ZWITSALETTEN de' PILOOT STORM ontvoerd in de stratosfeer ►kelken eraf „Moord in de krantenwijk' Van en voor de boekenplank REIS IN HET HEELAL" EN ANDERE PRISMA-JUNIORES RDTER5EPT ESSO WAAKT TEGEN SLIJTAGE Kindergedichten ONDERHOUDENDE BOEKEN VOOR EN OVER MEISJES EVEN NADENKEN rr u IE X n m ■3 L m 10 PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT MAANDAG 3 NOVEMBER 1958 VOOR JONGENS EN MEISJES: 99 Tjomme de Vries schreef over de planeten. De veelgeroemde Prisma-reeks be vat niet alleen goede „pocket-boe ken" voor volwassenen, maar ook voor jeugdige lezers. Waarheen hun belangstelling ook maar gericht mag zyn, ook hier wordt voor „elk wat wils" geboden. De voordelen, die aan de goedkope en. goede uitga ven voor ouderen verbonden zijn, gelden ook voor de Prisma-juniores. Zij nemen weinig plaats in, zijn niet duur, zien er aardig uiten de jongelui zijn er gek op. De serie wordt nog steeds uitgebreid en tot de laatste nieuwe juniores behoren pennevruchten van buitenlandse schrijfsters en schrijvers. Met enke len van hen heeft de „Prismajeugd" reesd kennis gemaakt, de anderen zijn nieuw. Bovendien kwam by Uit geverij „Het Spectrum" eén soort populair-wetenschappelijk werkje uit, dat door een Nederlandse schrij ver, namelijk Tjomme de Vries, werd geschreven. ..Reis imhet heelal" van Tjomme de Vries is niet zo maar fictie alleen, maar staat ook vol met aardige bij zonderheden over de astronomie. De Vries kan men gerust een deskundige op dit gebied noemen, nadat hij het deel Sterrenkunde van de Winkler Prins Atlas heeft verzorgd. In sa menwerking met een andere auteur schreef hij bovendien „De atlas van het heelal". „Reis in het heelal" is heel geschikt voor jongens tussen de twaalf en zestien jaar, die wel eens iets meer willen weten van de ster renhemel. Anthony Buckeridge is een van de oude bekenden. De helden van zijn verhalen zijn meestal speurders, zo als zijn vriend Rex, die het in „Rex speelt detective" aan de stok krijgt met een autodief. Reeds eerder ver scheen van Buckeridge „Rex zet de boel op stelten". Degenen, die dat boekje hebben gelezen zullen zeker meer willen horen over de rondbor stige amateur-detective en zijn kame raad Jigger. Een kapotte harmonika, een sleutel Josje en Jaapje de snoekenvangers Van de Vlissingse kinderboeken schrijfster Nel Verschoor-Van der Vlis is bij de N.V. Uitgeversmaat schappij J. H. Kok te Kampen het boekje „Josje en Jaapje de snoeken- vangers" verschenen. In dit boekje vertelt mevrouw Verschoor op inne mende, wijze de avonturen van Josje en Jaapje, die sinds kort in een gro te stad wonen en onder meer natte kleren oplopen bij een tewaterlating. Het boekje is aardig geïllustreerd door Hein Kray. en een lijstje met morsetekens vor men de uitrusting, waarmee Jennings en Darbishire, twee andere helden van Buckeridge, een detective-be drijf opzetten. De avonturen van dit tweetal kan men lezen in „Jennings ruikt lont", dat zeer geschikt is voor jongens van 9 tot 12 jaar. De Jeugdige lezers van „De Jacht op de zeerovers" zullen graag meer van Frank Crisp willen le zen. Welnu, dat kan, want onder de nieuwste Prisma-juniores is weer een verhaal van deze sclirij- ver, dat even avontuurlijk is als liet vorige. „De schat vaii de Sa- cramentogjtfflie.v" handelt over 'n AustralraBfe jongen, die een oud scheepsjournaal ontdekt, waarin sprake is van een schat. AI weer zeerovers dus. Echt iets voor jon gens van 1216 jaar. De Engelse schrijfster Marjorie Phil lips heeft twee nieuwe boeken ge schreven. Een voor jongens „Het ge heimzinnige wachtwoord" en een voor meisjes, dat in Nederland ech ter nog niet uitgegeven is. „Het ge heimzinnige wachtwoord" is een avonturenverhaal uit de Middeleeu wen, waarin een page de hoofdrol vervult. Spannend, vol jongensachti ge deugnieterij is dit bo'ek. (1215 jaar). Over W. E. Johns behoeven we wei nig te schrijven. Hij is de geestelijke vader van de piloot-speurder Biggies die hij nieuwe avonturen laat bele ven in „Biggies als juwelendief". De politie roept de hulp in van Biggie om de geheimen rondom een vlieg tuigongeluk op te helderen. Honderd negenenzeventig bladzijden vol span ning. Voor jongens en meisjes van 10 tot 14 jaar schreef Dorothy Cle- wes een aardig verhaal, dat zich afspeelt op het Engelse kanaal eiland Sark, „Avontuur op het ro- genboogeiland". Het bevat een goede beschrijving van het eiland en de mensen, die er op wor Peter, Eileen en Bobbie brengen hun vakantie op Sark door en ko men tot de ontdekking, dat er een geheim aan het eiland verbonden is. Voor dat geheim is opgelost gebeurt er heel wat, dat het lezen waard is. Het boekje bevat illu straties van Shirley Hughes. Irene Beyers houdt er een plezierige, humoristische trant van schrijven op na. Dat kon men reeds merken in „Het geheim van de boerderij". In haar nieuwe boek „De gevaarlijke bloem uit het oerwoud" bemerken we dat opnieuw. Tony, een jongeman, heeft uit Zuid-Amerika een fraaie plant mee naar Engeland gebracht, die grote invloed blijkt te hebben op de gehele familie. Irene Byers schreef haar boek voor jongens en meisjes van 12 tot 16 jaar. VOOR MEISJES. Tenslotte zag in de Prismareeks nog een viertal boeken voor meisjes het licht. Allereerst een roman voor oudere meisjes van de Amerikaanse schrijfster Mary Stolz. „De roep van de zilveren vogels" is de geschiedenis van Jean, die vertroeteld door haar moeder pas werkelijk de kans krijgt om te leven, wanneer zij in het ho tel van een oom gaat werken. Eveneens voor oudere meisjes is het boek, dat Pamela Brown met kennis van zaken schreef over een rondrei- het gezonde gebaar: mond- en keelontsmetting HET ESSO BENT U BETER UIT! Alleen ESSO BENZINE geeft Uw motor de EXTRA bescherming van BOVENSMERING. i 's Winters belangrijker dan ooit! Esso Extra (Winter Grade) yoor zomerprestaties in de winter! zend theater. „Olivia op de planken" is het derde verhaal van deze Engel se schrijfster, dat door „Het Spec trum" wordt uitgegeven. Rob White werd op een eiland gebo ren en het is dan ook geen wonder dat hij graag over de zee schrijft. „M&rjo en Tonie" is zo'n zeeboek vol prachtige beschrijvingen van zeil tochten. Marjorie en Tonie, de hel den van het verhaal voelen zich op die zee wel thuis, al maken zij soms angstige ogenblikken mee. (Voor meisjes van 1114 jaar). „Lisa's vlucht" van Gilberte Sollaca- ro speelt in het Frans-Spaanse grensgebied, waar Lisa leeft bij haar oom Luigi, die met smokkelen zijn brood verdient en met haar speelka meraad Bonzo, een grote hond. Gil berte Sollacaro weet diverse gebeur tenissen in het leven van Lisa raak en met veel gevoel te beschrijven. (Meisjes van 914 jaar). Bij Hollandia N.V. in Baarn ver scheen een boekje vol kindergedich ten van Peter Jaspers. Onder de titel „De Gouden Bel" bracht de auteur een groot aantal gedichtjes bijeen, die vooral opvallen door de sprook jes- en fabelachtige sfeer. Ongetwij feld heeft Jaspers meestal de toon weten te vinden, die de jeugd aan spreekt. I. Spreekmeester zorgde voor een aantal vlotte, humoristische illustraties. „De Kleuren van de Regenboog" is een kleurrijke verzameling van „ge dichten voor de kleintjes" van de hand van Jo Kalmijn-Spierenburg en verschenen bij de uitgeverij J. F. Du- waer en zonen in Amsterdam.De schrijfster geeft frisse en ongetwij feld bevattelijke beschrijvingen op rijm van allerlei alledaagse gebeur tenissen. Ter afwisseling bevat het boekje hier en daar een gedichtjp, dat meer naar het sprookje neigt. Heieen van Dijk voorzag iedere blad zijde van een aantal tekeningen, die door de kleintjes gekleurd kunnen worden. Annelies is het dochtertje van een vliegenier, dat in een grote stad woont. Haar moeder wordt echter ziek en Annelies gaat naar een tante in een dorp. Wat Annelies zo allemaal meemaakt op het platte land vertelt R. Evers in het boekje Annelies, het dochtertje van de vlie genier. Het zijn voor 'n meisje span nende en soms ook wel griezelige avonturen. Dit vlotte meisjesverhaal werd uitge- feven bij de N.V. Drukkerij De paarnestad in Haarlem. Ingrid Lamsweerde tekende er leuke plaat jes bij. Voor de oudere jongens en meisjes heeft Lisa Tetzner het verhaal „Het meisje in de glazen koets" geschre ven. Het werd vertaald door A. Winkler-Vonk. Geestig en ook. met charme worden de avonturen opge dist van 't Londense meisje Jennifer. Ze vindt in de sneeuw 'n portefeuille en dat wordt het begin van een reeks avonturen, die langs omwegen vol moeilijkheden naar het goede einde leiden. Lisa Tetzner heeft verscheidene sprookjes te boek gesteld, maar dit verhaal is ontleend aan de werke lijkheid. De grappige tekeningen zijn van H. Lemke. Dit plezierige boek werd uitgegeven bij uitgeverij Onder de zeespiegel. Om op voor jeugdige kinderen bevat telijke wijze liefde en belangstelling voor de flora en fauna bij te brengen is geen gemakkelijke opgaaf. In het werkje „Onder de zeespiegel", dat in de AP-jeugdserie verscheen, is Marie Sophie Nathusius daarin echter uit stekend geslaagd. Met het droomster tje Ida neemt de schrijfster haar jeugdige lezers mee voor een uitstap je naar de zeebodem, waar zij kennis maken met alle mogelijke waterbe woners. Mauce Post zorgde voor aar dige illustraties. Wie kent niet de geschiedenis van Willem Teil, de Zwitserse nationale held. In de serie „Oud Goud" (Van Goor Zonen's U.M. Den Haag) doet de bekende schrijver P. de Zeeuw de ze heroïsche figuur opnieuw leven voor onze jeugd van 10-16 jaar. 1012. Volkomen vertrouwend op de stalen zenuwen en het scherpe oog van Xitos, liet kapitein Mare de Onyx over de controlepost heenschieten en daarna met toenemende vaart omhoog, teneinde de luchtdruk van de komende explosie zoveel mogelijk te ontlopen. Een helle lichtflits schuin achter hen, bewees dat de groene man zijn werk goed gedaan had. Seconden later werd het schip achter haald door de schokgolf en zó hevig heen en weer ge slingerd, dat zelfs de repul- sorstralen er aan te pas moesten komen om te ver hinderen, dat de Onyx te gen een bergtop te pletter werd geslagen. Toen kapi tein Mare zijn schip weer in bedwang had, kwam Xitos hevig over zijn kale schedel wrijvend naar voren. „Op de rug van een sa- thor zit je gemakkelijker, wed ik!" grijnsde hij. „Prima werk, Xitos!" begroette Storm hem vrolijk. „Je hebt de zaak blijkbaar goed geraakt, want anders had de magneto-straal ons al te pakken gehad!" De groene man leg- de de handen op de schouders van zijn met gezellen, een gebaar van genegenheid, zoals zij van de '--orgrondelijke groene man zel den. ondervonden. „Dit was de tmeiding tot Zorins ondergang!" sprak hij met fonkelende ogen. „Het groene volk gaat het juk van de tiran afwerpen. De boeien worden verbroken!" Hij knipoogde. „Over boeien gesproken. Ik heb nog iets ver geten." Ploegsma te Amsterdam. Een geheel ander verhaal, even eens ontleend aan de werkelijk heid, is „Een kind uit het kamp" van mevrouw L. Huisinga-Scaf. Marka heet het meisje, dat in een kamp woont. Eens leefde zij met haar vader en moeder in een ver land, maar waar haar ouders zijn weet ze niet. Ze was gévlucht, meegelopen met anderen, die toen voor haar zijn gaan zorgen. Ze verlangt echter heel sterk naar haar vader. Op een gevoelige wij ze beschrijft mevrouw Huisinga- Scaf de moeilijkheden van dit kind, maar ook de prettige dingen die het meemaakt. Het is treffend geschreven en mogelijk zullen de kinderen, die het lezen, aange spoord worden iets voor de vele vluchtelingen die er nog overal zijn iets te doen. De tekeningen van Irmgard Wilde zijn wat stijf. Het is een uitgave van Van Goor Zonen. Voor jongens en meisjes van zeven jaar en ouder heeft P. Geerlnckx het grappige boek „Puntje en Bolletje" geschreven. De vlot vertelde verha len werden op een prettige wijze geïl lustreerd door Jan Lutz. Ook dit is een uitgave van Van Goor Zonen. 1 7 vT 1ST 1 Horizontaal: 1. beteuterd; 4. leed doen; 7. hard vet; 9. ongeveer, afk.; 11. openbaar voertuig; 13. dreunen; 15. Oosterlengte, afk.; 16. regelmaat; 18. oude dans; 19. te. Verticaal: 1. vindt men langs de zee; 2. roep v. e. ezel; 3. meervoud (Lat. afk.); 5. crème-kleurig; 6. nadat; 8. staartster; 10. snuisterij, ornamentje; 12. opgeven, ophouden; 14. iedere; 15. onder meer, afk.; 17. dit is. □30-330 0 0oa -a ran a Ga- fêi aaa m .-.Baa a H' raaarau n m rana rara rarara n m ra ma ra aaa ranür nara (Advertentie) tfhUILLLTOX DOOR ANDREW GARVE. 42 Haines zat doodstil. „Tenzij U mij een bevredigende uitleg kunt geven van wat U daar deed", zei hij bars, „blijft er voor mij geen andere ver onderstelling over. Ga zitten, mr. Cardew, en beheers U. U moet begrij pen, dat U in een zeer ernstige posi tie verkeert en het helpt U niets hier te gaan tieren en razen. Voor zover wij in staat zijn geweest te achter halen, heeft U als enige overdag enige tijd alleen in de kamer van Ede vertoefd. Het blijkt, dat U op dit moment zelf niet kunt verklaren, wat U daar deed. Als ik ooit een schuldige weifeling op iemands ge zicht hebt gezien, dan is het nu wel". „Ik heb het niet gedaan, ik zeg U het is een monsterachtige be schuldiging. Waarom zou ik dat doen?" „Van welke aard zijn uw relaties met mrs. Ede?" vroeg Haines rustig. Cardew keek, alsof hij 'op het punt stond over de schrijftafel heen te springen. „Laat haar erbuiten, be roerling". Haines zuchtte. „Mr. Cardew, U verkeert klaarblijkelijk in een hef tige gemoedstoestand. Als U nu wilt trachten een beetje kalmer te wor den, zal ik U een goede raad geven. Indien U het verstandiger acht, kunt U weigeren mijn verdere vragen te beantwoorden, totdat U contact met uw advocaat hebt opgenomen. In dat geval neem ik aan dat de informatie, waarover ik met betrekking tot U en mrs. Ede beschik, juist is en zal ik dienovereenkomstig mijn onder zoek bepalen. U kunt er zeker van zijn, dat we ons spoedig in het bezit van alle gegevens zullen hebben ge steld. Van de andere kant kunt U ons zelf de waarheid zeggen, in welk geval Ik U misschien op een bepaald moment zal hebben te waarschuwen, dat alles wat U zegt als bewijs tegen U kan worden gebruikt". „Er valt niets te zeggen", schreeuw de Cardew. „Als U Iets heeft ge hoord, is het niets dan vuile laster... O, God!" Hij begroef zijn gezicht in zijn handen. Haines wachtte een ogenblik. Ogilvle leunde onbewogen achterover, inner lijk vol bewondering voor Halnes' zwaarwichtige, maar vernietigend effectvolle tactiek. Toen keek Cardew op, zijn gevoelig gezicht vertrokken door de inspan ning tot een besluit te komen. „Heel goed", zei hij iets rustiger, „ik ver moed, dat ik U alles zal moeten ver tellen". Hij aarzelde nog een ogen blik en kwam toen los. „Toen ik van avond naar Edes kamer ging was het mijn bedoeling hem te zeggen dat ik ontslag bij de krant wilde nemen". „Zo spoedig na uw nieuwe promo tie?" „Ik moest wel. Ik ik ben name lijk verliefd op mrs. Ede". „Ën zij op U?" Neen, 'neen. alles is van mijn kant gekomen. O, dit is vernederend!" Niemand hiep hem verder, hij haalde eens diep adem en ging voort: „Ge durende enige tijd ben ik vriend schappelijk omgegaan met Nicholas Ede en Rosemary Ede. Hij is vre selijk aardig voor mij geweest en zij eveneens. Zij is een aantrekkelijke vrouw. Hij vroeg me eens bij hen aan te lopen, kort nadat ik bij de krant was gekomen en ik maakte er een gewoonte van, hen dikwijls te bezoeken. Ik werd een soort huls vriend en ging vaak met haar uit. Ede's baan neemt veel van zijn tijd in beslag, weet U, en hij scheen het prettig te vinden, dat iemand naar zijn vrouw omzag. Alles was in orde tot een paar weken geleden. Toen realiseerde ik mij, dat ik verliefd op haar was geworden. Ik wist dat ik een lompe idioot was, maar ik kon er niets aan doen. God weet wat er over mij was gekomen ik verloor totaal mijn hoofd. Een paar dagen geleden vertelde ik haar, dat ik ver liefd op haar was..." Hij zuchtte diep. „Ik vroeg haar zelfs er met mij vandoor te gaan. Ik moet gek zijn geweest". „Wat zei ze op dat alles?" vroeg Halnes, zonder enige uitdrukking op zijn gezicht. Cardew liet een droef lachje horen. „Zij was vriendelijk. Zij behandelde mij als een kleine jongen, die om teveel snoepjes vraagt. Het was de vernederendste ervaring, die ik ooit heb ondervonden. Toen Ik haar ver liet, voelde ik me allerbelabberdst. Ik wist dat ik me tegenover Ede als een zwijn had gedragen en Sk wist ook, dat ik me in haar ogen belachelijk had gemaakt! Ik wilde haar nooit meer zien. Ik vroeg me af, welke uitleg ik Ede kon geven, dat ik niet meer bij hen thuis wilde komen. Ik was daar nog steeds over aan het nadenken toen hij mij vertelde, dat hij mij tot chef-buitenland wilde be noemen. Ik zei, dat k dat accepteer de, maar alleen omdat ik bij mijzelf nog niet had uitgemaakt wat ik moest doen. En toen besliste ik van daag, dat het enige, wat ik kon doen, was bij de Morning Call weg te gaan. Ik besloot alles op te geven en ergens anders opnieuw te begin nen. Zoals U zei, was het ongeveer zes uur, toen ik naar zijn kamer ging om te kijken, of hij zich daar bevond. Ik wou hem gaan vertellen, dat het redactiewerk mij verveelde en dat ik wilde veranderen. Ik was vergeten dat hij aan het diner moest aanzitten, totdat ik zijn avondkle ding zag liggen. Daar het helemaal niet in mijn bedoeling lag hem te spreken, wanneer hij haast had, ver liet ik de kamer weer. Ik zou het hem morgen wel zeggen. Tien minu ten later ontstond die vreselijke con sternatie In het gebouw en ik hoorde dat hij vergiftigd was. Dat is de hele geschiedenis. Nu weet U alles". „Dat hoop ik", zei Haines. „Moet ik hier dus uit opmaken, dat mrs. Ede U helemaal nfet heeft aangemoe digd?" „Niet in het minst", zei Cardew. „Ik zeg U, dat ik een vervloekte idioot was". „Hm". Volgens Haines' ietwat be perkte ervaring kon een vrouw altijd voorkomen dat een dergelijke situatie ontstond, als zij dat maar wilde. Hij zat een ogenblik rustig over dit re laas na te denken. „Nu, mr. Car dew", zei hij tenslotte, „dit alles schijnt bij te dragen tot een tamelijk krachtig motief voor een moord". „Meent U, dat ik me dat niet heb gerealiseerd? God alleen weet, wat Rosemary wel zal denken. Het is erg genoeg, dat ze mij zou verachten omdat ik een gek ben, maar als zij zou menenO, ik zou het niet kunnen verdragen. Ik heb deze af grijselijke daad niet bedreven dat zweer lk U. Ik mag Ede graag en ik heb een grote bewondering voor hem. Dat maakt alles zo vervloekt moei lijk in dit geval. Ik weet, dat de za ken er voor mij slecht voorstaan, maar hij is de allerlaatste ter we reld, die ik dat zou aandoen Wanhoop scheen zich van de jonge man meester te maken. „Houd U kalm, mr. Cardew. U kunt even goed uw adem sparen. Betui gingen van onschuld zonder meer brengen ons niet verder". „Het spijt me", zei Cardew. „Ik ben bang, dat ik de dingen nog erger maak". Hij sloeg een diep ongeluk kige blik op Haines. „Wat brengt ons dan wèl verder? Ilc kan niet bewij zen, dat ik het niet deed ik weet alleen, dat het idee zuivere fantasie is. Ik had de middelen niet, als dat voor U van enig belang is. Ik zou niet weten hoe ik aan blauwzuur moest komen, ook al zou ik willen". „De situatie zou er zeker veel don kerder uitzien, als dat niet het geval was", zei Haines. „Maar dat is zo. Hoe dan ook, zeker is, dat de persoon, die Ede trachtte te doden dezelfde is die Hind heeft gedood. Dat spreekt vanzelf. En voor dit laatste kunt U bij mij geen mo tief vinden". (Wordt vervolgd)

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1958 | | pagina 12