Verplichte keuring van auto's zal
niet kunnen uitblijven
klankbord
GEVANGENISSTRAFFEN GEËIST
TEGEN ONTAARDE OUDERS
Maughan won
Blériot-race
CENTRAAL BUREAU (60 JAAR)
HOUDT JEUGDPRÏJSVRAAG
TIJDENS NIXONS AANKOMST HEKELDE KROESJTSJEW V.S.
VRIJDAG 24 JULI 1959
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
A. G. BOOST (A.N.W.B.) IN ENSCHEDE:
Kwart van de handremmen niet
in orde; vele andere gebreken
Gebrek aan verantwoordelijkheidszin
van een groot aantal auto-eige
naars zal er waarschijnlijk toe
leiden, dat een verplichte keuring
van motorrijtuigen niet zal kun
nen uitblijven. De A.N.W.B. be
treurt dit in hoge mate, maar de
resultaten van technische keurin
gen wijzen onherroepelijk in die
richting.
Deze mededeling deed de heer A. G.
Boost, directeur wegen en verkeer
van de A.N.W.B., gisteren tijdens
de opening vaü een nieuw techno-
station te Enschede.
Deze verplichte keuring zou verme
den kunnen worden, indien men
over de gehele linie meer zorg
voor de toestand van zijn voertuig
zou hebben. Voor zover kan wor
den nagegaan is het aantal onge
lukken, dat uitsluitend te wijten
is aan technische gebreken, ver
moedelijk 20 tot 30 van het
totaal, doch de gevolgen ervan zijn
doorgaans het meest fataal.
Negen techno-stations en drie tech-
no-mobielen keurden in de eerste
helft van dit jaar zevenduizend
automobielen op vrijwillige aan
melding der eigenaren. Ruim 3000
stuks of 43 vertoonde gebreken
aan de voctrem; van 255 wagens
verkeerde deze voetrem in gevaar
lijke toestand.
Bijna een kwart van de handremmen
was niet in orde, waarvan ruim
20 totaal versleten. De stuur
inrichtingen van 2600 der zeven
duizend personenautos bleken niet
in orde; 150 daarvan waren in
geheel ontoelaatbare staat.
Meer dan de helft van de gekeurde
wagens had een of meer banden
met een totaal versleten loopvlak,
namelijk minder dan een mm dik
rubber op het canvas, met can-
vasbreuken enz.
Deze gegevens, aldus de heer Boost,
stemmen vrijwel overeen met de
uitkomsten van vroegere enquê
tes. De gevonden ernstige gebre
ken waren van dien aard, dat
daardoor elk ogenblik een onge
luk zou hebben kunnen gebeuren.
Gemiddelde nog slechter
Deze cijfers van in vrijwilligheid ter
keuring aangeboden wagens doen
vermoeden, aldus de heer Boost,
dat de gemiddelde staat van on
derhoud van het totale Nederland
se autopark (650.000 stuks) nog
slechter is dan de gevonden cij
fers, ofschoon een vrij groot aan
tal automobilisten de wagens pe
riodiek door garagehouders laat
onderhouden.
Het spreekt welhaast vanzelf, dat
auto's uit de jaargangen 1950
'54 de meeste gebreken zouden
vertonen. De praktijk leert ech
ter, dat ook de auto's uit de jaar
gangen 1955 en '56 hoge percen
tages gebreken hebben.
Deze wagens vindt men het meest in
de tweedehandshandel. Alleen al
in 1958 gingen 160.000 auto's in
andere handen over.
Het ligt naar mening van ir. J. van
Roosevelt, chef van de technische
dienst van de A.X.W.B., voor de
hand, dat een verplichte keuring
alleen maar voor een deel van het
wagenpark tot een bepaalde jaar
gang kan worden voorgeschreven.
De keuring van 160 wagens per
dag (40.000 per jaar) op veiligheid
en bedrijfszekerheid, zou een in
vestering voor een keuringssta
tion van 300.000 nodig maken.
De totale keuringscapaciteit van
de A.N.W.B.-stations is op het
ogenblik in totaal 20.000 per jaar.
Met de verplichte keuring zal boven
dien een flinke administratieve
rompslomp gepaard gaan. Het
lijkt echter steeds meer nodig tot
verplichte keuring te komen.
ROTTERDAMSE RECHTBANK
Vierjarig kind werd bont
en blauw geslagen
30 juli
(Slot van pag. 1)
andere beleidstaken (cultuur, maat
schappelijk werk b.v.) in het gedrang
zullen komen, zo verklaarde hij toen.
Men mag dus vaststellen, dat het
„durven" hier toch wel een bijzonder
groot risico met zich meebrengt.
Dat risico kan alleen verminderd
worden door medewerking van
het rijk. Die medewerking zal
worden gevraagd, zo delen Gedepu
teerden mede, maar reeds nu ver
klaren zij. dat het rijk „niet erg
toegankelijk voor deze zaak is".
Daardoor 'komt het woord „gedurfd"
in een wel zeer bepaalde belichting te
staan. Gelukkig behoeven de Staten
nog geen besluit te nemen, want het
gaat hier slechts om een beleidsvisie,
neergelegd in een interim-rapport,
dus geenszins om voorstellen. Ware
dat wél het geval, dan zou het woord
„durven" onder de huidige omstan
digheden toch wel geïnterpreteerd
moeten worden als „waaghalzerij".
Het lijkt ons dei-halve dit alles
overwegend niet uitgesloten, dat
bij de openbare discussies over de
onderhavige nota, volgende week in
de Staten, van de zijde der Staten
leden met grote nadruk gevraagd
zal worden om het rijk reeds nu in
deze gehele kwestie te betrekken.
Want Gedeputeerden zelf hebben hier
het verband gelegd tussen deze plan
nen en de begrotingspositie van de
provincie. Het gaat hier niet alleen
meer om een verkeersverbinding,
maar tevens om het gehele voorzie-
nlngenpeil der provincie
Er is nóg een reden, waarom de Sta
tenleden naar alle waarschijnlijkheid
met deze vraag zullen komen. Op
30 juli immers, zo is tijdens de vori
ge Statenzitting medegedeeld, zullen
Gedeputeerden met minister Kort
hals twee reeds lang aan de orde
zijnde punten bespreken: de veerta-
rieven en de vaste verbinding over de
Westerschelde. Welnu, nu Gedepu
teerden hun „Oosterschelde-kaarten"
op tafel hebben gelegd, is het opval
lend dat dit plan voor de noordelijke
verbinding zo voortreffelijk past bij
de twee andere met de minister te
bespreken onderwerpen.
Het ziet er naar uit. dat met de be
windsman ditmaal niet over twee in
cidentele onderwerpen kan en mag
worden gesproken. Deze keer moet
als een totaliteit aan de orde worden
gesteld: de noord-zuidverbinding in
de provincie Zeeland, alsmede de ver
houding (dan wel taakverdeling) in
dit opzicht tussen rijk en provincie.
Pas als over dat laatste punt alles
duidelijk is. kan Zeeland besluiten
tot een „gedurfd" beleid. Anders wa
re het „waaghalzerij".
SCHEREN. In een vraaggesprek
voor de BBC-televisie in Londen werd
op Adlai Stevenson de veiwachte
vraag afgevuurd: zou hij zich op
nieuw kandidaat stellen voor de
Amerikaanse presidentsverkiezing
Stevenson antwoordde dat hij na
tweemaal te zijn verslagen wel zijn
bekomst heeft en voegde er'aan toe:
„trouwens, er is ook veel tegen het
presidentschap. Het beste argument
is wel dat men zich tweemaal per
dag moet scheren".
Een zaak, die maanden geleden de
gemoederen nogal in beroering heeft
gebracht, namelijk de ernstige mis
handeling door ouders van hun vier
jarig zoontje, heeft gistermiddag
voor de rechtbank te Rotterdam ge
diend. Veertien dagen heeft de recht
bank genomen om zich te beraden
op de eis van de officier van justitie:
vijf jaar met aftrek tegen de vader,
de 29-jarige fabrieksarbeider W. J.
F. uit Rotterdam en vier jaar even
eens met aftrek, tegen zijn 24-jarige
in Hamburg geboren vrouw. De
raadslieden van beide verdachten
vroegen de rechtbank uiterste cle
mentie te willen betrachten.
De zaak was aan het rollen gekomen
(zo bleek gistermiddag) toen de pre
sident, mr. C. W. de Visser, twee
rechercheurs ondervroeg) tóen op
een dag in februari j.l. de ouders van
de vrouw met een ernstig mishandeld
kind bij de politie kwamen. De poli-
tiearts, G. F. K. W. Meijboom, on
derzocht meteen het ventje en zijn
conclusie was „letterlijk bont èn
blauw geslagen". De linkerarm en
het linkerbeen waren gezwollen, de
andere ledematen waren iets minder
toegetakeld. Een foto toonde in de
linkerarm en het linkerbeentje breu
ken, die bezig waren te genezen. Het
zwaarste letsel, aldus de arts, ver
toonde de rug. De huid was daar
van de onderlaag losgerukt, een wat
hij noemde „vochtblaas" met gestold
bloed had zich gevormd. Het op 18
juli 1955 geboren kereltje had verder
ernstige bloedarmoede, waarschijn
lijk tengevolge van bloedingen. Voor
het eerst in zijn loopbaan kwam hij
in aanraking met de uitdrukking
„zwaar lichamelijk letsel toegebracht
aan een kind door ouders, zo vertelde
de politiearts.
De dagvaarding zei, dat Wimpie, zo
heette liet knulletje, door de ouders
tegen het hoofd was gestompt. Hij
was geslagen inet een pook, een
broekriem en een deel van een stoel
leuning, een stuk hout van bijna een
pond. dat de moeder, aldus verklaar- j
de dokter Meijboom, een „stokje"
noemde.
Niet zindelijk
Het bleek, dat béiden het kind had
den geslagen, de vrouw in iets min
dere mate. En dat alles, zo zei later -
mr. H. van Buuren, officier van jus
titie in zijn requisitoir, omdat het
kind niet zindelijk zou zijn. Wimpie
was het voorkind van de vrouw, da.
daags voor hun huwelijk door de
man werd erkend. Toen de politi.
tenslotte had ingegrepen en het kind j
op het bureau, vervolgens in een zie-
kenhuis en later in een pleeggezin
werd opgènomén, was op één
nacht na nooit iets van Wimpie?
onzindelijkheid bespeurd. Achter.-"'
heeft de vrouw toegegeven niet te
hebben kunnen begrijpen, dat het
ventje niet gestorven is, toen haar
man het afranselde.
De zenuwarts J. H. Plokker uit
Leidschendam, achtte beide ver
dachten volkomen toerekenings
vatbaar. Op vragen van mr, A. J.
Osinga, een der raadslieden, acht
te hij de omstandigheden, waarin
het echtpaar verkeerde van ver
zachtende aard. Ze woonden met
twee kinderen in bij een 75-jarige
oude man, de stiefvader van de
moeder van de man. Hoewel hij
eigen „apartementen" had meen
de hij het recht te hebben dag en
nacht bij zijn onderhuurders in de
kamer te verblijven. Bovendien
ging hij zich aan alcohol te buiten,
aldus de zenuwarts.
De door de echtelieden toegebrachte
verwondingen, zo zeide de officier,
zijn een gevolg van maandenlang
beulswerk van twee ontaarde men
sen, die het in bepaalde martelkam
pen tot ongekende hoogten hadden
kunnen brengen. „Een ongepaste op
merking" interrumpeerde mr. Osin
ga. In het wetboek had de officier
één straf gemist, die hier op de juis
te plaats zou zijn, namelijk lijfstraf.
Verdachten zeiden tenslotte nog spijt
van het gebeurde te hebben.
Tot wélke capriolen een rubberboot
met buitenboordmotor wel in staat
is toont deze foto van een nieuw
soort bootje, de „Gemini", voor de
Engelse strijdkrachten. Het vaartuig,
dat wordt aangedreven door een bui
tenboordmotor van 'i3 pk werd gede
monstreerd op een tentoonsteïling
van de Britse koninklijke marine in
de Eastney-kazerne te Southseain
het Engelse graafschap Hampshire.
De motor heeft zo'n enorme kracht,
dat de lichte Geminibijna geheel
uit het water wordt getild.
Majoor Charles Maugham van de
Britse luchtmacht heeft in de Blé
riot-race de eerste prijs ter waarde
van 5000 pond (ruim 50.000 gulden)
behaald. Zijn snelste tijd 40 minu
ten 44 seconden maakt hij woens
dag tussen de Are de Triomphe te
Parijs en de Marble Arch te Londen.
De tweede prijs in deze wedstrijd die
elf dagen heeft, geduurd, gaat naar
Eric Rylands, de eigenaar van een
Britse particuliere luchtvaartmaat
schappij, die zondag j.l. in 41 minu
ten en 41 seconden van Londen naar
Parijs kwam. Hij krijgt 2500 pond
sterling.
Kolonel Norman Ryder krijgt de der
de prijs van 1500 pond. Deze officier
van de Britse luchtmacht legde zon
dag j.l. de afstand van Parijs naar
Londen af in 42 minuten en 6 secon
den.
Colette Duval werd
gediskwalificeerd
De wedstrijdleiding van de Blériot-
race heeft donderdagavond bekend
gemaakt, dat de Franse mannequin
en kampioene valschermspringen Co-
lette Duval en haar echtgenoot Gil
Delamare zich woensdag bij hun po
gingen om het Britse record te bre
ken, niet gehouden hebben aan het
wedstrijdreglement en derhalve zijn
gediskwalificeerd. Hun beste tijd was
43 minuten 51 seconden.
Kolonel Ryder van de Britse lucht
macht kwam gisteravond strompe
lend bij decontrolepost bij de Lon-
Drie vrouwen en drie jonge meisjes
zijn om het leven gekomen bij een
brand, welke heeft gewoed ifi een
psychiatrische kliniek, gevestfigd in
het kasteel Chesnaie bij het Franse
stadje Blois.
De foto toont brandweerlieden tijdens
de blussing bij de voorgevel van het
kasteel.
Churchill en Callas op
Onassis' jacht
Het jacht van de Griekse
scheepsmagnaat Aristoteles
H Onassis is gisteren in Portofi- e§
H no, Italië, aangekomen.
Aan boord bevinden zich sir
Winston Churchill en echtge-
note, Maria Menighinï-Callas
Is an echtgenote en Elsa Max-
well, die als gasten van het
echtpaar Onassis een kruis-
tocht over de Middellandse
Zee maken. §f
p Aan boord van het jacht „Sal-
tillo" arriveerde de Spaanse
troonpretendent, Juan de Bour-
bon.
Aan boord van een ander schip
in de haven bevonden zich
H prins Alvaro de Orleans Bour-
H bon en prinses Carla.
iiiill!lllllllllllllllllllll!!llll!lllllll!IIIIIIIIIlllllllllllllllllll!!!!!l!lllll!l!lllllll!!F
dense Marble Arch aan. Hij had bij
zijn tocht door Parijs een val van
een motorfiets gemaakt, waardoor hij
in een ziekenhuis terechtkwam. Met
inbegrip van deze verloren tijd deed
hij over de afstand ParijsLonden
7 uur en 25 minuten.
„GROEI MEE MET DE E.E.G."
Grootste importeur van
voedergranen en veekoeken
Vandaag bestaat de nationale coöpe
ratieve aan- en verkoopvereniging
voor de landbouw „Centraal Bureau"
G.A. zestig jaar. Het ligt in de be
doeling in oktober te Rotterdam een
De conferentie van Transatlantische
scheepvaartmaatschappijen voor perso- i
nenvervoer hebben te New Vork een
verlaging van tien procent van de pas
sage voor emigranten naar de Verenigde
Staten bekendgemaakt- Deze verlaging
geldt voor I960 met uitzondering van de
tijd van 1 juli tot 31 oktober.
interne herdenkinsbijeenkomst te
houden. Tevoren, in september, zal
een prijsvraag voor platteiandsjon-
geren worden uitgeschreven onder
het motto „Groei mee met de E.E.G.".
Aan een veertigtal, dat de beste op
stellen inlevert, zal in 1960 of '61
bedoeld is twee groepen van 20 deel
nemers te vormen een veertien
daagse studiereis door de landen van
de E.E.G. worden aangeboden. Na
1961 hoopt het Centraal Bureau nog
drie van dergelijke studiereizen te
organiseren.
Het Centraal Bureau heeft in de 60
jaren van zijn bestaan een gestadige
groei doorgemaakt. De geldomzet
bedroeg in 1900 een half miljoen, in
1925 veertig miljoen, in het boekjaar
1948-'49 138 miljoen en in het nu per
30 juni afgesloten boekjaar 427 mil
joen. Op liet gebied van voedergra
nen en veekoeken meent het Cen
traal Bureau zich tot de grootste im
porteur te hebben ontwikkeld en wat
de binnenlandse granen betreft tot
de belangrijkste groothandelaar. Het
beschouwt zich thans als een conglo
meraat van groothandels-in- en ex
portbedrijven.
Wat de financiële positie aangaat,
men beschikt thans over een eigen
vermogen van circa 23 miljoen
gulden. De aanschaffingswaarde
van terreinen, gebouwen en ma
chines bedraagt ongeveer 21 mil
joen gulden, waarop circa negen
miljoen werd afgeschreven. Hier
bij moet er rekening mee worden
gehouden, dat in de coöperatieve
organisatie van het Centraal Bu
reau de bedrijven, die in het ge
hele land verspreid zijn, in han
den zijn van de leden-verenigin
gen.
PREMIER NIET PRESENT; SPRAK IN SPORTPALEIS
Het Wereldgebeuren
De Zeven
Toen hij in Oxford studeerde, in
teresseerde Reginald Maudling
zich maar matig voor politieke
discussies. Men zegt dat hij in d®
Oxford Union, die als een oefenge
legenheid voor toekomstige politici
geldt, maar één keer een rede heeft
gehouden, en dat was nog maar een
kleintje. Pas in de Tweede Wereld
oorlog. toen hij onder meer als privé-
secretaris fungeerde van de minister
voor luchtvaart, sir Archibald Sin
clair, en in de na-oorlogse door le
vendige debatten gekenmerkte pe
riode ging er een politiek pitje bij
hem op, dat al spoedig aanwakker
de tot een voortdurende innerlijke
gloed. Zijn uitblinken in de filosofie
en in de logica kwam hem in de
jaren die volgden heel goed van pas.
Ingewikkelde problemen op het ge
bied van zijn specialiteit, de econo
mie, wist hij zo duidelijk weer te ge
ven dat ook oningewijden een ogen
blik de indruk kregen dat ze zo
klaar waren als een klontje.
Alle redeneerkunst ten spijt heeft
Maudling vorig jaar een blauw
tje gelopen. Hij had snel car
rière gemaakteerst als economisch
deskundige op het bureau der con
servatieve partij, later in ondermi
nistersfuncties; van 1950 tot 1956 als
minister voor de bewapenings
industrie en sindsdien als paymaster-
general: minister zonder portefeuille,
belast met bijzondere opdrachten.
Het was in dit ambt, dat hij in
augustus 1957 werd belast met de be
hartiging van kwesties met betrek
king tot de instelling van een Euro
pese vrijhandelszone. Met het vrij
handelaanbod in de hand werd hij
echter eind vorig jaar door de Euro-
markt afgewezen. De zes Euromarkt-
landen, die zich om politieke redenen
lieten overstemmen door de eerste
viool van Marianne, beperkten zich
voorlopig ertoe, hun eigen gemeen
schappelijke markt in te richten.
Maudling bracht wat teleurgesteld
maar als gewoonlijk zeer gelijkmoe
dig verslag uit aan premier Macmil-
lan en de andere ministers. Zij be
seften dat bet niet aan zijn optreden
mocht worden geweten dat het over
leg was mislukt.
Het idee van een vrijhandelszone,
waar de leden alleen onderling hun
tarieven verminderen maar tegenover
de buitenwereld doen wat in hun in
dividuele kraam te pas komt, was
niet in overeenstemming met de be
langen van het Franse protectionis
tische economische nationalisme.
En Engeland voelde zich door zijn
betrekkingen met het Gemenebest
aan handen en voeten gebonden voor
de (wijd openstaande) poort van de
Euromarkt. Als het die Euromarkt
binnenging, zou het de „buitentarie
ven" van deze gemeenschap moeten
aannemen, en dat was teveel ge
vraagd.
Maudling heeft sindsdien niet stil
gezeten. Het resultaat was de
bijeenkomst die deze week in
Salt-Sjöbaden, een badplaats in de
buurt van Stockholm, werd gehouden.
Negenenzeventig gedelegeerden van
Groot-Brittannië, Zweden, Noorwe
gen, Denemarken, Oostenrijk, Zwit
serland en Portugal, kwamen daar in
principe overeen, een „Kleine Vrij
handelszone" te vormen. Het was on
getwijfeld voornamelijk toe te schrij
ven aan de politieke handigheid van
de Britse paymaster-general, dat deze
belangrijke zet werd gdaan op het
schaakbord der Europese handelspo
litiek.
De onderlinge tariefafspraken van de
Kleine Vrijhandelszone mogen niet
worden verwaarloosd; kennelijk is het
de bedoeling om „in de pas" te blij
ven met de Euromarkt.
Maar de bedoelingen gaan verder. De
onderlinge handel van deze „Zeven"
is niet van zo grote omvang als hun
handel met de Euromarktlanden. En
men kan dan ook niet genoeg nadruk
leggen op de zin uit het vrijhandels-
communiqué waarin staat, dat het
doel zal zijn, spoedige onderhandelin
gen met de Euromarkt en met de
andere bij de Organisatie voor Euro
pese Economische Samenwerking
aangesloten landen te vergemakkelij
ken.
Engeland, dat belangrijke en dure
concessies aan Denemarken heeft
moeten doen om het tot toetre
ding te bewegen, wil de Kleine Vrij
handelszone ongetwijfeld gebruiken
om druk te oefenen op de landen van
de Euromarkt en op die manier toch
nog een overeenkomst te bereiken.
Maudling rekent erop, dat niet alleen
in de Vrijhandelszone Denemarken
telkens met toenaderingsverlangen
zal omkijken naar de Euromarkt
(waarheen tot dusver een groot deel
van zijn voedselexporten ring) maar
dat in de Euromarkt Duitsland en
Nederland economisch genoodzaakt
zulen worden, om bij Frankrijk aan
te dringen op grotere soepelheid.
Maudling heeft nu aan Macmillan ten
overvloede bewezen, dat hij wat weet
te bereiken als de omstandigheden
een beetje meewerken. En voorlopig
is hij nog niet uitgediscussieerd...
Bezoeker schudde handen
van omstanders
Terwijl de Amerikaanse vice-
president Nixon donderdag in
Moskou aankwam, waar hij van
daag de grote Amerikaanse ten
toonstelling zal openen, deed de
Sowjet-premier Kroesjtsjew in
het sportpaleis een aanval op de
Verenigde Staten in verband
met de door de Amerikaanse re
gering gesteunde „gebedsweek
voor de volken in communisti
sche gevangenschap en hun be
vrijding daaruit".
;ze (door het Amerikaanse con-
s goedgekeurde) gebedsweek
wordt gehouden op hetzelfde tijdstip
waarop een ontspanning in de inter
nationale toestand is ingetreden en
er vooruitzichten zijri' voor de tot
standkoming van betere Russisch-
Amerikaanse betrekkingen. Aan de
ene kant openen de Verenigde Staten
een tentoonstelling in Moskou en zij
zenden hun vice-president hierheen
om deze te openen, en aan de andere
kant kondigen zij de een of andere
gebedsweek voor volken in gevangen
schap af", aldus Kroesjtsjew.
Hij voegde hier aan toe: „Dit optre
den der Amerikaanse Imperialisten
en monopolisten kan slechts worden
gekenschetst als een rechtstreekse in
menging in onze binnenlandse aan
gelegenheden".
Samen leven of
samen ondergaan
Terwijl Kroesjtsjew in het Sport
paleis tegen de Verenigde Staten
uitviel, verklaarde Nixon na aan
komst dat hij gekomen was ora
uiting te geven aan de welgemeen
de Amerikaanse vriendschap voor
de Sowjet-Unie. Hij voegde hier
echter aan toe: „Ernstige vraag
stukken houden de Verenigde Sta
ten en de Sowjet-Unie verdeeld.
Een onopgelost blijven van deze
problemen zou de vrede in gevaar
kunnen brengen. Wij weten, dat
een volgende oorlog geen overwin
naars, doch slechts verliezers zal
opleveren. Voor de eerste maal
sinds de dageraad der beschaving
is het punt bereikt waarop wij
hetzij moeten leren tezamen te le
ven, hetzij verenigd ten onder
te gaan.
Nixon verklaarde te hopen dat een
ieder, die hij in Rusland zou ontmoe
ten, vrijuit met hem zou spreken.
Hij blijft tien dagen in de Sowjet-
Unie. Driemaal zal hij een onderhoud
met Kroesjtsjew hebben. De Ameri
kaanse vice-president zal verscheide
ne Russische steden bezoeken.
Nixon c.s. werd op het Moskouse
vliegveld van Wnoekowo verwelkomd
door vice-premier Kozlow, die kort- j
geleden de Verenigde Staten heeft
bezocht.
In de menigte
Toen de groep auto's met Nixon
en gevolg zich in beweging zette
om naar Moskou te rijden, zag de
vice-president achter het stations
gebouw een menigte van enkele
honderden Russen. Hij liet zijn
auto stoppen, stapte uit en meng
de zich onder de Russen de han
den schuddend van mannen, vrou
wen en kinderen. Hij vroeg om
een tolk en onderhield zich met
enkele Russen. Men verdrong zich
om hem de hand te schudden.
Toen hij naar zijn auto terugliep
schudde Nixon zoveel handen als
hij maar kon.
REGINALD MAUDLING
de sevenrijn ze»
