ZWITSALETTEN
de'
PILOOT STORM ontvoerd in de stratosfeer
►kelken eraf
„Moord
in de krantenwijk'
Van en voor de boekenplank
REIS IN HET HEELAL" EN
ANDERE PRISMA-JUNIORES
RDTER5EPT
ESSO WAAKT TEGEN SLIJTAGE
Kindergedichten
ONDERHOUDENDE BOEKEN
VOOR EN OVER MEISJES
EVEN NADENKEN
rr
u
IE
X
n
m
■3
L
m
10
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
MAANDAG 3 NOVEMBER 1958
VOOR JONGENS EN MEISJES:
99
Tjomme de Vries schreef
over de planeten.
De veelgeroemde Prisma-reeks be
vat niet alleen goede „pocket-boe
ken" voor volwassenen, maar ook
voor jeugdige lezers. Waarheen hun
belangstelling ook maar gericht mag
zyn, ook hier wordt voor „elk wat
wils" geboden. De voordelen, die
aan de goedkope en. goede uitga
ven voor ouderen verbonden zijn,
gelden ook voor de Prisma-juniores.
Zij nemen weinig plaats in, zijn niet
duur, zien er aardig uiten de
jongelui zijn er gek op. De serie
wordt nog steeds uitgebreid en tot
de laatste nieuwe juniores behoren
pennevruchten van buitenlandse
schrijfsters en schrijvers. Met enke
len van hen heeft de „Prismajeugd"
reesd kennis gemaakt, de anderen
zijn nieuw. Bovendien kwam by Uit
geverij „Het Spectrum" eén soort
populair-wetenschappelijk werkje
uit, dat door een Nederlandse schrij
ver, namelijk Tjomme de Vries,
werd geschreven.
..Reis imhet heelal" van Tjomme de
Vries is niet zo maar fictie alleen,
maar staat ook vol met aardige bij
zonderheden over de astronomie. De
Vries kan men gerust een deskundige
op dit gebied noemen, nadat hij het
deel Sterrenkunde van de Winkler
Prins Atlas heeft verzorgd. In sa
menwerking met een andere auteur
schreef hij bovendien „De atlas van
het heelal". „Reis in het heelal" is
heel geschikt voor jongens tussen de
twaalf en zestien jaar, die wel eens
iets meer willen weten van de ster
renhemel.
Anthony Buckeridge is een van de
oude bekenden. De helden van zijn
verhalen zijn meestal speurders, zo
als zijn vriend Rex, die het in „Rex
speelt detective" aan de stok krijgt
met een autodief. Reeds eerder ver
scheen van Buckeridge „Rex zet de
boel op stelten". Degenen, die dat
boekje hebben gelezen zullen zeker
meer willen horen over de rondbor
stige amateur-detective en zijn kame
raad Jigger.
Een kapotte harmonika, een sleutel
Josje en Jaapje
de snoekenvangers
Van de Vlissingse kinderboeken
schrijfster Nel Verschoor-Van der
Vlis is bij de N.V. Uitgeversmaat
schappij J. H. Kok te Kampen het
boekje „Josje en Jaapje de snoeken-
vangers" verschenen. In dit boekje
vertelt mevrouw Verschoor op inne
mende, wijze de avonturen van Josje
en Jaapje, die sinds kort in een gro
te stad wonen en onder meer natte
kleren oplopen bij een tewaterlating.
Het boekje is aardig geïllustreerd
door Hein Kray.
en een lijstje met morsetekens vor
men de uitrusting, waarmee Jennings
en Darbishire, twee andere helden
van Buckeridge, een detective-be
drijf opzetten. De avonturen van dit
tweetal kan men lezen in „Jennings
ruikt lont", dat zeer geschikt is voor
jongens van 9 tot 12 jaar.
De Jeugdige lezers van „De Jacht
op de zeerovers" zullen graag
meer van Frank Crisp willen le
zen. Welnu, dat kan, want onder
de nieuwste Prisma-juniores is
weer een verhaal van deze sclirij-
ver, dat even avontuurlijk is als
liet vorige. „De schat vaii de Sa-
cramentogjtfflie.v" handelt over 'n
AustralraBfe jongen, die een oud
scheepsjournaal ontdekt, waarin
sprake is van een schat. AI weer
zeerovers dus. Echt iets voor jon
gens van 1216 jaar.
De Engelse schrijfster Marjorie Phil
lips heeft twee nieuwe boeken ge
schreven. Een voor jongens „Het ge
heimzinnige wachtwoord" en een
voor meisjes, dat in Nederland ech
ter nog niet uitgegeven is. „Het ge
heimzinnige wachtwoord" is een
avonturenverhaal uit de Middeleeu
wen, waarin een page de hoofdrol
vervult. Spannend, vol jongensachti
ge deugnieterij is dit bo'ek. (1215
jaar).
Over W. E. Johns behoeven we wei
nig te schrijven. Hij is de geestelijke
vader van de piloot-speurder Biggies
die hij nieuwe avonturen laat bele
ven in „Biggies als juwelendief". De
politie roept de hulp in van Biggie
om de geheimen rondom een vlieg
tuigongeluk op te helderen. Honderd
negenenzeventig bladzijden vol span
ning.
Voor jongens en meisjes van 10
tot 14 jaar schreef Dorothy Cle-
wes een aardig verhaal, dat zich
afspeelt op het Engelse kanaal
eiland Sark, „Avontuur op het ro-
genboogeiland". Het bevat een
goede beschrijving van het eiland
en de mensen, die er op wor
Peter, Eileen en Bobbie brengen
hun vakantie op Sark door en ko
men tot de ontdekking, dat er een
geheim aan het eiland verbonden
is. Voor dat geheim is opgelost
gebeurt er heel wat, dat het lezen
waard is. Het boekje bevat illu
straties van Shirley Hughes.
Irene Beyers houdt er een plezierige,
humoristische trant van schrijven op
na. Dat kon men reeds merken in
„Het geheim van de boerderij". In
haar nieuwe boek „De gevaarlijke
bloem uit het oerwoud" bemerken
we dat opnieuw. Tony, een jongeman,
heeft uit Zuid-Amerika een fraaie
plant mee naar Engeland gebracht,
die grote invloed blijkt te hebben
op de gehele familie. Irene Byers
schreef haar boek voor jongens en
meisjes van 12 tot 16 jaar.
VOOR MEISJES.
Tenslotte zag in de Prismareeks
nog een viertal boeken voor meisjes
het licht. Allereerst een roman voor
oudere meisjes van de Amerikaanse
schrijfster Mary Stolz. „De roep van
de zilveren vogels" is de geschiedenis
van Jean, die vertroeteld door haar
moeder pas werkelijk de kans krijgt
om te leven, wanneer zij in het ho
tel van een oom gaat werken.
Eveneens voor oudere meisjes is het
boek, dat Pamela Brown met kennis
van zaken schreef over een rondrei-
het gezonde gebaar:
mond- en keelontsmetting
HET ESSO BENT U BETER UIT!
Alleen ESSO BENZINE
geeft Uw motor de EXTRA bescherming
van BOVENSMERING. i
's Winters belangrijker dan ooit!
Esso Extra (Winter Grade) yoor zomerprestaties in de winter!
zend theater. „Olivia op de planken"
is het derde verhaal van deze Engel
se schrijfster, dat door „Het Spec
trum" wordt uitgegeven.
Rob White werd op een eiland gebo
ren en het is dan ook geen wonder
dat hij graag over de zee schrijft.
„M&rjo en Tonie" is zo'n zeeboek vol
prachtige beschrijvingen van zeil
tochten. Marjorie en Tonie, de hel
den van het verhaal voelen zich op
die zee wel thuis, al maken zij soms
angstige ogenblikken mee. (Voor
meisjes van 1114 jaar).
„Lisa's vlucht" van Gilberte Sollaca-
ro speelt in het Frans-Spaanse
grensgebied, waar Lisa leeft bij haar
oom Luigi, die met smokkelen zijn
brood verdient en met haar speelka
meraad Bonzo, een grote hond. Gil
berte Sollacaro weet diverse gebeur
tenissen in het leven van Lisa raak
en met veel gevoel te beschrijven.
(Meisjes van 914 jaar).
Bij Hollandia N.V. in Baarn ver
scheen een boekje vol kindergedich
ten van Peter Jaspers. Onder de titel
„De Gouden Bel" bracht de auteur
een groot aantal gedichtjes bijeen,
die vooral opvallen door de sprook
jes- en fabelachtige sfeer. Ongetwij
feld heeft Jaspers meestal de toon
weten te vinden, die de jeugd aan
spreekt. I. Spreekmeester zorgde
voor een aantal vlotte, humoristische
illustraties.
„De Kleuren van de Regenboog" is
een kleurrijke verzameling van „ge
dichten voor de kleintjes" van de
hand van Jo Kalmijn-Spierenburg en
verschenen bij de uitgeverij J. F. Du-
waer en zonen in Amsterdam.De
schrijfster geeft frisse en ongetwij
feld bevattelijke beschrijvingen op
rijm van allerlei alledaagse gebeur
tenissen. Ter afwisseling bevat het
boekje hier en daar een gedichtjp,
dat meer naar het sprookje neigt.
Heieen van Dijk voorzag iedere blad
zijde van een aantal tekeningen, die
door de kleintjes gekleurd kunnen
worden.
Annelies is het dochtertje van een
vliegenier, dat in een grote stad
woont. Haar moeder wordt echter
ziek en Annelies gaat naar een tante
in een dorp. Wat Annelies
zo allemaal meemaakt op het platte
land vertelt R. Evers in het boekje
Annelies, het dochtertje van de vlie
genier. Het zijn voor 'n meisje span
nende en soms ook wel griezelige
avonturen.
Dit vlotte meisjesverhaal werd uitge-
feven bij de N.V. Drukkerij De
paarnestad in Haarlem. Ingrid
Lamsweerde tekende er leuke plaat
jes bij.
Voor de oudere jongens en meisjes
heeft Lisa Tetzner het verhaal „Het
meisje in de glazen koets" geschre
ven. Het werd vertaald door A.
Winkler-Vonk. Geestig en ook. met
charme worden de avonturen opge
dist van 't Londense meisje Jennifer.
Ze vindt in de sneeuw 'n portefeuille
en dat wordt het begin van een reeks
avonturen, die langs omwegen vol
moeilijkheden naar het goede einde
leiden.
Lisa Tetzner heeft verscheidene
sprookjes te boek gesteld, maar
dit verhaal is ontleend aan de werke
lijkheid. De grappige tekeningen zijn
van H. Lemke. Dit plezierige boek
werd uitgegeven bij uitgeverij
Onder de zeespiegel.
Om op voor jeugdige kinderen bevat
telijke wijze liefde en belangstelling
voor de flora en fauna bij te brengen
is geen gemakkelijke opgaaf. In het
werkje „Onder de zeespiegel", dat in
de AP-jeugdserie verscheen, is Marie
Sophie Nathusius daarin echter uit
stekend geslaagd. Met het droomster
tje Ida neemt de schrijfster haar
jeugdige lezers mee voor een uitstap
je naar de zeebodem, waar zij kennis
maken met alle mogelijke waterbe
woners. Mauce Post zorgde voor aar
dige illustraties.
Wie kent niet de geschiedenis van
Willem Teil, de Zwitserse nationale
held. In de serie „Oud Goud" (Van
Goor Zonen's U.M. Den Haag) doet
de bekende schrijver P. de Zeeuw de
ze heroïsche figuur opnieuw leven
voor onze jeugd van 10-16 jaar.
1012. Volkomen vertrouwend
op de stalen zenuwen en het
scherpe oog van Xitos, liet
kapitein Mare de Onyx over
de controlepost heenschieten
en daarna met toenemende
vaart omhoog, teneinde de
luchtdruk van de komende
explosie zoveel mogelijk te
ontlopen. Een helle lichtflits
schuin achter hen, bewees
dat de groene man zijn werk
goed gedaan had. Seconden
later werd het schip achter
haald door de schokgolf en
zó hevig heen en weer ge
slingerd, dat zelfs de repul-
sorstralen er aan te pas
moesten komen om te ver
hinderen, dat de Onyx te
gen een bergtop te pletter
werd geslagen. Toen kapi
tein Mare zijn schip weer in
bedwang had, kwam Xitos
hevig over zijn kale schedel
wrijvend naar voren. „Op de rug van een sa-
thor zit je gemakkelijker, wed ik!" grijnsde
hij. „Prima werk, Xitos!" begroette Storm
hem vrolijk. „Je hebt de zaak blijkbaar goed
geraakt, want anders had de magneto-straal
ons al te pakken gehad!" De groene man leg-
de de handen op de schouders van zijn met
gezellen, een gebaar van genegenheid, zoals
zij van de '--orgrondelijke groene man zel
den. ondervonden.
„Dit was de tmeiding tot Zorins ondergang!"
sprak hij met fonkelende ogen. „Het groene
volk gaat het juk van de tiran afwerpen. De
boeien worden verbroken!" Hij knipoogde.
„Over boeien gesproken. Ik heb nog iets ver
geten."
Ploegsma te Amsterdam.
Een geheel ander verhaal, even
eens ontleend aan de werkelijk
heid, is „Een kind uit het kamp"
van mevrouw L. Huisinga-Scaf.
Marka heet het meisje, dat in een
kamp woont. Eens leefde zij met
haar vader en moeder in een ver
land, maar waar haar ouders zijn
weet ze niet. Ze was gévlucht,
meegelopen met anderen, die toen
voor haar zijn gaan zorgen. Ze
verlangt echter heel sterk naar
haar vader. Op een gevoelige wij
ze beschrijft mevrouw Huisinga-
Scaf de moeilijkheden van dit
kind, maar ook de prettige dingen
die het meemaakt. Het is treffend
geschreven en mogelijk zullen de
kinderen, die het lezen, aange
spoord worden iets voor de vele
vluchtelingen die er nog overal
zijn iets te doen.
De tekeningen van Irmgard Wilde
zijn wat stijf. Het is een uitgave van
Van Goor Zonen.
Voor jongens en meisjes van zeven
jaar en ouder heeft P. Geerlnckx het
grappige boek „Puntje en Bolletje"
geschreven. De vlot vertelde verha
len werden op een prettige wijze geïl
lustreerd door Jan Lutz. Ook dit is
een uitgave van Van Goor Zonen.
1
7
vT
1ST
1
Horizontaal: 1. beteuterd; 4. leed
doen; 7. hard vet; 9. ongeveer, afk.;
11. openbaar voertuig; 13. dreunen;
15. Oosterlengte, afk.; 16. regelmaat;
18. oude dans; 19. te.
Verticaal: 1. vindt men langs de zee;
2. roep v. e. ezel; 3. meervoud (Lat.
afk.); 5. crème-kleurig; 6. nadat; 8.
staartster; 10. snuisterij, ornamentje;
12. opgeven, ophouden; 14. iedere; 15.
onder meer, afk.; 17. dit is.
□30-330 0
0oa -a ran
a Ga- fêi aaa
m .-.Baa a
H' raaarau n
m rana rara
rarara n m ra
ma ra aaa
ranür nara
(Advertentie)
tfhUILLLTOX
DOOR ANDREW GARVE.
42
Haines zat doodstil. „Tenzij U mij
een bevredigende uitleg kunt geven
van wat U daar deed", zei hij bars,
„blijft er voor mij geen andere ver
onderstelling over. Ga zitten, mr.
Cardew, en beheers U. U moet begrij
pen, dat U in een zeer ernstige posi
tie verkeert en het helpt U niets hier
te gaan tieren en razen. Voor zover
wij in staat zijn geweest te achter
halen, heeft U als enige overdag
enige tijd alleen in de kamer van
Ede vertoefd. Het blijkt, dat U op
dit moment zelf niet kunt verklaren,
wat U daar deed. Als ik ooit een
schuldige weifeling op iemands ge
zicht hebt gezien, dan is het nu wel".
„Ik heb het niet gedaan, ik zeg U
het is een monsterachtige be
schuldiging. Waarom zou ik dat
doen?"
„Van welke aard zijn uw relaties
met mrs. Ede?" vroeg Haines rustig.
Cardew keek, alsof hij 'op het punt
stond over de schrijftafel heen te
springen. „Laat haar erbuiten, be
roerling".
Haines zuchtte. „Mr. Cardew, U
verkeert klaarblijkelijk in een hef
tige gemoedstoestand. Als U nu wilt
trachten een beetje kalmer te wor
den, zal ik U een goede raad geven.
Indien U het verstandiger acht, kunt
U weigeren mijn verdere vragen te
beantwoorden, totdat U contact met
uw advocaat hebt opgenomen. In dat
geval neem ik aan dat de informatie,
waarover ik met betrekking tot U
en mrs. Ede beschik, juist is en zal
ik dienovereenkomstig mijn onder
zoek bepalen. U kunt er zeker van
zijn, dat we ons spoedig in het bezit
van alle gegevens zullen hebben ge
steld. Van de andere kant kunt U
ons zelf de waarheid zeggen, in welk
geval Ik U misschien op een bepaald
moment zal hebben te waarschuwen,
dat alles wat U zegt als bewijs tegen
U kan worden gebruikt".
„Er valt niets te zeggen", schreeuw
de Cardew. „Als U Iets heeft ge
hoord, is het niets dan vuile laster...
O, God!" Hij begroef zijn gezicht in
zijn handen.
Haines wachtte een ogenblik. Ogilvle
leunde onbewogen achterover, inner
lijk vol bewondering voor Halnes'
zwaarwichtige, maar vernietigend
effectvolle tactiek.
Toen keek Cardew op, zijn gevoelig
gezicht vertrokken door de inspan
ning tot een besluit te komen. „Heel
goed", zei hij iets rustiger, „ik ver
moed, dat ik U alles zal moeten ver
tellen". Hij aarzelde nog een ogen
blik en kwam toen los. „Toen ik van
avond naar Edes kamer ging was het
mijn bedoeling hem te zeggen dat ik
ontslag bij de krant wilde nemen".
„Zo spoedig na uw nieuwe promo
tie?"
„Ik moest wel. Ik ik ben name
lijk verliefd op mrs. Ede".
„Ën zij op U?"
Neen, 'neen. alles is van mijn kant
gekomen. O, dit is vernederend!"
Niemand hiep hem verder, hij haalde
eens diep adem en ging voort: „Ge
durende enige tijd ben ik vriend
schappelijk omgegaan met Nicholas
Ede en Rosemary Ede. Hij is vre
selijk aardig voor mij geweest en zij
eveneens. Zij is een aantrekkelijke
vrouw. Hij vroeg me eens bij hen
aan te lopen, kort nadat ik bij de
krant was gekomen en ik maakte er
een gewoonte van, hen dikwijls te
bezoeken. Ik werd een soort huls
vriend en ging vaak met haar uit.
Ede's baan neemt veel van zijn tijd
in beslag, weet U, en hij scheen het
prettig te vinden, dat iemand naar
zijn vrouw omzag. Alles was in orde
tot een paar weken geleden. Toen
realiseerde ik mij, dat ik verliefd op
haar was geworden. Ik wist dat ik
een lompe idioot was, maar ik kon
er niets aan doen. God weet wat er
over mij was gekomen ik verloor
totaal mijn hoofd. Een paar dagen
geleden vertelde ik haar, dat ik ver
liefd op haar was..." Hij zuchtte diep.
„Ik vroeg haar zelfs er met mij
vandoor te gaan. Ik moet gek zijn
geweest".
„Wat zei ze op dat alles?" vroeg
Halnes, zonder enige uitdrukking op
zijn gezicht.
Cardew liet een droef lachje horen.
„Zij was vriendelijk. Zij behandelde
mij als een kleine jongen, die om
teveel snoepjes vraagt. Het was de
vernederendste ervaring, die ik ooit
heb ondervonden. Toen Ik haar ver
liet, voelde ik me allerbelabberdst.
Ik wist dat ik me tegenover Ede
als een zwijn had gedragen en Sk
wist ook, dat ik me in haar ogen
belachelijk had gemaakt! Ik wilde
haar nooit meer zien. Ik vroeg me af,
welke uitleg ik Ede kon geven, dat ik
niet meer bij hen thuis wilde komen.
Ik was daar nog steeds over aan het
nadenken toen hij mij vertelde, dat
hij mij tot chef-buitenland wilde be
noemen. Ik zei, dat k dat accepteer
de, maar alleen omdat ik bij mijzelf
nog niet had uitgemaakt wat ik
moest doen. En toen besliste ik van
daag, dat het enige, wat ik kon
doen, was bij de Morning Call weg
te gaan. Ik besloot alles op te geven
en ergens anders opnieuw te begin
nen. Zoals U zei, was het ongeveer
zes uur, toen ik naar zijn kamer
ging om te kijken, of hij zich daar
bevond. Ik wou hem gaan vertellen,
dat het redactiewerk mij verveelde
en dat ik wilde veranderen. Ik was
vergeten dat hij aan het diner moest
aanzitten, totdat ik zijn avondkle
ding zag liggen. Daar het helemaal
niet in mijn bedoeling lag hem te
spreken, wanneer hij haast had, ver
liet ik de kamer weer. Ik zou het
hem morgen wel zeggen. Tien minu
ten later ontstond die vreselijke con
sternatie In het gebouw en ik hoorde
dat hij vergiftigd was. Dat is de
hele geschiedenis. Nu weet U alles".
„Dat hoop ik", zei Haines. „Moet ik
hier dus uit opmaken, dat mrs. Ede
U helemaal nfet heeft aangemoe
digd?"
„Niet in het minst", zei Cardew.
„Ik zeg U, dat ik een vervloekte
idioot was".
„Hm". Volgens Haines' ietwat be
perkte ervaring kon een vrouw altijd
voorkomen dat een dergelijke situatie
ontstond, als zij dat maar wilde. Hij
zat een ogenblik rustig over dit re
laas na te denken. „Nu, mr. Car
dew", zei hij tenslotte, „dit alles
schijnt bij te dragen tot een tamelijk
krachtig motief voor een moord".
„Meent U, dat ik me dat niet heb
gerealiseerd? God alleen weet, wat
Rosemary wel zal denken. Het is erg
genoeg, dat ze mij zou verachten
omdat ik een gek ben, maar als zij
zou menenO, ik zou het niet
kunnen verdragen. Ik heb deze af
grijselijke daad niet bedreven dat
zweer lk U. Ik mag Ede graag en ik
heb een grote bewondering voor hem.
Dat maakt alles zo vervloekt moei
lijk in dit geval. Ik weet, dat de za
ken er voor mij slecht voorstaan,
maar hij is de allerlaatste ter we
reld, die ik dat zou aandoen
Wanhoop scheen zich van de jonge
man meester te maken.
„Houd U kalm, mr. Cardew. U kunt
even goed uw adem sparen. Betui
gingen van onschuld zonder meer
brengen ons niet verder".
„Het spijt me", zei Cardew. „Ik ben
bang, dat ik de dingen nog erger
maak". Hij sloeg een diep ongeluk
kige blik op Haines. „Wat brengt ons
dan wèl verder? Ilc kan niet bewij
zen, dat ik het niet deed ik weet
alleen, dat het idee zuivere fantasie
is. Ik had de middelen niet, als dat
voor U van enig belang is. Ik zou
niet weten hoe ik aan blauwzuur
moest komen, ook al zou ik willen".
„De situatie zou er zeker veel don
kerder uitzien, als dat niet het geval
was", zei Haines.
„Maar dat is zo. Hoe dan ook, zeker
is, dat de persoon, die Ede trachtte
te doden dezelfde is die Hind heeft
gedood. Dat spreekt vanzelf. En voor
dit laatste kunt U bij mij geen mo
tief vinden".
(Wordt vervolgd)