TUSSEN DERTIEN EN TWINTIG
JAZZ achter de
Westerschelde
JAZZ achter de WesterscheldePeter Schilperoort is
met zijn vermaarde kwartet deze week twee dagen de gast
geweest van de jonge Zeeuws-Vlaamse Jazz Sociëteit! Het
is een bijzonder succesvolle tournee geworden, met een jong
en enthousiast publiek in Hulst, Sas van Gent en Oostburg.
Drie concerten gaf het kwartet, in drie plaatsen stuwde Pe
ter Schilperoort met zijn jubelende klarinet zijn jonge toe
hoorders naar een spontaan enthousiasme.
Geen rock 'n rollende en zenuwschokkende jeugd,
maar een naar een concert luisterend publiek, dat iets van de
blijheid proefde, die deze muziek zo eigen is. Geen orgie
van klanken dus, geen banale rock 'n roll roes, maar muziek,
goede en vooral échte jazz, soepel swingend door een perfect
musicerend kwartet gebracht in het land van Hulst en Cad-
zand. Jazz zou niet bijster populair zijn'in Zeeuwsch-Vlaan
deren, men zou er daar eigenlijk nog allerlei verkeerde denk
beelden over hebben.
Het Peter-Schilperoortkwartet kwam om daarmee op ge
decideerde wijze af te rekenen. Het rekende af met gedach
ten aan herrie, lawijt en kabaal uit koperen toeters. Het re
kende af met de gedachte, dat alle amusementsmuziek die
qua ritmiek maar even aan de jazz verwant is, ook werkelijk
jazz zou zijn.
Succesvolle tweedaagse tournee van kwartet Peter Schilperoort
Het was uiteraard een gedurfd initiatief van de Zeeuws-
Vlaamse Jazz Sociëteit om Schilperoort met zijn klarinet de
Schelde-oversteek te laten maken. Een initiatief derhalve,
dat kreten als „alle hulde" en zo glansrijk verdient. De groei
van de Sociëteit, die nu reeds ISO leden telt, gedoogde de
komst van hét kwartet- Men durft nu rustig verder te gaan.
Het trio Pim Jacobs zal naar Zeeuwsch-Vlaanderen komen.
De exponenten van de moderne jazz in Nederland... Greetje
Kauffeld zal erbij zingen.
1
november van het vorig jaar,
aan durven denken? Pim Jacobs
en zijn trio komt de kamermuziek
in de jazz in Zeeuwsch-Vlaande-
ren brengen
Toch denkt of misschien ook
dacht men in het mooie polder
land achter de Westerscheldedij-
ken niet zo gunstig over de jazz.
Toch zijn ze gekomen, de musici
van het P.8.-kwartet. Langs Kuit
aart en Ter hoie zijn ze van Pérk-
polderhavcn naar Hulst gereden.
Men heeft daar in de door een
winterzonnetje beschenen Zeeuws-
Vlaamse gehuchten Kuitaart en
Terhole niet zo'n weet van gehad.
De jazz is er trouwens niet popu
lair. In de staminees luistert men
's avonds naar zingende vrouwe
lijke familieleden en forse, door
en door Nederlandse tenoren, die
balladen over duivenplatjes en
Westertorens op gevoelige wijze
tot verklanking brengen.
Dat is natuurlijk niet specifiek
des Kuitaarts of des Terholes.
De jukeboxen ln de Zeeuws-
Vlaamse taveernen zijn over het
algemeen gevuld met liederen,,
die met elkaar een „leutige"
muziek vormen met een enkel
weemoedig trekje, dat zich laat
determineren als een bittere
traan.
Waarvoor men de caféhouders of
de mensen, die de juke-boxen vul
len, geen verwijten moet maken.
Men vraagt kennelijk om deze
muziek. Maar ook de vragers
moet men niets verwijten. Het is
louter een kwestie van apprecia
tie. Welke plaats wordt dan over
het algemeen de jazz toegedacht?
De juke-boxen wijzen het uit: geen
grote.
De voorzitter van de Zeeuws-
Vlaamse Jazz Sociëteit, Wim Re-
mery uit Sas van Gent, beaamde
dit. Het „leutige" wint het voors
hands van de jazz, hoe puur die
ook mag zijn
Niet bij de leerlingen van liet
Hulster Janseniuslyeeum,
waar het P.S.-kwartet in de
gymnastiekzaal zijn eerste
Zeeuws-Vlaamse concert gaf. Het
d-
pondente voor Hulst van de
Z.V.J.S., de 16-jarige Maria Fri-
cot was hoogst tevreden met de
uitleg, die zij van Peter Schilper
oort (rechts) over diens klarinet
kreeg. (Foto P.Z.C.)
was een middag in een stijl, die
de jeugd „lag". Instructief, maar
vlot en onderhoudend, nergens
vervelend.
De rector van het Janseniusly
eeum, drs. Van Roessel, hield een
voortreffelijk openingstoespraak
je. Geen lange 'tirade, maar enkele
geestige kanttekeningen rond een
gebeuren, dat, zoals hij 'het zei,
de gemoederen op de school meer
in beweging had gebracht dan een
volgende stap in de ruimtevaart
dit zou doen.
Toen hij zich achter de micro
foon opstelde, dacht hij aan een
gevaar. Het gevaar namelijk,
dat de Hulster leerlingen zou
den kunnen denken, dat de rec
tor zich tot croonen geroepen
voelde
Voor de rector was jazz geen on
bekende zaak. „Het is iets anders
dan het dansliedje, dat langs de
zee deint" zo zei hij. Drs. Van
Roessel hoopte, dat de komst van
het kwartet het begin zou zijn
van een bloei van de goede mo
derne muziek in Zeeuwsch-Vlaan-
deren. De rector is er uiteraard
van overtuigd, dat het beluisteren
van jazz-muziek nu of later geen
sta-in-de-weg behoeft te zijn om
„tot de klassieken" te komen. In
intiemer kring verklapte hij nog
uit zijn jeugd, dat hij eens de
Mattheus Passion moest beluiste
ren op een leeftijd, dat hij dit
prachtige werk nog niet kón be
grijpen. Vóór de klas werd een
grammofoon opgesteld en dan zat
je een gans uur stil in de bank.
„Ondanks dat ben ik er later ge
lukkig toch van gaan houden"
voegde de heer Van Roessel hier
nog aan toeVoor de aanvang
van liet concert vertelde Peter
Schilperoort over de geschiedenis
van de jazz. die dus in wezen geen
amusementsmuziek is. Hij vertel
de van de spirituals, de gospel
songs en de wörksongs van de als
slaaf naar Noord-Amerika reko-
men neger, wiens gemoed zich na
zijn vrijmaking uitte in dc blues.
Het kwartet liet het schema van
de blues horen en pianist Paul
Ruys zong overtuigend de wee
moedig klinkende „My first name
is James, my second name has ne
ver been told" en „Once I had a
girl".
Peter Schilperoort vertelde ook
over de moeilijke omstandigheden,
waaronder de neger kort na zijn
vrijmaking leefde. De neger zong
en speelde, maar geld voor goede
instrumenten was er niet. Een
aarden kruik, waarin iemand
„bromde", vormde een overigens
perfect'klinkende bas.
De invloed van de marsmuziek
deed zich gelden: het kwartet il
lustreerde dit met een hoekig ge
speelde „Alexanders' Rag Time
Band", die een vloeiender reprise
kreeg in „hedendaagse" stijl. Er
volgden nog andere voorbeelden
over stijlen en improvisaties en
bijna onmerkbaar gleed het kwar
tet van het instructieve gedeelte
naar het eigenlijke concert.
ding van Paul Ruys ipiano'.
Hank Wood (bas) en Louis de
Lussanet (slagwerk), welke
laatste enkele magistrale soli
ten beste gaf. -
Tussen deze twee schoolconcerten
lag het „eigenlijke" optreden voor
de Zeemvs-Vlaamse Jazz Sociëteit,
liet concert, dat dinsdagavond in
de Sas van Gentse spiegelglasfa-
j2eeuu)s-V(axmse ^A33 Sociëteit
kw/zm kihoiuier snel ioi Woei
Basin street blues" kreeg
reeds een daverend applaus,
na een bijzonder opgewekt
„When the saints go marching in"
kende het enthousiasme van de
Zeeuws-Vlaamse jeugd geen gren
zen meer. Zo stil als er geluisterd
werd, zo hard werd er geklapt.
Een ware ovatie volgde op „I
cried for you"; van „After you've
gone" werd een bissement afge
dwongenDat was dinsdag
middag.. Woensdagmiddag in het
Oostburgse Ledeltheater, con
cert voor de leerlingen van Oost-
burgs Lyceum, r.k.h.b.s. „St. Eloy"
en landbouwschool Schoondijke
hetzelfde beeld.
Een verrukkelijke toon uit da
klarinet van Peter Schilperoort
en even voortreffelijke begelei-
briek werd gegeven. Weer die
spontane sfeer, weer een enthou
siaste zaal
Na het instructieve deel en het
concert volgde er een bal, waarbij^
het P.S.-kwartet eveneens voor de
muziek zorgde. Het bijzonder aar
dige was echter wel, dat de mu-
ziek de dominerende plaats be
hield. Er werd gedanst, uiteraard,
maar de klank van het kwartet
bleef prominent. Blues werden af
gewisseld met evergreens. Er was
zelfs een Terneuzens meisje, Gre
ta den Haan, dat met bege
leiding van het P.S.-kwartet een
niet onverdienstelijk „Lullaby
of birdland" kwam voordragen
De tournee van het kwartet
is een groot succes gewor
den. Ook voor de Jazz-So-
ciëteit, die het precies eender
verging als op de oprichtings
vergadering. Zestig leden telde
de sociëteit toen, maar om half
negen kon bereids het honderd
ste lid, Ria Kole uit Terneuzen,
worden ingeschreven
Nu zijn er 180 leden, van wie de
meesten uit Terneuzen komen
(70). In Sas van Gent wonen on
geveer veertig leden, de rest is
verspreid over Sluiskil, Hulst,
Westdorpe, Axel, Philippine, Hoek
en ook Biervliet in westelijk
Zeeuwsch-Vlaanderen. Want ook
in westelijk 'Zeeuwsch-Vlaan
deren begint de sociëteit meer le
den te krijgen. De voorzitter, Wim
Remery, woont in Sus van Gent,
de vice-voorzitter. Jan de Rooy,
in Sluiskil. Ad den Boer uit Sas
van Gent is secretaris, Huub de
Klerk uit Terneuzen penning
meester. Het jongste bestuurslid
is een meisje, de 16-jarige Lies-
>eth Slot uit Sas van Gent. In hel
Testuur is nog een plaats open
'oor 'n lid uit westelijk Zeeuwsch-
/laanderen.
3e sociëteit staat intussen
,veer een nieuw evenement te
vachten: het bezoek van het
;rio Pim Jacobs,
/oor andermaal: met ex
cuses, aan „Jazz behind the
dikes" jazz achter de Wes
terschelde
1pname van het schoolconcert te
'ulst met op het podium van
nies naar rechts pianist Paul
Iuysbassist Hanlc Wood, klari-
ettist Peter Schilperoort en slag
werker Louis de Lussanet.
(Foto P.Z.C.) 1
Veertiendaagse rubriek
voor, maar voornamelijk
dóór de Zeeuwse jeugd
Louis de
Lussanet
magistraal
slagwerk
Loui§ de Lussanet was de „stu
wende man" van het P.S.-lcwartet:
voor zijn magistrale soli beloonde
de Zeeuws-Vlaamse jeugd hem
met menig „open doekje". Of er
werd ademloos geluisterd en toe
gekeken, zoals de inzet de fo
to werd tijdens het schoolconcert
te Hulst gemaakt toont.
(Foto's P.Z.C.)
Kanttekeningen bij
bezoek van kwartet
Slagwerker Louw de Lussanil .-ad
het druk met het uitreiken run
handtekeningen. Toen de 16-juri-
ge Liesbeth Slot uit Sas van
Gent (boven), bestuurslid van de
Z.V.J.S., het ijs eenmaal had ge
broken, durfden' ook deze twee
Terneuzense meisjes (onder) de
slagwerker wel even vanachter
zijn cimbalen te halen.
Foto's P.Z.C.)
De wagen, waarmee het Peter Schil-
peroort-kwartet dóór Zeeuwsch-
Vlaanderen trok was reeds op een
afstand kenbaar aan het op het dak
vastgesnoerde instrumentarium. Toch
was het mogelijk, dat men de be
stuursleden van de Z.V.J.S. voor de
musici versleet: de auto, waarin zij
vóór het kwartet uitreden droeg een
markant opschrift in zwart op oran
je: „Peter Schilperoort-kwartef'.
weshalve deze auto meer belangstel
ling trok dan die, waarin het heuse
kwartet was gezeten....
De verwarring moet in Sas van Gent
nog groter geworden zijn, toen het
Z.V.J S.-bestuur de wagen verliet en
een al wat bedaagde heer alleen
met de auto verder reed. Met daar
achterop in keurige letters zwart op
oranje: „Peter Schilperoort-ksvar-
tet"....
Jazz is inderdaad in Zeeuwsch-Vlaan
deren nóg geen wijd en zijd bekend
begrip. De drukker van de biljetten,
waarop de komst van het kwartet
werd aangekondigd 'een man. die
overigens met de regeltjes van de
spelling goed op de hoogte is bel
de op een gegeven moment in wan
hoop het Z.V-J.S.-bestuur op met de
vraag: „Moet jazz nu met één of met
twee s'en?"
