LES HALLES VERDWIJNEN vriendelijk deel van Engeland Radarimpulsen storen trekvogels niet BEDRIJFSVEILIGHEIDSBEURS SPECIAAL VOOR KLEINE ZAKEN ELKE DAG REIZEN 650.000 FORENSEN OP EN NEER DONDERDAG 19 FEBRUARI 1959r PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT Twee jongetjes wilden liften met een trein (Van onze correspondent.) Ernstig geschrokken trok de ma chinist van de sneltrein Enschede- Den Haag maandagmiddag om streeks kwart voor vijf uit alle macht aan de remmen, toen hij een eindje buiten Deventer twee knaapjes van zes en vier jaar als of het heel gewoon was langs de spoorbaan zag staan. Het waren Bertie Hoek uit de Spuistraat en een vriendje, die hun verlangen naar een treinrit niet langer had den kunnen bedwingen. Ze dach ten dat je met treinen net kon doen als met auto's: je stelt je langs de baan op, steekt je hand omhoog, je vraagt om een lift. Hun fantasie werd wel heel wreed verstoord door de machinist, die de jongens ijlings op het rechte pad terugbracht en die daarna op het station Deventer het geval meldde. De Deventer politie heeft vervolgens de jochies, «ie 6 en 4 jaar oud zijn, aan het verstand gebracht dat tr,einen geen lift- objecten zijn. PHILIPS-ROXANE CONCLUSIE NA PROEVEN .- met beroep buiten de woongemeente. Voor de kleine geïndustrialiseerde plattelandsgemeenten is dit percen tage ruim 40. In de specifieke fo rensengemeenten, gelegen rond de grote steden en in het Gooi, Noord en Zuid-Kennemerland, is meer dan 50 van de hoofden van huishou dens met beroep forens. In de 12 gemeenten met meer dan 100.000 inwoners tezamen zijn bijna 75.000 hoofden van huishoudens ge teld, die in een andere gemeente hun beroep uitoefenen. Daartegenover komen in deze gemeenten circa 110.000 hoofden van huishoudens werken, die elders wonen. IEDEREEN ZEGT: DE GAULLE HEEFT BESLUIT GENOMEN „Iedereen zegt dat De Gaulle zijn besluit genomen heeft. Dat betekent dat het gebeuren gaat", zei de vleesverpakker somber. Zijn woorden gingen na genoeg verloren in het geroezemoes, dat „Les Halles" de reusachtige, centrale voedselmarkt in het hart van Parijs in de vroege morgenuren vulde. Maar Louis Lambotte, 48 jaar, met meer dan twintig jaren dienst in 3 afdeling vlees van „Les Halles", voorspelde het einde van dat lawaai en de markt zelf, tenminste, voor zover hij het kon weten. Hij voorspelde dat generaal De Gaulle niet kan worden tegen gehouden bij zijn maatregelen „Les Halles" te decentraliseren en de wurgende greep die zij eeuwenlang op de Parijse voedselaanvoer heeft, te verbreken. sche plannen om „Les Halles" te split sen en hun distributie-taken over te doen nemen door nieuwe moderne markten in de buitenwijken van Pa rijs. De nieuwe gedecentraliseerde mark ten zullen dichtbij stations wor den gebouwd. Dit zal de distribu tie-kosten meteen al met niet minder dan 25 frank per kg reduceren, zo hebben deskundigen geraamd. Maar dit zal ook zwaar wegen voor de tus senpersonen, die „Les Halles" exploi teren. Talloze regeringen voor De Gaulle hebben getracht de reusachti ge markt te reorganiseren, maar zij faalden altijd volkomen. Niemand in Frankrijk heeft elke hervorming met zoveel succes kunnen tegengaan als de 34 verschillende voedselsyndicaten, die voor 160 miljard frank per jaar zaken doen in de smalle, volle straat jes van Les Halles. De laatste doelmatige hervorming was in 1860 ingevoerd door baron Haussmann, de energieke politiechef van keizer Napoleon de derde. De to renhoge, met glas afgedekte pavil joens die hij liet bouwen waren ont worpen om de proviandering van een bevolking van een miljoen te bescher men tegen het weer. Thans trachten Les Halles 6000 ton voedsel per dag te verhandelen voor vijf tot zes miljoen inwoners. De markt heeft zich als een woekerplant verspreid in alle richtingen, en langs de kant van de straatjes die naar Les Bouw van andere markthallen Lambotte was somber, waarschijnlijk uit loyaliteit voor de „voedselbaron- nen" de tussenhandelaren, de ex pediteurs en agenten de kleine be sloten groep, die „Les Halles" regeert op de grondslag van een gilde. Maai de doorsnee Parijzenaar verheugt zich. „Les Halles" met zijn verouder de werkmethoden en zijn myriaden tussenpersonen, kost de Parijse con sument 50 procent extra op al het fruit en 60 procent op alle groenten, aldus de deskundigen. Voor de Fransman, die gemiddeld 45 procent van zijn verdiensten aan voedsel uitgeeft, is elke her vorming welkom. Zeven eeuwen geleden werd „Les Halles" opge richt op dezelfde plaats, waar zij heden tendage staan, door een ko ning die de naam Lodewijk de dik ke droeg. De reusachtige markt wordt ook wel de „buik van Pa rijs" genoemd en is een beziens waardigheid voor de toerist. „Les Halles" mogen dan een speci fiek Parijse bezienswaardigheid zijn, een schilderachtig geheel, voor de vijf miljoen Parijzenaars heffen zij een zware tol op 't voedsel. De regering 1 van De Gaulle heeft dan ook drasti- Halles lopen, staan groentenkraamp- jes. Bij gebrek van een gezonde organisa tie hebben honderden tussenhande laren zich meester gemaakt van de voedseldistributie. Het resultaat hier van is dat er een aanzienlijk verschil bestaat tussen hetgeen de boer krijgt voor zijn produkt en wat de Parijze naar betaalt voor zijn voedsel. Volgens deskundigen gaan groenten en fruit minstens veertien maal door verschillende handen alvorens zij in de keukens der Parijzenaren belan den. Onder het huidige systeem gaan aardappels in Engeland voor twee cent per pond van de hand. reizen 600 km naar Parijs, waar zij tenslotte voor tien cent verkocht worden. Ver volgens worden zij naar Engeland te rug verzonden en kosten dan 20 cent. Maar De Gaulle heeft reeds een de creet ondertekend, dat de geleidelijke overbrenging van winkels in het vleespaviljoen naar de omsloten ruim ten voor vee in La ViUette in het noem de naam - voor alle xekerheid noorden van Parijs beoogt. De vol gende stap is de bouw van andere markthallen aan de rand van Parijs. De reorganisatie zal zeer langzaam in het werk gaan en het geheel zal niet minder dan tien jaar in beslag nemen. De toeristen hoeven zich nog niet be zorgd te maken. Volgend jaar en het jaar daarna zullen zij nog hun uien soep in Les Halles kunnen eten. Maar niet iedereen in Les Halles maakt zich over de komende veranderingen bezorgd. Madame Yvonne Thomasset, een grijze, maar nog energieke vrouw, bijvoorbeeld, verkoopt elke mor gen haar groenten aan de kant van de weg bij Les Halles. „Ah, mon cber", zeide ze, terwijl ze druk bezig was haar bloemkool uit te stallen. „Ik maak me niet be zorgd over mijn baas. Hij zal het overleven, maar weet U wel, dat ze zeggen, dat ik in de nieuwe markt een dak boven mijn hoofd zal hebben". Alle voorzieningen, voorschriften en wettelijke verplichtingen ten spijt gebeuren er per jaar in ons kleine landje altijd nog zo'n 280.000 be drijfsongevallen. Volgens een schat ting van mr. P. H. Valentgoed, direc teur-generaal van de arheid, gaan bierdoor jaarlijks zeker 11 miljoen arbeidsdagen verloren. Het Veiligheidsinstituut te Amster dam, de 75-jarige stichting van het bedrijfsleven zelf, probeert door voortdurende voorlichting dit stellig verontrustende cijfer te drukken. Voor de derde maal organiseert het instituut van 3 tot 6 maart in zijn uitgebreid gebouw In de hoofdstad een bedrijfsvelligheidsbeurs van per soonlijke beschuttingsmiddelen, mo derne technische beveiligingen, veili ge werkmethoden en instructie- en controlemogelijkheden. Als actie-onderwerp voor deze beurs is gekozen de ongevalsbestrijding in bedrijven van 200 tot 500 man, die geen eigen functionaris daarvoor kunnen aanstellen. Het veiligheids instituut propageert op deze beurs de aansluiting van deze kleinere bedrij ven bij een gezamenlijke bedrijfsvei- ligheidsdienst, die bijvoorbeeld regio naal of plaatselijk zou kunnen wer ken, precies zoals er dus ook al be drijfsgeneeskundige diensten zijn, die voor gezamenlijke rekening functio neren. Als men op een zo klein mogelijk gebied, zo veel mogelijk over Engeland's geschiedenis te weten wilt komen, dan kan men het beste naar Hampshire gaan. Behalve Londen heeft dit graafschap de laat ste tweeduizend jaar waarschijnlijk meer opzien barende gebeurtenissen beleefd dan enige andere streek in Groot-Brittannië. Als men een kaart be kijkt waarop de graafschappen van Engeland in ver schillende kleuren zijn aangegeven, dan zal men hal verwege de zuidkust Hampshire vinden, ongeveer 405.000 ha platteland, groen en vredig. De kust is beschermd door het eiland Wight. Hampshire heeft geen uitzonderlijk landschapsschoon, geen bergen of kloven, geen woeste heidevelden of door de zee uit geslepen rotsen; het heeft slechts de vriendelijke, liefelijke schoonheid, die zo typerend is voor Enge land. Hier zijn dalen waar heldere rivieren stromen; hier zijn vriendelijke, met gras begroeide heuvels, die „downs" worden genoemd; hier zijn oude steden eh kleine, rustige dorpjes, waar de vriendelijke be woners van Hampshire wonen en werken. Hampshire was het centrum van het oude koninkrijk Wessex, waarvan Winchester de hoofd stad was. In deze stad ligt koning Alfred begraven. Reeds lang daar voor hadden de Romeinen enige van hun beroemde steden en nederzettin- fen gebouwd. Een van deze steden is ilchester aan de noordgrens van het graafschap. Een andere Romeinse vestiging is Porchester Castle bij de haven van Portsmouth gelegen. Dit is het grootste in tact gebleven mo nument van Romeins Groot-Brittan nië. Het kasteel heeft muren van 7 Va door PENELOPE TURING. meter hoog en bijna twee nieter dik en is omgeven door ongeveer 4 ha terrein. Een van Groot-Brittannië's grootste badplaatsen is Bournemouth, aan de kust van Hampshire. Ook liggen daar twee van haar grootste havens: de grote marinehaven Portsmouth, waar Nelson's beroemde vlaggeschip de „Victory" te bezichtigen is; en Southampton, de thuishaven van de „Queen Mary" en „Queen Elisabeth", Southampton was reeds een haven in de tijd van koning Alfred. Van hier vertrok Richard Leeuwenhart met zijn kruisvaarders. Eveneens vertrokken uit Southampton de Engelse soldaten die bij Crecy vochten, de troepen van Hendrik V, die met zijn kleine leger de over winning bevocht bij Agincourt, en in meer recente tijd de Britse strijdkrachten, die in de beide laat ste wereldoorlogen naar alle delen der wereld vertrokken. In het graafschap Hampshire bevindt zich een groot aantal machtige oude kerken, waarvan enige nog beeld houwwerk uit de Angelsaksische en Normandische tijd hebben. Willem de Veroveraar werd in Winchester gekroond. Deze stad heeft de onmiskenbare sfeer van een En gelse kathedraalstad vredig en waardig. Deze kathedraal van Winchester is de langste middeleeuw se kerk van het land, 166 meter van oost naar west. Het grootste deel van de kathedraal is in de Normandische stijl opgetrokken. In de kerk, die bijna negenhonderd jaar oud is, be vinden zich de beenderen van zeven Saksische en Normandische koningen, waaronder Canute en William Rufus. In de kathedraal zijn ook Mary Tu dor en Philip van Spanje in dè echt verbonden. Een andere bezienswaardigheid ln de stad is Winchester College. Het is de oude van alle beroemde Engelse jon genskostscholen en het merendeel van de gebouwen dateert uit de 14e eeuw. Winchester is een van de steden waar oneindige mogelijkheden zijn voor historici en fotografen: de aloude stadspoorten, de prachtige oude hui zen van de kerkelijke hoogwaardig- Foto boven: Kathedraal te Winchester. Foto onder i. b heidsbekleders, welke gelegen zijn rondom de kathedraal, het standbeeld van koning Alfred en vooral het St. Gross ziekenhuis. St. Cross is een van de oudste liefda digheidsinstellingen van Engeland, ge sticht in de 12de eeuw. De armen kregen er voedsel, en er werd onder dak verleend aan degenen, die oud en ziek waren. Tegenwoordig kan de be zoeker nog steeds de „Wayfarer's Dole" in ontvangst nemen aan de ?ioort van het ziekenhuis. Deze „Way- arer's Dole" van brood en bier wordt reeds meer dan achthonderd jaar aan de ziekenhuizen uitgereikt. Na Winchester is voor de toerist The New Forest, een gebied van 150 vierkante mijl ten westen van South ampton, een van de aantrekkelijkste gebieden. Ten tijde van Willeni de Veroveraar was het koninklijk jacht terrein; zijn zoon, bijgenaamd Rufus, werd daar door een pijl van Walter Tyrrell gedood. De „rufussteen" wijst de plek aan waar hij werd gedood. Er zijn tegenwoordig weinig herten in het bos, maar daarentegen kan men er veel kleine, ruigharige New Forest pony's tegenkomen. Automobi listen wordt verzocht voorzichtig te rijden, wanneer zij door het bos gaan, aangezien er ieder jaar nog een groot aantal pony's door auto's wordt ge dood. In het bos aan de rivier de Beaulieu bevindt zich Bu elders Hard, waar de schepen voor Nelson werden gebouwd uit het hout afkomstig uit de bossen van Hampshire. In het midden van het bos is de begraafplaats van mrs. Reginald Hargreaves, die toen zij een klein meisje was, Lewis Carroll inspireerde tot het schrijven van zijn boek „Alice in Wonderland". Zo Is Hampshire. Ieder plekje heeft haar eigen herinneringen, van histo rische veldslagen tot kindersprookjes. Hampshire schonk Engeland ook de populairste sport van dit land: cricket. UITKOMST TELLING Tien procent gedwongen door woningnood Het Centraal Bureau voor de Sta tistiek heeft de uitkomsten gepubli ceerd van de forensentelling, welke gelijktijdig met de algemene woning telling van juni 1956 is gehouden. Blijkens de verkregen eindcijfers werken minstens 650.0(H) mensen bui ten hun woongemeente, onder wie bijna een half miljoen hoofden van huishoudens. Dit betekent, dat van elke vijf hoofden van huishoudens met een beroep één forens is. Voor 50.000 of ruim 10 van deze forensen bleek de scheiding tussen woon- en werkgemeente samen te hangen met de woningnood. Hoewel geen exacte cijfers omtrent het aan tal woningnoodforensen voor 1947 be kend zijn, zal dit aantal in 1947 ze ker niet minder zijn geweest. De ver meerdering van het aantal forensen onder de hoofden van huishoudens van 300.000 in 1947 tot bijna 450.000 in 1956 kan dan ook vrijwel geheel als een reële toeneming van het fo rensenverkeer worden beschouwd. Nadere regionale splitsing der cijfers leert, dat het forensenverkeer zich in hoofdzaak concentreert in de randgemeenten rond de grote steden in West-Nederland en rond de grote industrie-centra in de oostelijke en zuidelijke provincies. Voor bijna de helft van de eerder bedoelde 450.000 forensen grenst de werkgemeente aan de woongemeente. In de uitgesproken plattelandsge meenten (meer dan 50 agrarische beroepsbevolking) werkt slechts 12 van de hoofden van huishoudens Schotse agenten van mishandeling beschuldigd De Britse regering is eindelijk ge zwicht onder druk van de publieke opinie en een petitie van 200 parle mentsleden om een onderzoek in te stellen naar de beschuldigingen, dat een 16-jarige jongen door twee Schotse politiemannen was mishan deld. De zaak dreigde zich tot een groot politiek schandaal te ontwikkelen toen de regering vorige week weiger de een onderzoek in te stellen. 4 De Arabische Liga heelt een stuk ge publiceerd, waarin de Verenigde Staten wordt verweten, dat zij na de oorlog Is raël op veel grotere schaal hulp heb ben verleend dan de Arabische Staten. Israël zou voor een waarde van 432 mil joen dollar hebben ontvangen tegen de Arabische Staten voor 213 miljoen. Wel wordt toegegeven dat in de laatste Jaren de verhouding omgekeerd is geworden. Op een hoekje van een grote scheep- sloperij in Hamburg staat een een- saam, groepje ankers in het steeds hoger wordende gras. Toch blijken er soms nog wel gegadigden te zijn vóór een net tweedehands anker tje?', zodat zij niet omgesmolten worden, doch op een rustig plekje van de sloperij neergezet zijn om te wachten op een eventuele koper. Klok en kompas in vogelhersens (Van een medewerker.) In de Botanische Tuin van Berlijn haalde men, naar mevrouw dr. Heinroth vertelt, een draaihals uit zijn nestkastje, ringde een van zijn pootjes en vervoerde hem in een vliegtuig over 1600 kilometer naar Saloniki in Griekenland. Na tien dagen zat hij weer in zijn eigen nestkastje in Berlijn. Met geraffineerde methoden vervoer de men trekvogels onder omstandig heden, die een oriëntering op de terug weg vrijwel onmogelijk moesten ma ken. Zo heeft men de vogels tijdens het transport met ether of chloroform verdoofd of ze met kooi en al op dc langzaam draaiende schijf van een grammofoon gezet, om iedere waarne ming van richtingverandering met zekerheid uit te sluiten. En toch,, de proefdieren vonden de terugweg naar hun vroegere woonplaats precies zo gemakkelijk terug als hun niet mis handelde soortgenoten. In Engeland is de Wilde eend stand vogel. In tegenstelling tot de Finse wilde eenden, die trekvogels zijn, wijkt hij in de winter niet naar het zuiden uit. Brengt men echter Engel se wilde eendeëieren naar Finland en laat men daar uitbroeden, dan trek ken de dieren langs dezelfde lucht wegen als hun Finse soortgenoten naar het zuiden en keren zij het vol gend voorjaar terug naar Finland, waar zij opgegroeid zijn. Ook bij grasmussen, die net als de ongelukkige Kaspas Hauser direct na hun geboorte in een verduisterde ruimte werden opgesloten, heeft het zoölogische instituut van de univer siteit van Freiburg kunnen aantonen, dat de dieren op de vastgestelde tijd dezelfde trek-activiteit, de drang naar het zuiden te vliegen, vertoonden als hun in het wild levende soortgenoten. De neiging tot trekken schrijft men tegenwoordig algemeen toe aan een hormoonwerking, waarbij overigens niet, zoals lang werd aangenomen, de hormonen van de kiemklieren, doch die van voorste lobben van de hypo fyse het startschot voor de trek ge ven. Overigens is het onmogelijk, ook met de krachtigste hormooninjecties, bij échte standvogels de trekdrang op te wekken. De vraag, hoe trekvogels zich oriënteren is ook heden nog niet geheel opgehelderd. Toch werd in het Max Planck Instituut in Wilhelmsha ven aangetoond, dat de dieren zich op het licht van de hemel oriënteren, dat niet noodzakelijk het zonlicht behoeft te zijn. De ingeslagen route is onaf hankelijk van de tijd van de dag, wat dus betekent, dat de dieren over een nauwkeurig tijdsorgaan een soort klok in de hersenen beschikken. Vaak wordt de vraag gesteld, of Jiet oriëntatievermogen van vogels tijdens de trek gestoord wordt door radarzenders. Men heeft op radar schermen vluchten vogels waarge nomen, die dus onder het onmiddel lijk bereik van de straling vielen en derhalve ook „getroffen" wer den door een aanzienlijke energie in de vorm van zeer korte impul sen. Professor dr. Erwin Stresemann, een vogelkenner van wereldnaam heeft deze vogels bestudeerd en medege deeld, dat hij niet de geringste afwij king van de vliegformatie, de richting en het algemeen gedrag van de vogels kon waarnemen. Zijn conclusie is, dat radarimpulsen geen storing betekenen voor de oriëntatie van de vogels. Advertentie Maar nu is de zomer verjaagd. In ons land heersen regen en mist. Geef. Moeder. Uw gezin en Uzelf wat de donkere seizoenen niet geven kunnen. Geef vitaminen. Vita minen van Philips-Roxanel ACTIFRAL 10 HET HELE GEZIN ACTIEF EN VITAAL! De 10 belangrijkste vita minen. Niet te veel, niet te weinig. Precies wat U nodig i hebt. Eén dragee per dag is voldoende. Flacon met 100 dragees f 2.88. Gezins verpakking -150 dragees - de helft méér en tbch slechts f 3.75.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1959 | | pagina 5