Tekko Taks en de nieuwe uitvinding
LEZERS SCHRIJVEN
tfimdwill
1
i
1
l
1
EN NU 'n TIP
TIP van BOOTZ
De wolken-ezeltjes
De verlanglijst
r
n
r
H
=E
ffl
ZATERDAG 15 AUGUSTUS 1959
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
13
Heel ver weg, verder dan je van de wereld af kunt zien
is het wolkenland. Paleizen met witte torens staan
er in rijen, schepen "bolle zeilen liggen klaar om af
te varen en in de stallen wemelt het van wolkendierenDe
zon, de maan en de wind vertellen wie er buiten mag spe
len. ,jDe schaapjes", roept de zon en zzz trekt de wind
de staldeur van de schaapjes open en daar gaan ze. Uren
lang dartelen en springen ze rond de zon en ze gaan soms
zo ver van huis dat je ze tot op de wereld kunt zien. En
op een andere dag zijn het de kamelen, witte kamelen, en
op weer een andere dag varen de zeilschepen uit die nog
verder van huis gaan dan de schaapjes.
Ze zeilen rond de zon en
de -maan, botsen tegen elk
aar of blijven stil liggen
dobberen tegen het blauw
van de lucht. Het is een
heerlijk land voor iedereen
en als het niet zo ver weg
was zouden er zeker veel
mensen met vakantie heen
gaan, zo heerlijk is het er.
Heerlijk voor iedereen, be
halve voor de wolkenezel
tjes. Ze staan heel treurig
liepen met ondeugende snoe
ten zomaar voor de zon
langs. De zon was woe
dend want die drom ezel
tjes hield de zonnestralen
tegen waarmee hij de men
sen beneden op de wereld
zo blij maakte.
„Wie?", riep de zon, „wie
heeft de ezeltjes losgela
ten?".
„Ik", riep de wind en liij
blies zijn wangen bol van
lang een plan gemaakt toen
ze daar in die dichte stal
stonden. „Als ze ons nu
weer vrij laten", hadden ze
gezegd, „dan gaan we nooit
meer terug. Dan blijven we
rondzwerven zo ver moge
lijk van huis".
En nu het ze zo goed be
viel en nu de wind ze toch
do kant van de wereld op
dreef, lieten ze zich maar
gaan,«verder, steeds verder;
hoe dicht ze al bij de aarde
waren merkte er één die
met zijn pluizige oren aan
de spits van eeu hoge toren
bleef haken.
Even later liep er al een rij
wolkenezeltjes over de da
ken van de huizen „Kijk
nou eens", zeiden de men
sen, „er is mist. Wat raar
in deze tijd van het jaar.
Waar zouden die grauwe
wolken zo opeens vandaan
komen? Je kunt de zon
niet eens meer zien".
Maar wie beter keek zag
en heel grijs op stal, dagen,
weken, maanden achter elk
aar soms. Dat komt door
hun kleur. De wolkenezei-
tjes zijn zo grauw als mod
der en daarom hebben de
maan en de zon het land
aan ze. Als de ezeltjes bui
ten spelen verdwijnen de
zou en de maan achter hun
grauwe ruggen en het is
natuurlijk nooit fijn om op
zij gedrukt te worden door
ezeltjes die je eerst zelf uit
hun hok hebt gelaten. En
daarom laten de zon en de
maan ze maar rustig op
stal staan en lachen met
de witte wolkjes en kame
len.
„Ia, ia, ia", stonden de ezel
tjes te balken, „zo lang als
nu heeft het nog nooit ge
duurd, maanden staan we
al binnen. Laat ons er uit,
laat ons er uit!"
„Niks hoor", lachten de zon
en de maan, „blijf maar lek
ker binnen. Iedereen houdt
veel meer van witte die
ren."
„Ia, ia", balkten de ezel
tjes en het klonk zo treu
rig dat de wind op het
laatst medelijden met ze
kreeg. Toen de zon en de
maan eventjes niet keken,
deed hij het hok voor de
ezeltjes open.
Nou, na al die maanden
stoven ze naar buiten; ze
maakten gekke sprongen,
buitelden over de kop en
het lachen zodat het daar
boven opeens hard begon te
waaien.
Het was eigenlijk veel meer
weer voor do grote zeilsche
pen om uit te varen dan
voor een drom grauwe ezel
tjes om buiten te spelen.
Ze konden in die wind niet
op hun poten blijven staan
en werden verder, steeds
verder van huis gedreven.
Maar denk niet dat ze dat
erg vonden. O, nee. De
grauwe ezeltjes hadden al
heel duidelijk dat het ezel
tjes waren, allemaal grau
we wolkenezeltjes die zich
nu van de daken lieten glij
den en rug aan rug dooi
de straten begonnen te ren
nen. De mensen vonden het
niet fijn, deuren en ramen
werden dicht gedaan, kin
deren werden in huis geroe
pen. Maar daar trokken de
ezeltjes zich niets van aan.
Ze waven nog altijd door
het dolle heen; ze kropen in
holletjes en gaten, bliezen
Marijke, moet je horen!
Marijke, kom eens hier!
Gert Jan loopt naar zijn zusje
met potlood en papier.
Marijke, jij moet schrijven,
Marijke, wil je dat?
Hier bovenaan beginnen,
ik zal wel zeggen wat
Zet maar eerst: De verlanglijst.
Staat dat er? van Gert Jan,
geschreven door zijn zusje,
omdat hij 't zelf niet kan.
Ik wil heel graag een schooltas
't doet er niet toe van wie
dan wil ik ook een vlakgum
en een rood leer étui.
Een lineaal, een inktlap,
die op mijn bank mag staan,
als ik na de vakantie
naar grote school zal gaan.
En volgend jaar Marijke,
dan schrijft jouw broer Gert Jan
voor 't eerst zelf zijn verlanglijst
omdat hij 't dan vast kan.
Mies Bouhuys;
VWVWW\WW\*V\*WWV**W»AV*/
reld niet. Anderen gluurden
al eens omhoog om te zien M
of er geen grote zeilschepen M
kwamen die hen terug naar I§
huis konden brengen. Maar
nee er kwam niets. Ze zet-
ten het op een lopen omdat li
ze dachten dat ze zo mis-
schien vlugger iets zouden
vinden, maar er was niets
en toen ze bij de zee kwa-
men en stil moesten hou- l|
den, huilden ze boven het
geluid van alle misthoorns
uit: „Breng ons terug,
breng ons terug!" f§
„Oei, oei", zei de zee, „dat M
zal niet zo makkelijk gaan.
Jullie zijn met zoveel".
„Alsjeblieft zee, alsjeblieft", M
riepen ze en daarop kreeg de
zee medelijden. „Nou, toe ff
dan maar", zei ze en ze
nam de hele drom ezeltjes
op Iiaar rug. En wie toen
aan het strand stond heeft f|
het kunnen zien: op de rug j|
van de golven stonden de
grauwe ezeltjes, die een M
hele avond en nacht door
de straten hadden gedwaald
En of ze ooit weer thuis §ji
zijn gekomen? Ik weet het jj|
niet, maar ik denk van wel,
want als je omhoog kijkt =1
naar de witte schaapjes en §j
de zeilboten dan zie je daar g
soms opeens zo'n grijs ezel-
tje tussen doorstappen. En jjf
waar zou die anders van-
daan moeten komen dan f|
uit de ezelstal in de wol-
ken?
Mies Bouhuys. §1
hun grijze adem op'ramen
en vensters en sprongen zo
maar opeens dwars op de
weg voor aanschietende
auto's. Die staken hun
lichten aan en zochten voor
zichtig een pad door de
rijen ezeltjes heen.
Maar na een hele avond en
een nacht waren de ezeltjes
toch wel' uit gedold; sonnni-
gen keken al eens uit of er
niet ergens een mooie stal
openstond, maar ja, wol-
kenstallen zijn er op de we-
82. „Ik wil niet afwassen. Ik vind
het afwassen altijd zo vervelend
bah Ik hoop dat ik later, als ik
groot ben, NOOIT meer hoef af te
wassen zo mopperde Flop, toen hij
zijn moeder op zekeren dag moest
helpen. Hij liet gelukkig niets vallen,
maar hij maakte het werken, door
zijn gemopper, onplezierig. Op het
laatst, er lagen nog twee vorken,
mocht Flop er van door. Flop was
geweldig blij. Met grote sprongen
liep hij de weg op om met Flip te
gaan spelen.
Maar wat gebeurde er tien dagen
later Toen ging Flop kamperen.
En zo maakten veel, heel veel vuile
borden, pannen, schalen en bestek.
Maar Flop moest en zou afwassen.
Hier zien jullie hoe hij dat deed. In
de meest onhandige houding is Flop
hier aan het werk... Ik zou het wel
geweten hebben dat baantje van
Flip had mij beter bevallen... en jul
lie
72. Lang behoefden de twee
vrienden niet meer in span
ning te zitten, want bijna
onmiddellijk kwamen de
spelers nu naar buiten. On
der luid gejuich en geklap
betraden de beide elftallen
het veld. Ernstig en grim
mig „Windhonden Vooruit",
lachend en joviaal „Mathe-
ser Boys". En hoewel er
nog niets bijzonders gebeur
de, viel de opgewektheid
van het laatste elftal de toe
schouwers wel op. De
scheidsrechter begaf zich
naar het midden van het
terrein en de toss werd ge
wonnen door de „Matheser Boys „Wat kiest
U?" vroeg de aanvoerder van „Windhonden
Vooruit". „Ha. ha, die windhond!" lachte de
aanvoerder van de „Matheser Boys". Het kan
me echt niet schelen vandaag'. Zeg jij het
maai
„Doe nu maar niet zo groots alsjeblieft!"
bitste de windhond nijdig terug. „Want jullie
gaan erin als koek!" ..Hoor je dat?" fluister
de Tekko tegen vriend Fox. „Windhonden
Vooruit" schijnt helemaal niet lacherig te
worden!" „Ik geloof dat je gelijk hebt!" ant
woordde Terry benepen. „Alleen de Matheser
Boys hebben rirovita geslikt!"
(Advertentie)
per hele fles f 6.15
Vijf dagen werken
Er is de laatste tijd een streven
waar te nemen om de vijfdaagse
werkweek in ons land in te voeren,
zodat wij in de komende jaren te ma
ken krijgen met twee rustdagen per
week. De ene dag wordt dan be
stemd voor sport en spel, terwijl de
andere dag bestemd zal zijn voor de
eredienst.
Het is nu maar de vraag: welke dag
wordt „sportdag" en welke dag
wordt gewijd aan de eredienst Voor
velen lijkt de oplossing eenvoudig:
zaterdag, sportdag en zondag, dag
voor de eredienst. Anderen zijn het
daarover nog niet eens. Er wordt n.l.
de gedachte geopperd om de Sabbat
(zaterdag), die door de Rooms Ka
tholieke Kerk in de eerste eeuwen
na Christus is afgeschaft, weer in
ere te herstellen als dag van de ere
dienst en de zondag te bestemmen
voor sport en spel!
Ik moest hieraan denken toen ik
onder „korte predikatie" zaterdag 1
augustus j.l. deze tekst zag: „Een
rustdag, een heilige sabbat is het
morgen voor den Here". Exodus
16 23.
Het is misschien goed om U en de
schrijver van deze korte predikatie er
op te attenderen dat deze tekst en
het vierde gebod van de Decaloog
niets te maken hebben met de zon
dagviering.
En als de schrijver zegt: „De zeven
de dag mag vakantie zijn, die mag
een rustdag wezen, een dag voor
herschepping bij uitstek", dan dient
hij toch wel te bedenken dat hij ove
rigens in zijn betoog doelt op de
eerste dag der week, nl. de zondag.
Er zijn ook predikanten die er an-
Advertentie)
BINNENVERINGBEP
SCHUIMRUBBERBED
devs over denken. In het gemeente
blaadje ten dienste van de hervormde
gemeente te Koudekerke en 't Zand
(mei *59) staat o.m.: „Het gaat hier
om de overweging om, wanneer
straks algemeen de vijfdaagse werk
week wordt ingevoerd en wij dus
twee rustdagen krijgen, opnieuw de
sabbath (zaterdag) te maken tot de
dag voor de kerkdiensten en de zon
dag de dag van de N.T. vreugde
tot recreatiedag".
Hierbij ztj opgemerkt dat „recreatie
dag" dan wel heel anders bedoeld is
als in het korte preekje van ds. H.
Het is ook maar de vraag wat beter
is: Met een krampachtige tekstver
klaring proberen ae zondag te red
den, or God te laten wachten op een
vijfdaagse werkweek!
H. J. SMIT.
Essenlaan 19, Middelburg.
P.T.T.-ambtenaar
was hulpvaardig
Naar aanleiding van uw „Lezers
schrijven" van dinsdag, wou ik toch
wel graag opmerken en bewijzen dat
het ook anders kan, wat de P.T.T.-
ambtenaar dan betreft. Anders zou
den ze misschien buiten Zeeland den
ken dat het overal zo is als in Zou-
telande. Niets is minder waar. Toen
in januari j.l. mijn echtgenoot plot
seling overleed, wilden wij dat
spreekt voor zichzelf, dat zo spoedig
mogelijk meedelen aan onze oudste
dochter en schoonzoon wonende in
Schiedam.
Het was reeds ruim 8 uur geweest,
maar toch haastte onze jongste doch
ter zich naar de posthouder, die ech
ter niet thuis was, maar prompt
werd gehaald en zich haastte om ons
met alles behulpzaam te zijn. Daar
aan hadden we liet dan ook te dan
ken, dat de kinderen om even over
elf uur reeds in 's Heer Arendskerke
aankwamen!
S. J. Kerkhove-van Overbeeke.
's-Heer A'kerke.
EVEN NADENKEN
KERKNIEUWS
Bevestiging ds. D. J. Spijkerboer j
Vicaris D. J. Spijkerboer, afkomstig j
uit Souburg, zal op zondag 13 sep- j
tember a.s. afscheid nemen van de j
Duinzichtkerkgemeente te Den Haag
en op 20 september a.s. worden be-
vestigd als predikant van de her-
vormde gemeente van Drumpt. j
NED. HERV. KERK
Bedankt voor Ouddorp Zuid-Hol
land): A. J. Timmer te Huizen (N.-
Holland).
l!lllllllUIIIIIIIIIIIII!lll!IIIIIIUIIillllllllIiinii)lllllllllll!l!!lllllllll!lllllllllll|
Burgemeester won
draaiorgelprijs
H De burgemeester van Nijme-
M gen heeft op het. in deze stad
H gehouden nationale draaiorgel-
concours de eerste prijs ge-
wonnen in de afdeling „orgel-
draaien voor notabelen".
De tweede en derde prijs voor
H het hoogedelachtbaar draaien
gingen naar respectievelijk de
burgemeester Van Cuyck, de
heer L. Jansen en naar luite-
nant-kolonel J. Theunissen,
H garnizoenscommandant te Nij-
megen.
B-
ar
■h
JM
m
-
U
J
dd
d
SilB
m
mm
-
Horizontaal: 1 billijk; 6 zot: 7 vod;
9 sporenplant; 10 slaap; 12 uitgeput;
13 zuidvrucht (je); 15 element, afk.;
16 wordt een nr. 13!; 17 manier van
stoppen; 19 idem; 21 student-in-
wording (corpslid); 22 pers. voor
naamwoord; 23 groente; 25 wond-
vocht; 26 opening; 28 paling; 29 vin
gers (volkst.).
Verticaal: 1 soort; 2 daar; 3 boom
vrucht; 4 dun; 5 ronde bak; 6 dik
vlokje in weefsel; 8 recht stuk; 9 op
zet 11 reeksen afhangende draden;
13 lemmer; 14 vet; 18 vrolijk; 20
soort hond; 22 royaal; 24 dandy; 25
zojuist; 27 in; 28 reeds.
16 augustus
Vüssingen
Temeuzen
Hansweert
Zierikzee
Wemeldinge
17 augustus
Vüssingen
Temeuzen
Hansweert
Zierikzee
Wemeldinge
HOOG EN LAAG WATER
-T »ap
uur meter
12.02 1.77
0.07 2.02
0.47 2.16
0.55 1.57
1.19 1.79
-r nap
uur meter
0.34 2.10
1.04 2.25
1.47 2.38
1.57 1.62
2.18 1.86
-r nap
uur meter
1253 L93
13.13 2.04
13.23 1.52
13.50 1.76
-f nap
uur meter
1255 1.96
13.24 2.11
14.06 2.20
14.20 1.53
14.45 1.78
nap
uur meter
6.12 1.65
6.45 1.81
7.17 1.95
6.50 1.34
7.11 1.60
nap
uur meter
7.04 1.79
7.38 1.95
S.ll 2.09
7.40 1.36
8.05 1.62
nap
uur meter
18.42 153
19.16 1.99
19.48 2.13
19.24 1.45
19.38 1.72
nap
uur meter
19.34 2.04
20.08 2.20
20.41 2.34
20.13 1.5S
20.28 155
