een subsidie
van'het rijk in dc kosten van de ex
ploitatie der universiteit) de fi
nanciële situatie der gemeente wel
onbehaaglijk maar niet verontrus
tend.
B. en W. zijn van mening dat. wil
de gemeente Amsterdam haar voor-
(Advertentie)
Slaap! men beter op z5]n rug of op zijn bulk
De meningen verschillen, maar één ding is zeker:
u slaapt pas goed op een EPEDA matras
Wolven, huilend op besneeuwde heu
velhellingen, herten in het bos en
zwarte beren die naar voedsel
zoeken, zijn de buren van „de
eenzaamste vrouw in Amerika".
Mensen ziet zij doorgaans de hele
lange winter van acht maanden
niet. Deze „eenzame vrouw"
woont op een eiland in Minneso
ta's „kano-gebied", de afgelegen,
bosrijke streek langs de grens
van deze noordelijke Amerikaanse
staat en Canada.
Zij heet Dorothy Molter en zij is 52
jaar oud. Al tweeëntwintig jaar
woont zij in de wildernis, en zij
zou niet terug willen naar de be
woonde wereld. In Chicago, waar
zij vandaan komt, is zij verpleeg
ster geweest. Zij heeft al haar
examéns gedaan. Eens in de paar
jaar hernieuwt zij haar kennis in
een cursus van twee weken in
Chicag'o.
Tn 3937 kreeg Dorothy genoeg van
de stad en trok zij naar dit afge
legen oord, dat alleen in de korte
zomer vrij druk wordt bezocht
door trekkers uit Canada en Ame
rika, die per kano tochten maken
langs de meren en stromen. Do
rothy's eiland, in Knife Lake, is
alleen per kano, en 's winters op
de sneeuwschoenen, bereikbaar.
Het buitenleven heeft Dorothy's huid
gebruind en getaand, zodat men
haar soms voor een Indiaanse
houdt. Zij heeft sneeuwwit haar
en is sterker dan menige man. Zij
gaat vrijwel altijd hetzelfde ge
kleed: in blauwe broek en hemd.
In de zomer drijft Dorothy Molter
een soort winkeltje. Zij heeft ge
droogde levensmiddelen, suiker,
bier, vlees-in-blik, zout, bloem,
kano-pagaaien en bijlen, en ande
re dingen die in de bossen te pas
kunnen komen, in voorraad. Haar
beste klanten zijn gewoonlijk die
trekkers wier kano's zijn omge
slagen en die al him kampeer-
voorraden zijn kwijtgeraakt.
Verder treedt zij op als de „Florence
Nightingale" van de noordelijke
wouden. Haar verpleegsterskennis
komt haar te pas, als zij mensen
die zicli gewond hebben aan
scherpe rotsen, aan bijlen of mes
sen, moet verbinden. In heel ern
stige gevallen peddelt zij de pa
tiënt een kleine 25 kilometer
stroomafwaarts naar de Canadese
douanepost aan het Basswood-
meer. Daar laat men dan een
vliegtuigje komen om de gewon- I
de verder te vervoeren.
Advertentie
*"DADV 7CDUVD
BABY ZEPHYR
baby zit er warmpjes
Statutenwijziging
bij R.T.M.
Het ligt in de bedoeling van directie
en commissarissen der N.V. Rotter-
damsche Tramweg Maatschappij de
thans nog in omloop zijnde nominaal
795.600 inkomsten-obligaties ad 100
pet., verhoogd met de over do jaren
1944 en 1945 alsmede 1958 en 1959
verschuldigde rente, in totaal 14 pet.,
per 2 januari 1960 af te lossen.
Voorts zullen zij aan de op 4 decem
ber a.s. te houden jaarvergadering
voorstellen, aan de in omloop zijnde
nominaal 637.942 restantbewijzen
van 1 januari 1960 af een jaarlijkse
rente toe te kennen van 22% pet.
In verband hiermede dienen in de sta
tuten enige wijzigingen te worden
aangebracht.
jij... jij..." „Welja," brulde Zorin, „geef mij de
schuld maar. Let jij liever op je eigen zaken,
misbaksel. Zorg dat wij dat verdraaide spul
niet meer nodig hebben voor de voortstuwing
van onze schepen. Waar blijf je nu met al je
fantastische plannen en nieuwe vindingen
De dictator hijgde van opwinding. „En hou je
grote mond voortaan tegen mij, wil je Of ik
sla je eigenhandig dat blikken schedeldak over
je oren
zieningspeil op een verantwoord ni
veau blijven handhaven, het niet
mogelijk is om haar uitgaven verder
in te perken. Er is derhalve een In
komstentekort, B. en W. konden
daarin niet voorzien door het opvoe
ren van eigen belastingen, zij menen
dat het peil in Amsterdam hoger ligt
dan in het merendeel der Nederland
se gemeenten. „Wil Amsterdam een
sluitende begroting verkrijgen, dan
dient de gemeente over een groter
aandeel van de landelijke belasting
middelen te kunnen beschikken".
1333. Slechts uiterst lang
zaam trokken de nevelen
rondom en in dc hoofden
van de grote leiders op-
Wankelend en steunend
krabbelden zij overeind uit
de ongracieuze houding,
waarin de geweldige ex
plosie hen had neergewor
pen. Zo spoedig hadden zij
niet weer liun knikkende
knieën in bedwang en
stroomde het bloed terug
naar hun bleke neuzen, of
zij begonnen elkaar met
overslaande stemmen de
heftigste verwijten naar het
hoofd te slingeren. „Zie je
nu wel. Heb ik het niet gezegd tierde de
kleine doctor, terwijl hij stampvoette van
woede. „Het grootste deel van ons kostbare
thilicitc vernietigd. Waarom heb je het spul
niet bijtijds in de grotten laten onderbrengen,