VERSTOPPING?
Nieuwe landbouwminister krijgt
geen benijdenswaardige taak
défilin
Engelse diamanten en Schotse baarden
VRIJDAG 6 MAAR™ 1959
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
11
DE DREIGING VAN DE OVERSCHOTTEN
Tijdperk van de garantieprijzen
nadert zijn einde
(Van onze landbouw-
medewerker)
Hoewel de regeringen van prak
tisch alle landen ter wereld de
economische ontwikkeling in ze
kere banen leiden, zijn er over
al opnieuw overschotten aan tal
van produkten ontstaan, die
marktverstorend optreden. De
mens wil in zijn ijver en met
zijn werkkracht steeds meer
van het aardse goed vergaren.
Voorlopig blijken er in vele on
derdelen van het totale produk-
tieproces nog zeer grote moge
lijkheden te zitten en mede
daardoor zien wij juist in een
tijdperk, waarin dit proces niet
door schokkende gebeurtenis
sen als grote oorlogen wordt
verstoord, ondanks het ingrij
pen van de regeringen, alom
overschotten ontstaan; die hun
weg naar die gebieden, waar
gebrek heerst door allerlei om
standigheden, niet kunnen vin
den. Dit gaat snel en nog
steeds komen de moeilijkheden,
die uit deze overschotten voort
vloeien, vrij onverwacht. Een
recent voorbeeld vormen de
grote voorraden steenkolen,
waarmede West-Duitsland en
België te kampen hebben.
In de landbouwsector dreigen reeds
lang dergelijke problemen. In en na
de oorlog werd er in de oorlogvoeren
de landen alles op gezet de produktie
van voedsel zo hoog mogelijk op te
voeren. In de jaren daarna pasten de
regeringen van de meeste westerse
landen een systeem toe, waarbij aan
de eigen boeren een redelijk bestaan
werd gegarandeerd. Dit bereikte men
door voor een aantal produkten een
prijs te garanderen, waarin een winst
marge werd berekend.
Een van de bekendste stelsels was j
het Amerikaanse. Voor o.a. tarwe,
mais en katoen werden jaarlijks mi
nimumprijzen vastgesteld. De boer
mocht deze produkten vrij verkopen,
maar had tevens het recht deze bij de
staat in te leveren tegen deze mini
mumprijzen. Wanneer de vrije markt
hoger lag dan deze vastgestelde prij
zen, deed hij natuurlijk het eerste.
Lag de vrije prijs lager, dan leverde
hij zijn oogst in. Dit systeem werkte
voortreffelijk zo lang de wereldprijs
zich op of boven deze inleveringsprij-
zen bewoog. De misère begon eenter,
toen dit gedurende langere tijd niet
meer het geval was. De staat kwam
toen met steeds grotere voorraden te
zitten. Deze zijn inmiddels dermate
gegroeid, dat president Eisenhower
vorige week aankondigde, dat de
voorraad tarwe bijvoorbèeld zo groot
is, dat Amerika de oogst.van een ge
heel jaar kan ontberen en dan nog
gemakkelijk het eigen volk kan voe
den, de exportverplichtingen kan na
komen en de nodige hoeveelheden kan
schenken aan de achtergebleven ge
bieden.
Het feit, dat de prijs, die de Ameri
kaanse regering voor deze voorra
den maakt onder de aan de boeren
betaalde inleveringsprijs ligt, is
oorzaak van aanzienlijke verliezen
voor de schatkist. Daarbij moeten
de zeer hoge opslagkosten geteld
worden. Deze belasting wordt op
den duur ondragelijk. De overige
westelijke landen kunnen zich al
leen maar gelukkig prijzen, dat
deze voorraden niet tegen elke
prijs op de wereldmarkt gespuid
worden, want een landbouwcrisis,
zoals wij in de dertiger jaren ge
kend hebben, zou er het gevolg
van zijn.
(Advertentie)
Dat deze voorraden desondanks een
voortdurende prijsdrukkende werking
uitoefenden is begrijpelijk, daar het
aanbod als het ware onbeperkt is, al
is dit dan tegen een kunstmatig op
gehouden prijs.
Ook in een klein land als het onze
zien wij dezelfde verschijnselen, al
spelen de Nederlandse overschotten
geen beslissende rol op de wereld
markt.
De verschillende regeringen, die wij
in Nederland na de oorlog hebben ge
had, hebben een landbouwbeleid ge
voerd, waarbij aan de boer op een so
ciaal en econimisch verantwoord be
drijf een redelijk inkomen werd gega
randeerd. Teneinde dit beleid in de
praktijk uit te voeren, werden er
voor een aantal produkten prijzen ge
garandeerd. Voor tarwe en suikerbie
ten gold een vaste garantieprijs,
waarin een winstmarge was bere
kend. Voor de voedergranen en de
melk garandeerde onze regering een
minimumprijs, gebaseerd op de kost
prijs met een vrije uitloop naar bo
ven. Dit stelsel geldt in grote lijnen
nog steeds, maar er is hier en daar al
aan geknabbeld. Want ook in ons land
deden zich verschijnselen voor van
het ontstaan van verliesgevende over
schotten. Het sterkste speelde dit bij
de melk. Doordat het aanbod van zui-
velprodukten op de internationale
markt in het achter ons liggende jaar
de vraag verre overtrof, kwam er een
gevoelige prijsdaling tot stand. Vele,
ook Westeuropese landen kampten
met een overschot aan boter en bo
den deze tegen prijzen aan, die een
stuk lagen beneden de door de Neder-
regering aan de melkveehou-
De Westminster Abbey te Londen het prachtige gebouw in 1965.
wordt grondig opgeknapt. Men is Een restaura-
kort na de kroning van koningin Eli- teur, de heer Terry Graig. maakt een
sabeth in 1958 met het werk begon- marmeren pilaar grondig schoon
nen en er is goede hoop gereed te Iter voorbereiding van een polijst-
zijn bi) het 900-jarig bestaan van I kuur.
ders gegarandeerde prijs. Tegenover
deze verminderde kans op een winst-
Sevende afzet stond een stijging van
e melkproduktïe. Het is bijzonder
moeilijk uit te maken of de stijging
van de produktie tot oorzaak heeft de
door de regering gegarandeerde prijs
of de steeds voortschrijdende verbete
ring van de Nederlandse veestapel en
toevallige gunstige weersomstandig
heden. Het lijkt niet onredelijk deze
drie genoemde factoren gezamenlijk
verantwoordelijk te stellen.
De gevolgen van deze gang van za
ken zijn iets anders, dan de gevolgen
van de overschotten in Amerika. Ter
wijl dit laatste land onder enorme
voorraden gebukt gaat, konden onze
zuivelprodukten verkocht worden. De
prijs was echter verliesgevend.
MELK
De Nederlandse melkproduktie be
droeg in het melk jaar 1957/'58 bijna
5.5 miljard kilogram. Hiervan garan
deerde de regering 5.18 miljard kg.
tegen een prijs van 28.90 per 100
kg. De opbrengst van alle aan de fa
brieken geleverde melk bedroeg
slechts iets meer dan 21. De rege
ring heeft dus aan de melkveehouders
ruim 400 miljoen moeten uitbetalen.
Voor het eerst zien wij eenzelfde ver
schijnsel bij een ander door de over
heid gegarandeerde produkt, de sui
kerbieten. Een ongekend grote uit
zaai (81000 ha) en een hoge opbrenst
leverden in oogstjaar 1958 een suiker
overschot op van ongeveer 70.000 ton.
Ook hier ligt de prijs op de vrije we
reldmarkt lager dan de aan de boe
ren gegarandeerde prijs.
Het zal natuurlijk de vraag zijn of
zich dergelijke uitzaai en opbrengst
herhalen. Maar ook hier dreigen over
schotten, waarmede men moeilijk of
slechts verliesgevend weg kan. Reeds
heeft de vorige minister van land
bouw, ir. Vondeling, aangekondigd
dat de garantieprijs slechts zal gel
den voor de in Nederland verbruikte
suiker. De garantieprijs voor de melk
zal slechts gelden voor 5 miljard kg.
Het is duidelijk dat het tijdperk,
waarbij voor een onbepaalde hoeveel
heid produkt een garantieprijs geldt,
zijn einde nadert.
Hoe men dan desondanks aan
de boer een redelijk inkomen
wil verschaffen voor het werk,
dat hij verricht, is een vraag
stuk, waar men nog zomaar
niet uit is. Een stelsel van een
garantie voor een deel van de
totale produktie levert o.a. de
onbillijkheid op, dat zij, die zijn
produktie niet heeft willen of
kunnen uitbreiden de dupe
wordt van degeen, die dit op
onverantwoorde wijze wel
heeft gedaan-
Een produktiebeperking, die in
het uiterste geval per bedrijf
zal moeten gaan, heeft een ge
weldige administratie tot ge
volg en daar schrikt men van
terug.
De minister van landbouw,
die na de verkiezingen het be
leid moet uitstippelen, staat
voorwaar voor geen benijdens
waardige taak.
(Advertentie)
Lijdt U aan chronische of hardnekkige verstopping? Neem
dan Défilln! Défïlin werkt volgens een geheel nieuw
principe: het zorgt, dat de darminhoud zacht en
soepel wordt, waardoor geen verstopping meer optreedt.
Défilin prikkelt de darmwand niet; de natuurlijke darm
bewegingen verzekeren U Yan een normale,
pijnloze stoelgang.
geen gewenning
géén krampen
géén gasvorming
géén darmprikkeiingen
dragees f 1.20
dragees f2.60
VEILIG
VOOR IEDEREEN:
voor jong en oud, zelfs voor a.s.
moeders, kleuters en bedlegerigen.
Défilin werkt op natuurlijke wijze,
dus: geleidelijk - veilig - zeker -
pijnloos. Steeds grotere doses zijn
bij Défilin beslist onnodig.
voor een natuurlijke stoelgang
een mm produkt van PHILIPS-ROXANE
In Oostenrijk wordt een fonds van
ruim twintig miljoen gulden ge
vormd voor schadeloosstelling van
slachtoffers van godsdienstige, poli
tieke of ras-vervolging. Het gaat
hier alleen om schade die op Oosten
rijks gebied is geleden.
T k heb het in deze corres-
pondentie. al wel eens
meer gezegd: in Nederland
worden studenten, die toch
eigenlijk nog jochies zijn, ten
onrechte als volwassenen be
handeld. In Engeland worden
studenten zozeer als jochies
behandeld, dat ze geen kans
hebben om behoorlijk op te
groeien. In Nederland, waar
men tenslotte nog wel eens
iets nieuws aandurft, begint
men in te zien dat de deugd
in 't midden ligt, en dat wat
meer leiding 'nodig is. De En
gelsen zijn minder op veran
dering gesteld.
Nederlandse studenten kunnen
soms als akelig volwassen doende
onvolwassenen optreden: denk
maar aan de walgelijke ontgroe
ningsrituelen. Engelse studenten
zijn dan tenminste eerlijk kinder
lijk en kinderachtig, baldadig tot
het a-sociale toe als ze worden
losgelaten voor een 'van hun
„rags", zoals hier die speciale
uitingen van studentenjool ge
noemd worden. U zult allicht den
ken dat ik nu als een van die tan
denknarsende impotente gepen
sioneerden zit te schrijven. Ik zeg
trouwens vaak genoeg tot mezelf:
„Zo vrind, ga je bij de ouwe heer
tjes zitten?"
Ik denk dezer dagen wat meer
aan die problemen, want volgende
week spreek ik op de universiteit
van Delaware in de Verenigde
Staten over academisch leven in
de oude en de nieuwe wereld, en
ik ben bezig mijn gedachten om
trent dat onderwerp te sorteren.
Studentengedrag is overigens iets
dat niet noodzakelijk in verband
hoeft te staan met de natuur van
het onderwijs dat op universitei
ten wordt gegeven. In Amerika
behandelt men de student nog
veel meer als een schooljongen
dan in Engeland. Merkwaardig
genoeg, dit enkel in 't voorbij
gaan wordt de scha in latere sta
dia royaal ingehaald. In kennis
is een Amerikaan die zijn norma
le studie achter de rug heeft niet
met zijn Brits equivalent te ver
gelijken. Maar degenen die voort-
studeren en tenslotte promoveren
zijn, als ze van een van de be
tere universiteiten komen, volko
men op Europees niveau. Een
Amerikaanse doctor van Harvard
of Princeton, en van nog een
aantal andere universiteiten in
de V.S. is zeker even zeergeleerd
als een Europees doctor in de be
tere landen, zoals Nederland of
West-Duitsland. De heb overigens
geen woord te zeggen ten gunste
van Zwitserse of Oostenrijkse
doctoraten. Maar de zo weinig in
tellectueel ontwikkelde Ameri
kaanse bachelol* van 21-jarige
leeftijd heeft een elegante welge
manierdheid, die ons hier in En
geland steeds weer verbaast als
we zulke jongelui hier op bezoek
krijgen.
We hebben onlangs weer een
staaltje mogen bewonderen
van de onrijpheid van de
Engelse student en niet alleen
van de student. Een maand gele
den kon men in alle Engelse bla
den lezen dat de studenten in de
geologie van de universiteit van
Beading (spreek uit: Redding)
een sensationele ontdekking had
den gedaan. Bij opgravingen in
de Theemsvallei hadden ze dia
manten gevonden. De professor
in de geologie werd geïnterviewd,
ook voor de radio, en hij beve: tig-
de de aankondiging. Het waren
maar kleine steentjes, vertelde
hij voor het televisiescherm, maar
wat men na maanden gevonden
had was dan toch een soort kleine
industriediamant, en er waren er
ter waarde van ongeveer 1000
gulden. Het was te vroeg, zei de
hooggeleerde, om conclusies te
trekken. Maar aan het feit zelf
van de ontdekking kon niet ge
twijfeld worden. Weer stonden de
bladen, ook de serieuze „Times",
vol met foto's van professor Al
lan, van de vondst, van zijn stu
denten en van de lector die de
opgravingen geleid had.
Toen, na een paar dagen, kwam
een nieuwe aankondiging. Het
was alles een grapje geweest, en
het was een voorloper voor de
grote jaarlijkse „rag" van de uni
versiteit van Reading, die een hele
week duurt. De studenten houden
dan een soort carnaval en collec
teren voor allerlei liefdadigheids
doelen. Professor Allan verklaar
de dat hij zijn medewerking had
verleend om de aandacht op de
studentenfeestelijkheid te vesti
gen, in de hoop dat de goede wer
ken die er baat bij hadden extra
zouden profiteren. De journalis
ten wisten niet goed hoe ze 't had
den. Ze gingen naar de rector en
dat was niemand minder dan sir
John Wolfenden, die voorzitter is
geweest van de beroemde, of
beruchte? commissie over
prostitutie en homosexualiteit
een persoonlijkheid van formaat
dus. Wolfenden vond het alles
een grap. en zei dat ie 't van te
voren geweten had en het best
vond.
Toen kwam de „Times" in actie.
En met zwaar geschut. Een
hoofdartikel, waarin de professor
in do geologie aan het verstand
werd gebracht, dat een hoog
leraar verplichtingen tegenover
de waarheid en de wetenschap
heeft, dat leugens vertellen over
het onderwerp waarin men als
deskundige voor zijn medemensen
staat niet alleen onbehoorlijk is,
maar een inbreuk op alle regels
van het academisch leven.
„Het zal jaren duren", eindigde
de „Times", voor een aankondi
ging op wetenschappelijk gebied,
uitgaande van de universiteit van
Reading, door de geleerde wereld
anders dan met schouderophalen
zou worden ontvangen.
Het tragische, of tenminste het
patetische van het geval is dat
Reading een heel jonge, nieuwe
universiteit is. Tot een paar jaar
geleden was het een „College",
een instituut dus voor hoger on
derwijs dat het recht nog niet be
zat om zelf zijn studenten te
examineren en ze graden toe te
kennen. Het had, dat arme Rea
ding, nog maar pas zijn „char
ter" zoals dat heet, van het par
lement ontvangen.
Nu zou men denken, dat na de
uitspraak van het grote blad pro
fessor Allan in een hoekje zou
kruipen en zich afvragen of hij
eigenlijk zijn ontslag niet hoorde
te nemen. Ik kan me tenminste
geen soortgelijk geval voorstellen
dat in Nederland op een sisser
zou aflopen. En toch, we hebben
de merkwaardige historie beleefd
van een hoogleraar die plagiaat
pleegde en die door zijn studen
ten werd toegejuicht ómdat an
deren op dat feit hadden durven
wijzen.
't Is maar een rare wereld!
Men heeft toen tenminste in ons
land het geval niet vernomen dat
er mensen waren die meteen ook
maar kwamen verklaren dat pla
giaat zo'n erge zonde niet is.
Waar ligt het verschil met Enge
land. Zeker de helft van de pu
blieke opinie vindt het verkeerd
dat de „Times" de professor ge
laakt heeft. Want in dit land
staat een professor, buiten de
academische wereld, niet zo erg
hoog in aanzien. Eigenlijk ver
trouwt de Engelsman de geleerd
heid niet. Hij stelt dus ook hele
maal geen hoge eisen aan de ge
leerde: dat deze vóór alles de
waarheid hoort te dienen gaat er
hier niet in. Je moet toch eerst en
vooral een gentleman zijn. Een
iemand die niet speelt is vast
geen gentleman.
Want de Engelsman is eigenlijk,
net als zijn zoon die nog studeert,
niet helemaal volwassen. Hij is
goedlachs en houd van een grap.
>it is zeker niet op de Schotten
van toepassing. Of die serieus
zijn! Maar ze zijn dan ook een
ander volk. En ze weten tenmins
te wat een hoogleraar toekomt.
Ook, het zij gezegd, wat de ver
plichtingen van een hoogleraar
zijn.
Mijn gewezen collega John
Macmurray, professor in de
logica, een bekend en be
kwaam wijsgeer, zo Schots als je
't maar zijn kunt, droeg een
baard. Maar iemand zei hem op
een keer dat hij erg op de schrij
ver D. H. Lawrence leek. Dat
verveelde hem, en toen hij het
meer te horen kreeg besloot hij
maar om zijn baard te scheren.
In 1944 bood de Schotse universi
teit van Edinburgh hem een leer
stoel in de ethica aan. Deze leer
stoel is de aanzienlijkste in heel
Schotland: men zou er niet aan
denken om die aan een Engels
man a Sassenach aan te
bieden. Geen Schots geleerde zou
er aan denken om die leerstoel
te weigeren, al betekent het dan
het eind van zijn toch zo aange
name ballingschap in Londen.
Macmurray trok voor de eindbe-
sprekingen naar Edinburgh, en
verscheen vóór zijn aanstaande
collega's. „Maar professor! riep
de rector uit, „U hebt geen
baard!" En toen Macmurray een
beetje verwonderd keek, drongen
de heren om hem heen, en legden
hem uit dat het toch niet aanging
om een professor in de moraal
filosofie te hebben die geen baard
droeg! Als we dat doen, zei er
een, dan kun je er op rekenen dat
ze ons de volgende keer een
vrouw opdringen.
Het hoeft nauwelijks gezegd dat
Macmurray zonder meer zijn
baard liet. groeien, al ging hij dan
ook weer op D. H. Lawrence lij
ken. Nee, dat was beslist geen
conditie voor zijn benoeming.
Maar zonder de beloofde baard
had -ie het dan toch niet gehaald.
In de oorlog verstopte
bankbiljetten gevonden
(Van onze correspondent.)
Veertien jaar na afloop van de oor
log vond gisteren timmerman J. G.
B. onder de dakpannen van een
schuur aan de Christiaan Geurtsweg
te Apeldoorn, die hij wilde afbreken,
een pakje waarin zich vooroorlogse
bankbiljetten, ter waarde van f 300
bevonden. In het huis, waarbij de
schuur behoorde, woonde indertijd de
weduwe C. Hoogstraal, die in de oor
log is omgekomen. De politie stelt nu
een onderzoek in naar de vraag wie
de rechtmatige eigenaar is van het
pakje.
Stevenson niet nog eens
andidaat voor presidentschap
Adlai Stevenson zal zich zeker niet
voor de derde maal bij de Ameri
kaanse democraten-kandidaat stellen
voor het presidentschap, zo heeft de
partijvoorzitter Butler woensdag te
Trenton verklaard. Volgens hem
maakt senator Kenndy thans de bes
te kans om als democratisch kandi
daat te worden gekozen.
Amerikaanse industrie
naar de Baroniestad
Het Amerikaanse ïndustrieconcern
„Cenco" zal in Breda op het indus
trieterrein „De Kroeten" een Euro
pese afdeling vestigen. Deze Ameri
kaanse industrie dié laboratorium- en
andere wetenschappelijke instrumen
ten fabriceert, zal worden onderge
bracht in een industriehal die de ge
meente Breda over enige tijd zal bou
wen. Bovendien zal er ruimte gere
serveerd worden voor eventuele uit
breiding van het bedrijf. Voorlopig
zal een 50-tal mensen in deze indus
trie werk vinden.
Ontvoerde Amerikaanse
baby terecht
De negen weken oude Eric Flores, die
verleden week ontvoerd was. is onge
deerd teruggevonden te Nor co, een
plaats op 25 kilometer van Ontario.
Het F.B.I. (Federal Bureau of Inves
tigation) heeft een vrouw, Betty Yu-
corn genaamd, gearresteerd.
De baby werd vrijdag te Ontario uit
het bedje gehaald, dat hij ?elde met
zijn tweelingbroer. De baby is gevon
den doordat een buurvrouw het kind
hoorde huilen en de politie waar
schuwde. Eric is een van de zes kinde
ren van mevrouw Ruth Flores, 35, een
weduwe.
Naar van welingelichte zijde te
Buenos Aires wordt vernomen heeft
de Argentijnse regering onlangs een
Italiaans verzoek om uitlevering van
Vittorio O. Mussolini, een van de
zoons van wijlen de „duce" afgewe
zen Mussolini jr. wordt desertie ten
laste gelegd. De Argentijnse regering
is van oordeel dat het uitleverings
verdrag met Italië niet kan worden
toegepast op Italianen, die zich met
terwoon in Argentinië hebben geves
tigd, zoals dat met Vittorio het ge
val is.