In Celle bestaat een wonderlijke collectie muziekinstrumenten Donkere dagen op komst voor communisten in China? ZÓ DENKT MEN IN HET BUITENLAND ER OVER GEEN PERSOONLIJKE ONGELUKKKEN. 14 PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT VRIJDAG 19 DECEMBER 1958 „Gewone man" levert kritiek op bewind van Mao tse Toeng et communistische regime in China zal stellig niet van de ene dag op de andere ineenstorten, maar er zijn wel aan wijzingen dat het ernstige moeilijkheden kan verwachten. Slechts weinigen zouden dit een jaar geleden hebben durven voorspellen, maar thans komen er steeds meer kenners van de Chinese zaken die, op basis van wat zij gegronde bewijzen ach ten, het oordeel uitspreken dat Mao tse Toeng en de zijnen don kerder dagen tegemoet gaan. Wat is er geburd, dat men de toekomst voor de Chinese com munisten thans zoveel slechter inziet dan een jaar geleden? Het vorige jaar meenden Mao tse Toeng en zijn medestanders dat zij de situatie zo vast in hun macht hadden, dat zij een grotere vrijheid van meningsuiting konden toestaan en dat zij kritiek op partij en regering konden vrijlaten. Het resultaat heeft hen geschokt. De kritiek kwam, maar kwam met zulk een kracht dat het communistische bewind haar niet kon tolereren. Zij was afkomstig van de „gewone man" zowel als van de „intellectue len." Vooral dat laatste was belangrijk. In China staat de intellectueel, de Seletterde, de geleerde, vanouds in oog aanzien, waarschijnlijk in ho ger ere dan in welk ander land ook. Zulks in tegenstelling tot de militair, die steeds zeer weinig prestige heeft gehad. Toen dus de intellectuelen begonnen kritiek te oefenen op het regime dat zïch met militaire kracht staande hield, raakte de massa van het Chinese volk onder de Indruk. De straf bleef niet uit. Vele kritici verloren hun betrekkingen of werden „verbannen" naar afgelegen streken van het land. Dat nu, zo menen de deskundigen, was een grote fout. Want in die afgelegen, landelijke ge bieden, was het respect voor de „ge leerden" nog veel groter dan in de grote beschavingscentra. De verban nen kritici vonden een gretig ge hoor bij de eenvoudige landslieden in hun nieuwe woonplaatsen. Hetgeen voor het regime gevaarlijk is, want deze boeren zouden, dank zij hun getalsterkte, veel beter een revolte kunnen beginnen dan de intellectue len zelf. Het regime zag natuurlijk in da.t daar iets tegen gedaan moest wor den. Met het oog od dit gevaar heeft Peking waarschijnlijk besloten tot de instelling van de „communes." Daar door is een doeltreffende controle op de Intellectuelen in de plattelands gemeenschappen mogelijk geworden. Wat doen deze communes? Zij dragen bij tot de verho ging van de produktie. Zij vergroten de mogelijkheden van strikte controle. Zij be vorderen de zaak van het „zuivere" communisme. Maar zij doen nog meer. In de eerste plaats vernielen zij het normale ge zinsleven. De mannen, die in de com munes moeten werken, worden ge scheiden van vrouwen en kinderen. Zij mogen misschien eens per twee weken „naar huis." De politieke lei ders mogen dat een groot voordeel vinden, de mensen zelf denken daar waarschijnlijk heel anders over. De gezinsscheiding zal ongetwij feld bijzonder impopulair zijn. Bovendien raken de mannen in de communes op den duur steeds losser van hun omgeving, hetgeen het hun op een bepaald ogenblik gemakkelijker zou kunnen ma ken tot revolutionaire daden over te gaan dan wanneer zij Nederland bereidt zich volop voor op het komende kerstfeest. De foto toont grote drukte op een kwekerij 750*1 kerstbomen onder Laren, waar men op het ogenblik handen te kort komt om de bomen naar de vele af nemers te verzenden. steeds rekening moeten houden met vrouw en kinderen. Teneinde de miljoenen commune arbeiders goed in het gareel te hou den, moeten de communisten steeds meer „bewakers" in afgelegen gebie den bewapenen. Tot dusverre be schikten slechts de meest vertrouw de communisten over wapens. Thans echter moet men een veel grotere groep wapens verschaffen. Dat ver hoogt de kans dat die wapens te kwader ure in handen zouden vallen MAO TSE TOENG ...kritiek op zijn communes... van tegenstanders van het regime. Dit alles- ban steeds meer gevaar voor Peking gaan inhouden. Te meer daar het regime nu reeds te kampen heeft met „interne moeilijkheden", zoals het zelf toegeeft. Er is van tijd tot tijd sprake van terechtstellingen. Die op het eiland Lappa, tegenover Macao gelegen, waren de meest re cente waarvan melding is gemaakt. Er zijn niet veel bevoegde des kundigen in Zuldoost-Azië te vinden, die een ineenstorting van het communistische regime zou- Earnest Hoberecht, direc teur voor Azië van United Press International, heeft een reis van vijf weken door Zuidoost-Azië ge maakt. In nevenstaand ar tikel geeft hij een samen vatting van de meningen, die hij van vooraanstaande officiële en particuliere Aziaten omtrent de situa tie in Peking-China heeft vernomen. De zegslieden die Hoberecht (Üie zelf een Aziatische ervaring van zestien jaar achter de rug heeft) heeft geraad pleegd, beschikken over inlichtingen van beide kanten van het „bamboe gordijn". den willen voorspellen. Maar, zo zeggen zij: let op Öe aanwijzin gen die steeds veelvuldiger zullen worden, dat het Chinese volk meer en meer bereid zal worden zich tegen Peking te gaan ver zetten. Wellicht is het zaad van de revolutie reeds gezaaid. Het zal van de gelegenheid en van de eventuele medewerking van het leger afhangen of de massa in volle opstand zal komen op den duur. Geen strafvervolging tegen Almelose gemeentedienst In verband met pablikaties over ver meende onregelmatigheden bij de gemeentelijke dienst voor sociale za ken te Almelo heeft de officier van justitie, mr. W, L. de Wallc, mede gedeeld, dat niet tot strafvervolging tegen deze dienst zal worden overge gaan. Zoals bekend werd door een arbeider, die opgenomen was in de gemeente lijke sociale werkvoorzieningarege- ling en die door de leiding voor de tijd van veertien dagen was ge schorst op grond van bepaalde te kortkomingen, een klacht ingediend bij het parket te Almelo tegen voor melde dienst. Nadat uit een voorlopig onderzoek gebleken was. dat verschillende be- zwaren gerechtvaardigd waren, ging de recherche van de gemeentepolitie te Almelo hier dieper op in. De resultaten van het ingestelde on derzoek zijn meegedeeld aan het col- lege van burgemeester en wethouders van Almelo, teneinde deze in de gele genheid te stellen de noodzakelijke maatregelen te nemen. Op de grote verkeersweg te Koegeway ten zuiden van Ko penhagen is een enorme geslo ten vrachtwagen na een slip partij mét een dreunende klap boven op een personenwagen terecht gekomen, welke tot een vormeloze massa verwrongen staal en ijzer werd geredu ceerd. Het wonderlijke van het geval is, dat de bestuurder van de personenwagen toen de stil te was weergekeerd, welk iar beduusd, maar zonder een schrammetje uit de rw't'ties te voorschijn klom. Van demonenratels tot een compleet orchestrion (Van een medewerker). In de stad Celle, ten noordoosten van Hannover, woont de muziekuitgever Hermann Moeck,, die tevens Duitslands groot ste producent is van blokfluiten. Daar leeft hij van, maar in zijn licht gepleisterde huis aan een van de invalswegen van het stadje, bedrijft hij zijn hobby, al dertig jaar lang. Die hobby heetmuziekinstrumenten. Soms is het niet eens zo gemakkelijk dit direct te zien want Hermann Moeck heeft niet alleen sinds zijn 33ste jaar be kende muziekinstrumenten verzameld^ maar z'n belangstelling vooral gericht op exotische instrumenten, die als zodanig soms nauwelijks te herkennen zijn zonder een deskundige explicatie. Een Russische „gusle" lijkt bijvoorbeeld eerder op het blad van een ultramoderne tuintafel, dan op het instru ment van een reizende liedjeszanger.. Pas bij een nauwkeu riger onderzoek ontdekt men, dat de talrijke versierselen stuk voor stuk fluiten zijn. Een meesterstuk van Bnijkunst is een „sarinda", een Indische fiedel, die uit één stuk hout werd gesne den en wonderlijk teer klinkt in de handen van Iemand, die haar weet te bespelen. Pronkstukken uit de meer dan duizend Instru menten omvattende verzameling Westduitse kranten toonden zich bezorgd over de jongste moeilijk heden met de besprekingen over een vrijhandelszone. De onafhan kelijke Hamburgse „Die Welt" waarschuwde in een hoofdartikel op de voorpagina, dat een econo mische scheuring in West-Europa het Westen ernstig zou schaden. Het zou Engeland ook diplomatiek van de rest van Europa afschei den en, Moskou zou zich zeer in zijn nopjes voelen". Het blad pleit te voor meer onderhandelingen om de Brits-Franse geschillen op te lossen. De „Neue Rheln Zeitung" uit Es sen deed een beroep op de politici „van het hoogste niveau om het intiatief te nemen, teneinde de een- heid tot stand te brengen, zonodig ten koste van bijzondere belan gen". Het blad waarschuwde dat ook de politieke en militaire bönd- genootschappen in Europa op het- spel staan, Het onafhankelijke Britse blad „The Times" stelt voor, dat er directe besprekingen tussen premier MacMillan en premier1 De Gaulle over de kwestie van de vrije handel in Europa zul- len worden gevoerd. „Een der onheilspellende aspecten van de betrekkingen achter de schermen was, dat steeds meer het argument werd gehoord dat het voor het welzijn van de gemeen schappelijke markt nodig is dat haar leden in zekere mate discri minerende maatregelen nemen te gen de Europese landen erbuiten". Men ziet hierbij over het hoofd, aldus het blad, dat de ene discri minerende maatregel tot andere leidt en ook tot tegenmaatrege len van de landen buiten de ge meenschap dor zes. Dit kan weer ap d m economische verdeeldheid tot l volg hebben en een politieke tegen stelling van wijdere en ernstiger aard. Het blad dringt er op aan, alle middelen tot het bereiken van overeenstemming te beproeven en stelt in dat verband onder meer rechtstreekse besprekingen tussen de premiers van Engeland en Frankrijk voor. De liberale „Manchester Guardian" schrijft, dat de Franse industrie misschien wel kans ziet gedurende een paar jaar een „gemakkelijk leven te leiden in een gezellige handelsclub, die beperkt is tot de zes landen van de gemeenschappe- lijke markt", maar het blad vraagt zich af hoe de toestand zal zijn wanneer de Industriële produktie van de bondsrepubliek zich nog verder heeft ontwikkeld. Frankrijk zou dan, bij een kunstmatige be perking van de Invoer uit Enge land, steeds afhankelijker worden van de zware industrie van het Ruhrgebied, aldus het blad, dat do hoop uitspreekt dat de „werkelijke belangen van Frankrijk de Franse regering tot andere gedachten zul len brengen", omdat anders het gevaar van een handclsoorlog tus sen twee Europese groepen nabij is. De Franse pers geeft uiting aan haar ongerustheid over verdeeld heid der Atlantische bondgenoten. Het onafhankelijke linkse blad „Combat" noemt de zitting van de landen der organisatie voor Euro pese economische samenwerking over de gemeenschappelijke markt en de vrijhandelszone „drama tisch" en het rechtse blad „Au- rore" zegt, dat er in de afgelopen jaren te veel de neiging is geweest de meningen van de twee westelij ke atoommogendheden Engeland en de Verenigde Staten te laten overheersen. „Is het niet normaal, dat Frankrijk ook moet worden gehoord wanneer het zelf op het punt staat te tonen dat het de atoombom bezit?" aldus „Auro- re". In tegenstelling tot de pan- Afrikaanse bijeenkomst In Ac cra droeg de Afro-Aziatische conferentie In Cairo géén anti- Westers stempel, zo schrijft „Le Monde" In een hoofdartikel. Terwijl in Accra politieke doel einden gesteld waren, stonden in de Egyptische hoofdstad xilt- sluitena economische proble men op de agenda. Politiek en economie zijn streng geschei den gehouden. Toen Nestorow, de leider van de Sowjetrussi- sche delegatie, de „Westerse inmenging3' in de onderontwik kelde landen veroordeelde, werd hij snel tot de orde geroepen en ook een ontwerp-resolutie van het F.L.N. over onderhandelin gen tussen Frankrijk en de „re gering van de Algerijnse repu bliek" Is met grote meerder heid van stemmen verworpen. Verscheidene gedelegeerden protesteerden tegen de afwezig heid van vertegenwoordigers van nationalistisch China en Zuid-Korea. Het zou verkeerd zijn óm aan de anti-Sowjctrussische stroming op de conferentie overdreven betéke nis toe te kennen. Het merendeel der gedelegeerden bestond trou wens uit zakenlieden, financiers en economen, wier opvattingen niet met die van hun regeringen behoeven overeen te stemmen. Al is de Sowjet-Unie dan niet uitge nodigd in de consultatieve com missie. die de statuten van de toe komstige permanente organisatie moet opstellen, communistisch China Is wèl vertegenwoordigd. In de later te vormen werkcommissie zal Moskou zeker stem in hot ka pittel krijgen. zijn de uit een farao-graf afkom stige, bijna vierduizend jaar oude muziekinstrumenten. Daar is bij voorbeeld een demonenratel, die er uitziet als een bord op een steel met aan de rand een groot aantal klokjes. Of ook uit een Egyp tisch graf een citer, waarvan men de werking ook na een uit voerige explicatie nauwelijks be grijpt. Juist bij de primitieve volkeren van het zwarte werelddeel heeft Moeek zijn mooiste stukken ge vonden. Daarbij is hijvoorbeeld een Afrikaanse ratelstandaard, waaraan gedroogde pompoenach tige vruchten hangen als ratels- Het wonderlijke is, dat dit instru ment slechts melodische blanken voortbrengt, wanneer men hpt steunt tegen de borst, die daarbij als klankbodem fungeert. In antwoord op de vraag, waar hij deze zeldzame en kostbare instrumenten van daan heeft, haalt hij slechts zijn schouders op: „Dertig jaar Is een lange tijd Veel stukken uit zijn verzame ling heeft hij van zijn lange reizen meegebracht, vele ande re werden door vrienden voor hem veroverd. Een gedeelte is afkomstig van expedities, die later, om de kosten te dekken, de meegebrachte instrumenten verkochten. De verzameling heeft thans reeds een onvoor stelbare waarde. Bijzonder veel plezier heeft Moeck zelf ook In de vele speeklozen, die overal door zijn huis verspreid staan. Variërend van de grootto van een sigarenkistje tot een compleet orchestrion is alles op dit gebied in zijn privé-muscum vertegenwoordigd. Dat orchestrion zo g^oot als een kle!ne kamer stond eens in de stationswacht kamer te Gelsenk:rchen. Het ge val, dat in 1910 in gebruik werd genomen, kostte In d'e dagen zes duizend goudmarken. Gooit men er een muntstukje in, dan weer klinkt een wals. Maar behalve d:e nu wel wonderlijk blikkerig klinkende muziek, gaat er ook een „film" lopen: Op een glazen scherm van een meter in het vier kant, waarop het stnt'on Gelsen- kirehen is geschdderd. komt lang zaam een trein u't d'e dagen aan rijden. En aan de hemel vliegen :n tegenges'elde r'ehtïng gel (ik tij dig en vlVgtuig anno 1010 en een Zeppelin. De prakt'sehe resultaten van de conference zij-' eerder veelbeteke nend dan spectaculair te noemen. Met de voorzichfghc'd, e'gen aan zakenl'pden, hebb-n de gedelegeer den do bas's w'llen leggen van een samenwerk'ng, d!e pas over versehe'dene jaren vrucht zal af werpen. Vooral de Euro mar kt heeft h<m hez'g gehouden. De eco nomische éémvo-d'ng van de Zes werd voorgesteld als u'terst nade lig voor de Afrikaanse en Az'qtl- scho landen en de Euromnrkt als een „monster", hetgeen volgens somm'go berichten h'er'n rijn oor zaak zon v'ndon dot de gedele» geerden hun k«uu"s uit Engelse publlkat'en putten. Een ander belangri jk tbema op dc conferentie was het verlangen naar een snelle industrialisatie als mid del om de A fro-Aziatische landen te „bevrijden" van het Westerse overwicht. De gedelegeerden er kenden. dat hierbij buitenlandse hulp niet gem'st kan worden, maar legden anderzijds nadruk op de noodzakeli1,rhe'd van een ..ver- enied front" hi1 eventuele besnro- klngen In d>t laatste ligt mis schien de enige betekenis van deze conferentie van landen, die econo misch te weinig gemeen hehben dan dat men serieus aan een ge meenschappelijke markt kan den ken, aldus „Le Monde". INTERNE MOEILIJKHEDEN VOOR PEKING

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1958 | | pagina 14