John Foster Dulles na eenvoudige kerkdienst ten grave gedragen Kamerdebatten over regeringsverklaring Gromyko zat naast Spaak RUSSISCHE VROUW VLUCHTTE TIJDENS REIS IN ENGELAND DONDERDAG 28 MEI 1959 PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT 3 GEEN PREEKGEEN LIJKREDE Bijna 3000 hoge functionarissen in de kathedraal van Washington John Foster Dulles is woensdag, na zijn land ruini zes jaar zonder zich te sparen gediend te hebben als minister van buitenlandse zaken, te ruste gelegd op de begraafplaats van Arlington, laatste rustplaats van veel van Amerika's nationale figuren. De begrafenis was voorafgegaan door een rouwdienst m de nationale kathedraal van Washington, een eenvoudige dienst volgens de orde van dienst in de Presbyteriaanse kerk, zonder preek en zonder lijkrede, maar bijgewoond door een staatshoofd, twee regeringsleiders en talrijke minis ters van buitenlandse zaken, onder wie Dulles' grote tegenstander, Gro myko van Rusland, en bijna drieduizend andere hoge functionarissen. Tijdens de dienst die een half uur duurde, zat de Russische minister van buitenlandse zaken, Gromyko, naast de secretaris-generaal van de Navo. Alle 2818 plaatsen van de kerk wa ren gereserveerd. Vooraan zaten me vrouw Dulles en haar twee zonen en dochter, de broer van de overledene, Allen, hoofd van de Amerikaanse in lichtingendienst, en de verdere fami lie, president Eisenhower met echt genote en zoon en in de volgende ban ken, bondskanselier Adenauer van West-Duitsland, premier Menzies van Australië, mevrouw Tsjang Kai- Sjelc van nationalistisch China, secre. taris-generaal Hammarskjöld van de Verenigde Naties, secretaris-gene raal Spaak van de Navo en de mi nisters van buitenlandse zaken van Rusland, Engeland, Frankrijk, Japan, Italië, West-Duitsland, Turkije, Bel gië, Oostenrijk, Nederland, Nationa listisch China, Zuid-Korea, Denemar ken en Bolivia, en de ministers van financiën van Canada en Chili. Bij de mahoniehouten kist die bedekt was met de „stars and stripes" ston den erewachten. In de omgeving wa ren kransen van anjelieren, gladiolen, en rode rozen Naar Arlington Voorafgegaan door een politie-escor- te en een erewacht trok hierop een rouwstoet van 200 limousines naar de begraafplaats van Arlington. Op de begraafplaats werd de kist on der het spelen van één van Dulles' lievelingszangen „God van onze va ders" op een caisson geplaatst en daarmee naar het graf naast het oor logsmonument uit de Spaans-Ameri kaanse oorlog op de heuvel gereden. Militairen uit alle onderdelen van de Amerikaanse strijdkrachten volgden in ceremonieel tenue. Bij 't graf werd na een serie militaire eerbewijzen en een korte begrafenis- dienst onder leiding van dr. Barnes, de vlag van de kist genomen. De mi litairen presenteerden het geweer, een kanon in de omgeving vuurde ne gentien schoten af, het eerbewijs voor een gestorven minister. Een geweer peloton loste drie snelle salvo's en hierop Idonk de laatste groet van een trompet. Toen allen weg waren, werd de kist in ale stilte neergelaten in het graf. Op speciaal verzoek van mevrouw Dulles werdep tijdens de dienst geen toespraken gehouden. De voorganger, dr. Roswell Barnes, zei slechts dat het leven van John Foster Dulles goed is samengevat in de vermelding bij de „Vrij heidsmedaille" die Dulles enkele dagen voor zijn dood verleend werd. Deze luidde o.a.: „Hij werk. te en leefde in de overtuiging dat vrijheid slechts kan gedijen als de mensen bereid zijn zich dezelf de inspanning te getroosten voor de vrede als zij gedaan hebben om de oorlog tot een goed einde te brengen. Niemand kon meer doen dan John Foster Dulles om met voorbeelden van dit geloof te ge tuigen... Zijn geloof en inzicht in spireren allen die de vrijheid lief hebben". Twee jongetjes uit Dordrecht zoek Twee Dordtse jongetjes, de broertjes Jan Dirk Stoel, 9 jaar en Arie Stoel, 5 jaar, wonende in de Zakkendragers- straat, zijn sinds maandagmorgen spoorloos. Maandagavond om 9 uur heeft men hen nog op de fiets ge zien. Jan Dirk is al eens eerder zoek geweest. Het gehele politie-apparaat werd bij die gelegenheid gealarmeerd Na enkele dagen zoeken vond men hem in een in aanbouw zijnd huis, waar hij de nachten had doorge bracht. Hij had zich in leven gehou den met een fles melk. die hij had gekregen van een melkhandelaar die hij had geholpen. Tien dagen straf voor verkiezingsrel Voor de Groninger politierechter werd gisteren de rel behandeld, die zich in Finsterwolde op zaterdag 28 februari heeft afgespeeld op het hoogtepunt van de verkiezingsstrijd. Enkele leden van de „Bruggroep" waren naar Finsterwolde gegaan om daar verkiezings-affiches te plakken. Hiertegen kwamen C.P.N.-leden in het verweer. De 35-jarige metselaar J. S. uit Fin sterwolde, raadslid voor de C.P.N. en tijdelijk wethouder in deze gemeente moest gisteren terecht staan wegens mishandeling, vernieling en twee maal belediging. Hij zou met zijn motor zijn ingereden op de 72-jarige J. Meyer uit Groningen, die samen met W. Hazenberg uit Amsterdam aan hét affiches plakken was. Verder zou verdachte gezegd hebben tegen Meyer en tegen Hazenberg: „vuile verrader" en „smeerlap". Verdachte ontkende, wel zou hij hebben gezegd: „dit is smeerlapperij en verraders werk aan de arbeiders in Finsterwol de". De politierechter achtte de tenlaste leggingen bewezen. Hij veroordeelde verdachte wegens de mishandeling en vernieling tot tien dagen gevange nisstraf en voor de beledigingen tot respectievelijk f 15.boete, subsi diair tien dagen hechtenis en f 10. boete, subsidiair tien dagen hechte nis. Prof. Beel benoemd tot lid Raad van State Prof. dr. L. J. M. Beel is met in gang van 1 juni benoemd tot lid van de Raad van State. ECHTELIJKE MOEILIJKHEDEN? Later onderhoud met ambassadepersoneel De 35-jarige Nina Dimitriew, echt genote van de adjunct-marine-attaché van de Sowjet-Russische ambassade te Londen, die sinds zaterdag met haar vijfjarige dochtertje Lena was ver dwenen, heeft zich woensdag naar het Britse ministerie van buitenland se zaken begeven, waar zij een onder hond heeft gehad met twee leden van het Russische ambassade-personeel. De vrouw en haar dochtertje, die geen van beiden een woord Engels kennen, waren zaterdag uit Lon den naar Hawkhurst in Kent ver trokken, waar het ambassadeper soneel een weekeindverblijf heeft. Zij waren er echter niet aangeko men. Een woordvoerder van het Britse mi nisterie van buitenlandse zaken heeft medegedeeld, dat het onderhoud van gisteren plaats vond op verzoek van de Sowjet-ambassade; mevrouw di mitriew had erin toegestemd. De Sowjet-ambassade had het ministerie verzocht zijn medewerking te verle nen bij het opsporen van mevrouw Dimitriew en haar dochtertje. Nader wordt gemeld dat kapitein Di mitriew, woensdag per vliegtuig naar Moskou is teruggekeerd. Het is niet bekend of hij in Londen zal terugke ren. Het verdwijnen van mevrouw Di mitriew en haar dochtertje zou aan echtelijke moeilijkheden moeten wor den toegeschreven. Toch geen pauselijke huwelijksinzegening voor prins Albert en Paola? Paus Johannes XXIII zal waarschijn lijk het huwelijk van prins Albert van België en prinses Paola Ruffo di Ca labria niet Inzegenen wegens de poli tieke beroering die in België is ont staan, aldus het Italiaanse persbu reau Ansa, Volgens Ansa zal de paus Joseph Ernest kardinaal Van Roey van België aanwijzen om als speciale panselijke vertegenwoordiger het hu welijk in Brussel in te zegenen. „Met het oog op de agitatie die in België is ontstaan wordt in sommige kringen aangenomen dat het huwelijk van prins Albert met prinses Paola Ruffo nauwelijks in het Vaticaan zal worden voltrokken", aldus het bericht van Ansa, „het gehele programma zal diepgaande wijzigingen ondergaan in die mate dat het huwelijk door de paus wordt ingezegend, maar dan in Brussel door een speciale gedelegeer de van hem, die Joseph Ernest kardi naal van Roey zou kunnen zijn". Een Belgische diplomaat in Rome die niet bij name genoemd wenst te wor den, sprak het bericht van Ansa ech ter tegen. Het Vaticaan zal overigens geen officieel commentaar geven op het bericht, dat door somige waarne mers beschouwd wordt als een „proef ballon". Tienduizend jonge mensen uit Ber lijn, Hamburg, Bremen, Sleeswijk- Holstein en anclere Puit se streken hebben een 'pelgrimstocht gemaakt naar liet voormalige concentratie kamp Bergen-Belsen. Er werden kransen en bloemen gelegd. In een van de graven rust het stoffelijk overschot van Anne Frank. Groot overschot op betalingsbalans Het lopende verkeer op de beta lingsbalans in 1958 heeft een zeer aanzienlijk overschot opge leverd, namelijk van 1694 mil joen. Dit grote overschot, dat staat tegenover een tekort op de betalingsbalans in 1957 van 419 miljoen, is slechts in 1952 overtroffen: toen bedroeg het overschot 1780 miljoen; in verhouding tot het nationale inkomen was het toen echter kleiner. Deze gegevens blijken uit de traditionele nota inzake de beta lingsbalans over 1958, die de minister van financiën bij de Tweede Kamer heeft ingediend. Willi Pyck uit Roedelheim heeft op twee verschillende schalen de vuur toren fjèoter Sand" uit de Elbe- monding nagebouwd. Op de achter grond de nieuwe televisietoren van Stuttgard. Het aardige is, dat de bouwwerkjes als scliermenamp ge bruikt kunnen worden. 'T KAN VERKEREN. „Ga uit mijn huis, anders schiet ik door de deur" schreeuwde de bewo ner van een benedenwoning te Am sterdam-Zuid toen hij een uitermate verdacht geschuivel in zijn voorka mer hoorde. Het bleken echter geen inbrekers te zijn doch een agent, die 's nachts het raam open had gevon den en, toen hij op zijn herhaald bellen geen gehoor kreeg, naar bin nen was geklommen om plichtsge trouw een onderzoek in te stellen. (Slot van pag. 1 indertijd gezegd heeft, dat laatstge noemd ministerie om politieke rede nen is opgericht en om een hobby van de K.V.P. in vervulling te doen gaan. Hij wenste, dat het zou worden opge heven of tot een „echt" departement zou worden gemaakt. Noch het een noch het ander is geschied. Hier heeft de V.V.D. dus haar eerste com promis geslikt, concludeerde mr. Burger. Van het niet -opgeheven ministerie van zaken overzee beweerde mr. Burger, dat de V.V.D. hier in feite haar vierde departement beheert. Tenslotte verweet hij de samen stellers van het kabinet, dat de P.v. d.A. tijdens de formatie geen en kele keer de gelegenheid heeft ge had om ergens „ja" op te zeggen. Er is tegenover de P.v.d-A. een zeer afwijzend beleid gevoerd. Als de huurverhoging prioriteit krijgt hoven een welvaartsverhoging voor de loontrekkende», dan zal het kabi net op een krachtige bestrijding van de P.v.d.A. kunnen rekenen, waar schuwde hij. Hij knoopte hieraan vast, dat een kabinet, dat zon leven uit louter anti-socialisme te lieht zou oordelen over de offers, die door de generaties van socialisten zijn ge bracht. Bij gratie van de V.V.D. Ook de heer De Groot, voorzitter van de drie man sterke C.P.N.-fraetie in de Tweede Kamer, bestreed het ka binet-De Quay. Hij verweet het zwakheid en een anti-democratische gezindheid en hij beweerde, dat het leeft bij de gratie van de V.V.D. en dat het de klok terugzet. Voorts ver klaarde hij zich voor een loonronde van minstens vier procent, tegen vrijere loonvorming en tegen huur verhoging en verhoging van de melk prijs en voor verlaging van de mili taire uitgaven en verkorting van de diensttijd. K.V.P. koos niet tussen V.V.D. en P.v.d.A. Prof. Koinnie van de K.V.P. was de eerste vertegenwoordiger van een re geringspartij, die over de door prof. De Quay afgelegde regeringsverkla ring het woord voerde. Hij deed het naar de opvatting van verscheidene toehoorders mat en hij deed het in elk geval voorzichtig en behoedzaam. Duidelijk vermeed hij zich op eniger lei manier te binden. Zelfs kreeg men de indruk, dat hij er angstvallig te gen waakte om ook in een verdere toekomst het herstel van de brede basis onmogelijk te maken. Met genoegen had hij gezien wat de regering beoogt op het gebied van de vrijere loonvorming. Hij was van oordeel, dat tussen het begin van de vrijere loonvorming en de huurver hoging voldoende tijdruimte moet liggen en dat met de vrijere loonvor ming zo spoedig mogelijk een begin moet worden gemaakt. Hij toonde zich verheugd, omdat de regering evenals de K.V.P. meent, dat de ruimte in de welvaart in de eerste plaats aan de maatschappelijk en de economisch zwakken ten goede dient te komen. Er bleken echter ook ponten te be staan, waarover prof. Romme minder enthousiast was. Zo had hij iu de re geringsverklaring een uitspraak ge mist over de samenwerking in Bene lux. Hij informeerde of afspraken zijn gemaakt omtrent de hoogte van het defensieplafond. Hij betreurde, dat niet was gesproken over do ver laging van de bouwkosten en liij zag met grote belangstelling de fiscale maatregelen tegemoet, die de rege ring denkt te treffen. De K.V.P., zo verklaarde hij, heeft geen keus gemaakt tussen V.V.D en P.v.d.A. De keuze is niet voor een partij geweest, maar voor een pro gram. De P.v.d.A. was duidelijk niet bereid om mee te doen. Dat bleek uit de ontsnapping telkens als mr. Bur ger de gelegenheid kreeg om inge schakeld te worden. Tegenover prof. Beel verwees hij naar het verkiezingsprogram van de P.v.d.A. en aan prof. De Quay wenste hij geen antwoord te geven én stelde hij de prelabele vraag van de fractie- binding. Niet krammen en lijmen middagvergadering sprak ten- i nog de antirevolutionaire frae- In de slotte nog tieleider dr. Bruins Slot. Hij infor meerde o.a. hoe de regering zich in de toekomst de regeling van de za ken overzee denkt en hij vond, dat op een overrompelende wijze is be slist over de reorganisatie van de fensie, waardoor veel deining in ont staan. Hij hoopte, dat niet een onder deel van het departement kenne lijk had hij het oog op de marine daarvan de dupe zal worden. Het was dr. Bruins Slot duidelijk, dat er voor de voetbalpool een de finitieve regeling moet komen. Het gaat er maar om in welke vorm. Hij herinnerde in dit verband aan de uitspraak van de minister-pre sident in de regeringsverklaring, dat boven de materiële welvaart van ons volk de geestelijke wel vaart gaat. Wat de brede basis betreft was dr. Bruins Slot van oordeel, dat de sfeer van onderling vertrouwen geheel ver loren was gegaan. Hij was daardoor niet te handhaven. Positieve verschil len waren er ten aanzien van Nieuw- Guinea en de binding van de fracties. Hij voelde niets voor een krammen en lijmen van wat onherstelbaar was. Prof. Oud De gebeurtenissen van de elfde de cember van het vorig jaar beteken den, dat de brede basis werd prijsge geven. Wat ik betreur is, dat men toen niet algemeen, ook niet tijdens de verkiezingsstrijd, erkende, dut de tijd voor do brede basis voorbij was. Dit betoogde de liberale fractieleider prof. Oud in de Tweede Kamer tij dens de woensdagavond voortgezette behandeling van de regeringsverkla ring. Met dhr. Burger had ook prof. Oud alle waardering voor het werk van de ministers, de socialistische niet uitgezonderd, die kort na de bevrij ding leiding gaven aan het landsbe stuur. Maar hij waarschuwde wel te gen overdrijving. Alle voortuitgang was niet alleen aan de regering te danken. Het geschil waarom het op elf de cember ging, rechtvaardigde zake lijk gezien geen kabinetscrisis. De crisis is alleen maar te verklaren uit hetgeen er aan vooraf ging, n.l. de steeds groter wordende tegen stellingen russen de regeringspar tijen. Na de verkiezingen op 12 maart j.l. was er geen andere op lossing dan een kabinet zonder so cialisten, zo betoogde prof. Oud. Ook de socialisten hadden moeten vasthouden aan het standpunt, dat het met de brede basis gedaan was. De vraag besprekend wie ïn feite als formateur is te beschouwen, gaf prof. Oud toe, dat het kabinet meer is ge formeerd door de heer Beel dan door prof. De Quay. Hij meende echter, dat prof. De Quay zich niet behoefde te generen. Een in de politiek zo er varen man als dr. Drees is minister president geweest van vijf kabinet ten. waarvan er echter geen één door hem is geformeerd. De liberale leider zei van het kabinet een beleid te verwachten, dat sociaal gerechtvaardigd en economisch ver antwoord zal zijn. Aan het slot van zijn rede verklaar de prof. Oud nog, dat de nieuwe sa menwerking in de regering de weg opent, waaruit onze politiek zich zal kunnen vrijmaken uit liet slop. waar in ze dreigde te geraken. Dr. Tilanus De Ghristelïjk-Historische fractielei der, dr. Tilanus, herinnerde eraan, dat hij bij de kabinetsformatie van 1956 op zakelijke gronden een voor stander was van een kabinet op bre de basis. De fracties waren toen wel ingeschakeld. Van het begin van dit laatste kabinet-Drees heeft het tus sen regering en Kamer niet erg „ge boterd". Er werd gesproken van een „noodkabinet", een woord, dat Ik, al dus de heer Tilanus nooit hebt ge- gebruikt. In dit verband hekelde hij de kritiek van de toenmalige oppo sitie. Deze kritiek had een gezags ondermijnend karakter. Dc voorstelling, dat door een kabinet zonder socialisten de rijken steeds rijker en de armen steeds armer zul len worden, wees de heer Tilanus met verontwaardiging van de hand. Wij zullen dit kabinet op welwillende wijze tegemoet treden, omdat er per sonen inzitten, die ieder voor zich respect afdwingen en omdat geest verwanten met belangrijke porte feuilles er deel van uitmaken, aldus dr. Tilanus. Ds. Van der Veen van de pacifistische partij zag in het nieuwe kabinet een doorbraak van het liberaal-kapitalis tische systeem. De Staatkundig-Gereformeerde frac tieleider, ds. Zandt, sloot de rij der sprekers met de opmerking, dat de grondslag, waarop dit kabinet is ge grondvest, door zijn partij niet kan worden aanvaard. Gods Woord wordt niet tot richtsnoer genomen. Verder was ds. Zandt van mening, dat de K.V.P. met zes zetels in dit kabinet te sterk is vertegenwoordigd. Vandaag, donderdag, zal minister president De Quay' antwoorden. Het Wereldgebeuren Niet opzij Abdel Karim Kassem wekt de in druk dat hij zich de ogen heeft uitgewreven en dat hij het zand eruit heeft verwijderd, dat commu nistische leiders in de afgelopen maanden daarin mochten hebben ge strooid. Hij deed dat op een twee uur lange persconferentie die hij maan- j dag in zijn hoge ambt van Iraaks uremier in Bagdad hield. Omdat zijn land zich nog in een overgangsperio de bevindt, waarin het volk een ge sloten blok moet vormen, is het zo betoogde hij nog niet mogelijk om politieke partijen toe te laten. In i die wooi'den lag dus geen greintje geneigdheid om de communisten voor te trekken. Bovendien zette Kassem een dikke streep onder zijn verklaring, dat „Irak een neutraal, vredelievend land" is. Zijn vriend- i schap ten opzichte van communisti sche staten hield geen animositeit in tegenover de westelijke mogendhe- den. Hij en zijn ministers streefden samenwerking met het westen na op de grondslag van wederzijds belang. Nu het land uit het Bagdadpact was getreden, de Eisenhowerleer had op gezegd en de Engelsen hun steun punten had ontzegd, waren er tussen Irak en het buitenland geen vijandi ge gevoelens meer. Men heeft Kassem niet zelden ver weten dat hij, toen hij vorig jaar per staatsgreep aan de macht kwam, van politiek toeten noch blazen wist. Kennelijk zat dat verwijt hem hoog, en hij moest op zijn persconferentie dan ook even stoom afblazen. „Ik ben soldaat, maar ik heb rijke erva ringen verzameld en zal geen fou ten maken", zo zei hij met enig zelf- respect. Kassem heeft de communisten in de afgelopen maanden gelegen heid gegeven naar voren te ko men. Hij gebruikte hen kennelijk als hulpkracht bij zijn optornen te gen panarabische strevingen. Hij voelde er niet voor een la.- kei van president Gamal Nassar te worden in een Verenigde Arabische Republiek die met het grondgebied van Irak zou zijn uitgebreid. Onge-. twijfeld heeft hij daarvoor niet al leen maar persoonlijke redenen, ge had. De politieke tegenstellingen tussen Bagdad en Cairo zijn eeuwen oud en die worden niet even gauw op gelost door de loutere bewering dat er tussen hen .Arabische solidariteit" bestaat. Bovendien: wat weet Nasser van Iraks lief en leed? Hij heeft al moeite genoeg om in zijn Egyptische brein de Syrische zorgen te verwer ken. Daar komt nog bij dat Irak een gemengde bevolking heeft en dat noch de sterke Koerdische minder heid (een miljoen zielen op een to taal van 6.5 miljoen Irakezen) noch de Sjiieten, die ongeveer de helft van de mohammedaanse bevolking uitma ken, er iets voor voelen om in een groot Arabisch geheel op te gaan waar hun invloed die binnen Iraks landsgrenzen duicte'ijk voelbaar is nauwelijks te merken zou zijn. En dan zijn er de communisten, wier partij dan weliswaar (volgens Kas- sems woorden) „niet toegelaten" is, maar die toch wel een sterke organi satorische band onderhouden.... Zij behoren tot degenen die het sterkst tegen Nasser ageren. Want in Egyp te kan van een communistische or ganisatie geen sprake zijn en zij zou den niet graag zien dat dit verbod ook voor Irak zou gelden. Egyptische duisternis hangt in middels nog over Kassem s wa re bedoelingen. Hij heeft tijdens zijn persconferentie van maandag aangekondigd, dat er binnen een maand „een nieuwe revolutie zal zijn". Wat voor een revolutie dat moet worden zei hij er niet bij. Maar het Britse besluit om voort te gaan met de levering van wapens aan het leger waaruit Kassem en zijn staats greep voortkwamen, bewijst wel dat althans de Engelsen een zeker ver trouwen hebben dat Kassems koers niet al te veel navigatiemoeilijkheden voor het westen zal opleveren. En Kassems persconferentie zou een te ken kunnen zijn, dat hij wakker wordt en tot de ontdekking komt, dat in het Kremlin in elk geval geen ware vrienden wonen. Hij wordt door de Russische leiders beschouwd als een dor zogenaamde „burgerlijke na tionalisten", leiders van in principe reactionaire krachten. Het is Rus- lands tactiek met deze nationalisten tijdelijk akkoordjes aan te gaan en hen ais het ogenblik daarvoor rijp wordt geacht uit te schakelen. Als Kassem tot dit inzicht is gekomen, dan zullen verdere communistische toenaderingspogingen zeker bij hem afstuiten op de wil, aan de inmiddels opgedane „rijke" politieke ervarin gen nóg vele nieuwe toe te voegen, maar niet die van zo'n communisti sche opzijzetterij. ABDEL KARIM KASSEM ...rijke ervaring opgedaan.,,. In de Amerikaanse havenstad Galves ton (aan de golf van Texas) is zware schade aangericht door een krachtige storm. O.a. is het dak van het raadhuis afgewaaid. Een tankschip werd op het strand geworpen. Er worden twee vis sers vermist.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1959 | | pagina 13