Kopenhaagse politie vocht met
nozems op de barricade
mmom
De Wereldraad der Kerken en
de Internationale Zendingsraad
PLAN VAN DE GAULLE:
ALGERIJNSE ASSEMBLEE
TWEE REUZENSLEPERS
BESTEMD VOOR SUEZKANAAL
ZATERDAG 5 SEPTEMBER 1959
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
ALS JULLIE DURVENKOM DAN..
In New-York
meer politie
Deense nozems hebben donderdag
avond een flink pak slaag van de po
litie gekregen, toen zij na een dans
partij in de openlucht relletjes ver
oorzaakten. Het feestje op het Eng-
have-plein was zonder moeilijkheden
verlopen, maar na afloop bleven de
nozems op het plein. Om provocatie
te vermijden had de politie slechts
een klein aantal agenten bij het plein
post laten vatten, onder leiding van
Svend Gredsted, een sociaal voelen
de politie-ïnspecteur, die een van de
organisatoren van het openluchtfeest
was.
De politiemannen verzochten de jon
gens naar huis te gaan, maar deze
weigerden en begonnen met zand en
modder te gooien. Later gebruikten
zij stenen en stokken. Een tram werd
tegenghouden en de jongens begon
nen barricades van houten kisten,
fietsen en alles wat zij konden vin- 1
den, op te wei-pen, zodat spoedig het
verkeer tot stilstand kwam. Intus
sen arriveerden politieversterkingen.
Vijftig man, speciaal getraind om rel
letjes de kop in te drukken, sloegen
met hun knuppels in op de menigte.
Een tiental nozems werd gearres-1
teerd. Zij zullen voor de rechter wor
den geleid wegens ordeverstoring.
Toen de orde was hersteld, het ver
keer was hervat en de politiemannen
naar hun bureaus waren terugge
keerd werd er gebeld op het politie
bureau Svendsgades.
„Als jullie met ons willen spre
ken en als jullie durven, kom dan
naar de Ny Carlsbergvej", zei een
stem. Onmiddellijk ging de briga
de naar de genoemde straat waar
de jongens ruiten hadden ingesla
gen en verkeersborden vernield.
Zij hadden zich daarna gebarri-
kadeerd. Een kort maar hardhan
dig optreden was voldoende om de
jongens alle vechtlust te benemen.
Er werden nog vijf jongens ge
arresteerd.
De burgemeester van New York, Ro
bert F. Wagner, heeft zijn toestem
ming gegeven tot uitbreiding van de
stedelijke politiemacht met 1080 man,
na een gehouden bijeenkomst van ge
meentefunctionarissen.
De burgemeester verklaarde dat jeug
dige misdadigers niet moeten ver
wachten dat zij „vertroeteld" zullen
worden.
Bouw Hilton - Amsterdam
begint januari 1960
(Van onze Haagse redactie)
In januari van het komende jaar mag
in Amsterdam begonnen worden met
de bouw van het Hiltouhotel waar
voor het rijk een financiële garantie
heeft gegeven.
De minister van volkshuisvesting en
bouwnijverheid, mr. Van Aartsen,
heeft het Amsterdamse gemeentebe
stuur meegedeeld, dat gerekend mag
worden op goedkeuring van de plan
nen voor de bouw van dit Hilton-
hotel. De minister heeft in zijn mede
deling januari 1960 genoemd als be
gindatum van de bouwwerkzaamhe
den.
Donderdag werden de twee jongens
Salvatore Agron en Luis Fernandez
die beschuldigd zijn van de moord
op twee andere jongens, voor de
rechter-commissaris geleid.
Op diezelfde dag werd een andere
nozem, de 14-jarige Grant Young,
die een verpleegster met een mes
had aangevallen, berecht. Vijf uur na
zijn arrestatie werd hij reeds veroor
deeld. Hij zal naar de tuchtschool
in Warwick worden gezonden „tot
hij zijn plaats in de maatschappij zal
kunnen innemen", hetgeen zeven jaar
gevangenschap kan betekenen.
Andere maatregelen om de jeugd-
misdaad te bestrijden waren: de
verlichting van parken en speel
plaatsen en het oprichten van ex
tra werkkampen. Ds kampen zijn
bestemd voor jongelieden wier
dossiers kennelijk voortvloeien uit
een moeilijk tehuis zowel als voor
jeugdige straatschenders die in
het belang van de gemeenschap
moeten worden opgeborgen.
Bij A.K.U. zes procent
loonsverhoging
De directie van de Algemene Kunst
zijde Unie N.V. is met de werkne
mersorganisaties overeengekomen,
dat naast de verwerking van de
huurbijslag in het kader van de
vrijere loonpolitiek mogelijk aanwe
zig is om de sedert 1956 niet meer
gewijzigde loon- en salarisniveaus
met gemiddeld 6% te verhogen. De
c.a.o.'s zullen worden afgesloten tot
1 januari 1962.
Tevens ligt het in het voornemen de
arbeidstijd van degenen die 45 uur
werken, met ingang van 1 januari
1960 tot 47 uur en met ingang van
1 januari 1961 tot 46 uur per week te
rug te brengen. Na een verdere uit
werking van de voorlopige overeen
stemming zal het voorstel aan het
college van rijksbemiddelaars ter
goedkeuring worden voorgelegd.
AMERIKANEN REEDS OP DE HOOGTE
Wapenstilstand geen
voorwaarde tot verkiezing
De „New York Times" weet te mel
den, dat De Gaulle door middel van
een gekozen wetgevende vergadering
voor Algerije en een uitvoerend or
gaan een einde wil maken aan de
Algerijnse oorlog. Amerikaanse func
tionarissen zouden al van de plannen
van De Gaulle op de hoogte zijn ge
steld.
De Gaulle heeft dit plan uitgewerkt
op zijn reis door Algerije en men
neemt aan dat hij het heeft uiteen
gezet aan Eisenhower, aldus het blad.
Het plan zou pas na de openingszit
ting van de algemene vergadering
van de Verenigde Naties op 15 sep
tember officieel bekend worden ge
maakt.
De Gaulle zou bereid zijn over de
toekomst van Algerije te onderhande
len met een uitvoeriend orgaan,
voortgekomen uit de gekozen wet
gevende macht. De New York Times
zegt dat dit de bedoeling is geweest
van de nadruk, die De Gaulle heeft
gelegd op het „Algemene stemrecht"
als sleutel voor de oplossing van de
Algerijnse kwestie.
De verhouding tussen de Algerijnse
Assemblee en het uitvoerend orgaan
van dit land en de bestuursvoorstel-
lingen in Frankrijk is niet volledig
uitgewerkt in het verslag, dat de
Amerikanen van De Gaulles plan heb
ben gehad, aldus het biad. Maar dit
plan omvat wel het recht op zelfbe
schikking van het Algerijnse volk,
dat wellicht uiteindelijk onafhanke
lijk zal worden.
In tegenstelling tot de inhoud der
voorgaande Franse plannen voor
Algerije, wordt er in het jongste
niet vastgehouden aan een wapen
stilstand als een noodzakelijke
voorwaarde voor het houden van
verkiezingen. Evenmin eist het
besprekingen met de leiders van
Met het in ontvangst nemen van net
eerste uitleenboek heeft de burgemees
ter van Goes de heer H. K. Michaëlis
vrijdagavond de verplaatste en ver
nieuwde openbare uitleenbibliotheek
officieel geopend. (Foto P.Z.C.).
NAAM. Rechter D. E. Henderson in
Charlotte (Amerika), die tachtig jaar
is geworden, heeft op zijn verjaar
dagsfuif met een utfjze glimlach ver
teld dat z;ijn ouders hem Jackson,
Ezekiël, David, James, Nathaniel, Syl
vester, Willie, Edward, Demosthenes
Henderson hebben gedoopt, in de hoop
dat al deze ooms zich door de ver
noeming zo gevleid zouden achten dat
zij het jongetje in hun testamenten
zouden gedenken.
Een naam en een broek van een van
al die ooms is al wat hun kind er wij
zer van is geworden.
September had
zonnige start
(Van onze weerk. medew.)
September heeft tot vandaag
al vijftig uur zon opgeleverd,
zodat dit cijfer van 1 mei af de
elfhonderd reeds had overschre
den. Het hogedruk gebied dat
nu al een week oud is, vertoont
nog geen ouderdomsverschijn-
selen. Het blijft in kracht en
omvang vrijwel stabiel, zodat
H de oostenwind droge lucht met
M een zelfde tempeiatuur blijft
aanvoeren. Een onweersstoring
veroorzaakte tot bij Parijs wat
iichte regen, maar verder naar
s het noorden komt deze storing
aiet. Tot begin volgende week
M zal hierdoor het zonnige en na-
zomerse weer in ieder geval
nog voortduren.
llllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll
het nationale bevrijdingsfront. Na
tuurlijk zouden de Fransen een
wapenstilstand toejuichen, maar
zo dit niet gebeurt zal het plan
toch worden uitgevoerd, aldus de
„New York Times".
Het blad voegt hieraan toe dat het
plan, zelfs al zou het door het F.L.N.
verworpen worden, toch een grote
aantrekkingskracht zal uitoefenen op
de Algerijnse bevolking en de ver
zetsstrijders op de duur de reden van
hun verzet zal ontnemen, zo de nieu
we Algerijnse instellingen hun waar
de zouden bewijzen, zo besluit het
blad.
Het Wereldgebeuren
In Zierïkzee is vrijdag de Heemschut
dag gehouden. Ruim tweehonderd le
den en donateurs van de Heemsbhut-
bond werden in het stadhuis ontvan
gen en maakten later, in groepen ver
deeld, een rondgang door Zierïkzee.
De foto werd genomen even voor een
gezelschap het „Vrïjpoortje" verliet.
(Foto P.Z.C.).
Goede resultaten bij
Billiton-maatscbappij
In het verslag over 1958 van de N.V.
Billiton Maatschappij wordt voorge
steld om aan de winst f 1.661.400 uit
de dividendreserve toe te voegen.
De dan beschikbare winst ad
f 3.275.000 maakt het mogelijk onver
anderd 20 procent op de aandelen
eerste en 15 procent op de aandelen
tweede rubriek voor te stellen, waar
van reeds respectievelijk 10 en 5 pro
cent als interim-dividend werd uitge
keerd.
De tot nu toe in het nieuwe boek
jaar behaalde resultaten stemmen
aldus het verslag tot tevre
denheid en overtreffen die behaald
in dezelfde periode van 1958.
S500 PK WAS NIET VOLDOENDE
„Mared" wordt donderdag
te water gelaten
De grootste sleepboot, die ooit in Ne
derland gebouwd werd en vermoede
lijk zelfs de sterkste ter wereld,
wordt donderdagochtend van de werf
van L. Smit en zoon, te Kinderdijk te
water gelaten. De sleepboot, die de
Arabische naam „Mared" (de reus
achtige) draagt heeft een kracht van
6400 pk. Na de „Mared" komt een
zusterschip, de „Slialim" (de kranige)
stapel. De twee schepen zijn be
nd voor de Suezcanal authority.
Geruime tijd geleden werd de „Edgar
Bonnet" te water gelaten. Dit schip
heeft een vermogen van 5500 pk wat
toen reeds ongehoord groot was. Het
is echter gebleken, dat de „Bonnet"
nog niet voldoende kracht heeft voor
de taak die het verrichten moet. van
daar dat besloten werd tot schepen
met' een vermogen van 6400 pk.
De voornaamste taak van de schepen
zal zijn het vlottrekken van de
steeds groter en logger wordende
schepen, die in het Suezkanaal uit het
roer lopen, een euvel, dat bij de ge
ringe snelheden die in dit kanaal toe
gestaan zijn, steeds vaker voorkomt.
Een en ander betekent intussen ook,
dat aan de capaciteiten van de sleep
bootkapiteins steeds hoger eisen ge
steld worden, want bij dit motorver
mogen zijn de sleepboten zonder meer
in staat het kanaal door de woestijn
zwaar te beschadigen, zo werd door
functionarissen van de werf meege
deeld.
Het zal tegen het eind van dit jaar
lopen voordat de „Mared" wordt
overgedragen. Het schip zal op ei
gen kracht naar zijn bestemming
varen. De „Mared" kan ook dienst
doen bij het ophalen van schepen
die in de Rode- of de Middellandse
zee in moeilijkheden raken.
Eisenhower naar
Schotland gevlogen
President Eisenhower vertrok
vrijdagochtend om tien over ne
gen per Boeing-707 straalpassa-
giersvliegtuig van het Parijse
vliegveld Le Bourget naar
Prestwick in Schotland, waar
hij een weekend zal doorbren
gen op het kasteel Culzean.
Eisenhower heeft na zijn besprekin
gen in Parijs in een brief aan presi
dent De Gaulle verklaard: „Ik ben
sterk van gevoelen, dat het gemeen
schappelijk begrip is bevorderd en
dat onze gemeenschappelijke doel
stellingen verduidelijkt en opnieuw
bevestigd zijn".
Hij nodigde president De Gaulle uit
naar de Verenigde Staten te komen.
De Amerikaanse minister Herter
bleef in Parijs achter om een bijzon
dere vergadering van de Navo-raad
bij te wonen waaraan verscheidene
van zijn Europese ambtgenoten deel
namen. Het overleg betreft Eisenho
wers besprekingen in Bonn, Londen
en Parijs en de internationale toe
stand in het algemeen. Vrijdagmid
dag voerde Herter besprekingen met
zijn Turkse, Griekse en Franse col
lega's, waarna hij in de avonduren
naar Amerika terugvloog.
Herter verklaarde ter vergadering
dat er geen onderhandelingen ge
voerd zullen worden op de bespre
kingen met Kroesjtsjéw, over welke
verklaring andere aanwezige minis
ters van buitenlandse zaken zich zeer'
tevreden toonden.
Reuzensprinkhaan vrat
in Bergum alles kaal
(Van onze correspondent)
De bewoners van de Schoolstraat te
Bergum zijn opgelucht seclert de bak
ker J. Dijkstra er donderdag in is ge
slaagd een vraatzuchtige Zuidafri-
kaanse sprinkhaan te vangen, die
meer dan een week lang in hun tui
nen heeft huisgehouden en verschei
dene takken van appel- en perebomen
heeft kaalgevreten.
De gehele afgelopen week hebben de
bewoners jacht gemaakt op de luid
zoemende vernieler, die er niet tegen
opzag om op een enkele avond drie
stokboonplanten volledig weg te vre
ten.
STEMMEN VIT DE KERKEN
Een vergadering op Rhodos
Deze week lazen we een kort
verslag van de vergadering van
het Centrale Comité van de We
reldraad van Kerken, welk co
mité de vorige week vergaderd
heeft op het Griekse eiland Rho
dos. Op die vergadering lieeft
men zich ook bezig gehouden
met „de integratie van de Inter
nationale Zendingsraad". Het
vorige jaar was besloten dat
deze Internationale Zendings
raad een onderdeel zou worden
van de Oecuméne.
Dat lag eigenlijk ook geheel en al in
de lijn, want we kunnen wel zeggen
dat de Wereldraad der Kerken zijn
ontstaan grotendeels te danken heeft
aan het zendingswerk. De zending
had een wereldwijd overleg nodig.
Men wist dat het nodig was net zen
dingswerk internationaal „strate
gisch" te bezien. Zo is men in het be
gin van deze eeuw voor het eerst bij
een geweest in internationaal ver
band om de zendingstaak die Chris
tus aan Zijn discipelen had opgedra
gen, te bezien. Veel instanties, die bij
het zendingswerk betrokken waren,
kwamen bijeen, omdat men wist elk
aar nodig te hebben. In bepaalde de
len van de wereld bijv. werkten zen
delingen die uit verschillende landen
i afkomstig waren. Zij hadden allen
nodig een vertaling van de Bijbel en
lectuur. Ze zaten allen met de op
leiding van inheemse krachten. Het
zou alleen maar verspilling van
kracht en geld zijn wanneer men dit
niet gezamenlijk deed.
Kerkewerk
We hebben het „instanties" genoemd,
die bezig waren met het zendings
werk-In sommige gevallen waren dat
kerken. In andere gevallen waren het
verenigingen, zoals in ons eigen land.
Daarachter stond dan wel een kerk,
bijv. de Ned. Herv. Kerk, maar offi
cieel was deze toen nog niet bij het
zendingswerk betrokken. Wel werd
het besef steeds sterker dat zendings
werk kerkewerk is. Uit het contact
nu dat verschillende kerken via de
zending hadden gekregen, is de be
hoefte geboren tot meer onderling
contact, wat uiteindelijk geleid heeft
tot de Wereldraad der Kerken, de
Oecumene. Nu is het dan zover, dat
het zendingswerk, voor zover het sa
mengebundeld is in de Internationale
Zendingsraad (er is ook nog heel wat
zendingswerk, vooral dat, wat uitgaat
van sekten en sektarische groepen,
dat hieronder niet valt) geïntegreerd
zal worden in de Oecumene. Het
werk van deze Internationale Zen
dingsraad zal dus een onderdeel wor
den van de Oecumene.
Principieel is het besluit daartoe ge
vallen. Er zijn echter nog wel enige
moeilijkheden die onder ogen gezien
en opgelost moeten worden eer de
band in 1961,.wanneer de Wereldraad
der Kerken voor de derde maal bij
eenkomt, definitief zal worden, naar
men hoopt.
Op het voorstel tot integratie van de
Internationale Zendingsraad hebben
de kerken over het algemeen gunstig
gereageerd. Toch kwamen er op Rho
dos moeilijkheden voor de dag. Voor
al enkele Grieken hebben nogal fel
van zich afgebeten. Zij waren van
oordeel dat, wanneer de Oecumene di
rect betrokken zou zijn bij het zen
dingswerk, zij haar karakter zou
verliezen. „Men vreest protestantise
ring en proselytisering". De Grieken
die op Rhodos zo gesproken hebben, I
behoren tot de Grieks Orthodoxe
Kerk, zoals bijna geheel de bevolking
van dat land.
Integratie
Orthodoxe afgevaardigden uit ande
re landen hebben heel wat gematig
der gesproken, maar wel hebben zij
gewaarschuwd met die integratie
toch niet te vlug van stapel te lopen.
Dat die enkele Grieken (niet allen)
zo fel waren, heeft natuurlijk een
oorzaak. Vooral na de Tweede We
reldoorlog is in Griekenland een pres-
byyteriaanse kerk tot ontwikkeling
gekomen. Het getal van haar leden is
wel niet groot, maar de groep is nog
al actief. Over die presbyteriaanse
kerk is er in dat land, waar de Or
thodoxe kerk zo nauw met de staat
verbonden is, nogal eens iets te doen
geweest. Sommige Grieken hebben
dit zeer sterk gevoeld als een onge
oorloofd binnendringen van een an
dere kerk op het terrein dat zij al
leen voor hun eigen kerk willen hou
den. De orthodoxe kerk van Grieken-
(Zie slot pag. 5 kol. 5)
Romanschrijver
Dichters en romanschrijvers kun
nen écht aandoenlijk zijn als ze
op kinderlijke wijze rondhuppe
len in hun fluwelen jasjes, de ver
warde hoofdharen laten fladderen in
de wind of dromerig pluizen in een
schippersbaardje, dat aan hun weke
gelaat een illusie van mannelijkheid
moet schenken. Wanneer ze dan ook
nog schrijven over de Liefde met
grote letter L bezien vele mannen
en vrouwen die penvoerders met ver
tederde bewondering.
Op dit ogenblik reist in Zuid-Ame-
rika een romanschrijver rond,
wiens uiterlijk totaal afwijkt
van dat traditionele romanschrijvers-
en dichtersbeeld. Deze Fransman is 'n
magere, modieus geklede heer, die er
jarenlang een gewoonte van heeft
gemaakt om direct mee te vechten
als soldaten of verzetslieden ergens
ter wereld, hun glorieuze plicht ver
vulden.
Hij streed in Spanje tegen het bloe
dige bewind van een dictator, die nu
nog altijd het Spaanse volk in zijn
greep houdt. Hij was in China toen
daar de revolutiekoorts woedde. Hij
streed tegen de Hitler-jongens uit
Duitsland en was aanvoerder van de
verzetsgroep Elzas-Lotharingen. Hij
ontsnapte naar Engeland en keerde
aan de zijde van maarschalk De
Gaulle terug in het bevrijde Parijs.
Misschien zit er wel een droppel
oud-zeeroversbloeö in deze
Franse romanschrijver, want
ihij is afkomstig uit Duinkerken,
waar zijn voorvaderen als scheeps
bouwers tot de notabele ingezetenen
van het stadje behoorden.
Maar over die familie en over het
verleden praat en schrijft hij niet....
want hij kijkt altijd naar de toe
komst en hij wordt voortgedreven
door een intense daadkracht. Deze
man is André Malraux
Als minister van Frankrijk is hij
thans bezig de volkeren en de rege
ringen van Zuid-Amerika te winnen
voor het nieuwe Frankrijk, dat onder
De Gaulle zijn oude „grandeur" heeft
hervonden.
Hij doet dat met daverende redevoe
ringen, waarin de woorden zo snel
van zijn lippen stromen en zijn geest
drift zo fel oplaait, dat de meeste
toehoorders niet eens precies kunnen
vatten wat hij zegt.
Maar in geestdrift geraken ze
wel, want Malraux is een mach
tig propagandist, en boven
dien een man van bijzondere bescha
vingal draagt hij dan ook de lit
tekens uit de Wereldoorlogen, waarin
hij onverbiddelijk meestreed. Hij is
het type, dat kan dwepen met een
schilderij van Cézanne en toch op het
slagveld in de uren van doodsgevaar
ijskoud een sigaret kan roken. Deze
vlijmscherpe intellectueel was lange
jaren een verbeten communist. Dat is
hij nu niet meer... want het commu
nisme, zo zegt hij, verstrikt de de
mocratie en die democratie is hem
dierbaar.
anneer men hem vraagt, hoe het
communisme in Frankrijk te
ruggedrukt kan worden naar
een meer bescheiden plaat3, dan zegt
hij: „Ik zal dat dóen".
En in zekere zin spreekt hij daarbij
de waarheid, want duizenden jonge
Fransen, die anders wellicht tot het
communisme vervallen zouden zijn,
behoren tot de persoonlijke aanhan
gers van Malraux.
Zij geloven in de „universele waar
den", die Malraux verdedigt zoals
bijvoorbeeld een toekomstige wereld
beschaving met een Atlantische sig
natuur en de opbouw van semi-socia-
listische en welvaartsstaten.
eze merkwaardige man die in
het Franse kabinet minister van
voorlichting is werd door De
Gaulle naar Zuid-Amerika gezonden
om behalve belangstelling te wekken
voor het vernieuwde Frankrijk ook
de belangstelling van de Zuid-Ameri
kanen te wekken voor de Algerijnse
kwestie. Belangstelling uiteraard in
die zin, dat de Zuid-Amerikaanse sta
ten zich achter de Franse politiek je
gens Algerije zouden scharen.
Frankrijk heeft die steun nodig voor
het geval de kwestie Algerije in de
Verenigde Naties behandeld zou wor
den. Weliswaar vermindert de bete
kenis van deze staten-club snel nu
de Grote Vier alle belangrijke zaken
buiten deze club om behandelen, maar
De Gaulle zou het. toch heel onaan
genaam vinden, wanneer zijn Alge
rijnse politiek in de vergadering van
de Verenigde Naties werd afgekeurd.
Aangenomen wordt, dat De Gaulle
persoonlijk de steun van Eisenhower
heeft gevraagd voor die politiek.
Of hij die krijgt is een open vraag,
maar wel staat vast dat Malraux be
zig is in Zuid-Amerika heel nuttig
werk voor Frankrijk te doen en dat
kan van groot nut zijn als. de Ver
enigde Staten van Noord-Amerika
zouden besluiten „blanco" te stem
men als de Algerijnse kwestie ter
sprake zou komen.
Wa
D°
ANDRÉ MALRAUX
..pleidooi voor Frankrijk's grandeur..*