/jfoYm&f Zoogdierentrek openbaart zich ook langs Zeeuwse wegen PILOOT STORM ontvoerd in de stratosfeer Uwlunstgebit KLOPJACHT TE UTRECHT MET HINDERNISSEN WAARBORG 10 PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT DINSDAG 17 NOVEMBER 1959 ONDER ZEELANDS HOGE HEMEL Automobilisten attentie De herfst is een wisselvallig jaargetijde, men kan dat eens zijn met de schrijver Aan de Zeeuwse almanak. Op dezelfde dag, dat deze een mistroostige opmerking maakte over de „ho ge hemel" in de kop van onze babbeltjes over de natuur zit B. Z. onder een fantastisch fraaie open lucht zijn nieuwe artikel te schrijven. f DOOR BAREND ZWERFMANS J Tegenstellingen zijn er nu een maal. Zo de landbouwer en de stadsmens. De laatste gebruikt de zomer om vakantie te hou den (zo mogelijk buitenslands) en kruipt in de herfst reeds, al of niet wat korzelig, achter de kachel. De ander blijft ook in schone zomers thuis en gaat 's winters zijn familie bezoeken. Er blijkt uit, dat de buitenmens dichter bij de natuur leeft, want ook de dieren zijn 's zomers thuis en houden zich daarna pas op met familie-bijeenkomsten. Wij werden daar weer eens bijzonder bij bepaald door enkele berichtjes en vondsten. Daar was b.v. op 7 novem ber het telefoontje van burgemeester Vermet van 's Heer Arendskerke, die meedeelde, dat spoorwegarbeiders on der Lewedorp een door de trein dood gereden, klein roofdier hadden ge. vonden. De kop was vermorzeld, zo dat alleen door de aanwezige zwem vliezen het slachtoffer als een vis- otter kon worden herkend. De her komst was ongetwijfeld het Wester- schengen en de vraag rijst, waarom moest dit dier, dat toch van vissen behoort te leven, helemaal onder Le wedorp uitvoeren Een soortgelijk geval betrof een aantal wilde zwij nen, die ..en familie" op stap, onder weg werden verrast door een auto. Resultaat drie evers dood, andere ge wond, auto beschadigd. Commentaar: ..dat zullen verjaagde Duitse wilde zwijnen zijn geweest." Wat hadden die in de vreemde te doen? Nog wat eerder werden kieviten in aantallen op de wegen doodgereden en hoeveel egels er deze herfst niet in de cou ranten werden genoemd, al had het zelfde lot ze getroffen, is niet te schatten. Al weer wat hadden ze daar te maken? Normale trek De jacht kan met sommige geval len verband houden, maar in de regel betreft het normale trek-ver- met vitamine C de hoest van Uw kleine onmiddellijk kan verlichten. Het beroemde CANADESE geneesmiddel tegen hoest en verkoudheid. Bij apothekers en drogisten HACÖ N.V. - Maastricht plaatsingen. Daar doen in elk ge val ook de zoogdieren aan mee, al is het niet zo regelmatig als bij de vogels. Alhoewel, waar de natuurlijke terrei nen tegen elkaar liggen, ontgaat ons allicht veel van dit nog al eens nach telijk bedrijf en zijn het vooral de verraderlijke autowegen, die ons er telkens aan herinneren, dat er inder daad ook zoogdierentrek bestaat. Het wonderlijke van alle herfsttrek is, dat deze niet alleen zuidelijk maar althans ten dele ook westelijk is ge richt. Trekkaarten van vogels tonen dit sterk aan, daar de gemiddelde treklijn bijna steeds van de zuidelijke richting westwaarts, af wijkt. De zeer sterke trek langs onze 'kust w.»rdt grotendeels verklaard als een min of meer afbuigen van de westelijke trek tegenover de grote hindernis, de zee. Trek van evers over de Duitse grens, dus westelijk, ligt daarom geheel „in de lijn" en behoeft niet door opjagen veroorzaakt te zijn. Trouwens men kan dieren in alle richtingen verja gen, maar onder normale omstandig, heden zullen ze eer naar huis terug keren, dan dat ze aan een buitenland se reis gaan denken. Een bijkomstige omstandigheid is dat verder het zich aansluiten bij andere trekkers, mis schien uit nood, misschien uit verlan gen naar gezelligheid Verspreiding De trek van de zoogdieren schijnt zich vooral ook in dienst te stellen van de verspreiding van de soort. Waar dieren elkaar in de weg lopen: d.i. waar de natuurlijke uitbreiding van de soort te sterk wordt gehin derd, ontstaat de drang zich naar an dere terreinen te begeven. Dus: emi greren. Dit gaat soms met vreemde cere moniën gepaard, zoals Burton in zijn boekje „Onze zoogdieren" vertelt van spitsmuizen, die keurig alle achter el kaar liepen, elk met een stokje in de bek. Weer heel vreemd is, dat een dergelijke trek soms geen grens schijnt te hebben. Zoals bekend is van de lemmingen (Noordeuropese knaagdieren), die in sommige jaren in enorme aantallen westwaarts trek ken, zich door niets laten weerhouden en aan de Atlantische Oceaan geko men, zich daarin storten om er alle in om te komen. Iets daarvan hebben wij kunnen ontdekken aan de ever en de ree, die enkele jaren geleden tot op Schouwen zijn doorgedrongen, en daarbij de weg gedeeltelijk zwem mend moesten afleggen. Ook van de visotter is bekend dat hij zich ver van het water kan begeven. De boeken laten echter in het midden of deze dieren naar hun „basis" te rugkeerden, dan wel zich op de.ver spreidingstrek bevonden. Bonafide jacht Het is wel eigenaardig, dat het verja gen door de jacht en het vrijwillig wegtrekken op instinctsprikkels vol gens het bovenstaande elkaar tegen spreekt. De bonafide jacht probeert overbevolking tegen te gaan en als ze daarbij niet te ruw uit de hoek komt, zal dat aan het zich thuisvoe- len van de dieren op een nog uit breidbaar levensterrein ten goede ko men. Acht U dit te faniastisch opge vat? Dan moet U eens luisteren. In Amerika hebben de vissers getracht van de concurrentie door visotters af te komen, door deze soort zo rigou reus mogelijk uit te roeien. Korte tijd konden ze „hoera-" roepen. Toen zagen de vissers, dat de visstand enorm ging teruglopen na die korte tijd van opleving. Te laat werd nu de hulp van de wetenschap ingeroe pen, die constateerde, dat een epide mie had plaats gegrepen onder de te sterk uitgebreide visstand. Minder voedsel per vis, verzwakking, gevoe lig worden voor injecties, massale sterfte, dat wa,s het reultaat van de opruiming onder de visotters. Die hadden n.l. de minst snelle (zwakke) vissen het nelst te pakken en werk ten daardoor een wat kleinere, maar gezonde visstand 3n de hand. Ander voorbeeld Heeft ook dr. Korringa, de populaire „oesterdokter" er in Yerseke niet op moeten wijzen, dat ze daar te véél oesters wilden kweken en daarmee de „schelpziekte" vrij spel gaven? De door hem opgelegde gedwongen rant soenering maakte hem in die tijd allerminst populair. Maar dat heeft hij en hebben ook de oesters glans rijk overleefd. Voorts is het verhaal over de visotter niet van mij, maar van een inter nationale wetenschappelijke instel ling, die waarschuwt tegen een onbe zonnen en fce sterk ingrijpen in de na tuur. Komen er te veel visotters, dan zorgt de verspreidingstrek er weer ❖oor, dat een deel elders een bestaan zoekt. Alle otters uit te roeien, ook de éne, waarvan men het bestaan kent, dat lijkt niet meer zo verstan dig, als dat vroeger wel scheen. Laten we zeggen: onder Zeelands hoge liemel moet ook plaats blijven voor een enkele otter, als is het daar maar een otter. En denk ook om de wilde zoogdieren, automobilisten! HET BEGON MET EEN PRAATJE De meesi gevraagde jongensjas Grijze mohair met een sprekende aangeweven ruit Leeftijd G jaar 21.- (kleine stijging per maat) 25 ZAKEN IN NEDERLAND- Voor Zeeland Lange Delft 60-62 - Middelburg Walstraat 84 - Vlissingen Op aanvrage bezoeken wij U gaarne. Agent redt zijn leven door koelbloedigheid De Utrechtse politie-agent P. van Z. is zondag, dank zij zijn koelbloe digheid slechts ter nauwernood aan de dood ontsnapt. Bij zijn ronde door de stad sommeerde hij de 34-jarige Utrechtse loodgieter J. van E., aie midden op het Oud-Kerkhof vanuit zijn auto een babbeltje hield met een dame, het gesprek op het trot toir voort te zetten. De loodgieter weigerde echter aan dit verzoek te voldoen en hij liet zijn ontstemming blijken door woorden als „hufter" en De agent sprong toen op de tree- Elank van de wagen, om van E. te eletten, weg te rijden en greep hem om de hals. De moeder van de lood gieter, die eveneens op de voorbank zat pakte haar aan de andere kant stevig vast, om te voorkomen dat hij uit de auto getrokken werd. Op dat ogenblik zette de wagen zich in be weging. De loodgieter, die in zijn bewe gingen belemmerd werd door zijn moeder en de agent, reed eerst tegen de vijf meter voor hem staande politiesurveillancewagen aan en draaide daarna met grote snelheid de Stadhuisbrug op, ter wijl hij al rijdende de agent van zich af probeerde te schudden. De agent zag toen tot zijn grote schrik dat hij kans liep, door een tegenligger verpletterd te worden. Hij liet zich op de weg vallen en dank zij zijn parachutistenopleiding slaagde hij erin, zijn val zo deskun dig te breken, dat hij geen letsel op liep. De tegenligger kon nog net op tijd stoppen. Intussen had de surveillance-auto de achtervolging ingezet. Tot grote verbazing van de inzittenden par keerde Van E. zijn wagen op hét terrein van het hoofdbureau van po litie, alwaar hij een aanklacht we gens mishandeling wilde indienen. Van E. is inmiddels verhoord. Hem wordt een poging tot zware mishan deling ten laste gelegd en zijn moe der belemmering van een ambtenaar in functie. Advertentie Negen Haagse jongens in arrest voor diefstallen Negen Haagse jongens uit „beter gesitueerde gezinnen", leeftijden va riërend van 15 tot 20 jaar, zijn door de Haagse recherche opgepakt, ver dacht van een serie diefstallen. Zij zijn streng verhoord en op last van de officier van justitie in het Huis van Bewaring opgesloten. Na do me dedeling van de arrestatie van de negen jongens en van het verhoor van elf van hun medeplichtigen, wei gert de politie elke verdere inlichting te verstrekken. Na weken van voorbereiding sloeg de recherche de afgelopen week plotseling toe bij de rolschaats- baan in de wijk Bohemen waar de jongens elkaar telkens troffen. Negen hoofddaders en elf vrien den en vriendinnetjes werden naar het bureau gebracht. Het waren allen scholieren van een h.b.s., een lyceum, een h.t.s. en een machinistenschool in Den Haag, van de autoschool uit Drie bergen en een chemische oplei ding in Amsterdam. De groep van negén had steeds de diefstallen en inbraken gepleegd. Het begon met bromfietsdierstaUen en het eindigde met inbraken die dui zenden aan baar geld opleverden. Geparkeerde auto's, onbeheerde rij wielboxen van flats, dagwinkels en woningen waarvan de bewoners af wezig waren, vormden de doelwitten. Alle inbraken wei-den gepleegd in de omgeving van de eigen woningen woonwijk Bohemen). 1329. Nog liet Zorin alles wat maar schieten kon, op de Polaris vuren, als be schouwde hij het als een persoonlijke belediging, dat Vuldun daar zo uitdagend boven zijn paleis kruiste. Hij slingerde de mensen de vreselijkste verwensingen naar het hoofd, danste en tierde van woede. Maar daar klonk plotseling uit de richting van de lucht basis de doffe rommel van zware explosies tot hem door. De luchtbasis werd gebombardeerd. Terwijl men al het vuur op het vlaggeschip concentreerde, hadden de andere Shastarschepen hun slag kunnen slaan. Nu sprong de dictator bijkans uit zijn vel van kwaadheid en zelfverwijt- Hoe had hij zich zp door die sluwe oude Vuldun kunnen laten misleiden. Niet in de stad immers, maar op de vliegbasis lagen zijn kostbaarste bezittin gen: het thicilte. En als dat geraakt werd... Dadelijk gaf hij zijn orders het vuur op de vier schotels te richten die zich juist gereed maakten om hun laatste bommen af te wer pen. 3991 auto's ruwvoeder Uit Zeeland 303 ladingen Tot en met 11 november jJ. waren er in totaal 3991 auto's a 8>/2 ton met ruwvoeder verzonden naar de door do droogte getroffen landbouw bedrijven. Hiervan waren 303 ladin gen uit Zeeland afkomstig. De mees te zendingen gingen naar Brabant, Gelderland, Drente en Limburg en ook 29 naar Oost Zeeuwsch-Vlaan- deren. Tot op heden blijkt er in andere pro vincies voor totaal 2400 stuks vee „logeerruimteV te zijn toegezegd. In Zeeland zullen naar raming 200 stuks vee ondergebracht kunnen worden. Van de door de overheid voor vee voeder beschikbaar gestelde totale hoeveelheid van 120.000 ton suiker bieten zal op grond van de binnen- fekomen aanvragen niet meer dan 5.000 ton geleverd behoeven te wor den. Het ministerie van Landbouw is thans in overleg met de Nederlandse suikerindustrie, teneinde in plaats van het niet opgenomen kwantum suikerbleten een hoeveelheid van 2500 ton gedroogde pulp beschik baar te krijgen. Overtreding werd dubbel gestraftangst en boete Lucia Arzuffi, een 29-jarige g Italiaanse fabrieksarbeidster, is dezer dagen dubbel ge- straft. Toen zij het station van Greco (in de buurt van Mi- s laan) oprende om haar trein naar huis te halen reed deze juist weg, maar zij slaagde er- in op de treeplank te springen. Tot haar schrik g'ing de deur niet open en zij was gedwon- gen de drie km. naar haar j| woonplaats, Sestosan Giovan- m nl, aan het handvat van het nortier te hangen. Bij aan- komst moest zij wegens shock H naar een eerste-hulppost wor- den gebracht. Een tweede schok kreeg zij toen de spoor- wegmaatschappij haar nog een boete gaf wegens overtreding H van de reglementen. n iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiimimniiinniii kan niet meer loszitten of verschuiven! DENTOFIX een nieuw, verbeterd en antiseptisch poeder behoeft sledits op de gebitsplaat gestrooid te worden om het gebit de gehele dag rots vast op zijn plaats te houden. U voelt zich zeker en behaaglijk. DENTOFIX voorkomt tevens onaangename reuk tiit de mond. Probeert het nog heden. Verkrijgbaar ln discrete, neutrale plas tic flacons, prijs L 2,35, bij apotheken en drogisterijen. \7luckt wit e{e Oostjone 13 Wij komen in beweging. Ma'ar nu niet meer zo muistil. Nu zetten wij er wat gang achter. Zo ver mogelijk uit de buurt van die onheilsplek en zo vlug mogelijk Ten slotte komt het eerste, schuchte re ochtendgloren. Het wordt gevolgd door een nog intenser duisternis: de maan is onder. Maar reeds draagt de nieuwe dag. Rudolf heeft een landtong uitgezocht die regelrecht naar een omgeploegd stuk bouwland voert. Een kilometer verderop zien wij een dorp van mid delmatige grootte. Wij behoeven er maar heen te kuieren en uiteen te gaan. Als doodgewone burgers van de oost zone. Wij nemen kort afscheid van Rudolf. Hopen dat hij veilig thuiskomt. Wen sen hem geluk. Prijzen hem voor de wijze waarop hij ons er door heeft gesleept. Als antwoord schenkt hij door JEFF BOGAR ons een sluwe, wat behoedzame hout- vestersgrijns. ,,'t Is eigenlijk stom eenvoudig", zegt hij. „Zolang enkelen van ons maar een fles of wat Schnapps ln de rugzak hebbenen 'n tlkkie van 't een of ander in do Schnapps. Die Schweine Herr Rudolf heeft vast geen erg fraaie mening over Mongolen. Ziezo, dat is dat. Do reizigers breken op. gaan uiteen. Vijf uren vol ver schrikking zijn wij bijeen geweest om niet meer dan zeven of acht kilo meter af te leggen, al zigzaggend. Nu gaat ieder zijn eigen, zwijgzame weg. Om een doodzieke moeder te be zoeken. Of om 'n paar rooie ruggen wijzer te worden in de zwarte nan- dei. Om 'n meisje op te halen en met haar dezelfde lijdensweg terug te gaan. Of om het aan deze kant zo met de politie aan de stok te krijgen, dat er niets anders overblijft dan 't nog eens op deze manier te proberen. Er zijn heel wat élementen nodig om een wereld te maken. Er zijn zelfs heel wat elementen nodig pm een karavaantje van vijftien man te vor men. Goede en slechte. Liefdevolle en hebzuchtige. Jager en gejaagden Levenden en doden. Voor Rudolf is 't dagwerk. Of, beter gezegd, nachtwerk...... HOOFDSTUK 8 De Duitse landman begint zijn dag vroeg. EU dank zij het feit,-dat de boerderijen in de oostzone onder staatscontrole vallen, woont hij vaak een heel eind van zijn werk vandaan. Zodoende zijn er zo 's morgens tegen vijven heel wat mensen op pad. Lorna en ik zijn iets beter gekleed, iets „stéedser", maar voor de rest on derscheidt niets ons van de andere mannen en vrouwen om ons heen, zeker niet als wij er eenmaal 'n fiks tippeltempo in zetten. Na half zeven wordt het wat rustiger op de weg, hoewel niet eens veel. Wij tippelen aoor. Tegen acht uur zijn wij in een middelmatig gróte stad. Niet alleen hebben wij een ontbijt ver diend, we kunnen het nuttigen zonder de hele tijd over onze schouder te zitten loeren. Het moeilijkste is achter de rug. Dat hopen wij tenminste! Bij een viezig klein buurtcafétje na bij het station houden wij halt. Het zit er stikvol met reizigers. Zolang wij maar geen Engels spreken, kun nen wij veilig bij elkaar gaan zitten. Dus wc zilte Ltén en bestellen. Ja - wat? Wat er op de kaart niet staat doorgehaald. „Pils op toast? Wat is dat in vre desnaam?" fluister ik. ,jje hebt niet goed gekeken. Pilse is champignons. „Champignons met ham, op toast of met „frische Bröt- chen". Nee, dan maar liever op toast, zoals het hoort. Toast is een van die woorden, die je öp elke spijskaart waar ook ter wereld zult aantreffen 't betekent hetzelfde in elke taal. Zelfs in Oost-Duitsland. Een morsige, verkreukelde kelner slóft naderbij en noteert de bestelling. Als dat gebeuld is, blijft hij als aan de grond gena geld, staan. Waar wacht de vent nog op? Eindelijk komt het hoge woord eruit: „Buttermarke. Fleischmarke. Brot- marke." Daar heb je 't al. Stom, dat we daar niet aan gedacht hebben. Zo zie je al weer 'n mens vergeet altijd iets1. Mijn Duits zou mij verraden. Lorna spreekt 't heel behoorlijk. „Die ha- ben wir leider verloren", beweert zij. „Bringen Sie nur. die Pilse ohne Schinken." Zonder de ham. „Maar de ham zit in kleine stukjes gesneden tussen de champignons", weerlegt de kelner. „Breng dan alleen de „frisse Bröt- chen"." „Brotmarke Buttermarke?" 't Is een wonder dat die vent niet om „Stahlmarke" vraagt voor de slijtage aan zijn pannen. Hij knijpt bedacht zaam de ogen 'n beetje samen en peinst. Op de een of andere manier weet hij wat voor vlees hij in de kuip heeft. Hij voélt 't. Kelners bedienen zo'n constante stroom van lieden dat zij een zesde zintuig ontwikkelen voor dit soort situaties. Voor elk soort situaties. Net als 'n „stille". Zij hebben maar heel weinig tijd nodig om je de man aan te wijzen die straks zijn rekening niet kan betalen. Of die ander, die er deining over zal maken. In minder dan geen tijd rui ken zij de klant die niet in de om geving thuishoort. Ja, ruiken is het ware woord. En in ons geval al zeer letterlijk. Alle rassen hebben een specifiek luchtje, hoewel zij daarvan zelf misschien onkündig zijn. De Duitser uit de oostzone heeft dat be paalde, vage, duffe luchtje dat je aan vochtige kelderruimten en beschim melde slaapkamermuren doet den ken. En aan klamme en volkomen af gedragen kleren. En aan goor, onfris lijfgoed, dat slechts zelden wordt ge wassenen dan nog in kleffe klei zeep, die geen schuim oplevert en evenmin reinigt. En aan verlegen Ersatztabak. Wij hebben niets van dat alles. En dan heb je nog zo de manier waarop iemand zich weet te bewegen ook. Ilc houd mij koest. Lorna zou des noods als een inboorling van deze contreien kunnen praten, maar zij gedraagt zich niet als zo iemand. Elk van haar' gebaren getuigt van een in geboren vrijheidszin, welke zij van vele generaties van voorzaten heeft meegekregen en die onvervreemdbaar is van haar ras en haar natie. En verder heeft ze dat nuchtere, typich- Britse van zo-even-langs-de-neus- weg: 'n spitse opmerking, 'n staal harde blik naar iets of iemand. En die verraden haar nationaliteit maai* al te gemakkelijk. Dan heeft zij nog iets: dat ondefinieerbare iets dat haar beroep kenmerkt. Als je jarenlang in 'n bepaald beroep werkzaam bent, verloochenen zich nimmer de uiter lijke merktekenen waaraan een scherp opmerker hen steeds zal her kennen, ook al hullen zij zich in een smoking, 'n creatie van Jacques Fath of zoals in Lorna's geval in "n beslist erg ouderwetse deux-pièces van even duistere kwaliteit als her komst. Het zit 'em in de houding, de manier van lopen, in de ogen die geen vrees kennen. Voeg daarbij de ken nelijke onkundigheid met het rant soeneringssysteem in een Oostduit- se eetgelegenheid en je hebt 'n pracht van 'n Factor X, die je alle reden tot argwaan geeft Maar deze kelner doet iets heel merk waardigs. „O.K.", zegt hij, met 'n knipoogje naar mij en verdwijnt, k waag het erop. „Laten we maar liever verdwijnen", zeg ik zacht in het Engels. „Dat welct achterdocht", komt haar gemompeld antwoord. ,,'t Zit hier toch vast niet vol .spion nen!" werp ik tegen. (Wordt vervolgd).

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1959 | | pagina 12