Eerste week in december boycot
van schepen onder goedkope vlag
Op ieder gemeentelid rust een
diaconale plicht
UTRECHTS VERKEERSPLAN ZAL
150 MILJOEN GULDEN KOSTEN
KLANKBORD
ZATERDAG 15 NOVEMBER 1958
PROVINCIALE ZEEU>W3E COURANT
3
BESLUIT INTERNATIONALE TRANSPORTARBEIDERS FEDERATIE:
Het Wereldgebeuren
Als niet aan eisen wordt voldaan
dan verlenging van maatregel
De Internationale Transportarbeiders Federatie (I.T.F.) heeft gisteren
bepaald dat van 1 tot en met 4 december de naar schatting 1200 schepen,
die onder goedkope vlag varen, zullen worden geboycot. De secretaris-ge
neraal van de I.T.F., Omar Bécu, maakte voorts bekend dat de boycot
misschien verlengd zal worden tegen schepen van reders, die de eisen van
de federatie blijven afwijzen. De besluiten zijn genomen op een vergade
ring van een speciale commissie van vijf man van de I.T.F. en de boycot
betreft alle schepen die de vlag voeren van Panama, Liberia, Costa-Rica,
Honduras en nog andere landen, die de „goedkope vlag" beschikbaar
stellen, met uitzondering, van de schepen van reders die reeds collectieve
overeenkomsten met de I.T.F. hebben gesloten.
Verwacht wordt dat de boycot die vorm zal aannemen dat de havenarbei
ders weigeren gedurende genoemde vier dagen lading te behandelen voor
de betrokken schepen. Naar schatting 8 procent van de wereldkoopvaar-
dijvloot ongeveer 1200 schepen van de in totaal minstens 10 miljoen
ton vaart onder goedkope vlag.
De secretaris-generaal van de I.T.F.,
Omar Bécu, verklaarde dat de eisen
van de federatie de volgende zijn
De reders moeten maandelijks
een bedrag van twee pond sterling
(ca. 20 gulden) bij de I.T.F. storten
voor ieder lid van de bemanning dat
op een hunner schepen vaart.
Eenzelfde salaris voor zeelieden
van verschillende rederijen.
Eij de I.T.F. zijn transportarbeiders
uit 32 niet-communistische landen
aangesloten. Het besluit tot de boy
cot werd door de afgevaardigden op
de conferentie van Hamburg een
stemmig genomen.
Joseph Curran, voorzitter van de
Amerikaanse „National Maritime
Union", verklaarde een beroep op de
bonden van havenarbeiders en trans
portarbeiders te zullen doen om de
boycot te steunen. Ongeveer 42 pro
cent der schepen, die onder goedko
pe vlaggen varen is Amerikaans
eigendom.
Het Amerikaanse comité voor „sche
pen onder noodzakelijke vlag", een
pas gevormde groep van belangrijke
Amerikaanse reders die schepen on
der „goedkope vlag" hebben varen,
heeft in een telegram aan de Inter
nationale Federatie van transport
arbeiders geprotesteerd tegen de
voorgenomen boycot van deze sche
pen. De commissie waarschuwde te
vens, dat een boycot „ernstige tegen
maatregelen" tot gevolg zal hebben.
Voorts wordt in het telegram ver
klaard, dat de „goedkope vlaggen
mogelijk voor Europese reders goed
koop zijn, maar voor Amerikaanse
reders blijveri ze een noodzaak".
De voorzitter van 'cle Amerikaanse
federale koopvaardijraad, Morse, ver
klaarde donderdag, dat de Ameri
kaanse regering zich niet zal gaan
bemoeien met Amerikaanse schepen
onder „goedkope vlag", nu een boy
cot dreigt.
De Amerikaanse regering moedigt
kapitaalinvesteringen in het bui
tenland aan, aldus Morse, waar
om zou zij dan niet Amerikaanse
scheepseigendom in het buitenland
aanmoedigen De Amerikaanse
regering zou weliswaar liever
meer schepen onder Amerikaanse
vlag zien, doch er zijn geen wer
kelijke belemmeringen voor het
plaatsen van tank-, erts- en
vrachtschepen onder buitenlandse
vlag.
Rotterdams Kamerorkest
blijft bestaan
Evenals veertien dagen geleden heeft
ook donderdagavond de Rotterdamse
gemeenteraad zich beziggehouden
met een bespreking van de z.g.
kunstnota, het in juni 1957 door de
commissie voor het kunstbeleid uitge
brachte rapport, waarin het cultu
rele leven van Rotterdam in al zijn
geledingen wordt beschreven en be
paalde aanbevelingen worden gedaan.
In de zitting van donderdagavond is
een beslissing gevallen over het de
laatste jaren onzeker geworden be
staan van het Rotterdams Kamer
orkest, dat o.m. werk geeft aan werk
loze musici. De heer C. Kleisterlee
(k.v.p.) had n.l. een motie ingediend,
die mede was ondertekend door
C.H.U., A.R. en V.V.D. en aangeno
men werd met 23 tegen 18 stemmen.
In de motie sprak de raad uit voor
keur te geven aan zulke maatrege
len als dienstig kunnen zijn tot ver
dere instandhouding van het Rot
terdams Kamerorkest. B. en W. wer
den tevens uitgenodigd tijdig voor
stellen hieromtrent bij de raad in te
dienen.
OUDE STAD NIET VOOR VERKEER AFSLUITEN
Ht rapport-Feuchtinger toont echter,
volgens B. en W., overtuigd aan. dat
dit offer onvermijdelijk is voor 't be
houd van de oude stad. En ook B. en
W. menen dat een alternatief er niet
is. Zij schrijven de raad dat, indien
men dit offer niet wil brengen, men
de consequentie daarvan moet aan
vaarden en derhalve van een oplos
sing van het nijpende verkeerspro
bleem moet afzien.
Aanleg ringweg betekent
demping grachten
Do Duitse verkeersdeslsundige prof.
dr. ir. M. E. Feuchtinger uit Ulm,
heeft cle gemeente Utrecht een ver
keersplan aangeboden waarover (1e
gemeenteraad zich binnenkort zal be
raden. Bij het plan is deze Duitse ver-
keersdeskundige ervan uitgegaan, dat
de oude stad niet voor het verkeer
diende te worden afgesloten, doch dat
zodanige voorzieningen moeten wor
den getroffen, dat zij ook in de toe
komst voor het verkeer, dat daarin
moet zijn, bereikbaar zal wezen.
De ringweg om de óude stad is het
meest essentiële onderdeel in het ont
worpen' verkeerswegeftsysteem. Hoe
wel het historisch karakter van de
oude stad niet fundamenteel wordt
aangetast, ontveinst het college van
B. en W. zich niet dat de aanleg van
een rondweg een zeer forse ingreep
in het huidige stadsbeeld betekent.
PENSIOEN. In zijn laatste zitting
heeft het Amerikaanse congres aan
twee veteranen uit cle Amerikaanse
burgeroorlog een pensioen toegekend
van 135 dollar de man. De dove, 116-
jarige Walter W. Williams te Hou
ston, antwoordde zijn verpleegster
toen die vroeg wat hij met dat geld
ging doen: „Ik neem je mee uit eten".
En de 112-jarige blinde John B. Sai
ling te Slant vertelde dat een negen
tigjarige dame van wie hij nogal eens
„last heeft", met een concreet voor
stel was gekomen, nadat hij zijn eer
ste cheque had gekregen: „Zouden
wij daar samen niet aardig van kun
nen leven?" „Ik wees naar de hemel",
zo glimlachte hij, „en zei tegen opoe,
dat zij en ik er goed aan zouden doen
daar een plaatsje te bespreken en ik
wenste haar het beste".
WAT ZE ZEGGEN. De filmkomiek
Danny Kaye: „De vrouwen dragen
zware beproevingen met meer gemak
dan een oude jurk". De Britse natuur
kundige Yoshua Carr: „Met onze be
levenissen is een boek te vullen, met
wat we verzuimden, een bibliotheek".
Destijds zijn vele Nederlandse musi
ci door het Canadese leger aange
trokken om daaruit muziekkorpsen
te vormen. Het is daarom aardig hen
weer eens terug te zien als Canadese
legermuzikant.
Toen de Canadese minister-president
John Diefenbaker een bezoek bracht
aan de vierde Canadese infanteriebri
gade in Soest (West-Duitsland) wer
den ook twee Nederlandse muzikan
ten aan hem voorgesteld.
Foto: Min.-president Diejenbaker en
v.l.n.r.: Sergeant J. A. Bergman
(Ned sergeant H. van Gijn (Ned.),
serg. F. F. Luzlo (Hongaar) en kor
poraal C. Speichert (Joegoslaaf).
Toestand in Po-delta
iets verbeterd.
Als gevolg van een algemene verbe
tering van het weer in Italië is de
hoop dat men ernstige overstromin
gen in de Po-delta zal kunnen voor
komen, toegenomen. In dit gebied
staat ongeveer 25 ha bouwland on
der water. Deskundigen zijn van oor
deel dat de toestand aanmerkelijk is
verbeterd.
De aanleg van de geprojecteerde ring
weg om de oujde stad betekent voor
Utrecht de demping van de singels.
De groenstrook langs de singels kah
echter voor het grootste deel behou
den blijven. B. en W. zeggen in het
schrijven volkomen te beseffen, dat
het prijsgeven van de watergordel om
de binnenstad, een ^typisch en fraai
Nederlands kenrpéijt. van Utrecht,
een zwaar offer aan de moderne tijd
betekent.
De voorwaarden voor het verkrijgen
van een nieuw ruimtelijk sterli en
gaaf stadsbeeld, in "overeenstemming
met de importantie van de ringweg,
zijn volgens B. en W. bij de realise
ring van dit plan evenwel aanwezig.
De kosten van dit plan worden ge
schat op 125 tot 150 miljoen gul
den. Hierin zijn begrepen de door
braken in de oude stad, de aanleg
van de ringweg, uitvoering van
het gewijzigde plan Leidseveer, de
bouw van een nieuwe tunnel onder
de spoorbaan en een aantal wijzi
gingen in andere stadsdelen. B.
en W. menen dat liet voor Utrecht
een levensbelang is dat met alle
kracht de verwezenlijking van dit
plan ter hand wordt genomen.
Reeds op de gemeentebegroting
van 1960 zal een aanlooppost voor
liet plan worden uitgetrokken.
Voor de eerste fase zal men moe
ten rekenen op een bedrag van
rond 38 miljoen gulden.
Beiaardier Toon van Balkom
in Den Bosch overleden
In 's Hertogcnbosch is, 72 jaar oud,
overleden de heer A. van Balkom,
stadsbeïaardier, meer bekend als
Toon van Balkom. die in 1927 op de
St. Rombout te Mechelen voor het
eerst zijn meesterproef aflegde, ge
noot als beiaardier een reputatie,
welke de landsgrenzen verre over
schreed.
In 1915 werd hij door dé gemeente
raad van Brabants hoofdstad als
sladsbeiaardier benoemd en sedert
dien heeft de heer Van Balkom be
kendheid verworven in binnen- en
buitenland zowel als genodigde voor
beiaardconcerten als op concoursen
voor de beiaard. Hij heeft o.a. de bei
aarden bespeeld van Mechelen en
Brussel, van Neville en Rouaan,
Montpellier en Queenstown, Londen,
Potsdam en nog vele andere.
Ook via de radio heeft hij menigmaal
concerten op de Bossche beiaard ver
zorgd. Zelf heeft hij vele beiaardwer
ken gecomponeerd en gearrangeerd
Tevens was hij een actief bestuurslid
van de Klokkenspelvereniging.
Meisje verdronken in
sportfondsenbad.
Het veertienjarig meisje H. van Rens
uit Horst is vrijdagmiddag bij het
zwemmen in het sportfondsenbad te
Venlo verdronken. Aangezien het op
dat tijdstip druk was in het bad is
het ongeluk door niemand opge
merkt, voordat het levenloze meisje
in het bassin werd gevonden.
Tussen een samenstel van metersdik
ke buizen, ketels, tanks en torens,
die alle tezamen de nieuwe zwavel
zuur fabriek in Sas van Gent vormen,
wandelden gisteren vele belangstel
lenden. Het waren de genodigden bij
de officiële ingebruikstelling van de
ze fabriek. (Foto P.Z.C.),
Nederlandsche Bank
verlaagt disconto
De met de aanhoudende stijging van
de deviezenvoorraad verband hou
dende ruimte op de geldmarkt heeft
do Nederlandse Bank doen besluiten,
haar rentetarieven met ingang van
vandaag, over de gehele linie met een
half procent te verlagen.
Bedoelde tarieven zijn met ingang
van genoemde datum als volgt vast
gesteld
wiseldisconto 3 pet. (was 31i); pro-
messendisconto 3 Va pet. (4); rente
voor voorschotten in rekening cou
rant en beleningen: voor particulie
ren iVz pet. (.5); voor anderen 3Vè
pet. (4).
Onder „particulieren" zijn te ver
staan alle natuurlijke en rechtsper
sonen, behalve: de Staat der Neder
landen, de ingevolge de wet toezicht
kredietwezen in het register der kre
dietinstellingen ingeschreven han
delsbanken, centrale kredietinstellin
gen, landbouwkredietbanken en alge
mene spaarbanken, zomede de leden
van de verenigingen, die aangeslo
ten zijn bij de Nederlandse organi
satie van het effectenbedrijf en de
leden van de Vereniging van valuta
makelaars en discontohandelaren.
STEMMEN UIT DE KERKEN
Gevaar van specialisatie
diaconale werk
„Wat is het toch moeilijk te preken over de voetwassing!", zo hoorden
we eens de verzuchting van een jong predikant, nadat hij in het begin van
de lijdensweken gepoogd had een preek te maken over die bekende ge
beurtenis toen de Here Jezus vlak voor zijn lijden en sterven met zijn
discipelen bijeen was in de opperzaal. Hij, de Meester, legde zijn klederen
af en nam een linnen doek en omgordde zich daarmee en begon de voeten
van de discipelen te wassen en te drogen. In zijn jeugdige overmoed had
hij gemeend dat dit gedeelte van het Evangelie voor hem gemakkelijke
stof zou ziju, maar hij was tot ccn tegenovergestelde conclusie gekomen.
Op de vraag waarom het zo moeilijk was geweest, gaf hij ten antwoord
dat die geschiedenis zo zeer voor zich zelf sprak dat je. met alles wat je
er verder van zei, meer verduisterde dan verduidelijkte. „Indien nu Ik.
uw Here en Meester, U de voeten gewassen heb, behoort ook gij elkander
de voeten te wassen". Dat zegt alles! Wat kunnen wij daaraan nog toe
voegen? En in dit verband sprak hij toen van „het sacrament van de
voetwassing" dat behoorde bij het sacrament van het Avondmaal.
maakt". Verder heeft hij uiteengezet
dat de hulp van de 'diaken „een
voortzetting is van de liefdemaaltijd
van de gemeente des Heren". Wan
neer het dit is, loopt het nooit ge
vaar maatschappelijk hulpbetoon te
worden. Ook deze hooggeleerde heer
legt dus een nauw en onlosmakelijk
verband tussen het sacrament van
het H. Avondmaal en de voetwas
sing, die een sacramentele functie
heeft.
Aan die uitdrukking „het sacrament
van de voetwassing" moesten we
terugdenken toen we deze week een
overzicht lazen van hetgeen prof. dr.
A. J. Rasker op de jaarvergadering
van de Federatie van Diaconieën in
de Ned. Herv. Kerk gezegd heeft
over „diaconie en pastoraat". Deze
twee zijn niet te scheiden. „Het dia
conaat heeft een acramentele func
tie. doordat het de vermaning van
liet pastoraat aanschouwelijk
Aan de Federatie van Diaconieën
in de Ned. Herv. Kerk komt de
eer toe een nieuwe bezinning te
hebben gebracht over het werk
van de diaconie. Mannen als
Adrian! en Ruys, hebben hier toch
wel baanbrekend werk verricht
en die federatie van diaconieën,
die vooral door hen is opgericht,
heeft een invloed gehad, die veel
verder reikte dan die ene kerk al
leen. Daaraan is het mee te dan
ken dat de diaconale hulp uit de
sfeer van „de bedeling" is geko
men en weer heeft gekregen, wat
prof. Rasker dan noemt, een sa
cramentele functie.
We herinneren ons een conferentie
van deze Federatie van Diakonieënë,
enige jaren na de Eerste Wereldoor
log. Op die conferentie is er gespro
ken over de vraag of de diaken de
hulp. die vanuit een kerkelijke ge
meente aan bepaalde gezinnen en
personen geboden werd, bij hen thuis
moest brengen of dat ze die op een
bepaalde dag en uur bij de diaken
aan huis konden halen. Natuurlijk
werd het eerste nodig geacht. Maar
het was voor die tijd toch tekenend
dat er een heleboel diakenen waren,
die zich zo maar niet lieten over
tuigen. En waarom moest die hulp
thuis worden gebracht? Met de
woorden van de kerkorde zeggen we
nuomdat diaconaat en pastoraat
samen moeten gaan. In het formulier
voor de bevestiging van diakenen
staat een klein zinnetje, dat in die
tijd en ook later nog wel, met na
druk werd aangehaald, dat de diake-
(Zie slot pag. 4 kol. 4)
Laverende
president
Over de politiek die Arturo Fron
dizi zou volgen als president
van Argentinië zijn na zijn ver
kiezing nogal wat woorden vuil ge
maakt. Frondizi had zijn benoeming
vooral te danken aan de indrukwek
kende steun die hij van peronisten
ondervonden had. Uit zijn balling
schap had de voormalige dictator Pe-
ron zijn mannetjes en vrouwtjes im
mers laten weten, dat het geen
kwaad kon om op deze kandidaat te
stemmen. Het lag daarna voor de
hand, dat Frondizi, toen hij op 1 mei
van dit jaar zijn hoge ambt had aan
vaard, niet helemaal buiten peronls-
tisch vaarwater kon blijven. Maar
velen konden toch niet aannemen
dat hij zich daar helemaal in zou
dompelen. Men kende Frondizi im
mers als een man die weliswaar in
zijn verkiezingscampagne geen on
vriendelijke dingen over de peronis
ten had gezegd en die zelfs een poli
tieke amnestie in het vooruitzicht
had gesteld, ook als- een man die
voor zijn openlijke stelling nemen te
gen Peron toen die nog president
was, enkele keren achter slot en gren
del was gezet. Een welbespraakte en
intelligente politicus, die in het Ar
gentijnse parlement de ambtsmisbrui
ken van de dictator openlijk veroor
deelde en die als advocaat bij voor
keur de zaken behandelde die tegen
politieke vijanden van Peron aan
hangig waren gemaakt.
Minstens met enkele tenen is
Frondizi wel in pcronistisch
vaarwater terechtgekomen,
in zoverre dat hij na de amnestie do
terugkeer van peronisten in sommi
ge hoge ambten niet tegenhield. Hij
kreeg met kritiek uit anti-peronisti-
sche kring te kampen en het was dan
ook niet overbodig dat hij zich in ju
li in een radiorede duidelijk uitsprak:
„niets v/at het land heeft afgewezen,
zal terugkeren". De Argentijnen be
gonnen zich daarna te realiseren,
dat niemand in staat zou zijn ge
weest, zo'n massale verkiezingsover
winning te behalen zonder zich van
de steun der talrijke peronistische ar
beiders in het land te verzekeren.
Frondizi was zo handig geweest om
naar die steun te dingen en het was
nu kennelijk zijn bedoeling om de
tegemoetkomingen aan het hem on
sympathieke deel van de kiezers bin
nen de perken te houden.
Aan de verdenking van peronisme
kwani zo een eind, maar er wa
ren tal van andere problemen,
die een schrandere oplossing nodig
maakten. Op economisch en sociaal
gebied bestond evenzeer een diepe
crisis als op hét politiek terrein. Men
mag het Frondizi niet kwalijk nemen
dat hij geen ijzer en ook niet dit
roestige ijzer met handen kon
breken en dat bijvoorbeeld de infla
tie deze zes maanden voortduurde
zelfs ernstiger vormen aannam.
En toen hij dezer dagen aankondig
de dat hij tot ingrijpende bezuini
gingsmaatregelen wilde overgaan
om daarmee de betalingsbalans en 't
betaalmiddel te redden, namen de pe
ronisten een dreigende houding aan:
stakingsparolen waren aan de orde
van de dag.
Tegenkanting ontmoetten ook
Frondizi's pogingen om met
Amerikaanse ondernemingen
tot overeenstemming te komen over
betere uitrusting van de Argentijnse
olie-industrie. Er zijn onderhande
lingen gaande over contracten tot
een totaal bedrag van niet minder
dan een miljard dollar. Frondizi
stuit in dit opzicht op hetzelfde na
tionalisme dat hijzelf in dit op
zicht medestander van Peron
vroeger energiek propageerde, waar
bij uitdrukkingen als „Yankee-impe-
rialisme" gemakkelijk over zijn rap
pe lippen liepen. (Zijn boek Politica
y Petroleo (Politiek en olie) heeft
indertijd in het buitenland veel opzien
gebaard, omdat het een pleidooi in
hield voor een verregaande nationa
lisering van de olie-ondernemingen.
Klaarblijkelijk ziet Frondizi nu als
president geen andere mogelijk
heid voor de bevordering van
het economische leven dan een nau
we samenwerking met die „Yankee
imperialisten". Hij heeft een af
spraak lopen om over een maand of
drie in eigen persoon naaar Wash
ington te gaan. Maar zowel de „be
stedingsbeperking" als de „oliepoli-
tiek", die deze week al tot een mis
lukte) staatsgreep en tot het afkon
digen van de staat van beleg leidden,
zullen hem voordien nog wel enkele
grijze haren bezorgen. Een groot
voordeel voor hem is daarbij dat hij
zich verzekerd heeft van de steun der
strijdkrachten, die in zijn land een
doorslaggevende factor zijn.
ARTURO FRONDIZI
...hergen problemen...
John Randolph Hearst, zoon van de
Amerikaanse persmagnaat wijlen William
Randolph Hearst en waarnemend direc
teur-generaal van de bladen van de
„Hearst Press", is op 49-jarige leeftijd
op de Maagdeneilanden in de Antillen
overleden, aldus meldt' het Amerikaanse
blad „Journal American". Hearst be
zweek aan een hartaanval.