In Washington zijn tuinfeesten van
president Roosevelt nog befaamd
A.N.W.B. WIL MEER GELD VOOR
AFBOUW EUROPA-WEGENNET
EXPEDITIE STERRENGEBERGTE
KAN ANTARES BEREIKEN
HERVORMDE SYNODE BESPRAK
ZENDINGSKANSEN IN AFRIKA
Bravo Jeeves
WOENSDAG 24 JUNI 1959
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
KEUKENPRINSES MAAKTE HACHÊ
Harry Truman was krenterig,
Eisenhower wordt gierig genoemd
Meer dan honderdvijftig jaar geleden leefde Amerika van veeteelt
en akkerbouw. Het gebeurde in die tijd, dat do eerste president
van de Verenigde Staten op de gedachte kwam, een stuk grond
te zoeken, waarop hij voor zich zelf en zijn opvolgers de residentie
van de Amerikaanse president kon bouwen. Het was het sterfjaar
van Mozart (1791), toen deze bouwgrond gevonden werd. Het heet
thans Pennsylvania Avenue 1600, Washington D.C.
In 1792 begon een Ierse bouw
meester te bouwen naai- de plan
nen van een Frans architect. Toen
John Adams, Amerika's tweede
president, het huis betrok, stonden
hem precies zes kamers ter be
schikking, daar het congres van
mening was, dat men het geld
voor belangrijker dingen nodig
had dan voor de woning van de
eerste man van dertien Ameri
kaanse staten. Zo dacht men er
150 jaar geleden dus over...
MUIZEN EN
KAKKERLAKKEN
Uit de landbouwers en veeboeren
werden Amerikanen en uit het
bescheiden, armoedige landhuis
groeide het Witte Huis. Tiental
len jaren lang gebeurde er niets,
toen iets, later nog eens wat
meer... Maar toen in 1939 Wash
ington zich gereedmaakte voor de
ontvangst van het Engelse ko
ningspaar, stond zonder meer
vast, dat het Witte Huis een
ouderwets, vier verdiepingen oud
geval was, dat overbevolkt werd
door muizen, ratten en kakker
lakken. Men riskeerde een half
miljoen dollar om de ergste scha
de te verhelpen en weg te werken
en toen brak de oorlog uit.
In de jaren 1942 en 1943 voegde
men er een kantoorgebouw aan
toe. In 1949, onder president Tru
man, tastte men diep in de geld
buidel en maakte voor 5.800.000
dollar uit vijftig ruimten 54 ka
mers, schafte voor een deel nieu
we meubels aan en liet de mo
dernste keuken inrichten, die er op
dat ogenblik te krijgen was.
DE KEUKEN
WEEGT ZWAAR
In het land van de superlatieven
speelt de keuken van het Witte
Huis misschien een nog grotere
rol, dan de grote en de kleine
conferentiezaal, want zonder die
keuken zou het huis van Ameri
ka's eerste man veel van zijn re
presentatieve waarde inboeten.
Niet, dat men in het Witte Huis
uitsluitend aan eten en koken
denkt neen, daarvoor zijn de
tijden te ernstig en weegt de
taak van een president van de
V.S. te zwaar. Maar voor de gas
ten op het Witte Huis is de keu
ken toch zeker even belangrijk als
de wekelijkse persconferentie van
de heer des huizes.
Hoeveel achting men Eisenhower
overigens ook toedraagt, als gast
heer kan hij niet tippen aan de
populariteit van Roosevelt. Noem
de men Harry Truman in de krin
gen der geregelde gasten reeds
krenterig, de eerbied voor de hui
dige president verbiedt het, te her
halen, hoe men over hem spreekt
als do heer des huizes.
Deze soldaat ls niet de man, die
zich lang het hoofd zal breken
over het menu, dat samengesteld
moet worden voor een officiële
ontvangst. Dat ging Roosevelt
beter af. En zo kan het dan ge
beuren, dat de gasten op de tuin
feesten van Eisenhower met hun
dun belegde sandwiches in de
hand fluisterend napraten over
een tijd, dat welgevulde tafels de
- -'■-'-ïgen op het Witte H
if rekkelijk maakten.
PANNEKOEK
MET MARMELADE
Wanneer Abraham Lincoln zijn
gasten eens extra' wilde trakteren,
bestelde hij „Flap Jack", panne-
koek met een dikke laag zelfge
maakte marmelade erop. Roose
velt, die zelf niet hield van meel
spijzen en groenten, was van me
ning, dat ook zijn gasten wel de
voorkeur zouden geven aan sma
kelijke vleesgerechten.
En daar in het Roosevelt-tijdperk
wel eens op één dag 1200 gasten
geteld werden, kan men zich zo
ongeveer voorstellen, wat het
betekende voor alle gasten sand
wiches te moeten klaarmaken.
Acht vrouwen smeerden bergen
boter uit, twee mannen sneden
met de hand het brood. Tien uur
duurde het steeds, voor men het
koude buffet met als dranken
ijsthee en cola.geheel in orde
had en precies evenveel minuten
of minder hadden de gasten
nodig om de resultaten van dit
zenuwslopende werk teniet te
doen.
„Wij willen het onze vrienden, de
vrienden van onze natie, zo pret
tig mogelijk maken!" was het de
vies van mevrouw Roosevelt, die
zich pas gelukkig voelde, wanneer
het in het Witte Huis toeging als
in een hotel. Volle logeerkamers,
een bont gezelschap en veel ple
zier. Minder plezier hadden de der
tig bedienden met aan het hoofd
de huishoudster, die met 2000
dollar per maand nauwelijks kon
uitkomen.
En dit was nu weer iets, waar
mister president niet van begreep.
Toen hij zich eens de opmerking
liet ontvallen, dat men toch eens
iets op tafel moest brengen, dat de
„maag beter vulde" sandwiches
waren toch immers maar snoep
goed schafte mrs. Nesbitt, de
keukenprinses, een enorme ketel
aan' en kookte voor de gasten van
het eerstvolgende feest liaché.
JAARVERSLAG 1958
„Er wordt weinig gedaan voor
verkeer en toerisme"
In toeristisch opzicht kenmerkte 1958
zich door enerzijds een zekere terug
houdendheid als gevolg van de be
stedingsbeperking en anderzijds door
een verdergaande vergemakkelij
king van het internationaal verkeer
door soepeler regelingen voor de
grenspapieren, zó komt de A.N.W.B.
tot de conclusie in het jaarverslag
over 1958. De A.N.W.B. breidde in
1958 zijn dienstverlening uit door
aan zijn Internationale Reis en Kre
dietbrief een groot aantal faciliteiten
te verbinden, welke zowel door de
ervaren toeristen als door de nieu
welingen op de weg ten zeerste blij
ken te worden gewaardeerd.
In 't algemeen constateert het jaar
verslag, dat ten aanzien van de pro
blemen welke liggen op het gebied
van het wegverkeer, toerisme, recre
atie en natuurbescherming een be
treurenswaardig gebrek aan daad
kracht van de overheid moet worden
gesignaleerd. „Er wordt veel gestu
deerd, en overwogen, maar weinig
gedaan". Aan de verschillende as
pecten van dc vraagstukken met be
trekking tot het motorwegverkeer,
vraagstukken, die zo zegt het ver
slag in hoofdzaak voortvloeien uit
een steeds groter wordende achter
stand van de verkeersvoorzleningen
ten opzichte van de verkeerstoena
me, wordt uitgebreide aandacht be
steed.
Het verslag geeft ook een overzicht
van de investeringen voor de wegen
bouw, welke nog steeds een weinig
bevredigend beeld opleveren.
Er wordt op gewezen, dat de
ontvangsten van de staat uit het
motorwegverkeer regelmatig stij-
fen. Het verband tussen de door
et motorwegverkeer opgebrachte
Voorstel om R.K.O. subsidie
van 85.500 te verlenen
B. en W. van Rotterdam geven do ge
meenteraad in overweging de nieuwe
stichting Rotterdams Kamerorkest
voor het seizoen 1959/1960 een sub
sidie van maximaal 85.500,in het
uitzicht te stellen.
Op 15 juni heeft het bestuur van de
nieuwe stichting R.K.O. verslag uit
gebracht van de voor het voortbe
staan van het orkest gevoerde finan
ciële actie. Tot die datum had deze
een bedrag van 14.000 opgeleverd.
middelen (in 1958 570 miljoen
gulden) en de uitgaven ten be
hoeve van de wegen (ca. 100 mil
joen gulden) is in ons land zoek,
zo wordt in het verslag vastge
steld.
In het verslag wordt er op aange
drongen hogere bedragen voor de
afbouw van het Europa-wegennet
beschikbaar te stellen, wil Nederland
zijn plaats in de Euromarkt handha
ven.
Ook wordt gewezen op de trage
gang van zaken bij opheffing van
de gelijkvloerse kruisingen van
spoorwegen met andere dan rijkswe
gen.
Ten aanzien van het onderwerp
bromfiets wordt een lans gebro
ken voor een tussenklasse van ve
dergewicht-motorrijwielen en
scooters welke aansluitende op
de prijs en de exploitatiekosten
van de duurste bromfiets en daar
van constructief afgeleid een be
langrijke bijdrage tot de oplos
sing van het bromfietsvraagstuk
zou kunnen leveren.
Vier blanken schoten met
buks negerjongen dood
De politie te Dalton heeft een aan
klacht wegens moord ingebracht te-
fen vier blanken, jongens van 17 tot
2 jaar, die met Flobert-buksen op
een groepje negers hadden gescho
ten. Een elfjarig© jongen is zaterdag
overleden aan de verwondingen die
hij vrijdagavond opliep.
De vier blanke jongens hebben zich
vrijwillig bij de politie gemeld toen
zij hoorden dat een van de jongens
in de groep negers gestorven was.
Het schijnt dat er van een rassen
kwestie geen sprake is geweest. De
jongens wilden de negerjongens, die
bij een kraam van een visbakker
stonden, schrik aanjagen.
In haven t® Rotteram en
Amsterdam 7 pet meer loon
De bonden van de havenarbeiders
zijn het met de werkgevers in de
Amsterdamse en Rotterdamse havens
eens geworden over een loontoeslag
van 7 procent, uit te betalen vanaf 1
juli, wanneer een nieuwe c.a.o. van
kracht wordt. De toeslag wordt ge
geven op het loon plus de 3,10 huur-
toeslag. Dit. betekent voor de laagst
betaalde havenarbeider een verbete
ring met 5,50 per week. De rijks
bemiddelaars moeten de overeen
komst nog goedkeuren.
Ook werd bij het overleg vastgesteld
dat de werkgevers de thans verstrek
te 7 procent niet in aanmerking zul
len nemen, wanneer straks in het ka
der van de vrijere loonvorming op
nieuw verbeteringen aan de orde zul
len worden gesteld, bijvoorbeeld ter
opheffing van het in het kader van
de bestedingsbeperking gebrachte of
fer in de vorm van niet-verkregen
loonsverhoging. De havenarbeiders
hebben nu al aangekondigd dat.ze
dan, evenals de metaalarbeiders, ten
minste 5 procent zullen vragen.
Wat nu verkregen is wordt dan ook
nadrukkelijk als een loontoeslag
beschouwd en niet als een loons
verhoging. Met deze stelling van
de zaak hebben de werkgevers zich
bij monde van de besturen van de
scheepvaartverenigingen ,N oord"
en „Zuid" akkoord verklaard.
als voorzitter van N.V.V.
In de maandag gehouden vergadering
van het verbondsbestuur van het N.
V.V. zo deelt dit mede heeft de
heer C. W. van Wingerden medege
deeld dat hij zich op het a.s. congres
van het N.V.V., dat 1, 2 en 3 oktober
te Utrecht wordt gehouden, na inge
wonnen medisch advies om gezond
heidsredenen niet herkiesbaar kan
stellen voor de functie van voorzitter.
Het verbondsbestuur heeft de onver
mijdelijkheid van dit besluit slechts
moeilijk kunnen aanvarden. Het ver
heugt het bestuur dat de heer Van
Wingerden wel in staat blijkt een
kandidatuur voor een andere functie
in het dagelijks bestuur van het N.
V.V. aan te nemen.
ALS GOEDE LOOPLIJN WORDT GEMAAKT
De stichting expeditie Nederlands
Nieuw-Gumea neeft haar plannen
voor de naaste toekomst bekend
gemaakt. Het doel van de expeditie,
de Antarcs-groep in het Sterren
gebergte, kan bereikt worden, in
dien in een redelijk korte tijd een
focde looplijn gemaakt kan wor-
en naar dit gebergte.
Het oorspronkelijke plan om van
Katern uit deze lijn op te bouwen,
aldus de stichting, werd door ver-
voersmoeilijkheden los gelaten.
Daarvoor in de plaats werd een
lijn uitgestippeld van het hoofd
bivak in de Sibil-vallei, via de Ok
Sitbakon naar de Antares. Langs
deze zg. „inlooproute" zijn reeds de
landingsstroken aangelegd door
een geologische groep.
In dc Ok Sitbakon wordt een secon
daire basis aangelegd. Een deel
van de geologen zal in dit bivak
blijven en wacht op de aanvoer van
materialen. Uiteindelijk zal deze'
groep het basiskamp Antares op
bouwen voor de laatste ruk naar
de Antares zelf.
Is het basiskamp Antares door dc op
voer van verdere materialen vol
doende als basis betrouwbaar, dan
zullen alle groepen (geologen, bo
tanici, zoölogen) van dit bivak uit
naar de Antares vertrekken langs
de bivakken, die men eind juni
hoopt te bereiken.
Na aanleg van het kamp in de Ok
Sitbakon zal een groep in de rich
ting van Kiwirok vertrekken. Deze
groep zal proberen zo ver mogelijk
te komen om dan, indien mogelijk,
langs een andere route naar de
Sibilvallei terug te keren.
Mocht na het beklimmen van de An
tares door de verschillende ploe
gen nog tijd over zijn, dan zal na
terugkeer in de Sibilvallei de Sob-
gerroute aangelegd worden en zul
len de verschillende ploegen langs
deze lijn diverse studies onder
nemen.
Maandagmiddag is de lcerlc van de
Nederlands Hervormde Gemeente te
Purmerend door brand verwoest. De
oorzaak moet vermoedelijk gezocht
worden in het verrichten van lood-
gieterswerkzaamlheden in het ge
bouw. Op de joto hetm, moment,
waarop de brandende Torenspits naar
beneden komt.
NIEUWE ONTMOETINGEN MET DE ISLAM
Rapport over Kerk en Israël
wordt studiemateriaal
Dc Generale Synode der Ned. Herv.
Kerk heeft maandagmiddag het jaar
verslag van de raad voor de zending
behandeld. De voorzitter van dc raad
voor de zending, dr. J. Stelma, leidde
de besprekingen in. In het afgelopen
jaar is de mist over dc zendings
vraagstukken nog niet geheel opge
trokken, maar er zijn ook verheugen
de gebeurtenissen tc melden, zei hij.
De verhouding tussen de Nederland
se en de Indonesische regering is niet
verbeterd, terwijl in Nieuw-Gulnea de
verhouding met de rooms-katholieke
missie zorg baart. Verheugend is in
tussen de groei van het begrip van
de kerk voor de zending. Tevens zijn
er nieuwe mogelijkheden in Afrika.
Mr. S. C. Graaf van Randwijck, alge
meen secretaris van de Raad voor de
Zending, trad in zijn betoog in de
tails ten aanzien van de mogelijk
heden in Afrika. In samenwerking
met de Franse deskundigen van de
Internationale Zendingsraad en met
afgevaardigden van de jonge Afri
kaanse Kerken en de in west-Afrika
werkende Duitsers heeft men beslo
ten een nieuw werk op het gebied
van de ontmoeting met de Islam te
beginnen. Zo komt men in oecume
nisch verband tc staan. In Noord-
Nigerla zal dr. W. A. Bijleveld het
werk beginnen, want daar is de in
vloed van de Islam het grootst.
De Bazeler zending heeft voorts ver
zocht een Nederlandse zendingspredi
kant naar Ghana te zenden. Dit zal
in januari a.s. gebeuren. Tenslotte
zijn er plannen voor hulp in de vorm
van medische zending voor Kame
roen.
Mr. Van Randwijck deed vervolgens
mededeling van besprekingen, die hij
heeft gehad met Indonesische afge
vaardigden naar de conferentie van
Koeala Loempoer. Men vreest dat
ooit in de toekomst het zenden van
Europese kerkelijke werkers naar In
donesië niet gemakkelijk zal zijn.
In de avondvergadering behandelde
de synode het rapport over Kerk
en Israël. Dit stuk was reeds eer
der door de synode besproken en
het ontmoette toen veel kritiek. De
toen gemaakte opmerkingen zijn
nu echter in het rapport verwerkt.
Ds. P. G. van den Hooff, die als
praeses optrad, stelde voor het rap
port uit te geven met een voor
woord van het moderamen dei-
synode, waarin wordt meegedeeld
dat het rapport tweemaal in de
synode is besproken, dat er geen
eenstemmigheid over gevonden is
en dat het als studiemateriaal is
aan te bevelen. Ook zal in dit.
voorwoord de geschiedenis van de
totstandkoming vermeld worden,
aldus werd met algemene stemmen
besloten.
Russische ambassadeur
verlaat Nederland
De ambassadeur van de Sowjet-Unie
in ons land, de lieer S. P. Kirsanov,
zal begin juli naar Moskou terugke
ren, De naam van zijn opvolger is
nog niet bekend. Dc heer Kirsanov
is deken van het Corps Diplomatique
in Den Haag.
Voor de opvolging in deze functie
komt in aanmerking de Britse ambas
sadeur, sir Paul Mason, die na de
heer Kirsanov de oudste in ancienni-
tiet is. Hij overhandigde zijn geloofs
brieven in september 1954, een jaar
na de heer Kirsanov.
FEUILLETON
DOOR
P. G. WODEHOUSE.
„En waarom", zei ik scherp, „heb je
je dan met hem verlofod, onredelijk
eigenwijsje?"
„Ik vond het wel grappig".
„Grappig!"
„Dat was het zeker. Ik heb er een
hoop lol aan beleefd. Je had Tuppy's
gezicht eens moeten zien toen ik het
hem vertelde."
Ik had het ineens door.
„Aha! Een uitdaging!"
„Wat?"
„Je hebt je met Gussie verloofd om
Tuppy dwars te zitten?"
'/.Nou dan, dat zei ik toch. Een uit
daging."
„Ja, zo zou je het kunnen noemen."
- „En je zou het nog iets anders kun
nen noemen ook bijv. een ver
draaid vuile streek. Ik ben verbaasd
over je, Angela."
„Ik begrijp niet waarom."
Ik krulde mijn lippen spottend. „Als
vrouw kun je dat ook niet. De zwak
ke eexe is nu eenmaal zo. Je haalt de
stoutste stukjes uit zonder een ogen
blik van wroeging. Kijk maar naar
Jael, de vrouw van Heber."
toWat weet jij van Jael. de vrouw
van Heber af?"
„Je hebt toch niet vergeten dat ik
eens een prijs gewonnen heb met Bij
belkennis?"
„O ja. Augustus had het eroycr In
zijn rede."
„Zeker", zei ik haastig. Ik wilde zo
weinig mogelijk aan die toespraak
herinnerd worden. „Wel, zoals ik zei,
kijk maar naar Jael, de vrouw van
Heber. Die dreef spijkers in de kop
van een gast, die lag te slapen en
ging toen lopen zwerven als een pad
vindster. Geen wonder dat men zegt
„O vrouw, o vrouw!"
„Wie?"
„De knapen die dat doen. Wat een
sekse! Maar je wilt toch zeker niet
volharden in die onzin, niet?"
„Welke onzin?"
„Die onzin, dat je verloofd bent met
Gussie."
„Zeker wel."
„Alleen maar om Tuppy een raar ge
zicht te laten trekken?"
„Vind je. dat hij een raar gezicht
trekt?
„Ja."
„Dat moet ook."
Ik kreeg het idee, dat ik niet erg veel
opschoot. Ik weet nog, toen ik die
prijs won in Bijbelkennis, dat ik
moest ingaan op de feiten van Ba
laams ezel. Ik weet niet precies meer
hoe het was, maar ik heb zo'n indruk
overgehouden dat hij zijn oren spits
te en weigerde mco te werken: en zo
was het nu precies met Angela ook.
„Dwaas, jong meisje", zei ik.
Ze werd rood.
„Ik ben geen dwaas jong meisje."
„Je bent wel een dwaas, jong meisje.
En wat erger is, je weet net nest, dat
je dat bent."
„Ik weet er niets van."
„Daar zit je nou, je vergalt Tuppy's
leven en Gussies leven, alleen maar
terwllle van een goedkope overwin
ning."
„Nou, het gaat je in ieder geval niks
an."
„Gaat het me niet aan als ik zie hoe
twee levens, waarmee ik verknocht
ben sinds mijn schooltijd, bedorven
worden? Ha! Buitendien ben je nog
steeds gek op Tuppy."
„Nietes!"
„O nee? Als ik een pond kreeg voor
iedere keer, dat ik jou naar hem heb
zien kijken met liefdesvuur in je
I ogen."
I Ze keek me aan, maar zonder lief
desvuur.
„O, toe ga weg en kook je hoofd,
Bertie!"
Ik richtte me in mijn volle lengte op.
„Dat", antwoordde ik waardig, „is
precies wat ik ga doen. Ik bedoel,
weggaan. Ik heb gezegd, wat ik te
zijgen had."
„Heel goed", zei ik koeltjes, „in dat
geval, tinkertietonk."
Én het was bedoeld om te prikken.
ben te ontkennen, dat ik betere re
sultaten had verwacht van mijn
praatje.
ïk was verbaasd over Angela.
Vreemd dat je eigenlijk nooit beseft,
dat ieder meisje in naar hart een
kwaadaardig wezen is, totdat er iets
mis gaat met de liefde. Mijn nicht en
ik hadden al met elkaar omgegaan,
toen ik nog een matrozenpakje droeg
en zij nog geen tanden had, maar nu
pas kwam ik achter haar verborgen
eigenschappen. Ze had me altijd een
eenvoudig, hartelijk meisje toege
schenen, Iemand die geen vlieg kwaad
zou doen. Maar nu lachte ze harte
loos tenminste ik had het gevoel
alsof ze harteloos lachte als zo'n
keiharde, koude vamp uit de film, die
ferm in haar handen spuwt en niets
onbeproefd laat om Tuppy met grij
ze haren in het graf te helpen.
Ik heb het al eerder gezegd en ik zeg
het eens weer meisjes zijn nergens
goed voor. Do ouwe Kipling heeft
nooit iets beters gezegd, dan toen hij
zei, dat vrouwen in de maatschappij
duivelser zijn dan de mannen.
In deze omstandigheden wist ik niets
beter te doen dan naar de eetkamer
to gaan voor dat koude hapje waar
Jeeves het over had. Ik had behoefte
aan iets vasts, want het onderhoud
had heel wat van mijn krachten ge
vergd. Dus ging ik naar de eetkamer
en nauwelijks had ik de drempel
overschreden of ik zag tante Dahlia
stevig bezig met de zalmsalade. Het
schouwspel vervulde me met vorba-
zing. Do laatste keer dat lk dit fa
milielid had ontmoet, had ze plannen
beraamd om mij in de vijver te ver
drinken en ik was er niet zeker van
hoe ze nu over me dacht.
Gelukkig was ze in opperbeste stem
ming. De hartelijkheid, waarmee ze
met haar vork zwaaide, liet niets te
wensen over.
„Hallo Bertie, ouwe ezel" was haar
joviale groet. „Ik dacht wel, dat ik
jou in de buurt van voedsel zou vin
den. Probeer die zalm eens. Uitste
kend."
„Anatole?" Informeerde ik.
„Nee. Die is nog in bed. Maar do
keukenmeid heert een aanval van
genialiteit. Zo af en toe schijnt het
tot haar door te dringen dat ze geen
stel aasgieren in de Saharawoestijn
verzorgt en nu heeft ze iets gebrou
wen. dat best geschikt is voor men
selijke consumptie. Er is tenslotte
toch nog iets goed aan dat kind en
ik hoop dat ze zich amuseert op het
bal."
Ik lepelde een portie zalm op mijn
bord en we begonnen gezellig te
kletsen over het personeelsbal bij de
Strechlov Budda cn ik weet nog, dat
ik me afvroeg hoe Seppings, de but
ler, eruit zou zien als hij de rumba
danste. Toen ik klaar was met mijn
eerste portie en bezig was aan een
tweede, kwam Gussie ter sprake. Als
1e nagaat wat er vanmiddag op Mar
ket Snodsbury gebeurd was, zou je
denken dat ze daar al eerd9r over had
moeten beginnen. Toen ze erover be
gon zag ik, dat ze nog niets wist van
Angela s verloving.
„Zeg Bcrtle", zei ze, terwijl ze na
denkend haar vruchtenslaatje her-
I kauwde. „Die Spink-Bottle is me er
eentje."
„Nottle."
„Bottle", hield mijn' tante aan. „Na.
die voorstelling van vanmiddag kan
ik slechts aan nem denken als Bottle
en niets dan Bottle. Ilc wou je echter
alleen maar zeggen, dat, als je hem
ziet, io hem namens mij moet zeg
gen, dat hij een oude vrouw heel, heel
gelukkig heeft gemaakt. Bulten die
keer dat de dominee over zijn eigen
schoenveters struikelde, heb ik nooit
zo'n pracht moment beleefd als toen
die goeie ouwe Bottle Tom vanaf het
podium ging beledigen. In feite, ik
vond de nele voorstelling geweldig."
Daar was ik het niet mee eens.
„Die beledigingen van mij
„Die vond ik helemaal geweldig'.
Schitterend gewoonweg. Is het waar.
dat je fraude hebt gepleegd met die
Bijbelkennis?"
„Zeker niet. Mijn overwinning was te
danken aan taaie arbeid en noeste
vlijt."
„En hoe zit het met dat pessimisme?
Ben jij een pessimist, Bcrtle?"
Ik had haar natuurlijk kunnen zeg
gen, dat het geen wonder zou zijn In
zo'n huis, maar lk zei alleen maar
nee.
„Mooi zo. Wees nooit pessimistisch.
Alles gaat voorbij op deze pracht-
wereld. Achter de wolken schijnt de
zon. Komt tijd, komt raad. Alles sal
reg kom... Probeer nog eens wat
hiervan." Ik volgde haar raad op,
maar toen ik mijn lepel hanteerde,
waren mijn gedachten elders.
(Wordt vervolgd.)
