Wieier Beneluxronde ook door Zeeland m Sunil wast stralend wit... HET WITSTE KONIJN en spaart uw linnenkast VEILIGHEID MAG NIET IN HET GEDRANG KOMEN m '/*K G.S. KONDEN BEGROTING VAN BRUINISSE NIET GOEDKEUREN Het moeilijke offer DINSDAG 28 JULI 1959 PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT VLISSINGEN EN OOSTBURG ETAPPEPLAATSEN In Oostburg wordt Zeeuws criterium verreden De Beneluxronde, een nieuweling op do wielerkalender, begint gestalte te krijgen! De onlangs opgerichte „Stichting Sportmanifestaties" heeft voor deze ronde, die van 11 tot en met 20 september a.s. verreden wordt, het volgende routeschema op gesteld: 11 september: Amsterdam-Breda over 200 Ion; 12 september: Breda- Vlissingen over 120 km; 13 septem ber: Oostburg-Dinant (België) over 200 km; 14 september: Dinant-Lu- xemburg over 200 km; 15 september: Luxemburg-Sittard over 265 km; 16 september: Sitterda-Oss over 166 km; 17 september: Oss-Doetinchem over 133 km; 18 september: Doetin- chem-Stadskanaal 180 km plus een tijdrit van Stadskanaal naar Bmmen over 30 kin; 19 september: Emmen- Groningen over 133 km; 20 septem ber: Groningen-Amsterdam over 242 km. Ds. A. v. d. Flier 25 jaar predikant Woensdag a.s. zal het 25 jaar zijn geleden, dat ds. A. van der Flier uit Velp werd bevestigd als predikant in de Nederlandse Hervormde Kerk. Ds. Van der Flier werd in 1908 geboren en in 1932 door het provinciaal kerk bestuur van Gelderland toegelaten tot de evangeliebediening in de Ne derlandse Hervormde Kerk. Nadat kandidaat Van der Flier in de win ter 1933/1934 enige tijd te Terneu- zen werkzaam was geweest als hulp prediker werd hij op 29 juli 1934 be vestigd als predikant van de her vormde gemeente van Gaast en Fer- woude in de classis Franeker. Op 12 oktober 1941 verwisselde de jubilaris deze gemeente met die van Farn- sura in de classis Appingedam en in de burgerlijke gemeente Delfzijl, vanwaar hij op 8 juni 1947 naar die van Velp vertrok. Tijdens zijn ambtsbediening te Gaast en Ferwoude was ds. Van der Flier secundus-lid van het classicaal be stuur van Franeker; Te Farnsum lid van het classicaal bestuur van Ap pingedam en voor de classis Appin gedam secundus-lid van de generale synode van de Nederlandse Her vorm Kerk. In zijn tegenwoordige gemeente was ds. Van der Flier voor de classis Arnhem enige jaren se cundus-lid van de generale synode van de Nederlandse Hervormde Kerk en praetor van de ring Dieren. Om pijnloos te scheren, eerst de huid PREPareren FANTASTISCH! in potten of tubes 2.75 en 1.95 Hierbij blijft het echter niet, want na de vroege aankom sten in Vlissingen, Doetlnchem en Groningen worden criteriums over „een uur gereden, die mee tellen voor het algemeen klasse ment. Het „Zeeuwse criterium" zal echter niet in Vlissingen maar in Oostburg gereden worden, waartoe men eerst met de boot de Westerschelde zal oversteken. Het ligt in de bedoeling vijftien k zestien ploegen van elk zeven ren ners te laten starten. De stichting heeft reeds contacten opgenomen met Italië, Frankrijk, Duitsland en België om het rennersveld een sterk internationaal karakter te geven. Wandeltochten V.L.U.G. Bergen op Zoom Vorige week heeft de wandelsportver eniging VLUG van de inrichting Vre derust te Bergen op Zoom, ter ge legenheid van haar 25-jarig bestaan, wandeltochten georganiseerd. Na af loop van de tocht reikte de heer A. A. C. Peeters, voorzitter van de „Wan delende Krabben" in het ontspan ningslokaal de prijzen uit. In de 20 km tocht behaalde de re- servepolitie van Bergen op Zoom de eerste prijs; 2e werd Odyles uit Ber gen op Zoom; 3. WSV Kruiningen; 4. De Viersprong Halsteren; 5. Groep Geertsen, Vrederust; 6. WSV VLUG, Vrederust. In de 12 km tocht be haalde Odyles uit Bergen op Zoom de le, 2e, 6e en 7e prijs. WSV Kruij- ningen werd derde. 4. Groep v. Wou- we, Vrederust; 5. Kindervreugd, Ber gen op Zoom; 8. en 10. Bergen op Zoomse Wandel vereniging; 9. Buurt vereniging De Zeekant, Bergen op Zoom; 10. BMP Bergen op Zoom, (Advertentie) WITTER DAN Hier is m«t Süiiii gewassen, dat hemelsblauwe Sunil, waarin al het wasgoed stralend wit wordt... werkelijk stralend wit! Bleken: en. blauwen kunt u zelfs vergeten. Met Sunil hebt u min der waswerk, minder te wringen, dus... minder slijtage. Waar Sunil de was doet, blijft alles veel langer nieuw. O ok was - machine en wringervaren er wel bijl Neem metoen het voordelige reuzenpak (Slot van pag1) ministerieel bezoek aan Zeeland beloofd, dat deze zaak nu snel zou worden afgewikkeld. Er zouden twee aanbestedingen ko men, één met beton en één met asfalt en de goedkoopste me thode zon worden gekozen. Sindsdien evenwel is niets meer uit Den Haag vernomen.... De bestuurders van Ossenisse kijken bezorgd naar de kalen der: het stormseizoen nadert met rasse schreden Men mag de zwakke situatie in aanmerking nemend toch we ver wachten, dat Ossenisse in geen ge val onder de temporisering zal vallen. In de praktijk is die temporisering bovendien reeds toegepast, al was het dan niet ter wille van de finan ciën, maar omdat technici het niet eens konden worden. Overigens al erg genoeg Afgezien nu van deze „zwakke plaats" is het dus de vraag of de niet op delta-hoogte gebrachte zeewerin g-en van de Westerschelde voldoende beveiliging bieden. Men mag stellen, dat zo rond vijftig kilometer dijk verdeeld over diverse gedeelten thans het eerst aan de beurt is eens goed onderhanden te worden geno men, Die vijftig kilometer zijn dus het minst stevig. Wil men die op del ta-hoogte brengen, dan is daar vier a vijf jaar mee gemoeid. Vervolgens na die vijf jaar zou in totaal rond veertig kilometer aan de beurt zijn, waarna de laatste etap pen plus minus vijfendertig en veer tig kilometer zouden bedragen. Deze getallen zijn overigens zeer globaal genomen, terwijl de verbeteringswer- ken uitgesmeerd kunnen worden over een periode van vijftien-twintig jaar. Maar hoe dan ook: de grootste ur gentie ligt dus bij de eerste vijftig kilometer. Waar het nu om zal gaan, is dat bij de komende begroting van Ver keer en Waterstaat voor 1960 nauwkeurig wordt nagegaan in hoeverre de veiligheid in het ge drang komt, indien aithahs inder daad temporisering van de dijk verhogingen een feit blijkt te zijn. En daarbij zal vooral bekeken moe ten worden of da uitgetrokken gel den voldoende zijn om een rede lijke veiligheid te waarborgen ach ter die eerste vijftig kilometer. Want dat alleen moet het uitgangs punt zijn: veiligheid! Dit uitgangs punt immers heeft geleid tot de af sluiting van de zeegaten. Destijds was de keuze: óf de dijken moeten omhoog, óf de zeegaten dienen af gesloten te worden. Tot het laatste werd besloten. Maar nu men aan die gigantische afsluitingswerken is begonnen, moet worden doorge werkt omdat de aard van deze pro jecten geen uitstel gedoogt. Anders ligt dat bij de verhoging van de Wes- terscheldedijken: hier kan wat de aard van het werk betreft zonder veel risico tot temporisatie worden besloten. Maar dat houdt tevens in, dat dit besluit pas mag worden ge nomen als de veiligheid van de bevolking achter de dijken niet in gevaar wordt gebracht. Men zal, dit alles overwegende, in Den Haag begrijpen, datZeeland de voor dit gewest toch alzo be langrijke begroting van Ver keer en Waterstaat ditmaal met uog meer interesse dan anders afwacht! Competitie-indeling amateur le klas De competitie-indeling voor de ama teur eerste klassen luidt: le KLAS A D.C.G.; D.W.V.; Emma; Gouda; H. F.C.; Laakkwartier; O.S.V.; Quick; De Spartaan; S.V.W.; Unitas; U.V.V. le KLAS B Alcides; Be Quick ZBorne; D.O.S. '19; E.S.C.A.; Hengelo; Oosterpar- kers; Quick N.; Quick '20; Sneek; V. D.Z.; W.V.C.; W.V.V. le KLAS C Alliance; Boxtel; Brabantia; Heer; Hoensbroek; M.O.C. '17; Roermond; De Spechten; Spel. Emma; Spel. Ire ne; T.OJ?.; Wilhelmina '08. „Sport steunt Zonneveld" In het kader van de actie „Sport Steunt Zonneveld", zal het initiatief comité van deze actie donderdag avond a.s. om half negen enkele ont spanningsgeschenken aanbieden aan het zeehospitium „Zonneveld" te Oostkapelle. 'T IS WÉÉR BKjBEN-WEeR! t plastic jassen v.a. 6.®° RAAD VERGADERDE Gemeentefinanciën in „precaire" situatie Gedeputeerde Staten hebben de be groting 1959 van Bruinisse niet goed kunnen keuren. Bij het opmaken van de begroting zou geen rekening zijn gehouden met de toename van de bevolking in 1959. Het tekort kan hierdoor, zo menen G.S. worden te ruggebracht van 34.500 op 17.200. De secretaris deelde in de jongste raadsvergadering mede, dat het werkelijke tekort moet worden becijferd op 22.000. Enkele posten zullen nu worden gewijzigd, waarna de begroting opnieuw zal worden in gezonden. In een schrijven, dat de teruggezonden begroting begeleidde, drukken G.S. liet gemeentebestunr van Bruinisse op het hart de uiterste zuinigheid te betrachten, daar de toestand der gemeente-financiën „precair" is. Naar aanleiding van dit schrijven verzette de heer L. J. Hoogerheide (a.r.) zich tegen een voorstel van B. en W. om vijf cent per inwoner be schikbaar te stellen voor wandschil deringen in de provinciale griffie. Het voorstel werd toch aangenomen met de stem van de heer Hoogerhei de tegen. Burgemeester C. H. van de Linde deelde hierna mede, dat de berichten van de advocaat, die de belangen van Bruinisse- behartigt in de zaak „Mu- ropadau", weinig moedgevend zijn. Zoals bekend zonk de „Muropadau" in 1953 in de haven van Bruinisse en de eigenaar stelt de gemeente daarvoor aansprakelijk, omdat vol gens-hem de haven vol brokken steen van vorige overladingen zou liggen. De advocaat van de gemeente had medegedeeld, dat de deskundigen Van Hussen, De Beijer en Teeu- wen uit Capelle aan de IJsel ver klaard hebben, dat het tachtig jaar oude schip voldoende sterk geacht moest worden en in goede staat van onderhoud was. Het beroep van het gemeentebestuur bij de Kroon om in het kader van de oorlogsschade-vergoeding alsnog schadevergoeding te krijgen voor het vernielde „Beusje" is toegewe zen. De heer S. A. Jumelet (c.h.) vroeg zich af- of de gemeente gerechtigd is de Deezijstraat af te sluiten, daar deze weg particulier eigendom is. B. en W. antwoordden hierop, dat de rechten van de eigenaar verjaard zijn en dat de gemeente rechten kan doen gelden, omdat zij de straat in onderhoud heeft ook de verlichting voor haar rekening neemt. De raad machtigde B. en W. de kas- positie voor het derde kwartaal 1959 te regelen, waarna de gemeentereke ning 1958, de rekeningen van het woningbedrijf, van de gemeentelijke instellingen van Sociale Zorg werden voorlopig vastgesteld. Verder werd besloten de ambtswo ning van de burgemeester te koop aan te bieden en de gemeentesecre taris, de heer B. de Groot te benoe men tot onbezoldigd ambtenaar van de burgerlijke stand. Het buffet op het sportterrein werd verhuurd aan de heer J. L. Nieuwer- steeg. Tenslotte besloot de raad tot het aankopen van enkele percelen grond van de Ambachtsheerlijkheid. De heer S. A. Jumelet gaf de raad tijdens de rondvraag in overweging de plannen voor het nieuwe zwembad nauwkeurig te bestuderen. Hij vreest namelijk, dat liet bad te klein is en daardoor alleen geschikt voor kinde ren. De tekeningen zullen in een vol gende vergadering worden bekeken. 0 Hamburg heelt zijn 15.000 duiven de oorlog verklaard. Het is van plan het aantal duiven ingrijpend te beperken waartoe de vogels met vergiftigd graan worden gevoerd. FEUILLETON DOOK DAVID HOWARTH 17 „Mijn rol? Ik speel er geen rol in", antwoordde de Graaf. „Ik heb alleen Anton strikt vertrouwelijk meege deeld, dat wanneer de jonge man zich aanmeldt als pachter van een juist vacant gekomen boerderij zijn verzoek zal worden ingewhligd, om dat hij een goede boer is. Van zijn Solitieke kromme sprongen wil ik oegenaamd geen weet hebben". „In dat geval moest ik misschien niet vragen wat ik juist vragen wilde. Verstaat u mij goed: uw rol zou strikt negatief zijn. Maar ja, als uw bezit of zelfs uw persoonlijke vrij heid gevaar zouden lopen, schijnt de gedachte die mij door 't hoofd speel de zelfs niet de vermelding waard. Of juister: vrijwel onzinnig." „Kom in elk geval met uw verzoek voor de dag", drong de Graaf aan. „Als ik moet weigeren zal 't mij ver driet doen, maar het zou heel onbe leefd zijn als ik er zelfs niet over horen wilde." „Goed dan", zei Julian. „Ilc stel de vraag zonder u met het „waarom?" lastig te vallen dat u allicht liever niet weet. Het komt in 't kort hierop neer: „Mogen wo een deel van uw sequoia-laan omhakken De graaf bewaarde even het stilzwij gen en keek Julian met gefronste wenkbrauwen aan; zijn blik drukte zowel spot als afkeuring uit. „Ik ben aan onverwachte eisen van de autoriteiten gewend geraakt", zei hij ten slotte, en ik heb gepoogd me nooit te verbazen of teveel domme vragen te stellen, maar hier kan ik tot mijn spijt mijn nieuwsgierigheid niet bedwingen. Waarom zou u mijn laan willen omhakken Om een vliegtuig gelegenheid tot landen te geven of een schootsveld te maken voor uw artillerie „Neen, neen", haastte Julian zich op te merken. „De reden is niet zo oor logszuchtig. Het gaat eenvoudig hierom: Christian wil terecht of ten onrechte de levende en dode have van zijn boerderij mee naar deze kant van de rivier brengen. En toen de schemeiïng inviel heeft hij een signaal gegeven, waaruit men opmaakte dat er onmiddellijk gevaar dreigde. Dit betekende dat Christi an, wat er ook gebeurt, deze nacht moest oversteken. Daar het morgen kerstdag is, kon Antons plan waarvan hij u allicht heeft verteld om de tractor, de wagens en de gereedschappen over de brug te ver voeren, niet doorgaan en heb ik wat luchthartig voorgesteld,- dat we zou den proberen een vlot te maken. An ton achtte dit als het laatste redmid del uitvoerbaar en hij is op dit ogen blik reeds met de bouw begonnen. In tussen heeft hij geen goede stammen genoeg en zijn de enige geschikte die dicht genoeg bij de rivier staan juist uw sequoia's". Al sprekende kwam Julian tot de overtuiging dat zijn verzoek onver geeflijk brutaal was. Toen hij nog met Anton en Liesel erover sprak, had de redding van Christians eigen dommen het allerbelangrijkste gele ken. maar nu, in tegenwoordigheid van de Graaf, bekeek hij de zaak uit een ander gezichtspunt. Hij, Julian, vroeg maar niet zo om een stuk of wat bomen; hij wilde niet meer of minder dan dat de Graaf zijn veel groter bezit, misschien zelfs zijn le ven, in de waagschaal stelde. „Ik waardeer ten zeerste dat U mij om toestemming vraagt", zei de graaf maar als officier van een be zettende mogendheid heeft U zonder meer het recht, de bomen te vellen. En ik zou er voorkeur aan geven, dat U het in de kwaliteit deed". „Maar ik verzeker U", hernam Juli an, „dat dit niets met mijn officiële kwaliteit heeft uit te staan. Ik ver wacht integendeel, dat het me mijn rang in 't leger zal kosten. Als U niet wenst dat de bomen worden om gehakt, zullen 'noch Anton noch ik er een hand naar uitsteken. „Natuurlijk wens ik het niet", ant woordde de Graaf, „Die Anton is een brutale oude kerel, al mag ik hem nog zo graag. Hij heeft zeker van uw hulp geprofiteerd om een oude vete met mij te beslechten. Ik heb toen ik nog jong was die bomen uit Amerika meegebracht en ze op mijn één-en- twintigste verjaardag hier geplant, bijgestaan door ongeveer vijftig pach ters van mijn vader. Anton speelde bij die gelegenheid de boze geest. Hij beweerde, dat de grond ét te vochtig was en te veel aan weer en wind blootgesteld voor enkel sequoia's. Maar ik had toen ik ze kocht zorg vuldig bedacht waar ik de bomen zou neerzetten en was nog een beetje koppiger dan hij. Welnu, ik heb ze uit dit venster gedurende laat eens kijken ja, gedurende zeven en veertig jaar gadegeslagen en ze groeien goed. Tegen de tijd dat mijn achterkleinkinderen groot zijn ge steld dat ik ooit achterkleinkinderen heb en U de bomen Iaat staan zul len ze de prachtigste laan in heel Oostenrijk vormen. Intussen weigert die brave oude Anton nog altijd zijn ongelijk te erkennen, maar zolang de bomen daar. zijn, zuilen ze hem toch steeds aan een van zijn weinige ver gissingen herinneren". „Goed zei Julian, „ik wil er niet langer over spreken. Alleen wijs ik er nog op, dat het denkbeeld niet van Anton afkomstig was, maar van mij en van Liesel. Anton wilde niet, dat ik het U ging vragen, maar we brachten hem aan't verstand dat hier geen kwaad in stak. Neemt U het hem dus alstublieft niet kwalijk". Nu dan ben ik misschien wat al te haastig in mijn oordeel geweest", gaf de graaf toe, „en sta ik iets onredelijk tegenover het geval. Ja, ik ben erg op die bomen gesteld, weet-U, maar een mens moet altijd proberen rede lijk te zijn en zich met door voor oordelen van de wijs laten brengen. Indien U werkelijk mijn bomen niet als militair wilt requireren, moeten we samen nog eens kalm over hun lot praten. Geldswaarde hebben ze niet; hun waarde voor mij bestaat in het mooie uitzicht erop, in de herin nering aan mijn jeugd en vooral ook in de hoop, dat ze nog een paar eeu wen na mijn heengaan de naam van hun planter eer zullen aandoen. Wat staat er nu tegenover dit alles? En kel en alleen de kans, het bezit van die jonge man te Tedden. Hoe groot schat U die kans En wat is dat be zit waard „Hoe groöt de kans is valt lastig te zeggen. Misschien hebben we tegen spoed en mislukt het plan, maar ze ker is 't de enige kans die ons rest. En wat de waarde van zijn bezit aan gaat, daarvan zult U allicht meer verstand hebben dan ik. Ilc voor mij schat de z.g. dode have op niet min der dan duizend pond (plm. 10.000), of zelfs nog vrij wat meer als de tractor van goede kwaliteit is". „Een heleboel geld, van zijn stand punt uit gezien", moest de graaf er kennen. „En in deze tijd ook van het mijne uit bekeken". „Ja. maar natuurlijk heeft zijn bezit evenals uw bomen nog een an dere soort waarde". „Zo? En waarom dan „Omdat omdat, voor zover ik het begrijp,, een boer erg gehecht is aan zijn gereedschap en verdere uitrus ting. Ik neem aan, dat alle ware vak lui er zo over denken en ofschoon ik, als militair, dit gevoel ten enenmale mis, kan ik het best begrijpen. Bo vendien heeft Anton me verteld, dat Christian's gehele vermogen in zijn bedrijf steekt en ik geloof, dat de jonge man, indien hij berooid en arm zou moeten vluchten, nauwelijks om de hand van Anton's dochter zou dui ven vragen. In de eerste plaats om dat haar vader uw chef-boswachter is en ten tweede, hoop ik, omdat hij weet dat ze „Maar neen", viel Julian zichzelf in de rede. „ik kan niet goed uit mijn woorden komen. De kwestie is, meneer de graaf, dat ik Liesel een allerliefst meisje vind en dat ik haar graag volkomen ge lukkig zou zien trouwen. Welnu, de kans op geluk wordt m.i. aanzienlijk verhoogd als haar aan staande man zich geen bedelaar be hoeft te voelen en de achting voor zichzelf heeft bewaard". (Wordt vervolgd)

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1959 | | pagina 5