Nederlands achterstand op gebied
der kernenergie niet te somber zien
Professor mag meerijden
Atoomraad
TONY CURTIS ALS SPEURDER
IN „DE DOOD WAS SNELLER"
P„
10
PROVINCIAL* ZEEUWSE COURANT
ZATERDAG 15 NOVEMBER 1958
MINISTERS IN MEMORIE VAN ANTWOORD OVER ATOOMNOTA;
Regering streeft naar intensieve
internationale samenwerking
(Van onze parlementaire redacteur.)
De achterstand van Nederland op het gebied van de kernenergie
meet niet te somber worden gezien, l iteraard kan Nederland
niet zo volledig aan deze ontwikkeling deelnemen als bijvoor
beeld de Verenigde Staten en Engeland. Dit is mede de roden,
dat de regering streeft naar zo intensief mogelijke internatio
nale samenwerking. Van belang is de vraag wat Nederland wil
bereiken. Daarbij kan ia de eerste plaats worden genoemd het
opdoen van ervaring om elders bereikte resultaten zelf te kun
nen toepassen en het zich toeleggen op die gebieden, waarop
reeds een zekere eigen ervaring bestaat. De centrale overheid
zal door het beschikbaar stellen van fondsen een juiste keuze
moeten bevorderen. De research en ontwikkeling op dit gebied
is een kès^bare zaak en Nederland zal zich grotere financiële
offers in de toekomst moeten getroosten.
Dit deelt de minister van economi
sche zaken, prof. Zijlst^a mede in de
memorie va® antwoord pp de nota
inzake de kernenergie.
Ter bevordering van het ambtelijke
interdepartementale overleg is in
1955 de commissie voor atoomener
gie ingesteld, waarin een aantal de
partementen, alsmede de gezond
heidsraad en het Reactor Centrum
Nederland zijn vertegenwoordigd.
Het ligt in de bedoeling deze com
missie. die de naam zal krijgen van
Atoomraad, het centrale ambtelijke
college te doen zijn,; welke de rege
ring op kernenergetisch gebied advi
seert en waarbij de eenheid van het
beleid wordt bevorderd. D» organi
satie zal zodanig worden, dat ook de
adviesverlening op wetenschappelijk
en technisch nïvean binnen het ka
der van de Atoomraad zal plaats
vinden#.
De werkzaamheden van de raad zul
len onder meer betreffen de finan
ciële programmering van de totale
Nederlandse inspanning op het ge
bied van het kernenergetisch, onder
zoek en de ontwikkeling, daarbij ge
bruikmakend van de advisering door
een uit. deskundigen samengestelde
wetenschappelijke en technische
commissie.. Mede op grond; van deze
reorganisatie meent de regering, dat
er geen behoefte bestaat aan de in
stelling van een staatscommissie die
klaarheid in de. situatie zou moeten
brengen.
Omdat niet alleen het aspect der
elektriciteitsvoorziening aan de or
de komt in deze memorie van ant
woord, is zij mede ondertekend door
de ministers van buitenlandse zaken
en van volksgezondheid.
De structurele énergiesttualie van
West-Europa, en die van Neder
land in het bijzonder, dwingt tot
een krachtige bevordering van de
toepassing van kernsplijting voor
de energievoorziening. Reeds nu
moet Nederland de helft van de
grondstoffen voor zijn energiebe
hoefte importeren. Conjuncturele
verschijnselen, zoals de thans
sterk toegenomen ste.enkQlen.YOQr-
raden bij de Westeuropese mij
nen, bullen dit structurele beeld op
lange termijn niet wijzigen.
Het standpunt van de regering is,
dat in het algemeen in ons land de
taak van de overheid zich beperkt
tot het stimuleren, ondersteunen en
coördineren van de activiteiten der
verschillende maatschappelijke groe
peringen. en waar nodig, hét stellen
van regelen-. Ook op het gebied van
de kernenergie ziet de regering geen
noodzaak tot verdergaande bemoei
ingen, gezien de gebleken bereidheid
der betrokken groeperingen om de
nodige activiteiten te ontplooien.
Kernenergiecentrales
Gezien de structuur van de Ne
derlandse elektriciteitsvoorziening
moet de financiering van de te
bouwen kernenergiecentrales
worden beschouwd als behorend
tot de taak der provinciale en
stedelijke elektriciteitsproduktïe-
bedrijven. De toepassing van de
kernenergie zal, aangezien ervan
wordt uitgegaan dat "een econo
mische elektriciteitsproduktie
wordt verkregen, niet tot tarief
verhoging behoeven te leiden.
De vrees, dat onvoldoende deskundi
gen beschikbaar zullen zijn voor de
uitvoering van het programma inza
ke de bouw van kernenergiecentrales
wordt door minister Qals ongegrond
geacht.
Ten aanzien van de volksgezondheid
wordt gezegd dat permanente con
trol emetingcn op radioactiviteit van
atmosfeer, bodem en water in Ne
derland plaatshebben.
wordt verdubbeld
(Van onze parlementaire redacteur)
De regering heeft besloten de bijdra
ge van de staat aan het Reactor-
Centrum Nederland te verdubbe
len. Bij de oprichting van het
R.C.N. had de regering reeds 14
miljoen gulden ter- beschikking
gesteld, maar de bouw van de
reactor te Betten zal 2-73 miljoen
gulden meer kosten dan werd ge
dacht, en nog 11.? miljoen gulden
zal nodig zijn om het centrum
geschikt te maken ter voorzie
ning van d.e behoeften van. Ne
derland in de eerstkomende jaren.
De regering zal daarom de kapi-
taalsbijdrage van de staat met
14 miljoen 2.73 plus 11.3 mil
joen) verhogen in ruil voor een
grotere medezeggenschap van de
centrale overheid in het R.C.N,,
dit wordt medegedeeld in de me
morie van antwoord op de nota
inzake de kernenergie, die giste
ren is verschenen.
De verhoging van de kapitaalsbijdra-
ge betekent, dat tweederde van
de investeringen door de staat
wordt betaald alsmede circa vijf
zesde van de exploitatiekosten
(voor 19?0 gesteld op 7 miljoen
gulden). Een grotere medezeg
genschap. van, de centrale over
heid in het R..C.N. acht de rege
ring dan ook noodzakelijk. Deze
zal haars inziens tot stand zijn
gekomen, indien het bestuur van
het R.Q.N. met twee regerings
vertegenwoordigers wordt uitge
breid.
De bouw van de reactor te Petten
kan begin 1959 gereed zijn. Na
een zekére beproevingstijd zal dan
met een inbedrijfstelling op 1
megawatt (1 miljoen watt) kun
nen worden aangevangen, welk
vermogen in 1960, na het gereed
komen der nadere voorzieningen,
tot 20 megawatt kan worden op
gevoerd, Voor genoemd jaar
wordt gerekend met een perso
neelsbezetting van 300 350 man.
van wie 80 a 90 academici.
Kantonrechter te Zierikzee
verzamelt mossel-gegevens.
Kwekers willen schadevergoeding
van Nederlandse staat.
Kantonrechter mr. W. E. van Vloten
nit Zierikzee, is vrijdag begonnen
met het verzamelen van de contra-
enquêtes in de zaak van een aantal
Schouwse mosseikwekers contra de
staat, der Nederlanden.
Zoals bekend betreft deze zaak de
procedure, die door de mosseikwe
kers aanhangig is gemaakt. Zij be
weren, dat als gevolg van de herstel
werkzaamheden na de watersnood
ramp vah 1953 aan verschillende
mosselpercelen ernstige schade is.
aangebracht en zij verlangen hier
voor van de Nederlandse staat eep
schadevergoeding.
Als raadsman van de mosseikwekers
treedt op mr. J. Verhoeven te Rotter
dam. De belangen van de Nederland
se staat worden verdedigd door mr.
Drooglever- Fortuyn uit ©en Haag.
Voor de kantonrechter verschenen
vrijdag de heven W. van den Berg
Dzn., J. F. Duinkerke, oud opziener
der visserijen on de Zeeuwse stromen
en P, L. 4, Stgketee, opzienev der
visserijen op dé Zeeuwse stromem
allen te Bruinisse.
H, Koningin ht.ee] t cle heer H.
Krelsele-r, fhhits lid vqn de Euratom-
oommissie, op paleis Soestdijlc ont
vangen.
PORTEMONNAIES
PORTEFEUILLES
Garantie op ieder
ZEKA artikel
FILMS IN ZEELAND
Weense sfeer van lang
geleden herleeft in
„Even afrekenen heren"
In het kleurige en bewogen wereldje
van de Italiaanse Amerikanen in San
Frane-iaeo. is iets geheurd, dat ieder
een met afschuw vervult en dat oor
zaak is van grote verslagenheid on
der de temperamentvolle bewoners
van de buurt. Er is een moord gebeurd
en aUes is nog treuriger, omdat het
slachtoffer van deze moord do alom
geachte vader Thomasïno, de geliefde
pastoor, is, Be moord op vader To-
masino is vooral een schok voor ver-
keersagent Joe Martini (Tony Curtis)
die ais wees door de pastoor werd op
gevoed. Dat is het droeve begin van
,.De dood was sneller", Grand (Goes).
Maar zo nu en dan heldert het Holly-
woodse hemeltje op en kan men ge
nieten van vertederde tafereeltjes, die
hartverwarmend werken na al die
triestheid. Zo is ook het einde van de
film- Een „happy ending" dus. maar
voor het zover is volgt men geboeid
de belevenissen van politie-agent
joe. die op zijn speurtocht naar de
moordenaar van pastoor Tomasino,
kennis maakt met 'n allercharmantst
Italiaans meisje (Marisa Pavan).
„De slavin van Pointe du Roup" is
een film van de soort, waarin we
Clarck Gahie graag zien. Hij
beeldt er de eigenaar van een plan
tage in het zuiden van de Verenig
de Staten tijdens de burgeroorlog
in uit, een rol die deze charmeur
wel ligt en die overeenkomst ver
toont met zi in creatie in „Gejaagd
door de wind".
Om op de rolprent, die in Alhambra
(Vlissingen) draait terug te komen,
plantagebezitter Gable komt op de
markt in het bezit van een knappe
slavin (Yvonne de Carlo), en op deze
schone dame wordt hij verliefd. Dit is
de kern van het verhaal waaromheen
zich allerlei verwikkelingen weven-
Sidney Ppitier, die dezer dagen nog
een bezoek, aan Londen bracht, ziet
men in de, uitermate goede, rol van
de neger-opzichter Rau-Ru, wraak
gierig en tenslotte toch edelmoedig-
Gaat het welzijn van velen boven hét
geluk van anderen? Dat is de vraag
waarom het in de film „Over moord
wordt niet gesproken", Schouwburg
(Middelburg) gaat. Revolutionaire
Latijns-Amerikanen willen een bom
plaatsen in het vliegtuig, waarmee de
president van hun land op reis gaat,
maar waarmee ook onschuldige pas-
In Goes spoedig begin van
bouw hervormd jeugdhuis.
Over enkele maanden zal worden be
gonnen met de bouw van een her
vormd jeugdgebouw te Goes, dat aan
de Keïzersdijk zal verrijzen. Van het
benodigde beginkapitaal van hon
derdduizend gulden heeft de bouw
commissie reeds negentigduizend gul
den ri handen, zodat het er naar uit
ziet. dat de plannen op korte termijn
verwezenlijkt zullen worden.
Deze mededeling werd gedaan door
de heer H. Joosse, sprekende namens
de bouwcommissie tijdens de vrijdag
avond in de gereformeerde Ooster-
Kerk te Goes gehouden contactavond
van Wijk I der Hervormde Kerk. In
het te bouwen jeugdhuis zullen alle
onderdelen van het door de Hervorm
de Jeugdraad ondernomen werk een
plaats krijgen. De contactavond, die
druk was bezocht en die werd. geleid
door ds. M, N. Nijssen, stond
voorts in het teken van ontspanning.
Flatcomnlex van 72 woningen
in Valckeslot te Goes.
Het Pensioenmijn werkersfonds, dat
in verschillende plaatsen van ons
land woningen bouwt, is voornemens
ook in Goes een gigantisch flatcom
plex op te trekken, dat tn Valokeslot
zou moeten verrijzen. Het complex,
bestaat uit één geheel: op de begane
grond komen vijftien garages annex
bergruimte, met daarboven vier
woonlagen van eik 18 huizen. In to
taal cmvat het project dus de bouw
van 72 woningen. Inmiddels is reed9
de riikspremie aangevraagd. Ver
wacht wordt, dat over een tweetal
weken de definitieve goedkeuring
voor deze bouw zal afkomen.
Er lopen aldoor geruchten dat
de conservatieve regering
- nog deze winter algemene
verkiezingen voor het lagerhuis
wil laten houden. Dat moet toch
op. zijn laatst volgend jaar gebeu
ren. en van. het conservatieve
standpunt valt er heel waf te zeg
gen om de datum een beetje te
vervroegen. Als radicaal, die los
van de twee hoofdpartijen staat,
moet ik toegeven dat ik de con
servatieven. groot gelijk geef als
ze de stap wagen. Maemülan, de
premier, is op het ogenblik gewel
dig populair. Dat hij dit verdient
zeg ik niet, maar wel dat het een
feit is, Macmillan is populair om
dat hij dat moet zijn: men heeft
een fikse stuurman nodig, en mijn
voormalige collega Gaitskell, lei
der van de oppositie, is wel erg en
helemaal een professor. Vergeet
niet dat een prof hier minder in
de smaak valt dan in Nederland.
Zoveel is zeker, dat de conserva
tieven een hele serie maatregelen
aan het nemen zijn, die beslist op
voorbereidende verkiezingsmaatre-
felen lijken. Het afschaffen van
eperkingen voor het kopen op af
betaling. het „Hire purchase" sys
teem. of zoals dat in de volks
mond heet, het „never-never", d.i.
't stelsel van nooi-nooit, geef velen
't heerlijk gevoel dat de ouderwet
se vrijheid teruggekeerd is. En dan
is er ook de afschafifng van de be
perking op het gebruik van. auto's
bij verkiezingen. Die beperking
was door de arbeiderspartij inge
voerd. Die zei, toen ze aan het be
wind was; onze mensen hebben
minder auto's dan de andere par
tij. We kunnen dus minder bejaar
de en zieke kiezers naar de stem-
bureau's vervoeren. Dat moet nu
eens uit zijn. Voortaan zullen alle
auto's die op verkiezingsdag ge
bruikt worden geregistreerd wor
den, en het aantal per kandidaat
zal van. het aantal namen op de
kiezerslijst afhangen.
Waar kiesplicht hestaat maakt
het aantal auto's in gebruik geen
verschil, maar hier blijft wie wil
thuis. Nu hebben de conservatie
ven het artikel over de beperking
van het gebruik van auto's uit de
kieswet geschrapt. Labour zegt
dat dit Klasse-legïslatie is. De
conservatieven antwoordenhet
bezit van oen auto duidt geen khvs-
seversohil meer aan. Labour repli
ceert: we hebben evenveel auto's
als jullie, maar wij moeten over
dag werken, en kunnen ze dus niet
gebruiken.
De meerderheid krijgt haar zin, er
zullen op verkiezingsdag meer
conservatieve dan arbeidêrsauto's
rijden: en tenslotte blijft het stem
men geheim, en iedereen kan in een
zwarte- auto rijden en rood (ik he-
doel licht-rose) stemmen, of omge
keerd,. Maar beide partijen zijn het
dan toch op één punt eens: het
aantal auto's op de weg is in de
laatste jaren geweldig gestegen.
Parkeren wordt een steeds minder
oplosbaar probleem, en dat niet
alleen in Londen. Op de drukke
uren kan men.beter met de trein
en de ondergrondse reizen dan per
auto.
Tot deze verwarde toestand heb ik
zelf bijgedragen, want ik ben een
maand of zes geleden eigenaar
van een auto geworden. Tenmin
ste ik heb een cheque mogen te
kenen, en op week-ends en
's avonds mag ik met mijn vrouw
in de wagen die door het tekenen
van die cheque de hare is gewor
den meerijden. Is dat het vermel
den in een Londense brief aan een
serieuze krant waard? „De profes
sor doet ook mee" sensationeel
kan men dat bericht niet noemen.
Toch is het. een heel klein brokje
cultuurgeschiedenis, door een en
keling gezien en beleefd.
De eerste keer dat ik van een. au
tomobiel weet heb gehad, was om
streeks 1901. Bleek en. bibberend
liep ons dienstmeisje de huiska
mer binnen. Ze kwam van Nieuw
en St.-Joosland, en droeg de mooie
klederdracht. „Mensen, mensen",
viep ze, „d'r is een waegen op 'of!"
We liepen naar de voordeur, en
daar., nog niet ver van ons huis in
de Vlissingse Badhuisstraat, da
verde en knalde ons allereerste
door interne combustie gedreven
voertuig. Aan het eind van de
straat draaide het gevaarte met
veel lawaai, en weer reed het voor
bij, in de richting van de stad.
at was het begin van de
mechanisatie die gedurende
dat eerste decennium van de
20ste eeuw zoveel verandering
in onze levens zou brengen,
Zelfs fietsen waren toen nog
zeldzaam. Artsen hadden hun
rijtuigjes opgegeven en reden
op de fiets naar hun patiënten-
Dokter Duivis had een „ge
zondheids/adel" dat uit twee
afzonderlijke helften bestond-
Een jaar of wat later trad, of
liever knalde, de soldaat Reep
maker op het toneel, Iedere dag
reed hij na zijn diensturen, en
die waren toen blijkbaar niet
zo lang, op zijn „stoomfiets"
voorbij. En toen kreeg Vlissin-
gen zijn eerste fietspad. We
regen ook een stoambrand-
spuït, en die fungeerde niet al
te best. Wij kinderen zongen:
En ze hebben een
stoombrandspuit,
En d'r komt geen water uit.
O Vlissingen,
Wat ga je toch vooruit!
Nu is voor mij het eind van de
evolutie gekomen ik rijd. in mijn
eigen auto, net als een heer. Maar
maar daar heb je nu weer de el
lende van het intellectueel zijn:
men is steeds maar een. proefko--
nijn in eigen ogen,
In plaats van bij het rijden
te genieten zit ik een sociaal
en psychologisch verschijnsel
te bestuderen. Intellectuelen
zijn gedoemd om levenslang in het
spiegeltje te kijken en hun eigen
reacties te noteren.
Daar heb je nu de kwestie van een
garage. Het kost ons 30 gulden in
de maand om voor ons autootje
onderdak te vinden. En dat moet
wel, want hét beestje kan niet to
gen de vochtige nachtlucht. En
toch zijn er niet minder dan vier
auto's die iedere nacht onbezorgd
voor het huis van hun eigenaar in
onze Montpeüer Row staan te sla
pen- We hebben, nu de Reniers
zich bij de meerderheid geschaard
hebben, in onze straat allen een
auto. En al de andere gaan, net
als de onze. 's avonds op stal. Be
halve dan die vier. Hoe zit dat?
Antwoord: in drie gevallen is het
een sociologisch verschijnsel, in 't
vierde een van economische aard.
De sociologische anto.'s zijn van die
kanjers, groot als een zeesleep-
boot, die op Harer Majesteit»' we
gen de ruimte van drie zoals de
onze innemen. Een behoort aan
een heel bekend chirurg, die hem
om 't ander jaar voor het nieuwste
model ruilt, en die onkosten en de
preciatie op de uitgavenrekening
mag zetten.
Hrj heeft trouwens als rechtvaar
diging' het onbetwistbaar fei.t dat.
hij in het midden van de nacht
voor een dringende operatie Kan
worden opgeheld en zó moét kun
nen wegrijden. De twee andere
wagens behoren niet tot hun „eige
naars". Die heren zijn „company
directors", leden van de raad van
beheer van een heel groot naam
loos vennootschap in het ene ge
val, en van een heel klein in het
andere. Zij gebruiken voor hun
werk een auto d'e aan de zaak be
hoort, en 't werk van een admini
strator is nnoi' over. 's Avonds
moét hij vor«- zaken gaan dineren,
en gedurende het week-end moet
hij golf spelen om 's maandags
weer flink en hard te kunnen wer
ken. De zaak zo'-gt ook voor ben
zine en onderhoud. Maar een ei
gen garage zou men zelf moeten
betalen.
De „economische" auto behoort
aan een student, die drie maal per
jaar zeven weken in Oxford door
brengt, en zelfs dan een goeje
jongen zoals je er tegenwoordig
maar weinig hebt het week-end
thuis doorbrengt. Hij heeft wat
men hier „a vintage car" noemt.
Dat is een term uit de wijnhandel,
die men wellicht als „een belegen
auto" zou kunnen vertalen. Hij
dateert van 1931. De jongeman is
er erg trots op, het is trouwens
onder de jongeren mode om met
zulke historische monumenten te
rijden. Maar vaders.' subsidie, al is
het heus niet karig, is toch ook
niet van die aard dat je er dertig
gulden in de maand voor garage
kunt aftrekken.
Er restteert weinig ruimte om
over de psychische intro
spectie van een nieuwbakken
medeeigenaar te schrijven. Maar
de meeste lezers zullen dat eigen
lijk net zo goed voor mij kunnen
doen. Wel ja, i.k heb natuurlijk
ontdekt dat voetgangers toch
maar lastige en domme schepsels
zijn. Van de wegencode hebben ze
gèen besef. Dat je, als een licht
voor het verkeer groen staat, het
recht niet hebt om zonder kijken
de weg over te steken, dat als er
een agent bij een zebra-oversteek
staat "de voetganger alleen dan
prioriteit heeft, als de agent het
verkeer stopt, neen dat weten ze
niet. Dat de prioriteit van de voet
ganger op de zebra-oversteek eerst
aan begint, wanneer hij met één
voet van het trottoir is afgestapt,
schijnen de lui ook niet te besef
fen.
Die superieurheid die ik nu voel is
toch niet helemaal het gevolg van
mijn overstappen van de kaste van
voetgangers naar die van motor
rijders. Toen ik nog niet droomde
dat ik eens tot de geprivilegieerde
minderheid of is het nu meer
derheid? zou gaan behoren heb
ik de „highway code" gelezen om
mijn plichten en rechten als voet
ganger te kennen. Zelfs toen wist
ik dat, diep in de motorrijder ver
scholen, er een hart en een ziel
stak, en ook een minimum van in
telligentie, waar ik, voetganger,
mee kon samenwerken,
lie had ook nog een vergelijking
willen maken tuisen rijden in Ne
derland en in Engeland. Dit kan
ditmaal niet. Laat ik U enkel ver
tellen dat op zijn wegen de Ne
derlandse motorrijder egoïst, on
beleefd, snelheidsmaniak, en bui
tengewoon competent is. De En
gelsman is beleefd, hulpvaardig,
rijdt langzaam, en heel sleeht. Als
dé Nederlander bij zijn ondeugden
niet hoogst competent was, en de
Brit bij zijn afschuwelijk chauffe
ren niét hoffelijk en voorzichtig
dan waren d? autobestuurders
in beide landen al lang allemaal
dood.
sagiers reizen. Het grote probleem is.
of men deze mensen mag opofferen.
Be oplossing, die regisseur Alex Joffe
aan de hand doet kunt U beoordelen
in Schouwburg (Middelburg) dus. In
dé hoofdrollen bekende sterren als
Pierre Freanay, Michel' Auclair en
Franeoise Fabian.
Electro (Middelburg) brengt de
voor-treffelijke Franse thriller
„De lift naar het schavot" met
Jeanne Moreau en Maurice Ronet
qp het witte doek. Onlangs be
spraken we deze rolprent waarin
twee moorden door elkaar wor
den gehaald en de man die een
perfecte misdaad meende te heb-
hen gepleegd wordt gepakt door
de fouten van een andere moor-
„Eyen afrekenen, heven", Luxor
(Vlissingen) is vol van de oude gezel
lige sfeer, die kenmerkend was voor
<\e Weense koffiehuizen van weleer.
Paul Hörbiger en Hans Moser zijn
twee aete.uvs, die in die sfeer volko
men passep. In cleze rolprent van
Emo zien we hen als zeer ge
slaagde kcllners tegen de gemoedelij
ke achtergrond, die gevovmd wordt
door de vrolijke gasten van het „Wie
ner Kaffeehaus".
Zondagmiddag beleven Bud Ahott en
Lqu Coxtello dolle avonturen in
„Geintjes met geesten", Grand (Goes)
Het zijn de geesten van een keuken
meid en een ketellapper, die honderd-
vijfenzestig iaar tevoren werden om
gebracht. Een kolderfïlm. waaraan
de toeschouwer veel plezier zal kun
nen beleven.
Hengelclub Middelburg
bestaat tien jaar
De jaren vlak na de Tweede Wereld
oorlog ver vezen de liengei sportver
enigingen in Nederland als het ware
als paddestoelen uit de grond. Ook
in Middelburg bleef men niet achter
en op initiatief van de heer W. C.
Kunst werd op 6 november 1948 de
hengelsportvereniging Middelburg
opgericht, aanvankelijk met enkele
tientallen leden. Deze maand bestaat
deze vereniging dus tien jaar en de
leden willen dit heuglijke feit niet
onopgemerkt voorbij laten gaan.
Dat het ontstaan van de hengelsport
clubs na de oorlog zulk een snelle
vlucht nam, is te danken aan de in
voering van het nylohsnoer, dat weer
het ontstaan van de werphengel tot
gevolg had. Het doel der vereniging
is het propageren van de hengelsport
in de ruimste zin des woords, het
verkrijgen van goed viswater en het
en dat is bijzonder belangrijk
uitzetten van vis. Voorts worden in
structieavonden en filmavonden be
legd, waarop tevens ervaringen uit
gewisseld worden. Thans stelt de
Middelburgse club in samenwerking
met andere Zeeuwse verenigingen
pogingen in het werk om in het ka
der van het Deltaplan bij de visse
rijkamer een plaats te krijgen voor
de vissport als recreatie.
De Middelburgse hengelclub, die ge
leid wordt door de heer A. J. W. Ma-
thijssen, heeft thans ongeveer 175
pervijver op „Toorenvliedt" tot zijn
beschikking, waarin alleen de leden
hun aas niogen uitwerpen. Voor het
grootste deel wordt echter in zee ge
vist.
Voorts nemen de hoofdstedelijke hen
gelaars regelmatig deel aan concour
sen, war ruit. talrijke prijzen „weg
gesleept" worden, terwijl zij ook zelf
reeds tweemaal een geslaagd hen-
gelfestijn aan de Walcherse kust or-
f aniseerden. Ter gelegenheid van het
weede lustrum houdt het bestuur op
zaterda22 november a.s. in het Ne
derlands Koffiehuis een receptie (van
4 tot 5 uur), gevolgd door een feest
maaltijd en als besluit een feest-,
avond in het Schuttershof met me
dewerking van „The Moonliners".
Muziekinstrumenten circus
Mullens weer teruggegeven
De instrumenten van de musici, ver
bonden aan het circus Mullens, dio
woensdagavond in beslag werden ge
nomen. zi.in diezelfde avond weer te
ruggeven. De beslaglegging geschied
de, zoals reeds eerder vermeld, op
grond van een vordering, die de Bu-
um op het circus meent te hebben.
De directeur, de hoor Jos Mullens,
ontkent enige schuld aan de Buniu.
Van een „verkeerde opgave over het
aantal zitplaatsen in zijn tent. is
geen sprake. Reeds jaar en dag. zo
verklaarde hij, wordt per voorstelling
zes gulden aan rechten betaald.
Steeds is daar normaal genoegen mee
genomen en is daarvoor een kwitan
tie verstrekt.. Intussen heeft de heer
Mullens een brief van de Buma ont
vangen, waarin dit bureau zich be
reid verklaart, uiterlijk half januari
met de heer Mullens een regeling te
treffen en voorts verklaart toestem
ming te verlenen tot het gebruik van
het repertoire voor de nóg resteren
de voorstellingen in het lopende sei
zoen.
Universitair examen.
Aan de Rijksuniversiteit te Utrecht
slaagde voor het doctoraal examen
scheikunde de heei R W Rlias uit
Vlissingen.
Aan dé Rijksuniveisitel' e Utrecht
slaagde voor het do et 01 a al examen
farmacie mej. J. J. den Herder te
Goes.
