Ondernemer aansprakelijk voor
de nalatigheid van zijn personeel
Ontslag geneesheer-directeur Goes
Goed geschoten
altijd even lekker
EXPORTKREDIETEN NODIG
VOOR NEDERLANDSE UITVOER
DONDERDAG 16 OKTOBER 1958
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
5
KANTONRECHTER MIDDELBURG
Werknemer had geen veiligheid in acht
genomen bij cirkelzaagmachine
De aannemer C. F. nit Oostkapelle stond woensdag terecht voor de Mid
delburgse kantonrechter, mr. J. Moolenburgh, omdat F. op 10 maart van
dit jaar als hoofd van zijn timmer- en aannemersbedrijf door zijn perso
neelslid A. de K. werkzaamheden aan de cirkelzaagmachine had laten
verrichten, zonder dat daarbij voldoende beschermingsmaatregelen in
acht waren genomen. De machine was namelijk niet voorzien van een
zogenaamd spauwmes, terwijl ook een beschuttingskap niet goed was
aangebracht. Daardoor kreeg De K. een stuk rondvliegend hont tegen de
buik, waardoor hij tien dagen in het ziekenhuis verpleegd moest worden.
F. voerde tot zijn verdediging aan, dat het spauwmes en de beschuttings
kap wel aanwezig waren op die betreffende dag, maar dat deze tengevolge
van een nalatigheid van De K. niet juist gesteld waren.
zien. Onder meer had de bromfiets-
monteur een nieuwe bel op de brom
fiets gezet. „Maar waarom staat die
niet op de rekening," vroeg Laurina's
moeder. „De bel heb ik er buiten ge
laten, omdat de oude niet meer werk
te," vertelde de scholier.
„Ja, maar dan bent U fout," vertel
de Paulina's moeder hem gevat. „U
moet een goed functionerende bel op
de brommer hebben."
Volgens de aannemer had dus zijn
werknemer de beschermingsmaatre
gelen niet in acht genomen, zodat F.
niet begreep waarom hij hiervoor te
recht moest staan. „Redelijkerwijs
gesproken heb ik het gevorderde toe
zicht gehouden," aldus F., die meen
de vrijgesproken te moeten worden.
De kantonrechter wees verdachte er
op, dat de volle verantwoordelijkheid
voor het niet of wel gebruiken van
de beschermingsonderdelen op de on
dernemer rust.
Verder bleek, dat F. die dag niet
gecontroleerd had of deze onderde
len gebruikt werden, daar hij ergens
anders moest zijn. „Maar elke dag
ben ik in de werkplaats om hierop
toe te zien." Overigens kon men vol
gens verdachte toch niet verwachten,
dat hij van uur tot uur in de werk
plaats zou gaari kijken om te zien of
alles in orde ia. „Alles goed en wel,"
zei de kantonrechter, „maar als er
dan wat gebeurt, mag U zich niet
beroepen op de nalatigheid van de
werknemer."
Overigens wilde mr. Moolenburgh
wel aannemen, dat De K. in deze
kwestie nalatig gebleven is. „Maar
deze schuld heeft met de aanspra
kelijkheid van de ondernemer niets
te maken," zei de officier, mr. Ph.
M. Schenkenberg van Mierop, die
er verder op wees, dat het toezicht
zeer ver moet gaan. Voortdurend
moet er controle zijn en niet zo
maar eens af en toe waarschuwen,
dat de veiligheidsmaatregelen ge-
nomen moeten worden. De officier
eiste tot slot een boete van 60,
die de kantonrechter conform in
zijn veroordeling overnam.
Een heel onbelangrijke zaak een
„hamerstuk", zoals de kantonrechter
verklaarde dreigde tijdens de be
handeling ervan steeds uitgebreider
te worden. De 18-jarige scholier J.
M. uit Oostkapelle was er de oor
zaak van. Hij was namelijk geverba
liseerd, omdat hij op 14 juli jl. op
de bromfiets zonder goed functione
rende bel over de Seisweg te Middel
burg gereden zou hebben. Maar deze
overtreding kwam pas veel later aan
de orde.
Toen de jongeman op die 14e juli
naar school „bromde", reed voor
hem de 6-jarige Laurina B. op haar
autoped. Zij ging haar vriendinne
tje ophalen, met wie ze naar de
kleuterschool gaat. Bij het huis
van dit meisje gekomen, stak de
kleine Laurina plotseling het fiets
pad over, juist voor de bromfiets
van de scholier. Deze kon niet meer
remmen en viel over de step heen.
Hij vertelde het verhaal van het on
geluk aan de moeder van Laurina.
Mevrouw B. zei tegen de jongeman,
dat hij zijn bromfiets kon laten ma
ken op haar kosten, 's Middags
kwam hij nog even langs om de re
kening aan mevrouw B. te laten
Rolschaatsenbaan in
Goes-West doet het
niet bij de jeugd.
De pas aangelegde rolschaatsenbaan
in Plan West te Goes is niet erg in
trek bij de jeugd. Het rolschaatsen
gaat er te „stroef" en daarom gaan
ae jongens en meisjes maar liever
naar de Bergweg. Wat denken B. en
W. hieraan te doen?, zo vroeg de
heer Ph. Haverhoek (p.v.d.a.) tijdens
de dinsdagavond gehouden gemeente
raadsvergadering. In verband met de
tijd na afloop van de raadsverga
dering heeft de directeur van het
E.T.I. Zeeland, drs. M. Verburg, in
een besloten zitting van de raad nog
het een en ander verteld over Goes
als ontwikkelingskern was het
antwoord van waarnemend burge
meester J. j. van Melle kort en
krachtig.
We hebben het geen van drieën
daarbij ook doelend op de beide
andere wethouders geprobeerd!,
verklaarde hij onder hilariteit van
de raadsleden. Niettemin zegde hij
de heer Haverhoek een onderzoek
toe.
De Jager tweede op ploeg-
wedstrijd te Wieringermeer.
Dinsdagmiddag heeft de plattelands-
longerengemeenschap Nederland een
landelijke trekkerploegwedstrijd ge
houden te Slootdorp. Zeventien perso
nen namen hieraan deel. De uitgeloof
de wisselbeker werd gewonnen door
de heer D. Barendregt uit Rozenburg
met 428 punten. Verdere prijswin
naars waren: C. de Jager (Wolfaarts-
dijk), 420 punten, N. D. Barendregt
(Rozenburg) 418 punten, G. Mulder
(Coevorden) 406 punten, J. Breure
(Dinteloord) 404 punten.
Deze vijf winnaars zullen op 30 ok
tober a.s. te Appingedam deelnemen
aan de trekkerploegwedstrijden om
het kampioenschap van Nederland.
Degenen, die daar het kampioenschap
en het reserve-kampioenschap zullen
behalen, worden volgend jaar afge
vaardigd naar de internationale
ploegwed8trljden in Noord-Ierland.
Tweede bedrijf.
„Ik heb helemaal niet gezegd, dat
de bel niet meer functioneerde,"
vertelde M. de kantonrechter. Hij
had hem niet op de rekening laten
zetten, omdat deze anders te hoog
zou worden. Thans Icwani het
tweede bedrijf. De politie, op de
hoogte gesteld door mevrouw B.,
kwam de scholier opzoeken en te
gen de gerechtsdienaren vertelde
M., dat „de bel van de bromfiets
defect was. Ik gebruik hem nooit.
En waarom hij niet belde, weet ik
niet." Dat las de kantonrechter
M. voor.
De jongeman begreep er nu niets
meer van. „Er moet hier een misver
stand heersen, want dat heb ik per
tinent niet gezegd. Bij de fietsenma
ker is ontdekt, dat het signaalinstru
ment stuk was en toen is er een
nieuw op gemonteerd. Het is heel
best mogelijk, dat de bel tijdens het
vallen stuk is geraakt."
En hier liep de zaak op vast. Het
ongeluk stond erbifiten, volgens de
officier, die niet kon bewijzen, dat
de bel stuk was en dus vrijspraak
vorderde. Waartoe de kantonrech
ter conform besloot.
Meisjes uit Middelburg
namen geld weg
De Middelburgse politie heeft de laat
ste dagen enkele diefstallen moeten
ophelderen, waarbij minderjarige
hoofdstedelijke inwoonsters waren
betrokken. Twee leerlingen van een
onderwijsinstelling in de Zeeuwse
hoofdstad werden aangehouden, om
dat een er van, de 15-iarige R. H.
uit Middelburg, geld uit do mantel
zakken van haar vriendin haalde, en
de andere, de eveneens 15-jarige A.
E. uit Middelburg, meehielp om het
geld aan snoepjes op te maken. Ter
wijl zij wist, dat het geld van dief
stal afkomstig was.
Het meisje H. had verschillende ma
len kleine bedragen uit de mantelzak
ken van in de gang hangende kle
dingstukken gehaald. Totaal beliepen
deze diefstallen ongeveer zes gulden.
Voorts is aangehouden het 15-jarige
meisje L. G. uit Middelburg, die bij
buren een spaarpot met een Inhoud
van ongeveer 35 gestolen had. Na
een verhoor op het politiebureau,
waarbij het meisje een volledige be
kentenis aflegde, is zij op vrije voe
ten gesteld.
Op de rijksweg in de gemeente
's Heer Arendskerke is woensdag
middag omstreeks drie uur een per
sonenauto, bestuurd door de rustend
landbouwer M. J. M. uit Nietixo- en
St. Joosland aan de linkerzijde van
de weg in een sloot gereden. De be
stuurder, de enige inzittende, kwam
met de schrik vrij. De heer M. reed
in de richting Goes en wilde de links
gelegen zijweg inslaan, die naar het
gehucht Eindeweg voert. Op het mo
ment, dat hij deze manoeuvre uit
voerde, bevond zich echter reeds een
eveneens in de richting Goes rijden
de trailer naast zijn auto; de be
stuurder van deze vrachtwagencom
binatie, J. G. IJ. «it Moerkapelle,
wide de personenauto passeren.
Door eveneens naar links te zwen
ken kon IJ. een ernstige aanrijding
voorkomen. De auto uit Nieuw-en
St. Joosland kwam naast de zijweg
in de sloot terecht. Beide voertuigen
werden beschadigd.
Foto P.Z.C.)
MIJ. VOOR NIJVERHEID EN HANDEL
Investering van 250 miljoen gulden
per jaar is vereist
Beroep op overheid.
Voor het departement Zeeland van de
Maatschappij voor Nijverheid en Han
del sprak woensdagmiddag tijdens
een lunchbijeenkomst de heer J. W.
Hupkes, directeur van de Kon. Mij.
„De Schelde" over enkele aspecten
van de export en de exportfinancie
ring. De voorzitter van het departe
ment, Ir. J. P. Berdenis van Berlekom,
begroette in zijn openingswoord be
halve de spreker ook de burgemees
ter van Middelburg, mr. J. de Widt
en de leden van de plaatselijke Rota-
ryclub, die als gasten aanwezig wa-
De heer Hupkes ving aan met er op
te wijzen, dat de industrieel van van
daag te maken heeft met een groot
gamma van uiteenlopende problemen.
Hij moet zijn aandacht verdelen over
een groot veld en hij kan nauwelijks
een expert zijn op een bepaald ge
bied.
Vandaar de voorzichtige titel, die
voor deze voordracht werd gekozen.
Spr. stelde zich voor vijf punten te
behandelen en'wel in de eerste plaats
de vraag of de export voor de Ne
derlandse economie belangrijk is
Daarna de vragen of de taak van Ne
derland op exportgebied vergelijk
baar is met soortgelijke taken in ons
omringende landen, de vraag of het
Nederlandse exportpakket op de
juiste wijze is opgebouwd en of ex
portfinanciering noodzakelijk is. En
tenslotte de vragen welke eisen de
industrie aan exportfinanciering moet
stellen en hoe de zware industrie de
toekomst ziet.
De heer Hupkes maakte een verge-
(Slot van pag. 2)
de heer Van Riessen toen besloten
niet naar de receptie te gaan, maar
hij was toch gegaan, op uitdrukke
lijk verzoek van de heer Van Zwee-
den, die toen bestuurslid was. Dokter
S. gaf toe, dat hij hier een andere
weg had kunnen bewandelen.
Mr. Adriaanse„De annonce
was buiten voorkennis van dok
ter S. geplaatBt door de ver
pleegsters".
De heer Van Riessen wilde ook dit
meningsverschil zien als een gevolg
van gebrek aan contact. „Maar dit
punt was een meningsverschil, géén
conflict!"
Financiële moeilijkheden waren ge
rezen over een naaimachine. De spe
cialisten van het ziekenhuis hadaen
250.toegezegd voor een geschenk
aan de zusters. In overleg met direc
trice en hoofd voor de huishouding
werd toen een naaimachine aange
schaft, die echter 375.kostte. Dat
bedrag werd op last van dokter S.
uit de ziekenhuiskas voorgeschoten.
Pas geruime tijd later, toen er aan
merkingen in het bestuur op werden
gemaakt, werd door de specialisten
250.gegeven en het restant door
dokter S. aangezuiverd.
Vervolgens kwam aan de orde het
feit, dat dokter S. zonder het be
stuur er in te kennen, aan de vier
wachthoofden zusters, die verant
woording in de naclit dragen ex
tra vakantie te geven. „Ik deed dit
omdat anders aanstelling in de rang
van eersto verpleegster nodig was
geweest", verklaarde dokter S. Waar
op de president hem er op wees, dat
volgens het reglement vakantie door
het bestuur werd vastgesteld. Dokter
S.„Ik heb me nooit veel met regle
menten beziggehouden".
Gaf dokter S. kennis aan het be
stuur wanneer hij met vakantie
ging? „Jawel", zei hij zelf, „Ja
wel zei oud-voorzitter Van Ries
sen. De heer Van Zweeden: „Ik
belde vaak tevergeefs. Er werd
dan gezegd, dat dokter er niet
was". v
BEDDENVERDELING
De verdeling van de bedden onder
de specialisten. „Is het juist, dat bij
herhaling U door het bestuur is ge
vraagd om gegevens hierover te ver
strekken?" vroeg de president. „Ab
soluut niet" luidde het antwoord. Er
volgde daarop een uitvoerige ge-
dachtenwissellng tussen dokter S. en
de voorzitter van het gasthuisbe-
atuur, waarbij de laatste als zijn me
ning te kennen gaf, dat na het in
grijpen van het bestuur een betere
verdeling tot stand kwam, waarbij
de wachtlijsten van de specialisten
werden ingekort.
Uitvoerig kwam de vestiging van
een twgede neus- keel- en oorarts
ter sprake, waarbij eveneens de
plaats van dokter S' echtgenote in
het geding werd gebracht. Er was
een brief overgelegd van wijlen dok
ter Mazzola, waaruit bleek dat deze
in 1952 niet meer in Goes wilde ko
men omdat hij door de aanwezigheid
van mevrouw S. „een ongewenste
gast" zou zijn geworden.
Dokter S. zette hierbij uiteen, dat
hier geheel volgens afspraken
van de Koninklijke Maatschappij
der Geneeskunst zou zijn gehan
deld. In 1956 werden besprekin
gen gevoerd tussen zijn echtgeno
te en dokter Veldhof eveneens
neus- keel- en oorarta die zich
in Goes wenste te vestigen over
de overneming van de praktijk.
Aanvankelijk wilde men een as
sociatie aangaan, doch daar is
niets van gekomen, zodat dokter
Veldhof zich als zelfstandig spe
cialist vestigde. Hij heeft toen
dokter S. om operatieuren in het
ziekenhuis gevraagd, welke hem
werden verleend, althans op één
dag, voldoende naar het inzicht
van dokter S. om mee te begin
nen.
President: „Maar hij zou te weinig
hebben gekregen volgens zijn mede
deling aan het bestuiir".
Dokter S. „Hij heeft y.leh daarover
niet tot mij gewend".
De heer Van Zweeden zette niteen,
dat deze zaak aan het rollen kwam
doordat een predikant zijn dochter
als patiënte van dolster Veldhof in
een r.-k.-ziekenhuis moest doen op
nemen. Nadat was ingegrepen door
het bestuur bleven deze klachten uit.
De president ondervroeg hierna dok
ter S. alsmede de gasthuisbestuur-
voorzitter nog over enkele algemene
aspecten van hun samenwerking.
„Ik heb de indruk, dat de houding
van dokter S. is gewijzigd nadat
het bestuur onder mijn voorzitter
schap besloot de aanvankelijk ge
projecteerde verbouwing van het
ziekenhuis niet door te laten gaan.
Dat betekende ook, dat van het
door zijn echtgenote gewenste
audiologisch centrum niets kon
komen. We hadden van dat cen
trum geruime tijd niets meer ge
hoord en bovendien zou het geen
inkomsten opleveren. Toen dat.
besluit genomen was, veranderde
er iets in de houding van de ge
neesheer-directeur. En ik geloof
dat die houding niet door hem is
bepaaldIk heb het gevoel, dat
hij sindsdien naar een gelegen
heid zocht het mij moeilijk te ma
ken. Die gelegenheid kwam, toen
er een kwestie ontstond over het
ontslag van een dienstmeisje.
Tóen barstte de bom, dokter S.
liep uit een vergadering weg en
de andere dag bleek, dat de zaak
door zijn echtgenote publiek ge
maakt was in het ziekenhuis", al
dus de heer van Zweeden.
Dokter S.: „Het was fout uit de
vergadering weg te lopen, maar het
liep zo hoog, dat ik het niet meer
aankon. Ik ben toen naar huis ge
gaan, waar ik onder de druk van
de emotie van de gebeurtenissen
heb verteld. Daarbij was een ver
pleegster aanwezig en door haar is
het in het ziekenhuis bekend ge
worden".
Nadat de heer Van Riessen had ver
klaard, dat er onder zijn voorzitter
schap geen conflicten waren ge
weest, zette wethouder J. H. Roose
uit Goes uiteen, dat de benoeming
van de heer Van Zweeden tot voor
zitter van het bestuur destijds zeer
do instemming had van het gemeen
tebestuur, omdat de door de oud
voorzitter van Riessen bij zijn ver
trek gepousseerde figuur onaan
vaardbaar was wegens zijn agressief
karakter. Vervolgens schetste de
wethouder, dat het gemeentebestuur
er niet van opgekeken had. dat „de
bom was gebarsten" omdat men de
conflictsituatie kende.
Mr. P. J. Rutgers van der Loeff,
lid van de Centrale Raad: ,Js het
niet bij het college van B. en W.
opgekomen dokter S. eens te ho
ren"
Wethouder Roose: „Er is over ge
sproken, doch het was formeel
niet nodig. Bovendien stonden de
feitelijke juistheden vast. Ook zou
de betrokkene dat als een soort
straf hebben kunnen zien".
Als laatste werd gehoord de getuige-
dokter P. H.Reeres uit
Haarlem, voorzitter van de Genees
kundige vereniging tot bevordering
van het ziekenhuiswezen in Neder
land. Deze verklaarde, dat dit con
flict naar zijn mening was ontstaan,
doordat beide partijen op verschillend
niveau spraken. Hier had daarom de
burgemeester moeten ingrijpen. Het
gemeentebestuur heeft zijn taak niet
gezien en de burgemeester de partij
en niet bijeengebracht. Van diens
beleidszwakte zijn zowel dokter S.
als de heer Van Zweeden het slacht
offer geworden. Deze getuige-des-
kundige zei dit ook in B. en W. te
hebben verklaard, „maar over deze
bespreking is mij zwijgplicht opge
legd".
Wethouder Roose: „U kunt zich daar
van thans ontslagen achten".
Dokter Heeres: „Nu de burgemeester
is overleden voel ik me verplicht te
zwijgen."
Zeer positief was dokter Heereg in
zijn antwoord op een vraag van mr.
Tigehelaar: „Het is géén juiste gang
van zaken als een specialiste in het
ziekenhuis werkt, waar haar man
geneesheer-directeur is".
Hierna hielden de raadslieden hun
pleidooien. Mr. Tigehelaar, sprekend
namens de gemeente Goes, zette
daarbij uiteen dat dokter S. niet is
gehoord op advies, door hem ver
strekt. Het rechtspositiereglement
schrijft dat niet voor en bovendien
was er niets van te verwachten. Vol
gens mr. Tigehelaar had dokter S.
het bestuursbeleid volkomen door
kruist en onder het personeel een vij
andige houding tegenover het be
stuur aangekweekt. De diverse con-
fict-feiten nog eens nagaand, ver
klaarde pleiter dat dokter S. niet of
niet in voldoende mate beschikt over
die kwaliteiten voor deze functie.
Mr. F. W. Adriaanse fulmineerde te
gen het rapport van het gasthuisbe-
stuur, dat aanvankelijk de reden tot
het ontslag werd, beschuldigde de te
genpartij van verkeerde voorstelling
van zaken en citeerde uit de raads-
liotuleri van Goes, daarbij scherpe
kritiek uitend.
„Het is ongehoord, dat dit in een
rechtstaat als Nederland mogelijk
is. Zo heeft een lid van het gast-
huisbestuur, tevens raadslid, op
een uiterst lichtvaardige wijze in
lichtingen gegeven. Het is ten he
melschreiend wat hier allemaal is
gebeurd". Ook deze pleiter ging
diverse feiten na, daarbij conclu
derend dat deze dermate waren
opgeschroefd, dat het ontslag op
een zeer zwakke grond werd ver
leend.
Na de pleidooien, die ca. twee uur in
beslag namen, waren er slechts
uiterst korte replieken, waarna de
president de uitspraak bepaalde op 4
november.
lijking tussen de exportpositie van
Nederland in 1928 en in 1956. Moest
Nederland in 1928 drie en dertig pro
cent van zijn nationale inkomen in
het buitenland verdienen, thans is
dat 43 pet. en er trad een grote ver
schuiving op van landbouwproöukten
naar industrieprodukten.
Zwak pakket
Het exportpakket van Nederland is
echter nog steeds geen sterk pakket.
In-Duitsland, waar de metaalsector
voor drievijfde deel van de export
zorgt (in Nederland voor een vijfde)
is het heel wat sterker. Ook vele an
dere landen staan sterker.
De export van Nederland zal dus op
een sterker exportpakket gericht
moeten zijn. en daarnaast zal ook uit
breiding nodig zijn. Men heeft in 1956
berekend, dat de export nog met on
geveer een miljard gulden per jaar
zou moeten stijgen (van 43 pet. der
nationale produktie tot 46 pet.) om
bevredigend te zijn.
Export is voor Nederland een levens
belang. Ons land heeft in dit opzicht
wel de zwaarste taak van alle West-
europese landen.
Alleen de industrie zal hier uitkomst
kunnen bieden. Bovendien zal het ex
portpakket in toenemende mate voor
zien moeten worden van kapitaalgoe
deren.
Exportfinanciering
Hoewel financiering varr kapitaalgoe
deren dient te geschieden uit bespa
ringen, zijn de landen, die willen ko
pen veelal landen, waar de besparin
gen onvoldoende zijn en die landen
vragen dus om krediet.
De totale export van kapitaalgoede
ren uit Nederland bedraagt thans 1200
miljoen gulden per jaar en er zou
gedurende een aanlooptijd jaarlijks
een kredietbedrag van 250 miljoen
gulden nodig zijn om de vereiste ex
portkredieten te kunnen geven. Het
moet mogelijk zijn voor het Neder
landse volk, dat bedrag op te bren
gen.
Tussen 1951 en 1956 kon de Export
financieringsmaatschappij voor 600
miljoen gulden kredieten toestaan in
meerderheid in de scheepsbouwsector.
Die financiering is een juiste en lu
cratieve zaak gebleken.
In 1956 ontstond er echter een chaos
op de kapitaalmarkt door de lenings-
politiek van de gemeenten. De over
heid gaf bovendien de hoogste priori
teit aan de woningbouw en de ex
portfinanciering kwam in het gedrang.
Spr. achtte het van het grootste be
lang, dat thans voor de exportfinan
ciering een hogere prioriteit wordt
verkregen anders zouden we straks
prachtige woning hebben voor.... de
huisvesting van werklozen.
Als middel voor kredietverruiming
noemde de heer Huükes bijvoorbeeld
herdisconto van exportwissels dooi
de Nederlandsche Bank.
Na nog de taak van de kredietverze-
kerings-instellingen belicht te hebben
betoogde de heer Hupkes dat een blij
vend succes bij de export alleen be
haald kan worden wanneer er ook in
het eigen land een grote thuismarkt is
en dus het Nederlandse volk de voor
keur geeft aan eigen fabrikaat. Voor
Nederland wees hij nog op twee bij
zondere exportvormen welke de
volle aandacht verdienen. De eerste
is die van de „joint ventures", waar
bij Nederland een deel van het kapi
taal, leidinggevend personeel enz. ter
beschikking stelt voor industrievesti
ging in andere landen. De tweede
vorm is die van transacties, waarbij
diverse industriën samenwerken om
complete installaties te maken, ter
wijl toch slechts één bedrijf als leve
rancier optreedt.
Niet somber
Zijn betoog samenvattend, consta
teerde de heer Hupkes, dat de export
van steeds groter belang is voor onze
nationale welvaart en dat de export
zich in belangrijke mate verschoven
heeft van de voedings- en genotmid
delen naar de produkten van de me
taal- en chemische industrie.
Deze ontwikkeling in de richting van
een sterk exportpakket moet in ons
aller belang worden voortgezet. Dat
vereist faciliteiten op het gebied van
financiering en verzekering van over-
heidszijde. Daarnaast worden nieuwe
vormen van export van steeds groter
belang.
Mits wij bereid zijn, zo besloot spr.,
ons aan de zich steeds wijzigende si
tuatie aan te passen, behoeven wij de
toekomst beslist niet somber in te
zien.
Universitair examen
Aan
rijksuniversiteit te Utrecht
voor het kandidaatsexamen
geneeskunde de heer A. Buurman te
Goes.
Raadsverslag Goes
In het raadsverslag van Goes in ons
blad van woensdag is een storend
foutje geslopen. De heer C. W. Ver-
vest (k.v.p.) zou hierin namelijk ge
zegd hebben, dat de materialistische
belangen boven de ideologische ge
steld werden. Men zal begrepen heb
ben, dat in het laatste gevol ideële
belangen bedoeld werd.
Nagekomen advertentie
Met grote droefheid ge
ven wij kennis van het
plotseling overlijden
van onze beste broer en
zwager
LEENDERT BARTEL
VAN HOUTE
in de ouderdom van
ruim 67 jaar.
M. L. van der Bent
van Houte.
G. J. van der Bent.
Rotterdam.
14 oktober 1958.
