In Celle bestaat een wonderlijke
collectie muziekinstrumenten
Donkere dagen op komst voor
communisten in China?
ZÓ DENKT MEN IN HET BUITENLAND ER OVER
GEEN PERSOONLIJKE ONGELUKKKEN.
14
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
VRIJDAG 19 DECEMBER 1958
„Gewone man" levert kritiek op
bewind van Mao tse Toeng
et communistische regime in China zal stellig niet van de
ene dag op de andere ineenstorten, maar er zijn wel aan
wijzingen dat het ernstige moeilijkheden kan verwachten.
Slechts weinigen zouden dit een jaar geleden hebben durven
voorspellen, maar thans komen er steeds meer kenners van de
Chinese zaken die, op basis van wat zij gegronde bewijzen ach
ten, het oordeel uitspreken dat Mao tse Toeng en de zijnen don
kerder dagen tegemoet gaan.
Wat is er geburd, dat men de toekomst voor de Chinese com
munisten thans zoveel slechter inziet dan een jaar geleden?
Het vorige jaar meenden Mao tse Toeng en zijn medestanders
dat zij de situatie zo vast in hun macht hadden, dat zij een
grotere vrijheid van meningsuiting konden toestaan en dat zij
kritiek op partij en regering konden vrijlaten.
Het resultaat heeft hen geschokt. De
kritiek kwam, maar kwam met zulk
een kracht dat het communistische
bewind haar niet kon tolereren. Zij
was afkomstig van de „gewone
man" zowel als van de „intellectue
len."
Vooral dat laatste was belangrijk.
In China staat de intellectueel, de
Seletterde, de geleerde, vanouds in
oog aanzien, waarschijnlijk in ho
ger ere dan in welk ander land ook.
Zulks in tegenstelling tot de militair,
die steeds zeer weinig prestige heeft
gehad. Toen dus de intellectuelen
begonnen kritiek te oefenen op het
regime dat zïch met militaire kracht
staande hield, raakte de massa van
het Chinese volk onder de Indruk.
De straf bleef niet uit. Vele kritici
verloren hun betrekkingen of werden
„verbannen" naar afgelegen streken
van het land. Dat nu, zo menen de
deskundigen, was een grote fout.
Want in die afgelegen, landelijke ge
bieden, was het respect voor de „ge
leerden" nog veel groter dan in de
grote beschavingscentra. De verban
nen kritici vonden een gretig ge
hoor bij de eenvoudige landslieden in
hun nieuwe woonplaatsen. Hetgeen
voor het regime gevaarlijk is, want
deze boeren zouden, dank zij hun
getalsterkte, veel beter een revolte
kunnen beginnen dan de intellectue
len zelf.
Het regime zag natuurlijk in da.t
daar iets tegen gedaan moest wor
den. Met het oog od dit gevaar heeft
Peking waarschijnlijk besloten tot de
instelling van de „communes." Daar
door is een doeltreffende controle op
de Intellectuelen in de plattelands
gemeenschappen mogelijk geworden.
Wat doen deze communes?
Zij dragen bij tot de verho
ging van de produktie. Zij
vergroten de mogelijkheden
van strikte controle. Zij be
vorderen de zaak van het
„zuivere" communisme.
Maar zij doen nog meer. In de eerste
plaats vernielen zij het normale ge
zinsleven. De mannen, die in de com
munes moeten werken, worden ge
scheiden van vrouwen en kinderen.
Zij mogen misschien eens per twee
weken „naar huis." De politieke lei
ders mogen dat een groot voordeel
vinden, de mensen zelf denken daar
waarschijnlijk heel anders over.
De gezinsscheiding zal ongetwij
feld bijzonder impopulair zijn.
Bovendien raken de mannen in de
communes op den duur steeds
losser van hun omgeving, hetgeen
het hun op een bepaald ogenblik
gemakkelijker zou kunnen ma
ken tot revolutionaire daden
over te gaan dan wanneer zij
Nederland bereidt zich volop voor
op het komende kerstfeest. De foto
toont grote drukte op een kwekerij
750*1 kerstbomen onder Laren, waar
men op het ogenblik handen te kort
komt om de bomen naar de vele af
nemers te verzenden.
steeds rekening moeten houden
met vrouw en kinderen.
Teneinde de miljoenen commune
arbeiders goed in het gareel te hou
den, moeten de communisten steeds
meer „bewakers" in afgelegen gebie
den bewapenen. Tot dusverre be
schikten slechts de meest vertrouw
de communisten over wapens. Thans
echter moet men een veel grotere
groep wapens verschaffen. Dat ver
hoogt de kans dat die wapens te
kwader ure in handen zouden vallen
MAO TSE TOENG
...kritiek op zijn communes...
van tegenstanders van het regime.
Dit alles- ban steeds meer gevaar
voor Peking gaan inhouden. Te meer
daar het regime nu reeds te kampen
heeft met „interne moeilijkheden",
zoals het zelf toegeeft. Er is van tijd
tot tijd sprake van terechtstellingen.
Die op het eiland Lappa, tegenover
Macao gelegen, waren de meest re
cente waarvan melding is gemaakt.
Er zijn niet veel bevoegde des
kundigen in Zuldoost-Azië te
vinden, die een ineenstorting van
het communistische regime zou-
Earnest Hoberecht, direc
teur voor Azië van United
Press International, heeft
een reis van vijf weken
door Zuidoost-Azië ge
maakt. In nevenstaand ar
tikel geeft hij een samen
vatting van de meningen,
die hij van vooraanstaande
officiële en particuliere
Aziaten omtrent de situa
tie in Peking-China heeft
vernomen. De zegslieden
die Hoberecht (Üie zelf
een Aziatische ervaring
van zestien jaar achter de
rug heeft) heeft geraad
pleegd, beschikken over
inlichtingen van beide
kanten van het „bamboe
gordijn".
den willen voorspellen. Maar, zo
zeggen zij: let op Öe aanwijzin
gen die steeds veelvuldiger zullen
worden, dat het Chinese volk
meer en meer bereid zal worden
zich tegen Peking te gaan ver
zetten. Wellicht is het zaad van
de revolutie reeds gezaaid. Het
zal van de gelegenheid en van de
eventuele medewerking van het
leger afhangen of de massa in
volle opstand zal komen op den
duur.
Geen strafvervolging tegen
Almelose gemeentedienst
In verband met pablikaties over ver
meende onregelmatigheden bij de
gemeentelijke dienst voor sociale za
ken te Almelo heeft de officier van
justitie, mr. W, L. de Wallc, mede
gedeeld, dat niet tot strafvervolging
tegen deze dienst zal worden overge
gaan.
Zoals bekend werd door een arbeider,
die opgenomen was in de gemeente
lijke sociale werkvoorzieningarege-
ling en die door de leiding voor de
tijd van veertien dagen was ge
schorst op grond van bepaalde te
kortkomingen, een klacht ingediend
bij het parket te Almelo tegen voor
melde dienst.
Nadat uit een voorlopig onderzoek
gebleken was. dat verschillende be-
zwaren gerechtvaardigd waren, ging
de recherche van de gemeentepolitie
te Almelo hier dieper op in.
De resultaten van het ingestelde on
derzoek zijn meegedeeld aan het col-
lege van burgemeester en wethouders
van Almelo, teneinde deze in de gele
genheid te stellen de noodzakelijke
maatregelen te nemen.
Op de grote verkeersweg te
Koegeway ten zuiden van Ko
penhagen is een enorme geslo
ten vrachtwagen na een slip
partij mét een dreunende klap
boven op een personenwagen
terecht gekomen, welke tot een
vormeloze massa verwrongen
staal en ijzer werd geredu
ceerd. Het wonderlijke van het
geval is, dat de bestuurder van
de personenwagen toen de stil
te was weergekeerd, welk iar
beduusd, maar zonder een
schrammetje uit de rw't'ties te
voorschijn klom.
Van demonenratels tot een
compleet orchestrion
(Van een medewerker).
In de stad Celle, ten noordoosten van Hannover, woont de
muziekuitgever Hermann Moeck,, die tevens Duitslands groot
ste producent is van blokfluiten. Daar leeft hij van, maar in
zijn licht gepleisterde huis aan een van de invalswegen van
het stadje, bedrijft hij zijn hobby, al dertig jaar lang. Die
hobby heetmuziekinstrumenten.
Soms is het niet eens zo gemakkelijk dit direct te zien want
Hermann Moeck heeft niet alleen sinds zijn 33ste jaar be
kende muziekinstrumenten verzameld^ maar z'n belangstelling
vooral gericht op exotische instrumenten, die als zodanig
soms nauwelijks te herkennen zijn zonder een deskundige
explicatie. Een Russische „gusle" lijkt bijvoorbeeld eerder
op het blad van een ultramoderne tuintafel, dan op het instru
ment van een reizende liedjeszanger.. Pas bij een nauwkeu
riger onderzoek ontdekt men, dat de talrijke versierselen
stuk voor stuk fluiten zijn.
Een meesterstuk van Bnijkunst is
een „sarinda", een Indische fiedel,
die uit één stuk hout werd gesne
den en wonderlijk teer klinkt in
de handen van Iemand, die haar
weet te bespelen. Pronkstukken
uit de meer dan duizend Instru
menten omvattende verzameling
Westduitse kranten toonden zich
bezorgd over de jongste moeilijk
heden met de besprekingen over
een vrijhandelszone. De onafhan
kelijke Hamburgse „Die Welt"
waarschuwde in een hoofdartikel
op de voorpagina, dat een econo
mische scheuring in West-Europa
het Westen ernstig zou schaden.
Het zou Engeland ook diplomatiek
van de rest van Europa afschei
den en, Moskou zou zich zeer in
zijn nopjes voelen". Het blad pleit
te voor meer onderhandelingen om
de Brits-Franse geschillen op te
lossen.
De „Neue Rheln Zeitung" uit Es
sen deed een beroep op de politici
„van het hoogste niveau om het
intiatief te nemen, teneinde de een-
heid tot stand te brengen, zonodig
ten koste van bijzondere belan
gen". Het blad waarschuwde dat
ook de politieke en militaire bönd-
genootschappen in Europa op het-
spel staan,
Het onafhankelijke Britse blad
„The Times" stelt voor, dat er
directe besprekingen tussen
premier MacMillan en premier1
De Gaulle over de kwestie van
de vrije handel in Europa zul-
len worden gevoerd.
„Een der onheilspellende aspecten
van de betrekkingen achter de
schermen was, dat steeds meer het
argument werd gehoord dat het
voor het welzijn van de gemeen
schappelijke markt nodig is dat
haar leden in zekere mate discri
minerende maatregelen nemen te
gen de Europese landen erbuiten".
Men ziet hierbij over het hoofd,
aldus het blad, dat de ene discri
minerende maatregel tot andere
leidt en ook tot tegenmaatrege
len van de landen buiten de ge
meenschap dor zes. Dit kan weer
ap d m
economische verdeeldheid tot l
volg hebben en een politieke tegen
stelling van wijdere en ernstiger
aard. Het blad dringt er op aan,
alle middelen tot het bereiken van
overeenstemming te beproeven en
stelt in dat verband onder meer
rechtstreekse besprekingen tussen
de premiers van Engeland en
Frankrijk voor.
De liberale „Manchester Guardian"
schrijft, dat de Franse industrie
misschien wel kans ziet gedurende
een paar jaar een „gemakkelijk
leven te leiden in een gezellige
handelsclub, die beperkt is tot de
zes landen van de gemeenschappe-
lijke markt", maar het blad vraagt
zich af hoe de toestand zal zijn
wanneer de Industriële produktie
van de bondsrepubliek zich nog
verder heeft ontwikkeld. Frankrijk
zou dan, bij een kunstmatige be
perking van de Invoer uit Enge
land, steeds afhankelijker worden
van de zware industrie van het
Ruhrgebied, aldus het blad, dat do
hoop uitspreekt dat de „werkelijke
belangen van Frankrijk de Franse
regering tot andere gedachten zul
len brengen", omdat anders het
gevaar van een handclsoorlog tus
sen twee Europese groepen nabij
is.
De Franse pers geeft uiting aan
haar ongerustheid over verdeeld
heid der Atlantische bondgenoten.
Het onafhankelijke linkse blad
„Combat" noemt de zitting van de
landen der organisatie voor Euro
pese economische samenwerking
over de gemeenschappelijke markt
en de vrijhandelszone „drama
tisch" en het rechtse blad „Au-
rore" zegt, dat er in de afgelopen
jaren te veel de neiging is geweest
de meningen van de twee westelij
ke atoommogendheden Engeland
en de Verenigde Staten te laten
overheersen. „Is het niet normaal,
dat Frankrijk ook moet worden
gehoord wanneer het zelf op het
punt staat te tonen dat het de
atoombom bezit?" aldus „Auro-
re".
In tegenstelling tot de pan-
Afrikaanse bijeenkomst In Ac
cra droeg de Afro-Aziatische
conferentie In Cairo géén anti-
Westers stempel, zo schrijft
„Le Monde" In een hoofdartikel.
Terwijl in Accra politieke doel
einden gesteld waren, stonden
in de Egyptische hoofdstad xilt-
sluitena economische proble
men op de agenda. Politiek en
economie zijn streng geschei
den gehouden. Toen Nestorow,
de leider van de Sowjetrussi-
sche delegatie, de „Westerse
inmenging3' in de onderontwik
kelde landen veroordeelde, werd
hij snel tot de orde geroepen en
ook een ontwerp-resolutie van
het F.L.N. over onderhandelin
gen tussen Frankrijk en de „re
gering van de Algerijnse repu
bliek" Is met grote meerder
heid van stemmen verworpen.
Verscheidene gedelegeerden
protesteerden tegen de afwezig
heid van vertegenwoordigers
van nationalistisch China en
Zuid-Korea.
Het zou verkeerd zijn óm aan de
anti-Sowjctrussische stroming op
de conferentie overdreven betéke
nis toe te kennen. Het merendeel
der gedelegeerden bestond trou
wens uit zakenlieden, financiers
en economen, wier opvattingen
niet met die van hun regeringen
behoeven overeen te stemmen. Al
is de Sowjet-Unie dan niet uitge
nodigd in de consultatieve com
missie. die de statuten van de toe
komstige permanente organisatie
moet opstellen, communistisch
China Is wèl vertegenwoordigd. In
de later te vormen werkcommissie
zal Moskou zeker stem in hot ka
pittel krijgen.
zijn de uit een farao-graf afkom
stige, bijna vierduizend jaar oude
muziekinstrumenten. Daar is bij
voorbeeld een demonenratel, die
er uitziet als een bord op een steel
met aan de rand een groot aantal
klokjes. Of ook uit een Egyp
tisch graf een citer, waarvan
men de werking ook na een uit
voerige explicatie nauwelijks be
grijpt.
Juist bij de primitieve volkeren
van het zwarte werelddeel heeft
Moeek zijn mooiste stukken ge
vonden. Daarbij is hijvoorbeeld
een Afrikaanse ratelstandaard,
waaraan gedroogde pompoenach
tige vruchten hangen als ratels-
Het wonderlijke is, dat dit instru
ment slechts melodische blanken
voortbrengt, wanneer men hpt
steunt tegen de borst, die daarbij
als klankbodem fungeert.
In antwoord op de vraag,
waar hij deze zeldzame en
kostbare instrumenten van
daan heeft, haalt hij slechts
zijn schouders op: „Dertig
jaar Is een lange tijd
Veel stukken uit zijn verzame
ling heeft hij van zijn lange
reizen meegebracht, vele ande
re werden door vrienden voor
hem veroverd. Een gedeelte is
afkomstig van expedities, die
later, om de kosten te dekken,
de meegebrachte instrumenten
verkochten. De verzameling
heeft thans reeds een onvoor
stelbare waarde.
Bijzonder veel plezier heeft Moeck
zelf ook In de vele speeklozen, die
overal door zijn huis verspreid
staan. Variërend van de grootto
van een sigarenkistje tot een
compleet orchestrion is alles op
dit gebied in zijn privé-muscum
vertegenwoordigd. Dat orchestrion
zo g^oot als een kle!ne kamer
stond eens in de stationswacht
kamer te Gelsenk:rchen. Het ge
val, dat in 1910 in gebruik werd
genomen, kostte In d'e dagen zes
duizend goudmarken. Gooit men
er een muntstukje in, dan weer
klinkt een wals. Maar behalve d:e
nu wel wonderlijk blikkerig
klinkende muziek, gaat er ook
een „film" lopen: Op een glazen
scherm van een meter in het vier
kant, waarop het stnt'on Gelsen-
kirehen is geschdderd. komt lang
zaam een trein u't d'e dagen aan
rijden. En aan de hemel vliegen
:n tegenges'elde r'ehtïng gel (ik tij
dig en vlVgtuig anno 1010 en
een Zeppelin.
De prakt'sehe resultaten van de
conference zij-' eerder veelbeteke
nend dan spectaculair te noemen.
Met de voorzichfghc'd, e'gen aan
zakenl'pden, hebb-n de gedelegeer
den do bas's w'llen leggen van
een samenwerk'ng, d!e pas over
versehe'dene jaren vrucht zal af
werpen. Vooral de Euro mar kt
heeft h<m hez'g gehouden. De eco
nomische éémvo-d'ng van de Zes
werd voorgesteld als u'terst nade
lig voor de Afrikaanse en Az'qtl-
scho landen en de Euromnrkt als
een „monster", hetgeen volgens
somm'go berichten h'er'n rijn oor
zaak zon v'ndon dot de gedele»
geerden hun k«uu"s uit Engelse
publlkat'en putten.
Een ander belangri jk tbema op dc
conferentie was het verlangen naar
een snelle industrialisatie als mid
del om de A fro-Aziatische landen
te „bevrijden" van het Westerse
overwicht. De gedelegeerden er
kenden. dat hierbij buitenlandse
hulp niet gem'st kan worden, maar
legden anderzijds nadruk op de
noodzakeli1,rhe'd van een ..ver-
enied front" hi1 eventuele besnro-
klngen In d>t laatste ligt mis
schien de enige betekenis van deze
conferentie van landen, die econo
misch te weinig gemeen hehben
dan dat men serieus aan een ge
meenschappelijke markt kan den
ken, aldus „Le Monde".
INTERNE MOEILIJKHEDEN VOOR PEKING