PILOOT STORM ontvoerd in de stratosfeer gimüEuis WATERVERBRUIK IN ONS LAND NEEMT AANZIENLIJK TOE SE PEDRu. f 74.50 DOROTHY MOLTER EENZAAMSTE VROUW VAN AMERIKA Uil de wondere wereld van de techniek ZATERDAG 21 NOVEMBER 1959 PROVINCIALE ZEEUWSE COU RANT 21 igrond-lucht projectiel 1 sommige grond-lucht projectielen zijn in staat automatisch naar het doel te vliegen. de radar antenne richt zich op het doel en houdt dit vast. de rich ting van de antenne wordt overgenomen door de automatische piloot. [projectiel wordt' fnaor doel geleid rijandelijk vliegtui< fvuurleldingst radar -^vuurleiding voor afweer van vijandelijke" vliegtuigen welke boven het bereik van het luchtdoelge schut vliegen gebruikt men [grond-lucht projectielen.ook hier wordt het projectiel j met behulp van radar naar het doel geleid.... /-M radarantennëL, radarpost waarschuwT voor binnen vliegend toestel [automatische piloot) (grond-grondprojectie^ besturings- •mechanisme explosieve i lading straalmotor lucht-gronc projec'tiel sommige geleide projectielen zijn uitgerust met straalmotoren. in wezen zijn dit onbemande vlieg tuigen. onder geleide projectielen verstaat men raketten die öf vanaf de grond, óf door een ingebouwd electronisch besturingsmechanisme naar j een bepaald doel geleid wor- den. is dit doel op de grond dan spreekt men van een „grond-grond" projectiel. is het doel in de lucht, dan van „grond-lucht" projectielen. wordt het vanaf een vliegtuig gelanceerd op een gronddoel dan spreekt men van een „lucht- grond" projectiel. vanaf de grond wordt het ge lanceerde pro jectiel door middel van radar gevolgd. door radiografische signalen. corri geert men de vlucht.... Igrond-luchtl [projectiel f wordt een geleid pro jectiel vanaf een vliegtuig gelanceerd, dan volgt men het uit het vliegtuig met radar. het vliegtuig kan ver uit de gevaar lijke sector blijven en toch zijn lading op het doel plaatsen. WucAf uit de Oostjone 17 „Ik heb straks een pracht van een ring gezien, met drie opalen op een rij. Achttien karaats, om 't zo eens te noemen. Zij pasten volmaakt bij elkaarnet porceleinpoppetjes uit Dresden." „Ja. Nou, dag, Bob. Ik moet ophan gen. Eet ze maar lekker en denk om je tanden: ze zijn hard van bin nen. Da-ag!" Ik zie als 't ware het potlood, dat nu ergens in Berlijn over het papier glijdtBestemming: Berlijn. Aankomst, geschatte: plm. 18.00 uur. Voertuig: Opel. Aantal: drie op een rij; Aantal P.K.: achttien. Kenmerk: Dresden. Inhoudende: Cadmium. Verpakking en of camouflage: pa pier, (wikkels?)" En daarachter, in grote bjokletters, de magische letters VOA. wVoor onmiddellijke Actie, (Noot vertaler). door JEFF BOGAR Wat voor actie? Het verkeer uit westelijke richting komt meestal via de Wannsee snelweg Berlijn bin nen. 't Is de handigste verbinding met de Autobahn. Maar het Wan- seedistrict is Russisch gebied en welke actie kan men daar onderne men? Geen enkele. Dus moeten die trucks op de een of andere manier de Westelijke sector binnengelokt worden. Er zijn verschillende manie ren waarop je dat zou kunnen aan pakken misschien een tikkeltje inofficieel, natuurlijk. Maar als je maar over genoeg mensen kunt be schikken, valt er altijd wel iets te prakkizeren. Ik haal opgelucht adem. Met dat dubbelzinnige telefoontje is onze mis sie ten einde gekomen. Wij hebben niets meer te doen. Berlijn doet van nu af aan de rest. Tja. Berlijn wast dat varkentje wel. En wij moeten terug naar ae Westelijke zone. Wij hebben wel gezwijnd met alles... met de kogels, die ons niet raakten, met de hond zo groot als een kalf, die niet doorbeet, met die wat lauwe, maar in wezen sympathiserende kel ner, met die garage er uit te pik ken, waar de drie trucks een veilige haven hadden gevonden. 'n Enorme hoeveelheid mazzel ei genlijk, als je er eens even bij stil staat. Mazzel mét 't nodige gezond verstand, natuurlijk. Neem nou dat telefoontje, dat Lorna zojuist beëin digd heeft. Da's vakwerk. Geheid vakwerk. Geen Oostduitse telefoniste, al was zij ook nog z'n vurig com muniste, zou er iets achter zoeken. Wat sentimenteel gezeur van 'n ro mantisch jongmeisje, anders niets. Die aan de andere kant is ook niet van gisteren, trouwens. Die kleedt zijn woorden ook al heel gewiekst in. Zij kennen het klappen van de zweep, deze „Bob" en „seine Sekwes ter" We moesten maar ergens een bor reltje gaan drinken op de goede af loop. Ik heb mijn hand al op de deurkruk, als ik als ik die eigenaardige gevaar prikkel gewaarword, die eigenlijk niets anders is als een waarschu wingslampje van het instinct, dat opeens fel rood gaat branden. De laatste paar uur moeten wel heel wat van dat laagje vernis, dat bescha ving heet, hebben afgeschrapt, want ik voel die prikkel vóór ik er enige reden toe zie. Maar ik heb vertrou wen genoeg in dat instinct om te weten, dat er wel degelijk een reden moet zijn. Ik voel, dat het zich ook aan Lorna meedeelt. Door een plotselinge stijf heid van haar lenig lichaam. Door de manier waarop haar waakzame ogen plotseling fel de mijne zoeken. Vrees: de onderstroom van deze ge hele zone. Vrees Is alom; tastbaar, voelbaar en toch onzichtbaar Nee: zichtbaar. Daar is het centrum van dit radioactieve veld van vrees. Het centrum is een man met een regenjas over de arm, die tussen de mensen in staat, maar toch van die mensen is afgesneden alsof hij dui zend mijl van hier was. Omdat hij hier heel wat anders komt doen. Heel wat anders. De man is even lang als ieder ander, draagt dezelfde slonzige kleren als ieder ander en hetzelfde soort kleur loze hoed. Net als ik. Maar hij staat daar op twintig pas afstand en kijkt naar het rijtje telefooncellen. Hij zou kunnen staan wachten tot er één vrij kwam. Hij zou kunnen staan uit rekenen hoeveel hij kwijt is aan een intercommunaal gesprek met zijn tante Helga in Rohrbach, om haar met haar verjaardag geluk te wen sen. Hij zou nog een flink aantal an dere dingen kunnen doen. Maar dat doet hij niet. Mijn zesde zintuig is niet voor niets gealarmeerd. Ik weet het. Een ogenblik lang wordt hij door een file mensen voor 'n loket aan het oog onttrokken. Als ik hem weer in de gaten krijg, staat hij met een vrouw te praten. Een vrouw zonder jas, hoed of hand schoenen. Een gewone, alledaags ge klede werkende vrouw van mis schien vijfenveertig jaar, met een vaalblauwe bloes en 'n vaalbruine rok en oude, zwarte schoenen. Zij kijkt ernstig en bereidwillig en doet heel nerveus. Zij moet hier werken, hier in dit zelfde postkantoor. Achter een lo ket? Neen. In de telefooncentrale. Het stramien krijgt tekoning. Dat gesprek klonk toch wel doodon schuldig In flarden, ja. Als je zo hier en daar een woordje oppikte, ja. Maar als je het gehele gesprek zou hebben af geluisterd en als het aangevraag de nummer in Berlijn al een beetje verdacht was neen. Ja. Ik snap nu alles. De aanvrager werd tot deze cel te ruggevoerd. Via de centrale. Stom eenvoudig. Koud kunstje voor ze. Herr Geheimpolizist of hoe hij maar verder mag heten, zal hen gelukwen sen. Ze hebben hem op liet spoor van de schuldigen gebracht terwijl die nog in de cel staan! Dit is geen ge val waarin je hét vuur uit je solf- fen moet lopen om de aanvrager te achterhalen, terwijl die al lang en breed ergens anders zit. In de mees te van deze gevallen is de vogel ge vlogen tegen de tijd, dat ze hebben uitgezocht van waar hij gebeld heeft. Maar hier zit die vogel nog netjes in z'n kooi. En hij hoeft het deurtje maar te openen De vrouw gaat heen. Zonder twijfel heeft zij hem zojuist het nummer van de ce) gezegd, van waaruit liet gewraakte gesprek zoeven heeft plaatsgevonden. Herr Generalkrimi- nalpolizist komt er aan. Binnen in een postkantoor regent het als regel niet, zélfs niet in de oostzone, maar meneer trekt toch zijn regenjas maar aan. Misschien is het omdat die jas van zwart, plastic is, dat de drager ervan er zo sinister uit ziet. Mis schien is het alleen maar de wijze, waarop hij zijn handen in de zakken ervan laat glijden, of de verdachte bult in een ervan. Het zijn revolvers en handboeien die vandaag de wereldpolitiek rege ren. O.K., Lorna, we zitten in de puree. En wat voor puree. Puree voor ex perts. Wat doen wc? Hem domweg in handen vallen? Of de kuierlatten nemen Blijf dicht bij mij, kindje, en houd je hoofd koel. Ik heb 'n idee. Laat mij dit varkentje wassen Ik zeg haar dat niet met zoveel woorden. Zelfs met geen blik of ge baar of aanraking. Ach ja, 't zal 'em zitten in het feit dat we nogal dicht opeen staan. Dat we in de laatste twaalf uur zo dicht bijeen zijn ge weest als leefden we al twaalf jaar samen Zij begrijpt het. Ik open de celdeur. Maar ik laat haar niet voorgaan. Ik ga zelf voor. Wordt vervolgd. HOOG EN LAAG WATER 22 november nap nap nap nap uur meter uur meter uur meter uur meter Vlissingen 5.42 1.65 18.14 1.69 12.15 1.76 Terneuzen 6.09 1.82 18.40 1.86 0.05 1.66 12.40 1.93 Hansweert 6.40 1.99 19.12 2.03 0.38 1.79 13.12 2.06 Zierikzee 6.52 1.13 19.21 1.34 0.44 1.24 130.8 1.49 Wemeldinge 7.23 1.35 19.48 1.55 0.41 1.43 13.10 1.69 23 november nap -f nap nap nap uur meter uur meter uur meter uur meter Vlissingen 6.33 1.51 19.14 1.57 0.25 1.35 13:05 1.70 Terneuzen 7.00 1.69 19.38 1.75 0.48 1.52 13.26 1.87 Hansweert 7.26 1.85 20.06 1.91 1.20 1.65 13.57 2.00 Zierikzee 7.37 1.06 20.15 1.30 1.35 1.15 14.00 1.43 Wemeldinge 8.10 1.26 20.41 1.50 1.27 1.32 13.58 1.62 (Advertentie) IN 23 GEMEENTEN GEEN WATERLEIDING Pleidooi voor tijdige maatregelen Het waterverbruik in ons land neemt aanzienlijk toe. In een rapport „Drinkwatervoorziening westen des lands", dat in 1940 werd uitgebracht werd becijferd dat in het jaar 2000 gerekend moest worden op een jaar lijks verbruik van water van 650 h 700 miljoen m3. De voorzitter van de Vereniging van exploitanten van waterleidingbedrij ven in Nederland, de heer F. J. W. Gijzeis, heeft op een donderdag te Utrecht gehouden bijeenkomst van deze vereniging meegedeeld, dat deze prognose met meer reëel is. Na de Tweede Wereldoorlog zijn de ver bruiken, volgens hem, aanzienlijk omhoog gegaan. Zo wordt in Amster dam 240 liter per hoofd per dag ver bruikt, terwijl het gemiddelde ver bruik voor geheel het land 200 liter per hoofd per dag bedraagt. Dit zou, volgens de heer. Gijzeis, neerkomen op een aflevering in het jaar 2000 van circa 950 miljoen m3. De stijging van het waterverbruik in ons land zal zich nog voort zetten, aldus de heer Gijzeis, die in dit verband pleitte voor het tij dig nemen van de nodige maat regelen. Het aantal op de waterleiding aan gesloten gemeenten steeg in de pe riode van 1952 tot 1959 van 857 tot 974, zodat thans nog slechts 23 ge meenten niet zijn aangesloten. Ver wacht wordt dat binnen enkele jaren zo niet 100 procent van de bevolking zal zijn aangesloten op de openbare drinkwatervoorziening, dan toch wel alle gemeenten. Over het vraagstuk van de water wingebieden zei de heer Gïjzels, dat op gemeentelijk en provinciaal ter rein de laatste tijd een interessante ontwikkeling valt waar te nemen met betrekking tot de bescherming van de waterwmplaatsen. De provincie Gelderland is voorne mens een voorstel te doen tot vast stelling van een streekplan ter be scherming van de waterwinplaatsen met daarbij behorende beschermings voorschriften, strafverordeningen en schadevergoedingsregclingen. De heer Gijzeis deelde voorts mede, dat de nieuwe erkenningsregeling voor waterfitters gereed is gekomen. De invoering mag, volgens hem, per 1 januari 1960 worden verwacht. Weliswaar, aldus de heer Gijzeis, dreigt de wet economische mede dingen enig roet in dit eten te gooien, maar het bestuur van de Vereniging van exploitanten van waterleidingbe drijven streeft ernaar om de bezwa ren welke daardoor zouden kunnen optreden tot een minimum te beper ken. Financiële situatie van Amsterdam onbehaaglijk Het ongedekte tekort op de ontwerp begroting der gemeente Amsterdam voor het jaar 1960 bedraagt 23.792.687. Hot tekort voor 1959 bedroeg aanvankelijk ruim 33 mil joen gulden, doch dit tekort kon dank zij verhoogde en bijzondere uitkerin gen uit het gemeentefonds worden teruggebracht tot rond 25,3 miljoen. De in de ontwerp-begroting van 1960 opgenomen ramingen wegens uit keringen uit genoemd fonds (waar bij nog aansluiting is gezocht aan de basisbedragen van de thans bestaan de wettelijke regeling in afwachting van de nieuwe wet betreffende de fi nanciële verhouding tussen het rijk en de gemeenten) geven een lagere ontvangst van rona 1,6 miljoen gul den. De ontwerp-begroting wijst aan in komsten en uitgaven een totaal aan van ƒ441.720.827, een stijging van ruim 20 miljoen ten opzichte van 1959. Naar de mening van B. en W. is met inachtneming van de te verwachten verdere ontwikkeling (zoals onder meer een verhoging der algemene uitkering en een subsidie van'het rijk in dc kosten van de ex ploitatie der universiteit) de fi nanciële situatie der gemeente wel onbehaaglijk maar niet verontrus tend. B. en W. zijn van mening dat. wil de gemeente Amsterdam haar voor- (Advertentie) Slaap! men beter op z5]n rug of op zijn bulk De meningen verschillen, maar één ding is zeker: u slaapt pas goed op een EPEDA matras Wolven, huilend op besneeuwde heu velhellingen, herten in het bos en zwarte beren die naar voedsel zoeken, zijn de buren van „de eenzaamste vrouw in Amerika". Mensen ziet zij doorgaans de hele lange winter van acht maanden niet. Deze „eenzame vrouw" woont op een eiland in Minneso ta's „kano-gebied", de afgelegen, bosrijke streek langs de grens van deze noordelijke Amerikaanse staat en Canada. Zij heet Dorothy Molter en zij is 52 jaar oud. Al tweeëntwintig jaar woont zij in de wildernis, en zij zou niet terug willen naar de be woonde wereld. In Chicago, waar zij vandaan komt, is zij verpleeg ster geweest. Zij heeft al haar examéns gedaan. Eens in de paar jaar hernieuwt zij haar kennis in een cursus van twee weken in Chicag'o. Tn 3937 kreeg Dorothy genoeg van de stad en trok zij naar dit afge legen oord, dat alleen in de korte zomer vrij druk wordt bezocht door trekkers uit Canada en Ame rika, die per kano tochten maken langs de meren en stromen. Do rothy's eiland, in Knife Lake, is alleen per kano, en 's winters op de sneeuwschoenen, bereikbaar. Het buitenleven heeft Dorothy's huid gebruind en getaand, zodat men haar soms voor een Indiaanse houdt. Zij heeft sneeuwwit haar en is sterker dan menige man. Zij gaat vrijwel altijd hetzelfde ge kleed: in blauwe broek en hemd. In de zomer drijft Dorothy Molter een soort winkeltje. Zij heeft ge droogde levensmiddelen, suiker, bier, vlees-in-blik, zout, bloem, kano-pagaaien en bijlen, en ande re dingen die in de bossen te pas kunnen komen, in voorraad. Haar beste klanten zijn gewoonlijk die trekkers wier kano's zijn omge slagen en die al him kampeer- voorraden zijn kwijtgeraakt. Verder treedt zij op als de „Florence Nightingale" van de noordelijke wouden. Haar verpleegsterskennis komt haar te pas, als zij mensen die zicli gewond hebben aan scherpe rotsen, aan bijlen of mes sen, moet verbinden. In heel ern stige gevallen peddelt zij de pa tiënt een kleine 25 kilometer stroomafwaarts naar de Canadese douanepost aan het Basswood- meer. Daar laat men dan een vliegtuigje komen om de gewon- I de verder te vervoeren. Advertentie *"DADV 7CDUVD BABY ZEPHYR baby zit er warmpjes Statutenwijziging bij R.T.M. Het ligt in de bedoeling van directie en commissarissen der N.V. Rotter- damsche Tramweg Maatschappij de thans nog in omloop zijnde nominaal 795.600 inkomsten-obligaties ad 100 pet., verhoogd met de over do jaren 1944 en 1945 alsmede 1958 en 1959 verschuldigde rente, in totaal 14 pet., per 2 januari 1960 af te lossen. Voorts zullen zij aan de op 4 decem ber a.s. te houden jaarvergadering voorstellen, aan de in omloop zijnde nominaal 637.942 restantbewijzen van 1 januari 1960 af een jaarlijkse rente toe te kennen van 22% pet. In verband hiermede dienen in de sta tuten enige wijzigingen te worden aangebracht. jij... jij..." „Welja," brulde Zorin, „geef mij de schuld maar. Let jij liever op je eigen zaken, misbaksel. Zorg dat wij dat verdraaide spul niet meer nodig hebben voor de voortstuwing van onze schepen. Waar blijf je nu met al je fantastische plannen en nieuwe vindingen De dictator hijgde van opwinding. „En hou je grote mond voortaan tegen mij, wil je Of ik sla je eigenhandig dat blikken schedeldak over je oren zieningspeil op een verantwoord ni veau blijven handhaven, het niet mogelijk is om haar uitgaven verder in te perken. Er is derhalve een In komstentekort, B. en W. konden daarin niet voorzien door het opvoe ren van eigen belastingen, zij menen dat het peil in Amsterdam hoger ligt dan in het merendeel der Nederland se gemeenten. „Wil Amsterdam een sluitende begroting verkrijgen, dan dient de gemeente over een groter aandeel van de landelijke belasting middelen te kunnen beschikken". 1333. Slechts uiterst lang zaam trokken de nevelen rondom en in dc hoofden van de grote leiders op- Wankelend en steunend krabbelden zij overeind uit de ongracieuze houding, waarin de geweldige ex plosie hen had neergewor pen. Zo spoedig hadden zij niet weer liun knikkende knieën in bedwang en stroomde het bloed terug naar hun bleke neuzen, of zij begonnen elkaar met overslaande stemmen de heftigste verwijten naar het hoofd te slingeren. „Zie je nu wel. Heb ik het niet gezegd tierde de kleine doctor, terwijl hij stampvoette van woede. „Het grootste deel van ons kostbare thilicitc vernietigd. Waarom heb je het spul niet bijtijds in de grotten laten onderbrengen,

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1959 | | pagina 13