Besloten tot uitbreiding aantal
verkoopplaatsen van diepvrieskip
La Courtine is geen Oirschot of Budel....
KLANKBORD
GEVAMEmSOPROER MET
TRAANGAS BEDWONGEN
DUITSE JONGEN VERDACHT
VAN AANSLAG IN UTRECHT
WOENSDAG 8 JULI 1959
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
8
„Braadkuikenconferentie in Tweede Kamer
Staatssecretaris legt uit waarom
hij de moeilijkste weg koos
(Van onze parlementaire redacteur)
De regering zal haar medewerking verlenen aan de uitbreiding
van het aantal verkoopplaatsen van panklaargemaakte kippen.
Op het ogenblik zijn er in het gehele land op een bevolking van
ongeveer elf miljoen zielen in totaal slechts 624 verkoopplaatsen.
Dat zijn namelijk de zaken van de poeliers. Buiten die zaken mag
geen kip verkocht worden, ook geen diepgevroren kip, met het
gevolg, dat in ons kippenlandje veel minder kip gegeten wordt
dan in overeenstemming is met de grootte van de Nederlandse
kippenstapel en veel minder dan de kippenboeren en de hande
laren in levensmiddelen graag zouden zien.
De Tweede Kamer verenigde zich
dinsdag met een wetsontwerp, dat
aan de minister van economische za
ken de bevoegdheid verleent om aan
een bedrijf toestemming te geven
wild en gevogelte te verkopen, indien
de aard der onderneming of de plaat
selijke of regionale omstandigheden
daartoe aanleiding geven. Heel erg
ingenomen was de Kamer met dit
wetsontwerp echter niet. Dat bleek
uit bet debat, waaraan deelnamen de
heren Cornelissen (v.v.d.), v. d. Wete
ring (c.h.), Reehorst (p.v.d.a.), v. cl.
Heuvel (k.v.p.) en Verkerk (a.r.).
Aan zo'n toestemming, die het dus
bijvoorbeeld aan een levensmiddelen-
bedrijf mogelijk zou maken om diep
vrieskip te gaan verkopen, zit name
lijk nog al wat administratieve romp
slomp.
Socialistische motie
werd verworpen
Er is een veel gemakkelijker en
veel radicaler weg om hetzelfde
doel te bereiken, namelijk wijzi
ging van het bestaande poeliersbe-
sluit, bijvoorbeeld door toevoeging
van een bepaling van ongeveer de
volgende inhoud „Onder de uitoefe
ning van het poeliersbedrijf wordt
niet verstaan het ten verkoop aan
publiek in voorraad hebben van
pluimvee in diepgevroren en pan
klaar gemaakte toestand met ge
bruikmaking van een koelinrich-
ting".
Enige sprekers verweten staatssecre
taris dr. Veldkamp, die het wetsont
werp verdedigde, dat hij de moeilijke
weg gekozen heeft en de gemakke
lijke heeft verwaarloosd.
Dr. Veldkamp had daarvoor een ver
klaring. Tijdens het debat waarin ge
waagd werd van „kippen, die geen
wet waard zijn" en van een „braad
kuikenconferentie", tot vermaak van
de luisterende afgevaardigden, deelde
hij mee, dat hij volgens de wet op de
P.B.O. verplicht is over een wijziging
van het poeüersbesluit het advies
van de Sociaal-Economische Raad te
vragen. Hij had dat gedaan, maar nog
geen antwoord gekregen. Vandaar,
dat hij langs een andere weg wilde
proberen al was die niet zo doel
treffend om het aantal verkoop
plaatsen uit te breiden. Ook hij was
namelijk ten volle van de noodzaak
van die uitbreiding overtuigd en hij
wilde er graag aan meewerken.
Ondanks deze verklaring diende de
heer Reehorst een motie in, waarin
de regering werd uitgenodigd het mo
gelijk te maken, dat op de kortst mo
gelijke termijn ieder in de gelegen
heid gesteld wordt om in een nabij
gelegen winkelcentrum panklaar ge
maakt diepvries-pluimvee te kopen.
De staatssecretaris zei geen behoefte
aan de motie te hebben, zij hinderde
hem echter ook niet. De heren v. d.
Heuvel van de K.V.P. en v. d. Wete
ring van de C.H.U. noemden haar
overbodig. Toen zij in stemming
kwam werd zij bij zitten en opstaan
verworpen.
De Kamer nam het wetsontwerp zon
der hoofdelijke stemming aan.
Crematie
U>t de wet op de lijbezorging, die in
1955 een wettelijke grondslag ver
leende aan de crematie, zullen enige
onvolkomenheden betreffende de cre
matiebepalingen worden weggeno
men, die er sindsdien zijn ontdekt.
De Tweede Kamer besloot daartoe
in haar vergadering van dinsdag
door de aanneming zonder hoofdelij
ke stemming van een wijzigings
wetsontwerp.
Zeehaven-strijd
(Slot van pag. 1)
daarover reeds enige denkbeelden ge
formuleerd, die evenwel nader moe
ten worden uitgewerkt en geanaly
seerd. Met name de vraag in hoeverre
de „medebepalende factoren", waar
mee Rotterdam zo graag schermt, ook
elders optreden dan wel gestimuleerd
kunnen worden, zou in een dergelijke
nota aan de orde gesteld, ja beant
woord kunnen worden.
Het hanteren van objectieve beoorde-
lingsnormen is hier des te meer no
dig, omdat Nederland ten aanzien
van de zeehavengebieden zo langza
merhand verdeeld raakt in een aantal
belangengemeenschappen, die dwars
door de politieke partijen heenlopen.
De hierboven geciteerde wethouder
van Velzen bijvoorbeeld richtte ern
stige verwijten tot zijn (p.v.d.a.-)par-
tijgenoten uit Amsterdam en Rotter
dam, „die het niet kunnen opbrengen
zakelijk te denken en die uit chauvi
nisme meedoen aan de machtsstrijd
tussen de beide steden".
Omdat dus hier volstrekt andere
overwegingen een rol spelen dan van
uitsluitend politieke aard is het in
derdaad nodig, dat er een verantwoor
de analyse komt van hetgeen ten aan
zien van zeehavengebieden in Neder
land mogelijk en wenselijk is. Voor
het beleid der centrale overheid, die
bij een eventuele uitvoering van be
paalde plannen een beslissende stem
in het kapittel heeft, is zulks zeker
niet overbodig. Trouwens we heb
ben het reeds opgemerkt de eerste
stap hiertoe werd reeds gezet in
de zesde industrialisatienota. Daarom
ten besluite nogmaals: verdient het
geen aanbeveling ten aanzien van de
zeehavens spoedig tot nadere onder
zoekingen te besluiten en de resulta
ten daarvan in een nota aan het par
lement ter openbare discussie te stel
len?
WAT ZE ZEGGEN. Mr. Justice Ro
binson van het hooggerechtshof in de
staat New-York: „Het is eigenlijk
erg. dat een kind niet zijn eigen
ouders mag uitzoeken". Briefschrij
ver aan The Times: „De tijger is een
echte heer". Dc filmster Gina Lollo-
brigida: „Het zal interessant voor
me zijn om eens werkelijk te acteren
inplaats van er alleen maar mooi uit
te zien".
DRANKNEUS. Terwijl hij met zijn
baas, Robert Donald, aan het jagen
was in de bossen van Montpellter
(Ver. Staten), ontdekte een ■'acht-
liond veertig flessen sterke urank,
die enige dagen tevoren uit een club
huis waren gestolen.
C.P.N, en P.S.P. gingen
broederlijk samen
Interpellatie over verdrag met V.S.
(Van onze parlementaire redacteur)
In een aan een communistische In
terpellatie vastgekoppeld spelletje
van „welles" en „nietes" tussen de
heer Bakker van de C.P.N. en de
minister-president prof. De Quay
hebben de twee afgevaardigden van
de Pacifistisch Socialistische partij
dinsdag in de Tweede Kamer de
monstratief de zijde van de commu
nisten gekozen.
De heer Bakker interpelleerde over
het op 6 mei j.I. niet de Verenigde
Staten gesloten verdrag over het mi
litair gebruik van kernenergie. Het
was hem niet toegestaan om over de
inhoud van het verdrag zelf te spre
ken.
Het ging er uitsluitend om of het
verdrag een uitvoeringsverdrag was,
betrekking hebbend op een reeds in
1950 gesloten ander verdrag over
hetzelfde onderwerp of niet. In het
laatstgenoemde geval zou het name
lijk bij de wet moeten worden be
krachtigd en zou dus een parlemen
tair debat gehouden moeten worden.
Prof. De Quay toonde aan dat er
sprake was van een uitvoeringsver
drag.
De heer Bakker diende echter een
motie in, waarin de regering werd
verzocht om alsnog een goedkeu-
ringsontwerp bij de Kamer in te
dienen. Deze motie was slechts
ondertekend door de drie com
munistische Kamerleden en kon
dus niet behandeld worden, om
dat een motie de handtekeningen
dient te dragen van minstens vijf
leden.
Toen steunden de beide P.SJP.'ers
de motie. Wel verklaarde ds. Van
der Veen van de P.S.P., dat hij van
andere achtergronden uitging dan de
heer Bakker, doch toen het op stem
men aankwam, werd de motie ver
worpen met 102 tegen 5 stemmen,
die van de C.P.N. en de P.S.P.
Geen enkele der overige Kamerleden
voelde behoefte zich iu het debat te
mengen of voor de motie te stem-,
men.
ROEPENDE BEWAKER OP HET DAK
Dertig gijzelaars bevrijd
vóór verstrijken van
derde ultimatum
Gewapende bewakers hebben
dinsdagochtend in de vroegte
een traangasaanval gedaan op
vier rebellerende jonge gevange
nen in het tuchthuis van Monroe
(Washington), die sedert maan
dagavond dertig gijzelaars in
hun cel vasthielden. Zij hadden
gedreigd de gijzelaars onder
wie vrouwen en kinderen met
slagersmessen te zullen vermin
ken als men hen geen auto ver
schafte om naar Canada te
vluchten.
Bij het aanbreken van de dag kroop
een bewaker op het dak en riep bo
ven het celraam de naam van twee
der rebellen. Toen zij naberbij kwa
men schoot liij hen een volle lading
traangas in het gezicht. Tegelijker
tijd forceerden anderen de deur en
ontzetten de gijzelaars wie de tranen
over de wangen biggelden. Allen wa
ren ongedeerd.
De groep gijzelaars bestond uit een
aantal medegevangenen, drie bewa
kers en vrouwen en kinderen die de
gevangenis bezochten op het ogenblik
dat de vier jongemannen hun actie
begonnen. In de loop van de nacht
had het viertal een vrouw met een
klein kind vrijgelaten, omdat zij ziek
was. Doch een der bewakers hadden
zij toegevoegd, dat hij „maar vast
moest gaan bidden", want zij zouden
hem uit het raam gooien als hun eisen
niet werden ingewilligd.
De vier stelden driemaal een ulti
matum. Twee keer verliep het zon
der dat er iets gebeurde, doch voor
het laatste verstreek voerden de
bewakers hun krijgslist uit.
De rebellen zijn nu in cellen op
gesloten.
Het Wereldgebeuren
Kusch
Julius Raab heeft zijn succes In
de politiek voor een groot dee!
te danken aan zijn flair om met
mensen om te g^an. Hij is een knap
vinder van middenpaden en die
speciale begaafdheid heeft hij in het
Oostenrijkse regeringsbestel vaak
j kunnen gebruiken. Zij heeft hem ge-
jholpen bij het uitstippelen van een
partijlijn voor zijn (r.-k.) Volkspartij,
die een zeer „gemengd" gezelschap
is omdat zij industriëlen, boeren, kan
toormensen en arbeiders verenigt.
Datzelfde succesvolle zoeken naar
compromissen komt hem van pas in
besprekingen met de socialisten
waarmee hij al jarenlang bijna dage
lijks bezig is. Het na-oorlogse Oos
tenrijk is immers gewend geraakt
aan coalitieregeringen waarin de
volkspartij en de socialisten geza
menlijk de dienst uitmaken. Het be
hoort tot de traditie dat zo'n kabinet
pas totstand komt na langdurig
touwtrekken, waarbij ten langen les
te de portefeuilles verdeeld zijn in
overeenstemming met de verkiezings
resultaten. Bij al dat overleg is Raab
niet bijzonder spraakzaam: vaak be
perkt hij zich ertoe, bedachtzaam
aan een virginiasigaar te trekken ter
wijl anderen aan het woord zijn. En
als hij iets zegt, dan is het meestal
bijzonder kernachtig. Men herinnert
zich nóg, hoe hij een de drukdoene-
righeid van secretaris-generaal Al
fred Maleta op een partijcongres af
kapte met een „Kusch", hetgeen zo
veel wil zeggen als „mond houden".
In sommige streken van Oostenrijk t voor lijn kan men namelijk laten
wordt het wasgoed als het ware tus- zakken of ophijsen. Het voordeel:
sen vlag gemast en gedroogd. Lijn weinig plaatsruimte.
NAAR ONTKNOPING VAN GARAGE-DRAMA?
Sinds 12 juni spoorloos uit
omgeving verdwenen
Zoals beeknd is in de nacht van II op
12 juni jongstleden de Utrechtse ga-
ragewacht J. Nederhof neergescho
ten. Hij liep daarbij zeven darmper
foraties op en moest in zo ernstige
toestand naar het ziekenhuis worden
vervoerd, dat hij niet in staat was,
een verklaring af te leggen over de
toedracht van de zaak.
Na een intensief onderzoek is de
Utrechtse recherche op het spoor ge
komen van de vermoedelijke dader.
Zij heeft verschillende aanwijzingen,
die een zware verdenking op de 17-
jarige W. J. F. uit Keulen laden.
Op de avond van de elfde juni hield
een surveillancewagen van de politie
een jonge Duitser aan, die al enkele
dagen in do omgeving Van Utrecht
rondzwierf met een bromfiets. Hij
vertelde, dat hij veertien dagen met
vakantie in Holland was en dat hij
's nachts bij boeren sliep. Zijn pas
poort was in orde, maar de agenten
spelden zijn naam, die in Gothische
letters was geschreven, verkeerd. Bij
nadere informatie bleek de jongen in
Keulen dan ook niet bekend te zijn.
Dezelfde nacht werd de heer Ne
derhof neergeschoten, achter in
de garage waar hij dienst had.
De politie vond de indruk van een
fietsband en van een voet. De fiets
werd later teruggevonden in de
tuin van een verpleegster. Enkele
mensen in de omgeving verklaar
den, op de avond van de aanslag
een jongen met een fiets gezien
te hebben.
De recherche doorzocht vervolgens
de hooibergen, waarin de jonge Duit
ser geslapen had. Zij vond een grijze
Prof. Piccard bouwt een
„diepzee-helikopter"
Prof. Augoste Piccard (75) werkt
aan een mesoscaphe, een diepzeeduik-
toestel dat zich in het water ge
draagt als een helikopter in de lucSit.
Prof. Piccard, die door zijn bathys
caphe,, Trieste" en zijn ballonvluch-
ten grote bekendheid verkreeg, ver
blijft thans in San Diego. Californië.
Hij zal in San Antonio, Texas, Rey
nolds Metals Co. bezoeken, die de
„Aluminaut", een aluminium duik
boot voor grote diepten bouwt.
regenbroek, die sporen van alumini-
umverf vertoonde, terwijl in de hoek
van de garage waarin de jongen zich
voor de schietpartij verborgen had
gehouden, ook een busje aluminium-
verf had gestaan. Er kwam ook een
nylonkous te voorschijn, die waar
schijnlijk door de jongen als masker
is gebruikt. Tenslotte vond de re
cherche de stukken van een lidmaat-
schapsbewijs van een Keulse gymna
stiekvereniging, op naam van J. F.
Bij navraag in Keulen bleek, dat J. F.
op 2 juni was verdwenen met 100
mark van zijn baas. De recherche
wordt In haar vermoeden, dat hij de
dader van de aanslag is, gesterkt
door het feit, dat de Duitser sinds 12
juni spoorloos uit de omgeving van
Utrecht is verdwenen.
Het slachtoffer van de aanslag, de
heer Nederhof, is inmiddels geope
reerd. Vorige week mocht hij het zie
kenhuis verlaten.
„Gouden Beer" voor
Franse film
Ook goud voor
„Prijs de zee"
De grote prijs van het Berlijuse film
festival, „De Gouden Beer", is door
Frankrijk gewonnen met de film
„Les Cousins". De Franse acteur
Jean Gabin won de Zilveren Beer
voor zijn rol in „Archimede, de clo
chard". Ook Nederland kwam met
een ere-prijs uit de bus. „Prijs de
zee" van de Nederlandse cineast Her
man van der Horst werd uitgeroepen
tot de beste culturele film. Ook deze
documentaire kreeg een Gouden Beer.
De beste vrouwelijke rol was van
Shirley Mac Laine in de Amerikaan
se produktie „As any girl". Een spe
ciale prijs kreeg de" Engelse Nayley
Mills voor haar rol in „Tiger Bay".
Walt Disney's „De witte woestijn"
uit zijn serie „Real adventures" kreeg
de prijs voor de beste aanvullende
documentaire. Denemarken won met
„Hest paa ferie" (Paard od vakan
tie) een Zilveren Beer, evenals Duits
land met „Knalleidoskop" en India
met „De radja en Krisjna". Een zil
veren Beer voor de beste regie kreeg
de Japanner Kira Kurosawa voor zijn
„Verborgen veste". De prijs van de
internationale filmrecensenten ging
ook naar de Japanse film „Verborgen
veste".
Maar zó slecht
is het ook
weer niet
(Van onze speciale verslaggever)
Er heerst ongerustheid in La Cour
tine.
Men is bang dat tengevolge van
enigszins overhaaste en generali
serende publikaties Nederland
de indruk zal krijgen dat het ge
drag van de Nederlandse soldaten
in La Courtine beneden peil is en
dat de verzorging niet aan de re
delijke eisen voldoet. In La Cour
tine weten ze dat dit in zijn al
gemeenheid niet waar is. Maar ze
weten ook dat op zo'n afstand het
teniet doen van een verkeerde in
druk bijzonder moeilijk zal zijn.
De feiten zijn, dat zaterdagavond
enkele duizenden jongens, die net
drie dagen in de warmte door
Frankrijk waren vertransporteerd
in hobbelende jeeps en drietonners,
vermoeid in La Courtine aankwa
men. Ze waren vuil en hongerig en
ze schrokken van de legering, die
naar Nederlandse maatstaven niet
riant is. Toen deze jongemannen
La Courtine inzwermden en in de
ze wat labiele toestand wijn zijn
gaan drinken, heeft een klein ge
deelte zich de invloed daarvan niet
gerealiseerd. Enkelen werden
dronken, meerdel en lawaaierig en
.brooddronken.
De piketcommandant van de mare
chaussee zei „We hebben het wel
heel druk gehad. Maar ze waren
niet gewaarschuwd tegen de land-
wijn. Er waren zeker zo'n vierdui
zend man in het dorp. Als vijf
procent zich heeft misdragen is
dat veel. Zondag was het al veel
beter en nu hebben we geen last
meer".
De winkelierster in souvenirs in La
Courtine zei „Monsieur, de jon
gens waren moe... alle soldaten
zijn hetzelfde. Ik heb hier Fran
sen, Italianen en Spanjaarden ge
zien. De Nederlanders gedroegen
zich beter dan de Fransen.
De burgemeester van La Courtine
zegt geen klachten te hebben ge
kregen van de bevolking. „De hou
ding van de soldaten was normaal..
En de winkeliers en caféhoudeis
namen het met een glimlach op".
Dat wijst erop dat men wel ge
schrokken is, maar zich nu inmid
dels heeft hersteld.
„Want ze vinden die contacten met
buitenlanders aangenaam", zegt de
burgemeester, die tenslotte ook om
liet belang van zijn handeldrijven
de bevolking moet denken „en ik
denk dat het bij de volgende groep
wel anders zal worden geregeld".
Hij zei dit vijf minuten nadat hij
een bezoek had gebracht bij de
commandant van de vaste kamp
staf en de commandant van de
eerste divisie.
Belangrijk tenslotte is de verkla
ring van de marechaussee: „Er is
geen enkele klacht binnengekomen
dat de Nederlandse militairen het
de meisjes in La Courtine lastig
hebben gemaakt".
De legering is bepaald slechter dan
in Nederland. Kolonel Bouwman,
de commandant van de vaste
kampstaf zei de eerste dag: „Vas
te kazernegebouwen zijn altijd be
ter dart een bivak". De werkelijk
heid is echter dat met dit mooie
weer vrijwel elke soldaat de voor
keur geeft aan een bivak boven de
kazernegebouwen. Dat zal ver
moedelijk pas anders worden als
het gaat regenen.
Over het eten is gekankerd en er
is serieus geklaagd. In het bijzijn
van generaal Van de Wall Bake
zei vanmorgen de soldaat Adri
Blummel: „Het eten valt me reuze
tegen. Aan zo'n kamp zijn we niet
gewend. Het brood is anders, het
warme eten smaakt ook niet zo
lekker". Maar hij vond wel dat hij
genoeg kreeg. Een andere soldaat
zei: „In het kamp vind ik het een
vuile boel. Ik zit liever in een bi
vak. De eerste zondag was het
eten slecht, nu gaat het wel en
vandaag is het beter geworden".
Misschien kan men ae hele kwes
tie van voedsel en legering samen
vatten in de woorden van een sol
daat die zei „Het valt tegen omdat
we het zo goed gewend zijn. La
Courtine is geen Oirschot of Bu
del. Maar deze oefening is er ook
een die de werkelijkheid van een
oorlogstoestand moet benaderen...
Gisteren.is Raab naar president
dr. Adolf Scharf (socialist) ge
togen om hem mee te delen, dat
hij nu tot zichzelf „Kusch" heeft ge
zegd. Niet als kanselier van de repu
bliek Oostenrijk, maar als aspirant
samensteller van een nieuwe regering.
Hij heeft heel wat sigaren in rook
wolken doen opgaan, zonder dat hij
zelf in de wolken kon raken bij de
onderhandelingen over de vorming
van een nieuwe regering. Evenals bij
menige vorige gelegenheid, is het dan
ook niet gemakkelijk om voor de pro
blemen die uit' de verkiezingen van 15
mei resulteerden een oplossing te vin
den. Na haast twee maanden de lei
ding hebben gehad bij de pogingen,
vindt hij het klaarblijkelijk welletjes.
Wj willen geen koninkrijk Pitter-
mann laten ontstaan". Dat is
een van de belangrijkste con
clusies waartoe Raab en de zijnen tot
nu toe zijn gekomen. Zij bedoelen
daarmee, dat het niet hun bedoeling
is om toe te geven aan alle eisen, die
de socialisten hebben gesteld. Bruno
Pittermann is de socialistische leider
die nu telkens met Raab in het for
matie-strijdperk treedt. Zijn partij
heeft bij de verkiezingen vier zetels
gewonnen; zij kreeg er 78. De volks
partij, die de vorige keer met 82 ze
tels net onder de absolute meerder
heid bleef, kan het nu niet verder
schoppen dan tot 79 zetels. Die éne
zetel verschil maakt niet veel -uit wat
de machtsverhouding van de partijen
betreft. Wél speelt een belangrijke
rol het streven van de socialisten om
hun zetel winst tot uitdrukking te -
zien gebracht in grotere invloed op
liet regeringsbeleid.
De Volkspartij is daartoe niet zo ge
makkelijk geneigd, omdat zij vooral
stemmen verloor aan de liberalen (die
van 6 op 8 zetels kwamen), waaruit
zij op haar beurt de conclusie trok
dat men de socialisten zo weinig mo
gelijk moet toegeven
Toch had de volkspartij in het ver
loop der onderhandelingen al er
mee ingestemd, dat aan vice-
kanselier Pittermann in het nieuwe
kabinet het beheer zou worden toe
vertrouwd van de genationaliseerde
jndustrie- en mijnbedrijven. Het tot
dusver door de volkspartij en de so
cialisten gemeenschappelijk bestuur
de orgaan „Industrie- und Bergbau-
verwaltungs GmbH" zou daartoe wor
den opgeheven. Alleen een aantal be
voegdheden van de raad van toezicht
zou niet aan Pittermann persoonlijk
maar aan de gehele fegering toeval
len. In het afgelopen weekeinde kwa
men de socialisten, na beraad in het
partijbestuur, echter met de eis, dat
er aan Pittermans toekomstige zeg
genschap over deze bedrijven hele
maal niet geknibbeld mocht worden.
Dit besluit leidde tot de spot van de
andere partij, dat de socialisten „een
koninkrijk voor Pittermann" wen
sten
Ook de volkspartij had overigens in
de loop der onderhandelingen al een
toezegging ingetrokken: zij toonde
zich eerst wel, maar later niet bereid
om de portefeuille van financiën af
te staan, die wordt beheerd door de
deskundige Reinhard Kamitz. Ook
over de uitbreiding van de werkzaam
heden van „buitenlandse zaken",
waarvoor dan een socialist, dr. Kreis-
ky zou worden benoemd kon men het
niet eens worden. Het lijkt een onuit-
koombare doolhof waarin men thans
is geraakt. Maar evenals bij voor
gaande soortgelijke gelegenheden ma
ken de Oostenrijkers zich niet onge
rust. Zij twijfelen er niet aan of eens
zullen zij een nieuwe regering krij
gen.
DR. JULIUS RAAB
t-gevatte zwijger
