Doofstomme vrouw uit Gent
slachtoffer van moord in Axel
KLANKBORD
VETERAAN VAN BOERENOORLOG
IN DEVENTER OVERLEDEN
COMMISSIE TOT VERDELING
MOSSELPERCELEN IN WADDENZEE
DONDERDAG 23 APRIL 1959
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
Het Belgisch dorp Blaasveld
was hun „uitwijkplaats"
(Van onze speciale verslaggever)
HET MYSTERIE van de moordzaak-Axel is geen mysterie
meer. Rond twaalf dagen, nadat in een greppel nabij Axel bet
half verkoolde lijk van een door een revolverschot vermoorde
vrouw was gevonden, is zoals wij gisteren reeds konden mel
den de identiteit van het slachtoffer vastgesteld. Naar geble
ken is was het de 38-jarige mevrouw Juliana de Backergebo
ren Schïetse, tot voor kort woonachtig in het Belgische dorp
Blaasveld een rond 2800 inwoners tellende gemeente onder
Mechelen. De man van de vermoorde vrouw, de 38-jarige Xavier
de Backer, is intussen in arrest gesteld en sindsdien te Brussel
aan 'n langdurig verhoor onderworpen. Tot gisteravond ontken
de hij nog alle schuld aan het misdrijf, dat in België en Neder
land groot opzien baarde. In het dorp Blaasveld, waar de man
geboren en getogen is, baart dit ontkennen geen opzien. „Die
zal nooit bekennen, ook al zet men hem het mes op het hart",
verklaarde ons een der inwoners met grote stelligheid.
De reputatie van De E, is in Blaas
veld niet bepaald gunstig: „Een be-
roepswerltloze", zegt de een: „een
familielid, waar ik niets mee te ma
ken wil hebben", verklaart de kap
per, een neef van de verdachte.
De dorpsgemeenschap was evenwel
zeer geschokt, toen bekend werd dat
het slachtoffer van de moordzaak-
Axel uit Blaasveld afkomstig was,
Men kende de vrouw alsteen enigs
zins zonderlinge figuur, van wie be
kend was dat zij doofstom was. „Een
enkele maal kwam zij wel op de ge
meente-secretarie, maar meestal was
ze vergezeld van haar man", ver
telde de gemeente-secretaris.
Hoewel het echtpaar De Backer
officieel 5n Blaasveld gevestigd
was, vertoefde het er zelden gedu
rende lange tijd. De echtelieden
woonden in bij de ouders van De
B., op de Mechelse Steenweg en
De B. kwam daar alleen maar,
wanneer liij elders weer eens ont
slagen was. Zijn beroep? Dat va
rieerde van chauffeur en tninman
tot. huisknecht; de. laatste functie
vervulde hij in "Wilrïjck onder
Brussel bij een familie, waar zijn
vrouw in de huishouding werk
zaam was.
Niet gelukkig
Zijn vrouwUit de tot dusver be
kende gegevens is wel komen vast te
staan, dat Julia Schietse, geboortig
uit een te goeder naam en faam be
kend staande familie in Gent, sinds
haar huwelijk met De B. in 1948 niet
direct gelukkige tijden heeft gekend.
LOLLY PEUTER. De politic van
Norwalk in de Amerikaanse staat
Connecticut heeft gezocht naar een
dief die had ingebroken in een kap
perszaak.
De Barbier mist 120 lolly's die hij
traditiegetrouw klaar had liggen
voor kinderen die zich in zijn zaak
goed gedragen hadden. Een is er
waarschijnlijk na sluitingstijd terug
gekomen.
SERENADE. De 39-jarige, 200 pond
zware mevrouw Christine Fagan uit
Middleton in Engeland, beklaagde
zich voor de politierechter. Buur
vrouw Lucy Davis, zou de twee kin
deren Davis hebben aangezet om
haar de volgende twijfelachtige se
renade toe te zingen:'„Ik lust haar
niet, ik moet haar niet, je mag haar
hebben, voor mij is ze te vet".
En daarbij was het niet gebleven. De
29-jarige buurvrouw zou zelfs een
alt aan de kinderstemmen hebben
toegevoegd.
Mevrouw Davis ontkende te hebben
gezongen en de rechter verwierp me
vrouw Fa gans opvatting, dat hier
sprake was van „gedrag, inhoudende
de mogelijkheid tot het uitlokken
van huisvredebreuk".
Haar man verlangde steeds geld van
haar en dat zou dan een verklaring
kunnen zijn voor het feit, dat op haar
stoffelijk overschot een bedrag van
4000 francs werd gevonden, verbor
gen in een zakdoekje onder haar kle
ren. Bovendien verklaarde de moeder-
van het slachtoffer, dat De B. al eens
eerder geprobeerd zou hebben zowel
zijn vrouw als zijn schoonmoeder te
vergiftigen.
Ver traag de aangifte
Een verdachte omstandigheid acht
men ook, dat De B. eerst vele dagen
na het verdwijnen van zijn echtgeno
te aangifte van vermissing deed bij
de burgemeester van Blaasveld. Maai
de secretaris van deze gemeente, de
heer De Borger, vindt dit minder
vreemd: „Zij zagen elkaar soms in
dagen en wéken niet; dan was hij de
boer op en verbleef zij bij haar ouders
in Gent", zo betoogde deze functio
naris, die het gebeurde wel een blaam
vond voor zijn gemeente. „De ouders
van De B. zijn achtenswaardige lie
den; zijn vader is een gepensioneerd
provinciaal toezichter op de wegen",
zo vertelde hijOok de ouders
van De B. zijn in Brussel verhoord.
Herkenning
De herkenning van het slachtoffer
kon gebeuren via de televisie. De
moeder van Julia Schietse had al eni
ge argwaan gekregen, toen zij van
haar dochter geen antwoord kreeg
op een tweetal brieven. Op het
scherm herkende de moeder van Ju
lia Schietse toen een medaillon met
De luiken van de woning aan de Me
chelse Steenweg in Blaasveld zijn
zorgvuldig gesloten. Hier woonde
het echtpaar De Backer, van wie
thans de zoon gearresteerd is, ver
dacht van moord op zijn vrouw, Ju
liana Schietse nvt Gent. In liet dorp
wordt menige blik op de 'woning ge
slagen; de „oude" De Backers kende
men roei het jonge echtpaar roas
zelden in Blaasveld. „Zij was een zie
lig vrouwtje", weet men en: „hij
ïoas niet zo'n beste". Dat is alles....
(Foto P.Z.C.)
de inscriptie J. S., die aanvankelijk
als „I. S." werd gezien. Zij stelde zich
daarop in verbinding met de gerech
telijke politie te Gent, waarna con
frontatie met de gevonden kleding
stukken en voorwerpen volgde. Zij
herkende deze voorwerpen, waarna
de identificatie een feit werd en ar
restatie van De B. volgde. Dat was
(Zie slot pag. 7 kol. 2)
A. Lockef eersterke binding
in horizontaal verband
In de gisteren in het gebouw van de
Sociaal-Economische Raad in Den
Haag gehouden openbare bestuurs
vergadering van het Visserijschap
heeft de voorzitter, de heer A. L. S.
Lorkefeer, een rede gehouden, om
dat het de eerste vergadering was
van dit visserijschap sinds liij op 18
februari tot voorzitter werd benoemd
als opvolger van de heer J. C. Pronk,
die gedurende de eerste zittingsperio
de van het bestuur als voorzitter is
opgetreden.
De heer Loclcefeer, die bestuurslid is
van de „Zevibel" de Vereniging ter
De foto links toont mevrouw Schiet
se uit de Rooseveltlaan in Gent, de
moeder van de 39-jarige mevrouio
Julienne Schietse vner verkoolde
stoffelijke resten op 9 april door een
postbode in de Catherinapolder bij
Axel zijn gevonden. Mevrouio- Schiet
se uit Gent heeft'aan de kleding,
welke op het lijk. werd aangetroffen
haar dochter herkend. Rechts een
portret ,van de vermoorde jonge
vrouw.
bevordering van de Zeeuwse Visserij-
belangen en burgemeester van Hulst,
zei, dat het niet valt te ontkennen,
dat de vrije organisaties in dé visse
rijsector zich in het algemeen slechts
langzaam, matig en moeilijk ontwik
keld hebben en dat dientegevolge de
overheid genoodzaakt is geweest op
sommige punten meer regelend op te
treden dan eigenlijk gewenst is. Het
is bovendien een ervaringsfeit dat
voor de oplossing van bepaalde moei
lijkheden tussen de bedrijfsgenoten
zelve lang niet altijd voldoende over
eenstemming bestaan heeft, en be
staat, om dit op vrijwillige basis te
doen.
In het Visserijschap heeft de visserij
in horizontaal verband een sterke
binding; zij heeft met publiekrechte
lijke bevoegdheid uitgerust de moge
lijkheid om vele taken die tot dusver
re door de overheid verricht zijn, zel
ve te volbrengen.
De voorzitter heeft
dat het dagelijks bestuur van het
Visserijschap van mening is dat er
een commissie moet worden inge
steld die zich, bestaande uit niet-
bedrijfsgenoten, moet bezig hou
den met het verdelen van de mos
selpercelen in de Waddenzee.
Het gaat dit jaar om een hoog aantal
van die percelen, nl. honderdvijftig.
Tot dusverre is die verdeling ge
schied voor de dienst der domeinen
door een daarvoor aangewezen in
specteur van de visserijen. Er rust
op deze inspecteur een grote verant
woordelijk en het Visserijschap
wil die, gezien zijn taakstelling,
gaarne met hem delen. Aan het mi
nisterie van landbouw, visserij en
voedselvoorziening is reeds gevraagd
hoe het tegenover een eventuele in
stelling van een dergelijke commis
sie zou staan, maar tot dusverre heeft
men nog geen duidelijk antwoord op
die vraag gekregen.
De vertegenwoordiger van het mini
sterie ter vergadering zeide de ziens
wijze van het dagelijks bestuur van
het Visserijschap te kunnen onder
schrijven. Hij vestigde er wel de aan
dacht op dat de bedrijfsgenoten en
mosselkwekers gaarne spoedig verne
men hoe de gang van zaken zal wor
den; de verdeling is reeds begonnen,
zij het onder nadere goedkeuring in
afwachting van de eventuele instel-
I ling van een commissie. Men wil
graag aan het werk en de instelling
van een commissie zal dus niet mo
gen worden gezien als een belemme
ring voor de bedrijfsgenoten.
(Slot van pag. 1)
deze indeling, dan is hij aanzienlijk
opgeschoten en lijkt het einde van de
crisis nabij. Het moet namelijk mo
gelijk geacht worden, dat men de nu
nog ontbrekende kandidaat-ministers
spoedig vindt.
Dinsdag overleed op
79-jarige leeftijd de
heer F. J, Kijzer, oud
inspecteur van de ge
meentelijke woning
stichting te Deventer.
De heer Kijzer trad op
1 januari 1923 in
dienst bij deze stich
ting, waar hij tot het
bereiken van zijn pen
sioengerechtigde leef
tijd in 1945 bleef.
Voor zijn benoeming
liad hij al een zeer
avontuurlijk leven ach
ter do rug. Als dienst
plichtig soldaat van
het 8ste regiment, dat
te Deventer was gele
gerd, deserteerde hij
via België omdat de pa1,
uitgebroken Boerenoor
log m i
lokte.
Zijn ouders wis
ten uiteraard nergens
van. In Antwerpen
scheepte hij zich in
voor" Afrika» waar hij
in oktober 1900 arri
veerde. Kijzer werd
toen ingedeeld bij het
Hollanderkorps, dat in
Pretoria bleef totdat de
Engelsen kwamen. Hij
maakte o.a. Winston
Churchill mee die als
krijgsgevangene werd
ingerekend. Drie jaar
later werd Kijzer zelf
gearresteerd, samen
niet een aantal andere
Nederlanders dooi' een
Engelse patrouille. De
groep werd toen voor
drie jaar verbannen
naar Sint-Helena. De
gevangenschap was
niet zo streng. De heer
Kijzer kon twee jaar
als bediende in het En
gelse leger werken.
Door bemiddeling van
de Nederlandse consul
keerde de heer Kijzer
in 1905 terug naar Ne
derland. Van Antwer
pen uit maakte hij eni
ge bootreizen als kel
ner op schepen naar
Amerika en ook vond
hij werk bij een auto
mobielfabriek te Ant
werpen. Zijn verlangen
naar het vaderland
werd echter groter en
groter en tenslotte
keerde hij terug en
meldde zich allereerst
bij de sergeant van de
week in de Menno van
Coehoomkazerne te
Arnhem. De militaire
autoriteiten zagen van
verdere vervolging af.
Hij vond een baan als
vertegenwoordiger bij
de Spijkerfabriek te
Amsterdam en sollici
teerde in 1923 naar de
functie van inspecteur
van de gemeentelijke
woningstichting te De
venter, waar hij aange
nomen werd. In deze
functie heeft hij een
belangrijk aandeel ge
had in de verbetering
van de woningtoestan
den in deze stad.
De C.H.U. zal mannen moeten le
veren voor binnenlandse zaken en
voor volkshuisvesting en bouwnij
verheid. Wellicht dat de heer Beer
man, die al eerder bedankte, als
nog bereid gevonden wordt zich
aan één van deze departementen
aan het hoofd te stellen.
De K.V.P. moet de heer Van Cam-
pen, die men eerst na heel veel moei
te bereid gevonden had nu economi
sche zaken op zich te nemen, laten
vallen. Daartegenover dient zij ie
mand voor landbouw aan te wijzen.
Genoemd werd al mr. G. V. M. Ma-
rijnen, plaatsvervangend lid van de
S.E.R. en algemeen secretaris van
het Katholiek Werkgevers Verbond.
Doch tevens verluidde, dat deze zeer
waarschijnlijk niet in aanmerking
wil komen.
In de V.V.D. moest men (nogmaals
dat alles indien de zaken zich ont
wikkelen, als verondersteld werd) de
heer Toxopeus overtuigen, dat hij
niet voor binnenlandse zaken in aan
merking komt en diende men tevens
iemand voor economische zaken te
zoeken. In aanmerking kwam prof;
Witteveen, Eerste-Kamerlid en hoog
leraar in Rotterdam.
Laat op de avond vernamen wij, dat
de K.V.P. toch wel niet bereid zal
zijn om economische zaken te laten
vaJlen zonder daarvoor een ander de
partement in de sociaal-economische
sector, bijvoorbeeld financiën, waar
voor dan toch weer de heer Van
Campen in aanmerking zou komen,
terug te krijgen. Zelfs werd gespro
ken over een niet terugkeren van
prof. Zijlstra.
Er bleken nog verschillende an
dere oplossingen in studie te zijn.
Zeer ingewikkelde oplossingen
zelfs, die alle uitgingen van de be
reidheid bij de K.V.P. en de AJR.
P. om vérgaande offers te bren
gen. Want, zo zegt men in Den
Haag, deze kabinetsformatie moet
slagen
Soekarno wil terug naar
grondwet van 1945
Ook hij verwacht nieuwe
economische expansie
President Soekarno beeft in een uit
voerige politieke redevoering in de
grondwetgevende vergadering ge
vraagd terug te keren tot de revolu
tionaire grondwet van 1945 die het
presidentschap met feitelijke macht
bekleedde.
Hij pleitte voor een nieuw presiden
tieel kabinet dat rijf jaar aan het be
wind zal blijven en het land „zonder
inmenging of opposite zoals bijhet
stelsel van liberale democratie, zal re
geren."
Hij legde er de nadruk op dat zijn
geleide democratie geen dictatuur is.
Hij deed echter een beroep op de In
donesische bevolking liberalisme en
kapitalisme zoveel mogelijk te ver
werpen en zei dat deze stelsels ver
vangen moeten worden doorgeleide
democratie en socialisme.
„Op alle terrein gaan wij steeds
achteruit", aldus de president die
pleitte voor een radicale en revo--
lutïonaire herziening van de"
staatsinsteijingen teneinde 'n sta
biele regering te vestigen en de-
economische positie te versterken'.
VERGADERING VISSERIJSCHAP
Het Wereldgebeuren
Plan tot onderzee-vracht
schepen met atoommotor
Een Britse industrieel, E. B. N. Mit-
ehell, peilt momenteel de Canadese
reacties op een plan om door atoom
kracht voortbewogen onderzeeboten
te bouwen die geschikt zouden zijn
voor vrachtvervoer onder het ijs van
het poolgebied door.
Mitchell heeft op een persconferentie
medegedeeld dat Westduitse en
Amerikaanse concerns belangstelling
voor een dergelijk project hebben
getoond. Hij voegde hieraan toe dat
hij Canada het eerst heeft benaderd
omdat dit land „duidelijk het land is
dat het eerst dergelijke onderzee
schepen zou kunnen gebruiken". De
ze schepen zouden 12 maanden per
jaar onder het poolijs kunnen varen
en daarbij Canadese olie, ijzererts en
andere ertsen naar de wereldmarkt
kunnen vervoeren tegen veel gerin
gere kosten dan ontstaan bij het ver
voer met gewone schepen.
Mitchell' zei, dat het eerste proefmo
del voor dit type schip de bijnaam
„Moby Dick" heeft gekregen. De
schepen hebben de vorm van een
walvis' en meten 50.000 ton. Indien
hiervan een voldoende aantal zou
kunnen worden gebouwd, zou de
prijs per stuk niet hoger hoeven te
liggen dan 15 miljoen dollar, aldus
Mitchell.
Vijf doden door explosie
in mijn te Yorkshire
Bij een explosie in de Walton-mijn,
nabij Wakefield (Yorkshire) zijn min
stens rijf mijnwerkers om het leven
gekomen.
Aanvankelijk r aakten 14 mijnwerkers
ingesloten, maar 6 van hen slaagden
er in de mijn te verlaten. Zij zijn
naar een ziekenhuis overgebracht om
behandeld te wor den wegens gasver
giftiging. Reddingsploegen proberen
de overige 8 te bereiken, maar een
woordvoerder van de steenkoolraad
heeft verklaard dat reeds bekend is
dat 5 van deze 8 niet meer in leven
zijn.
Willem Barendsz. in
Nederland terug
In de Rotterdamse Waalhaven is gis
ternacht aangekomen de Nederlandse
walvisvaarder „Willem Barendsz".
Het schip heeft ligplaats gekozen aan
cle boeien. Vorig jaar oktober ver
trok het schip van Amsterdam uit
naar het vangstgebied in het zuid
poolgebied. De „Willem Barendsz"
aanvaardde nu op 27 maart ji. de
thuisreis van Kaapstad naar Rotter
dam.
T elefoontjes
John Sehvyn Brooke Lloyds telefoon
staat de laatste dagen roodgloeiend.
In Londen, waar hij zetelt als
Brits minister van buitenlandse za
ken, vergaderen immers deskundi
gen van zijn departement met col
lega's uit 'Amerika, Frankrijk en
West-Duitsland. Onderwerp van ge
sprek vormen de voorstellen voor de
conferentie van de Amerikaanse,
Franse en Britse ministers van bui
tenlandse zaken met hun collega An
drei Gromyko van de Sow jet-Unie.
Deze conferentie zal op 11 mei in Ge
neve beginnen; ook West- en Oost-
duitsei-s zullen naar het blauwe Meer
van Genève reizen en wel om bij tijd
en wijle als deskundigen te worden
gehoord.
Bij het uitbroeden van de westelijke
voorstellen viel het tot nu toe moei
lijk om overeenstemming te bereiken
(al zijn alle westelijke mogendheden
het erover eens dat men zich bij een
eenzijdige Russische beslissing over
het lot van West-Berlijn niet zal
neerleggen). En het zijn vooral de
Britse ideeën voor een plan ter con
trole en beperking van de bewape
ning in West-Europa, die tot inge
wikkelde discussies hebben geleid. De
deskundigen moeten vanzelfsprekend
telkens opnieuw aan hun regeringen
-r- en in het bijzonder aan hun mi
nisters van buitenlandse zaken
vragen hoe die over bepaalde voor
stellen denken. En voor de Engelsen,
die het initiatief in handen hebben,
geldt dat misschien nog meer dan
voor de anderen, die een meer of min
der „gereserveerde houding" kunnen
innemen. Vandaar dat Selwyn Lloyd
nu zo dikwijls aan de telefoon hangt.
Aan vergaderen is Selwyn Lloyd
in de naoorlogse jaren wel ge
wend geraakt. Het begon al toen
deze advocaat na de Tweede Wereld
oorlog (waarin hij als stafofficier
hacl gediend) in het Lagerhuis geko
zen werd. In 1951 ontving hij de be
noeming tot staatssecretaris van bui
tenlandse zaken, een functie waartoe
onder meer behoorde het deelnemen
aan de algemene vergaderingen der
Verenigde Naties. Hij moest de Brit
se delegatie leiden volgens cle richt
lijnen die hem door sir Anthony
Eden, toen minister van buitenland
se zaken, werden meegegeven. Hij
deed deze en andere werkzaamheden
zo goed dat h'ij in 1954 tot minister
van bevoorrading werd benoemd. Het
jaar daarop verwisselde hij zijn por
tefeuille voor die van defensie, een
„zware" zoals dat bij een kabinets
formatie heet, maar hij wist hem
al vergaderende met ere te torsen
gedurende de acht maanden die ver
liepen voordat hij bij een reorganisa
tie van het kabinet tot minister van
buitenlandse zaken werd benoemd.
In die functie heeft hij te veel ge
reisd om het allemaal op te sommen.
Eerst diende hij premier Eden, en
sinds 1957 is Harold Macnnllan, ook
oud-minister van buitenlandse zaken,
zijn baas. Juist in verband met de
grote ervaring van Eden en Macmil-
lan heeft men-Selwyn Lloyd menig
maal aangeduid als een tenuitvoer-
legger van wat de eerste man des
lands over buitenlandse kwesties be
kokstoofd. Bij de voorbereiding van
de Geneefse conferentie is dat ook
weer het geval. Als men hem telefo
nisch om advies vraagt, moet Sel
wyn Lloyd waarschijnlijk in veel ge
vallen op zijn beurt het nummer van
Macmillan draaien....
Voor Macmillans ideeën wat een
„veïligheidsstelsei' voor Europa
betreft, zijn de Amerikanen,
Fransen en Westduitsers tot nu toe
wat huiverig geweest. Geen wonder:
weliswaar verdient het de moeite
om de situatie aan het IJzeren Gor
dijn in Europa, waar de twee wereld
machten neus aan neus staan, wat
te „ontspannen", maar men moet er
voor zorgen dat dit niet ten koste
gaat van West-Europa's verdedi
gingsmogelijkheden...... tenzij de
aanvalsmogelijkheden van de andere
partij aanzienlijk worden beperkt.
Men moet zich ervan bewust zijn dat
het streven van de Oostduitse satel
lieten der Sowjet-Unie nog steeds er
op is gericht, eens heel Duitsland in
hun greep te nemen en misschien
heeft Kroesjtsjew datzelfde denk
beeld in zijn achterhoofd. De bezwa
ren van de „continentale" landen zijn
dan ook goed te begrijpen. Volgens
de berichten van gisteren uit New-
York heeft Engeland nu zijn voorstel
voor een zone met gecontroleerde be
wapening in Centraal-Europa gekop
peld aan een meeromvattend plan
voor hereniging van Duitsland. Men
kan betwijfelen, of zo'n plan „toe
komst" heeft, gezien vooral het vaste
voornemen van de Russen, de „socia
listische verworvenheden" in Oost-
Duitsland te handhaven. Voorlopig
zullen telefoontjes en andere bespre
kingen over „Genève" Selwyn Lloyds
aandacht nog wel in beslag nemen.
ECHTGENOOT IN ARREST GESTELD
Prins Jean van Luxemburg en zijn
gemalin prinses Josephine Charlotte, zijn
voor een kort bezoek in Buenos Aires
aangekomen. Zij zijn de gasten van de
Argentijnse regering.
SELWYN LLOYD
.gevechten voor Genève
