Smokkelaars in strijd met douane DE KERKEN-
maatschappij
WIJ ZIJN ALLEEN MAAR
CHAUFFEURS IN LOONDIENST
ÊSèëk
ïnvetifum
Prof. HoenderdaalIs de kerk
er niet meer bij
Hervormde kerkbouwactie bracht
acties van kleinere kerken op gang
80
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
VRIJDAG 23 OKTOBER 1959
(Van een speciale verslaggever)
(.Buit van vier ton roomboter".
„Douaniers winnen slag tegen smokkelaars!"
(„Smokkelaars aan de greep der douane ontlnapt".
i„24 mannen en een vrouw voor de rechter".
Deze dagbladkoppen bewijzen dat de harde strijd
aan onze grenzen, met name in het Belgisch
grensgebied, onverminderd blijft voortduren om
dat het geld blijft lokken.
Wordt er zoveel verdiend door de smokkelaars?
Of is het smokkelen een tweede natuur geworden,
waar men niet meer af kan? Wat zijn het voor
mensen, die het steeds weer wagen bij nacht en
ontij oog in oog te staan met de dood?
Wij hebben hen niet zonder moeite opgespoord:
in Tilburg, in Breda, Baarle Nassau en Ossen-
drecht. En we hadden ze ook elders kunnen vin
den. Het doel is overal hetzelfde en de strijd is
gelijk: listen en lagen van beide kanten: smok
kelaars en kommiezen. Totdat het hotst, soms
héél hard botst, zodat er bloed vloeit en het men
senlevens kost.
firn
de
Als we door bemiddeling van een oud-politieman op een laat uur in een
rokerig cafeetjo naast 'n paar van die knapen hebben plaatsgenomen,
treft de hartelijkheid en sympathie, waarmee de ex-marechaussee wordt
begroet. Er worden verse biertjes op do viltjes gezet, er gaan Hollandse
en Belgische sigaretten rond, er wordt ondeugend gekeken en gelachen,
•omdat beide partijen zich nog maar al te goed herinneren, hoe toen deze
eu dan gene het onderspit moest delven. Biijlcbaar toch in een sfeer van
sportiviteit, zonder baat en zonder teveel wrok. Vandaar dat ze elkaar
ook deze avond nog best kunnen verdragen en alle goeds toewensen: de
een met z'n pensioentje plus baantje-voor-halve dagen, de ander met z'n
arbeid op de fabriek en z'n clandestiene bijverdienste in de prille ochtend
of in het holst van de nacht.
Dit zijn niet de smokkelaars, die van de illegale handel moeten leven.
Overdag wordt er gewoon gewerkt in een eerzaam vak en het weekgeld
gaat meestal tot de laatste cent af naar moeder, of moeder-de-vrouw. Wat
ze echter verdienen aan de boter, of aan de jenever, die ze zonder invoer
rechten België weten binnen te loodsen, is voor hen zelf.
voordoen, is de goede afloop van een
rit zo ongeveer verzekerd.
Snelheid
Besluiten zij de sprong te wagen,
dan wordt gereden met gedoofde
lichten, terwijl de snelheid tot een
angstwekkend tempo wordt opge
voerd. Men laat zich zo diep achter
het stuur wegzakken, dat men nog
maar net over de onderste rand Aan
de voorruit kan kijken, om do don
kere boomstammen langs de weg te
kunnen gebruiken als bcbakening.
En verder hangt het er dan maar
van af, of men op A'erzet-biedende
ambtenaren stuiten zal. Daar men zo
diep zit AVeggedokcn kunnen eventu
eel door de ruiten vliegende kogels
weinig deren.
Maar de douaniers kunnen als hun
met lampen gegeven stopsignalen
worden genegeerd, planken met
„spijkers" voor de voortrazende
auto's werpen, planken die de ban
den in flarden scheuren of grote ra
vages aan de wielen veroorzaken. Of
ook: men kan ergens een dienstauto
dwars over diezelfde weg hebben ge
plaatst, zodat een verschrikkelijke
botsing niet uitblijven zal. Dan val
len er soms doden, en vaak zwaar
gewonden. Al staat men er af en toe
stom verbaasd over, dat dergelijke
maatregelen niet nog meer onheil
aanrichten.
Eén ding is haast altijd wel zeker:
dood schieten van smokkelaars
komt zelden voor. Zomin als het
vaak voorkomt, dat smokkelaars
op de ambtenaren vuren. Want we
Een roemrucht kruispunt in
grensstreek waur men alle kanten
uit kan en waar tevens de nodige ac-
comodatie aanwezig is om de stout
ste plannen op stapel te zetten.
Linksaf gaat men naar Breda,
rechtsaf naar Tilburg, waar altijd
lieden te vinden zijn, die na hun dag
taak een avontuurlijk karweitje voor
een paar tientjes op willen knappen.
Andere baas
De oude Cadillac of Pontiae betalen
ze niet. Daar zorgt de „baas" voor.
Niet de baas van „het" fabriek. Die
heeft er niets mee te maken wat ze
uttvoeren in hun vrije uren. Maar die
andere baas, die maakt dat er mor-
fenochtend weer een nieuwe partij
oter kan worden geladen: die, als er
een smokkelauto sneuvelt, onmiddel
lijk weer met een andere klaar staat;
die connecties zoekt in België om
van een vlotte afzet van de smokkel
waar verzekerd te zijn; maar die
ogenblikkelijk van het toneel ver
dwijnt als er brokken gemaakt drei
gen te worden. Deze baas is de man
achter de schermen, die in alle stilte
de zaken voorbereidt, die fourneert
en financiert, doch die nooit te vin
den is, als de alarmklok luidt. Dan
trekt hij zich terug als een slak z'n
voelhorens, wacht geduldig op een
gunstiger gelegenheid en speelt dan
weer zijn noge inzetten, omdat voor
hem in één nacht soms meer verdient
wordt dan de gewone werker in de
grensstreek met werken nog niet in
een heel jaar verdienen kan.
Hij kent zijn stroppen. Zo'n oude
Cadillac van f5000 en f4000 boter
kan hij wel eens gelijktijdig verspe
len. Dit risico neemt hij graag op de
koop toe. Hij kè.n tegen een stootje,
en als het moet tegen meer. Dat
komt een volgende week wel weer in
orde. Want zijn jongens zelf zijn
vlug als water en zien zelfs in de be-
nauwdste ogenblikken meestal nog
wel een gaatje om het vege lijf te
redden. Maling dan aan de buit. Met
enkele tonnen boter is weldra alle
schade weer uitgewist. Een winst
van f 1 a f 1,25 op een kilo zet aan!
De stroppen vormen tenslotte een
klein percentage.
Wat krijgt nu zo'n chauffeur daar
van, willen wo weten. Naar verhou
ding bar weinig, zo blijkt. De kerels,
die het gevaarlijke werk doen, d.w.z.
die zorgen voor het transport en die
als „de" smokkelaars worden be
stempeld, ontvangen nog geen tien
procent van de winst. Gaat het niet
vijf ton boter tegelijk, per vracht
auto, dan worden ze er enkele hon
derden guldens wijzer vau. Doen
doorgaans zijn de partijen boter in
tonenauto's niet groter dan 800 A
kilogram. Dat betekent dus, dat
ze na een nacht van ondragelijke
spanning met hooguit zeven tientjes
genoegen moeten nemen. Deze vorm.
van misdaad betaalt niet veel, zelfs
niet ïn smokkelland! De grote winst
is voor de man op do achtergrond.
Wanneer men voor de eerste maal
met zo'n luxe smokkehvagen wordt1
geconfronteerd, ontkomt men niet
aan een huivering. Daar in het zui
den kent iedereen ze, daar ze niet al
leen opvallen door hun grote om
vang, maar meer nog doordat ze in
onbeladen toestand het „achterwerk"
hoog in de lucht steken, als gevolg
van de extra stugge veren, die met
het oog op de zware vrachten worden
aangebracht. Aan de binnenkant van
de portieren en aan de achterkant
van de zitplaatsen zijn stalen platen
ingebouwd ter dikte van een vinger
Daar gaan de kogels uit een karabijn
beslist niet doorheen, laat staan mu
nitie van een pistool. En dus zit men
•daarachter redelijk veilig. Als dan
ook het tipsysteem goed functioneert
'en zich geen bijzondere verrassingen
(Advertentie)
met INVENTUM is t goed leven
straal kachel 27.50
Vraagt onze folder no. 77 „Inventum
brengt warmte in uw leven" bij uw
bandelaar of bij INVENTUM,
Bilthoven.
Aanwijzing
ontwikkelingskernen
In het voorlopig verslag van de
Tweede Kamer over de landbouwbe
groting 1960 wordt de minister ge
vraagd of hij van mening is, dat de
aanwijzing van de ontwikkelings
kernen voor de regionale industriali
satie voldoende is afgestemd op de
verwachte ontwikkeling in de land
bouw en op de algemene structurele
problemen van het platteland. Ge
vraagd wordt ook hoe het systema
tische interdepartementale overleg
in dezen is geregeld.
Maand gevangenis voor
fietsen onder invloed
Do politierechter te Groningen A-er-
oordeelde gisteren S. van B. uit Gro
ningen wegens het rijden onder in-
A'loed A-an alcohol op een fiets tot
een maand gevangenisstraf.
Tegen hem was drié maanden gevan
genisstraf geëist. Verdachte was
daags tevoren uit de gevangenis te
Winschoten ontslagen en had na ge
bruik van alcohol een lichte aanrij
ding veroorzaakt.
Toen de politie, ter plaatse kwam
nam hij de vlucht. Na een achter
volging kon hij worden gegrepen,
KERKNIEUWS
NEDERLANDS HERVORMDE
kerk
Beroepen te Amsterdam (Parkkerk-
femeente) (vacature M. Groenen-
erg) A. H. Weenink, predikant voor
buitengewone werkzaamheden te Gro
ningen.
Aangenomen de benoeming tot. predi
kant-voorganger van de vereniging
van Vrijzinnig Hervormden te Vlis-
singen-Goes J. van Beek te Uitgeest.
Bedankt voor Scherpcnisse P. Post-
houwer te Goudswaard.
GEREFORMEERDE KERKEN
Beroepen te Nieuwer Amstcl Noord
(vacature H. B. Weyland) A. Broek
Groningen Noord.
CHRISTELIJK GEREFORMEERDE
KERKEN
Tweetal te Eemdijk G. Blom te Meer
kerk en D. van Wilsuih te Dedcms-
vaart.
Beroepen te Ermelo J. C. van Ravcn-
swaaij to Scheveningen.
GEREFORMEERDE GEMEENTEN
Bedankt A'oor Werkendam W. C. La-
main te Grand Rapids (U.S.A.).
zeiden het al eerder: aan weers
zijden wil men wel een bepaalde
sportiviteit in acht nemen.
Een uiterst lastige tegenstander voor
de smokkelaars is de zgn. Centrale
Velddienst. De kommiezen die hier
toe behóren beschikken n.l. ook over
snelle auto's of motoren, terwijl ze
voorts niet, zoals de kommiezen-per
rijwiel, met pistolen, doch met kara
bijnen of stenguns zijn uitgerust. Zij
zijn het vooral, die voor even grote
verrassingen kunnen zorgdragen als
de smokkelaars, omdat zij net zo
goed nu eens hier en dan weer daar
eensklaps kunnen opduiken. Zij staan
tegenover de snelste smokkelwagens
en hun meest vermetele bestuurders
geenszins machteloos. Wel komt het
nog al eens voor, dat zij alleen met
de vangst van het voertuig genoegen
moeten nemen.
Want als de smokkelaars persoonlijk
de dans zijn ontsprongen, hebben ze
aan die Avagens \A-einig houvast. Men
Aindt geen nummers meer in het mo
torblok die worden er bij aankoop
Aan zo'n Avagen onmiddellijk uitge-
vijld or zijn nooit papieren bij
smokkelauto's, kortom wat dit be
treft tasten de ambtenaren haast al
tijd in het duister.
De School voor Maatschappelijk
Werk te Amsterdam, thans So
ciale Academie geheten, bestaat
zestig jaar. Professor Idenburg
heeft bij de viering van dat feit
een voortreffelijke rede gehouden.
Hij gaf een analyse van ons be
staan en de bedreiging ervan door
onze welvaart. Toen prof. Iden
burg in zijn rede een uitzicht
trachtte te geven op een mogelij
ke oplossing, ontbrak er volgens
de schrijver een dimensie aan.
Zuiver cultureel vormend Averk
(verbetering van het onderwijs,
cultureel vormingsAverk, volksho
gescholen, buurthuizen enz.) is
geen middel om aan A-ervlakking
Wereld jeugdconferentie
Y.M.C.A. te Loosdrecht
De Y.M.C.A. (Young Men's Chris
tian Association) houdt van 3 tot
en met 13 augustus I960 een We
reld Jeugdconferentie in het Ma
rinekamp te Loosdrecht. Er wor
den 500 600 jongens en meisjes
vernacht (leeftijd 15-18 jaar), af
komstig uit A'erscheidene Europe
se landen, alsmede uit de Verenig
de Staten, Canada, Zuïd-Amerika,
Afrika, het Midden-Oosten, Azië,
Australië en Nieuw-Zeeland. Met
elkaar zal deze jeugd gedurende
tien dagen een gemeenschap vor
men.
Het programma vermeldtdiscus
sies, spel en sport. Het thema'
voor deze conferentie is gekozen
naar aanleiding van de bekende
Negro-spiritual „Hij houdt de ge
hele wereld in Zijn hand". Onder
meer zal de vraag van „oorlog of
vrede" aan de orde wórden ge
steld. In verband met de te hou
den discussies zal een geïllustreer
de studiegids in Ader talen ver
schijnen.
Het Christelijk Jongeren Verbond
en de A.M.V.J. (Algemene Maat
schappij voor Jongeren), de beide
Nederlandse organisaties, die zijn
aangesloten bij de Wereldbond
van Y.M.CA.'s, zullen als gast
heer optreden. De conferentie
wordt A'oorbereid in nauwe samen
werking met enige stafleden van
liet hoofdkwartier van de Y.M.C.
A. te Genève. Dank zij medewer
king van het ministeide van de
fensie heeft men voor deze confe
rentie de beschikking kunnen
krijgen over het uitstekend ge
outilleerde Marine-opleidingskamp
nabij Hilversum.
te ontkomen* zo schrijft prof.*dr.
G. J. Hoenderdaal in het Remon
strants Aveekblad onder de titel
Is de kerk er niefc meer bij
Het was opvallend, dat op deze
herdenking, waar dus gezocht
werd'naar hulpmiddelen om ons
volk te redden uit de geestelijke
vervlakking die de welvaart
dreigt te brengen, het' woord
„kerk" niet werd genoemd. Zijn
wij eï' niet meer bij Heeft gees
telijke volksgezondheid helemaal
niets meer met kerk, te maken
Is het dus definitief afgelopen en
mogen we zelfs op een bescheiden
plaats niet meer meespelen Ik
eis voor de kérk geen suprematie
in deze zaken én bèwèer ook he
lemaal niet dat dé kerk het enige
juiste middel heeft. Maar ik zou
toch wel graag mee willen den
ken en mee willen werken aan
dit geheel. Natuurlijk zijn we er
ons wan bewust, dat de kerken
nog. wel een'heèl ahder doel heb
ben dan bevordering van de gees
telijke volksgezondheid, ja dat elk
verlangd nuttigheidseffect de juis
te verkondiging van het evangelie
bijzonder sterk kan schaden. Maar
dat neemt niet weg, dat mogelijke
integratie in de--kerkelijke ge
meenten ook uit oogpunt van liet
welzijn van de mens bijzonder
heilzaam wezen kan.
Voor éen deel wordt dit door de
overheid ook wel gezien, getuige
de subsidies voor do kerkbouw.
Maar het zou goed zijn, als in het
team dat denkt en werkt in deze
sectoren, de kerken vertegenwoor
digd zouden zijn.
Vroeger, zo zeide prof. Idenburg,
fietsten wij van kerktoren tot
kerktoren, thans gaan we per
auto of scooter van fabriekspijp
tot fabriekspijp. Ik heb dit in Am
sterdam wel zo gezegd vroeger
werd het silhouet van onze stad
beheerst door de kerktorens, thans
door de, rijksverzekeringsbank. De
mensen ménen een andere zeker
heid gevonden te hebben, zij ver
zekeren hun welvaart. Wij, moeten
deze veranderde situatie goed on
der ogen zien. Maar we moeten
er ook doorheen kunnen zien. Het
is niet zeker, dat de uiterlijke be
heersing van een stad door een
kerktoren zou wijzen op meer
christelijkheid in die stad. Het is
eveneens niet zeker, dat beheer
sing door fabriekstorens, dokken
of verzekeringskantoren erop zou
wijzen, dat er in die stad geen
mensen zouden wonen, die verlan
gen naar dieper zekérheden en
naar een „enige troost in leven en
in sterven". Daarom zeggen we
niet in hoogmoed kom tót de
kerk en die -zal je leren hoe het
moet. We zeggen alleen mógen
wij als kerk met mededenkén
en medeleven
In het Kerkbouw-
nummer van het
Evangelisch-Luthers
Weekblad wordt met
dankbaarheid ge
waagd van het feit
dat het noemen van
het gironummer van
de evangelisch-lu-
therse synode in de
huis-aan-huis-krant
van de hervormde
kerkbouwactie al tot
gevolg heeft gehad
dat die synode f 5250
heeft ontvangen.
De luthersen moeten
op korte termijn vijf
kerken bouwen. Haar
lem-Noord gaat. bin
nenkort bouwen; Hil
versum heeft plannen
voor een tweede ge
meentecentrum Zeist
heeft dringend een
eigen kerk nodig:
Heerlen moet een
kerkje hebben ter
.vervanging van
loods, die nu wordt
gebruikt. Ook En
schede heeft nog geen
kerk.
De doopsgezinden
hebben, zo lezen we
in het lcerkbouwnum-
mer van Algemeen
Doopsgezind Week
blad, drie dringende
projecten: 'n gebouw
in Emmeloord voor de
gemeente van de
Noordoostpolder, een
kerk in het industrie
centrum Emmen en
één in het dorp Ha
ren bij Groningen.
Bovendien zullen een
aantal kerken of
wijkgebouwen moe
ten verrijzen in nieu
we gebieden en woon
kernen. Naar ruwe
schatting zullen de
doopsgezinden daar
voor een bedrag van
een miljoen op tafel
moeten leggen.
De doopsgezinde
broederschap staat
voor de opgave onge
veer 550.000 bijeen
te brengen, willen de
ze plannen verwezen
lijkt worden. De lu
thersen zullen naar
schatting een bedrag
van minstens
300.000 moeten heb
ben om de gemeenten
die willen bouwen te
gaan helpen.
De doopsgezinden vol
gen het voorbeeld van
de hervormden en
vragen om een half
procent van het jaar
inkomen. De evange
lisch luthersen en de
remonstranten om
een persoonlijke gave
zonder op een bepaald
bedrag aan te drin
gen.
Dit is de nieuwe Opel 1200. Met zijn
zeer ruime carrosserie en nieuioe mo
tor van niet meer dan 1,2 liter vormt
deze wagen een klasse apart tussen
de kleine ivagens en die van de mid
denklasse. Zowel van buiten als van
binnen heeft hij precies dezelfde af
metingen als de Relcord, maar de uit
rusting is tot het strikt minimum
herleid en de lijn heeft een eigen ca
chet. De Jf-cilinder kopkleppenmotor
is een rechtstreekse afstammeling
van de Rekord-motor van 1,5 liter.
Zoutelande niet indelen
bij andere gemeenten
Deze woorden, geachte lezers, zijn
mij als uit het hart gegrepen, en het
doet mij goed ook buiten onze ger
meentemensen te vinden, die vol
strekt niet akkoord gaan met deze
ziekelijke mode-gril. Hieruit blijkt
ook weer eens dat Zoutelande niet
zo maar een naam is, maar in geheel
ons land, zelfs tot buiten onze gren
zen een begrip is geworden. Hieruit
komt weer eens naar voren hoe fu
nest het voor Zoutelande worden zal'
wanneer het samengevoegd is en
dan alles wat het van zichzelf heeft
moet missen; dit is ook juist gezien
door de heer Bode.
Vorig jaar hebben wij aan negen
tienduizend gasten logies gegeven.
Dit jaar is de telling nog niet klaar,
maar fti.i., zal het. er. weer niet ver
vanaf-, liggen.
Welke" gemeente ltan ons dit verwij
ten: „Zoutelande te kleinte
duur?"
En dan verdér met de omliggende
agrariërs, die ze nota bene weg wil
len doen? Ik weet het niet, maar
wanneer wij inzage kregen van alle
belastingen, die door de inwoners
worden betaald, dan vraag ik mezelf
af, of het omgekeerde niet juist is:
Het rijk te duur voor Zoutelande
Twee jaar geleden kwam het uitbrei
dingsplan. klaar en. het is. nu uitver
kocht. Geef ons een tweede en we
worden groot, Want hoewel het rijk
geen bouwsubsidies meer uitkeert,
wordt er rustig doorgebouwd, want
er zit perspectief in. De conclusie
trekkend uit dit bovenstaande, wat
Zoutelande is en nog worden kan
vraag ik beleefd doch dringend, of
de heren regeerders hun misschien
reeds genomon besluit nog eens wil
len herzien en Zoutelande zelfstan
dig laten. Want ik kan nog veel
schrijven over dé recreatie op onze
eigen grond in dé lichting Westka
pel le, over medeburgers uit Boude-
wijnskerke, belangen op het gebied
van de zakenman, leeiiingenvraag-
stuk en op kerkelijk gebied. Wan
neer de samenvoeging doorgaat, dan
wordt dit alles funest. Want, onze
buurgemeenten met grond- en zielen-
honger, slapen niet, Na dit alles on
der de loop genomen te hebben ge
achte Overheid wijs ik er nogmaals
op, hoe fnuikend het voor ons is, als
er 'n college van B. en W. en verdere
raadsleden van elders met Zoute
lande in absolute minderheid met
geen enkele ervaring toch onze fa
milie-badplaats met geheel eigen
karakter moeten regeren. Naar aan
leiding van dit stuk en dat van de
heer Bode, en in acht nemend de
politieke strekking van de V.V.D.
en minister Toxopeus zie ik in deze
crisisperiode voor de zelfstandigheid
van Zoutelande (in zijn geheel) de
toekomst toch nog met vertrouwen
tegemoet.. En ik hoop ook in de naas
te toekomst te kunnen zeggen. „Zij
hebben ons niet beschaamd, want zij
waren door ons en voor ons,
J. de Visser, kapper.
Hulpactie Hongarije
Dank, heel veel dank Zeeuwse be
volking! Door uw medewerking was
het mogelijk honderden gezinnen in
Hongarije te verblijden met een
pakket kleren.
Wat is er spontaan gegeven en ge
werkt. Geld en goederen kwamen
binnen in een stroom, waar allen die
voor doorzending zorgden stil van
werden.
Wat een dankbaarheid spreekt er uit
de vele brieven die de goede aan
komst der pakketten melden. Enke
le regels uit één van deze brieven
toont dit duidelijk aan: „Onze dank
baarheid en ons geluk kan ik niet
neerschrijven. In onze gebeden dan
ken wij 'elke avond de goede God
voor de vrienden in een ver land, die
de arme Hongaarse medemens niet
vergeten".
Thans zijn de hoge invoerrechten
hersteld, zodat de mensen ginds het
niet kunnen betalen. Er moest dus
wel een punt achter gezet worden.
Nog is de nood groot. Laat ons allen,
in onze overvloed, hen blijven geden
ken. Moge God, die óns de gelegen
heid schonk iets van die nood te le
nigen, hen nabij zijn. Laat de bevol
king van Hongarije en de andere vol
ken die nog zuchten onder een niets
ontziende vijand, ziclï gedragen we
ten door ons gebed.
Ora et Labora Bid en werk.
Goes Hongaarse pakkettenactie
„Bevolking van Zeeland"
Westsingel 80
Kinderzegels
In antwoord op het door mevrouw
Van Noord-Dekker ingezonden stuk
je betreffende de verkoop van de kin
derzegels te Middelburg, geef ik hier
over gaarne mijn .commentaar.
Laat net zo blijven, het brengt het
meeste gèld in .het^ laatje in zo kort
mogelijke tijd, terwijl de mensen met
dc grijze haren daar nu eens werke
lijk van .af zijn,
Als lnevroüw Van.Noord van de eer
ste aanbieding gebruik maakt, zal er
geen tweede keer voor dit doel wor
den gebeld. Indien men het zegeltje
direct op de ruit plakt, is men van
alle narigheid af. En wat een mooi
resultaat." heeft de opbrengst van de
kinderzegeis.
Middelburg.
Mevr, Jos. M. van Aartsen
Rendrikse.
Ziekenfonds en ambtenaren
In uw blad van vrijdag 16 oktober
1959 is een artikel opgenomèn onder
de titel „Apartheid". Speciaal de op
één na laatste alinea trok hierbij onze
aandacht. Hierin werd gesprokén
over de lagere gemeenteambtenaren,
welke tot een ambtenarenregeling
toetraden en dat deden voor hun „sta
tus". daar er bij de ambtenaren „een
mystiek geloof bestaat, dat4 men pas
een-volwassen ambtenaar is", wan
neer men buiten of boven de kring'
van de ziekenfondspatiënten staat.
In vele Zeeuwse gemeenten besloot de
f emeenteraad in de loop van het jaar
955 toe te treden tot de gemeen
schappelijke regeling ziektekosten
voorziening ambtenaren in Zeeland
(I.Z.A.). Iedere ambtenaar was vanaf
1 januari 1956 in de aangesloten ge
meenten A'erpllcht aan deze ziekte
kostenvoorziening deel te nemen. In
verband daarmede dienden de bij een
ziekenfonds verzekerde ambtenaren
de eventueel door hen vrijwillig ge
sloten ziekteverzekering per 1 janu
ari 1956 te beëindigen. Tot 1 januari
1956 werd ingevolge een vastgostejde
regeling een gedeelte van de premie
voor aansluiting bij de diverse zieken
fondsen van de gemeente terug ont
vangen. Na die datum was dat niet
meer mogelijk ingevolge de voor
noemde raadsbesluiten en was men
dus wel verplicht zich aan te sluiten
bij de I.Z.A.
Geen der betrokken ambtenaren, ze
ker niet zij, die als gemeentewerk
man in dienst der gemeente waren,
en voor welke de regeling ook geldt,
deden dat voor hun „status" en voor
hun mystiek geloof in het ambtenaar
zijn. Men was eenvoudig gedwongen
zich bij deze nieuwe regeling, die al
leen voordelen inhield voor de amb
tenaren met hogere salarissen, aan te
sluiten.
Het overgrote deel van hen die ge
dwongen waren uit het ziekenfonds te
treden deden dat niet van harte. Men
ging er inderdaad financieel enigs
zins op achteruit. Dat énkele ambte
naren zich boven hun medemensen
verheven voelen en het mindenvaar
dig achten ziekenfondspatiënt te zijn
is m.i. geen reden, allen die naar de
I.Z.A. gedreven werden een meer-
waardigheidsgevoel in de schoenen te
schuiven.
Aardenburg.
B. W. F. Haaksman de Koster
Noot van do redactie.
In 1955 is bijzonder weinig gebleken
van protesten der lagere gemeente
ambtenaren. In een enkele gemeente
raad is wel iets gezegd over de wen
selijkheid voor de lagere ambtenaren
om bij de ziekenfondsen te blijven,
maar de gemeenteraden hebben zich
vrij algemeen bij het voorstel neerge
legd, juist omdat er geen bezwaren
kwamen. Het is dus wel jammer, dat
men zo zwijgzaam is geweest.