ïLsr»ïW- iekko laks drnkt m het verleden
ijomlwiü
Twee muisjes waren niet tevreden...
GUNSTIGE RESULTATEN BIJ
CENTRALE RAIFFEISENBANK
r.
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT ZATERDAG 25 APRIL 1959
(Advertentie)
Wie volgt?" kraste de wijze roek. Hij keek van
zijn hoge nest uit naar heneden. „Nou, wie
volgt", riep hij een beetje ongeduldig. Wij Heer Roek",
piepten twee eigenwijze stemmetjesDe wijze Roek
zuchtte. „O, lieve deugd. Zijn jullie daar weer Er gaat
geen week voorbij of ik zie jullie op mijn spreekuur.
Jullie bosmuizen zijn werkelijk de lastigste diertjes
van het hele bos. Nou, wat héb je nu weer?" „Heer
Roek", piepte vader Bosmuis, „dit keer komen wij voor
een heel ernstige zaak en wij hopen dat U uw geweldige
slimme hersens voor ons wilt laten werken".
uiucuue iieusjua. ,,v
het? Hebben jullie
griezelig gedroomd?
ben jullie je weer v«
„Nou, vertel maar eens",
zei de roek, die eigenlijk al
weer een beetje lachen
moest om die twee zenuw
achtige muisjes met hun
trillende neusjes. „Wat is
"lie weer
d? Heb-
verbeeld
dat er een leger katten op
mars was naar ons bos?"
De muisjes schudden van
nee. „Het is ernstiger, heer
Roek, veel ernstiger, wijze
Roek" zelden ze wel drie
keer achter elkaar. „We
x hebben geen huis meer".
„Wat zeg je me nou?",
vroeg de Roek, „geen huis
J meer? En ik heb jullie pas
een maand geleden aan een
J; nieuw huis geholpen En
X dat was zeker de vier-en-
X twintigste woning die jullie
betrokken hebben sinds je
in het bos woont".
4c „Ja heer Roek, ja, dat we-
ten we", knikten de muisjes
met neergeslagen ogen, „en
2 het was ook heus erg naar
onze zin, maar ziet U, nog
X geen tien centimeter bij ons
X boomwortelhuis vandaan
heeft de merel eitjes gelegd.
En die zijn vanmorgen uit-
gekomen, ziet U en nu is er
4c geen houden meer aan. Het
is zo'n gekrijs en mevrouw
Merel vliegt zó vaak heen
en weer dat we ons hol
haast niet meer uitkunnen,
4c want elke keer als we naar
sj: buiten komen, vliegt ze ons
X in haar haast bijna onder-
steboven. En het lawaai.
Mijn vrouw en ik zijn al
helemaal doof".
„Tja", zei de roek, „dan
zullen jullie naar iets an-
ders moeten gaan zoeken".
X „Maar dat 's het juist, heer
Roek, er is nergens meer
iets".
„Kom nou, kom nou", kras-
te roek, „ik heb bij de vij-
ver een paar geweldig aar-
jj. dige holletjes gezien. En 'n
X prachtig uitzicht".
„Och, heer Roek, het is
daar zo vochtig. We zouden
vast reumatiek krijgen".
„Dan", zei de roek, „waren
X er ook nog heel wat mooie
X plaatsjes vrij onder de
sparren".
„O, heer Roek, praat ons
niet over de sparren. De
hele dag gooien de eek-
4c hoorns sparappels naar be-
neden. We zouden vol bulten
komen te zitten en bont en j
blauw zien".
2 „Tja.... tja", kraste de roek i
;jc en je kon zien dat het hem
4= ging vervelen, „en wat zou
je ervan zeggen om in een
lee^ spechtenholletje te
„In een spechtenholletje?
4c Maar heer Roek! Wij zijn
toch zeker geen vogels? En
rj; we zouden vast hoogtevrees
krijgen".
,fJa, luister eens", zei de
2 roek en hij werd nu echt I
kwaad, „dan moet je eens
zien of die molshopen niets
voor jullie zijn".
„Molshopen Maar heer
Roek, zoiets ongezelligs en
donkers. Dat is toch niets
X voor bosmuizen, die ook
X nog wél eens iets zien wil-
len".
„Nou", kraste de roek kort-
af en hij deed zijn snavel
X wijd, wijd open, „dan weet
X ik het ook niet meer, dan
moeten jullie maar emigre-
ren".
„Emigreren?" De muizen
bekjes gingen ook wijd,
wijd open. Wat een prach
tig woord! Wat klonk dat
deftig. Ze keken elkaar aan
en knikten toen onmiddel
lijk met opgewonden snuit
jes. „Graag heer Roek, wij
willen graag emigreren".
„Uitstekend" zei de roek en
zijn kraaloogjes lachten
ondeugend, want hij zag
heel goed dat die muizen
worden. Onder de boom van
de wijze roek lag een oud
mussenest en vier mus
sen zaten daar in afwach
ting omheen.
„Niet te lang zeuren", kras
te de roek van boven, waar
hij alles zat te regelen.
„Ving inladen, instappen en
weg wezen. Goeie reis en ik
hoop dat jullie geen
zult hebben van de emigra
tie".
De muizen waren zo be
duusd van al die belangstel
ling en de mooie woorden
dat ze al in het nestje zaten
voor ze er zelf erg in had
den. ,J2én, twee.... hup",
kraste de roek en „hap", de
vier musjes grepen elk een
kant van het nestje vast en
daar waren ze los van de
grond. „Vaarwel.' Vaarwel!
En wees een beetje minder
lastig in je nieuwe land",
poosje
Roosje de koe schudt haar krullekop:
„Wat is die zon weer vroeg.
Daar schijnt hij alweer door m'n venstertje
Krijgt hij wel slaap genoeg?"
Roosje de koe heft haar krullekop:
„De boer is er ook ai uit.
De wereld moet veranderd zijn
dat hij al zó vroeg fluit".
Roosje de koe draait haar krullekop
naar de open deur van de stal.
„Ik ben benieuwd, ik ben benieuwd,
wat er nu gebeuren zal".
Roosje de koe schudt haar krullekop:
danst nu allang in het gras,
blij met alles wat ze er vond,
dat nog net als vroeger was.
Mies BouhuysJ
pijtVWS/lA*\'VVWV\^'\i\\*V\\WWVWWVW^^ 1
maar verhuizen".
„Emigreren wou je", beet
één van de musjes hem toe,
„ons bos was met mooi ge
noeg, hè. Er waren geen
holletjes te vinden voor zul
ke verwende diertjes. Nou,
nu moet je emigreren!"
„Maar wat is emigreren?"
vroeg vader Bosmuis be
vend, want het kon hem al
niets meer schelen om voor
dom te worden aangezien.
geen idee hadden wat emi
greren was. „Maak je maar-
klaar. Pak al je spullen bij
mekaar en kom je voor het
afscheid bij mij melden. Ik
zorg voor het vervoer".
Het klonk allemaal gewel
dig interessant en de twee
muisjes, die altijd zo graag
gewichtig deden, huppelden
zingend naar hun hol en
zongen „Wij gaan emigre
ren! Wij gaan emigreren!"
Omdat niemand van de die
ren in het bos wist wat
emigreren was, huppelde
alles wat maar huppelen
kon achter ze aan, nieuws
gierig wat er gebeuren
ging. Toen de muisjes met
hun hebben en houden te
rugkwamen bij de roek was
het al een hele stoet ge-
riepen de dieren de muisjes
na.
„Nieuwe land Nieuwe
land?", vroegen de muisjes,
die elkaar stevig bij de
pootjes hielden, „wat pra
ten ze nou over nieuw
land? Ik wil helemaal niet
naar een nieuw land. Hé,
hé, stop eens even!" gilden
ze tegen de vier musjes die
sneller en sneller omhoog
gingen en nu al boven de
bomen van het bos vlogen.
„Dat gaat zo maar niet",
piepte één van de mussen.
Hij was haast niet te ver
staan omdat hij tegelijker
tijd het vliegtuigje in zijn
snavel had.
„Wat ga je met ons doen?"
schreeuwden de muisjes
weer, „wij willen alleen
„Emigreren is verhuizen
naar een ander land", piep
te een mus, „maar houd nu
je mond, want ik word
doodmoe van praten en
vliegen tegelijk.
„Keer om, keer om, o, als
jeblieft, keer om", smeek
ten de muisjes. De mussen
zeiden niets meer, maar
vlogen rustig verder. Tra
nen stroomden over het
hebben en houden van de
muizen. Terug, terug naar
het bos vol prachtige holle
tjes en huisjes, dat was het
enige wat ze wilden.
En toen gingen ze landen.
Een bos lag onder hen. „We
willen niet, we willen niet",
snikten ze zachtjes. Boem, x
het nestje stond op de
grond.
„Zo zo", zei een stem bo-
ven ze, ,pijn jullie daar
weer?"
,Jl\hi" lachten wel honderd
dierenstemmen om hen X
heen en toen de muisjes
hun betraande ogen opsloe- 2
gen zagen ze de lachende J
roek en de hele dierenstoet x
die ze dachten nooit meer X
terug te zien.
„Laat ze maar uitstappen,
Jongens", riep de roek te- x
gen de mussen, „ik heb
zo'n idee dat dat ene rondje 4;
boven ons bos al genoeg is
geweest".
En het wds genoeg. Met
hun neusjes naar de grond
kropen de twee bosmuisjes
in het eerste het beste hol- x
letje dat ze vonden. En ze
waren er nog tevreden mee x
ook, net zo tevreden als ze 2!
nu met alle dingen in hun
bos zijn.
„Tja Ja", lacht de wijze
roek, die hen nooit meer
op zijn spreekuur heeft ge
zien. „Tja ja", zegt hij als
hij over zijn bos vliegt en
de twee muisjes met blije
snuitjes ziet genieten.
MIES BOUHUYS
JAARVERSLAG OVER 1958
Sterke aanwas spaar-
Blijkens het jaarverslag over 1958
X der coöperatieve Centrale Raiffeisen-
X bank te Utrecht ondergingen de be-
drljfsroBultaten de gunstige invloed
4: van de hoge geld- en kapitaalmarkt-
rente In de eerste helft van het ver-
X slagjaar. Het onkostencijfer steeg
j met ruim 498.000 tot 3.882.000.
„Pats", zei de band van Flop op ze
ker dag. „Dat is me ook een mop",
mopperde Flop, een lekke band!"
Maar met praten kwam Flop niet
verder. Hij moest iets doen! Zoals
jullie weet is Flop een ventje, dat
altijd op het juiste moment weet te
handelen.
Hij schroefde de band van de wa
gen af, liet de wagen op het blok
staan en rolde met de band de weg
af.
Dat hij op een afgelegen plek was
aangekomen, zien jullie op het eer
ste plaatje.
Bij de garage aangekomen liet Flop
de band plakken en een half uurtje
later was hij alweer op weg naar
de auto. Hollend rolde hij de weer
harde band voor zich uit. Dèt gaf me
een plezier.
Daar stond de auto. Nu is het leed
snel geleden...!
Maar o, wat schrok Flop ontzettend,
toen hij bij de auto aangekomen was.
Iin de band prijkte een grote kop
spijker en heel langzaam siste de
band leeg... arme Flop, was nu al
zijn werk voor niets geweest
77. Tekko liet zich echter r~BHi 1 1 J 1 1 *1 J 1
len en gangen naar de trap
die op een galerij uitkwam
welke om heel het paleis
liep. Achtervolgd door sol
daten snelde onze vriend
met vier, vijf treden tege
lijk de trap af en stormde
de galerij ln. Nooit zouden
zij hem krijgen. Hij zou lo
pen tot hij er bij neerviel.
Dan verschenen plotseling
van de andere kant ook sol
daten.
Tekko was ingesloten.
Hij zat in de val. Hijgend
bleef onze vriend stilstaan
sn keek vertwijfeld om
zich heen. Er was geen uit
weg. Of toch? De muur
ichter hem was weliswaar
hoog, maar het was een
kans. Zonder zich een ogen
blik te bedenken nam Tekko een sprong,
trok zich op aan de rand en wipte vliegens
vlug over de muur. „Hé daar! Hierkomen!
KERKNIEUWS
NED. HEKV. KERK.
Beroepen te Ameide en Tienhoven A.
den Hartogh te Amersfoort; te Zoe-
2 termeer (tweede pred. plaats) A. J.
X Timmer te Huizen (N.H.); te Putten
4c (toez.) H. G. Abma te Monster.
CHR. GEREF. KERKEN.
X Bedankt voor Ermolo B. Bijleveld te
BAPTISTEN GEMEENTEN.
Beroepen te Couvorden J. Ketelaar te
Hogezand.
Ds. L. C. Spijkerboer
40 jaar predikant
Maandag 27 april a.s. zal het veer
tig jaar zijn geleden, dat ds. L. C.
Spijkerboer uit Rotterdam werd be
vestigd als predikant in de Neder
lands Hervormde Kerk.
Ds. Spijkerboer werd op 26 juni 1893
in de hervormde pastorie van Lien-
den in de Neder-Betuwe geboren. Op
27 april 1919 werd hij te Melis- en
Mariënkerke in het ambt bevestigd.
Daarna stond de jubilaris verder nog
te Geervliet van 1921 tot 1926; Wel-
sum van 1926 tot 1930; Oost- en
West-Souburg van 1930-1953 en ten
slotte was hij tot 1 juli van het vo
rige Jaar, toen he mop vijfenzestig
jarige leeftijd emeritaat werd ver
leend, nog ruim vier en een half jaar
te Rotterdam werkzaam als predi
kant bij de classis Rotterdam-Noord.
Na zijn emeritaat heeft ds. Spijker
boer zijn werk als ziekenhuispredi
kant te Rotterdam gewoon voortge
zet.
Ds. Spkerboer was tijdens zijn
ruim drieëntwintigjarige ambtsbe
diening te Oost- en West-Souburg
o.a. veie jaren lid en assessor van het
classicaal bestuur van Middelburg;
voorzitter van do classicale zendings
raad op Walcheren en verder werd
hij door de classis Middelburg ook
nog enkele jaren afgevaardigd naai
de Generale Synode van de Neder
lands Hervormde Kerk.
Ds. Spijkerboer heeft indertijd vele
jaren net bijbelrooster verzorgd voor
het weekblad „De Hervormde Kerk",
thans „Hervormd Nederland".
Blijf staan!" riepen de soldaten die met hun
zware uitrusting de vluchteling niet konden
volgen.
Maar zij hadden nog slechts het nakijken.
Ter gelegenheid van het zestigjarig
bestaan van de centrale bank werd
een - wijziging aangebracht in het
systeem van premiebetaling voor do
pensioenvoorziening van het perso
neel, waartoe een bedrag van
1.275.000,ten laste van de ver
lies- en winstrekening werdge
bracht. Na afschrijving van ruim
98.000 op do inventaris, een stor
ting in het invaliditeitsfonds van
50.000 en reservering voor belas
tingen ad 2.800.000 resteert een
winst van 1.793.752 (V. J.
1.066.206).
Met inbegrip onverdeeld saldo 1957
is beschikbaar 2.127.765, waarvan
wordt voorgesteld te reserveren
1.750.000, en over te brengen naar
nieuwe rekening 377.765. De gang
van zaken in het verslagjaar stemt
wat de financiële resultaten betreft
tot tevredenheid.
De goede resultaten bij de aangeslo
ten banken en bij de centrale bank
zijn niet het gevolg van een grote
toeneming van het kredletbedrijf,
maar vinden hun oorsprong in een
sterke aanwas van de aan de banken
toevertrouwde spaar- en rekenlng-
courantgelden.
Voor zover deze aanwas afkom
stig is uit de agrarische sector,
vindt zij haar verklaring ener
zijds in de toegenomen liquiditeit
van landbouwbedrijven en coöpe
raties als gevolg van beperking
der bestedingen en uitstel van in
vesteringen en anderzijds in de
versnelde uitbetaling gedurende
het verslagjaar van ten dele
achterstallige garantiebijsla
gen op landbouwprodukten door
de centrale overheid.
In hoeverre de genoemde aanwas der
aan de aangesloten banken toever
trouwde middelen mede de weerslag
vormt van een gunstige gang van
zaken in het landbouwbedrijf, kan
volgens het verslag alleen door een
nader onderzoek van de bedrijfsre
sultaten in de verschillende sectoren
van dit bedrijf worden vastgesteld.
Het zal dan waarschijnlijk blijken,
dat deze resultaten sectorsgewijze
sterk uiteenlopen.
(Advertentie)
BINNENVERINGBEP
SCHUIMRUBBERBEO
HOOG EN LAAG
WATER
nap
nap
nap
nap
uur
meter
uur
meter
uur
meter
uur
meter
26 april
Vlissingen
3.47
2.36
16.20
2.28
10.26
2.21
22.50
2.11
Terneuzen
4.19
2.50
16.53
2.52
11.01
2.37
23.21
2.27
Hansweert
5.13
2.55
17.48
2.51
11.38
2.51
23.59
2.41
Zierikzee
5.21
1.67
17.54
1.61
11.00
1.67
23.15
1.64
Wemeldinge
5.45
1.93
18.19
1.87
11.15
1.98
23.45
1.92
nap
nap
nap
nap
uur
meter
uur
meter
uur
meter
uur meter
27 april
Vlissingen
4.39
2.26
17.10
2.11
11.15
2.06
23.40
2.04
Terneuzen
5.09
2.41
17.44
2.26
11.48
2.22
Hansweert
5.57
2.47
18.27
2.36
12.23
2.36
Zierikzee
6.07
1.64
18.38
1.45
11.48
1.61
Wemeldinge
6.33
1.88
19.05
1.69
12.09
1.90
