PAGIM D.J.M. („De Juiste Maat") bezorgt confectie nog hoofdbrekens DAM ZIJ NAPOLEON r ZATERDAG 15 NOVEMBER 1958 PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT 15 LIEVER „VOLSLANK" DAN „DIK" Maatvariatie-systeem de oplossing (Van een medewerkster) Als IJ voor de winter een nieuw jurkje bent gaan kopen en U bent ver heugd naar huis gegaan met uw erapiertje in de maat 42, dan bent U een stuk dikker geworden mevrouw. En nu niet boos op ons worden omdat we dat zo eerlijk zeggen! Natuurlijk zei de verkoopster het veel vriende lijker. Zij murmelde iets over „volslank", maar is toch even aarzelend gaan zoeken in het. rek met. de maatjes 44. Dat is verkoop-techniek. Het woord „dik" is geschrapt in het woorden boek van een verkoopster, want klantjes zijn veel liever volslank. En het woord „maat" wordt maatje zodra we boven de 40 komen als jong meisje hebben we maat 38, doch als we wat ouder en... volslanker wor den, dan krijgen we maatje 44 of 46 of maatje 48. Nu laat een vrouw zich niet zo makkelijk voor de gek houden, want tenslotte weet ze wel dat maatje 46 een maatje voor dikkerdjes is. Vandaar dat confectionairs maat je 48 maken doch het maatje 46 noemen. Of 44 maken en het 42 noemen en dat heeft de maatverwarring in ons confectie-systeem ten top gedre ven. de tenslotte bij prof. Hans Freudent- hal in Utrecht, die er meteen een domper op zette. Er zaten fouten in de Amerikaanse meting men had er bijvoorbeeld de vrouwen zonder kleding gemeten. Dat lijkt goed doch was fout want alleen jonge meis jes willen zich bloot laten meten en oudere vrouwen voelen daar niets voor, zodat de meting alleen betrek king kreeg op vrouwen onder de der tig- Onder leiding van professor Freu- denthal zijn toen in Nederland ook vrouwen gemeten, in Amsterdam, Rotterdam en Den Haag. In de zomer, want eerstens hebben vrouwen dan dunne jurkjes aan die het bezwaar opheffen dat ze niet bloot zijn, en ten tweede ko men in de zomer veel vrouwen uit de provincie eens winkelen in de drie grote steden van ons land. Er werden precies 5001 vrouwen Er was al veel maatverwarring, want elke confectionair had zo zijn eigen kijk op de vrouw en dat moest ook wel, want het op confectiescholen geleerde maatsysteem was volslagen onlogisch. Het ging er vanuit dat een jurk maat 46 in elk opzicht gro ter is dan maat 40 en dat is onzin. Het is onzin omdat een vrouw van een gebakje eten en een schepje sui ker in de koffie wel dikker wordt, maar niet groter. Vandaar „de pomp" de pomp die elke winkelier veel geld kostte en veel klanten bor#; maakte. Voor die „pomp", het veranderwerk, werd doorgaans een rijksdaalder aan de klant berekend en die was daar boos om. Ze was trouwens al eerder boos, omdat ze haar nieuwe jurkje niet meteen mee naar huis kon ne men. Aan die rijksdaalder voor arbeids loon kwam de winkelier nog te kort, maar voor hem was het erg ste dat' hij klanten verloor die hij van jong meisje af bediend had. Veertig procent van de Neder landse vrouwen kon geen confec tie dragen. Hoe blij was dus een Amsterdamse winkelier toen hij hoorde van een Amerikaans maatsysteem dat meting van vrouwen berustte. Hij ging met zijn blijdschap naar het Produktiviteitscentrum en hij beland- llllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll Spaanse mannequins waren tè mooi.... Vijftig knappe Spaanse, man nequins zijn ontslagen door de zeven grote Spaanse modehui zen, omdat het publiek hen uitmaakte voor „onnatuurlijke windhonden". Zo waren te lang-, te slank en te mooi; de klanten wensten normale vrouwen te zien in de nieuwe modellen, geen volmaakte fi guren met een taillemaat van 55 centimeter. De Spaanse modehuizen schikten zich naar de eis en maakten deze herfst modellen voor „normale vrou wen", iets korter eii iets dik ker dan de ontslagen manne quins. In tegenstelling tot de „seuo- ritas maniquies", zijn de rok ken dit seizoen langer gewor den in Spanje. De Spaanse modehuizen hebben zich niet alleen te voegen naar de laat ste mode van Parijs, maar ook naar het oordeel van de kardi naal van Toledo. Hij is de hoogste geestelijke in de Spaanse Katholieke Kerk en probeert met speciale voor schriften een middenweg te zoeken tussen mode en zedig heid. Spanje heeft dan ook ge wed op Yves Saint-Laurent, de opvolger van Dior, en de rok ken langer gemaakt. De Spaanse mode houdt zich overigens wel aan de Empire- Ifjn. Oud brood - nieuw recept Wanneer men na het weekend eens een kijkje zou nemen in afval- of schillenemmers en al het oude brood wat is weggegooid, bijeen zou leggen, zou vast iedere huisvrouw, bij 't zien van die reusachtige broodberg, schrik ken van die verkwisting. Al zal dat oude brood in vele gevallen nog wel als veevoer gebruikt worden, wijzelf kunnen er thuis toch nog de heerlijk ste gerechten mee maken en zijn dan eens een dag niet duur uit We kunnen bij soep geroosterde blok jes brood geven, we kunnen er sand wiches met kaas van maken en deze aan weerszijden in de koekepan in boter bruin bakken. Brood leent zich voor allerlei nagerechten als brood schoteltjes, broodpuddingen, wentel teefjes enz. en we kunnen er zelfs pasteitjes van maken door blokjes oud brood (3 bij 5 bij 7 cm) aan alle kanten in boter goudbruin te bakken, er een kapje af te snijden en ze van binnen voorzichtig uit te hollen, om ze vervolgens tc vullen met een pit tige kaasragout. Kapje weer erop zet ten en warm opdienen. jemeten en ze kregen een gebak je met een kopje thee als belo ning voor hun bereidwilligheid. Het resultaat werd uitgedrukt eerst in een boekwerk van 402 pagina's vol met toevalligheidsberekeningen, grafieken, frequentieverdelingen en toen nog eens-uitgedrukt in drie letters: D. J. M. de Juiste Maat. Het resultaat van professorale be moeiingen was wat elke vrouw en ook die van professor Freudenthal tevoren had kunnen zeggen: een vrouw is om te beginnen klein, ge woon of groot en later wordt ze dik, volslank c-f ze blijft slank. En dus moet elke maat of 't nu maat 38, maat 40 of maatjes 42, 44 of 46 is, ge maakt worden in drie variaties: klein gewoon groot. En dat ge beurt dan nu ook door confectionairs die de D.J.M. hebben overgenomen en de winkeliers kunnen nu 90 pro cent van alle Nederlandse vróuwen in confectie kleden. Kunnen maar ze doen het nog niet. Of nog niet allemaal bij lan ge na niet. Om te beginnen zat het propagandaboekje voor winkeliers vol drukfouten, nou net in de maat verdelingen en ze hebben dat dus ge ërgerd ter zijde gelegd of in de prul- iemand gegooid. Belangrijk bleek ook dat de winkelier groter inkoopt en dus meer voorraad neemt in de Juiste Maat: hij moet volgens prof. Freudenthal in een bepaalde verhou ding Klein Midden en Lang in voor raad houden maar in meer voor raad gaat meer geld zitten. Omdat de winkeliers niet zo een- twee-drie tot D.J.M. overgingen, wachtten de confectionairs ook nog even. Er waren er een paar die durf- den. Een grote confectionair in Am sterdam die vierduizend jurken per week aflevert -ging Juiste Maat maken: elke maat verschilt 8 centimeter in de taille en is dan ge varieerd in K.M. en L. Zijn klanten kopen alleen M., de Middenmaat. En zijn collega, die ook vierduizend jur- t Advertentie ken per week maakt, zei dus: ga jij je gang maar jongen, met je juiste Maat; ik blijf mijn eigen maat ma ken en de vrouwen die in jouw mid denmaat niet passen, passen wel in mijn maat. Dat was eigenwijs en conservatief maar gelijk had de confectionair nummer twee wel: er zitten nog foutjes in De Juiste Maat en dat blijkt in de winkelverkoop. Een van die fouten was: er zijn te weinig vrouwen van het platteland gemeten en die zijn anders nee, nee, niet dikker van maatverhou ding. En dus gaat professor Hans Freu denthal deze winter opnieuw meten: vijf en twintig winkeliers over ons land verdeeld gaan elk vijfhonderd vrouwen meten. Ook een professor is nooit te oud om te leren van zijn fouten} en professor Freudenthal wacht popelend op de metingen waaraan wij vrouwen al zo vriende lijk zullen zijn mee te werken. Het resultaat zal dan zijn: een nog dik ker boek en De Juistere Maat. Illllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllillllljll Romance begint met Riviera make-up. Romance begint met een vol maakte natuurlijke make-up. Die make-up is er nu en ze heet: Riviera. Neem de elegante zilver-blau we doos pak het fluweel zachte donsje tel 1-2-3- ja, zo snel heeft U een charman tere, natuurlijker make-up. Klaar voor romance bij kaars licht, zonneschijn en regen. Zie het effect in de spiegel zie hoe uw man, uw verloofde, uw vriendinnen naar U kijken. Ja uw romance begint nu met Riviera. Waarom Riviera anders kan zijn: Riviera bevat astramiline, dat uw huid het stralende effect der jeugd en de natuur geeft, en Mady del Coni heeft het voor U ontdekt. Riviera is eeij, produkt van New York. ~öan ozcufv iet OZOUH) "k eien wij groenlen - uil - blik Als U bij een on verwacht. bezoek of op een gemakkelij ke dag" een blik je erwtjes openmaakt, denkt U vast. niet aan Napoleon. U denkt eer der aan de scherpe rand van het deksel, waarmee U moet op passen. En toch heeft Napoleon zoveel met ons gemakkelijk voed- sel-in-blik te maken, dat we ons bijna ver plicht mogen voelen, hem dankbaarste ge denken! Maar zijn bemoeienis sen, die later zo gun stig hebben uitgepakt voor de haastige huis vrouw, sproten voort uit eigenbelang; uit het streven namelijk, zijn veldtochten de maximum Jeans op suc ces te verzekeren. Tij dens die enorme veld tochten zat hij. met. de moeilijkheid, dat het 'voeasel veel te snel dreigde op te raken. Hij loofde een prijs uit voor degenen, die een goede methode van conserveren kon be denken. De Fransman Nico- laas Appert kwam als prijswinnaar uit de busof liever uit het blik. Hij kwam op het idee, voedsel te steriliseren door mid del van verhitting, in luchtdicht afgesloten verpakking. En door dat idee werd hij „de vader van de conser- venindustrieeen vre delievender benaming dan men voor zijn op drachtgever ooit lieeft kunnen bedenken. Dat die afgesloten ver- jjakkïng het best kon worden gemaakt van blikbedacht de En gelsman Peter Durand. Zijn blikken werden met de hand gemaakt en gevuld door een kleine Er opening, kwamen er 360 per maand klaar, nü is het mogelijk dat aantal in een minuut te produce ren. n Amerika begon men de verpakking van gesteriliseerd voedsel in blik op gro te schaal toe te passen na 1820 en sindsdien meent menigeen dat Amerika ermee begon nen is. Meer nee, Na poleons onderdaan Ap pert had het eerste woord. Het laatste heeft de moderne con- servenindustrie, die zegt, dat de vitaminen gegarandeerd, meegaan, het blik in. En het al lerlaatste woord heeft de huisvrouw, die elke blikgroente, evenals ze dat met verse groente doet, een heel persoon lijk accentje kan geven met een sausje uit haar eigen keuken Hopelijk hebt U uit al de kolom men, die ik zo voor en na in uw aandacht heb opgestapeld, niet de cohclusie getrokken dat ik begin te lijden aan de ouderdomskwaal van vroeger was alles beter. Integendeel. Ondanks de algemene culturele zwart- kijkerij, ondanks alle geestelijke, ma- laise-stemming blijf ik van mening dat ons heden stukken vóór heeft op zelfs ons nog zo recente verleden. Laat staan op de tijden waarvan wij alleen maar van horen zeggen weten dat zij zo uitzonderlijk goed waren. Ik bedoel dit niet alleen in zuiver ma teriële zin. Dit is ook weer zo'n zwart wit overdrijving van onze tijd: dat de doorsnee mens het tegenwoordig over het algemeen beter hééft, maar vrij wel niets meer is. Er zijn duizend voorbeelden voor het grijpen om dit I tc weerleggen. Een daarvan is wel het voor iedereen duidelijk zichtbare element van hu mor, die misschien wat kortademig en niet altijd origineel is. maar die toch verre te verkiezen valt boven de plompe en vaak ongevoelige leukig- heid van nog geen eeuw geleden. Nu moet U mij niet voor de voeten wei-pen dat vele radioprogramma's niet te slikken zijn van flauwiteit. En dat U vooral daarbij moet beden ken, zelfs het flauwste mopje van vandaag heeft dit voor op zijn voor ganger uit de tijd van het café-chan- tant en het humoristisch weekblad: dat het tenminste niet meer boosaar dig is. Wij spotten, zelfs in de massale lach-of-ik-schiet sfeer, niet meer met de lichamelijke of geestelijke gebreken van onze mede mensen, als wij, flauw of geestig met iemand de gek steken, dan is dat na genoeg nfet alles en iedereen, onszelfs inbegrepen. Dat is, wat geestelijke vooruitgang betreft, een verheugend verschijnsel. En het allerverheugendste daarvan is, dunkt mij, dat die speciale heilzame humor, die zich in zelfspot uitleeft, ook eindelijk tot de vrouw is doorge drongen. In de poëzie, ernstige zowel Volgens een artikel in het populaire Engelse weekblad „John Bull and Il lustrated", gebaseerd op theorieën van de medische wetenschap, zal de nu ne gen-jarige kroonprins Charles mettertijd vermoedelijk eerder trouwen met een vrouw die hij respecteert dan met een vrouw van wie hij veel houdt. Psy chiaters geloven clat do prins als hij volwassen is, achter een uiterlijk van zelfvertrouwen innerlijke gevoelens van zorg en onveiligheid zal verbergen, die het hem moeilijk zullen maken om meer dan oppervlakkig contact met mensen te krijgen, aldus het blad Voor „dag der wederzijdse goedheid" „Mijn leren is spelen", roept één van de brave kinderen uit de versjes van Hyronimus van Alphen uit. Nu is het snuiten van de neus niet direct een spelletje, maar liet wordt toch wel een speelse bezigheid, als het gebeurt met één van de talrijke, grappig bedrukte zakdoekjes, waarmee Zwitser se fabrikanten ons verblijden. De leukste, die we tot nu toe ontdekten, was bedrukt met afbeeldingen van de heerlijkste gerechten en snoeperij. Hel; bijzondere is, dat onder elk plaatje de hoeveelheid calorieën staat ver meld, die in liet lekkers zitten; een onverbiddelijke opsomming. Bij al te voedzame, dus dikmakende puddingen, ijsjes en taartjes staat dan ook niet grote letters: „NONEn dat vertellen we maar even, want wie weet zoekt U nog naar een plagerige kleine surprise voor een dikkerdje. Ook het. drogen van de vaat wordt een bijna vrolijke activiteit met zo'n leuke bedrukte theedoek, zoals ze uit Ierland komen. Er zijn er met af beeldingen van groenten en vruchten, met lessen betreffende wat wèl en wat niét te doen, en ook met een volledige kalender voor bet jaar 1959. Wie surprises wil maken voor Sinterklaas, kan daar in sommige waren huizen alle benodigdheden kant en klaar voor kopen. Het zijn bouwplaat- jes, waaruit U met weinig moeite een rups maakt of een slang, een stok paardje, een t.v.-toestel of nog iets anders. Het cadeautje, dat erin gaat, moet U nog wei zelf bedenken, maar liet- gedicht weer niet, want dat zit al bij de bouwplaat. Er kunnen in één straat, één familie, één schoolklas, natuurlijk een paar gelijke surprises vallen en dat is van die voorverpakte grappen minder leuk: ze zijn niet persoonlijk. „Empire" is deze winter het tover woord voor alles wat nieuw en mo dieus is op modegebied. Helaas is het niet zo eenvoudig oni een hele garde robe in een handomdraai een empire- accent te bezorgen Verstandig zou het ook niet zijn, want wie weet of de „hoge taille" wellicht een volgend seizoen niet in ongenade valt Maar toch voelt een vrouw zich niet modieus wanneer zij niet één of twee jurken in „de nieuwe lijn" in haar klerenkast heeft. Daarom Iaat zo'n empire-jurkje maken door de naaister, of maak het zelf als handig bent! Er is niet zoveel stof voor nodig, want dikwijls zijn de empïre-japouuen slank en mouwloos. Kijk maar naar deze voorbeelden, ontworpen door drie bekende Europese modehuizen (Braasch in Duitsland, Maggy Rouff in Frankrijk en Luciani in Italië). Een strikje of een bijou blijken ook hier weer gewaardeerde hulpmiddelen om de „hoge tailleliju" een extra ac centje te geven. Overigens zijn ook deze modellen weer evenzoveel bewijzen van 't feit, dat de empire-mode voornamelijk een aangelegenheid voor de jong-uitzïen- de, slanke vrouw is als kolderieke in het proza van ro mans en novellen zo goed als van kor te stukjes, cabaretteksten en cursief jes klinkt steeds meer de spottende, geamuseerde toon door van: och, wat zijn wij vrouwen toch bij tijden een wonderlijke zeekastelen Dat is werkelijk iets om heide han den over dicht te knijpen, nog meer dan over de stofzuiger en de wasma chine die wij op onze grootmoeders vóór hebben. Want wat die lieve stak kers vooral het leven moet vergald hebben was het aspect van triestheid dat zich ook voor het meest bevoor rechte meiske in de wieg onvermijde lijk uitstrekte. Een wouw, zo werd haar te pas en te onpas, vooral door de oudere seksegenoten ingeprent, was in wezen een diep beklagenswaardig schepsel, levenslang gebonden aan strenge conventies, slachtoffer van honderden maatschappelijke onrecht vaardigheden, mikpunt van spot als zij, buiten haar schuld, niet trouwde en gekooid huisdier zonder eigen le ven als zij aan dat gevreesde oude- vrijsterschap wist te ontkomen. Al te goed herinneren wij ons allen nog wel de geliefde romanfiguur uit die dagen: de hartelijke, jongsachtige wildzang die zich na veel strubbelin gen leert schikken in het verknipte en verfoeide ideaalpatroon van het wel gemanierde, bescheiden en bedaarde jongejuffertje, dat met een voile voor en handschoentjes aan eindelijk gena de vindt in de kritische ogen van de verstandige, degelijke jonkman met vaderlijke inslag die zo genadig is haar ten huwelijk te vragen. Dit laat ste speciaal met het nobele oogmerk dan persoonlijk haar opvoeding tot een lieve huiselijke vrouw en moeder te voltooien. Die geest van duldzaamheid, van zuchtende berusting in een au fond zwaar en opofferend leven, waarover alleen maar enige matte zonneschij'n valt door het moederschap die geest vaart nog altijd als een beklem mende mist door onze vrouwenwereld. Of men nu Simone de Beauvoir in haar „Deuxième sexe" hoort zuchten, bij monde van een vrouw: „Het lot van ons vrouwen is nu eenmaal hard" of tot zijn wilde verbazing, de principiële bezwaren ook van u-ou welijke zijde leest tegen de pijnloze bevalling of men in vrouwenbla den, advertenties, radiorubrieken en wat niet al ijverig hoort jammeren over die arme, afgejakkerde overbe zette huismoeder, dat plichtsgetrou we werkezeltje, of dat men de groot ste moeite heeft in woord en geschrift de vrouw ervan te overtuigen dat zij geen monster van zelfzucht is als zij ook eens een uurtje per dag uitslui tend voor zichzelf reserveren: Overal stuit men, tot verbijstering toe, op die vlijtig nageprevelde toon van zelfbeklag, op dat irritante: Wat hebben wij het toch zwaar, wat is het leven van een vrouw toch een som ber tranendal. Hoe driedubbel en dwars opgeto gen moeten wij dan zijn met die huidige, overal als heilzaam pit tig kruid opschietende spotlust, die humor van: Toé nou. ik wou je wij zer hebben: het is allemaal zo erg niet, maar het zit wel lekker, dat zelfbeklag Humor: geen heilzamer middel dan dat om geestelijk gezond te blijven. En humor is in wezen niets anders dan de kunst om zichzelf niet au sé- rieux te nemen. Ik kan ze U van har te aanbevelen als algemene leefre gel. Over de praktische details praten we nog wel eens. SASKLA Parapluhoezen hebben de ergerlijke gewoonte, spoorloos te verdijnen. Jam mer van het mooie geheel, maar overi gens geen nood: voor de prijs van 95 cent zagen we een ronde klem, die gemakke lijk om de toegevouwen paraplu té schui ven is. Wordt de paraplu gebruikt, dan is er voor het handzame klemmetje al tijd wel plaats in de handtas.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1958 | | pagina 7