Smokkelaars in strijd met douane DE KERKEN- maatschappij WIJ ZIJN ALLEEN MAAR CHAUFFEURS IN LOONDIENST ÊSèëk ïnvetifum Prof. HoenderdaalIs de kerk er niet meer bij Hervormde kerkbouwactie bracht acties van kleinere kerken op gang 80 PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT VRIJDAG 23 OKTOBER 1959 (Van een speciale verslaggever) (.Buit van vier ton roomboter". „Douaniers winnen slag tegen smokkelaars!" („Smokkelaars aan de greep der douane ontlnapt". i„24 mannen en een vrouw voor de rechter". Deze dagbladkoppen bewijzen dat de harde strijd aan onze grenzen, met name in het Belgisch grensgebied, onverminderd blijft voortduren om dat het geld blijft lokken. Wordt er zoveel verdiend door de smokkelaars? Of is het smokkelen een tweede natuur geworden, waar men niet meer af kan? Wat zijn het voor mensen, die het steeds weer wagen bij nacht en ontij oog in oog te staan met de dood? Wij hebben hen niet zonder moeite opgespoord: in Tilburg, in Breda, Baarle Nassau en Ossen- drecht. En we hadden ze ook elders kunnen vin den. Het doel is overal hetzelfde en de strijd is gelijk: listen en lagen van beide kanten: smok kelaars en kommiezen. Totdat het hotst, soms héél hard botst, zodat er bloed vloeit en het men senlevens kost. firn de Als we door bemiddeling van een oud-politieman op een laat uur in een rokerig cafeetjo naast 'n paar van die knapen hebben plaatsgenomen, treft de hartelijkheid en sympathie, waarmee de ex-marechaussee wordt begroet. Er worden verse biertjes op do viltjes gezet, er gaan Hollandse en Belgische sigaretten rond, er wordt ondeugend gekeken en gelachen, •omdat beide partijen zich nog maar al te goed herinneren, hoe toen deze eu dan gene het onderspit moest delven. Biijlcbaar toch in een sfeer van sportiviteit, zonder baat en zonder teveel wrok. Vandaar dat ze elkaar ook deze avond nog best kunnen verdragen en alle goeds toewensen: de een met z'n pensioentje plus baantje-voor-halve dagen, de ander met z'n arbeid op de fabriek en z'n clandestiene bijverdienste in de prille ochtend of in het holst van de nacht. Dit zijn niet de smokkelaars, die van de illegale handel moeten leven. Overdag wordt er gewoon gewerkt in een eerzaam vak en het weekgeld gaat meestal tot de laatste cent af naar moeder, of moeder-de-vrouw. Wat ze echter verdienen aan de boter, of aan de jenever, die ze zonder invoer rechten België weten binnen te loodsen, is voor hen zelf. voordoen, is de goede afloop van een rit zo ongeveer verzekerd. Snelheid Besluiten zij de sprong te wagen, dan wordt gereden met gedoofde lichten, terwijl de snelheid tot een angstwekkend tempo wordt opge voerd. Men laat zich zo diep achter het stuur wegzakken, dat men nog maar net over de onderste rand Aan de voorruit kan kijken, om do don kere boomstammen langs de weg te kunnen gebruiken als bcbakening. En verder hangt het er dan maar van af, of men op A'erzet-biedende ambtenaren stuiten zal. Daar men zo diep zit AVeggedokcn kunnen eventu eel door de ruiten vliegende kogels weinig deren. Maar de douaniers kunnen als hun met lampen gegeven stopsignalen worden genegeerd, planken met „spijkers" voor de voortrazende auto's werpen, planken die de ban den in flarden scheuren of grote ra vages aan de wielen veroorzaken. Of ook: men kan ergens een dienstauto dwars over diezelfde weg hebben ge plaatst, zodat een verschrikkelijke botsing niet uitblijven zal. Dan val len er soms doden, en vaak zwaar gewonden. Al staat men er af en toe stom verbaasd over, dat dergelijke maatregelen niet nog meer onheil aanrichten. Eén ding is haast altijd wel zeker: dood schieten van smokkelaars komt zelden voor. Zomin als het vaak voorkomt, dat smokkelaars op de ambtenaren vuren. Want we Een roemrucht kruispunt in grensstreek waur men alle kanten uit kan en waar tevens de nodige ac- comodatie aanwezig is om de stout ste plannen op stapel te zetten. Linksaf gaat men naar Breda, rechtsaf naar Tilburg, waar altijd lieden te vinden zijn, die na hun dag taak een avontuurlijk karweitje voor een paar tientjes op willen knappen. Andere baas De oude Cadillac of Pontiae betalen ze niet. Daar zorgt de „baas" voor. Niet de baas van „het" fabriek. Die heeft er niets mee te maken wat ze uttvoeren in hun vrije uren. Maar die andere baas, die maakt dat er mor- fenochtend weer een nieuwe partij oter kan worden geladen: die, als er een smokkelauto sneuvelt, onmiddel lijk weer met een andere klaar staat; die connecties zoekt in België om van een vlotte afzet van de smokkel waar verzekerd te zijn; maar die ogenblikkelijk van het toneel ver dwijnt als er brokken gemaakt drei gen te worden. Deze baas is de man achter de schermen, die in alle stilte de zaken voorbereidt, die fourneert en financiert, doch die nooit te vin den is, als de alarmklok luidt. Dan trekt hij zich terug als een slak z'n voelhorens, wacht geduldig op een gunstiger gelegenheid en speelt dan weer zijn noge inzetten, omdat voor hem in één nacht soms meer verdient wordt dan de gewone werker in de grensstreek met werken nog niet in een heel jaar verdienen kan. Hij kent zijn stroppen. Zo'n oude Cadillac van f5000 en f4000 boter kan hij wel eens gelijktijdig verspe len. Dit risico neemt hij graag op de koop toe. Hij kè.n tegen een stootje, en als het moet tegen meer. Dat komt een volgende week wel weer in orde. Want zijn jongens zelf zijn vlug als water en zien zelfs in de be- nauwdste ogenblikken meestal nog wel een gaatje om het vege lijf te redden. Maling dan aan de buit. Met enkele tonnen boter is weldra alle schade weer uitgewist. Een winst van f 1 a f 1,25 op een kilo zet aan! De stroppen vormen tenslotte een klein percentage. Wat krijgt nu zo'n chauffeur daar van, willen wo weten. Naar verhou ding bar weinig, zo blijkt. De kerels, die het gevaarlijke werk doen, d.w.z. die zorgen voor het transport en die als „de" smokkelaars worden be stempeld, ontvangen nog geen tien procent van de winst. Gaat het niet vijf ton boter tegelijk, per vracht auto, dan worden ze er enkele hon derden guldens wijzer vau. Doen doorgaans zijn de partijen boter in tonenauto's niet groter dan 800 A kilogram. Dat betekent dus, dat ze na een nacht van ondragelijke spanning met hooguit zeven tientjes genoegen moeten nemen. Deze vorm. van misdaad betaalt niet veel, zelfs niet ïn smokkelland! De grote winst is voor de man op do achtergrond. Wanneer men voor de eerste maal met zo'n luxe smokkehvagen wordt1 geconfronteerd, ontkomt men niet aan een huivering. Daar in het zui den kent iedereen ze, daar ze niet al leen opvallen door hun grote om vang, maar meer nog doordat ze in onbeladen toestand het „achterwerk" hoog in de lucht steken, als gevolg van de extra stugge veren, die met het oog op de zware vrachten worden aangebracht. Aan de binnenkant van de portieren en aan de achterkant van de zitplaatsen zijn stalen platen ingebouwd ter dikte van een vinger Daar gaan de kogels uit een karabijn beslist niet doorheen, laat staan mu nitie van een pistool. En dus zit men •daarachter redelijk veilig. Als dan ook het tipsysteem goed functioneert 'en zich geen bijzondere verrassingen (Advertentie) met INVENTUM is t goed leven straal kachel 27.50 Vraagt onze folder no. 77 „Inventum brengt warmte in uw leven" bij uw bandelaar of bij INVENTUM, Bilthoven. Aanwijzing ontwikkelingskernen In het voorlopig verslag van de Tweede Kamer over de landbouwbe groting 1960 wordt de minister ge vraagd of hij van mening is, dat de aanwijzing van de ontwikkelings kernen voor de regionale industriali satie voldoende is afgestemd op de verwachte ontwikkeling in de land bouw en op de algemene structurele problemen van het platteland. Ge vraagd wordt ook hoe het systema tische interdepartementale overleg in dezen is geregeld. Maand gevangenis voor fietsen onder invloed Do politierechter te Groningen A-er- oordeelde gisteren S. van B. uit Gro ningen wegens het rijden onder in- A'loed A-an alcohol op een fiets tot een maand gevangenisstraf. Tegen hem was drié maanden gevan genisstraf geëist. Verdachte was daags tevoren uit de gevangenis te Winschoten ontslagen en had na ge bruik van alcohol een lichte aanrij ding veroorzaakt. Toen de politie, ter plaatse kwam nam hij de vlucht. Na een achter volging kon hij worden gegrepen, KERKNIEUWS NEDERLANDS HERVORMDE kerk Beroepen te Amsterdam (Parkkerk- femeente) (vacature M. Groenen- erg) A. H. Weenink, predikant voor buitengewone werkzaamheden te Gro ningen. Aangenomen de benoeming tot. predi kant-voorganger van de vereniging van Vrijzinnig Hervormden te Vlis- singen-Goes J. van Beek te Uitgeest. Bedankt voor Scherpcnisse P. Post- houwer te Goudswaard. GEREFORMEERDE KERKEN Beroepen te Nieuwer Amstcl Noord (vacature H. B. Weyland) A. Broek Groningen Noord. CHRISTELIJK GEREFORMEERDE KERKEN Tweetal te Eemdijk G. Blom te Meer kerk en D. van Wilsuih te Dedcms- vaart. Beroepen te Ermelo J. C. van Ravcn- swaaij to Scheveningen. GEREFORMEERDE GEMEENTEN Bedankt A'oor Werkendam W. C. La- main te Grand Rapids (U.S.A.). zeiden het al eerder: aan weers zijden wil men wel een bepaalde sportiviteit in acht nemen. Een uiterst lastige tegenstander voor de smokkelaars is de zgn. Centrale Velddienst. De kommiezen die hier toe behóren beschikken n.l. ook over snelle auto's of motoren, terwijl ze voorts niet, zoals de kommiezen-per rijwiel, met pistolen, doch met kara bijnen of stenguns zijn uitgerust. Zij zijn het vooral, die voor even grote verrassingen kunnen zorgdragen als de smokkelaars, omdat zij net zo goed nu eens hier en dan weer daar eensklaps kunnen opduiken. Zij staan tegenover de snelste smokkelwagens en hun meest vermetele bestuurders geenszins machteloos. Wel komt het nog al eens voor, dat zij alleen met de vangst van het voertuig genoegen moeten nemen. Want als de smokkelaars persoonlijk de dans zijn ontsprongen, hebben ze aan die Avagens \A-einig houvast. Men Aindt geen nummers meer in het mo torblok die worden er bij aankoop Aan zo'n Avagen onmiddellijk uitge- vijld or zijn nooit papieren bij smokkelauto's, kortom wat dit be treft tasten de ambtenaren haast al tijd in het duister. De School voor Maatschappelijk Werk te Amsterdam, thans So ciale Academie geheten, bestaat zestig jaar. Professor Idenburg heeft bij de viering van dat feit een voortreffelijke rede gehouden. Hij gaf een analyse van ons be staan en de bedreiging ervan door onze welvaart. Toen prof. Iden burg in zijn rede een uitzicht trachtte te geven op een mogelij ke oplossing, ontbrak er volgens de schrijver een dimensie aan. Zuiver cultureel vormend Averk (verbetering van het onderwijs, cultureel vormingsAverk, volksho gescholen, buurthuizen enz.) is geen middel om aan A-ervlakking Wereld jeugdconferentie Y.M.C.A. te Loosdrecht De Y.M.C.A. (Young Men's Chris tian Association) houdt van 3 tot en met 13 augustus I960 een We reld Jeugdconferentie in het Ma rinekamp te Loosdrecht. Er wor den 500 600 jongens en meisjes vernacht (leeftijd 15-18 jaar), af komstig uit A'erscheidene Europe se landen, alsmede uit de Verenig de Staten, Canada, Zuïd-Amerika, Afrika, het Midden-Oosten, Azië, Australië en Nieuw-Zeeland. Met elkaar zal deze jeugd gedurende tien dagen een gemeenschap vor men. Het programma vermeldtdiscus sies, spel en sport. Het thema' voor deze conferentie is gekozen naar aanleiding van de bekende Negro-spiritual „Hij houdt de ge hele wereld in Zijn hand". Onder meer zal de vraag van „oorlog of vrede" aan de orde wórden ge steld. In verband met de te hou den discussies zal een geïllustreer de studiegids in Ader talen ver schijnen. Het Christelijk Jongeren Verbond en de A.M.V.J. (Algemene Maat schappij voor Jongeren), de beide Nederlandse organisaties, die zijn aangesloten bij de Wereldbond van Y.M.CA.'s, zullen als gast heer optreden. De conferentie wordt A'oorbereid in nauwe samen werking met enige stafleden van liet hoofdkwartier van de Y.M.C. A. te Genève. Dank zij medewer king van het ministeide van de fensie heeft men voor deze confe rentie de beschikking kunnen krijgen over het uitstekend ge outilleerde Marine-opleidingskamp nabij Hilversum. te ontkomen* zo schrijft prof.*dr. G. J. Hoenderdaal in het Remon strants Aveekblad onder de titel Is de kerk er niefc meer bij Het was opvallend, dat op deze herdenking, waar dus gezocht werd'naar hulpmiddelen om ons volk te redden uit de geestelijke vervlakking die de welvaart dreigt te brengen, het' woord „kerk" niet werd genoemd. Zijn wij eï' niet meer bij Heeft gees telijke volksgezondheid helemaal niets meer met kerk, te maken Is het dus definitief afgelopen en mogen we zelfs op een bescheiden plaats niet meer meespelen Ik eis voor de kérk geen suprematie in deze zaken én bèwèer ook he lemaal niet dat dé kerk het enige juiste middel heeft. Maar ik zou toch wel graag mee willen den ken en mee willen werken aan dit geheel. Natuurlijk zijn we er ons wan bewust, dat de kerken nog. wel een'heèl ahder doel heb ben dan bevordering van de gees telijke volksgezondheid, ja dat elk verlangd nuttigheidseffect de juis te verkondiging van het evangelie bijzonder sterk kan schaden. Maar dat neemt niet weg, dat mogelijke integratie in de--kerkelijke ge meenten ook uit oogpunt van liet welzijn van de mens bijzonder heilzaam wezen kan. Voor éen deel wordt dit door de overheid ook wel gezien, getuige de subsidies voor do kerkbouw. Maar het zou goed zijn, als in het team dat denkt en werkt in deze sectoren, de kerken vertegenwoor digd zouden zijn. Vroeger, zo zeide prof. Idenburg, fietsten wij van kerktoren tot kerktoren, thans gaan we per auto of scooter van fabriekspijp tot fabriekspijp. Ik heb dit in Am sterdam wel zo gezegd vroeger werd het silhouet van onze stad beheerst door de kerktorens, thans door de, rijksverzekeringsbank. De mensen ménen een andere zeker heid gevonden te hebben, zij ver zekeren hun welvaart. Wij, moeten deze veranderde situatie goed on der ogen zien. Maar we moeten er ook doorheen kunnen zien. Het is niet zeker, dat de uiterlijke be heersing van een stad door een kerktoren zou wijzen op meer christelijkheid in die stad. Het is eveneens niet zeker, dat beheer sing door fabriekstorens, dokken of verzekeringskantoren erop zou wijzen, dat er in die stad geen mensen zouden wonen, die verlan gen naar dieper zekérheden en naar een „enige troost in leven en in sterven". Daarom zeggen we niet in hoogmoed kom tót de kerk en die -zal je leren hoe het moet. We zeggen alleen mógen wij als kerk met mededenkén en medeleven In het Kerkbouw- nummer van het Evangelisch-Luthers Weekblad wordt met dankbaarheid ge waagd van het feit dat het noemen van het gironummer van de evangelisch-lu- therse synode in de huis-aan-huis-krant van de hervormde kerkbouwactie al tot gevolg heeft gehad dat die synode f 5250 heeft ontvangen. De luthersen moeten op korte termijn vijf kerken bouwen. Haar lem-Noord gaat. bin nenkort bouwen; Hil versum heeft plannen voor een tweede ge meentecentrum Zeist heeft dringend een eigen kerk nodig: Heerlen moet een kerkje hebben ter .vervanging van loods, die nu wordt gebruikt. Ook En schede heeft nog geen kerk. De doopsgezinden hebben, zo lezen we in het lcerkbouwnum- mer van Algemeen Doopsgezind Week blad, drie dringende projecten: 'n gebouw in Emmeloord voor de gemeente van de Noordoostpolder, een kerk in het industrie centrum Emmen en één in het dorp Ha ren bij Groningen. Bovendien zullen een aantal kerken of wijkgebouwen moe ten verrijzen in nieu we gebieden en woon kernen. Naar ruwe schatting zullen de doopsgezinden daar voor een bedrag van een miljoen op tafel moeten leggen. De doopsgezinde broederschap staat voor de opgave onge veer 550.000 bijeen te brengen, willen de ze plannen verwezen lijkt worden. De lu thersen zullen naar schatting een bedrag van minstens 300.000 moeten heb ben om de gemeenten die willen bouwen te gaan helpen. De doopsgezinden vol gen het voorbeeld van de hervormden en vragen om een half procent van het jaar inkomen. De evange lisch luthersen en de remonstranten om een persoonlijke gave zonder op een bepaald bedrag aan te drin gen. Dit is de nieuwe Opel 1200. Met zijn zeer ruime carrosserie en nieuioe mo tor van niet meer dan 1,2 liter vormt deze wagen een klasse apart tussen de kleine ivagens en die van de mid denklasse. Zowel van buiten als van binnen heeft hij precies dezelfde af metingen als de Relcord, maar de uit rusting is tot het strikt minimum herleid en de lijn heeft een eigen ca chet. De Jf-cilinder kopkleppenmotor is een rechtstreekse afstammeling van de Rekord-motor van 1,5 liter. Zoutelande niet indelen bij andere gemeenten Deze woorden, geachte lezers, zijn mij als uit het hart gegrepen, en het doet mij goed ook buiten onze ger meentemensen te vinden, die vol strekt niet akkoord gaan met deze ziekelijke mode-gril. Hieruit blijkt ook weer eens dat Zoutelande niet zo maar een naam is, maar in geheel ons land, zelfs tot buiten onze gren zen een begrip is geworden. Hieruit komt weer eens naar voren hoe fu nest het voor Zoutelande worden zal' wanneer het samengevoegd is en dan alles wat het van zichzelf heeft moet missen; dit is ook juist gezien door de heer Bode. Vorig jaar hebben wij aan negen tienduizend gasten logies gegeven. Dit jaar is de telling nog niet klaar, maar fti.i., zal het. er. weer niet ver vanaf-, liggen. Welke" gemeente ltan ons dit verwij ten: „Zoutelande te kleinte duur?" En dan verdér met de omliggende agrariërs, die ze nota bene weg wil len doen? Ik weet het niet, maar wanneer wij inzage kregen van alle belastingen, die door de inwoners worden betaald, dan vraag ik mezelf af, of het omgekeerde niet juist is: Het rijk te duur voor Zoutelande Twee jaar geleden kwam het uitbrei dingsplan. klaar en. het is. nu uitver kocht. Geef ons een tweede en we worden groot, Want hoewel het rijk geen bouwsubsidies meer uitkeert, wordt er rustig doorgebouwd, want er zit perspectief in. De conclusie trekkend uit dit bovenstaande, wat Zoutelande is en nog worden kan vraag ik beleefd doch dringend, of de heren regeerders hun misschien reeds genomon besluit nog eens wil len herzien en Zoutelande zelfstan dig laten. Want ik kan nog veel schrijven over dé recreatie op onze eigen grond in dé lichting Westka pel le, over medeburgers uit Boude- wijnskerke, belangen op het gebied van de zakenman, leeiiingenvraag- stuk en op kerkelijk gebied. Wan neer de samenvoeging doorgaat, dan wordt dit alles funest. Want, onze buurgemeenten met grond- en zielen- honger, slapen niet, Na dit alles on der de loop genomen te hebben ge achte Overheid wijs ik er nogmaals op, hoe fnuikend het voor ons is, als er 'n college van B. en W. en verdere raadsleden van elders met Zoute lande in absolute minderheid met geen enkele ervaring toch onze fa milie-badplaats met geheel eigen karakter moeten regeren. Naar aan leiding van dit stuk en dat van de heer Bode, en in acht nemend de politieke strekking van de V.V.D. en minister Toxopeus zie ik in deze crisisperiode voor de zelfstandigheid van Zoutelande (in zijn geheel) de toekomst toch nog met vertrouwen tegemoet.. En ik hoop ook in de naas te toekomst te kunnen zeggen. „Zij hebben ons niet beschaamd, want zij waren door ons en voor ons, J. de Visser, kapper. Hulpactie Hongarije Dank, heel veel dank Zeeuwse be volking! Door uw medewerking was het mogelijk honderden gezinnen in Hongarije te verblijden met een pakket kleren. Wat is er spontaan gegeven en ge werkt. Geld en goederen kwamen binnen in een stroom, waar allen die voor doorzending zorgden stil van werden. Wat een dankbaarheid spreekt er uit de vele brieven die de goede aan komst der pakketten melden. Enke le regels uit één van deze brieven toont dit duidelijk aan: „Onze dank baarheid en ons geluk kan ik niet neerschrijven. In onze gebeden dan ken wij 'elke avond de goede God voor de vrienden in een ver land, die de arme Hongaarse medemens niet vergeten". Thans zijn de hoge invoerrechten hersteld, zodat de mensen ginds het niet kunnen betalen. Er moest dus wel een punt achter gezet worden. Nog is de nood groot. Laat ons allen, in onze overvloed, hen blijven geden ken. Moge God, die óns de gelegen heid schonk iets van die nood te le nigen, hen nabij zijn. Laat de bevol king van Hongarije en de andere vol ken die nog zuchten onder een niets ontziende vijand, ziclï gedragen we ten door ons gebed. Ora et Labora Bid en werk. Goes Hongaarse pakkettenactie „Bevolking van Zeeland" Westsingel 80 Kinderzegels In antwoord op het door mevrouw Van Noord-Dekker ingezonden stuk je betreffende de verkoop van de kin derzegels te Middelburg, geef ik hier over gaarne mijn .commentaar. Laat net zo blijven, het brengt het meeste gèld in .het^ laatje in zo kort mogelijke tijd, terwijl de mensen met dc grijze haren daar nu eens werke lijk van .af zijn, Als lnevroüw Van.Noord van de eer ste aanbieding gebruik maakt, zal er geen tweede keer voor dit doel wor den gebeld. Indien men het zegeltje direct op de ruit plakt, is men van alle narigheid af. En wat een mooi resultaat." heeft de opbrengst van de kinderzegeis. Middelburg. Mevr, Jos. M. van Aartsen Rendrikse. Ziekenfonds en ambtenaren In uw blad van vrijdag 16 oktober 1959 is een artikel opgenomèn onder de titel „Apartheid". Speciaal de op één na laatste alinea trok hierbij onze aandacht. Hierin werd gesprokén over de lagere gemeenteambtenaren, welke tot een ambtenarenregeling toetraden en dat deden voor hun „sta tus". daar er bij de ambtenaren „een mystiek geloof bestaat, dat4 men pas een-volwassen ambtenaar is", wan neer men buiten of boven de kring' van de ziekenfondspatiënten staat. In vele Zeeuwse gemeenten besloot de f emeenteraad in de loop van het jaar 955 toe te treden tot de gemeen schappelijke regeling ziektekosten voorziening ambtenaren in Zeeland (I.Z.A.). Iedere ambtenaar was vanaf 1 januari 1956 in de aangesloten ge meenten A'erpllcht aan deze ziekte kostenvoorziening deel te nemen. In verband daarmede dienden de bij een ziekenfonds verzekerde ambtenaren de eventueel door hen vrijwillig ge sloten ziekteverzekering per 1 janu ari 1956 te beëindigen. Tot 1 januari 1956 werd ingevolge een vastgostejde regeling een gedeelte van de premie voor aansluiting bij de diverse zieken fondsen van de gemeente terug ont vangen. Na die datum was dat niet meer mogelijk ingevolge de voor noemde raadsbesluiten en was men dus wel verplicht zich aan te sluiten bij de I.Z.A. Geen der betrokken ambtenaren, ze ker niet zij, die als gemeentewerk man in dienst der gemeente waren, en voor welke de regeling ook geldt, deden dat voor hun „status" en voor hun mystiek geloof in het ambtenaar zijn. Men was eenvoudig gedwongen zich bij deze nieuwe regeling, die al leen voordelen inhield voor de amb tenaren met hogere salarissen, aan te sluiten. Het overgrote deel van hen die ge dwongen waren uit het ziekenfonds te treden deden dat niet van harte. Men ging er inderdaad financieel enigs zins op achteruit. Dat énkele ambte naren zich boven hun medemensen verheven voelen en het mindenvaar dig achten ziekenfondspatiënt te zijn is m.i. geen reden, allen die naar de I.Z.A. gedreven werden een meer- waardigheidsgevoel in de schoenen te schuiven. Aardenburg. B. W. F. Haaksman de Koster Noot van do redactie. In 1955 is bijzonder weinig gebleken van protesten der lagere gemeente ambtenaren. In een enkele gemeente raad is wel iets gezegd over de wen selijkheid voor de lagere ambtenaren om bij de ziekenfondsen te blijven, maar de gemeenteraden hebben zich vrij algemeen bij het voorstel neerge legd, juist omdat er geen bezwaren kwamen. Het is dus wel jammer, dat men zo zwijgzaam is geweest.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1959 | | pagina 22