Bordjes ,vol' voor Waddeneilanden
of karakter prijsgeven?
Finnen zijn een sportief volk dat
zich niet vertroetelt
SALAMANDER- 1.75
POCKETS S
GEEN DEVIEZENBEPALING
MEER VOOR POSTZEGELHANDEL
VRUDAG 9 OKTOBER 1959
PROVINCIALE ZEEUWSE COUR «.NT
Volgende keer:
Per rijdend hotel
naar de poolcirkel
VELEN ZIJN TEVREDEN MET ENIGE „BUUR" NATUUR
(Advertentie)
Prijs der Letteren voor
A. Roland Holst
De Belgische minister van openbaar
onderwijs, O. Moureaux en de Neder
landse staatssecretaris van onder
wijs, kunsten en wetenschappen, mr.
Y. Scholten, hebben overeenkomstig:
het advies van de jury besloten de
prijs der Nederlandse letteren 1959
ten bedrage van 6000 toe te kennen
aan de dichter en prozaschrijver A.
Roland Holst te Bergen (N.H.) voor
zijn gehele letterkundige werk.
De prijs zat op zondag 25 oktober
in het Koninklijk paleis te Brussel
worden uitgereikt ter gelegenheid
van de negende algemene conferen
tie der Nederlandse letteren.
De jury bestond uit: prof. dr. G.
Stuiveling, lid en voorzitter: dr. J. C.
Brandt Corstius, prof. dr. F. Closset,
dr. L. Indestege, K. Jonckheere en
G. Knuvelder, leden; B. Decorte en
H. J. Michael, secretarissen.
rakter immers wordt bepaald door
vier factoren, de rust, de ruimte, het
natuurschoon en de vrijheid van be
wegen die de gast wordt gelaten.
Moet men de bossen en de duinen
afsluiten, dan is het met de vrijheid
van bewegen o-edaan en dan vervalt
ook de factor rust omdat men meer
mensen op een kleinere oppervlakte
zou moeten onderbrengen.
Zo ver is het op dè eilanden nog
niet, maar de mogelijkheid is niet
uitgesloten, dat dit punt binnen en
kele jaren wordt bereikt, aldus de
studiecommissie Waddeneilanden in
haar zojuist verschenen rapport „de
Waddeneilanden", waarvan (dinsdag)
in het provinciehuis te Leeuwarden
de eerste exemplaren zijn aangebo
den aan de commissarissen der ko
ningin in Friesland en Noord-Hol
land.
De commissie (Ingesteld door de
Friese V.V.V.) meent, dat Texel
nog 100 procent meer gasten kan
opnemen voor er beperitende maat
regelen moeten worden genomen,
Terschelling zeker nog 40 procent,
dat Ameland nog een „veilige uit
loop" heeft van 25 en Vlieland en
Schiermonnikoog van 20 procent.
Waarschijnlijk is ook daarna nog
niet onmiddellijk karakterveran
dering van de eilanden (en het
publiek) te vrezen, maar eens zal
er toch een moment komen waar
op men zal moeten overwegen, 't
karakter van de eilanden prijs te
geven of de eilanden „vol" te ver
klaren.
Om op dat moment de meest ver
antwoorde beslissing te kunnen ne
men, stelt de commissie voor, zo
spoedig mogelijk over te gaan tot
het instellen van een permanente
studiegroep, die allen en alle instan
ties, die bij het Vreemdelingenver
keer op de Waddeneilanden betrok
ken zijn, van advies kan dienen. De
studiecommissie WaddeneilandenO is
overigens van mening, dat het huidi
ge. specifieke karakter zo lang mo
gelijk moet worden bewaard.
De uitbreiding van de logiesaccom-
modatie moet niet gezocht worden
in de bouw van traditionele hotels,
meent de commissie. Zij beveelt de
combinatie hotelbedrijf-bungalowbe-
drijf aan, zoals dat al op enkele ei
landen voorkomt, en ook het tvpe
zelfbedieningshotels, waarin de ser
vicekosten laag zijn. Het percentage
kampeerboerderijen en bivaks (schu
ren, stallen, kippenhokken, bunkers
e.d.) is te groot. Het moet niet wor
den uitgebreid, eer ingeperkt. De
commissie adviseert verder tot sa
nering van een groot aantal particu
liere kampeerterreintjes, die wat
Moord te Noyon via
telefoon ontdekt
Een telefonist van de centrale in
Noyon, een plaatsje ten noordoosten
van Parijs, wilde dinsdagavond
iemand doorverbinden. Na het in
schakelen hoorde hij plotseling een
vrouw schreeuwen: „Help, help, ik
wordt aangevallen".
Hij waarschuwde de politie, die di
rect naar het opgegeven adres ging.
Daar vond men het lijk van de 65-
jarige mevrouw Ridont, achter het
buffet van haar café liggen. Zij bleek
doodgeslagen te zijn. De politie ar
resteerde later twee Noordafrikanen.
De in 1916 verschenen opdruk 2 cent
op i1,» centen S cent op cent op
briefkaart zijn een paar zo uiterst
zeldzame zegels, dat de gezamelijke
waarde ervan geschat is op f 1150.
Kunstcollectie D-eesmann
komt in veiling
De vermaarde, veelzijdige kunstcol
lectie, die wijlen de heer W. J. R.
Dreesmnnn in tientallen jaren luid
verzameld en waarvan het grootste
deel, dat in twee herenhuizen te
Amsterdam systematisch was onder
gebracht, veel belangstelling trok,
zal ononhaar worden verkocht.
^an Frederik Müller en Co. is de op
dracht daartoe gegeven. Deze Am-
srerdamHc veilinghouder verwacht
ene verkoop niet voor het komende
voorjaar definitief te kunnen aan
kondigen.
de post, maar ook cie verse brood
jes voor mama of het trommeltje
j^koekjes van tante mee.
Verder schijnt hij dezelfde functie
te hebben als die ezeldrijver uit
dat hill-billy-liëdje die immers ook
o.a. „some rheumatism pills for
the settlers in the hills" moest
meebrengen plus een lap stof voor
een aardig meisje. Naarmate wij
de woudgebieden naderen worden
de huizen schaarser en men gaat
zich afvragen hoe men die grote
eenzaamheid en stilte op de duur
verdraagt. Toch zijn er naar het
schijnt mensen die aan de natuur
als enige en naaste buur genoeg
hebben. Het schijnt dat er boeren
zijn, die als zij buren dreigen te
krijgen het een eindje verderop
zoeken met heel hun hebben en
houden.
Hoffelijkheid
Men mompelde over gevallen
van plotseling opkomende ra
zernij en drift, die deze zo een
zaam levende mensen kunnen
overvallen en hen dan fel op
het mes doen vechten. Wij heb
ben het moeilijk kunnen gelo
ven. Misschien, als de wijn in
de man is, dat dan de wijsheid
in de kan terecht kan komen.
Wij hebben bij dit beheerste
volk nooit Iets anders dan ge-
resérveerde vriendelijkheid ont
moet. Als er geen winters wa
ren zou Finland een Ideaal,
zeldzaam mooi land zijn om
naar te emigreren en om er
het hart voorgoed aan te ver
panden. Want zijn schoonheid
en ongereptheid zijn uniek in
Europa.
Hans Ykema.
STUDIECOMMISSIE OVER ENIGE JAREN VOOR VRAAG:
ligging, outillage en leiding betreft
niet aan minimum-eisen voldoen. Het
aantal zomerhuisjes zal zo weinig
mogelijk moetei» worden uitgebreid,
zij nemen relatief meer recreatiegrond
in beslag dan elke andere vorm van
logiesverstrekking en beperken daar
door het toerisme. Men zal de uit
breiding met name moeten zoeken in
de aanleg of vergroting van de gro
tere kampeercentra, de inrichting
van kamphuizen en de stichting of
uitbreiding van jeugdherbergen.
De V.V.V.'s moeten volgens de com
missie worden „uitgebouwd" tot in
stanties, die alle op het terrein van
het vreemdelingenverkeer liggende
taken kunnen behartigen.
De commissie stelt, dat de gemeen
ten het niet zonder extra rijkssub
sidie kunnen doen. Zij meent dat het
geven van doeluitkeringen (b.v. voor
riolering, wegenaanleg, verbetering
kampeerterreinen, vervanging van de
veerdam van Schiermonnikoog) en 't
baseren van de uitkering uit het ge
meentefonds op het gemiddeld aan
tal inwoners de aangewezen weg is.
Dat gemiddeld aantal inwoners wordt
dan berekend door 350 overnachtin
gen van badgasten gelijk te stellen
met het aantal overnachtingen van
een inwoner gedurende een jaar. Dan
zou Texel bij het bereiken van de
cijfers van de „veilige uitloop" zijn
13.552 inwoners (nu 10.000), Vlieland
1750 (nu 700), Terschelling 5420 (nu
3650), Ameland 4124 (nu 2500) en
Schiermonnikoog 1777 nu 800).
De commissie zou er bezwaar te
gen hebben een recreatie-bijdra
ge (kurtax) van de gasten te hef
fen.
Advertentie
Pier van Southend door
brand verwoest
Woensdagavond is een van de meest
beroemde kustattracties, de pier van
Southend, vernietigd. De pier viel
brandend in zee. Het paviljoen aan het
eind van de ruim tweekilometer lan
ge pier is volledig verwoest.
Vele vakantiegangers werden van de
kust afgesneden, omdat de brand aan
het begin van de pier ontstond, leder
een bewaarde echter zijn kalmte en
kon met boten in veiligheid worden
gebracht.
De brandweer was het vuur na twee
uur meester. De schade wordt op dui
zenden ponden geschat.
De eerste pier dateerde van 1835 en
was van hout. De nu verbrande pier
was van een ijzeren constructie en
werd in augustus 1889 in gebruik ge
nomen. Over de pier liep een specia
le spoorlijn.
Finland, land van meien en
bossen.
Vrouwen werken
in „mannen
beroepen"
In de coöperatieve restaurants
ontmoet men werkend Finland en
dat is vrijwel het gehele volk. Wat
een vreemdeling opvalt zijn de
voor ons gevoel wonderlijke be
roepen die door vrouwen worden
beoefend. Wij zagen er bijvoor
beeld vrouwelijke bouwvakarbei
ders en dokwerkers. Toen we er
met de Finnen over spraken ver
namen wij de oorzaak van dit
verschijnsel. Finland heeft tussen
1939 en 1945 niet minder dan drie
oorlogen beleefd. Het aantal oor-
logswcduwen en wezen is ontstel
lend groot (ruim zes procent van
alle vrouwen tussen de 16 en 45
jaar)., Finland dat een opper
vlakte van tienmaal Nederland
heeft en een bevolking van ruim
vier miljoen mensen, kampt met
een tekort aan arbeidskrachten.
Vandaar de vreemde situatie. Om
dat ruim tien procent van de be
volking door het oorlogsgebeuren
have en goed verloor, trekken vele
echtparen naar de industriegebie
den om samen het verlorene terug
te winnen en een dubbel loon te
incasseren.
Een Finse man of vrouw zal niet
met larmoyante oorlogsverhalen
bij U komen aanzetten. Alleen
door vragen worde men wijzer.
Het Finse volk is allerminst op
medelijden gesteld. Als het tegen
slag heeft zet het de schouders er
onder en na enkele jaren heeft
het de wonden geheeld en praat
het niet meer over de littekens.
Het is een sportief, gezond volk
met een grote liefde tot de na
tuur. Bij geboorte en trouwen
komt men voor een vrolijk en
zeer langdurig feest bijeen, om te
dansen en te zingen, maar ook
om te tafèlen en te drinken. En
het vreemde is, dat diezelfde Fin-
hen bij zulke gelegenheden ly
risch worden en ellenlangé rede
voeringen houden in welgekozen
zinswendingen en dat daarbij nie
mand achter de hand gaat ga
pen. Men luistert graag en men
houdt nog liever redevoeringen.
Het leven op het platteland in een
Finse winter moet zo zijn ontbe
ringen hebben. Als men een Fin
vraagt hoe ze het uithouden te
midden van al die duisternis,
sneeuw en ijs, dan zal hij U ant
woorden dat lcunn.en wij omdat
wij ons niet vertroetelen, maar
gezond leven. Hij zal U aanraden
een sauna achter uw huis te zet
ten, die tot 200 graden te verhit
ten, U duchtig met een berketwijg
af te rossen en U dan een emmer
ijskoud water over de rug te
plensen of in het koele meer te
duiken. Als U dan net als een Fin,
een Finse, een Finnetje dat amper
lopen kan of als een Finse oma
met een lachend gezicht kan
zuchten, tjonge, dat deed goed.
dan bent U geschikt voor een
Finse winter.
Enthousiasme bij de bus
Voorlopig zou ik U willen advise
ren, ga er eens in de lente of In
de zomer kijken. Tot ongeveer
half september is het er prachtig.
Om de wegen hoeft men het heus
niet te laten. Ze zijn goed ver
hard, bestrooid met fijn grint en
zij brengen IT waar U zijn wil.
Men zal er menige autobus passe
ren en zich misschien bij de halte
verwonderen over het enthousi
asme waarmee de bus wordt af
gewacht.
De chauffeur neemt niet alleen
Boterzacht,
geurig,
A. ROLAND HOLST
Gemeenten kunnen
niet zonder extra
rijkssubsidie
Er zal een moment komen, waarop
het vreemdelingenbezoek aan de
Waddeneilanden (in tien jaar ver
dubbeld!) dermate zal zijn toegeno
men, dat er maatregelen zullen moe
ten worden getroffen ter bescher
ming van de natuur. Die maatrege
len zouden meebrengen, dat het ka-
OMZETTEN NEMEN TOE
Advertentie
A. den Doolaard schreef over zijn auteurschap: Het idee toor een
boek een cirkeltje; maar wat er ran terecht komt is een streepje.
In de Salamander pocketreeks verscheen van zijn hand o.m. „Wampie,
de roman van een zorgeloze zomer".
Ja, op de inhoud van de pockets komt het aan
Geniet van pocketboeken geschreven
door auteurs, die wat te zeggen heb-
hen. In de reeks Salamander-pockets
wordt uitsluitend werk van vooraan
staande schrijvers opgenomen. Werk
dat altijd intrigeert - ook al kent U
auteur of titel eens niet. Zo juist ver
schenen 11 nieuwe boekjes (er zijn er
nu totaal ca. 60) o.a.: Dc Show-boat;
't Geluk hangt als een druiventros;
Rubber; Philip en dc anderen, lede te
boekwinkel heeft ze.
Kleurrijke omslagen
maken de Salaman-
der pockets tot een
feestelijk geschenk.
Want een mooi
boek van een goede
auteur waardeert
iedereen.
goudgeel
Toegenomen belangstelling
deed prijzen stijgen
(Van een onzer verslaggevers).
Sinds september is de internationale
handel van postzegels in ons land
weer volledig vrijgelaten. Er is weer
in- en uitvoer mogelijk en betaling
van en naar vrijwel alle landen ter
wereld, zonder dat er allerhande ver
gunningen bij vereist worden.
Door dit besluit kan Nederland weer
tot de internationale markten voor
postzegels gaan behoren. Totnogtoe
was het voor buitenlanders niet aan
trekkelijk hier hun postzegels te la
ten veilen of te laten kopen, omdat
er dezelfde deviezenbepalmgen voor
golden als voor effecten en diamant.
De omzetten in postzegels hebben de
laatste jaren een enorme vlucht ge
nomen en de prijzen zijn dan ook in
ternationaal met sprongen omhoog
gegaan. Een bekende Haagse post
zegelveiling haalde in 19571958 een
omzet'van meer dan 520.000 en van
oktober 1958juli 1959 zelfs een ver
koopbesomming van 571.000. Voor
de veiling, die dit kantoor heeft uit
geschreven van 26 oktober29 ok
tober wordt een opbrengst verwacht
van minstens 200.000.
De vraag naar vooral de oudere ze
gels is de laatste jaren enorm toe
genomen. Voor de klassieke zegels
uit Nederland is zowel in Duitsland,
Italië en Engeland als in Amerika
grote belangstelling. Van de oude
exemplaren van vrijwel ieder land is
een relatief klein aantal uitgegeven
en een nog kleiner aantal behouden
gebleven, terwijl het aantal postze
gelverzamelaars over de hele we
reld de laatste jaren aanzienlijk is
toegenopien. Voor de oorlog werd
wijwei alleen in Europa verzameld,
en dan nog lang niet in alle landen.
Dat is radicaal veranderd. Over de
hele wereld vindt men nu verzame
laars. Het gevolg daarvan is, dat wat
in vroeger jaren uit andere wereld
delen naar Europa werd gebracht
aan zegelmateriaal, thans weer door
de betreffende landen uit Europa
wordt weggekocht. Streven van iede
re verzamelaar is immers de collec
tie van het land, dat zijn interesse
wekte, compleet te krijgen.
Ook in Europa zelf valt dit ver
schijnsel van een laat opgekomen
verzamelwoede te constateren.
Italië is er een sprekend voorbeeld
van. Voor mooie oude exemplaren
van dit land worden de laatste
paar jaar fancy-prijzen betaald.
De catalogi leggen er getuigenis
van af.
Intussen zijn de prijzen voor on
ze eigen Nederlandse zegels ver
geleken met die van voor de oor
log, ook verveelvoudigd. En dat
niet alleen omdat de betekenis
van de collecties als waarde-ele-
ment internationaal is toegeno
men, maar ook omdat de vraag
naar de klassieke rariteiten steeds
groter wordt.
