PAGIM
D.J.M. („De Juiste Maat") bezorgt
confectie nog hoofdbrekens
DAM ZIJ NAPOLEON
r
ZATERDAG 15 NOVEMBER 1958
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
15
LIEVER „VOLSLANK" DAN „DIK"
Maatvariatie-systeem de oplossing
(Van een medewerkster)
Als IJ voor de winter een nieuw jurkje bent gaan kopen en U bent ver
heugd naar huis gegaan met uw erapiertje in de maat 42, dan bent U een
stuk dikker geworden mevrouw. En nu niet boos op ons worden omdat
we dat zo eerlijk zeggen! Natuurlijk zei de verkoopster het veel vriende
lijker. Zij murmelde iets over „volslank", maar is toch even aarzelend
gaan zoeken in het. rek met. de maatjes 44.
Dat is verkoop-techniek. Het woord „dik" is geschrapt in het woorden
boek van een verkoopster, want klantjes zijn veel liever volslank. En het
woord „maat" wordt maatje zodra we boven de 40 komen als jong
meisje hebben we maat 38, doch als we wat ouder en... volslanker wor
den, dan krijgen we maatje 44 of 46 of maatje 48. Nu laat een vrouw zich
niet zo makkelijk voor de gek houden, want tenslotte weet ze wel dat
maatje 46 een maatje voor dikkerdjes is. Vandaar dat confectionairs maat
je 48 maken doch het maatje 46 noemen. Of 44 maken en het 42 noemen
en dat heeft de maatverwarring in ons confectie-systeem ten top gedre
ven.
de tenslotte bij prof. Hans Freudent-
hal in Utrecht, die er meteen een
domper op zette. Er zaten fouten in
de Amerikaanse meting men had
er bijvoorbeeld de vrouwen zonder
kleding gemeten. Dat lijkt goed doch
was fout want alleen jonge meis
jes willen zich bloot laten meten en
oudere vrouwen voelen daar niets
voor, zodat de meting alleen betrek
king kreeg op vrouwen onder de der
tig-
Onder leiding van professor Freu-
denthal zijn toen in Nederland ook
vrouwen gemeten, in Amsterdam,
Rotterdam en Den Haag. In de
zomer, want eerstens hebben
vrouwen dan dunne jurkjes aan
die het bezwaar opheffen dat ze
niet bloot zijn, en ten tweede ko
men in de zomer veel vrouwen uit
de provincie eens winkelen in de
drie grote steden van ons land.
Er werden precies 5001 vrouwen
Er was al veel maatverwarring,
want elke confectionair had zo zijn
eigen kijk op de vrouw en dat moest
ook wel, want het op confectiescholen
geleerde maatsysteem was volslagen
onlogisch. Het ging er vanuit dat
een jurk maat 46 in elk opzicht gro
ter is dan maat 40 en dat is onzin.
Het is onzin omdat een vrouw van
een gebakje eten en een schepje sui
ker in de koffie wel dikker wordt,
maar niet groter.
Vandaar „de pomp" de pomp die
elke winkelier veel geld kostte en
veel klanten bor#; maakte.
Voor die „pomp", het veranderwerk,
werd doorgaans een rijksdaalder aan
de klant berekend en die was daar
boos om. Ze was trouwens al eerder
boos, omdat ze haar nieuwe jurkje
niet meteen mee naar huis kon ne
men.
Aan die rijksdaalder voor arbeids
loon kwam de winkelier nog te
kort, maar voor hem was het erg
ste dat' hij klanten verloor die hij
van jong meisje af bediend had.
Veertig procent van de Neder
landse vrouwen kon geen confec
tie dragen.
Hoe blij was dus een Amsterdamse
winkelier toen hij hoorde van een
Amerikaans maatsysteem dat
meting van vrouwen berustte. Hij
ging met zijn blijdschap naar het
Produktiviteitscentrum en hij beland-
llllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll
Spaanse mannequins
waren tè mooi....
Vijftig knappe Spaanse, man
nequins zijn ontslagen door de
zeven grote Spaanse modehui
zen, omdat het publiek hen
uitmaakte voor „onnatuurlijke
windhonden". Zo waren te
lang-, te slank en te mooi; de
klanten wensten normale
vrouwen te zien in de nieuwe
modellen, geen volmaakte fi
guren met een taillemaat van
55 centimeter. De Spaanse
modehuizen schikten zich naar
de eis en maakten deze herfst
modellen voor „normale vrou
wen", iets korter eii iets dik
ker dan de ontslagen manne
quins.
In tegenstelling tot de „seuo-
ritas maniquies", zijn de rok
ken dit seizoen langer gewor
den in Spanje. De Spaanse
modehuizen hebben zich niet
alleen te voegen naar de laat
ste mode van Parijs, maar ook
naar het oordeel van de kardi
naal van Toledo. Hij is de
hoogste geestelijke in de
Spaanse Katholieke Kerk en
probeert met speciale voor
schriften een middenweg te
zoeken tussen mode en zedig
heid. Spanje heeft dan ook ge
wed op Yves Saint-Laurent, de
opvolger van Dior, en de rok
ken langer gemaakt.
De Spaanse mode houdt zich
overigens wel aan de Empire-
Ifjn.
Oud brood - nieuw recept
Wanneer men na het weekend eens
een kijkje zou nemen in afval- of
schillenemmers en al het oude brood
wat is weggegooid, bijeen zou leggen,
zou vast iedere huisvrouw, bij 't zien
van die reusachtige broodberg, schrik
ken van die verkwisting. Al zal dat
oude brood in vele gevallen nog wel
als veevoer gebruikt worden, wijzelf
kunnen er thuis toch nog de heerlijk
ste gerechten mee maken en zijn dan
eens een dag niet duur uit
We kunnen bij soep geroosterde blok
jes brood geven, we kunnen er sand
wiches met kaas van maken en deze
aan weerszijden in de koekepan in
boter bruin bakken. Brood leent zich
voor allerlei nagerechten als brood
schoteltjes, broodpuddingen, wentel
teefjes enz. en we kunnen er zelfs
pasteitjes van maken door blokjes
oud brood (3 bij 5 bij 7 cm) aan alle
kanten in boter goudbruin te bakken,
er een kapje af te snijden en ze van
binnen voorzichtig uit te hollen, om
ze vervolgens tc vullen met een pit
tige kaasragout. Kapje weer erop zet
ten en warm opdienen.
jemeten en ze kregen een gebak
je met een kopje thee als belo
ning voor hun bereidwilligheid.
Het resultaat werd uitgedrukt eerst
in een boekwerk van 402 pagina's
vol met toevalligheidsberekeningen,
grafieken, frequentieverdelingen
en toen nog eens-uitgedrukt in drie
letters: D. J. M. de Juiste Maat.
Het resultaat van professorale be
moeiingen was wat elke vrouw en
ook die van professor Freudenthal
tevoren had kunnen zeggen: een
vrouw is om te beginnen klein, ge
woon of groot en later wordt ze
dik, volslank c-f ze blijft slank. En dus
moet elke maat of 't nu maat 38,
maat 40 of maatjes 42, 44 of 46 is, ge
maakt worden in drie variaties:
klein gewoon groot. En dat ge
beurt dan nu ook door confectionairs
die de D.J.M. hebben overgenomen
en de winkeliers kunnen nu 90 pro
cent van alle Nederlandse vróuwen
in confectie kleden.
Kunnen maar ze doen het nog
niet. Of nog niet allemaal bij lan
ge na niet. Om te beginnen zat het
propagandaboekje voor winkeliers
vol drukfouten, nou net in de maat
verdelingen en ze hebben dat dus ge
ërgerd ter zijde gelegd of in de prul-
iemand gegooid. Belangrijk bleek
ook dat de winkelier groter inkoopt
en dus meer voorraad neemt in de
Juiste Maat: hij moet volgens prof.
Freudenthal in een bepaalde verhou
ding Klein Midden en Lang in voor
raad houden maar in meer voor
raad gaat meer geld zitten.
Omdat de winkeliers niet zo een-
twee-drie tot D.J.M. overgingen,
wachtten de confectionairs ook nog
even. Er waren er een paar die durf-
den. Een grote confectionair in Am
sterdam die vierduizend jurken
per week aflevert -ging Juiste
Maat maken: elke maat verschilt 8
centimeter in de taille en is dan ge
varieerd in K.M. en L. Zijn klanten
kopen alleen M., de Middenmaat. En
zijn collega, die ook vierduizend jur-
t Advertentie
ken per week maakt, zei dus: ga jij
je gang maar jongen, met je juiste
Maat; ik blijf mijn eigen maat ma
ken en de vrouwen die in jouw mid
denmaat niet passen, passen wel in
mijn maat. Dat was eigenwijs en
conservatief maar gelijk had de
confectionair nummer twee wel: er
zitten nog foutjes in De Juiste Maat
en dat blijkt in de winkelverkoop.
Een van die fouten was: er zijn te
weinig vrouwen van het platteland
gemeten en die zijn anders nee,
nee, niet dikker van maatverhou
ding.
En dus gaat professor Hans Freu
denthal deze winter opnieuw meten:
vijf en twintig winkeliers over ons
land verdeeld gaan elk vijfhonderd
vrouwen meten. Ook een professor
is nooit te oud om te leren van zijn
fouten} en professor Freudenthal
wacht popelend op de metingen
waaraan wij vrouwen al zo vriende
lijk zullen zijn mee te werken. Het
resultaat zal dan zijn: een nog dik
ker boek en De Juistere Maat.
Illllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllillllljll
Romance begint met
Riviera make-up.
Romance begint met een vol
maakte natuurlijke make-up.
Die make-up is er nu en ze
heet: Riviera.
Neem de elegante zilver-blau
we doos pak het fluweel
zachte donsje tel 1-2-3- ja,
zo snel heeft U een charman
tere, natuurlijker make-up.
Klaar voor romance bij kaars
licht, zonneschijn en regen.
Zie het effect in de spiegel
zie hoe uw man, uw verloofde,
uw vriendinnen naar U kijken.
Ja uw romance begint nu
met Riviera.
Waarom Riviera anders kan
zijn:
Riviera bevat astramiline, dat
uw huid het stralende effect
der jeugd en de natuur geeft,
en Mady del Coni heeft het
voor U ontdekt.
Riviera is eeij, produkt van
New York.
~öan ozcufv
iet OZOUH)
"k eien wij groenlen - uil - blik
Als U bij een on
verwacht. bezoek of
op een gemakkelij
ke dag" een blik
je erwtjes openmaakt,
denkt U vast. niet aan
Napoleon. U denkt eer
der aan de scherpe
rand van het deksel,
waarmee U moet op
passen. En toch heeft
Napoleon zoveel met
ons gemakkelijk voed-
sel-in-blik te maken,
dat we ons bijna ver
plicht mogen voelen,
hem dankbaarste ge
denken!
Maar zijn bemoeienis
sen, die later zo gun
stig hebben uitgepakt
voor de haastige huis
vrouw, sproten voort
uit eigenbelang; uit
het streven namelijk,
zijn veldtochten de
maximum Jeans op suc
ces te verzekeren. Tij
dens die enorme veld
tochten zat hij. met. de
moeilijkheid, dat het
'voeasel veel te snel
dreigde op te raken.
Hij loofde een prijs uit
voor degenen, die een
goede methode van
conserveren kon be
denken.
De Fransman Nico-
laas Appert kwam
als prijswinnaar
uit de busof liever uit
het blik. Hij kwam op
het idee, voedsel te
steriliseren door mid
del van verhitting, in
luchtdicht afgesloten
verpakking. En door
dat idee werd hij „de
vader van de conser-
venindustrieeen vre
delievender benaming
dan men voor zijn op
drachtgever ooit lieeft
kunnen bedenken.
Dat die afgesloten ver-
jjakkïng het best kon
worden gemaakt van
blikbedacht de En
gelsman Peter Durand.
Zijn blikken werden
met de hand gemaakt
en gevuld door een
kleine
Er
opening,
kwamen er 360 per
maand klaar, nü is het
mogelijk dat aantal in
een minuut te produce
ren.
n Amerika begon
men de verpakking
van gesteriliseerd
voedsel in blik op gro
te schaal toe te passen
na 1820 en sindsdien
meent menigeen dat
Amerika ermee begon
nen is. Meer nee, Na
poleons onderdaan Ap
pert had het eerste
woord. Het laatste
heeft de moderne con-
servenindustrie, die
zegt, dat de vitaminen
gegarandeerd, meegaan,
het blik in. En het al
lerlaatste woord heeft
de huisvrouw, die elke
blikgroente, evenals ze
dat met verse groente
doet, een heel persoon
lijk accentje kan geven
met een sausje uit
haar eigen keuken
Hopelijk hebt U uit al de kolom
men, die ik zo voor en na in uw
aandacht heb opgestapeld, niet
de cohclusie getrokken dat ik begin
te lijden aan de ouderdomskwaal van
vroeger was alles beter. Integendeel.
Ondanks de algemene culturele zwart-
kijkerij, ondanks alle geestelijke, ma-
laise-stemming blijf ik van mening
dat ons heden stukken vóór heeft op
zelfs ons nog zo recente verleden.
Laat staan op de tijden waarvan wij
alleen maar van horen zeggen weten
dat zij zo uitzonderlijk goed waren.
Ik bedoel dit niet alleen in zuiver ma
teriële zin. Dit is ook weer zo'n zwart
wit overdrijving van onze tijd: dat de
doorsnee mens het tegenwoordig over
het algemeen beter hééft, maar vrij
wel niets meer is. Er zijn duizend
voorbeelden voor het grijpen om dit
I tc weerleggen.
Een daarvan is wel het voor iedereen
duidelijk zichtbare element van hu
mor, die misschien wat kortademig
en niet altijd origineel is. maar die
toch verre te verkiezen valt boven de
plompe en vaak ongevoelige leukig-
heid van nog geen eeuw geleden.
Nu moet U mij niet voor de voeten
wei-pen dat vele radioprogramma's
niet te slikken zijn van flauwiteit.
En dat U vooral daarbij moet beden
ken, zelfs het flauwste mopje van
vandaag heeft dit voor op zijn voor
ganger uit de tijd van het café-chan-
tant en het humoristisch weekblad:
dat het tenminste niet meer boosaar
dig is.
Wij spotten, zelfs in de massale
lach-of-ik-schiet sfeer, niet
meer met de lichamelijke of
geestelijke gebreken van onze mede
mensen, als wij, flauw of geestig met
iemand de gek steken, dan is dat na
genoeg nfet alles en iedereen, onszelfs
inbegrepen.
Dat is, wat geestelijke vooruitgang
betreft, een verheugend verschijnsel.
En het allerverheugendste daarvan is,
dunkt mij, dat die speciale heilzame
humor, die zich in zelfspot uitleeft,
ook eindelijk tot de vrouw is doorge
drongen. In de poëzie, ernstige zowel
Volgens een artikel in het populaire
Engelse weekblad „John Bull and Il
lustrated", gebaseerd op theorieën van
de medische wetenschap, zal de nu ne
gen-jarige kroonprins Charles mettertijd
vermoedelijk eerder trouwen met een
vrouw die hij respecteert dan met een
vrouw van wie hij veel houdt. Psy
chiaters geloven clat do prins als hij
volwassen is, achter een uiterlijk van
zelfvertrouwen innerlijke gevoelens van
zorg en onveiligheid zal verbergen, die
het hem moeilijk zullen maken om meer
dan oppervlakkig contact met mensen
te krijgen, aldus het blad
Voor „dag der wederzijdse goedheid"
„Mijn leren is spelen", roept één van de brave kinderen uit de versjes van
Hyronimus van Alphen uit. Nu is het snuiten van de neus niet direct een
spelletje, maar liet wordt toch wel een speelse bezigheid, als het gebeurt
met één van de talrijke, grappig bedrukte zakdoekjes, waarmee Zwitser
se fabrikanten ons verblijden. De leukste, die we tot nu toe ontdekten, was
bedrukt met afbeeldingen van de heerlijkste gerechten en snoeperij. Hel;
bijzondere is, dat onder elk plaatje de hoeveelheid calorieën staat ver
meld, die in liet lekkers zitten; een onverbiddelijke opsomming. Bij al te
voedzame, dus dikmakende puddingen, ijsjes en taartjes staat dan ook
niet grote letters: „NONEn dat vertellen we maar even, want wie weet
zoekt U nog naar een plagerige kleine surprise voor een dikkerdje.
Ook het. drogen van de vaat wordt een bijna vrolijke activiteit met zo'n
leuke bedrukte theedoek, zoals ze uit Ierland komen. Er zijn er met af
beeldingen van groenten en vruchten, met lessen betreffende wat wèl en
wat niét te doen, en ook met een volledige kalender voor bet jaar 1959.
Wie surprises wil maken voor Sinterklaas, kan daar in sommige waren
huizen alle benodigdheden kant en klaar voor kopen. Het zijn bouwplaat-
jes, waaruit U met weinig moeite een rups maakt of een slang, een stok
paardje, een t.v.-toestel of nog iets anders. Het cadeautje, dat erin gaat,
moet U nog wei zelf bedenken, maar liet- gedicht weer niet, want dat zit
al bij de bouwplaat. Er kunnen in één straat, één familie, één schoolklas,
natuurlijk een paar gelijke surprises vallen en dat is van die voorverpakte
grappen minder leuk: ze zijn niet persoonlijk.
„Empire" is deze winter het tover
woord voor alles wat nieuw en mo
dieus is op modegebied. Helaas is het
niet zo eenvoudig oni een hele garde
robe in een handomdraai een empire-
accent te bezorgen Verstandig zou
het ook niet zijn, want wie weet of
de „hoge taille" wellicht een volgend
seizoen niet in ongenade valt
Maar toch voelt een vrouw zich niet
modieus wanneer zij niet één of twee
jurken in „de nieuwe lijn" in haar
klerenkast heeft. Daarom Iaat zo'n
empire-jurkje maken door de naaister,
of maak het zelf als handig bent!
Er is niet zoveel stof voor nodig,
want dikwijls zijn de empïre-japouuen
slank en mouwloos. Kijk maar naar
deze voorbeelden, ontworpen door
drie bekende Europese modehuizen
(Braasch in Duitsland, Maggy Rouff
in Frankrijk en Luciani in Italië).
Een strikje of een bijou blijken ook
hier weer gewaardeerde hulpmiddelen
om de „hoge tailleliju" een extra ac
centje te geven.
Overigens zijn ook deze modellen
weer evenzoveel bewijzen van 't feit,
dat de empire-mode voornamelijk een
aangelegenheid voor de jong-uitzïen-
de, slanke vrouw is
als kolderieke in het proza van ro
mans en novellen zo goed als van kor
te stukjes, cabaretteksten en cursief
jes klinkt steeds meer de spottende,
geamuseerde toon door van: och, wat
zijn wij vrouwen toch bij tijden een
wonderlijke zeekastelen
Dat is werkelijk iets om heide han
den over dicht te knijpen, nog meer
dan over de stofzuiger en de wasma
chine die wij op onze grootmoeders
vóór hebben. Want wat die lieve stak
kers vooral het leven moet vergald
hebben was het aspect van triestheid
dat zich ook voor het meest bevoor
rechte meiske in de wieg onvermijde
lijk uitstrekte.
Een wouw, zo werd haar te pas en
te onpas, vooral door de oudere
seksegenoten ingeprent, was in
wezen een diep beklagenswaardig
schepsel, levenslang gebonden aan
strenge conventies, slachtoffer van
honderden maatschappelijke onrecht
vaardigheden, mikpunt van spot als
zij, buiten haar schuld, niet trouwde
en gekooid huisdier zonder eigen le
ven als zij aan dat gevreesde oude-
vrijsterschap wist te ontkomen.
Al te goed herinneren wij ons allen
nog wel de geliefde romanfiguur uit
die dagen: de hartelijke, jongsachtige
wildzang die zich na veel strubbelin
gen leert schikken in het verknipte en
verfoeide ideaalpatroon van het wel
gemanierde, bescheiden en bedaarde
jongejuffertje, dat met een voile voor
en handschoentjes aan eindelijk gena
de vindt in de kritische ogen van de
verstandige, degelijke jonkman met
vaderlijke inslag die zo genadig is
haar ten huwelijk te vragen. Dit laat
ste speciaal met het nobele oogmerk
dan persoonlijk haar opvoeding tot
een lieve huiselijke vrouw en moeder
te voltooien.
Die geest van duldzaamheid, van
zuchtende berusting in een au fond
zwaar en opofferend leven, waarover
alleen maar enige matte zonneschij'n
valt door het moederschap die
geest vaart nog altijd als een beklem
mende mist door onze vrouwenwereld.
Of men nu Simone de Beauvoir in
haar „Deuxième sexe" hoort zuchten,
bij monde van een vrouw: „Het lot
van ons vrouwen is nu eenmaal hard"
of tot zijn wilde verbazing, de
principiële bezwaren ook van u-ou
welijke zijde leest tegen de pijnloze
bevalling of men in vrouwenbla
den, advertenties, radiorubrieken en
wat niet al ijverig hoort jammeren
over die arme, afgejakkerde overbe
zette huismoeder, dat plichtsgetrou
we werkezeltje, of dat men de groot
ste moeite heeft in woord en geschrift
de vrouw ervan te overtuigen dat zij
geen monster van zelfzucht is als zij
ook eens een uurtje per dag uitslui
tend voor zichzelf reserveren:
Overal stuit men, tot verbijstering
toe, op die vlijtig nageprevelde toon
van zelfbeklag, op dat irritante: Wat
hebben wij het toch zwaar, wat is het
leven van een vrouw toch een som
ber tranendal.
Hoe driedubbel en dwars opgeto
gen moeten wij dan zijn met die
huidige, overal als heilzaam pit
tig kruid opschietende spotlust, die
humor van: Toé nou. ik wou je wij
zer hebben: het is allemaal zo erg
niet, maar het zit wel lekker, dat
zelfbeklag
Humor: geen heilzamer middel dan
dat om geestelijk gezond te blijven.
En humor is in wezen niets anders
dan de kunst om zichzelf niet au sé-
rieux te nemen. Ik kan ze U van har
te aanbevelen als algemene leefre
gel. Over de praktische details praten
we nog wel eens.
SASKLA
Parapluhoezen hebben de ergerlijke
gewoonte, spoorloos te verdijnen. Jam
mer van het mooie geheel, maar overi
gens geen nood: voor de prijs van 95 cent
zagen we een ronde klem, die gemakke
lijk om de toegevouwen paraplu té schui
ven is. Wordt de paraplu gebruikt, dan
is er voor het handzame klemmetje al
tijd wel plaats in de handtas.