De consument en de reclame
ICeifhen
Jacht ii
in vol
Beter
voorkomen
dan genezen!
te wat
INDIA WIL DE AFVAL VAN LAND-
B0UWPR0DUKTEN BENUTTEN
TEKKO TAKS en de Atoomoantoffels
MAANDAG 9 NOVEMBER 1959
PROVINOIALE ZEEÜW8B COURANT
EEN ONDERZOEK WERD INGESTELD
Lijkt de reclameman het
meest op een vos
(Van onze Haagse redactie).
Het onafhankelijke vakblad
voor de reclame en verkoopbe
vordering „Ariadne" heeft, sa
men met de Nederlandse stich
ting voor statistiek een onder
zoek ingesteld naar het voor
deel van de consument over de
reclame en de reclame-mensen.
De eerste resultaten van dit on
derzoek staan in het november
nummer van Ariadne. Zij zijn
gebaseerd op een representatie
ve steekproef in een enquête on
der 1200 volwassenen, in dit ge
val gedefinieerd als personen
van 18 jaar en ouder, gelijke
lijk verdeeld over vrouwen en
mannen.
Op de vraag, over welke eigenschap
pen de reclameman moet' beschik
ken, kwam die groep van de onder
vraagden het sterkst naar voren,
antwoordde, dat de reclameman
slim en uitgerekend moet zijn. Het
is daarom niet verwonderlijk, dat bij
de vraag,' op welk dier de reclame
man het meest lijkt, 64 procent van
de ondervraagden meent, dat dit de
vós is. Gelet op de onvriendelijke
spreekwoorden over vossen, is het,
volgens Ariadne een troost voor de
reclameman, dat slechts één procent
van de ondervraagden van oordeel
is, dat de reclameman het meest op
een ezel lijkt.
Voordeel
In tabellen en figuren, worden de
antwoorden op elf gestelde vragen
weergegeven. Waaraan denkt men
bij het woord „reclame" In de
antwoorden op deze vraag is het op
gevallen dat het woord „reclame"
door een grote groep verbonden
wordt met „voordeel, of goedkoper
aanbieding". En de gedachte aan een
voordelige aanbieding of een gele
genheidskoopje leeft sterker bij de
vrouwen dan bij de mannen als
groep en men vindt het ook veel
sterker tot uitdrukking komen bij de
onderste welstandsgroepen dan bij
de bovenste. De gedachte aan het
zakelijke doel van de reclame om-
zetvergroting wordt door- relatief
meer mannen dan vrouwen genoemd.
Op de vaag, welk woord het meest
met reclame te maken heeft, vorm
den zij, die met de term „nuttighéid"
antwoordden, de sterkste groep, na
melijk 26 procent. Slechts 4 procent
der stemmen gaven aan de tegen
overgestelde term „overbodigheid"
hun keus. Om een meetbare indruk
te krijgen omtrent het nut, dat de
consument in liet algemeen aan re
clame toekent, werd gevraagd een
cijfer te geven aan dit nut, waarbij
tien het hoogste en nul het laagste
te geven cijfer was. Tienen heeft het
hierbij niet geregend, maar wel ach
ten en zevens.
Nadeel
De overgrote meerderheid der on
dervraagde consumenten namelijk
84 procent vond, dat reclame
een voorlichtend karakter heeft of
de consument attent maakt op de
goedkoopte. Bijna de helft van de
ondervraagden was echter eveneens
van oordeel, dat er aan reclame na
delen verbonden zijn. 47 procent van
de ondervraagden stond op dit
standpunt. Er zijn relatief meel
mannen, die in het algemeen nadelen
aan reclame bespeuren dan vrouwen.
Ook in de hogere welstandsgroepen
is men relatief kritischer dan in de
lagere.
Nieuw produkt
De vraag of men door reclame wel
eens kennis heeft gemaakt met een
artikel, werd door 59 procent van
de ondervraagden bevestigend beant
woord. Wel bestaat er verschil naar
gelang de leeftijdsgroep. In de
groep jeugdigen antwoordde 63 pro
cent bevestigend, in de groep van 55-
jarigen en ouderen slechts (50 pro
cent, terwijl de tussenliggende leef
tijdsgroepen ook een middenpositie
innamen.
Geen misleiding
Interessant zijn ook de antwoorden
op de verdere vragen. De meeste on
dervraagden zijn van oordeel, dat de
reclame geen misleidende voorlich
ting heeft, doch totaal betrouwbaar
acht men de reclame toch ook weer
niet.
Ongeveer de helft van het aantal
consumenten gelooft in een kosten
verhogend effect van de reclame.
de meest gevraagde
Ruim driekwart van het aantal on
dervraagden meent, dat de consu
ment gemakkelijk door reclame te
misleiden is, terwijl ruim de helft
van de consumenten de stelling be
vestigd, dat de reclame het kiezen
voor de huisvrouw vergemakkelijkt.
Op de vraag of men wel eens van
„verborgen verleiders" had gehoord
en wat daarmee bedoeld werd, ver
klaarde 77 procent van het aantal
consumenten nog nooit hiervan in
het kader van de reclame te hebben
gehoord.
Zonder reclame
De meerderheid der ondervraagden
(66 procent) was van mening, dat
jonge mensen gemakkelijker door re
clame te beïnvloeden zijn dan oudere
mensen. Hoe zou de wereld zijn zon
der reclame? Onder de consumen
ten leeft het sterkst de overtuiging,
dat de mens door het wegvallen van
de reclame kritischer en rustiger
zou worden. Toch is er een vrij aan
zienlijke groep die meent dat doör
het ontbreken van reclame, de mens
minder kritisch zou worden. En de
factor, waarin bij het wegvallen van
de reclame de grootste achteruit
gang voorspeld wordt, is het mense
lijk geluk. Vooral de jongeren zijn
deze mening toegedaan; 38 procent
van hen meent, dat de mens er on
gelukkiger op zou worden, terwijl in
de overige leeftijdsgroepen tezamen
slechts 33 procent deze mening hul
digt. Ook geloven de jongeren niet
in zo sterke mate als de overige on
dervraagden, dat de mensen rustiger
zouden worden als er geen reclame
meer werd gemaakt. De redactie van
Ariadne wijst er op, dat er nog
meer detailstudies .achtergrondstu
dies en voorgrond-beschouwingen
zullen moeten volgen om „het por
tret van de consument" een defini
tieve plaats aan de reclamewand te
geven. In ieder geval heeft „Ariad
ne" door de publikatie van de resul
taten van deze belangrijke enquête,
veel stof heeft bijgedragen voor een
grondige behandeling van het onder
werp „de reclame en de consument",
dat op het komende congres van het
Genootschap voor Reclame te Gro
ningen zal worden besproken.
Op het eilandje North Rona van de He-
brlden worden jaarlijks meer dan 20.000
jonge zeehonden geboren, aldus heeft
een groep geleerden ontdekt. Het doel
van de expeditie was niet alleen een
„volkstelling" onder de zeehonden te
houden, maar ook zoveel mogelijk kalve
ren met een metalen ring te merken en
materiaal te verzamelen voor een gede
tailleerd rapport over het kalven van
zeehonden op het eiland.
(Advertentie)
POPELEN DE TAPUTKEVER
niet ven e^J^STOQK
j VAT DOE J J
ER TECEj
Portret v
een vijanï
Wanneer bij
het vervaardigen van
textiel een behandeling
met EULAN
wordt toegepost, zijn
de stoffen voor altijd
tegen tapijtkever en ook
tegen motten beschermd.
Eis daarom bij aankoop van alle
soorten wollen stoffen en andere
goederenvan dierlijke vezels
vervaardigdhet
EDI AH-etiket!
ranmW
ïiif bezorgt honderden Ai|
luisvrouwen 402raJ~—jfx
"nminuuK mpfaniilkev fr he*l' het °.P c If
^•"gpnbi1 Witte
"pï/Hèur
bijtkeve
laleerd
55:
"^ÏÏWKIM)lSTEWi>l GESIGNALEERD^^
Tapijtkever op mars houü
wollen stof en warmU
s riclï
aan in vrijgeztV
ron jgea
ij
S^Kever verscnSq
AVlam i
i fflf11
fel*?
)l Hoe b,
Eisenhower golfde niet
tijdens veldtocht in Europa
De perssecretaris van presi-
ff dent Eisenhower, Hagerty, f|
heeft donderdef: ontkend, dat
Eisenhower voor de slag in de
Ardennen in 1944 in Frankrijk
golf heeft gespeeld, zoals staat
vermeld in de dezer dagen ge-
ff publiceerde dagboeken van de ff
Britse veldmaarschalk Lord
Alanbrooke.
ff Elsenhower, die toén opperbe-
ff velhebber van de geallieerde 'ff
invasiestrijdkrachten was,
ff heeft geen golfclub ter hand ff
j= genomen zolang de oorlog in ff
Europa niet was gewonnen.
Hagerty sprak niet over an-
ff dere mededelingen over Eisen- n
hower, die vermeld staan in de
M dagboeken van velmaarschalk p
Lord Alanbrooke.
liiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii
HOOG EN LAAG WATER
10 november
Vlissingen
Terneuzen
Hansweert
Zierikzec
Wemeldinge
-f nap
uur meter
10.21 1.51
10.50 1.69
11.06 1.82
11.16 1.07
11.46 1.24
nap
uur meter
23 07 - 1.64
23.32 1.81
23.58 1.95
nap
uur meter
4.13 1.32
4.38
505
4.59
5.14
1.48
1.62
1.17
1.34
nap
uur meter
16.55 1.73
17.20 1.89
17.46 2.03
17.26 1.48
17.43 1.70
DESKUNDIGEN STELDEN PLANNEN OP
Uit bananenstaAmen zal
stijfsel worden gemaakt
Deskundigen in India hebben plan
nen opgesteld voor het verwerken
van afval van landbouvvprodukten
tót goederen voor dagelijks gebruik,
zoals stijfsel, oliën, kunstmest en
voedsel, waarbij van een grote va
riatie van afvalprodukten gebruik
zal worden gemaakt, zoals citroen
schillen, de stammen van bananen
bomen, bloed uit de abattoirs, afval
van vis e.d.
Dit plan is het resultaat van het
onderzoek van een commissie, die
wérd Ingesteld voor het zoeken naar
methoden om afvalpïodukten voor
een goed doel te benutten. In het
door de commissie aan de regering
uitgebrachte rapport worden gede
tailleerde aanbevelingen gedaan hoe
de meeste afvalprodukten van de
landbouw tot bruikbare goederen
kunnen worden verwerkt.
Zo kan bijvoorbeeld tabakstof wor
den gebruikt voor de produktie van
46- Precies op het afge
sproken uur waren Tekko
en Terry op de dag van het
vertrek bij professor Star-
reveld. „Hier zijn de para
chutes, jongens!" begroette
de geleerde de beide vrien
den. „En in die tasjes zitten
broodjes en een thermofles
met warme thee, voor on
derweg!"
„En hier!" ging de profes
sor zonder omwegen ver
der, 'terwijl zij in de gloed
nieuwe pantoffels stapten,
„heb ik een eenvoudig in
strumentje, bedienbaar met
één enkele knop, waarmede
we de ontsteking en onze
snelheid kunnen regelen!"
„Ik wil mij er verder niet mee bemoeien, pro
fessor!" wendde Polly Mops zich tot de pro
fessor. „U moet het allemaal zelf maar weten,
maar die das doet U om!" En zij overhandig
de de geleerde een warme wollen sjaal die
hij goedig omdeed. „Komaan!" sprak hij dan.
„Het is tijd mannen! Het uur van vertrek is
aangebroken!" Gevolgd door de trouwe Polly
sloften de vrienden naar buiten, de tuin in.
„Denk er om, Polly", draaide de professor
zich nog eenmaal om. „Alles is nog geheim-
Geen woord dus!"
nicotinesulfaat, een krachtig middel
voor de bestrijding van insekten en
slakken. De schillen van citroenen
kunnen worden benut voor het ma
ken van veevoeder, geneesmiddelen
en likeur. De citroenoogst van In
dia wordt geraamd op ongeveer
495.650 ton per jaar. die voor het
grootste deel door de conservenin-
austrie wordt verwerkt, waarbij de
schillen meestal worden weggegooid.
Bananen worden in India in over
vloed geteeld, doch na het afsnij
den van de vruchten laat men de
stammen meestal wegrotten. Zij
kunnen echter goed worden ge
bruikt voor het maken van stijf
sel voor de textielindustrie, in
kosmetische produkten en voor
"einden.
het ontwikkelen van een stijfselin-
dustrie uit bananenstammen India
geheel zelfbedruipend maken wat
stijfsel betreft en het land jaarlijks
drie miljoen pond sterling aan de
viezen kunnen besparen.
Het afval van rijst, waarvan de pro
duktie in India ongeveer 27,8 miljoen
ton per jaar bedraagt, zou met ge
bruikmaking van methylalcohol kun
nen worden verwerkt tot ongeveer
300.000 ton ruwe olie per jaar, ter
waarde van bijna 19 miljoen pond
sterling, terwijl als bijprodukt nog
45.000 ton zeep zou kunnen worden
verkregen.
Het bloed uit de abattoirs zou kun
nen worden gebruikt als kunstmest
en veevoeder, doch ook voor mense
lijk voedsel en het maken van prepa
raten voor industriële en medische
doeleinden-
Uit visafval zou kunstmest kunnen
worden gemaakt, terwijl theeafval
kan worden gebruikt voor het ma
ken van coffeme. Afval van suiker
riet is bruikbaar voor de fabricage
van bordpapier, papier en ook voor
veevoeder.
6 Een bloedig botsing tussen twee groe
pen Boliviaanse boeren die het oneens
waren over een politieke kwestie, heeft
2? doden en een groot aantal gewonden
geëist. De ene groep was voor handha
ving van de minister van landbouw ter
wijl de andere diens ontslag eiste.
z
O
\Jlwcl\i uif de Oosi^one
„Verzeihung, bitte", komt de leider
onderdanig, terwijl hij zich omhoog
werkt, de truck In. „Der Herr Kapi-
tan wiinschen? Moeten wij de krat
ten naar buiten brengen, of wil hij
ze doorzoeken waar ze zijn?"
„Doorzoeken?" komt het antwoord.
„Niks doorzoeken. Wat denk je dat
we gaan doen? De inhoud inspecte
ren en jullie passeren? We confis
queren het hele zaakje. Wat zit d'r
in?"
„Nichts. Nichts, Herr Kapitan. On
schuldige lading, ik verzeker het U".
„Waarom breng je 't dan zwart
over?"
„Ik voer alleen mijn instructie uit,
Herr Pollzei-General".
Luitenant Snell doet zijn naam alle
eer aan, gezien het tempo waarin hij
in rang stijgt
De lading bestaat uit kratten. Een
dozijn ongeveer, ter grootte van thee
kisten en van hetzelfde dunne hout
gemaakt.
„Aufmachen!" dondert Snell.
De nieuwsgierigheid wordt ons te
door JEFF BOGAR
machtig. Ik spring de greppel over,
Lorna ook. Afgaande op de wijze,
waarop zij door de van dennegeur
zwangere lucht zeilt, zou je zweren
dat zij een jparachutlstenopleiding
heeft gehad, tiaar benen zien er nog
Amerikaanser uit.
Herr Leutnant-Kapitan-General
staart naar de inhoud van de open
gemaakt krat. Plotseling barst hij
in een luid gelach uit. Hij richt zich
op. De echo van zijn lach klinkt
van over de grenslijn. Hij steekt zijn
hand in de krat. Hij haalt een hand
papier te voorschijn,
maat. In flinke blokletters staat
vol T
Afflche-for-
itters staat
daarop te lezen: „Westduitsers!
Breek eens en voor al met Brits ge-
woefwoef. gewafwaf uit Brooklyn
ratisi"ij
Als verklarende tekst volgt daaron
der de afbeelding van respectievelijk
een bulldog, een wolfshond en een
schoothondje met een lintje om de
nek.
't Is wel het grofste dat Ik ooit ge
zien heb. We beginnen allen te la
chen. Ook da zes miezerige manne
tjes moeten huns ondanks meegrin-
niken.
„Wat zit er in die andere kratten?"
De drie Britse politiemannen, of
zoals ze hier genoemd worden
mannen, van de Publieke Veiligheids
dienst. nomen elk een truck voor hun
rekening en de mannetjes beginnen
ijverig kratten open te breken.
Propaganda. Niets dan propaganda
in al die kratten en in dezelfde stijl
In die kratten zitten genoeg aanplak
biljetten om alle ruïnes van hier tot
aan Holland mee vol te plakken.
„Zit er niets anders in?" blaft de lui
tenant van politie. Het is waarschijn,
lijk als blarfen bedoeld tenminste.
Maar hot lukt niet al te best. Zijn ge
voel voor humor is te zeer geprik
keld. Als dit al propaganda moet be
tekenen, dan is het er een van zulk
een grove soort dat je er eigenlijk
ten lachen sedert de dagen, dat de
Jappen propagandapapiertjes omlaag
deden komen tegelijk met hun bom
men, opdat, zo de bommen hun doel
dan al voorbijstreefden, alle moeite
in elk geval met totaal vergeefs zou
zijnDit is een minstens even
grote farce.
Zelfs de deemoedige, miezerige man
netjes lijken de komische kant er
van te gaan inzien. Ziin ze voor deze
flauwekul die grimmige woudgordel
door-gezigzagd? Hebben ze hiervoor
gevangenschap en zware straffen ge-
Voor deze rommel-met-drie-ster-
ren«*—
gr<-
modelijden mee moet hebben. Ik voor
mij heb tenminste niet meer zo moe-
Zij staan erbij als schoolkinderen, die
betrapt zijn juist op het moment, dat
zij de meester voor schut wilden zet
ten.
„Zit er anders nog iets in?" herhaalt
luitenant Snell blaffend zijn vraag
van zoeven.
„Nein", piept de leider. „Nein", Herr
Óberst. Anaers niets".
„Laat maar es kijken dan".
De man haalt zijn mes voor den dag
en trekt van leer. Hij stort zich met
onvermoede ijver op de pmafletten
in óe kratten. Hij steekt, hakt en
zaagt dat een lust is.
Het is om te gillen gewoonweg.
Wanneer de anderen zien wat hij
doet, halen ook zij hun overigens
opvallend-uniforme messen uit de
zak om de naspeuringen te verge
makkelijken.
Nu gaan ze pas goed aan de slag. Ze
scheuren de Kisten open en ondeme.
men met hun messen verwoede aan
vallen op de papieren inhoud.
Een der politiemannen gaat erop, een
willekeurige krat uit te pikken en
die te laten omkeren. De miezeman-
netjes gehoorzamen gewillig. Dikke
pakken van precies eendere pamflet
ten vallen er uit.
Nu zullen zij wel tevreden zijn, neem
ik aan. En ik heb voor Sam Loew een
echte smokkelfilm geschoten. Zeker,
hij vraagt om brooa en hij krijgt ste
nen, maar als er op dit moment wer
kelijk niets opwindenders plaats
vindt in dit hele Duitsland, hoe zou
ik hem dan méér kunnen geven......?
Het begint or op te lijken, dat de
room van het smokkelen af is. Wij
maken nog net het kinderuurtje er
van mee
„Nou", zegt de politieluitenant, „wat
moeten we met dit stel aan? Twin
tig jaar eenzame opsluiting Wat zeg
jij d'r van, Lorna?"
„En al dat brood en water verspillen
in een zone waar zo'n voedselschaar
ste heerst?" lacht Lorna.
„De gevanissen zitten toch al vol",
doet de sergeant zijn duit in het
zakje.
„De moeilijkheid zit 'em hierin, dat
dit stel beneden het in gevanissen ge
bruikelijk peil blijft. Gevangenissen
doen in misdadigers. Als we ze met
dit stelletje kruimelaars opschepen
komt er muiterij van!"
De miezemannetjes doen hun best om
te grinniken, zoals ieder ander. Ze
hebben weer een kudde gevormd, als
of ze beogen bij elkaar wat warmte
te zoeken. Herr Polizei-General stapt
op hen toe met wat ze in 'n ouder
wetse draak een dreigende houding
zouden noemen.
„Wat hebben jullie tot je verdediging
aan te voeren, jullie misselijke, mie
zerige mannetjes? Komt me daar de
grens over om zo'n ellendig zoodje
schandaal-bestuur binnen te smokke
len. Willen jullie dat iedereen aan de
ze kant van de grenslijn zich dood
lacht? Is dat de opzet?"
Hij zwijgt even en schud* het hoofd
„En dan waar moeten we met die
kratten heen? Als we de hele rom
mel in beslag nemen, waar moeten
we 't in vredesnaam allemaal laten?
Hè? Denken jullie dat we hier in
plutocratische paleizen wonen met
kelders groot genoeg om al die afval
te bergen Wat denken jullie dat net
hier is? West Duitsland of vrije
opslagruimte voor dertig kratten met
afval? En vrije kost voor de vracht
rijders die ons er mee opscheppen,
plus een lekkere comfortabele bajes?
Wat? Beseffen jullie niet wat een
last je me bezorgt? Geef antwoord!"
i „Het spijt ons van de last, Herr
i Oberst blaat er een benauwd. „Als
l we U in de weg staan met onze krat-
I ten
Het ogenblik van de beslissing is aan
gebroken
„Nou. en of", zegt Snell. „Vooruit de
trucks in. jullie. Eerst die ene op
gang brengen. Dan de weg op in oos
telijke richting. Ik geef jullie precies
drie minuten om te maken dat je de
ze zone uit komt met alle rommel
die je bij je hebt cn ik rij zelf met
iullie mee om te zien dat je de grens
lijn passeert. En als ik een van jul
lie of je gore pamfletten ooit weer
onder ogen krijg, dan dan Los!
Verdwijn!"
Opeens worden ze weer een en al be
drijvigheid. Eerst helpen ze alle zes
de chauffeur die in moeilijkheden zit.
Vervolgens stapt de luitenant op de
treeplank van ae voorste wagen. Ik
vraag of ik mee mag en ook Lornc
gaat mee. om deze grao tot het einde
toe mee te maken. We doorkruisen
het grasland, komen op de straatweg
en zetten koers naar ae grens.
(Wordt vervolgd).
