CARTHAGO VERWOEST N Geheimen der verdwenen volkeren NOG WEINIG VAART IN DE ECONOMISCHE VOORUITGANG KONINKLIJKE VLIEGTUIGEN VOOR VAKANTIEGANGERS MAANDAG 6 APRIL 1959 PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT 1 HET EINDE VAN EEN MACHTIG RIJK „Marble Arch" staat op de plaats, welke toegang gaf tot de machtige staat Carthago. Heden ten dage verpozen toeristen zich op het strand waar eens de hoofdstad lag. (V) IET een van de mannen van het achste leger in Nöord- Afrika zal de marmeren poort vergeten. Het was dan ook een opvallend gezicht de grote tri omfboog midden in de woestijn te zien staan, mijlen verwijderd van een bewoonbare plaats. De meeste soldaten grijnsden en gilden toen ze de triomfboog passeerden. En er waren weini- nigen, die niet dachten aan een of andëre gril van Mussolini, die juist hier de poort had laten bouwen. Maar degenen, die de gelegenheid hadden het bouwwerk wat beter te bestuderen begrepen, dat het meer betekende dan alleen maar een mo dern monument om de grens van het Italiaanse Tripolitanië te markeren. I>bog bovenop de poort stonden twee mannenfiguren. Ze waren een her innering aan een vreemde, 3000 jaar oude legende. Mussolini immers had de poort laten bouwen op de plaats, waar vroeger een andere grens liep, die tussen Cyrene en Carthago. landen van de wereld, voorzover ze ten minste waren ontdekt. Onmete lijk rijk, onmetelijk machtig en on metelijk arrogant, werden ze steeds meer gevreesd en gehaat en de perio de van Carthago's grootheid (onge veer vijfhonderd Jaar) is er een van eindeloze conflicten. door Felix Barker Ze probeerden Cicilië te bezetten en werden derhalve de vijanden van Griekenland, ze vochten gedurende 100 jaar met de Romeinen in de drie Phoenicische oorlogen. Maar twee duizend jaar geleden werd Rome sterk genoeg om de vijand te ver slaan en Carthago te veroveren en te verwoesten. Wie nu de heuvel be klimt naar de 19de-eeuwse kathe draal heeft heel wat verbeeldings kracht nodig om het Carthago te zien zoals het eens is geweest. De gevonden graven in Carthago hebben evenwel genoeg achtergelaten om ons te kunnen voorstellen hoe de bevolking destijds gekleed was. We weten, dat de mannen lange mantels droegen tot aan hun enkels en een hoofdtooi in de vorm van een suiker- Ze vermeldden, dat in de tempel een bronzen beeld van de god was opgericht met uitgestrekte armen, die zo waren geplaatst, dat als men er een kind inlegde het naar beneden rolde in een put, waar een vuur brandde. Volgens de overlevering werden er op deze manier gedurende een beleg 200 kinderen geofferd, ten einde de god mild te stemmen. Kunnen we deze rapporten ge loven? Dr. Nathan Davis heeft in de vorige eeuw zulk een put gevonden, op de bodem waarvan een laag as lag, die de beenderen bevatte van, zoals hij na een uitgebreid onderzoek vaststelde, „slachtoffers, die aan de god Moloch waren geofferd". In 1925 ontdekte het hoofd van een Frans-Amerikaanse expeditie, Fran cis W. Kelsey, de ligging van de Tempel van Tanit, een van de groot ste tempels van Carthago, die op de oostelijke helling van de zogenaamde heuvel van Juno stond. Ze vonden hier vier bouwlagen, elk uit een ver schillende periode. En ze brachten 1100 urnen naar de oppervlakte. De urnen bevatten de verkoolde beenderen van kinderen, in leeftijd variërende van pasgeboren baby's tot jongens en meisjes van twaalf jaar. Tussen deze trieste overblijfselen werden armbandjes en stuitjes speel goed aangetroffen. Aangezien er geen enkele aanwij zing ooit is gevonden, dat de Cartha- Levend begraven DE BEELDEN stelden de gebroe ders Philenus voor, twee be roemde Carthageense atleten. Volgens de legende hadden beide sta ten besloten een paar hardlopers te laten starten vanuit hun hoofdste den. Op de plaats waar zij elkaar zouden ontmoeten zou de grens ko men te lopen. De gebroeders Philenius legden echter zo'n grote afstand af, dat zij van bedrog werden beschuldigd. Na een hevig gekrakeel zeiden de Cy- renen, dat zij met de plaats van de grens akkoord zouden gaan als de gebroeders op dezelfde plek levend werden begraven- Waar ze echter niet op hadden gerekend, gebeurde. De twee broers waren de eersten, die met de voorwaarden akkoord gingen. Om het Carthageense rijk een zo groot mogelijk grondgebied te ver schaffen kozen zij de dood in de Ly- bische woestijn. Carthago ligt aan de kust in de nabijheid van het moderne Tunis i Tegenwoordig nemen de Fransen en i rijke Arabieren de elektrische trein of rijden in hun auto de tien mijlen i naar de ruïnes en het strand, waar j eens deze metropole van de oudheid i gelegen was. De Phoeniciërs vierden hier 3500 jaar geleden hun Afrikaanse kolonie, toen zij op deze plaats hun schepen i op het strand lieten glijden. Toen hun macht op de Palestijnse kust afnam, richtten zij zich op hun j steeds meer groeiende Afrikaanse j nederzetting. Zeshonderd jaar voor i Christus waren de Carthagenen de j heersers in het Middellandse-Zee- gebied. Hun rijk strekte zich uit van Spanje tot Sicilië. Ze hadden kolonies I op Sardinië, Malta en de Balearen. En overal langs de Afrikaanse kust tot aan Tanger kon men Carthageen se handelsposten aantreffen. Hun grootste trots was evenwel Carthago zelf een stad, die werd overheerst door een tempel, welke op een heuvel stond, 200 vpet boven de zeespiegel. Van deze témpel, die waarschijnlijk even groot was als de Acropolis in Athene, had de Cartha- ger een wonderlijk uitzicht. Onmetelijk arrogant BENEDEN hem lag een stad met glinsterend witte huizen, mar meren tempels en kostbare palei zen op een oppervlakte van ten min ste tien vierkante mijl. Binnen de muren, die een lengte hadden van 18 mijl ze waren gemaakt van ge houwen steen, 46 voet hoog en 34 voet dik woonden 70-000 mensen. Van een binnenhaven, die groot ge noeg was om 200 galeien te bevatten de overblijfselen zijn nog te zien voeren de Carthageense zeelui uit jmh handel te drijven soek vrijwel alle brood. En gouden en zilveren ringen glinsterden in hun oren. Ook hun vrouwen droegen lange, losse kleding en hielden van juwelen. Carthago was een republiek. Twee magistraten bestuurden het land met behulp van een raad van 28 man. Toch had dit systeem een sterk de mocratische inslag, want voor elke beslissing van verstrekkende invloed werd een referendum gehouden on der het volk. Mensenoffers VROEGERE schrijvers hebben ver haald van een afschuwelijk as pect van het godsdienstige leven van de Carthagers: het offer van le vende kinderen aan de god Moloch of Tanit. IlllllllllllIllllllllllllllllllllilllllllllllllllllllllllilllll Carthagozoals een artiest de oude stad heeft gere construeerdgezien vanaf de top van de heuvel, waarop de citadel en de hoofdtempel waren ge bouwd: 1: de tempel van Baal; 2. de Golf van Cartha go; S. de grote binnenhaven met het eiland in het mid den (op de foto links bo ven kan men de huidige si tuatie zien); 4- de fortifica ties van dé citadel; 5. een stuk van twintig kilometer lange muur, welke het oude Carthago omringde. genen hun doden cremeerden moet men haast wel aannemen, dat dit de resten waren van jeugdige slacht offers van de god Moloch of Tanit in tijdén, dat de stad honger leed of de vijand voor de poorten lag. In 1924 werd bekend, dat er in Carthago beenderen van een olifant waren gevonden. Een wat voorbarige conclusie, want achteraf bleken ze van een kameel te zijn. Toch moeten er volgens geschiedschrijvers stallen voor niet minder dan 300 olifanten in de stad zijn geweest. Het merkwaar dige is, dat men er nooit een spoor van heeft gevonden. Hun Held IN diezelfde stallen moeten de meest bekende olifanten uit de wereldgeschiedenis hebben staan trompetteren: de 37 olifanten waar mee Hannibal over de Alpen trok. Als een jongen van negen jaar was Hannibal door zijn vader meegeno men naar de tempel van Baal en had daar eeuwige haat gezworen tegen de Romeinen. Zeventien jaar later, in 221 voor Christus, ging de gene raal, die de grootste held uit de ge schiedenis van Carthago zou worden, scheep naar Spanje. In de volgepropte galeien bevonden zich de olifanten en wilde Afri kaanse troepen, die de Romeinen bij Ticino verschrikt op de vlucht zou den jagen entot een overweldigende zege bij Cannae zouden leiden. Maar voor de poorten van Rome keerde het gunstige tij zich tegen Hannibal. Zijn leger, dat jarenlang in Italië roofde en vernielde, had ten slotte versterking nodig en die aan voer wisten de Romeinen te voor komen. Nederlagen volgden en Car thago verzocht achter de rug van Hannibal om vrede. Hij werd terug geroepen naar de hoofdstad. Een van de vredesvoorwaarden, die de Romeinen dieteerden, was, dat de reusachtige olifanten, die zoveel schrik hadden gebracht, door de Car thagers moesten worden opgeruimd. De teruggekeerde held kreeg voor slechts korte tijd de eer van een be noeming tot hoofdmagistraat. De raad voelde echter weinig voor een militaire figuur, die vol dienstijver was en vastbesloten scheen de heer sende corruptie uit te roeien. Ze zweerden tegen hem samen en het duurde maar een paar jaar voordat Hannibal besloot te vluchten. Hij werd door de raad buiten de wet ge steld en al zijn bezittingen werden in beslag genomen. Als een banneling in Klein-Azië op 2000 mijl afstand van Carthago, dat hij zo goed had ge diend, pleegde hij op 64-jarige leef tijd zelfmoord. Zijn dood kwam pre cies 37 jaar voor het einde van het Phoenicische Carthago. Na de tweede oorlog met de Ro meinen herstelde de stad zich razend snel van de verliezen, die zij had ge leden. De handel floreerde als nooit tevoren en in korte tijd waren de oorlogsschulden afgelost en het ver loren gegane herbouwd. Rome vond het tijd opnieuw toe te slaan om deze overheersende macht aan zich te on derwerpen. In 146 voor Christus begon de laat ste belegering van Carthago en of schoon de hoge muren niet te nemen watten, noopte de honger de bevol king zich ten slotte over te geven. Deze keer maakten de Romeinen geen fout. De verwoesting van de stad was volledig. Gedurende 17 dagen en nachten hing een rode vuurgloed boven Car thago. Zij verlichtte het verschrik kelijke tafereel van een langzamer hand verdwijnende stad, uit de puinhopen waarvan de Romeinse sol daten zich de nog aanwezige kost baarheden toeëïgenden. Toen pas stuurde Scipio bericht- naar Rome: „Ik heb Carthago ingenomen. Wat zijn de verdere orders?" Het antwoord was duidelijk. Hij moest het noodlot van de stad be zegelen met een laatste vervloeking. En zo gebeurde het, dat de generaal deze verschrikkelijke woorden uit sprak eer hij naar Rome terugkeerde: „Laten de eeuwige stilte en eenzaam heid hier blijven. Vervloekt zijn zij, die hier terugkeren. Dubbel vervloekt zij, die proberen deze ruïnes weer op te richten". (Copyright P.Z.C.-ABC-press) De olifant Jumbo" uit de dieren tuin van Turijn zal de beroemde tocht over de Alpen, zoals deze twee duizend jaar geleden door Hannibals legioenen werd gemaakt, overdoen. De reis geschiedt op initiatief van de Britse „Hannibal expeditie". Een beetje 20e eeuws comfort voor de oli- I fant is er echter wel bij: om te voorkomen, dat het dier zijn poten I openscheurt aan de scherpe rots- splinters op de bergwegen worden hem een stel „orthopaedische" schoe- j nen aangemeten. Op de foto past de schoenmaker een van de stappers bij I Jumbo. ONDANKS HERSTEL VAN VORIG JAAR Goud- en deviezenaanwas sterk vertraagd (Door onze economische medewerker) In het afgelopen najaar werd het duidelijk, dat het economische tij ging keren. Tal van ondernemingen lieten doorschemeren dat er weer opdrach ten binnenkwamen, het aantal vergunningen om korter te mogen werken liep terug, de produktie in de industrie begon te stijgen, terwijl de on onderbroken stijging van de goud- en deviezenreserves zeer tot de ver beelding sprak. Ook de consumptie herstelde zich, zodat de terugslag van 1957 en begin 1958 volkomen werd ingehaald. Met andere woorden: de toekomst begint er vrolijker uit te zien, nu de doem van de bestedingsbeperking achter ons ligt. De laatste bekendgemaakte cijfers wijzen zeker nog niet op een .af braak" van de bereikte verbetering. In januari bijvoorbeeld lag de indu striële produktie nog altijd 4 bo ven het peil van vorig jaar januari. Ook de consumptie weet zich op het wat hogere peil uitstekend te hand haven. Maar toch kunnen wij niet zeggen, dat de vaart in de economische voor uitgang opnieuw groter wordt, dat de ondernemers met groter vertrou wen de toekomst inzien en daar ook naar handelen. Het valt op, dat de kredieten die zij bij de banken opnemen, maar heel matig stijgen. Eind januari was het totaal aan kredietverlening door de 34 belangrijkste banken in ons land f 2973 miljoen lager dan het bedrag op 30 april 1958. Het lijkt dat de on dernemers de kat nog liever even uit de boom kijken. Wij zien daar naast natuurlijk ook emissies van aandelen en obligaties door onderne mingen, maar ook hier is nog geen sprake van opmerkelijke cijfers. Merkwaardig is ook, dat verbluffende stijging van de goud en deviezenvoorraad een eind lijkt te zijn geomen. Het tempo van de stijging is althans sterk vertraagd. En tenslotte is een tegenvaller de nog steeds hoog blijvende cijfers van de werkloosheid: zowel eind januari als eind februari lagen die in de buurt van de 100.000 (de werkvoor ziening en de aanvullende werken nog buiten beschouwing gelaten). Er is beslist geen aanleiding om aan de toekomst te wanhopen, om te vre zen voor een nieuwe terugslag. Wel zal men er goed aan doen, hoogge spannen verwachtingen nog even voor later te bewaren. Zwakke plekken Een koude douche maar overigens een bevestiging van de geschetste ontwikkeling was het rapport van de Europese Economische Commis sie, dat deze week bekend werd ge niaalst en waarin een voorspelling werd gegeven van het thans voor de boeg liggende tweede kwartaal. Een stijging van de economische ac tiviteit wordt daarom zeer wenselijk geacht en als een van de middelen hiertoe, wordt gedacht aan een op voering van de uitvoer. Maar gezien de loop van de conjunctuur in de we reld moet niet te veel worden gere kend op een grotere vraag van lan den buiten de Euromarkt. Er bleven echter enkele zwakke plekken en juist deze verontrusten de „heelmeesters". Zo hebben de wereldgrondstoffenprijzen als één geheel gezien geen stijging vertoond. Zowel het Amerikaanse cijfer van Moody als het Engelse oij- fer van Reuter (die beide een hele froep goederen omvatten), ligt hans nog beneden het peil van de cember 1957, maar ook van augus tus 1958. In het algemeen betekent dit. dat de grondstoffen produceren de landen in Afrika, Azië en Zuid- Amerika hun inkomsten niet zagen stijgen, waardoor hun koopkracht laag bleef. De kolencrisis in Europa is voorts ook al te bekend. Er zijn enorme voorra den van industriekolen, er zijn invoer beperkingen voor Amerikaanse invoer (met een dienovereenkomstige terug slag op de activiteiten in de zeeha vens), terwijl daarnaast een gedwon gen produktiebeperking tot de moge lijkheden behoort. Een heel naar ding is ook de versterk te protectie van landen als Engeland en de V.S. Wij noemen hiel alleen maar de K.L.M. en de bloemen om te begrijpen wat dit voor ons land, dat zo sterk op de export is aangewezen, betekent. Het Israëlische hoogste militaire ge rechtshof heeft de straffen verminderd waartoe elf Israëlische militairen waren veroordeeld die tijdens de Suezcampagne te Khar Kassem 48 Arabische burgera hadden gedood. De commandant van de groep, Malinkin kreeg 14 jaar gevangenis straf in plaats van 17, twee van zijn on dergeschikten zagen hun straf van vijf tien tot tien jaar teurggebracht en van de anderen werd de straf van zeven tot drie-en-een-half jaar gereduceerd. BRITSE HOF BEZUINIGDE (Van een speciale verslaggever) Tussen de vele reuzen vogels, die af en aan vliegen op Schiphol, zal de tweemotorige Vïckers Viking „Cum bria" met het ver chroomde landingsge stel van de particuliere Britse luchtvaart-on derneming Tradair London zaterdag mis schien niet eens opval len, toch ïs het een bij zonder vliegtuig, want nog maar enkele maan den geleden was het niet de zuster-vliegtui- gen „Mergia" en Ang- lia" in het bezit van de Britse koninklijke fa milie. Prinses Margareth reisde er geregeld mee wanneer ze het naar haar genoemde Britse regiment bezettings troepen in Duitsland bezocht en prins Phi lip en koningin Elisa beth maakten er ge bruik van op hun rei zen naar Afrika en an dere delen van het Britse gemenebest, Niet omdat ze versle ten zijn werd dit drie- tal getrouwen enkele maanden geleden na strenge selectie aan Tradair Londen ver kocht. Al die jaren be leefden ze maar 2000 vlieguren elk. De B.E. A. en de B.O.A.C. de beide Britse lucht vaartmaatschappijen, die toegerust zijn met moderne straalver- keersvliegtuigen, heb ben enige toestellen zodanig laten inrich ten. dat ze voor ko ninklijk gebruik ge schikt zijn. Aangezien er zo'n twintig man per machine voor on derhoud van de Vi kings in dienst wer den gehouden, gaf dit een aanzienlijke bespa ring op het budget van de Britse hofhouding. Merkwaardige omstan digheid is, dat er van zaterdag at voorname lijk Nederlanders met de Royal Vikings „Cum bria", en „Mercia" en „Anglia" zullen reizen. Deze dag vertrekken er 36 mee naar Major ca om daar 15 dagen vakantie te genieten. Het zijn 36 Nederlan ders. die de mddernste vakantiereisvorm heb ben gekozen, namelijk de vliegvakantie, die het Haarlemse reisbu reau C.TJ. vorig jaar voor het eerst in ons land introduceerde, te gen prijzen, die de ge bruikelijke reiskosten naar dè bestemmingen niet te boven gingen. C.TJ. heeft dit jaar als tour-operator on der ander Tradair Lon den aangezocht als ver voersmaatschappij voor zijn vakantiegan gers te gaan werken. Vandaar dat de toe stellen thans voorzien zijn van het C.TJ.-em- bleem. Omdat het nog vroep in het vakantieseizoe; is zullen we ze van za terdag af wekelijks op Schiphol kunnen signa leren, maar van "half mei af vrijwel dage lijks,

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1959 | | pagina 7