SLIJTAGE aan uw wasgoed?
Geen vrije tijd, géén loon...."
,,G'
"Z)an ozótifv
RIVIER A
ZATERDAG 6 DECEMBER 1958
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
Nertz, breitscliwanz en persianer zijn
de. bontsoortenwaaruit deze drie
hoedjes respectievelijk gemaakt zijn.
Het zijn Franse modellen en ze vor
men een warm, maar uiteraard ook
tamelijk kostbaar bezit!
Warm is ook het „après-slci complet"
van de tweede tekening. Het kos
tuum bestaat uit een witte pantalon
en een ijsblauwe mantel die met wit-
rode mousseline is gevoerd. De blouse
is van hetzelfde materiaal als deze
voering.
T.N:O.-instituut spoort oorzaak op
Er zijn nog lieel wat huisvrou
wen, die niet durven beginnen
aan het „doe de was de deur
uit", omdat ze denken dat slij
tage van het wasgoed veel ge
ringer is, als zij zelf wassen.
Altijd gaan er wel verhalen
over lakens, die gescheurd wer
den afgeleverd. Maar is het wel
altijd de schuld van de wasse
rij? Gelukkig is er een was
serij-instituut T.N.O., dat het
antivoord op die vraag in vele
gevallen precies voor ons kan
bepalen. De fikse scheur in uw
laken, waarover U boos bent,
interesseert dit instituut. Uw
tafellakens met een gat erin
kan de onderzoekers tot grote
activiteit brengen. En dit is ze
ker: lang niet altijd is de was
serij de schuldige.
Als wij een lelijke vlek in een tafel
kleed met chemische middelen heb
ben verwijderd, lijkt dat kleed mis-
Eet lekker - maar
niet te vet!
„Lekker vet" was jarenlang een edel
Nederlands streven, maar langzamer
hand zijn we aan de weet gekomen
dat lekker-vet niet altijd lekker-ge-
zond betekent, en dat we trots mo
gen zijn op een smakelijk, maar ma
ger sausje over het eten.
Dank zij allerlei voorlichtende insti
tuten en geschriften kunnen we te
genwoordig onze maaltijden precies
die samenstelling geven, die ons
lichaam nodig heeft. Zo heeft het
Voorlichtingsbureau van de Voedings
raad voor ons uitgerekend, welke
hoeveelheden we per dag nodig heb
ben van de beschikbare levensmidde
len (en dat zijn er heel wat in Ne
derland bij een heel groot deel van
de wereld vergeleken).
Hier is de lijst. Aardappels (die onder
meer eiwit, kalk, wat ijzer en een
aantal vitaminen bevatten) mogen
we eten naar behoefte, maar weer
niet te veel: ze geven stevigheid aan
onze maaltijden, maar maken ons bij
overmatig gebruik bepaald te dik.
Per dag hebben we twee tot drie ons
verse groenten nodig, vers vooral,
omdat opgewarmde groente een groot
deel van haar vitaminenschat verlo
ren heeft.
Melk, U weet het, drinken we ook el
ke dag: een halve tot driekwart liter.
Als het enigszins kan, moeten we
honderd gram fruit per dag eten. El
ke dag kaas, liefst een flinke plak,
hebben we ook wel nodig, en als we
dan nog zorgen voor vijftig gram
vlees, vis of peulvruchten, of een ei,
is ons lichaam wel bestand tegen de
vele (opzichtbare) aanvallen, die erop
worden gedaan.
schien als nieuw zolang we er maar
niet met water en zeep aankomen.
Maar na een tijdje gaat het naar de
wasserij, en dan is er grote kans, dat
daar hetzelfde gebeurt wat ons thuis
ook zou zijn overkomen: de alkalische
werking van het sop tast het weefsel
aan, dat van het chemische middel
ook al een knauw gehad heeft, en nu
ligt het kapotgaan op die plaats wel
voor de hand.
Men zegt dat niet zomaar bij T.N.
O.: door bestraling mét ultraviolet
licht kan worden vastgesteld, of et'
inderdaad plaatselijk een chemische
invloed is geweest.
Bij onderzoekingen kwam ook vast
tè staan, dat bleekwater en water-
stofperóxyde grote boosdoeners
zijn. Een druppel ziet men nauwe
lijks op een stof. maar toch wordt
het weefsel door die ene druppel al
aangetast en het duurt niet lang
vaak maar een of twee wasbeur
ten of het weefsel gaat kapot.
Ook sommige anti-transpiratiemidde-
len zijn schadelijk voor de stoffen.
Als er dan in de wasserij ernstige
slijtage of zelfs gaten in het weefsel
ontstaan, kan men dat bepaald de
wasserij niet verwijten
Voor het scheuren van wasgoed in de
wasserij zijn twee oorzaken bekend.
In beide gevallen zijn de beschadigin
gen zo typisch, dat het niet moeilijk
valt, de oorzaken meteen te onderken
nen. Wanneer b.v. een laken gewoon
scheurt, omdat het linnen op die
plaats is versleten, ontstaat er een
rafelrandje, waarbij de vezels als het
ware tot kleine kwastjes in elkaar
worden gedraaid.
Zoiets kan ook de zelf wassende huis
vrouw met haar (ouder word&nde)
lakens overkomen. Maar is er nu in
de wasserij een ongelukje gebeurd,
waarbij het goed niet op de juiste
manier in de centrifuge kwam, dan
vertoont de scheur een ander beeld.
Ook een nog niet versleten weef
sel kan in zo'n geval kapot gaan,
maar dan blijven de uiteinden van de
gebroken draden precies evenwijdig
aan elkaar liggen. Dan is dus zeker,
dat het goed niet met de nodige zorg
vuldigheid is behandeld.
Zo is ook aan de scheur te zien, of
het stuk beklemd is geweest in de
binnnentrommel van het droogappa-
raat: dan ontstaan er bij de scheur
rechthoekige lipjes, die alleen nog
aan de basis vastzitten.
Zo is langzamerhand precies bekend,
op welke manieren wasgoed kan gaan
scheuren, slijten, rafelen. In gevallen
waarin klant en wasserij het niet
eens kunnen worden, ligt er bij wijze
van spreken al een wetenschappe
lijk verantwoorde beslissing klaar, j
En zoals weet is er dan de onlangs
opgerichte Vertrouwenscommissie, j
die de zaak deskundig behartigt.
Kent. U de foldertjes van de commissiep voor huishoudelijke
en gezinsvoorlichting f „Een huisvrouwzeggen die fol
ders, „moet wel tien ambachten tegelijk beheersen, al
heeft ze er misschien nooit voor geleerd. Ze moet een prima
kok zijn, ze moet vakkundig kunnen wassen en strijken en
versteilen, se moet stoker zijn, bloemenschikster en glazen
wasser, en nog heel wat. meer''. Maar déze kunst staat, er niet
bij: flat de vrouw bovendien in staat moet zijn, die ambachten
in alle bescheidenheid uit te oefenen en geen misbruik te ma
ken van haar onmisbaarheid in linie
Daaraan dachten we, toen we lazen over die Zweedse me
vrouw, die waarschijnlijk een soortgelijk (maar dan
Zweeds) foldertje had gelezen, en er de moed uit putte,
haar man eens „lekker met de gebakken peren te laten zitten
Na een echtelijke tioist over'te weinig zakgeld en te weinig
ontspanning verliet ze om haar man te straffen het huis voor
een paar dagen, met- achterlating van de tekst voor een ad
vertentie, die hij desgewenst in de krant zou kunnen plaatsen.
Die tekst luidde als volgt.:
evraagd een vrouw als hulp in de huishouding. Werk-
tijd vijftien uur per dag, met inbegrip voor de zondag.
Moet kunnen koken en verstellen en uitstekend op de
hoogte zijn met alle andere huishoudelijke werkzaamheden.
Kennis van voedingsleer en kinderverzorging vereist. Begrip
voor de man en bekwaamheid in tuinieren noodzakelijk. Alleen
zij. die een goede gezondheid genieten en over ijver en energie
beschikken, wordt verzocht te reflecteren. Gegadigden malcen
geen aanspraak op loon of vakantie en kunnen geen ontslag
nemen."
De dame icist haar kwaliteiten dus striemend:nauwkeurig
op te sommen. Maar haar advertentie wekt toch voor
namelijk medelijden op met haar man en vermoedelijk
zouden vele vrouwen graag helpen met het opstellen van een
tegen-advertentie
C tot OZCUfO
De brief kwam juist nadat ik dó
kolom over de Amsterdamse
U.V.V. netjes in de vorm had ge
goten, en sloot zo aardig bij de strek
king daarvan aan, dat ik U beslist
over mijn schouder moet laten meele-
zen.
U houdt mij ten goede dat ik in één
anonieme afdeling alle plattelands
vrouwen huldig met het verhaal van
een wel ongewone vorm van buren
hulp. Het is al een aardige tijd gele
den, dat de actie begon waarvan bo
vengenoemde brief het sluitstuk
vormt, U zult de betrokkenen dus
stellig niet herkennen.
xXx
Het overkwam mij dan toevallig
dat ik bij deze matig grote afde
ling van een goede honderd leden
achter de bestuurstafel terecht kwam,
met de bedoeling daar na het officiële
gedeelte mijn zegje te zeggen. En
het eerste wat mijn verbaasd oog trof
tussen de koffiekopjes en de ingeko
men stukken was de aanwezigheid
van twee aanvallige poppen in na
tuurstaat.
Nee, het ging niet om de kas te stij
ven of een aankleedwedstrijd te win
nen. Deze twee poppen waren een
schuchter begin van een duizend-gul
den-actie. Voor minder deed deze af
deling het niet. Maar dat die duizend
De Parijse mode-ontwerper Pierre Billet heeft voor liet voor-
jaar- en zomerseizoen 1959 een collectie ontworpen die geken
merkt wordt door vrolijke kleuren, een hoge taillelijn en een
tulpvormige rok.
Op deze foto tonen drie mannequins de mogelijkheden van
het model „Oursin" dat zowel als strand- en uitgaansjapon-
netje kan worden gedragen. Het materiaal is heel fijne katoen,
kleuren: blauw en mauve.
.VWVWvVWVW*\\*V**WWVWWWVWWvWWWWWV
Waarschijnlijk gebruikt U spons en zeem
voor uw ramen, en warm water, al dan
niet met een scheut ^piritus of azijn.
Maar wist U, dat een natgemaakte prop
krantepapier ook uitstekende resultaten
oplevert? Vooral aanbevolen voor kleine,
snelle karweitjes, zoals het verwijderen
van de afdrukken van kinderhandjes op
ruiten en glazen deuren.
GBl-huishoudkasboek:
strenge maar handige kuip
Onder het hoofdje „Uitgaven voor di
versen" in uw kasboek kunt U een
postje van 2.25 noteren in de over
tuiging, dat geld nuttig te hebben be
steed. Het is namelijk de prijs van
het boek zelf: het nieuwe, herziene,
huishoudkasboek van het Gezinsbe-
grötingsinstituut.
Misschien gebruikt X* dat,
nuttige werkje al, dat, als het goed
wordt gehanteerd, ons profijt kan
afwerpen van de eerste tot de laatste
bladzij. Dan moet XT weten, dat er
een aantal nieuwe artikelen aan werd
toegevoegd, over verbruik van ver
warmingsapparaten, over de vaak
moeilijk uit elkaar te houden maten
van kleding (Nederlands en Ameri
kaans), schoeisel en kousen, over in
houdsmaten en (keuken-) gewichten,
over de voeding, het jeugdsparen, de
belasting en de kosten van huishou
delijke hulp.
Natuurlijk staat het boek verder vol
kolommen: kolommen voor vaste'la
ten, huishoudgeld, reserves, kolom
men voor wat U per week en voor
wat U per dag uitgeeft. Moet dat nu
echt zo perfect en kantoorachtig?
denk je bij de eerste aanblik. Maar
die perfectie biedt, bij nadere be
schouwing toch wel een be
gerenswaardige overzichtelijkheid.
Slordigheid en nonchalance zijn bij
het gebruik van het G.B.I.-boek een
voudig niet denkbaar. En de bedra
gen tussen de ordelijke lijntjes zul
len de gebruikster in financiële nood
situaties onverbloemd tonen waar de
fout, of de neiging tot geldsmijterij,
heeft gezeten. Wie deze gestrengheid
tegenover zichzelf aankan, zal met
het G.B.I.-Huishoudkasboek leren
kas-houden als een volleerd boekhou
der.
U hebt, bij wijn of borrel, een hartig
hapje nodig en U wilt weer eens iets
anders. Hebt U de volgende combinaties
al eens geprobeerd? Ze strelen de tong.
Het zijn: kaas met een stukje gember
(het hoeft maar kléin te zijn), kaas met
een schijfje an^pas en kaas met een
plakje banaan. Omdat het niet allëïnaal
kaas moet zijn wat de klok slaat, doet
U er natuurlijk deg ebruibelljke kleine
toastjes bij.. Ook ham en augurk laten
zich i met succes aan hetzelfde stokje
prikken.
Hutspot op z'n Spaans.
De Spanjaarden hebben een éénpots-
gerecht, waarvoor de Hollandse huis
vrouw een klein beetje avontuurlijk
aangelegd moet zijn en dat toch weer
niet zoveel bijzondere ingrediënten
vraagt, dat het haar meteen af
schrikt. Het heet puchero en het lijkt
ons lekker, maar niet aan te bevelen
voor zwakke magen.
Hier komt het. U moet 1& ons grau
we erwten of capucïjners weken en
ze de volgende dag met het weekwa-
ter én twee ons soepvlees te vuur zet
ten. Na een uurtje koken gaat er 1
ons mager spek,, wat tijm (tegenwoor
dig in leuke busjes te krijgen) en een
laurierblaadje bij.
Terwijl net vuur zijn werk doet,
snijdt U in kleine stukjes: 1 pond
aardappels, 1 ons wortelen, 1 ons
uien, 1 ons prei, 1 ons knolselderic en
1 ons groene kool. Het lijkt een heel
gedoe met afwegen, maar misschien
durft de weegschaal te vervangen
door uw, op ervaring steunende, in
tuïtie. De fijn gesneden spullen gaan
ook in de pan. Is alles gaar, dan
snijdt U zo nodig vlees en spek in
plakjes. Die komen midden op een
schotel te liggen, U groepeert er de
rest schilderachtig cf alleen maar lek
ker omheen en U dient uw puchero
zo heet mogelijk op; met een lekker
tomatensausje, als 't kan.
IN AFGELOPEN KWARTEEUW:
wouwen snel
(Van een medewerkster)
Dat Spanje over het geheel genomen
nog een achterlijk land is, kan men
zo maar niet beweren, want steden
als Madrid, Barcelona, Valencia be
wijzen wel het tegendeel. Maar als
men de kleine dorpen langs de grote
wegen en de brokkelige gehuchten
gehuchten in de eeuwig groenende
bergen en valleien onder de loep gaat
nemen, dan ontdekt men dat de tijd
hier een hele poos heeft stilgestaan.
En dat de Spaanse vrouw over het al
gemeen nog in een sfeer van minstens
100 jaar terug leeft, gaat al evenmin
in zijn totaliteit op.
In sommige streken staat de vrouwen
emancipatie, welke pas sinds de laat
ste 25 jaar Spanje is binnengedrongen
nog op de drempel van haar streven.
Maar in grote lijnen is de Spaanse
vrouw de afgelopen kwart eeuw een
zelfstandig handelend en denkend
wezen geworden, alhoewel we dat
denken vooral niet te ernstig moeten
nemen. Met uitzondering van de stu
derende en de gestudeerde vrouw kan
men zelfs de Spaanse uit „gecivilli-
seerde kringen" niet al te veel intelli
gentie toeschrijven. Zij interesseert
zich bijna uitsluitend voor haar kin
deren, leest weinig goede lectuur,
winkelt graag, koopt nog liever, is dol
op visites maken en bezoek ontvan
gen, zit uren bij de kapper (het is op
vallend hoe goed de Spaanse vrouw
gekapt is en hoe weinig hoeden men
ziet dragenheeft meestal geen idee
hoeveel geld ze uitgeeft en nog min
der idee of haar echtgenoot dat wel
kan opbrengen.
In huis zwaait zij de scepter, en
hoe! Wanneer bepaalde beslissin
gen genomen moeten worden is
het de man die onderhandelt, maar
dan op een gegeven moment zegt:
„Tja, nu moet ik het aan mijn
vrouw gaan vragen!" Mevrouw re
geert in huis met gestrenge hand,
meneer heeft niets in të brengen.
Doch buitenshuis doet Padre toch
immers wat hij wil, dus wat kan
het hem schelen!
Het ideaal van ieder Spaans jong
meisje en jonge vrouw is zo snel
mogelijk trouwen om kinderen te
krijgen. Nee, niet én, maar óm!
Om de een of andere onnaspeurlijke
reden denken wij noordelingen nog
steeds, dat de Spaanse vrouw min of
meer in het verborgene leeft en geti
ranniseerd wordt door haar echtge
noot. Het tegendeel is waar. Zij ver
toont zich de laatste jaren overdag
alleen op straat, 's avonds echter in
gezelschap van Iiaar man of cliaprone
en ook overdag gaat zij volkomen ze
ker van zichzelf een café of restau
rant binnen. Dit geldt hoofdzakelijk
In de grote steden.
Indien niet getrouwd, werkt zij op
kantoor, in winkel, fabriek en hotel
maar zolang ze zichzelf respecteert
zal ze nimmer een baantje accepte
ren in een bar, bioscoop of soortge
lijk bedrijf. Het jonge meisje, dat of
ficieel verloofd is mag tegenwoordig
zelfs zonder chaperone enkele uurtjes
met haar Kloris uit. Maar streng
zijn in het algemeen de ethische en
morele normen waaraan zij zich te
houden heeft, alhoewel in bepaalde
streken op het platteland de normen
anders liggen.
In de werkelijk gefortuneerde milieus
(en dat zijn er vele hier in Spanje!)
leidt de vrouw een prinsessenleven,
's winters met ongeëvenaarde gran
dezza in de stad, 's zomers in het
buitenverblijf aan zee. Vanaf de
Costa Brava bijvoorbeeld tot aan Gi
braltar wemelt het van de kostelijke
villa's, die 's winters met gesloten
ogen te dromen staan aan de blauwe
Middellandse Zee.
In middenstandskringen heeft Ma-
dre de handen vol aan haar huis
houden en daarbij veelal ook aan
de zaak van haar man waar ze
achter de toonbank staat, tot ach
ter het hakblok van hun slagerij!
De arbeidersvrouwen en boerin
nen werken mee om in het zweet
van haar zuidelijk aanschijn het
dagelijks brood plus de goedkope
landwijn te verdienen. Groot is de
trek van het jonge meisje, jonge
vrouw of weduwe uit de provincie
naar de badplaatsen om daar in de
hotels te gaan werken.
Door het grote vrouwenoverschot in
Spanje is de ongetrouwde vrouw ge
noopt in eigen onderhoud te voorzien.
De kring van zelfstandige zaken
vrouwen wordt groter en groter. De
vrouwenemancipatie heeft, zo mogen
wij wel zeggen, de maatschappelijke
positie van de Spaanse vrouw de laat
ste 25 jaar een ingrijpende verande
ring doen ondergaan.
er komen moest en zou, daarvan wa
ren de vijf achter de tafel heilig
overtuigd.
Het ging immers om niet meer of
minder dan het geluk en de levens
moed van een der leden, een vrouw
die nog nooit ook maar één keer de
vergadering had bezocht. Om de dwin_
gende reden dat zij dag in dag uit të
bed lag, en dat al veertig lange jaren
van haar leven.
xXx
Ach ja, behoorlijk verzorgd natuur
lijk, dat wel maar plat op
bed, eebzaam, doelloos, een uit
geschakeld, afgeschreven, nutteloos
mens. Bij wie af en toe plichtsgetrouw
een afdelingslid een uurtje komt pra
ten maar die verder ligt te staren
tot zij uitgeput is van moedeloosheid.
Want lezen en handwerken vermoeit
haar zo gauw
Langs het raam aan de dorpsweg
gaan er zo weinig voorbij, en vooral
de grauwe winterdagen slepen zich
zo stil voort. Er schijnt voor haar
geen buitenwei'eld meer te bestaan.
Een stuk nutteloos menselijk wrak
hout, aangespoeld op een verlaten ei
land zo kon zij zichzelf alleen maar
zien.
En de dokter, die haar nauwlettender
gadesloeg dan voor een routine-onder
zoek noodzakelijk was, zag haai
weerstand slopen door een gevaarlij
ker kwaal: de moedeloosheid. Zij wil
de eigenlijk niet langer voortleven,
het had immers toch geen zin of doel.
Het liefst had zij het hoofd maar van
het lege raam afgekeerd en de ogen
nooit weer opengedaan.
Dat gaat verkeerd met haar, zei de
dokter zo eens hier en daar waar het
in goede aarde viel. Zij moet uit de
put getrokken worden; als zij maar
iets had dat haar bezighield, afleidde
dat haar het gevoel gaf nog mid
den tussen de mensen te leven. Voor
iemand als zij is de televisie een ge
not. Maar ja
xXx
De stippeltjes wist ieder feilloos in
te vul'"". Duizend gulden.
Maar al hoofdschuddend en pra
tend over die drie nullen werd dat te
levisietoestel zoetjesaan een soort ere
zaak voor het vrouwenvolk. Er moest
toch op de een of andere manier geld
bij elkaar te krabben zijn, al was het
maar op lange termijn.
En een vindingrijke geest kwam met
die poppen aandragen. Met een mand
poppen daarna gevolgd door een
mand vol ideeën die tot leven kwam
in een daverende fancy fair (min
stens zoveel fancy als fair) waartoe
Saskia, aangestoken door zoveel me
deleven. ook een bescheiden pakketje
verzocht te mogen bijdragen.
De uitslag van de opbrengst was
900, met nog- een goede gift van
225, dus 1125. Hiervoor is een
toestel van 1000 gekocht, en de pa
tiënte geniet nu dagelijks van het te
levisie-programma."
xXx
Nu zoudt U, en heel terzake, op
deze kleine historie de bittere
commentaar kunnen leveren, dat
voor een bedlegerige invalide één on
nozele duizend gulden met man en
macht bijeengekrahd moet worden,
terwijl er voor volstrekt nutteloze en
zelfs gevaarlijke zaken grif miljoenen
over de balk worden gegooid
Het is immers altijd zo geweest in
onze wereld, is het niet wijzer dat iro
nisch te aanvaarden?
Want er is ook nog ergens een ande
re wereld met heel andere maatstaven
dan die welke wij dagelijks om ons
heen zien. En in die wereld zal één
met geduld en liefde aangeklede pop
een menigte zonden van haat en ver
nieling bedekken.
SASKIA
Advertentie
de befaamde
3 in 1 make-up.
Alleen verkrijgbaar
bij
CAPRI
MIDDELBURG
LIBERTY
GOES
-©«et»
