VERSTOPPING? Nieuwe landbouwminister krijgt geen benijdenswaardige taak défilin Engelse diamanten en Schotse baarden VRIJDAG 6 MAAR™ 1959 PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT 11 DE DREIGING VAN DE OVERSCHOTTEN Tijdperk van de garantieprijzen nadert zijn einde (Van onze landbouw- medewerker) Hoewel de regeringen van prak tisch alle landen ter wereld de economische ontwikkeling in ze kere banen leiden, zijn er over al opnieuw overschotten aan tal van produkten ontstaan, die marktverstorend optreden. De mens wil in zijn ijver en met zijn werkkracht steeds meer van het aardse goed vergaren. Voorlopig blijken er in vele on derdelen van het totale produk- tieproces nog zeer grote moge lijkheden te zitten en mede daardoor zien wij juist in een tijdperk, waarin dit proces niet door schokkende gebeurtenis sen als grote oorlogen wordt verstoord, ondanks het ingrij pen van de regeringen, alom overschotten ontstaan; die hun weg naar die gebieden, waar gebrek heerst door allerlei om standigheden, niet kunnen vin den. Dit gaat snel en nog steeds komen de moeilijkheden, die uit deze overschotten voort vloeien, vrij onverwacht. Een recent voorbeeld vormen de grote voorraden steenkolen, waarmede West-Duitsland en België te kampen hebben. In de landbouwsector dreigen reeds lang dergelijke problemen. In en na de oorlog werd er in de oorlogvoeren de landen alles op gezet de produktie van voedsel zo hoog mogelijk op te voeren. In de jaren daarna pasten de regeringen van de meeste westerse landen een systeem toe, waarbij aan de eigen boeren een redelijk bestaan werd gegarandeerd. Dit bereikte men door voor een aantal produkten een prijs te garanderen, waarin een winst marge werd berekend. Een van de bekendste stelsels was j het Amerikaanse. Voor o.a. tarwe, mais en katoen werden jaarlijks mi nimumprijzen vastgesteld. De boer mocht deze produkten vrij verkopen, maar had tevens het recht deze bij de staat in te leveren tegen deze mini mumprijzen. Wanneer de vrije markt hoger lag dan deze vastgestelde prij zen, deed hij natuurlijk het eerste. Lag de vrije prijs lager, dan leverde hij zijn oogst in. Dit systeem werkte voortreffelijk zo lang de wereldprijs zich op of boven deze inleveringsprij- zen bewoog. De misère begon eenter, toen dit gedurende langere tijd niet meer het geval was. De staat kwam toen met steeds grotere voorraden te zitten. Deze zijn inmiddels dermate gegroeid, dat president Eisenhower vorige week aankondigde, dat de voorraad tarwe bijvoorbèeld zo groot is, dat Amerika de oogst.van een ge heel jaar kan ontberen en dan nog gemakkelijk het eigen volk kan voe den, de exportverplichtingen kan na komen en de nodige hoeveelheden kan schenken aan de achtergebleven ge bieden. Het feit, dat de prijs, die de Ameri kaanse regering voor deze voorra den maakt onder de aan de boeren betaalde inleveringsprijs ligt, is oorzaak van aanzienlijke verliezen voor de schatkist. Daarbij moeten de zeer hoge opslagkosten geteld worden. Deze belasting wordt op den duur ondragelijk. De overige westelijke landen kunnen zich al leen maar gelukkig prijzen, dat deze voorraden niet tegen elke prijs op de wereldmarkt gespuid worden, want een landbouwcrisis, zoals wij in de dertiger jaren ge kend hebben, zou er het gevolg van zijn. (Advertentie) Dat deze voorraden desondanks een voortdurende prijsdrukkende werking uitoefenden is begrijpelijk, daar het aanbod als het ware onbeperkt is, al is dit dan tegen een kunstmatig op gehouden prijs. Ook in een klein land als het onze zien wij dezelfde verschijnselen, al spelen de Nederlandse overschotten geen beslissende rol op de wereld markt. De verschillende regeringen, die wij in Nederland na de oorlog hebben ge had, hebben een landbouwbeleid ge voerd, waarbij aan de boer op een so ciaal en econimisch verantwoord be drijf een redelijk inkomen werd gega randeerd. Teneinde dit beleid in de praktijk uit te voeren, werden er voor een aantal produkten prijzen ge garandeerd. Voor tarwe en suikerbie ten gold een vaste garantieprijs, waarin een winstmarge was bere kend. Voor de voedergranen en de melk garandeerde onze regering een minimumprijs, gebaseerd op de kost prijs met een vrije uitloop naar bo ven. Dit stelsel geldt in grote lijnen nog steeds, maar er is hier en daar al aan geknabbeld. Want ook in ons land deden zich verschijnselen voor van het ontstaan van verliesgevende over schotten. Het sterkste speelde dit bij de melk. Doordat het aanbod van zui- velprodukten op de internationale markt in het achter ons liggende jaar de vraag verre overtrof, kwam er een gevoelige prijsdaling tot stand. Vele, ook Westeuropese landen kampten met een overschot aan boter en bo den deze tegen prijzen aan, die een stuk lagen beneden de door de Neder- regering aan de melkveehou- De Westminster Abbey te Londen het prachtige gebouw in 1965. wordt grondig opgeknapt. Men is Een restaura- kort na de kroning van koningin Eli- teur, de heer Terry Graig. maakt een sabeth in 1958 met het werk begon- marmeren pilaar grondig schoon nen en er is goede hoop gereed te Iter voorbereiding van een polijst- zijn bi) het 900-jarig bestaan van I kuur. ders gegarandeerde prijs. Tegenover deze verminderde kans op een winst- Sevende afzet stond een stijging van e melkproduktïe. Het is bijzonder moeilijk uit te maken of de stijging van de produktie tot oorzaak heeft de door de regering gegarandeerde prijs of de steeds voortschrijdende verbete ring van de Nederlandse veestapel en toevallige gunstige weersomstandig heden. Het lijkt niet onredelijk deze drie genoemde factoren gezamenlijk verantwoordelijk te stellen. De gevolgen van deze gang van za ken zijn iets anders, dan de gevolgen van de overschotten in Amerika. Ter wijl dit laatste land onder enorme voorraden gebukt gaat, konden onze zuivelprodukten verkocht worden. De prijs was echter verliesgevend. MELK De Nederlandse melkproduktie be droeg in het melk jaar 1957/'58 bijna 5.5 miljard kilogram. Hiervan garan deerde de regering 5.18 miljard kg. tegen een prijs van 28.90 per 100 kg. De opbrengst van alle aan de fa brieken geleverde melk bedroeg slechts iets meer dan 21. De rege ring heeft dus aan de melkveehouders ruim 400 miljoen moeten uitbetalen. Voor het eerst zien wij eenzelfde ver schijnsel bij een ander door de over heid gegarandeerde produkt, de sui kerbieten. Een ongekend grote uit zaai (81000 ha) en een hoge opbrenst leverden in oogstjaar 1958 een suiker overschot op van ongeveer 70.000 ton. Ook hier ligt de prijs op de vrije we reldmarkt lager dan de aan de boe ren gegarandeerde prijs. Het zal natuurlijk de vraag zijn of zich dergelijke uitzaai en opbrengst herhalen. Maar ook hier dreigen over schotten, waarmede men moeilijk of slechts verliesgevend weg kan. Reeds heeft de vorige minister van land bouw, ir. Vondeling, aangekondigd dat de garantieprijs slechts zal gel den voor de in Nederland verbruikte suiker. De garantieprijs voor de melk zal slechts gelden voor 5 miljard kg. Het is duidelijk dat het tijdperk, waarbij voor een onbepaalde hoeveel heid produkt een garantieprijs geldt, zijn einde nadert. Hoe men dan desondanks aan de boer een redelijk inkomen wil verschaffen voor het werk, dat hij verricht, is een vraag stuk, waar men nog zomaar niet uit is. Een stelsel van een garantie voor een deel van de totale produktie levert o.a. de onbillijkheid op, dat zij, die zijn produktie niet heeft willen of kunnen uitbreiden de dupe wordt van degeen, die dit op onverantwoorde wijze wel heeft gedaan- Een produktiebeperking, die in het uiterste geval per bedrijf zal moeten gaan, heeft een ge weldige administratie tot ge volg en daar schrikt men van terug. De minister van landbouw, die na de verkiezingen het be leid moet uitstippelen, staat voorwaar voor geen benijdens waardige taak. (Advertentie) Lijdt U aan chronische of hardnekkige verstopping? Neem dan Défilln! Défïlin werkt volgens een geheel nieuw principe: het zorgt, dat de darminhoud zacht en soepel wordt, waardoor geen verstopping meer optreedt. Défilin prikkelt de darmwand niet; de natuurlijke darm bewegingen verzekeren U Yan een normale, pijnloze stoelgang. geen gewenning géén krampen géén gasvorming géén darmprikkeiingen dragees f 1.20 dragees f2.60 VEILIG VOOR IEDEREEN: voor jong en oud, zelfs voor a.s. moeders, kleuters en bedlegerigen. Défilin werkt op natuurlijke wijze, dus: geleidelijk - veilig - zeker - pijnloos. Steeds grotere doses zijn bij Défilin beslist onnodig. voor een natuurlijke stoelgang een mm produkt van PHILIPS-ROXANE In Oostenrijk wordt een fonds van ruim twintig miljoen gulden ge vormd voor schadeloosstelling van slachtoffers van godsdienstige, poli tieke of ras-vervolging. Het gaat hier alleen om schade die op Oosten rijks gebied is geleden. T k heb het in deze corres- pondentie. al wel eens meer gezegd: in Nederland worden studenten, die toch eigenlijk nog jochies zijn, ten onrechte als volwassenen be handeld. In Engeland worden studenten zozeer als jochies behandeld, dat ze geen kans hebben om behoorlijk op te groeien. In Nederland, waar men tenslotte nog wel eens iets nieuws aandurft, begint men in te zien dat de deugd in 't midden ligt, en dat wat meer leiding 'nodig is. De En gelsen zijn minder op veran dering gesteld. Nederlandse studenten kunnen soms als akelig volwassen doende onvolwassenen optreden: denk maar aan de walgelijke ontgroe ningsrituelen. Engelse studenten zijn dan tenminste eerlijk kinder lijk en kinderachtig, baldadig tot het a-sociale toe als ze worden losgelaten voor een 'van hun „rags", zoals hier die speciale uitingen van studentenjool ge noemd worden. U zult allicht den ken dat ik nu als een van die tan denknarsende impotente gepen sioneerden zit te schrijven. Ik zeg trouwens vaak genoeg tot mezelf: „Zo vrind, ga je bij de ouwe heer tjes zitten?" Ik denk dezer dagen wat meer aan die problemen, want volgende week spreek ik op de universiteit van Delaware in de Verenigde Staten over academisch leven in de oude en de nieuwe wereld, en ik ben bezig mijn gedachten om trent dat onderwerp te sorteren. Studentengedrag is overigens iets dat niet noodzakelijk in verband hoeft te staan met de natuur van het onderwijs dat op universitei ten wordt gegeven. In Amerika behandelt men de student nog veel meer als een schooljongen dan in Engeland. Merkwaardig genoeg, dit enkel in 't voorbij gaan wordt de scha in latere sta dia royaal ingehaald. In kennis is een Amerikaan die zijn norma le studie achter de rug heeft niet met zijn Brits equivalent te ver gelijken. Maar degenen die voort- studeren en tenslotte promoveren zijn, als ze van een van de be tere universiteiten komen, volko men op Europees niveau. Een Amerikaanse doctor van Harvard of Princeton, en van nog een aantal andere universiteiten in de V.S. is zeker even zeergeleerd als een Europees doctor in de be tere landen, zoals Nederland of West-Duitsland. De heb overigens geen woord te zeggen ten gunste van Zwitserse of Oostenrijkse doctoraten. Maar de zo weinig in tellectueel ontwikkelde Ameri kaanse bachelol* van 21-jarige leeftijd heeft een elegante welge manierdheid, die ons hier in En geland steeds weer verbaast als we zulke jongelui hier op bezoek krijgen. We hebben onlangs weer een staaltje mogen bewonderen van de onrijpheid van de Engelse student en niet alleen van de student. Een maand gele den kon men in alle Engelse bla den lezen dat de studenten in de geologie van de universiteit van Beading (spreek uit: Redding) een sensationele ontdekking had den gedaan. Bij opgravingen in de Theemsvallei hadden ze dia manten gevonden. De professor in de geologie werd geïnterviewd, ook voor de radio, en hij beve: tig- de de aankondiging. Het waren maar kleine steentjes, vertelde hij voor het televisiescherm, maar wat men na maanden gevonden had was dan toch een soort kleine industriediamant, en er waren er ter waarde van ongeveer 1000 gulden. Het was te vroeg, zei de hooggeleerde, om conclusies te trekken. Maar aan het feit zelf van de ontdekking kon niet ge twijfeld worden. Weer stonden de bladen, ook de serieuze „Times", vol met foto's van professor Al lan, van de vondst, van zijn stu denten en van de lector die de opgravingen geleid had. Toen, na een paar dagen, kwam een nieuwe aankondiging. Het was alles een grapje geweest, en het was een voorloper voor de grote jaarlijkse „rag" van de uni versiteit van Reading, die een hele week duurt. De studenten houden dan een soort carnaval en collec teren voor allerlei liefdadigheids doelen. Professor Allan verklaar de dat hij zijn medewerking had verleend om de aandacht op de studentenfeestelijkheid te vesti gen, in de hoop dat de goede wer ken die er baat bij hadden extra zouden profiteren. De journalis ten wisten niet goed hoe ze 't had den. Ze gingen naar de rector en dat was niemand minder dan sir John Wolfenden, die voorzitter is geweest van de beroemde, of beruchte? commissie over prostitutie en homosexualiteit een persoonlijkheid van formaat dus. Wolfenden vond het alles een grap. en zei dat ie 't van te voren geweten had en het best vond. Toen kwam de „Times" in actie. En met zwaar geschut. Een hoofdartikel, waarin de professor in do geologie aan het verstand werd gebracht, dat een hoog leraar verplichtingen tegenover de waarheid en de wetenschap heeft, dat leugens vertellen over het onderwerp waarin men als deskundige voor zijn medemensen staat niet alleen onbehoorlijk is, maar een inbreuk op alle regels van het academisch leven. „Het zal jaren duren", eindigde de „Times", voor een aankondi ging op wetenschappelijk gebied, uitgaande van de universiteit van Reading, door de geleerde wereld anders dan met schouderophalen zou worden ontvangen. Het tragische, of tenminste het patetische van het geval is dat Reading een heel jonge, nieuwe universiteit is. Tot een paar jaar geleden was het een „College", een instituut dus voor hoger on derwijs dat het recht nog niet be zat om zelf zijn studenten te examineren en ze graden toe te kennen. Het had, dat arme Rea ding, nog maar pas zijn „char ter" zoals dat heet, van het par lement ontvangen. Nu zou men denken, dat na de uitspraak van het grote blad pro fessor Allan in een hoekje zou kruipen en zich afvragen of hij eigenlijk zijn ontslag niet hoorde te nemen. Ik kan me tenminste geen soortgelijk geval voorstellen dat in Nederland op een sisser zou aflopen. En toch, we hebben de merkwaardige historie beleefd van een hoogleraar die plagiaat pleegde en die door zijn studen ten werd toegejuicht ómdat an deren op dat feit hadden durven wijzen. 't Is maar een rare wereld! Men heeft toen tenminste in ons land het geval niet vernomen dat er mensen waren die meteen ook maar kwamen verklaren dat pla giaat zo'n erge zonde niet is. Waar ligt het verschil met Enge land. Zeker de helft van de pu blieke opinie vindt het verkeerd dat de „Times" de professor ge laakt heeft. Want in dit land staat een professor, buiten de academische wereld, niet zo erg hoog in aanzien. Eigenlijk ver trouwt de Engelsman de geleerd heid niet. Hij stelt dus ook hele maal geen hoge eisen aan de ge leerde: dat deze vóór alles de waarheid hoort te dienen gaat er hier niet in. Je moet toch eerst en vooral een gentleman zijn. Een iemand die niet speelt is vast geen gentleman. Want de Engelsman is eigenlijk, net als zijn zoon die nog studeert, niet helemaal volwassen. Hij is goedlachs en houd van een grap. >it is zeker niet op de Schotten van toepassing. Of die serieus zijn! Maar ze zijn dan ook een ander volk. En ze weten tenmins te wat een hoogleraar toekomt. Ook, het zij gezegd, wat de ver plichtingen van een hoogleraar zijn. Mijn gewezen collega John Macmurray, professor in de logica, een bekend en be kwaam wijsgeer, zo Schots als je 't maar zijn kunt, droeg een baard. Maar iemand zei hem op een keer dat hij erg op de schrij ver D. H. Lawrence leek. Dat verveelde hem, en toen hij het meer te horen kreeg besloot hij maar om zijn baard te scheren. In 1944 bood de Schotse universi teit van Edinburgh hem een leer stoel in de ethica aan. Deze leer stoel is de aanzienlijkste in heel Schotland: men zou er niet aan denken om die aan een Engels man a Sassenach aan te bieden. Geen Schots geleerde zou er aan denken om die leerstoel te weigeren, al betekent het dan het eind van zijn toch zo aange name ballingschap in Londen. Macmurray trok voor de eindbe- sprekingen naar Edinburgh, en verscheen vóór zijn aanstaande collega's. „Maar professor! riep de rector uit, „U hebt geen baard!" En toen Macmurray een beetje verwonderd keek, drongen de heren om hem heen, en legden hem uit dat het toch niet aanging om een professor in de moraal filosofie te hebben die geen baard droeg! Als we dat doen, zei er een, dan kun je er op rekenen dat ze ons de volgende keer een vrouw opdringen. Het hoeft nauwelijks gezegd dat Macmurray zonder meer zijn baard liet. groeien, al ging hij dan ook weer op D. H. Lawrence lij ken. Nee, dat was beslist geen conditie voor zijn benoeming. Maar zonder de beloofde baard had -ie het dan toch niet gehaald. In de oorlog verstopte bankbiljetten gevonden (Van onze correspondent.) Veertien jaar na afloop van de oor log vond gisteren timmerman J. G. B. onder de dakpannen van een schuur aan de Christiaan Geurtsweg te Apeldoorn, die hij wilde afbreken, een pakje waarin zich vooroorlogse bankbiljetten, ter waarde van f 300 bevonden. In het huis, waarbij de schuur behoorde, woonde indertijd de weduwe C. Hoogstraal, die in de oor log is omgekomen. De politie stelt nu een onderzoek in naar de vraag wie de rechtmatige eigenaar is van het pakje. Stevenson niet nog eens andidaat voor presidentschap Adlai Stevenson zal zich zeker niet voor de derde maal bij de Ameri kaanse democraten-kandidaat stellen voor het presidentschap, zo heeft de partijvoorzitter Butler woensdag te Trenton verklaard. Volgens hem maakt senator Kenndy thans de bes te kans om als democratisch kandi daat te worden gekozen. Amerikaanse industrie naar de Baroniestad Het Amerikaanse ïndustrieconcern „Cenco" zal in Breda op het indus trieterrein „De Kroeten" een Euro pese afdeling vestigen. Deze Ameri kaanse industrie dié laboratorium- en andere wetenschappelijke instrumen ten fabriceert, zal worden onderge bracht in een industriehal die de ge meente Breda over enige tijd zal bou wen. Bovendien zal er ruimte gere serveerd worden voor eventuele uit breiding van het bedrijf. Voorlopig zal een 50-tal mensen in deze indus trie werk vinden. Ontvoerde Amerikaanse baby terecht De negen weken oude Eric Flores, die verleden week ontvoerd was. is onge deerd teruggevonden te Nor co, een plaats op 25 kilometer van Ontario. Het F.B.I. (Federal Bureau of Inves tigation) heeft een vrouw, Betty Yu- corn genaamd, gearresteerd. De baby werd vrijdag te Ontario uit het bedje gehaald, dat hij ?elde met zijn tweelingbroer. De baby is gevon den doordat een buurvrouw het kind hoorde huilen en de politie waar schuwde. Eric is een van de zes kinde ren van mevrouw Ruth Flores, 35, een weduwe. Naar van welingelichte zijde te Buenos Aires wordt vernomen heeft de Argentijnse regering onlangs een Italiaans verzoek om uitlevering van Vittorio O. Mussolini, een van de zoons van wijlen de „duce" afgewe zen Mussolini jr. wordt desertie ten laste gelegd. De Argentijnse regering is van oordeel dat het uitleverings verdrag met Italië niet kan worden toegepast op Italianen, die zich met terwoon in Argentinië hebben geves tigd, zoals dat met Vittorio het ge val is.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1959 | | pagina 7