Eerste week in december boycot van schepen onder goedkope vlag Op ieder gemeentelid rust een diaconale plicht UTRECHTS VERKEERSPLAN ZAL 150 MILJOEN GULDEN KOSTEN KLANKBORD ZATERDAG 15 NOVEMBER 1958 PROVINCIALE ZEEU>W3E COURANT 3 BESLUIT INTERNATIONALE TRANSPORTARBEIDERS FEDERATIE: Het Wereldgebeuren Als niet aan eisen wordt voldaan dan verlenging van maatregel De Internationale Transportarbeiders Federatie (I.T.F.) heeft gisteren bepaald dat van 1 tot en met 4 december de naar schatting 1200 schepen, die onder goedkope vlag varen, zullen worden geboycot. De secretaris-ge neraal van de I.T.F., Omar Bécu, maakte voorts bekend dat de boycot misschien verlengd zal worden tegen schepen van reders, die de eisen van de federatie blijven afwijzen. De besluiten zijn genomen op een vergade ring van een speciale commissie van vijf man van de I.T.F. en de boycot betreft alle schepen die de vlag voeren van Panama, Liberia, Costa-Rica, Honduras en nog andere landen, die de „goedkope vlag" beschikbaar stellen, met uitzondering, van de schepen van reders die reeds collectieve overeenkomsten met de I.T.F. hebben gesloten. Verwacht wordt dat de boycot die vorm zal aannemen dat de havenarbei ders weigeren gedurende genoemde vier dagen lading te behandelen voor de betrokken schepen. Naar schatting 8 procent van de wereldkoopvaar- dijvloot ongeveer 1200 schepen van de in totaal minstens 10 miljoen ton vaart onder goedkope vlag. De secretaris-generaal van de I.T.F., Omar Bécu, verklaarde dat de eisen van de federatie de volgende zijn De reders moeten maandelijks een bedrag van twee pond sterling (ca. 20 gulden) bij de I.T.F. storten voor ieder lid van de bemanning dat op een hunner schepen vaart. Eenzelfde salaris voor zeelieden van verschillende rederijen. Eij de I.T.F. zijn transportarbeiders uit 32 niet-communistische landen aangesloten. Het besluit tot de boy cot werd door de afgevaardigden op de conferentie van Hamburg een stemmig genomen. Joseph Curran, voorzitter van de Amerikaanse „National Maritime Union", verklaarde een beroep op de bonden van havenarbeiders en trans portarbeiders te zullen doen om de boycot te steunen. Ongeveer 42 pro cent der schepen, die onder goedko pe vlaggen varen is Amerikaans eigendom. Het Amerikaanse comité voor „sche pen onder noodzakelijke vlag", een pas gevormde groep van belangrijke Amerikaanse reders die schepen on der „goedkope vlag" hebben varen, heeft in een telegram aan de Inter nationale Federatie van transport arbeiders geprotesteerd tegen de voorgenomen boycot van deze sche pen. De commissie waarschuwde te vens, dat een boycot „ernstige tegen maatregelen" tot gevolg zal hebben. Voorts wordt in het telegram ver klaard, dat de „goedkope vlaggen mogelijk voor Europese reders goed koop zijn, maar voor Amerikaanse reders blijveri ze een noodzaak". De voorzitter van 'cle Amerikaanse federale koopvaardijraad, Morse, ver klaarde donderdag, dat de Ameri kaanse regering zich niet zal gaan bemoeien met Amerikaanse schepen onder „goedkope vlag", nu een boy cot dreigt. De Amerikaanse regering moedigt kapitaalinvesteringen in het bui tenland aan, aldus Morse, waar om zou zij dan niet Amerikaanse scheepseigendom in het buitenland aanmoedigen De Amerikaanse regering zou weliswaar liever meer schepen onder Amerikaanse vlag zien, doch er zijn geen wer kelijke belemmeringen voor het plaatsen van tank-, erts- en vrachtschepen onder buitenlandse vlag. Rotterdams Kamerorkest blijft bestaan Evenals veertien dagen geleden heeft ook donderdagavond de Rotterdamse gemeenteraad zich beziggehouden met een bespreking van de z.g. kunstnota, het in juni 1957 door de commissie voor het kunstbeleid uitge brachte rapport, waarin het cultu rele leven van Rotterdam in al zijn geledingen wordt beschreven en be paalde aanbevelingen worden gedaan. In de zitting van donderdagavond is een beslissing gevallen over het de laatste jaren onzeker geworden be staan van het Rotterdams Kamer orkest, dat o.m. werk geeft aan werk loze musici. De heer C. Kleisterlee (k.v.p.) had n.l. een motie ingediend, die mede was ondertekend door C.H.U., A.R. en V.V.D. en aangeno men werd met 23 tegen 18 stemmen. In de motie sprak de raad uit voor keur te geven aan zulke maatrege len als dienstig kunnen zijn tot ver dere instandhouding van het Rot terdams Kamerorkest. B. en W. wer den tevens uitgenodigd tijdig voor stellen hieromtrent bij de raad in te dienen. OUDE STAD NIET VOOR VERKEER AFSLUITEN Ht rapport-Feuchtinger toont echter, volgens B. en W., overtuigd aan. dat dit offer onvermijdelijk is voor 't be houd van de oude stad. En ook B. en W. menen dat een alternatief er niet is. Zij schrijven de raad dat, indien men dit offer niet wil brengen, men de consequentie daarvan moet aan vaarden en derhalve van een oplos sing van het nijpende verkeerspro bleem moet afzien. Aanleg ringweg betekent demping grachten Do Duitse verkeersdeslsundige prof. dr. ir. M. E. Feuchtinger uit Ulm, heeft cle gemeente Utrecht een ver keersplan aangeboden waarover (1e gemeenteraad zich binnenkort zal be raden. Bij het plan is deze Duitse ver- keersdeskundige ervan uitgegaan, dat de oude stad niet voor het verkeer diende te worden afgesloten, doch dat zodanige voorzieningen moeten wor den getroffen, dat zij ook in de toe komst voor het verkeer, dat daarin moet zijn, bereikbaar zal wezen. De ringweg om de óude stad is het meest essentiële onderdeel in het ont worpen' verkeerswegeftsysteem. Hoe wel het historisch karakter van de oude stad niet fundamenteel wordt aangetast, ontveinst het college van B. en W. zich niet dat de aanleg van een rondweg een zeer forse ingreep in het huidige stadsbeeld betekent. PENSIOEN. In zijn laatste zitting heeft het Amerikaanse congres aan twee veteranen uit cle Amerikaanse burgeroorlog een pensioen toegekend van 135 dollar de man. De dove, 116- jarige Walter W. Williams te Hou ston, antwoordde zijn verpleegster toen die vroeg wat hij met dat geld ging doen: „Ik neem je mee uit eten". En de 112-jarige blinde John B. Sai ling te Slant vertelde dat een negen tigjarige dame van wie hij nogal eens „last heeft", met een concreet voor stel was gekomen, nadat hij zijn eer ste cheque had gekregen: „Zouden wij daar samen niet aardig van kun nen leven?" „Ik wees naar de hemel", zo glimlachte hij, „en zei tegen opoe, dat zij en ik er goed aan zouden doen daar een plaatsje te bespreken en ik wenste haar het beste". WAT ZE ZEGGEN. De filmkomiek Danny Kaye: „De vrouwen dragen zware beproevingen met meer gemak dan een oude jurk". De Britse natuur kundige Yoshua Carr: „Met onze be levenissen is een boek te vullen, met wat we verzuimden, een bibliotheek". Destijds zijn vele Nederlandse musi ci door het Canadese leger aange trokken om daaruit muziekkorpsen te vormen. Het is daarom aardig hen weer eens terug te zien als Canadese legermuzikant. Toen de Canadese minister-president John Diefenbaker een bezoek bracht aan de vierde Canadese infanteriebri gade in Soest (West-Duitsland) wer den ook twee Nederlandse muzikan ten aan hem voorgesteld. Foto: Min.-president Diejenbaker en v.l.n.r.: Sergeant J. A. Bergman (Ned sergeant H. van Gijn (Ned.), serg. F. F. Luzlo (Hongaar) en kor poraal C. Speichert (Joegoslaaf). Toestand in Po-delta iets verbeterd. Als gevolg van een algemene verbe tering van het weer in Italië is de hoop dat men ernstige overstromin gen in de Po-delta zal kunnen voor komen, toegenomen. In dit gebied staat ongeveer 25 ha bouwland on der water. Deskundigen zijn van oor deel dat de toestand aanmerkelijk is verbeterd. De aanleg van de geprojecteerde ring weg om de oujde stad betekent voor Utrecht de demping van de singels. De groenstrook langs de singels kah echter voor het grootste deel behou den blijven. B. en W. zeggen in het schrijven volkomen te beseffen, dat het prijsgeven van de watergordel om de binnenstad, een ^typisch en fraai Nederlands kenrpéijt. van Utrecht, een zwaar offer aan de moderne tijd betekent. De voorwaarden voor het verkrijgen van een nieuw ruimtelijk sterli en gaaf stadsbeeld, in "overeenstemming met de importantie van de ringweg, zijn volgens B. en W. bij de realise ring van dit plan evenwel aanwezig. De kosten van dit plan worden ge schat op 125 tot 150 miljoen gul den. Hierin zijn begrepen de door braken in de oude stad, de aanleg van de ringweg, uitvoering van het gewijzigde plan Leidseveer, de bouw van een nieuwe tunnel onder de spoorbaan en een aantal wijzi gingen in andere stadsdelen. B. en W. menen dat liet voor Utrecht een levensbelang is dat met alle kracht de verwezenlijking van dit plan ter hand wordt genomen. Reeds op de gemeentebegroting van 1960 zal een aanlooppost voor liet plan worden uitgetrokken. Voor de eerste fase zal men moe ten rekenen op een bedrag van rond 38 miljoen gulden. Beiaardier Toon van Balkom in Den Bosch overleden In 's Hertogcnbosch is, 72 jaar oud, overleden de heer A. van Balkom, stadsbeïaardier, meer bekend als Toon van Balkom. die in 1927 op de St. Rombout te Mechelen voor het eerst zijn meesterproef aflegde, ge noot als beiaardier een reputatie, welke de landsgrenzen verre over schreed. In 1915 werd hij door dé gemeente raad van Brabants hoofdstad als sladsbeiaardier benoemd en sedert dien heeft de heer Van Balkom be kendheid verworven in binnen- en buitenland zowel als genodigde voor beiaardconcerten als op concoursen voor de beiaard. Hij heeft o.a. de bei aarden bespeeld van Mechelen en Brussel, van Neville en Rouaan, Montpellier en Queenstown, Londen, Potsdam en nog vele andere. Ook via de radio heeft hij menigmaal concerten op de Bossche beiaard ver zorgd. Zelf heeft hij vele beiaardwer ken gecomponeerd en gearrangeerd Tevens was hij een actief bestuurslid van de Klokkenspelvereniging. Meisje verdronken in sportfondsenbad. Het veertienjarig meisje H. van Rens uit Horst is vrijdagmiddag bij het zwemmen in het sportfondsenbad te Venlo verdronken. Aangezien het op dat tijdstip druk was in het bad is het ongeluk door niemand opge merkt, voordat het levenloze meisje in het bassin werd gevonden. Tussen een samenstel van metersdik ke buizen, ketels, tanks en torens, die alle tezamen de nieuwe zwavel zuur fabriek in Sas van Gent vormen, wandelden gisteren vele belangstel lenden. Het waren de genodigden bij de officiële ingebruikstelling van de ze fabriek. (Foto P.Z.C.), Nederlandsche Bank verlaagt disconto De met de aanhoudende stijging van de deviezenvoorraad verband hou dende ruimte op de geldmarkt heeft do Nederlandse Bank doen besluiten, haar rentetarieven met ingang van vandaag, over de gehele linie met een half procent te verlagen. Bedoelde tarieven zijn met ingang van genoemde datum als volgt vast gesteld wiseldisconto 3 pet. (was 31i); pro- messendisconto 3 Va pet. (4); rente voor voorschotten in rekening cou rant en beleningen: voor particulie ren iVz pet. (.5); voor anderen 3Vè pet. (4). Onder „particulieren" zijn te ver staan alle natuurlijke en rechtsper sonen, behalve: de Staat der Neder landen, de ingevolge de wet toezicht kredietwezen in het register der kre dietinstellingen ingeschreven han delsbanken, centrale kredietinstellin gen, landbouwkredietbanken en alge mene spaarbanken, zomede de leden van de verenigingen, die aangeslo ten zijn bij de Nederlandse organi satie van het effectenbedrijf en de leden van de Vereniging van valuta makelaars en discontohandelaren. STEMMEN UIT DE KERKEN Gevaar van specialisatie diaconale werk „Wat is het toch moeilijk te preken over de voetwassing!", zo hoorden we eens de verzuchting van een jong predikant, nadat hij in het begin van de lijdensweken gepoogd had een preek te maken over die bekende ge beurtenis toen de Here Jezus vlak voor zijn lijden en sterven met zijn discipelen bijeen was in de opperzaal. Hij, de Meester, legde zijn klederen af en nam een linnen doek en omgordde zich daarmee en begon de voeten van de discipelen te wassen en te drogen. In zijn jeugdige overmoed had hij gemeend dat dit gedeelte van het Evangelie voor hem gemakkelijke stof zou ziju, maar hij was tot ccn tegenovergestelde conclusie gekomen. Op de vraag waarom het zo moeilijk was geweest, gaf hij ten antwoord dat die geschiedenis zo zeer voor zich zelf sprak dat je. met alles wat je er verder van zei, meer verduisterde dan verduidelijkte. „Indien nu Ik. uw Here en Meester, U de voeten gewassen heb, behoort ook gij elkander de voeten te wassen". Dat zegt alles! Wat kunnen wij daaraan nog toe voegen? En in dit verband sprak hij toen van „het sacrament van de voetwassing" dat behoorde bij het sacrament van het Avondmaal. maakt". Verder heeft hij uiteengezet dat de hulp van de 'diaken „een voortzetting is van de liefdemaaltijd van de gemeente des Heren". Wan neer het dit is, loopt het nooit ge vaar maatschappelijk hulpbetoon te worden. Ook deze hooggeleerde heer legt dus een nauw en onlosmakelijk verband tussen het sacrament van het H. Avondmaal en de voetwas sing, die een sacramentele functie heeft. Aan die uitdrukking „het sacrament van de voetwassing" moesten we terugdenken toen we deze week een overzicht lazen van hetgeen prof. dr. A. J. Rasker op de jaarvergadering van de Federatie van Diaconieën in de Ned. Herv. Kerk gezegd heeft over „diaconie en pastoraat". Deze twee zijn niet te scheiden. „Het dia conaat heeft een acramentele func tie. doordat het de vermaning van liet pastoraat aanschouwelijk Aan de Federatie van Diaconieën in de Ned. Herv. Kerk komt de eer toe een nieuwe bezinning te hebben gebracht over het werk van de diaconie. Mannen als Adrian! en Ruys, hebben hier toch wel baanbrekend werk verricht en die federatie van diaconieën, die vooral door hen is opgericht, heeft een invloed gehad, die veel verder reikte dan die ene kerk al leen. Daaraan is het mee te dan ken dat de diaconale hulp uit de sfeer van „de bedeling" is geko men en weer heeft gekregen, wat prof. Rasker dan noemt, een sa cramentele functie. We herinneren ons een conferentie van deze Federatie van Diakonieënë, enige jaren na de Eerste Wereldoor log. Op die conferentie is er gespro ken over de vraag of de diaken de hulp. die vanuit een kerkelijke ge meente aan bepaalde gezinnen en personen geboden werd, bij hen thuis moest brengen of dat ze die op een bepaalde dag en uur bij de diaken aan huis konden halen. Natuurlijk werd het eerste nodig geacht. Maar het was voor die tijd toch tekenend dat er een heleboel diakenen waren, die zich zo maar niet lieten over tuigen. En waarom moest die hulp thuis worden gebracht? Met de woorden van de kerkorde zeggen we nuomdat diaconaat en pastoraat samen moeten gaan. In het formulier voor de bevestiging van diakenen staat een klein zinnetje, dat in die tijd en ook later nog wel, met na druk werd aangehaald, dat de diake- (Zie slot pag. 4 kol. 4) Laverende president Over de politiek die Arturo Fron dizi zou volgen als president van Argentinië zijn na zijn ver kiezing nogal wat woorden vuil ge maakt. Frondizi had zijn benoeming vooral te danken aan de indrukwek kende steun die hij van peronisten ondervonden had. Uit zijn balling schap had de voormalige dictator Pe- ron zijn mannetjes en vrouwtjes im mers laten weten, dat het geen kwaad kon om op deze kandidaat te stemmen. Het lag daarna voor de hand, dat Frondizi, toen hij op 1 mei van dit jaar zijn hoge ambt had aan vaard, niet helemaal buiten peronls- tisch vaarwater kon blijven. Maar velen konden toch niet aannemen dat hij zich daar helemaal in zou dompelen. Men kende Frondizi im mers als een man die weliswaar in zijn verkiezingscampagne geen on vriendelijke dingen over de peronis ten had gezegd en die zelfs een poli tieke amnestie in het vooruitzicht had gesteld, ook als- een man die voor zijn openlijke stelling nemen te gen Peron toen die nog president was, enkele keren achter slot en gren del was gezet. Een welbespraakte en intelligente politicus, die in het Ar gentijnse parlement de ambtsmisbrui ken van de dictator openlijk veroor deelde en die als advocaat bij voor keur de zaken behandelde die tegen politieke vijanden van Peron aan hangig waren gemaakt. Minstens met enkele tenen is Frondizi wel in pcronistisch vaarwater terechtgekomen, in zoverre dat hij na de amnestie do terugkeer van peronisten in sommi ge hoge ambten niet tegenhield. Hij kreeg met kritiek uit anti-peronisti- sche kring te kampen en het was dan ook niet overbodig dat hij zich in ju li in een radiorede duidelijk uitsprak: „niets v/at het land heeft afgewezen, zal terugkeren". De Argentijnen be gonnen zich daarna te realiseren, dat niemand in staat zou zijn ge weest, zo'n massale verkiezingsover winning te behalen zonder zich van de steun der talrijke peronistische ar beiders in het land te verzekeren. Frondizi was zo handig geweest om naar die steun te dingen en het was nu kennelijk zijn bedoeling om de tegemoetkomingen aan het hem on sympathieke deel van de kiezers bin nen de perken te houden. Aan de verdenking van peronisme kwani zo een eind, maar er wa ren tal van andere problemen, die een schrandere oplossing nodig maakten. Op economisch en sociaal gebied bestond evenzeer een diepe crisis als op hét politiek terrein. Men mag het Frondizi niet kwalijk nemen dat hij geen ijzer en ook niet dit roestige ijzer met handen kon breken en dat bijvoorbeeld de infla tie deze zes maanden voortduurde zelfs ernstiger vormen aannam. En toen hij dezer dagen aankondig de dat hij tot ingrijpende bezuini gingsmaatregelen wilde overgaan om daarmee de betalingsbalans en 't betaalmiddel te redden, namen de pe ronisten een dreigende houding aan: stakingsparolen waren aan de orde van de dag. Tegenkanting ontmoetten ook Frondizi's pogingen om met Amerikaanse ondernemingen tot overeenstemming te komen over betere uitrusting van de Argentijnse olie-industrie. Er zijn onderhande lingen gaande over contracten tot een totaal bedrag van niet minder dan een miljard dollar. Frondizi stuit in dit opzicht op hetzelfde na tionalisme dat hijzelf in dit op zicht medestander van Peron vroeger energiek propageerde, waar bij uitdrukkingen als „Yankee-impe- rialisme" gemakkelijk over zijn rap pe lippen liepen. (Zijn boek Politica y Petroleo (Politiek en olie) heeft indertijd in het buitenland veel opzien gebaard, omdat het een pleidooi in hield voor een verregaande nationa lisering van de olie-ondernemingen. Klaarblijkelijk ziet Frondizi nu als president geen andere mogelijk heid voor de bevordering van het economische leven dan een nau we samenwerking met die „Yankee imperialisten". Hij heeft een af spraak lopen om over een maand of drie in eigen persoon naaar Wash ington te gaan. Maar zowel de „be stedingsbeperking" als de „oliepoli- tiek", die deze week al tot een mis lukte) staatsgreep en tot het afkon digen van de staat van beleg leidden, zullen hem voordien nog wel enkele grijze haren bezorgen. Een groot voordeel voor hem is daarbij dat hij zich verzekerd heeft van de steun der strijdkrachten, die in zijn land een doorslaggevende factor zijn. ARTURO FRONDIZI ...hergen problemen... John Randolph Hearst, zoon van de Amerikaanse persmagnaat wijlen William Randolph Hearst en waarnemend direc teur-generaal van de bladen van de „Hearst Press", is op 49-jarige leeftijd op de Maagdeneilanden in de Antillen overleden, aldus meldt' het Amerikaanse blad „Journal American". Hearst be zweek aan een hartaanval.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1958 | | pagina 17